Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "szkoła glosatorów" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Aequitas w poglądach Azona
Aequitas in Azon’s views
Autorzy:
Cimachowicz, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912080.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
aequitas
ius aequum
Azon
Azzo Porcius
school of glossers
szkoła glosatorów
Opis:
Przedmiot badań: W doktrynie bolońskiej szkoły glosatorów działającej od drugiej poł. XI w. do poł. XIII w. pojęcie aequitas zajmuje znaczące miejsce. Aequitas zaliczana jest do podstawowych pojęć prawa. Odnosi się zarówno do samej istoty prawa, jak i do jego stosowania. Szeroko prezentowana w poglądach rzymskiej jurysprudencji – w naturalny sposób stała się przedmiotem analiz jurystów ze szkoły glosatorów zajmujących się badaniem kodyfikacji justyniańskiej. Średniowieczni juryści podjęli dyskusję dotyczącą znaczenia pojęć ius, iustitia i aequitas dla praktyki sądowej. Dyskusja przekształciła się w spór, który rozgorzał do tego stopnia, że doprowadził do podziału szkoły na dwa obozy: „bulgarystów” i „martynistów”. W nauce polskiej pojęcie słuszności w doktrynie glosatorów było przedmiotem badań E. Szymoszka w relacji do pojęcia iurisdictio. Poza tym w literaturze polskiej analiza ius aequum i ius strictum w twórczości jurystów bolońskich pojawia się jedynie przyczynkowo. Cel badawczy: Celem niniejszego opracowania jest analiza poglądów jednego z najwybitniejszych przedstawicieli bolońskiej szkoły glosatorów – Azona – na temat pojęcia aequitas. Azon (Azzo Porcius), działający w schyłkowym okresie istnienia szkoły bolońskiej, podjął się syntezy poglądów swoich poprzedników, dlatego też przedstawiane przez niego opinie pozwalają na uchwycenie ostatecznego kierunku, jaki nadała szkoła glosatorów swoim rozważaniom, również dotyczącym aequitas. Metoda badań: W pracy dokonano analizy poglądów Azona w zakresie aequitas z wykorzystaniem metody historyczno-prawnej, a także dogmatycznej. Wyniki: W pracy wykazano, że poglądy Azona były częściowo zbieżne z poglądami prezentowanymi przez Bulgarusa i skupionych wokół niego jurystów. Azon odrzucił koncepcję aequitas zaproponowaną przez „martynistów” jako niedającą się pogodzić z normami zawartymi w kodyfikacji justyniańskiej. Był natomiast zwolennikiem stosowania aequitas wtedy tylko, gdy wynikała ona z norm prawa stanowionego.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 119; 31-47
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE ‘SOCIETAS LEONINA’ IN THE WORK OF COMMENTATORS
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663811.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie
Justynian
szkoła glosatorów
szkoła komentatorów (konsyliatorów)
spółka
lucrum
damnum
societas leonina.
Roman law
Justinian
school of Glossators
school of Commentators (Counsellors)
partnership
Opis:
W prawie rzymskim societas był to kontrakt zawierany pomiędzy przynajmniej dwiema osobami w celu podziału osiąganych przez spółkę zysków i strat, które ona przynosiła. Podział ten następował w pierwszym rzędzie stosownie do postanowień umowy, przy czym zabroniona była spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków. Tego typu spółka nazywana była lwią spółką (societas leonina). W niniejszym artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie o wkład komentatorów w rozwój tej instytucji.
In Roman law a societas was a contract concluded between two or more persons with the purpose of sharing profts and losses. In the first place they were divided according to the provisions of the agreement, but a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit was prohibited. A partnership of this kind was called a societas leonina. This article attempts to answer the question whether the Commentators contributed to the development of this institution.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘SOCIETAS LEONINA’ W POGLĄDACH ANTONIO GOMEZA ORAZ DAVIDA MEVIUSA I ICH ODBICIE WE WSPÓŁCZESNYM FRANCUSKIM PRAWIE CYWILNYM
The ‘Societas leonina’ in the Views of Antonio Gomez and David Mevius and their Reflection in Contemporary French Civil Law
Autorzy:
Palmirski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096701.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; szkoła glosatorów; szkoła komentatorów (konsyliatorów); societas leonina; societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; francuski kodeks cywilny.
Roman law; the School of Glossators; the School of Commentators (Counsellors); the societas leonina; the societas nummo uno; Antonio Gomez; David Mevius; usus modernus pandectarum; Jean Domat; Robert Josèphe Pothier; the French civil code.
Opis:
Na gruncie prawa rzymskiego spółka, w której jeden wspólnik ponosił tylko straty, nie otrzymując żadnych zysków, zwana była societas leonina i była ona nieważna. W podobnym tonie wypowiadali się również przedstawiciele, powstałej w XI w. w Bolonii, szkoły glosatorów, a także powstałej w drugiej połowie XIII stulecia w Italii szkoły komentatorów (konsyliatorów). Również prawnicy działający w następnych stuleciach nie kwestionują nieważności tego typu spółki. Wyłomu w takim ugruntowanym postrzeganiu societas leonina dokonali dopiero żyjący w XVI w. Antonio Gomez oraz sto lat później jeden z przedstawicieli nowego kierunku badań nad prawem rzymskim – usus modernus pandectarum – David Mevius. Ich poglądy znalazły również odbicie we współcześnie obowiązującym kodeksie cywilnym we Francji. I tej właśnie problematyce poświęcony będzie niniejszy artykuł.
In Roman law the societas leonina was a partnership in which one of the partners was only liable for loss and excluded from sharing in the profit. Such partnerships were regarded as null and void. The representatives of the school of Glossators, established in the 11thcentury in Bologna and the Commentators established in the second half of the 13th century in Italy also spoke in a similar tone. Lawyers operating in the following centuries did not question the nullity of this kind of partnership, either. It was not until the 16th century that a major change came in this well-established perception of the societas leonina, and it was made by Antonio Gomez. A century later David Mevius, one of the representatives of the usus modernus pandectarum, concurred with Gomez’ opinion. Their views are reflected in contemporary French civil law, and that is the subject of this article.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 125-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies