Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "szkoła;" wg kryterium: Temat


Tytuł:
ФОРМУВАННЯ ВМІНЬ САМООРГАНІЗАЦІЇ НАВЧАЛЬНОЇ ДІЯЛЬНОСТІ УЧНІВ ПОЧАТКОВОЇ ШКОЛИ З ОСОБЛИВИМИ ПОТРЕБАМИ
Kształtowanie umiejętności samoorganizacji działalności edukacyjnej uczniów początkowej szkoły o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Formation of skills of self-organization of educational activity of primary school students with special needs
Autorzy:
Чайка, B.M.
Писарчук, O.T.
Ратушняк, H.O.
Теслюк, O.Я.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833099.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
inkluzja
dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
samoorganizacja działalności edukacyjnej
początkowa szkoła
szkładniki samoorganizacji działalności edukacyjnej
початкова школа
інклюзія
діти з особливими освітніми потребами
самоорганізація навчальної діяльності
компоненти самоорганізації навчальної діяльності
primary school
inclusion
children with special educational needs
self-organization of educational activity
components of self-organization of educational activity
Opis:
На основі аналізу психолого-педагогічної літератури охарактеризовано зміст основних понять дослідження «самооганізація навчальної діяльності», «інклюзивна освіта» та «діти з особливими освітніми потребами». Описано основні особливості навчальної діяльності учнів початкової школи. Виокремлено компоненти самоорганізації навчальної діяльності (мотиваційний, змістовий, операційний або діяльнісний, оцінно-рефлексивний). Визначено дидактико- психологічні засади формування навичок самоорганізації навчальної діяльності учнів початкової школи з особливими освітніми потребами. Сформульовано загальні рекомендації щодо розвитку когнітивної сфери з позицій формування навичок самоорганізації навчальної діяльності учнів початкової школи з особливими освітніми потребами.
Na podstawie analizy literatury psychologicznej i pedagogicznej scharakteryzowano treść podstawowych pojęć badania: „samoorganizacja działań edukacyjnych”, „edukacja włączająca” i „dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych”. Opisano główne cechy działalności edukacyjnej uczniów szkoły początkowej. Wyodrębniono składniki samoorganizacji działalności edukacyjnej (motywacyjny, treściowy, operacyjny lub działania, ewaluacyjno-refleksyjny). Określono dydaktyczne i psychologiczne podstawy kształtowania umiejętności samoorganizacji działalności edukacyjnej uczniów szkoły początkowej o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Sformułowano ogólne rekomendacje dotyczące rozwoju sfery poznawczej z punktu widzenia kształtowania umiejętności samoorganizacji działań edukacyjnych uczniów szkoły początkowej o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Based on the analysis of psychological and pedagogical literature, the content of the basic concepts of the study: “self-organization of educational activities”, “inclusive education” and “children with special educational needs” is characterized. The main features of educational activity of primary school students are described. The components of self-organization of educational activity (motivational, semantic, operational or activity, evaluation-reflexive) are singled out. Didactic and psychological bases of formation of skills of co-organization of educational activity of pupils of elementary school with special educational needs are defined. General recommendations for the development of the cognitive sphere from the standpoint of the formation of skills of self-organization of educational activities of primary school students with special educational needs are formulated.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo; 2021, 5; 163-176
2450-9760
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Становление Школы славянских исследований (1915-1919) и российское зарубежье
Russia Abroad and the Establishment of the School of Slavonic Studies
Autorzy:
Tribunskiy, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754065.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rosjoznawstwo
Szkoła Studiów Slawistycznych
King’s College
diaspora rosyjska
Russian Studies
School of Slavonic Studies
Russia Abroad
Opis:
This article is dedicated to the activities of Russia Abroad while The School of Slavonic Studies was coming into being (1915-1919). I propose that representatives of Russia Abroad played a pivotal role in the establishment of Russian Studies at The School of Slavonic Studies, which became the prevailing part of the curriculum. The teaching of the Russian language at King’s College London was part of the training of Oriental language specialists who took part in the exams for official positions in the Indian Civil Service, as well as in the British army. A radical change in the teaching of “Russian” and, more broadly, “Slavic” subjects occurred in 1915, when The School of Slavonic Studies was established at the college. During the formation of the School, the boundaries of the curriculum were outlined, the first teachers recruited, and classes and public lectures begun. Representatives of Russia Abroad, the most numerous of the teachers, turned out to be the most active figures of the new School, according to the results of their activities. Their valuable work at the School in the early years was overshadowed by Bernard Pares’ larger-scale projects.
Zagraniczna Rosja i powstanie szkoły studiów slawistycznych Artykuł poświęcony jest aktywności diaspory rosyjskiej podczas tworzenia Szkoły Studiów Slawistycznych (1915-1919). Sądzę, że reprezentanci Zagranicznej Rosji odegrali kluczową rolę w powstawaniu rosjoznawstwa w Szkole Studiów Slawistycznych, które stanowiło przeważającą część programu nauczania. Nauczanie języka rosyjskiego w King’s College London było częścią przygotowania specjalistów-orientalistów, którzy brali udział w egzaminach na oficjalne stanowiska w indyjskiej służbie cywilnej oraz w armii brytyjskiej. Radykalna zmiana w nauczaniu przedmiotów z zakresu „rosyjskiego”, lub szczerzej – „słowiańskiego”, miała miejsce w 1915 r., kiedy w King’s College została założona Szkoła Studiów Slawistycznych. W momencie powstawania Szkoły określono ramy programu nauczania, przyjęto pierwszych nauczycieli, rozpoczęto prowadzenie zajęć i wykładów otwartych. Przedstawiciele rosyjskiej diaspory, stanowiący największą część wykładowców, stali się najbardziej aktywnymi postaciami nowej Szkoły, jak wskazują rezultaty ich działalności. Ich cenna praca na rzecz Szkoły, w pierwszych latach jej działalności, została potem przyćmiona przez większe projekty Bernarda Paresa.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 49-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Педагогический университет в контексте компетентностного подхода
Pedagogical university in the context of the competence approach
Autorzy:
Демьяненко, Наталия
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165196.pdf
Data publikacji:
2013-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
uniwersytet
innowacja
dywersyfikacja studiów magisterskich
szkoła naukowa
pedagogiczna technologia
контекстно-профессиональная подготовка
квази-
профессиональная деятельность
диверсификация магистратуры
практико ори-
ентированное обучение
педагогическая технология
научная школа
тьюторство
Opis:
Uniwersytet Pedagogiczny w systemie kształcenia kadry pedagogicznej. Pokazano rolę Uniwersytetu Pedagogicznego w procesie kształtowania kadry pedagogicznej na tle zmiany struktury oświatowej działalności, zwiększenia badawczych komponentów, poszerzenia funkcji uniwersytetu w innowacyjnej socjalno-ekonomicznej przestrzeni.
Демьяненко Н. Н. Моделирование образовательного пространства педа- гогического университета. Исследуется проблема компетентностно-контекст- ной модели подготовки педагогических кадров на фоне изменения структуры образовательной деятельности, наращивания исследовательской компоненты, расширения функций педагогического университета в инновационной социаль- но-экономической среде.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2013, Zeszyt, XXVII; 582-591
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Научная биографистика. Фрагмент из опыта беларускай историографии
Scientific biography studies. A fragment from the experience of Belarusian historiography
Naukowa biografia. Fragment z doświadczenia historiografii białoruskiej
Autorzy:
Ihar, Szauczuk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168105.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
история
историография
наука
академик
НАН
Беларуси
статья
школа
юбилей
достижение
публикация
биография
учёный.
history
historiography
science
academician
NAS of Belarus
article
school
anniversary
achievement
publication
biography
scientist
historia
historiografia
nauka
akademik
artykuł
szkoła
jubileusz
osiągnięcie
publikacja
NAN Białorusi
biografia
naukowiec
Opis:
Научная биографистика как жанр беларускай историографии занимает в ней довольно скромное место. Особенно, что касается представителей исторической науки послевоенного периода. Соответствующую роль призваны были исполнить биобиблиографические издания, приуроченные к юбилеям отдельных учёных. Очевидно, характер таких изданий обусловил комплиментарность соответствующих публикаций. В статье внимание сосредоточено на освещении в периодике одного фрагмента профессиональной биографии академика НАН Беларуси М.П. Костюка – его научных достижений. Выбор темы обусловлен нехарактерным для беларускай науки большим количеством статей, посвящённых его дням рождения. Показан схематический и поверхностный характер минимальных по объёму текстов. Доказано наличие в них ряда очевидных ошибок, обусловленных стремлением приукрасить достижения героя публикаций. Сделан вывод об отсутствии достоверной информации о нём и невозможности составить мнение о реальных свершениях академика на протяжении его научной каръеры.
Życiorys naukowy jako gatunek historiografii białoruskiej zajmuje w niej dość skromne miejsce, zwłaszcza w przypadku przedstawicieli nauki historycznej okresu powojennego. Odpowiednią rolę powinny spełnić publikacje biograficzno-bibliograficzne połączone z jubileuszami poszczególnych naukowców. Takie publikacje wydawano głównie w celach panegirycznych. Tematem artykułu jest naświetlenie w prasie fragmentu biografii zawodowej akademika NAN Białorusi M. P. Kostiukа – przede wszystkim jego osiągnięć naukowych. Wybór tematu wynika z niecharakterystycznej dla nauki białoruskiej wielkiej liczby artykułów związanych z rocznicami jego urodzin. Przedstawiono schematyczny i powierzchowny charakter tekstów. Udowodniono obecność w nich wielu oczywistych błędów, wynikających najprawdopodobniej z dążenia do upiększania osiągnięć bohatera publikacji. W podsumowaniu stwierdza się brak rzetelnej informacji o wspominanym akademiku i brak możliwości przedstawienia prawdziwych informacji o jego dokonaniach i całej karierze naukowej.
Scientific biographies as a genre of Belarusian historiography occupies a rather modest place in it. Especially, as for representatives of historical science of the post-war period. Biobibliography publications dedicated to the anniversaries of individual scientists were called upon to fulfill the corresponding role. Obviously the nature of such publications led to the complimentarity of the relevant publications. The paper focuses on the treatment in periodicals of one fragment of the professional biography of the academician of NAS of Belarus M.P. Kostyuk – his scientific achievements. The choice of the topic is due to the large number of articles devoted to his birthdays, which is uncharacteristic for Belarusian science. The schematic and superficial character of extremely short texts is shown. There is proved the presence of a number of obvious errors conditioned by the desire to embellish the achievements of M.P. Kostyuk. It is concluded that there is no reliable information about him, as well as the impossibility to form an opinion on the real achievements of the academician throughout his scientific career.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2019, Zeszyt, XXXIII; 177-200
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Культурно-просветительская деятельность Иоанна, Евгения и Владимира Хлебцевичей на территории православного прихода Вознесения Господня в Клейниках в начале ХХ века
Działalność oświatowo-kulturalna Jana, Eugeniusza i Włodzimierza Chlebcewiczów na terenie prawosławnej parafii pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Klejnikach na początku XX wieku
The educational and cultural activities of Jan, Evgeny and Vladimir Chlebcewicz in the Orthodox Parish of the Holy Ascension in Kleyniki in the beginning of the 20th century
Autorzy:
Kuprianowicz, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131287.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Хлебцевичи, культура
образование
библиотека – читальный зал
грамот школа
Клейницкий приход
Chlebcewiczowie
kultura
oświata
czytelnia
szkoła
parafia Klejnicka
Chlebcewicz
culture
education
library
reading room
grammar schools
Kleyniki parish
Opis:
Начало ХХ века, в клейницком приходе Вознесения Господня, связано прежде всего с оживленной деятельностью, в различных сферах семьи Хлебцевичей. Их пребывание и деятельность на территории клейницкого прихода, оставили значительный след в формировании менталитета и сознания жителей деревень и окрестностей того периода. Несомненно, что Иоанн, Евгений и Владимир Хлебцевичи были предтечами в своих замыслах и действиях, опережая при этом на многие годы эпоху, в которой им было дано жить. Многолетнее пребывание Яна Хлебцевича в Клейниках отличалось интенсивной пастырской работой, общественной деятельностью и большими усилиями, вложенными в развитие прежде всего церковно-приходского образования, а также открытием нескольких церковно-приходских школ вместе с библиотекой – читальным залом. В поле интересов Евгения Хлебцевича оказались литература, фольклор и история. К числу наиболее важных работ Владимира Хлебцевича, несомненно, следует отнести этнографический очерк, описывающий село Клейники, предшествовавшее периоду Первой мировой войны.
Początek XX wieku, w klejnickiej parafii pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego, kojarzy się przede wszystkim z ożywioną działalnością braci Chlebcewiczów. Ich pobyt i aktywność na terenie klejnickiej parafii pozostawiły znaczący ślad w kształtowaniu mentalności oraz świadomości mieszkańców wsi i okolic. Jan, Eugeniusz oraz Włodzimierz Chlebcewiczowie byli prekursorami w swych zamysłach i działaniach, wyprzedzali epokę, w której dane im było żyć. Kilkunastoletni pobyt Jana Chlebcewicza w Klejnikach odznaczał się intensywną pracą duszpasterską, działalnością społeczną oraz wielkim wysiłkiem włożonym w rozwój przede wszystkim oświaty cerkiewno-parafialnej oraz otwarciem kilku szkół parafialnych wraz z czytelnią. W polu zainteresowań Eugeniusza Chlebcewicza znalazły się literatura, folklor oraz historia. Do jednej z ważniejszych prac Włodzimierza Chlebcewicza należy niewątpliwie etnograficzny szkic, opisujący wieś Klejniki przed I wojną światową.
The beginnings of the 20th century in the orthodox Parish of the Holy Ascension in Kleyniki are associated with the active commitment of the Chlebcewicz family. Their presence and activity in the Klejniki parish left a significant trace in shaping the mentality and awareness of the inhabitants of the village and its surroundings. Jan, Evgeny and Vladimir Chlebcewicz were precursors in their actions and intentions They were many years ahead of the era in which they lived. Twenty years Jan Chlebcewicz spent in Klejniki were marked by intensive pastoral work, social activity and great effort devoted in particular to the development of the orthodox – parochial education and the opening of several orthodox – parochial schools as well as a library with a reading room. Evgeny Chlebcewicz was an exceptionally intelligent man with a spiritual and religious upbringing as well as a perfect erudite. He was interested in literature, folklore and history. Vladimir Chlebcewicz participated in the February revolution in 1917 in Petrograd (now St. Petersburg), where he died in the bloody riots. The ethnographic sketch describing the village of Kleyniki before World War I “Sielo Kleyniki pered bezhenstvom – vo vremia mirovoy voyny” is one of his most important works in which he draws a picture of simple life of local parishioners.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 359-375
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Кемеровская школа теоретической поэтики
Kemerovo School of Theoretical Poetics
Autorzy:
Kozmina, Jelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445471.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
theoretical poetics,science school,N. D. Tamarchenko,M. M. Bakhtin
poetyka teoretyczna,szkoła naukowa,N. D. Tamarczenko,M. M. Bachtin
Opis:
The Kemerovo School of Theoretical Poetics was founded in the 1970s. It was in the West Siberian mining town of Kemerovo, more than three and a half thousand kilometres from Moscow, that the traditions of theoretical and historical poetics were revived, which had been practically banned in the Soviet Union since the 1930s. The first attempts to revive poetics were undertaken in the 1960s in the works of Yuri Lotman and Mikhail Bakhtin, but in the next decade Kemerovo University became the centre of the development of poetics. The head of the school was Natan Tamarchenko, who at that time headed the department of theory and foreign literature, around which a team of researchers gathered, including some famous literary scholars, such as Valery Tyupa, Sergey Lavlinsky, Mikhail Darwin, and others. In the 1990s, with the relocation of Tamarchenko, Tyupа and Lavlinsky to Moscow, the centre of the school was the Russian State University for the Humanities, which is still the case. The ideas of these researchers are developed by their students and scientists from other research facilities in Russia and other countries. The article presents certain concepts developed by the representatives of the Kemerovo school of theoretical poetics, which have been ‘filtered’ by M. Bakhtin’s thought. Attention is paid to the most important achievements in the field of aesthetic analysis of a literary work, understood as an artistic whole. The fact that such an elementary concept as the analysis of a literary work is problematic may be surprising, but that was exactly the case in Soviet literary criticism. It is enough to mention that in the curricula of universities there were no such subjects as “Analysis of the artistic text”, and they first appeared in provincial universities: in Izhevsk (Udmurtia), in Tver, in Donetsk and in Kemerovo.
Kemerowska szkoła poetyki teoretycznej uformowała się w latach siedemdziesiątych XX wieku. To w zachodniosyberyjskim, górniczym mieście Kemerowo, oddalonym ponad trzy i pół tysiąca kilometrów od Moskwy, odrodziły się tradycje poetyki teoretycznej i historycznej, od lat trzydziestych praktycznie zakazanej w Związku Radzieckim. Pierwsze próby ożywienia poetyki miały miejsce w latach sześćdziesiątych w pracach Jurija Łotmana i Michaiła Bachtina, ale już w następnej dekadzie centrum rozwoju poetyki stał się Uniwersytet w Kemerowie. Liderem szkoły został Natan Tamarczenko, kierujący wówczas Katedrą Teorii i Literatury Powszechnej, wokół której zgromadził się zespół młodych badaczy, wśród nich tak cenieni dziś literaturoznawcy, jak Walerij Tiupa, Siergiej Ławliński, Michaił Darwin. W latach dziewięćdziesiątych, w związku z przeniesieniem się Tamarczenki, Tiupy i Ławlińskiego do Moskwy, główną „siedzibą” szkoły stał się Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanistyczny i tak jest do dziś, przy czym idee wymienionych badaczy kontynuują także ich uczniowie i współpracownicy z różnych rosyjskich (i nie tylko) ośrodków naukowych. Artykuł prezentuje – „przefiltrowane” przez myśl Bachtinowską – instrumentarium pojęciowe wypracowane przez reprezentantów kemerowskiej szkoły poetyki teoretycznej i zwraca uwagę na jej najważniejsze osiągnięcia w zakresie analizy estetycznej dzieła literackiego pojmowanego jako całość artystyczna. Fakt, że tak elementarne pojęcie jak analiza dzieła literackiego jest problematyczne, może zadziwiać, ale w radzieckim literaturoznawstwie tak właśnie było. Wystarczy wspomnieć, że w uniwersyteckich programach nauczania nie było takich przedmiotów, jak „Analiza tekstu artystycznego”, i pojawiły się one najpierw na uczelniach prowincjonalnych, w Iżewsku (Udmurcja), w Twerze, w Doniecku i właśnie w Kemerowie, a dopiero później w najważniejszych ośrodkach akademickich.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 65-74
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Как Cоломон Pабинович спасал русскую литературу
How Solomon Rabinovich saved Russian literature
Autorzy:
Глотов, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116615.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
literature
Ukraine
Ukrainian culture
curriculum
high school
literatura
Ukraina
kultura ukraińska
program nauczania
szkoła średnia
Opis:
Analiza naukowego i metodologicznego podejścia do tworzenia korpusu tekstów literatury obcej w programie nauczania dla wyższych klas szkół średnich na Ukrainie wykazała dominację tradycyjnych metod selekcji dzieł literackich. Większość tekstów należy do kultury eurocentrycznej: francuskiej, niemieckiej, angielskiej, rosyjskiej. Jednocześnie są autorzy, których trudno zaliczyć do jakiejkolwiek literatury narodowej, jeśli porzuci się ogólnie przyjęte kryteria: język, narodowość, państwo. Historia kultury ukraińskiej przeplata się z historią wielu innych narodów Europy, dlatego proponuję stworzyć dla takich autorów specjalną kategorię historyczno-literacką: „Literatura ludów Ukrainy”.
The analysis of the scientific and methodological approach to the foreign literature texts corpus formation in the curriculum for the upper grades of secondary schools in Ukraine has shown the prevalence of traditional methods of literary works selection. Most of the texts belong to the Eurocentric culture: French, German, English, Russian. At the same time, there are authors who can hardly be attributed to any national literature if we proceed from generally accepted criteria: language, nationality, state. Since the history of Ukrainian culture is intertwined with the history of many other European peoples, I suggest creating a special historical and literary category for such authors: “Literature of the peoples of Ukraine”.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 25-34
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
За Mатей Граматик и говоримия български език през XVI век
Autorzy:
Tsibranska-Kostova, Mariyana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681409.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sofia Literary School, Matthew the Grammarian, historical lexicology
sofijska szkoła piśmiennicza, Mateusz Gramatyk, leksykologia historyczna
Opis:
The paper examines some peculiarities of Matthew the Grammarian’s language. The famous representative of the Sofia Literary School from the 16th century is the author of an unique work – The Life of St. Nicolas the New of Sofia. The author proposes lexical-semantic classifications of word groups. The basic aim of the paper is to prove that – contrary to popular opinions about Matthew’s strong rhetoric character and distance from the spoken language – his hagiographic work contains visible signs of vernacular language. In addition, the final passage with the miracle of the saint, which has not been included in the most popular new Bulgarian version, is reproduced in original and translation together with commentaries about one rare appellation of disease.
W artykule omówione zostały językowe właściwości stylu pisarskiego Mateusza Gramatyka, czołowego przedstawiciela sofijskiej szkoły piśmienniczej z XVI wieku na bazie utworu „Żywot św. Mikołaja Nowego Sofijskiego”. Jest to jego jedyny tekst o pewnym autorstwie. Autor dokonuje leksykalno-semantyczej klasyfikacji materiału językowego, w którym widoczny jest wpływ żywego XVI-wiecznej odmiany mówionej języka. Przeczy to ugruntowanym opiniom o wyrafinowanym i oddalonym od języka mówionego stylu pisarza. W dodatku do artykułu zamieszczono oryginał końcowej części Żywotu św. Mikołaja Nowego Sofijskiego z opisem cudów świętego, która nie została opublikowana w popularnym przekładzie Żywotu na współczesny język bułgarski. W tekście dokonano również analizy tłumaczenia rzadko spotykanej nazwy choroby.
Źródło:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2017, 6
2449-8297
Pojawia się w:
Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
День в Тракае
Autorzy:
Бабаджан, Раиса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942591.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Troki
Letnia Szkoła Języka Karaimskiego
Literatura
Тракай
Литература
Летняя школа караимского языка
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2012, 3 (36); 22-24
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Взгляды Н. И. Кареева на проблематику разделов Речи Посполитой в оценке польской историографии
Autorzy:
Кручковский, Тадеуш
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690004.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Н. И. Кареев
российская историческая полонистика
краковская консервативная школа
разделы Речи Посполитой
Ю. Бардах
М. Серейский
M.I. Kariejew
historiografia rosyjska
krakowska szkoła historyczna
warszawska szkoła historyczna
rozbiory Polski
Opis:
W artykule omówione zostały zasadnicze zagadnienia z zakresu upadku Polski i stosunków polsko-rosyjskich tego okresu w historiozoficznej koncepcji Nikołaja Kariejewa (jednego z głównych rosyjskich historyków nurtu liberalnego z przełomu XIX i XX w.) w ujęciu tego aspektu twórczości rosyjskiego uczonego w polskiej nauce historycznej (przede wszystkim w pracach Tadeusza Korzona, Aleksandra Rembowskiego, Juliusza Bardacha i Mariana Henryka Serejskiego). The article discusses the fundamental problems of the history of Poland’s collapse and Polish-Russian relations of that period in the historiosophical concept of Nikolai I. Kareev (one of the main Russian historians of the liberal trend at the turn of the 20th century) in this aspect of the work of a Russian scholar in Polish historical science (primarily in works by Tadeusz Korzon, Aleksander Rembowski, Juliusz Bardach and Marian Henryk Serejski).
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2018, 10
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Πодготовка будущих педагогов к попечительски-воспитательной работe с детьми
Preparation of Future Teachers for Guardianships and Upbring Work with Children
Przygotowanie przyszłych pedagogów do opiekuńczo-wychowawczej pracy z dziećmi
Autorzy:
Karpenko, Oresta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811438.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opieka
szkoła
działalność opiekuńczo-wychowawcza
dzieci
Ukraina
care
school
guardianships and upbring work
kids
Ukraine
Opis:
We współczesnych warunkach, w społeczeństwie ukraińskim wzrasta znaczenie działalności opiekuńczo-wychowawczej szkoły, skierowanej na troskliwy stosunek do uczniów, pomocy w realizacji ich potrzeb, stwarzania odpowiednich warunków dla edukacji i nauczania, a także zapewniania im bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia. Szczególnego znaczenia nabiera przygotowywanie przyszłych pedagogów do realizacji działalności opiekuńczo-wychowawczej w różnych instytucjach edukacyjnych. Gotowość do zawodowej pracy pedagogicznej rozpatrywana jest przez naukowców jako złożone zjawisko społeczno-pedagogiczne, które zawiera w sobie zespół indywidualno-psychologicznych cech osobowości i system wiedzy zawodowo-pedagogicznej, umiejętności przyzwyczajania się, które zapewniają pomyślność w realizacji funkcji opiekuńczo-wychowawczych (analityczna, prognostyczna, organizacyjno-koordynacyjna i komunikacyjna). Poznanie możliwości harmonijnej integracji działania pedagogów ukraińskich z europejskim obszarem edukacyjnym uważamy za warunek konieczny dla reformowania szkolnictwa wyższego oraz edukacji pedagogicznej. Taka pozycja zdeterminowana jest olbrzymim zainteresowaniem ekonomicznym i polikulturowym pedagogów, zafascynowaniem koncepcją ukierunkowania Ukrainy w kierunku światowych standardów edukacyjnych.
In the current conditions in the Ukrainian society is growing guardianship and upbring work in school aimed at caring attitude towards pupils, help in realizing their needs, creating appropriate conditions for education and training, and to ensure their safety and well-being. The main importance is the training of future teachers to realization of guardianships and educational activities of various types of educational institutions. To be ready for vocational training of scientists is seen as a complex socio-pedagogical phenomenon that includes a set of individual psychological personality traits and system of professional and pedagogical knowledge and skills that ensure the success of guardianships and upbring educational functions (analytical, predictive, organizational coordinating and communication). We believe the main condition is reforming teacher education. This position is determined by the big economic interests and polilcultural interests of educators, more attractive the idea of movement of Ukraine to the world educational standards.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2015, 7(43), 1; 93-108
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Αiρεσισ and αiρετικoσ in the Alexandrine school of the II and III centuries (Clement of Alexandria and Origen)
Αiρεσισ i αiρετικoσ w szkole aleksandryjskiej II i III wieku (Klemens Aleksandryjski i Orygenes)
Autorzy:
di Paolo, Maria Laura
Limone, Vito
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612841.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
herezja
heretyk
szkoła aleksandryjska
Klemens Aleksandryjski
Orygenes
heresy
heretic
Alexandrine school
Clement of Alexandria
Origen
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie pojęć a†resij i aƒretikÒj w rozumieniu dwóch głównych przedstawicieli Szkoły Aleksandryjskiej – Klemensa i Orygenesa. W Stromata słowo a†resij ma wiele znaczeń: po pierwsze odnosi się do „aktu wyboru”, następnie jest synonimem „szkoły” lub „sekty”, stąd też oznacza chrześcijańską „herezję”. Powiązanie między ludzką wolnością a szkołami, głównie filozoficznymi, lecz także medycznymi, wskazuje, że Klemens postrzega „herezję” jako błąd i mylny sposób myślenia z powodu złego, a nawet złośliwego wyboru, często o charakterze intelektualnym; sugeruje świadomą deformację posłannictwa. Stąd Klemens przeciwstawia gnostyckiemu aƒretikÒj „prawdziwego gnostyka”, człowieka wiary, który przez poznawanie tekstów biblijnych i wiedzy klasycznej jest oświecony przez Chrystusa (Stromata VII 92, 7). Mówiąc zaś o stosowaniu przez Orygenesa terminu a†resij w jego Contra Celsum, trzeba po pierwsze zauważyć, że słowo a†resij oznacza zawsze filozoficzne szkoły późnej starożytności (por. Contra Celsum 4, 45; 8, 53); po drugie zaś to, że Aleksandryjczyk ma na celu przekonanie swojego wroga Celsusa, że religia chrześcijańska nie odrzuca szkół filozoficznych, ani nie jest też czymś bardzo różniącym się od nich, nawet można uznać, że jest to również a†resij. Jako dowód ukazuje, że religia chrześcijańska i szkoły filozoficzne nie tylko mają pewne wspólne zagadnienia moralne i kosmologiczne (Contra Celsum 3, 66; 3, 80), ale także to, że chrześcijanie i filozofowie kierują się tymi samymi impulsami wiary (¥logoj for£; Contra Celsum 1, 10). Dlatego też w Contra Celsum Orygenesa a†resij oznacza nie tylko szkoły filozoficzne II i III w., lecz także religię chrześcijańską. Podsumowując, studium to jeszcze raz ukazuje, że dwaj Aleksandryjczycy prowadząc dialog z błyskotliwymi przedstawicielami ówczesnej filozofii, wezwani do wyjaśnienia znaczenia wiary od strony intelektualnej, z jednej strony używali pewnych pojęć i koncepcji charakterystycznych dla głównych szkół, z drugiej zaś odróżniali wiarę chrześcijańską od nich.
The aim of this study is to outline the use of the terms a†resij and aƒretikÒj according the two main representatives of the Alexandrine School, Clement and Origen. In the Stromateis the word a†resij has many meanings and, first of all, it is related to “the act of choice”, then, it is also a synonym for a “school” or a “sect”, hence it signifies Christian “heresy”. The connection between human freedom and schools, mainly philosophical ones, but also the schools of medicine, points out that Clement conceives “heresy” as an error, an incorrect way of thinking due to a wrong, even malicious choice, often of an intellectual nature; it suggests conscious deformation of a message. Hence, Clement contrasts the Gnostic aƒretikÒj and the “true Gnostic”, the man of faith who by studying the biblical texts and the Greek disciplines is enlightened by Christ (Stromata VII 92, 7). About the Origen’s usage of the term a†resij in his Contra Celsum it is worth to note that, firstly, the word a†resij always indicates the philosophical schools of Late Antiquity (cf. Contra Celsum 4, 45; 8, 53); secondly, that Origen aims at persuading his enemy, Celsus, that Christian religion is neither a refusal of philosophical schools nor something very different from them, but it may be regarded as an a†resij too and, in order to argue this, he shows that not only Christian religion and philosophical schools share some moral and cosmological topics (Contra Celsum 3, 66; 3, 80), but also that both Christians and philosophers are moved by the some ¥logoj for£ (Contra Celsum 1, 10). Therefore, in Origen’s Contra Celsum the a†resij means not only the philosophical schools of the II and III centuries, but also the Christian religion as long as it is accepted by the Heathens. In conclusion, this study shows, once again, that, as the two representatives of Alexandria were in dialogue with the brilliant exponents of the contemporary philosophy, they were called to explain the importance of faith on the intellectual side, using some terms and conceptions of the main schools, on the one side, and by distinguishing Christian faith from them, on the other.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 68; 73-84
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies