Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sztuka artystyczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
„Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto”, czyli Adama Marczyńskiego „powroty do natury”
“God Created the Countryside, and Man Created the City”: Adam Marczyński’s “Returns to Nature”
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850522.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Adam Marczyński
art colony
Polish art of the 1940s and 1950s
countryside
city
kolonia artystyczna
sztuka polska lat 40. i 50. XX wieku
wieś
miasto
Opis:
Znaczenie zagranicznych wojaży artystów dla ich dalszej formacji jest bezsprzeczne. W niniejszym artykule autorka dowartościowuje podróże bliskie, wywodzące się z potrzeby ucieczki artystów z miasta na wieś w celu szukania inspiracji w otoczeniu natury. Ich bezpośrednim następstwem były licznie powstające kolonie artystyczne, zwłaszcza w pierwszej połowie XX wieku. Tytułowe „powroty do natury” ukazano, opierając się na kazusie Adama Marczyńskiego (1908-1985) z Grupy Krakowskiej. Polski malarz znany jest przede wszystkim z kompozycji abstrakcyjnych, półplastycznych obrazów-obiektów wypełnianych drewnianymi kasetonami z ruchomymi klapkami. Równolegle do poszukiwań w obrębie sztuki niefiguratywnej tworzył liczne szkice z natury, a także wysmakowane kolorystycznie portrety i widoki. Artysta nigdy nie zrezygnował z tego rodzaju twórczości, dając upust zamiłowaniu do obserwacji natury wyznaczającej rytm jego życiu i sztuce – naturalny i wolniejszy poza miejskim gwarem.
The significance of foreign travel for the development of artists is undeniable. In this article, the author emphasises the value of short trips, which reflect artists’ need to escape from the city to the countryside to seek inspiration in nature. One direct consequence of such trips was the creation of numerous artistic colonies, especially in the first half of the 20th century. The eponymous “returns to nature” are exemplified by the case of Adam Marczyński (1908-1985) from the Kraków Group. The Polish painter is primarily known for his abstract, semi-sculptural paintings filled with wooden panels with movable flaps. Alongside his exploration of non-figurative art, he created numerous sketches from nature, as well as beautifully coloured portraits and landscapes. Marczyński never abandoned this kind of artistic expression, giving vent to his passion for observing nature, which set the rhythm of his life and art – natural and slow, away from the hubbub of city life.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 253-264
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pomiędzy izmami” – Jan Brzękowski jako krytyk i teoretyk nowej sztuki
Autorzy:
Rejniak-Majewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033728.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
avant-garde
art criticism
surrealism
abstract art
Jan Brzękowski
art magazines
L’Art Contemporain (Sztuka Współczesna)
awangarda
krytyka artystyczna
surrealizm
sztuka abstrakcyjna
prasa artystyczna
Opis:
Z końcem lat dwudziestych XX wieku w Europie nowe kierunki artystyczne wydawały się już czymś okrzepłym, częścią „awangardowej tradycji”. Wyrazem tej świadomości była m.in. książka Jeana Arpa i El Lissitzky’ego Kunstismen (1925) oraz Art. Bilan des arts modernes en France Ozenfanta (1928). Jan Brzękowski, polski poeta i krytyk, widział ten czas podobnie, jako okres „ustalania się pewnych wartości” raczej niż nowych przełomów. W artykule śledzę poglądy Brzękowskiego dotyczące sztuk wizualnych oraz jego strategie jako rzecznika sztuki nowoczesnej, pośrednika między środowiskiem paryskim a polską awangardą, autora powiązanego z konstruktywizmem (członka grupy „a.r.”), a równocześnie z kręgami surrealistów w Paryżu. Głównym przedmiotem moich analiz jest wydawane przez Brzękowskiego pismo „Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) i jego cykl artykułów Kilometraże, będący próbą podsumowania przemian nowej sztuki. Zdając sobie sprawę ze „zużywania się” awangardowych idei i zachowując krytycyzm wobec „kultu nowości”, Brzękowski bronił awangardowych pozycji w oparciu o ideę formalnego rygoru i twórczej „budowy”. Zgodnie z modernistycznym światopoglądem odrzucał mimetyczną koncepcję sztuki i opowiadał się za formą abstrakcyjną; zaznaczał jednak, że powinna być ona „zakotwiczona o dno życia” – w oryginalny sposób podkreślał dialektyczne napięcie między abstrakcją i figuracją.
By the late 1920s in Europe new art directions were regarded as already completed phenomena, a part of “avant-garde tradition.” Such views were expressed by Jean Arp and El Lissitzky’s in their book Kuntismen (1925), and by Amédée Ozenfant’s in Art. Bilan des arts modernes en France (1928). Similar opinions were also voiced by Jan Brzękowski, a Polish poet and critic, who regarded this time as a period of “establishing certain values” rather than new breakthroughs. In this article I discuss Brzękowski’s strategies as a spokesman of modern art, an intermediary between the Parisian artworld and Polish avant-garde, an author connected with constructivism (a member of “a.r.” group), and also with surrealist circles in Paris. My main focus is his magazine “Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) and his series of articles “Mileages,” in which he summarizes the developments of modern art. Conscious of the “wearing up” of avant-garde ideas and critical about seeking “novelty” for its own sake, Brzękowski tried to establish a progressive position based on the idea of formal discipline and creative construction. While rejecting a mimetic conception of art, he argued for abstract artistic form that would be “anchored to the bottom of life,” thus emphasizing the interplay of abstract and figurative elements and their dialectic.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2020, 36; 57-72
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tunel do sześcianu”: art-based research w praktyce edukacji wyższej
Tunnel to the Third Power – art-based research in the practice of higher education
Autorzy:
Kwiatkowska-Tybulewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159136.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
edukacja artystyczna
sztuka
art-based research
zwrot edukacyjny w sztuce
art-as-pedagogy
badania jakościowe
art education
art
educational turn in art
qualitative research
Opis:
The article presents the artistic-educational-research project Tunnel to the Third Power, implemented by two communities related to artistic and educational spaces: a group of students of Artistic Education at the Faculty of Education, University of Warsaw, who are prepared to work as art educators, and the second group: the students of the Academy of Fine Arts in Warsaw. The methodological basis of the implemented activities was art-based research. The theoretical basis of the project was the art-as-pedagogy of Clair Bishop and the widely commented educational turn in contemporary art. The artistic basis was the project of the artist Piotr Grabowski Tunnel. The importance of mankind for the future. The article discusses the assumptions of the project, its implementation and research conclusions. The student project was also shown as an example of using art-based research in the practice of higher education.
W artykule zaprezentowano projekt artystyczno-edukacyjno-badawczy Tunel do sześcianu, zrealizowany przez dwa środowiska związane z przestrzenią artystyczną i edukacyjną: grupę studentek i studentów Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego, specjalności edukacja artystyczna i medialna, przygotowujących się do pracy w charakterze edukatorów i edukatorek artystycznych, oraz drugą grupę: osoby studiujące w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Podstawą metodologiczną zrealizowanych działań były badania posługujące się sztuką (art-based research). Podstawę teoretyczną projektu stanowiła sztuka-jako-pedagogika Clair Bishop oraz szeroko komentowany zwrot edukacyjny w sztuce współczesnej. Podstawą artystyczną zaś był projekt artysty Piotra Grabowskiego Tunel. Znaczenie ludzkości dla przyszłości. W artykule omówiono założenia projektu, jego realizację oraz wnioski z badań. Pokazano również projekt studencki jako przykład wykorzystania art-based research w praktyce edukacji wyższej.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2022, 3(137); 188-203
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[…] Ja nie wykładam tutaj estetyki. Wincenty Pol a sztuki plastyczne
[...] I don’t give lectures on aesthetics here. Wincenty Pol and fine arts
Autorzy:
Zaremba, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046368.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wincenty Pol
sztuka
krytyka artystyczna
literatura XIX wieku
romantyzm krajowy
art
art criticism
literature of 19th Century
romanticism
Opis:
Biorąc pod uwagę, jak ją nazywa Sudolski, kontrowersyjną recepcję twórczości autora Pieśni o ziemi naszej, warto uporządkować stanowiska obecne w literaturze przedmiotu oraz wskazać miejsce Pola wśród dziewiętnastowiecznych krytyków sztuki. Na gruncie literatury przedmiotu i krytyki artystycznej wieku XIX widoczny rozziew pomiędzy określeniem poety wieszczem sztuki i mistrzem romantycznego pejzażu literackiego a poetą, który swymi opisami wpisuje się nie tylko w ówczesną myśl artystyczną, ale i jest nieoryginalnym, „poczciwym” twórcą sentymentalnym. Istotne jest wyprowadzenie osi, która ukazałaby spójność programu artystycznego nie tylko w esejach czy w epistolografii, lecz także w wybranych utworach poetyckich. Obecność wzmianek o roli sztuki w twórczości Pola jest zdawkowa; wpisuje się jednak w program krajowego odbioru ówczesnej sztuki oraz wizji jej porozbiorowego kształtu. Uzupełniają ją fragmenty poezji czy literackie ułamki „krajowidoków”. Kontekstem stają się słowa kierowane do malarzy: Juliusza Kossaka, Januarego Suchodolskiego czy Wojciecha Kornelego Stattlera, będące raczej świadectwem pewnych zażyłości, aniżeli dyskursów o malarstwie podobnych do tych, które w latach 40. XIX wieku kreślił Juliusz Słowacki.
Taking into consideration, as it is called by Sudolski, a controversial reception of the works of the author of Pieśń o ziemi naszej (Song of Our Land)43, it seems worthwhile to systematise attitudes visible in reference books and to determine Pol’s place among 19th century literary critics. Basing on reference books and 19th century art criticism, one may notice a discrepancy between the vision of the poet as a pioneer of art and a master of literary romantic landscape and as a poet who, with his descriptions, fits not only in the then artistic thought but also he is an unoriginal, “goodhearted”, sentimental author. A most relevant step is to introduce an axis which would present the cohesion of artistic programme not only in Pol’s essays or correspondence but also in chosen poetic works. The remarks on the role of art in Pol’s works are scarce; yet, they fit in the programme of the national reception of the then art and the vision of its post-partition shape. It is completed with fragments of poetry or literary fractions of “krajowidoki” (landsights). The context is formed by words addressed to painters: Juliusz Kossak, January Suchodolski or Wojciech Korneli Stattler being rather a testimony of familiarity of some kind than discourses about painting similar to those written by Juliusz Słowacki in the forties of the 19th century.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 601-613
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arte-Gra – Edukacja artystyczna z elementami terapii sztuką
ART-GAME – Artistic Education with Therapy Elements
Autorzy:
Wejchert-Gajczyk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509474.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
sztuka
edukacja artystyczna
terapia
dziecko
art
artistic education
therapy
children
Opis:
Artykuł prezentuje nowe podejście do zajęć plastycznych przeznaczonych dla dzieci młodszych, uczniów klas 0-2. Zajęcia składają się z dwóch części zwanych GRA i ARTE. Celem pierwszej jest stworzenie nastroju, artystycznej atmosfery, pobudzenie, bądź zrelaksowanie uczestników. Druga część ma charakter działań artystycznych i bazuje na podstawowych wartościach sztuki. Mottem do zajęć, które również odbywają się w plenerze, jest zrobić coś z niczego. Zajęcia służą pobudzeniu wrażliwości, kreatywności oraz uczą wnikliwej obserwacji.
The article presents a new approach to art classes for younger children, students of grades 0-2. Classes consist of two parts called GRA and ARTE. The goal of the first is to create a mood, artistic atmosphere, stimulate or relax the participants. The second part has the character of artistic activities and is based on the basic values of art. The motto for the classes that also take place outdoors is to do something out of nothing. Classes are used to stimulate sensitivity, creativity and teach careful observation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 61(4) Architektura; 182-193
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atlas działań niepotrzebnych Juliana Rosefeldta
Atlas of Unnecessary Actions of Julian Rosefeldt
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341016.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Julian Rosefeldt
film galeryjny
sztuka współczesna
instalacja artystyczna
gallery film
contemporary art
installation art
Opis:
Tekst jest prezentacją twórczości Juliana Rosefeldta, którego Manifesto stało się sensacją w świecie zarówno filmu artystycznego, jak i sztuki współczesnej. Rosefeldt reprezentuje sferę tak zwanego filmu galeryjnego. Jego prace sytuują się na pograniczu kina, fotografii i instalacji. Różnorodność stylistyk i tematów utrudnia jednoznaczne podsumowanie jego twórczości, ale uwagę zwracają próby mierzenia się z najnowszą historią Niemiec, a także podejmowane coraz częściej wątki egzystencjalne. Pitrus analizuje również kwestie formalne – bardzo ważne w dokonaniach niemieckiego artysty, coraz częściej sięgającego po rozwiązania rodem z wysokobudżetowych produkcji Hollywoodu.
The text is a presentation of the work of Julian Rosefeldt, whose Manifesto has become a sensation in the world of both artistic film and contemporary art. Rosefeldt represents the sphere of the so called gallery film. His works are located on the borderline of cinema, photography and installation art. The variety of styles and themes makes it difficult to unambiguously summarize his work, but attention is drawn to the attempts to confront the latest history of Germany, as well as increasingly present existential themes. Pitrus also analyses formal issues - very important in the achievements of the German artist, increasingly reaching for solutions straight from high-budget Hollywood productions.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 203-210
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BAUHAUS – poszukiwanie „całościowego dzieła” a społeczna misja sztuki
Bauhaus – from the Aesthetic of the Total Artwork to the Social Mission of Art
Autorzy:
Migdał, Anna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542855.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu
Tematy:
sztuka
twórczość
dzieło sztuki
rzemiosło
design
projektowanie
kształcenie
szkoła artystyczna
edukacja artystyczna
technologia
warsztat
art
fine arts
art school
art works
crafts
education
technology
workshop
Opis:
Bauhaus – o co dokładnie chodzi? Wraz z powstaniem nowego typu szkoły artystycznej, stworzonej w Weimarze pod okiem niemieckiego architekta Waltera Gropiusa, rozwija się tendencja zmierzająca w kierunku przeobrażenia dotychczasowej materialnej przestrzeni poprzez zjednoczenie wszystkich sztuk. Tym samym Bauhaus połączył pod jednym dachem sztuki piękne i rzemiosło drogą stosownej edukacji artystycznej. Procesowi kształcenia, wprowadzającego nowicjuszy do materiałoznawstwa, teorii koloru i estetyki form, odpowiadały warsztaty ukierunkowane na metaloplastykę, tkactwo, ceramikę, stolarstwo, druk graficzny, reklamę, fotografię, szkło artystyczne i malarstwo ścienne, rzeźbę w kamieniu oraz drewnie, jak i teatr. Już w roku 1938 nowojorska MoMA zorganizowała pierwszą wystawę tego awangardowego ruchu. Śledząc bauhausowski rozkwit w Dessau, gdzie państwową szkołę o profilu artystyczno-rzemieślniczym przekształcono w szkołę projektowania, aż do rozwiązania berlińskiej instytucji w roku 1933, należy zwrócić uwagę na siłę jej społeczno-kulturowego oddziaływania jako najbardziej wpływowej dwudziestowiecznej otwartej twórczo instytucji edukacyjnej o oryginalnym programie kształcenia. Budownictwo to nic innego jak organizacja: społeczna, techniczna, ekonomiczna, psychologiczna organizacja. Hannes Meyer
Bauhaus – what exactly is it about? The new type of art school, founded in 1919 in the city of Weimar by German architect Walter Gropius, its objective was to reimagine the material world through the unity of all the arts. The Bauhaus combined elements of both fine arts and crafts, by means of its appropriate education, under one roof. The teaching process started with a preliminary course introducing the beginners to the study of materials, color theory, and formal relationships in preparation for more specialized studies. This initial course was often taught by visual artists, including Johannes Itten, László Moholy-Nagy, Josef Albers, Wassily Kandinsky, and several others. The workshops included metalworking, weaving, ceramics, carpentry, graphic printing, advertising, photography, glass and wall painting, stone and wood sculpture, and theatre. Gropius explained his vision for a union of crafts, art, and technology in the „Programm des Staatlichen Bauhauses Weimar”. In 1938, the Museum of Modern Art in New York (MoMA) launched its first exhibition of the German avant-garde movement, entitled „The Bauhaus 1919–1928”. The Bauhaus experienced its heyday in Dessau, where the “State Bauhaus” became a „School of Design”. After the dissolution of the Bauhaus in Berlin, in 1933, many those who taught and studied over there emigrated contributing to the dissemination of the movement’s activities. The Harvard Art Museums hold one of the first and largest collections relating to the Bauhaus, the 20th century’s most influential school of art and design. Building is nothing but organization: social, technical, economical, psychological organization. Hannes Meyer
Źródło:
Eruditio et Ars; 2022, 4, 1; 23-40
2545-2363
Pojawia się w:
Eruditio et Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblia w stylu rokoko. Malarstwo religijne w dobie kryzysu sztuki francuskiej
Bible in the Rococo Style. Religious Painting in the Age of Crisis
Autorzy:
Niemira, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046358.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sztuka francuska
malarstwo religijne
rokoko
salon
krytyka artystyczna
XVIII wiek
French art
religious painting
rococo
art criticism
18th century
Opis:
Przedmiotem niniejszego tekstu jest francuskie malarstwo religijne wystawiane na Salonie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu w latach 1747-1748. W latach czterdziestych, określanych często jako czas kryzysu sztuki francuskiej i wewnętrznego kryzysu Akademii daje się zaobserwować specyficzna mutacja tej gałęzi sztuki. Na przykładzie strategii produkcji Jeana Restout, Noëla Hallé’a, czy François Bouchera, a więc malarzy wystawiających na Salonie w latach 1747-1748 obrazy religijne, zaprezentowana zostaje rola, którą odgrywał w ówczesnej kulturze artystycznej rokokowy kostium, bądź przypisana tematyce biblijnej maniera grand goût.
The article deal with religious paintings exhibited at the Salons of the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris from 1747 to 1748. In the late 1740s, a period often described as a time of crisis of French art and period of internal crisis of Royal Academy, specific mutation of this genre of art can be observed. My analysis is based on the strategies of three painters exhibiting their religious paintings at the Salon in 1747-1748: Jean Restout, Noël Hallé and François Boucher. In those examples the role that grand goût and rococo costume played in artistic and social culture of 1740s is presented.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 445-460
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co warto widzieć na pierwszy rzut oka? Zarys praktyki dydaktycznej Franciszki Themerson w latach 1963–1968
What is Worth Seeing at First Glance? An Outline of Franciszka Themerson’s Teaching Practice in 1963-1968
Autorzy:
Sroka, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148859.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Franciszka Themerson
experimental art
Gaberbocchus Press
„It’s”
artistic book
avant-garde
academy
sztuka eksperymentalna
książka artystyczna
awangarda
akademia
Opis:
W artykule zarysowuję pięcioletni okres w życiu Franciszki Themerson, w którym awangardystka była wykładowczynią dwóch uczelni wyższych w Wielkiej Brytanii: Wimbledon School of Art (1963–1968) oraz Bath Academy of Art (1967–1968). Opisuję praktykę dydaktyczną malarki, skupiając uwagę na analizie materialnego efektu tych działań w postaci jednego z wydań czasopisma „It’s”. Przybliżenie eksperymentu edytorskiego zrealizowanego przez studentów pod kierunkiem plastyczki ma na celu ukazanie relacji pomiędzy praktykami: artystyczną, wydawniczą i dydaktyczną Themerson.
In the article I concern a period of Franciszka Themerson’s life when she was a lecturer at two academies in Great Britain: Wimbledon School of Art (1963–1968) and Bath Academy of Art (1967–1968). I display a didactical practice of the painter, putting attention on material outputs of collaborations – the selected issue of magazine “It’s”. The aim of analysis of publishing experiments made by Themerson together with her students is to show relations between artistic, editional and didactical practices of this vanguard artist.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 99-109
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyfryzacja jako główny czynnik wpływu na nowe formy współczesnej sztuki a ich przynależność do kategorii kultury artystycznej
Digitalization as the main factor influencing new forms of contemporary art and their belonging to the category of artistic culture
Autorzy:
Szczepaniak, Marika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179557.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
sztuka współczesna
sztuka nowych mediów
cyfryzacja a digitalizacja
demokratyzacja sztuki
kultura artystyczna
contemporary art
new media art
digitalization vs. digitization
democratization of art
artistic culture
Opis:
The subject of reflection in the paper is the impact of digitalization process on the overall shape of contemporary art. It focuses on the controversies concerning categorization into the fields of artistic culture of those types of artistic activity that have evolved as a result of the ongoing technologicalization of social life. The analysis considers also the dialogue between the latest technologies and the art market. The resulting symbiosis in the consumer society leads to democratization of art through high availability of its latest interactive forms. The author attempts to determine the role and significance of the medium in the new forms of participation in culture, as well as to shed light on the problem of reception of new media art, as revealed through analysis of their affiliation to classically defined fields of artistic expression. The conclusions include a suggestion that digitalization should be regarded as a term distinct from digitization, as well as comprehension of the artist-work relationship within the culture of convergence.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2018, 68; 151-165
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło sztuki w architekturze, dzieło architektury jako sztuka
Autorzy:
Dardzińska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408144.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
sztuka
architektura
malarstwo
instalacja artystyczna
wartość
Opis:
W artykule przedstawiono analizę dotyczącą charakterystyki dzieła sztuki i dzieła architektury. Próbowano określić, jakie cechy są dominujące w każdej z obydwu dziedzin, a jakie w szczególności przynależą tylko do jednej z nich. Rozpoczęto od przedstawienia warsztatu twórczego i poglądów na temat stylu z perspektywy samych twórców. Przytoczono słowa kilku z nich. W dalszej części wskazano na wspólny środek wyrazu, który służy najczęściej demonstracji idei, początkowego zamysłu z dziedziny sztuki i architektury. Następnie omówiono kilka wyjątkowych przykładów z pogranicza rzeźby i architektury. W dalszej kolejności odniesiono się do relacji sztuki z nauką. Opracowano tabelę porównującą walory dzieła sztuki z dziełem architektury, uwzględniającą dominację określonych cech. Wyszczególnione w tabeli cechy podzielono na trzy grupy, które opatrzono komentarzem w dalszej części artykułu. Odniesiono się też do innej klasyfikacji, stanowiącej kompleksowe, filozoficzne ujęcie sztuki. W kontekście rozpatrywania granic w sztuce, przytoczono kontrowersyjne działania z obszaru bioartu. Artykuł zakończony jest podsumowaniem zawierającym najistotniejsze cechy charakteryzujące wyjątkowość dzieła sztuki i dzieła architektury.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2023, 23/I; 11-23
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja artystyczna w dobrach bialskich Anny z Sanguszków Radziwiłłowej
Artistic Education in Bialskie , Endowments of Anna Sanguszko Radivill
Autorzy:
Zaborowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459757.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Biała Radziwiłłowska (Podlaska), sztuka XVIII wieku, Radziwiłłowie, rzemiosło artystyczne, edukacja artystyczna
Biała Radziwiłłowska (Podlaska), 18. century art, Radivill's family, arts and crafts, education in art
Opis:
Anna Sanguszko Radivill (1676-1746) became a wife of Karol Stanislav Radivill in 1692. She went to this family from Nieśwież and remained devoted to them as a mother of five children. When she became a widow in 1719, she took the control and started restructuring Radivill's estates by creating worhshops, studios and factories of arts and crafts. The aim of her actions was to gather the goods and strengthen the family image by finalizing sacral and private foundations which had been started by her husband and his mother Katarzyna Sobieska Radivill.
Anna z Sanguszków Radziwiłłowa (1676-1746) w 1692 r. została żoną Karola Stanisława Radziwiłła. Weszła do rodu linii nieświeskiej i pozostawała mu oddana jako matka pięciorga dzieci. Gdy w 1719 r. owdowiała, przejęła rządy i zrestrukturyzowała dobra, rozwijając w nich warsztaty, pracownie i manufaktury rzemiosła artystycznego. Celem jej działań było pomnożenie majątku i wzmocnienie wizerunku rodu przez dokończenie fundacji sakralnych i prywatnych rozpoczętych przez męża i teściową, Katarzynę z Sobieskich Radziwiłłową. Musiała pozyskać i wykształcić znaczne grono wykwalifikowanych pracowników, których dotychczas nie było w dobrach bialskich.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 227-237
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experiment and “Art Art”. From Uncertainty to Imitation
Eksperyment i „sztuka artystyczna”. Od niepewności do imitacji
Autorzy:
Białkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366146.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
experiment
Art art
experimental novel
experimental art
pastiche
imitation
eksperyment
sztuka artystyczna
powieść eksperymentalna
pastisz
imitacja
sztuka eksperymentalna
Opis:
The article discusses three various stages of artistic experiment. Both a source concept of experiment in artistic practice, developed by Émile Zola in the 19th century under the banner of 'experimental novel', and the neo-avant-garde distinction into Art art and experimental art created by Allan Kaprow in the 1960s, established a close connection of experiment with uncertainty and risk. In this context, the article investigates the extent to which contemporary artists' practices, including those frequently defined as experimental, can be subsumed under the historical meaning of experiment and poses a question whether they might have created another style of art. The problem is analysed in reference to Artur Żmijewski's film, Powtórzenie [Repetition].
Artykuł przedstawia trzy różne odsłony eksperymentu artystycznego. Źródłowa idea eksperymentu w działalności artystycznej, przedstawiona w XIX wieku przez Émila Zolę pod hasłem „powieści eksperymentalnej” a także neoawangardowe rozróżnienie na „sztukę artystyczną” i eksperymentalną dokonane przez Allan Kaprowa w latach 60. XX wieku łączyły ściśle eksperyment z niepewnością i niewiedzą. W tym kontekście w artykule postawione zostaje pytanie, w jakiej mierze praktyki współczesnych artystów, również często określane mianem eksperymentalnych, wpisują się w historyczne rozumienie eksperymentu i czy nie stały się kolejną artystyczną stylistyką. Kwestia ta jest analizowana w odniesieniu do filmu Powtórzenie Artura Żmijewskiego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 143-155
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacio Domeyko y las bellas artes
Ignacy Domeyko and the Fine Arts
Autorzy:
Drien, Marcela
Guzmán, Fernando
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787932.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ignacy Domeyko
sztuka
edukacja artystyczna
rysunki
Chile
art
artistic education
drawings
Opis:
Ignacy Domeyko i sztuki piękne Polski uczony Ignacy Domeyko zapisał się w historiografii przede wszystkim jako założyciel mineralogii w Chile, reformator Instytutu Narodowego i następca Andresa Bello na stanowisku rektora Universidad de Chile. Celem niniejszej pracy jest analiza, słabo jak dotąd zbadanych, związków Domeyki ze sztuką. Ten wymiar aktywności polskiego uczonego, związanego na stałe z Chile od 1838 r., znalazł odbicie przede wszystkim w jego rysunkach, zainteresowaniu sztuką i kolekcjonowaniu dzieł, a także w pracy na rzecz promowania edukacji artystycznej w Chile i w jego poglądach na temat funkcji sztuki w życiu społecznym.   La historiografía ha prestado atención a la actividad del científico polaco Ignacio Domeyko como de fundador de la mineralogía en Chile, reformador del Instituto Nacional y sucesor de Andrés Bello en la rectoría de la Universidad de Chile. El propósito del presente texto es analizar la poco conocida vinculación de Domeyko con las Bellas Artes. Esta dimensión del científico polaco, radicado en Chile desde 1838, se puede observar en su actividad como dibujante, su condición de amante de las artes y propietario de obras, su labor como promotor de la educación artística en Chile y sus ideas en torno a la función de las artes en la vida social.
La historiografía ha prestado atención a la actividad del científico polaco Ignacio Domeyko como de fundador de la mineralogía en Chile, reformador del Instituto Nacional y sucesor de Andrés Bello en la rectoría de la Universidad de Chile. El propósito del presente texto es analizar la poco conocida vinculación de Domeyko con las Bellas Artes. Esta dimensión del científico polaco, radicado en Chile desde 1838, se puede observar en su actividad como dibujante, su condición de amante de las artes y propietario de obras, su labor como promotor de la educación artística en Chile y sus ideas en torno a la función de las artes en la vida social.
The Polish scientist Ignacy Domeyko made his name in historiography primarily as the founder of mineralogy in Chile, as one of the reformers of the Chilean National Institute, and as the successor to Andres Bello as rector of the Universidad de Chile. The aim of this study is to analyse Domeyko’s connections with art, which have been hitherto poorly researched. This area of his activity, which was permanently linked to Chile since 1838, was reflected primarily in his drawings, interest in art and collection of works of art, as well as in his efforts to promote artistic education in Chile and his views on the function of art in social life.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 229-240
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International critical reception of propagandist exhibitions of polish art in the 1920s and 1930s
Propagandowe wystawy sztuki polskiej w opinii krytyki zagranicznej w latach 20. I 30. Xx wieku
Autorzy:
Wasilewska, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034801.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
Mieczysław Treter
TOSSPO
krytyka artystyczna
sztuka polska okresu międzywojennego
wystawy sztuki polskiej za granicą
Mieczyslaw Treter
art criticism
Polish art in the interwar period
exhibitions of Polish
art abroad
Opis:
The goal of this article is fi rst of all to describe the reception of exhibitions of Polish interwar art in the foreign press. I pay closer attention to those of exhibitions that were most prestigious and acclaimed, such as the Venice Biennale, where representatives of Polish art were juxtaposed with other countries’ pavilions and judged in comparison to them. It was the time of the battle against the radical avant-garde, accused of bringing art to a state of impasse, stagnation, or even slow agony. Most exhibitions of Polish art abroad were organized by Mieczysław Treter (1883–1943) a philosopher and art historian, but also an exhibition curator and director of TOSSPO (the Association for the Promotion of Polish Art Abroad), who faced a very diffi cult task trying to fulfi l his mission to promote Polish art through exhibitions. He had to take into account this artistic climate and the dynamically changing situation on the art market, and respond to the expectations of foreign critics, who would examine the art of particular nations with the focus on manifestations of national style. On the other hand, he had to consider the opinions of the Polish artists and critics as well as pressures from the ministry and Polish diplomats.
Celem artykułu jest przede wszystkim opis recepcji wystaw polskiej sztuki międzywojennej w prasie zagranicznej. Skupiono się przede wszystkim na wystawach najbardziej znanych i prestiżowych, takich jak weneckie biennale, gdzie reprezentanci polskiej sztuki konfrontowani byli z pawilonami innych krajów i oceniani w zestawieniu z nimi. A były to czasy walki przeciwko radykalnej awangardzie, oskarżanej o wprowadzenie sztuki w stan impasu, stagnacji, a nawet powolnej agonii. Większość wystaw polskiej sztuki za granicą organizował wówczas Mieczysław Treter, fi lozof i historyk sztuki, a także kurator wystaw i dyrektor TOSSPO (Towarzystwa Szerzenia Sztuki Polskiej Wśród Obcych), który mierzył się z niezwykle trudnym zadaniem, próbując wypełnić misję promowania sztuki polskiej za granicą. Musiał bowiem brać pod uwagę artystyczny klimat i dynamicznie zmieniającą się sytuację na rynku sztuki oraz odpowiadać na oczekiwania zagranicznych krytyków, którzy oceniali sztukę przede wszystkim pod kątem manifestowania przez nią stylu narodowego poszczególnych nacji. Z drugiej strony musiał się też liczyć z opinią polskich krytyków i artystów oraz z naciskami ze strony dyplomacji.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2019, 18, 3; 45-53
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies