Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sztuka przyrody" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Geumgang Nature Art Biennale 2017-2018 – studium przypadku
Geumgang Nature Art Biennale 2017-2018 – case study
Autorzy:
Wesołowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293703.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
sztuka przyrody
sztuka efemeryczna
kompozycja architektoniczna
teoria architektury
ekologia
nature art
ephemeral art
architectural composition
theory of architecture
ecology
Opis:
W artykule omówiono wystawę prac plastycznych zrealizowanych bądź opublikowanych w ramach biennale sztuki przyrody Geumgang Nature Art Biennale w latach 2017–2018 w Gongju (Korea Płd.). Celem opracowania jest zaprezentowanie wyników analizy form przestrzennych z pogranicza kreacji artystycznej i architektonicznej. Autor, który sam brał udział w tej wystawie, wyszedł z założenia, że taka analiza projektów i realizacji pozwoli ukazać możliwość twórczej konfrontacji różnych postaw artystów wobec problemu obecności człowieka w naturalnym środowisku. Przed architektami i artystami postawiono zadanie stworzenia schronienia-szałasu w środowisku przyrodniczym (las). Temat stał się pretekstem do poszukiwania formalnej, artystycznej i estetycznej odpowiedzi na pytanie o współczesne relacje człowieka i przyrody w kontekście rozwijającego się nurtu ekoestetyki. Analiza objęła 147 projektów oraz 11 zrealizowanych prac. Za materiał badawczy posłużyła dokumentacja fotograficzna oraz obszerny katalog. Badania metodą porównawczą dotyczyły formy, funkcji, konstrukcji oraz symboliki zawartej w zaproponowanych obiektach. Analiza ukazała przede wszystkim szerokie spektrum kształtów szałasów – od form abstrakcyjnych po biomorficzne, zoomorficzne, a nawet antropomorficzne – wpisanych w naturalne środowisko. Zdecydowana większość autorów zaproponowała naturalne i biodegradowalne tworzywa. Tym samym takie obiekty o założonej ograniczonej trwałości weszły w obszar sztuki efemerycznej. W podsumowaniu artykułu zostały sformułowane wnioski mówiące o twórczym przenikaniu się idei artystycznych i architektonicznych w eksperymentalnej formule biennale. Podkreślono również fakt podejmowania przez twórców w artystycznej konfrontacji ważnych współczesnych problemów dotyczących stanu naturalnego środowiska i obecności w nim człowieka.
In the article the exhibition of works of art realized or publish in the biennale of the art of nature Geumgang Nature Art Biennale in the years 2017–2018 in Gongju (South Korea) have been discussed. The aim of this work is the presentation of the results of the analysis of spatial forms on the border line of artistic and architectonic creation. The author, who took part in this exhibition assumed that such an analysis of projects and realization will allow presenting the possibility of creative confrontation of various attitudes of artists towards the problem of the presence of man in the natural environment. The task of creating a shelter-hut in the natural environment (forest) was set before the artists. The topic became an excuse for searching for a formal, artistic and aesthetic answer to the question about contemporary human and nature relations in the context of the developing trend of eco-aesthetics. The analysis of 147 submitted projects and 11 works that were completed in the 1st stage of the biennale concerned the form, function and symbolism contained in the proposed objects. The research material was composed of photographic documentation and comprehensive catalogue. What draws attention above all is the wide spectrum of shapes of shelters – from abstract forms to biomorphic, zoomorphic and even anthropomorphic ones being part of the natural environment. In the project descriptions artists declared simple functions – from the role of shelter protecting from atmospheric influences, through observatories, to places for meditation. Some artists emphasized the possible role of the shelter as a refuge for forest fauna as well. The vast majority of authors proposed natural and biodegradable materials. Thus, such objects with assumed limited durability have entered the field of ephemeral art. In the summing up part of the article, conclusions have been formulated regarding both the creative permeation of artistic and architectural ideas in such an experimental form, as well as the undertaking of important contemporary problems in the artistic confrontation, regarding the state of the natural environment and the presence of man in it.
Źródło:
Architectus; 2019, 3 (59); 113-126
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eco-aesthetics and Ecological Aesthetics of Nature
Ekoestetyka i ekologiczna estetyka przyrody
Autorzy:
Tyburski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371307.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
nature
beauty
art
eco-aesthetics
ecological aesthetics of nature
przyroda
piękno
sztuka
ekoestetyka
ekologiczna estetyka przyrody
Opis:
Eco-aesthetics and ecological aesthetics of nature are closely related, twin disciplines having a similar, but not identical object of interest. Eco-aesthetics is a discipline which – in our opinion – focuses on the existing world of nature, nature intact by man or modified by him only to a limited extent (wilderness areas, natural ecosystems, nature and landscape parks). Eco-aesthetics would advocate simple acceptance of nature without arranging it, nature protected against anthropogenic impact distorting or modifying its original, existing beauty. And for these reasons eco-aesthetics is part of – or at least is close to – the biocentric vision of the world, in contrast to ecological aesthetics of nature, which fits more into the anthropocentric vision of reality. While eco-aesthetics is interested in nature understood autonomously in its original and existing form, ecological aesthetics of nature focuses more on the environment modified by man.
Ekoestetyka i ekologiczna estetyka przyrody to bliskie, siostrzane dyscypliny o podobnym lecz nie tożsamym przedmiocie zainteresowań. Ekoestetyka to dyscyplina, która – naszym zdaniem – uwagę koncentruje na zastanym świecie natury, nietkniętej przyrodzie, bądź w ograniczonym tylko stopniu zmienionej przez człowieka (obszary dzikie, naturalne ekosystemy, parki przyrodnicze i krajobrazowe). Ekoestetyka opowiadałaby się za prostą akceptacją przyrody, bez jej aranżowania, chronionej przez wpływami antropogennymi, zniekształcającymi czy modyfikującymi pierwotne, zastane piękno. I z tych powodów ekoestetyka wpisuje się, albo przynajmniej bliska jest, biocentrycznej wizji świata, w przeciwieństwie do ekologicznej estetyki przyrody, która wpisuje się bardziej w antropocentryczny obraz rzeczywistości. O ile dla ekoestetyki przedmiotem zainteresowań jest przyroda pojęta autonomicznie w swej pierwotnej i zastanej postaci, to ekologiczna estetyka przyrody, bardziej kieruje uwagę ku przyrodniczemu, przetworzonemu otoczeniu człowieka.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2016, 11, 2; 7-12
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka krajobrazu i sztuka w krajobrazie na tle przemian w sztuce przełomu XX i XXI wieku. Wynik projektu badawczego
The art of landscape and art within the landscape as seen by artistic transformations at the turn of the 21st century. The results of a research project
Autorzy:
Rylke, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1189838.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
sztuka krajobrazu
sztuka ogrodowa
nauczanie sztuki
wartości kultury
wartości przyrody
art of landscape
garden design
values of culture
values of nature
teaching of arts
Opis:
The turn of the 21st century witnessed a change in the approach towards garden design. The process of design work became comprehensive and creative. Research underwent a change to a more phenomenological and anthropocentric direction. Specific values have become more appreciated than abstract ones. Also, nature is now viewed differently: like a subject, not like an object. These changes should exert an influence on Polish landscape architecture.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2013, 1; 50-63
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The “Logic” of Aristotelian Causality: An Analysis of the Genesis of Artifacts
„Logika” arystotelesowskiej przyczynowości – analiza genezy artefaktów
Autorzy:
Olesiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488590.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arystoteles
filozofia przyrody
przyczyny
analogia natura-sztuka
artefakty
Aristotle
philosophy of nature
cause
nature-craft analogy
artifacts
Opis:
Spór Arystotelesa ze starożytnymi fizykalistami przekazany w Fizyce II.8–9 dotyczy roli przyczyny celowej w przyrodzie. W artykule analizowana jest arystotelesowska teoria przyczyn jako szerszy kontekst tego sporu. Przyjmując analogię między naturą a sztuką oraz uznając paradygmatyczny charakter tworzenia artefaktów, autor stara się uzasadnić arystotelesowską teorię przyczyn. Badana jest geneza artefaktów z punktu widzenia tych aspektów teorii Arystotelesa, które są wyróżnione w jego wyjaśnieniu naturalnego powstawania. Omawia się zasadniczy charakter każdej przyczyny, różnice między przyczynami oraz swoistą zbieżność między trzema z nich, komplementarność między przyczyną sprawczą a celową, naturę i rolę pragnienia w procesie powstawania oraz prymat formy. Wprowadza się pojęcie pełnego czasowego przedmiotu (trans-temporal whole). Wskazuje się na konieczność uwzględnienia pełnego przedmiotu – obejmującego cały proces powstawania, wraz z jego źródłem – jako stosowny kontekst dla właściwego rozumienia powstawania. Przedstawia się także rozróżnienie pomiędzy perspektywą obiektywną i subiektywną, które jest szczególnie przydatne w wyjaśnianiu przyczynowości celowej.
The present paper, taking as a point of departure Aristotle’s dispute with the ancient physicalists in Physics II.8–9 about the role of the final cause in nature, examines the context of the problem, his theory of the causes. Aristotle assumes an analogy between nature and craft and takes the production of artifacts to be paradigmatic. With these assumptions as guiding principles, the paper attempts to motivate his causal theory and propose what may be called a “logic” of the causes. It examines artefactual coming-to-be more closely, focusing on the aspects of Aristotle’s account that are highlighted in his explanation of natural coming-to-be: the basic character of the causes, the peculiar distinction between the causes and the accompanying the deeper coincidence among three of them, the complementarity between the final and moving causes, the nature and role of desire in coming-to-be, and the primacy of form. It introduces the notion of a trans-temporal objective whole and shows the need to consider the full whole—which includes the entire process of coming-to-be together with its source—as the proper context for a full understanding of coming-to-be. It also points out the importance of the distinction between the objective and subjective perspectives, especially useful in understanding final causality.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 4; 7-34
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
РОЛЬ ИСКУССТBA B фOPMИPOBAHИИ ЭКОЛОГИЧЕСКОЙ КУЛЬТУРЫ ЛИЧНОСТИ
ROLA SZTUKI W KSZTAŁTOWANIU KULTURY EKOLOGICZNEJ OSOBISTOŚCI
THE ROLE OF ART IN THE PERSON’S ECOLOGICAL CULTURE FORMING
Autorzy:
Тарасенко, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579410.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
sztuka
kultura ekologiczna
ekologiczne światopoznanie
wielofunkcyjność twórczości artystycznej
artystyczny obraz przyrody
doświadczenie aksjologiczne
estetyka ekologiczna
kulturowo-ekologiczne przygotowanie przyszłych pedagogów
art
ecological culture
ecological outlook
multifunctional art
artistic image of nature
value experience
environmental aesthetics
cultural and ecological training of teachers
Opis:
Artykuł przedstawia teoretyczno-metodologiczne uzasadnienie roli sztuki w formowaniu ekologicznej kultury osobowości. Autor nadaje znaczącą rolę ekologicznemu paradygmatowi rozwoju procesów kulturowo-edukacyjnych we współczesnym świecie. Sztukę uważa się za pewny czynnik kształtowania światopoznania ekologicznego, jako zjawisko kulturowe, w którym fiksuje się i skoncentrowane w nim wyraża się ludzkie doświadczenie światopoglądowego samostanowienia w formach kulturowych opanowywania przyrody. Artystyczny obraz przyrody analizuje się jako potężny translator duchowego doświadczenia ludzkości, jako wynik estetycznie znaczącego i kulturowo przemyślanego projektowania aksjologicznego stosunku do bytu. W systemie wielofunkcyjności sztuki szczególnie wyróżnia się jej funkcja wychowawcza. Produkując szerokie spectrum aksjologicznych punktów orientacyjnych w relacjach z przyrodą, sztuka dzięki poznaniu milionów ludzi wraca te wartości do rzeczywistości obiektywnej jako pewne regulatory praktycznej działalności w przyrodzie. Został więc odkryty pedagogiczny potencjał estetyki ekologicznej oraz przedstawione zostało doświadczenie jego wykorzystania w celu korekcji światopoznania ekologicznego przyszłych nauczycieli.
The article presents the theoretical and methodological substantiation of the role of art in person’s ecological culture education. The author justifies ecological paradigm of cultural and educational processes development in the modern world. Art is seen as a reliable factor in the formation of ecological outlook, as a phenomenon of culture, which has captured and concentrated human experience of ideological self-expression and experience of its objectification in the cultural exploration of nature. Artistic image of nature is analyzed as a powerful translator of spiritual humanity experience, as a result of significant aesthetic values and cultural comprehended design of value attitude to life. The educational function of art is highlighted among others. The art is producing a wide range of values towards relationship to nature. Thanks to the millions of people knowledge it returns those values into the objective reality as regulators of activity in nature. The pedagogical potential of environmental aesthetics is reveals and presented as an experience of future teachers the environmental outlook correction.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2014, 9; 85-105
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies