Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sztuka i nauka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Nie tylko art and science: czyli jak myśleć o praktykach łączących sztukę i naukę? Propozycja nowej typologii
    Not Just Art and Science, or, How to Think About the Practices Linking Art and Science: A Proposal for a New Typology
    Autorzy:
    Małkowicz, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373200.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    art and science
    art and humanities
    third culture
    interdisciplinarity
    transdisciplinarity
    postmedia art
    sztuka i nauka
    sztuka i humanistyka
    trzecia kultura
    interdyscyplinarność
    transdyscyplinarność
    sztuka postmedialna
    Opis:
    Artists and scholars have long been interested in the relations between art and science. However, on account of the diverse and transgressive nature of these relations, they may escape attempts to classify them in accord with the traditional divisions of academic disciplines, which are so characteristic of contemporary times. These divisions also prove inadequate for consideration of the rapid technological and socio-cultural changes destabilizing the mutually autonomous territories of art and science. The author thus attempts to respond to the need for new conceptual frames that will allow the existing forms of collaboration between artists and scholars to be revealed and systematized in a more cross-sectional and reflective manner. For this purpose she proposes a new typology—a model organizing phenomena in which art combines with science.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 1; 175-190
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ALTERNATIVE NOWS, AND THENS TO BE
    Alternatywne teraz, zaraz i przedtem
    Autorzy:
    Shanken, Edward A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487702.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-05
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    kanon sztuki
    sztuka i nauka
    sztuka i technologia
    sztuka i ideologia
    główne nurty sztuki współczesnej sztuka mediów
    artistic canons
    art and science
    art and technology
    art and ideology
    main trends in modern art
    media art
    Opis:
    Edward A. Shanken Alternatywne teraz, zaraz i przedtem Temat „alternative now” odnosi się nie tylko do teraźniejszości; uważam, że ściśle dotyczy on samego sedna filozofii historii. Nawet bez kwestionowania faktów historia potrafi wykazać ogromną plastyczność. Sposób, w jaki kanon historii sztuki jest ujmowany i kształtowany, zależy od perspektywy wiecznie zmieniającego się teraz. Ten mechanizm działa w obie strony: tak jak każde „teraz” zakłada konstrukcję alternatywnego „wtedy”, tak każde „wtedy” konstruuje alternatywne „teraz”. Co więcej, wszystkie alternatywne „teraz” i „wtedy” stają się szczególną podstawą wyobrażenia przyszłości. Te oddziaływania „byłego” i „teraźniejszego” są nieuchronne zarówno teraz, jak i w przyszłości. Przedmiotem moich studiów jest opisywanie lub pisanie na nowo historii sztuki. W naukach humanistycznych pisanie opiera się na prostych zasadach: 1) rozpoznanie problemu; 2) omówienie tego, co inni napisali na jego temat; 3) wyłożenie swojego punktu widzenia wraz z uzasadnieniem. Wystąpienie z oryginalnym ujęciem, frapującym – choćby tylko dla autora – jest jak dar bogów. Jednak nawet ktoś tak obdarowany, przekonując innych do swego stanowiska, musi wziąć pod uwagę, jak dalece odbiega ono od obowiązującego status quo. I to jest dokładnie to, czego potrzeba, by wpłynąć na ludzi, a w konsekwencji także by odmienić historię. Czym się więc przejmować? Idee innych poszerzają moje rozumienie świata, czynią moje życie sensowniejszym, głębszym. Tworząc i dzieląc się ideami mam nadzieję oddziaływać w ten sam sposób na innych. Mój idealizm idzie nawet dalej – wierzę, że ten proces służy naprawie świata. Jeśli więcej wiemy, otwieramy się na odmienne poglądy i próbujemy rozumieć inne stanowiska, być może stajemy się bardziej wrażliwi, bardziej tolerancyjni wobec innych. Im bardziej jesteśmy gotowi przyjmować inność, odmienne kultury, tym większą mamy motywację do łagodzenia różnic. Moja wiara w to została umocniona, gdy w 2007 roku okazało się, że podobny pogląd wyznaje były dyrektor Metropolitan Museum of Art, Philippe de Montebello. W swoim artykule przedstawiam plan, według którego podejmuję próbę skorygowania historii. Wyjściowy temat moich obecnych badań – budowanie pomostu między sztuką głównego nurtu a sztuką nowych mediów – traktuję w kontekście ich wzajemnych wpływów. Na końcu wprowadzam nieco prowokacji na temat potencjalnego znaczenia konkretnej historii lokalnej dla alternatywnych opisów przeszłości i teraźniejszości. Jedna z moich strategii historycznej rewizji kwestionuje kategoryczne podziały, które nie pozwalają dostrzec podobieństw i kontynuacji. Jakkolwiek zaznaczanie odrębności jest ważne, inaczej wszystko stałoby się jednolitą magmą, różnice, granice, definicje muszą być badane z uwzględnieniem miejsca, w jakim powstają, ideologii, jakiej są poddane, i presji, jaką stwarzają. Socjolog Thomas F. Gieryn pisał: Tworzenie podziałów jest strategicznym działaniem […]. Granice i terytoria […] są wyznaczane dla osiągania doraźnych celów i interesów […] żeby zabezpieczyć potrzeby i interesy grupy bezpośrednio zainteresowanej1. Cytując Pierre’a Bourdieu, Gieryn zauważa dalej, że takie granice ustanawiają „ideologiczne strategie i epistemologiczne stanowiska, według których ich wyznawcy […] usprawiedliwiają swoje stanowisko i strategie używane do utrzymywania albo ulepszania go, dyskredytują przy tym wyznawców przeciwnych stanowisk i strategii”1. Artykuł po raz pierwszy został opublikowany w katalogu WRO 2011, Wro Art Center.
    Edward A. Shanken Alternative «nows» and «thens» to be The article was first published [in:] WRO 2011 catalogue, Wro Art Center. I take the theme “alternative now” as being concerned not just with the present but as cutting right to the core of the philosophy of history. Without denying the facticity of actual events, the malleability of history is demonstrated by the many ways the canon of art history has been written and rewritten from the perspectives of ever-changing present. But this is also a two-way street. Just as every “now” arguably constructs an alternative “then”, so every “then” constructs an alternative “now”. Moreover, every alternative “now” and “then” establishes a particular foundation for imagining the future. This inevitably impacts the “nows” and “thens” to be; those that are yet to come. My scholarship has been deeply concerned with writing and rewriting the history of art. Academic writing in the humanities is predicated on a simple formula: 1) identify a problem; 2) discuss what other people have said about that problem; 3) articulate your own original perspective and argue in support of it. Coming up with an original perspective that is compelling – even just to oneself – can seem like a gift from the gods. Even if so blessed, convincing others that one’s position is worth considering can be an extraordinary challenge, one that is proportional to how far it diverges from the status quo. But this is precisely what is required to influence people; in effect, to alter history. So why bother? Others’ ideas expand my understanding of the world, making my life more meaningful and, well, awesome, in the most literal sense. By creating and sharing ideas I hope to have the same effect on others. My idealism goes even further, for I believe this process helps cultivate a more peaceful world. If we know more, are open to alternative world views, and can understand others’ perspectives, then perhaps we can be more sensitive, tolerant and embracing of others. The more we can 5 4 E d w a r d A . S h a n k e n embrace other individuals and cultures, the more difficult it becomes to destroy them and the greater our motivation becomes to reconcile our differences in a mutually beneficial way. Although I can find little tangible evidence to support this belief, my commitment to it was reinforced when I heard a very similar position expressed by the former director of the Metropolitan Museum of Art Philippe de Montebello in 2007. In my article, I shall outline some rhetorical strategies which I have employed in my own attempts at rewriting history. A key example from my current research on bridging the gap between mainstream contemporary art and new media art will be elaborated and analyzed in terms of its implications. Finally, I shall raise some provocations regarding the potential significance of particular local histories for informing alternative accounts of the past and present. One of my strategies for historical revision concerns questioning categorical divisions that obscure parallels and continuities. Although it is important to make distinctions, lest everything all be an undifferentiated muddle, distinctions, boundaries, definitions and the like must be scrutinized with respect to their ideology and the violence they do to the people, places and ideas involved. As sociologist Thomas F. Gieryn has written, “Boundary-work is strategic practical action […] Borders and territories […] will be drawn to pursue immediate goals and interests […] and to appeal to the goals and interests of audiences and stakeholders”. Quoting Pierre Bourdieu, Gieryn further notes that such boundaries constitute “ideological strategies and epistemological positions whereby agents […] aim to justify their own position and the strategies they use to maintain or improve it, while at the same time discrediting the holders of the opposing position and strategies.”1
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 22; 40-54
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Irrational images – the visualization of abstract mathematical terms
    Autorzy:
    Jernajczyk, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/748176.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Matematyczne
    Tematy:
    visualization of scientific issues, incommensurable segments, irrational numbers, visual imagination, art & science
    wizualizacja zagadnień naukowych, odcinki niewspółmierne, liczby niewymierne, wyobraźnia wizualna, sztuka i nauka.
    Opis:
    W niniejszym artykule chcemy zwrócić uwagę na potencjał poznawczy drzemiący w obrazie oraz w posługującej się nim sztuce. Skupimy się tu na wizualizacji podstawowych obiektów matematycznych, jakimi są liczby niewymierne. Punktem wyjścia będzie dla nas łatwy i intuicyjny przypadek pierwiastka kwadratowego z dwóch, dostrzeżony w przekątnej kwadratu. Następnie przyjrzymy się złotej proporcji, ukrytej w pięciokącie foremnym. Przy wizualizacji niewymiernej liczby φ posłużymy się zapętloną, niekończąca się animacją. W końcu pochylimy się nad słynną liczbą π i zaproponujemy próbę jej czysto wizualnego przedstawienia. W ostatniej części artykułu zastanowimy się nad możliwością wskazywania wymiernych i niewymiernych liczb rzeczywistych, reprezentowanych przez bezwymiarowe punkty na prostej. Spróbujemy również przedstawić na płaszczyźnie prostą, która jak wiadomo ma długość, lecz nie ma szerokości. Powyższe zagadnienia pozwolą nam dostrzec, w jakim stopniu matematyka może być inspiracją dla sztuki, a także w jaki sposób sztuka może przybliżać i wyjaśniać zagadnienia matematyki.
    In this article we would like to draw attention to the cognitive potential hidden in an image and in the art which employs it. We will focus on the visualization of basic mathematical objects i.e. irrational numbers. Our starting point will be the easy and intuitive case of the square root of two, as it is observed in the diagonal of a square. Next we will move over to the golden ratio hidden in a regular pentagon. With the visualization of the irrational number ϕ   we will use a looped, endless animation. Finally, we will have a closer look at the famous number π and we will suggest an attempt at its clearly visual representation. In the last section of the article we will consider the possibility of indicating rational and irrational real numbers represented by dimensionless points on a straight line. We will also try to present a straight line on a flat surface which - as we know has length - but has no width. The above issues will enable us to see the extent to which mathematics may be inspirational for art, as well as how art may familiarize us with mathematical issues and explain them.
    Źródło:
    Mathematica Applicanda; 2015, 43, 2
    1730-2668
    2299-4009
    Pojawia się w:
    Mathematica Applicanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Incompatibility of Science and Art – A Quantitative Survey to Determine the Relevance of an Academic Definition of Art for Artists
    O niezgodności nauki i sztuki – badanie ilościowe mające na celu ocenę znaczenia i stosowności naukowej koncepcji sztuki w twórczości artystycznej
    Autorzy:
    Fassio, Sarah
    Hodgkiss, Jessica
    Rosa, Adrianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593931.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    nauka i sztuka
    definicja pojęcia sztuki
    teoria sztuki
    artysta jako naukowiec
    sztuka wizualna
    badanie ilościowe
    ankieta
    Art and Science
    Definition of Art
    Concept of Art
    Art Theory
    Artist as Researcher
    Visual Artist
    Quantitative Research
    Artist Survey
    Opis:
    Dyskurs naukowy o teoretycznym zdefiniowaniu pojęcia sztuki ma swoje korzenie w greckim antyku. Od tego czasu historia sztuki, filozofia i socjologia sztuki starająsiędefiniowaćsztu- kęna różne sposoby, niemniej jednak sztuka jako pojęcie ma w swojej naturze ciągłe odkrywanie sięna nowo. Dostępna literatura dotycząca tej dziedziny zajmuje sięw tym kontekście zazwy¬czaj badaniem perspektywy naukowo-teoretycznej. Celem artykułu jest podkreślenie artystycz¬nego spojrzenia na poruszaną tematykę i ukazanie, jaką rolę odgrywa naukowe badanie pojęcia sztuki w praktyce artystycznej oraz identyfikacja alternatywnych modeli definicji pojęcia sztuki. Wyniki badania ilościowego przeprowadzonego wśród 80-ciu artystów wizualnych wykazały, że naukowa definicja sztuki ma dla nich mniejsze znaczenie, a wielu z nich uważa nawet, że taka definicja jest zbędna. Zamiast tego, postrzegają oni swoja role na rynku sztuki jako tych, którzy definiują sztukę przed jej historykami lub kuratorami. Można zatem stwierdzić, że istnieje pew¬na niezgodność w kwestii ostatecznego definiowania pojęcia sztuki między teoretykami sztuki, a artystami wizualnymi. Na podstawie uzyskanych wyników badania można sformułować wnioski dotyczące dalszego rozwoju w dziedzinie tworzenia koncepcji sztuki. Jedną z propozycji jest silniejsze włączenie artysty w proces naukowy w celu opracowania bardziej elastycznych i dopasowanych modeli teorii sztuki.
    Since Greek Antiquity, art historians, philosophers and sociologists alike have been engaged in an academic discourse to find a definition for art. It seems, however, to lie in the very nature of art to continuously redefine itself. The endeavor of developing a theoretical con¬struct for the visual arts appears therefor to succeed only in part; art seems always a step ahead of science. A scientific perspective on the concept of art still dominates literature today. This article highlights the artist’s perspective and shows what role a scientific approach to the con¬cept of art plays in artistic practice while also identifying alternative possibilities to define art. A quantitative survey among 80 visual artists revealed that they consider a scientific definition of art as rather irrelevant, a majority even deeming it unnecessary. Instead, they see artists as key figures on the art market, positioning themselves before art historians or curators when it comes to determining what art is. When it comes to the question of who ultimately defines the concept of art, it becomes clear that a certain incompatibility between art theorists and visual artists exi¬sts. Based on the insights gained, this study concludes with implications for further developing theories on the concept of art, proposing to better integrate artists in their roles as researchers in order to achieve more dynamic and adaptable approaches.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 191-208
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształcenie i dokształcanie nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej w aspekcie pracy z dziećmi zdolnymi plastycznie
    Autorzy:
    Aksman, Joanna Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614777.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    training of teachers of young learners
    artistically gifted children
    kształcenie i dokształcanie nauczycieli
    edukacja plastyczna w młodszym wieku szkolnym
    model pracy z dziećmi zdolnymi plastycznie „Nauka-Sztuka-Edukacja”
    Opis:
    The article presents a description of the project “Science- Art –Education” carried out at Andrzej Frycz Modrzewski Cracow University in the years 2011-2013. The idea of the project – based on the experience from Slovenia, Slovakia, Ukraine and Poland -  was to set up a new network of co-operation  among  teachers of young learners in the area of teaching artistically gifted children in classes 1-3 of primary school. The author presents the selected strategy of teacher education and training based on the created model. She also suggests several ways of  improving teacher training and education at ministerial level as well as in everyday  school  practice and in co-operation between universities and  school teachers.In the final part the author describes the current phase of the project realisation in some schools in Małopolska.
    Artykuł przedstawia opis projektu „Nauka – Sztuka – Edukacja” realizowanego w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w latach 2011–2013. Jego istotą było stworzenie nowej sieci współpracy w dziedzinie edukacji dzieci zdolnych plastycznie z klas I–III szkoły podstawowej na bazie doświadczeń podmiotów zagranicznych: ze Słowacji, Słowenii, z Ukrainy i Polski. Autorka przedstawia wybraną strategię kształcenia i dokształcania nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej. Ukazuje szereg postulatów, których spełnienie może prowadzić do poprawy procesu kształcenia nauczycieli zarówno na szczeblu ministerialnym, jak i w praktyce szkolnej i we współdziałaniu uczelni oraz nauczycieli. W końcowej części artykułu autorka opisuje aktualną fazę realizacji trzyletniego programu wdrażania modelu NSE w wybranych szkołach Małopolski.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2016, 29, 3
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Michał Tyszkiewicz (1828–1897): an illustrious collector of antiquities
    Michał Tyszkiewicz (1828–1897) – sylwetka wybitnego kolekcjonera antyku
    Autorzy:
    Kazimierczak, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433402.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-31
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Michał Tyszkiewicz (1828–1897)
    excavations in Egypt
    collector
    art of Antiquity
    archaeology
    epigraphy
    Rome
    science and collectorship as well as antiquity market in the 19th century
    wykopaliska w Egipcie
    kolekcjoner
    sztuka antyczna
    archeologia
    epigrafika
    Rzym
    nauka i kolekcjonerstwo oraz rynek antykwaryczny w XIX wieku
    Opis:
    Michał Tyszkiewicz was an outstanding collector of antiquities and a pioneer of Polish archaeological excavations in Egypt conducted in late 1861 and early 1862, which yielded a generous donation of 194 Egyptian antiquities to the Paris Louvre. Today Tyszkiewicz’s name features engraved on the Rotunda of Apollo among the major Museum’s donors. Having settled in Rome for good in 1865, Tyszkiewicz conducted archaeological excavations there until 1870. He collected ancient intaglios, old coins, ceramics, silverware, golden jewellery, and sculptures in bronze and marble. His collection ranked among the most valuable European ones created in the 2nd half of the 19th century. Today, its elements are scattered among over 30 major museums worldwide, e.g. London’s British Museum, Ny Carlsberg Glyptotek in Copenhagen, New York’s Metropolitan Museum of Art, or the Museum of Fine Arts in Boston. The latest investigation of M. Tyszkiewicz’s correspondence to the German scholar Wilhelm Froehner demonstrated that Tyszkiewicz widely promoted the development of archaeology and epigraphy; unique pieces from his collections were presented at conferences at Rome’s Academia dei Lincei or at the Académie des Inscriptions et Belles-Lettres in Paris, and published by Italian, French, Austrian, and German scholars. He was considered an expert in glyptic, and today’s specialists, in recognition of his merits, have called a certain group of ancient cylinder seals the ‘Tyszkiewicz Seals’, an Egyptian statue in black basalt has been named the ‘Tyszkiewicz Statue’, whereas an unknown painter of Greek vases from the 5th century BC has been referred to as the ‘Painter Tyszkiewicz’.
    Michał Tyszkiewicz był wybitnym kolekcjonerem antyku oraz pionierem polskich wykopalisk w Egipcie, prowadzonych na przełomie 1861 i 1862 r., które zaowocowały hojnym darem 194 antyków egipskich do Muzeum Luwru w Paryżu. Jego nazwisko jest dzisiaj wygrawerowane w rotundzie Apollina pośrod głównych donatorów. W 1865 r. Tyszkiewicz na stałe osiedlił się w Rzymie, gdzie do 1870 r. prowadził wykopaliska archeologiczne. Kolekcjonował starożytne gemmy, numizmaty, ceramikę, wyroby ze srebra, złotą biżuterię, rzeźby w brązie i w marmurze. Jego zbiory należały do cenniejszych kolekcji europejskich jakie powstały w 2. poł. XIX wieku. Dzisiaj są one rozproszone w ponad 30 najważniejszych muzeach na świecie, m.in. takich jak British Museum w Londynie, Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze, Metropolitan Museum of Art w Nowym Yorku, czy Museum of Fine Arts w Bostonie. Ostatnie badania nad korespondencją M. Tyszkiewicza do niemieckiego uczonego dra Wilhelma Froehnera wykazały, że Tyszkiewicz prowadził szeroką działalność na rzecz rozwoju archeologii i epigrafiki; unikaty z jego kolekcji były prezentowane podczas sesji w Academia dei Lincei w Rzymie, czy w Académie des Inscriptions et Belles-Lettres w Paryżu, oraz publikowane przez uczonych włoskich, francuskich, austriackich i niemieckich. Przez swych współczesnych był uważany za eksperta w dziedzinie gliptyki, a specjaliści naszych czasów, w uznaniu dla jego zasług, nazwali pewną grupę antycznych cylindrów-pieczęci „Grupą Tyszkiewicza”, egipski posążek z czarnego bazaltu „Statuą Tyszkiewicza”, a nieznanego malarza waz greckich żyjącego w V w. p.n.e. mianowano „Malarzem Tyszkiewiczem”.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2019, 60; 64-77
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies