Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "szew" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ocena procesu gojenia się rany operacyjnej zaopatrzonej samoadaptacyjnym szwem skórnym lub staplerem mechanicznym Evaluation of the surgery wound healing process using self‑adaptive skin suture or mechanical staple
    Autorzy:
    Sztuczka, Ewa
    Jackowski, Marek
    Żukowska, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393908.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    rana chirurgiczna
    gojenie
    szew
    stapler
    Opis:
    Gojenie się rany jest skomplikowanym i rozłożonym w czasie procesem. Występowanie licznych obciążeń, stanów chorobowych, jak również uwarunkowania zewnętrzne, mają istotny wpływ na ryzyko powstania potencjalnych powikłań. Przygotowując pacjenta do zabiegu należy zwrócić uwagę na szereg czynników determinujących prawidłowy proces gojenia. Celem pracy było porównanie wyników wczesnego okresu gojenia rany operacyjnej z dostępu przez laparotomię przy zastosowaniu techniki samoadaptacyjnego szwu oraz staplera do zamykania powłok skórnych. Materiał i metodyka. Badaniem objęto 120 pacjentów zakwalifikowanych do trzech grup, zróżnicowanych pod względem stopnia czystości rany operacyjnej według CDC (Center for Disease Control and Prevention). Zastosowano obiektywne kryteria wykluczenia pacjentów ze względu na wyższe ryzyko wystąpienia powikłań. Warstwę skóry zamykano monofilamentowym szwem skórnym lub bądź jednorazowym staplerem. Prowadzono dziesięciodniową obserwację procesu gojenia się ran operacyjnych. Badanie było randomizowane. Wyniki. W przypadku grup pacjentów „rana czysta” i „rana czysta/skażona” nie zaobserwowano znaczących różnic w procesie gojenia ran. W grupie badanych „rana zakażona/brudna” zanotowano istotnie wyższą liczbę powikłań w procesie gojenia ran (p<0,05), w których zastosowano zaopatrzenie skóry monofilamentowym szwem chirurgicznym. Wnioski. Należy przyjąć, że zastosowanie szwu mechanicznego w ranach zakażonych/brudnych jest bardziej rekomendowane ze względu na niższe ryzyko powikłań gojenia rany. W przypadku ran czystych i czystych/skażonych dobór materiału szewnego nie ma istotnego wpływu na proces gojenia rany.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 4; 180-187
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie szwu jednowarstwowego w chirurgii jamy brzusznej
    Autorzy:
    Tański, Zbigniew
    Jarząbek, Zbigniew
    Konowalski, Bartosz
    Truszkowski, Maciej
    Biedrzycki, Jakub
    Kuzaka, Bolesław
    Kuzaka, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392086.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    leczenie powikłań
    powikłania
    sposoby wykonania
    szew jednowarstwowy
    terapia płynami
    Opis:
    Analizie poddano 4210 chorych, u których wykonano operacje otwarte w zakresie jamy brzusznej z użyciem szwów: jednowarstwowych, wchłanianych, pojedynczych lub ciągłych. Przedstawiono sposoby zespoleń (surowicówkowomięśniówkowe bez śluzówki). Zaprezentowano leczenie płynami, podkreślając znaczenie GDT i zero-balance GDT. Stwierdzono rozejście zespoleń u 6 chorych. Byli oni leczeni przez wytworzenie przetoki w miejscu zespolenia; jednocześnie leczono wstrząs septyczny. Re-anostomozy wykonano w trybie odroczonym. Ponowne zespolenie wykonywano po opanowaniu sepsy. Przedstawiono wyniki leczenia chorych z użyciem szwu dwuwarstwowego, którego używano przed rokiem 1978. Analizie poddano 536 chorych; u 53 osób wystąpiło rozejście zespolenia. Z tej grupy leczonych przeżyło 2 chorych. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa omówiono sposoby wykonania zespoleń. Zwrócono uwagę na przewagę zespoleń jednowarstwowych nad wielowarstwowymi: skuteczność, prostotę wykonania oraz znaczne obniżenie kosztów leczenia. Obserwowano rzadsze występowanie niedrożności mechanicznej od czasu zaprzestania perytonizacji otrzewnej oraz złagodzenie przebiegu pooperacyjnego u chorych po przygotowaniu przedoperacyjnym przewodu pokarmowego. Omówiono sposoby rozpoznawania powikłań pooperacyjnych, głównie na podstawie badań dodatkowych, takich jak: tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Zwrócono uwagę na niezwykle istotne obserwację i badanie kliniczne przez doświadczonego chirurga w celu poszukiwania powikłań pooperacyjnych. Przedstawiono leczenie antybiotykami w przypadku powikłań pooperacyjnych oraz leczenie płynami GDT i zero-balance GDT i sposoby postępowania w przypadku powikłań, takich jak: rozejście zespolenia, niedrożność mechaniczna, ropnie wewnątrz jamy brzusznej. Nie występowało zwężenie zespoleń.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 12-20
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of the seam on the transport of liquid moisture in woven fabrics
    Wpływ szwu na transport płynnej wilgoci w tkaninach
    Autorzy:
    Kamińska, Dominika
    Matusiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2175894.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
    Tematy:
    seam
    moisture transport
    woven fabric
    weave
    szew
    transport wilgoci
    tkanina
    splot
    Opis:
    The human body is a lump, sewing and modeling clothes requires many stitches in places that produce sweat in a liquid form, these are: armpit, back, inner thighs. The finished seam consists of more than 2 layers of materials, and thus the property of the seam to manage moisture is difficult. Cotton woven fabric was tested and the seams on the left and right side of the woven fabric were compared. The test of liquid moisture transport was carried out on the SDL Atlas Moisture Management Tester. The samples were compared with each other.
    Ciało ludzkie jest bryłą, szycie i modelowanie ubrań wymaga wielu szwów w miejscach, w których wydziela się pot w postaci płynnej, są to: pachy, plecy, wewnętrzna strona ud. Gotowy szew składa się z więcej niż 2 warstw materiałów, a zatem właściwość szwu do zarządzania wilgocią nie jest łatwa. Badaniom poddano tkaninę bawełnianą, porównano ze sobą szwy, które zostały wykonane na lewej i prawej stronie tkaniny. Badanie transportu wilgoci w postaci cieczy przeprowadzono na aparacie SDL Atlas Moisture Management Tester. Próbki zostały ze sobą porównane.
    Źródło:
    Technologia i Jakość Wyrobów; 2022, 67; 129--140
    2299-7989
    Pojawia się w:
    Technologia i Jakość Wyrobów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Neoproterozoic-Paleozoic basement in the Alpidic Supragetic/Kučaj units of eastern Serbia: a continuation of the Rheic Ocean?
    Autorzy:
    Spahic, Darko
    Gaudenyi, Tivadar
    Glavaš-Trbič, Bojan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/139069.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Supragetic ”Kučaj Unit”
    Carpatho-Balkanides
    Rheic Ocean/seaways
    Rheic suture
    Kučaj
    Reik
    Ocean Śródeuropejski
    szew transeuropejski
    Opis:
    This paper attempts to allocate a segment of the Paleozoic Ocean situated in what is now Southeastern Europe (SEE) into a regional geological and paleotectonic synthesis connecting the sedimentary, metamorphic and igneous records associated with the ocean’s cycle. The Supragetic basement (external section of the Carpatho-Balkan arch) represents a tectonically reworked basement vestige of the Neoproterozoic–Lower Paleozoic oceanic floor system recrystallized under regional low temperature greenschist-facies conditions. The regional geological constraints associated with this low-grade basement are integrated with information from the overlying Silurian, Devonian and Lower Carboniferous cap-rocks of the “Kučaj Unit” to demonstrate the presence of a major Paleozoic ocean crossing this segment of SEE. In connection with the Lower Paleozoic north Gondwanan Pan African processes, the low-grade Supragetic basement (including its Devonian cover) is in a complex relationship with the occasionally anchimetamorphic Silurian, Devonian, and Lower Carboniferous deep-water record of the polymetamorphic “Kučaj Unit”. The Upper Devonian–Lower Carboniferous flysch and molasse of the “Kučaj Unit” are interposed with the Neoproterozic–Lower Paleozoic oceanic vestige or with the Supragetic basement with the corresponding Devonian Balkan-Carpathian back-arc ophiolite-bearing lithosphere and its carrier (Danubian Unit). This regional-scale synthesis demonstrates that a segment of the Rheic Ocean referred to as the Saxo-Thuringian seaway and its suture lay to the east, underneath the Permian red-bed overstepping sequence and to the west of the Danubian aggregation. Unlike many of the high-pressure rocks characterizing the segment of the Rheic suture in the Central European Variscides, the SEE zone described here has only a mild overprint.
    Źródło:
    Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 4; 531-548
    0001-5709
    Pojawia się w:
    Acta Geologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biomechanical properties of alternative suture technique for flexor tendon repair
    Autorzy:
    Andrzejewski, T.
    Czarnecki, P.
    Dąbrowski, M.
    Spławski, R.
    Rogala, P.
    Romanowski, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/307209.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    obrażenia ciała
    szew
    wytrzymałość na zerwanie
    flexor injuries
    multistrand running suture
    modified Kessler suture
    suture breaking strength
    Opis:
    Purpose: Flexor injuries are most common in the hand and require special attention and experience from the surgeon. Both quality and technique affect the stability of the suture. The selection of the optimum method will influence the process of rehabilitation. The aim of this study was to compare three different suture techniques based on the strength, depending on the method of breakage, i.e., axial or pulley load. Methods: The study was divided into six sessions. The research material was dissected deep flexor porcine tendons. Three types of stitches were used: the modified Kessler suture with an additional running suture, the cruciate four-strand suture with an additional running suture and the multistrand running suture. We obtained 120 sutures, 40 for each technique. Breaking strength was assessed using a tensile machine in two ways, i.e., axial or pulley load, with 20 sutures per group. Results: The strongest suture for both axial and pulley load was the cruciate four-strand suture. Between the multistrand running suture and the modified Kessler suture, there was no statistically significant difference in the strength of breaking for both axial and pulley load. Comparing the two ways of breaking, there was no statistically significant difference in the strength of the suture. Conclusions: The multistrand running locking suture is a good alternative to widely used core sutures. It not only provides the same strength as other techniques examined by us but also reduces the procedure time and trauma to the tips of the tendon.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2017, 19, 1; 167-172
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Use of Artificial Neural Networks for Modelling of Seam Strength and Elongation at Break
    Zastosowanie sztucznych sieci neuronowych dla modelowania wytrzymałości szwów i wydłużenia przy zerwaniu
    Autorzy:
    Yildiz, Z.
    Dal, V.
    Ünal, M.
    Yildiz, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/232292.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
    Tematy:
    textile fabrics
    artificial neural networks
    seam strength
    modeling
    tekstylia
    sztuczne sieci neuronowe
    szew wytrzymałościowy
    modelowanie
    wydłużenia przy zerwaniu
    Opis:
    The strength and elongation at break of a seam are very important characteristics of comfort clothing. Optimum seam strength must be durable enough to do our daily activities easily. Some parameters such as the type and count of the sewing yarn, the seam density, the size of the sewing needle, and type of stitch affecting the strength and elongation at break of the seam. In this study two kinds of fabrics (gabardine and poplin) were chosen for experiments. As sewing parameters, two different types of stitches (plain and chain stitch), five seam densities (3, 4, 5, 6 and 7 seams/cm), two kinds of sewing needles (SPI and SES), and three kinds of sewing yarns (cotton, core-spun, and PBT yarns) were used in experiments. With these materials 120 different seam variations were developed. Each sampless seam strength was tested according to the ISO 13935-1[1] standard using an Instron 4411 instrument. After the testing process, an artificial neural network model was developed to predict the seam strength and elongation at break values. The test results were applied to multi layer perceptron and radial basis function neural network modeling. These two neural network types were compared in terms of the accuracy of the modeling system. The results show that the artificial neural network model produces reliable estimates of seam strength and elongation at break (R=1, MSE=3.33E-05).
    Wytrzymałość szwu i wydłużenie przy zerwaniu są bardzo ważnymi cechami ubrań z punktu widzenia wygody noszenia. Optymalna wytrzymałość szwu musi być wystarczająco duża, aby z łatwością wykonywać nasze codzienne czynności. Niektóre z parametrów, takich jak typ oraz numer przędzy, gęstość szwu, rozmiar igły do szycia, typ ściegu wpływają na wytrzymałość szwu i wydłużenie przy zerwaniu. Badania przeprowadzono na dwóch rodzajach tkanin (gabardyna i popelina), stosując dwa różne rodzaje szwów (proste i łańcuszkowy), szwy o pięciu gęstościach (3, 4, 5, 6 i 7 szwy/cm), dwa rodzaje igieł (SPI i SES) i trzy rodzaje przędz (bawełniana zwykła, rdzeniowa i przędze PBT), otrzymując 120 wariantów szwów. Wytrzymałość każdej próbki została zbadana zgodnie z normą ISO 13935-1 za pomocą przyrządu Instron 4411. Następnie, opracowano model sztucznej sieci neuronowej w celu przewidzenia wartości wytrzymałości szwów i wydłużenia przy zerwaniu. Wyniki badań zostały przetworzone w wielowarstwowym perceptronie i funkcji radialnej modelowania sieci neuronowej. Obydwa typy sieci neuronowych zostały porównane pod względem dokładności modelowania. stwierdzono, że za pomocą modelu sztucznych sieci neuronowych można uzyskać wiarygodne wyniki (R = 1, MSE = 3.33E-05).
    Źródło:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2013, 5 (101); 117-123
    1230-3666
    2300-7354
    Pojawia się w:
    Fibres & Textiles in Eastern Europe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reverse end-to-side technique (RETS) – supercharge and babysitting effect in median and ulnar nerve injuries. Case studies and surgical technique
    Technika odwróconego szwu koniec do boku wspierająca regenerację w uszkodzeniach nerwów pośrodkowego i łokciowego. Opis przypadków i techniki operacyjnej
    Autorzy:
    Czarnecki, Piotr
    Górecki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12681214.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    reverse end-to-side (RETS)
    babysitting
    supercharge
    nerve injury
    odwrócony szew koniec do boku
    uszkodzenie nerwu
    wparcie regeneracji
    Opis:
    High nerve damage at the shoulder or elbow is associated with a long regeneration period for effectors-muscles located within the hand, leading to their irreversible atrophy and permanent dysfunction. Advanced microsurgical reconstructive techniques, such as end-to-side (ETS) sutures, reverse end-to-side (RETS) reconstruction (so-called supercharge/babysitting procedure), or nerve transfers within the hand, shorten the interval and thus the recovery time or provide continuous stimulation of the effector before the regeneration of the native axons of the nerve. The paper aims to present the authors’ results after treatment of a high injury of the ulnar and median nerves with additional RETS performed based on the results of three clinical cases. Two patients No 1 and 2 had a high ulnar nerve injury at the elbow level due to a distal humerus fracture. Nerve neurolysis was performed at the level of the primary lesion, followed by a reverse end-to-side transfer of the anterior interosseous nerve to the deep motor branch of the ulnar nerve. The patient No 3 with damage to the median nerve due to a fracture of the shaft of the radius. Neurolysis of the preserved part of the nerve, resection of the neuroma, and direct suture of the damaged part of the nerve were performed, as well as a simultaneous RETS transfer of the anterior interosseous nerve to the thenar motor branch of the median nerve. All presented patients had significant signs of improvement, with full to partial motor recovery of the nerves supported by supercharge/babysitting RETS technique. It is valuable, especially in borderline cases when the decision is between neurolysis/repair alone or nerve transfer is difficult to take and not clearly defined.
    Wysokie uszkodzenie nerwów na poziomie barku lub łokcia wiąże się z długim okresem regeneracji efektorów-mięśni znajdujących się w obrębie ręki, co prowadzi do ich nieodwracalnego zaniku i trwałej dysfunkcji kończyny. Zaawansowane mikrochirurgiczne techniki rekonstrukcyjne, takie jak szew koniec do boku (end-to-side, ETS), technika odwróconego szwu koniec do boku (reverse end-to-side, RETS) (tzw. procedura supercharge/babysitting) czy transfery nerwów w obrębie ręki, skracają odległość, a tym samym czas regeneracji lub zapewniają ciągłą stymulację efektora przed regeneracją natywnych aksonów nerwu. Celem pracy jest przedstawienie własnych wyników leczenia wysokiego uszkodzenia nerwu łokciowego i pośrodkowego z wykonaną rekonstrukcją RETS na podstawie wyników 3 przypadków klinicznych. U dwóch z nich (nr 1 i 2) po urazie nerwu łokciowego na poziomie łokcia w wyniku złamania dalszego końca kości ramiennej wykonano neurolizę nerwów na poziomie urazu oraz rekonstrukcją RETS z transferem nerwu międzykostnego przedniego do boku nerwu łokciowego w okolicę pęczka ruchowego. Pacjent nr 3 to chory z uszkodzeniem nerwu pośrodkowego w wyniku złamania trzonu kości przedramienia. Wykonano u niego neurolizę zachowanej części nerwu, resekcję nerwiaka i szew bezpośredni uszkodzonej części nerwu oraz jednoczesny transfer RETS nerwu międzykostnego przedniego do pęczka ruchowego nerwu pośrodkowego. Wszyscy przedstawieni pacjenci wykazywali znaczącą poprawę, z pełną lub częściową regeneracją ruchową nerwów wspieraną przez technikę supercharge/babysitting RETS. Jest to cenne zwłaszcza w przypadkach dyskusyjnych, kiedy wybór między samą neurolizą/naprawą lub transferem nerwów nie jest łatwy, zwłaszcza przy braku odpowiednich wytycznych.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 120-126
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niewydolność cieśniowo-szyjkowa: diagnostyka i leczenie
    Cervical insufficiency: diagnostics and treatment
    Autorzy:
    Milanowska-Koloch, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437684.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    poród przedwczesny
    szyjka macicy
    pessarium
    szew szyjkowy
    progesteron,
    ultrasonografia dopochwowa
    preterm birth
    uterine cervix
    pessary
    cervical
    cerclage
    progesterone
    transvaginal ultrasound
    Opis:
    WHO podaje, że co roku przedwcześnie rodzi się ok. 15 mln dzieci, co stanowi 5–18% wszystkich porodów, w zależności od kraju. Przyczyną ok. 15% poronień nawykowych i porodów przedwczesnych jest niewydolność cieśniowo-szyjkowa. Definiujemy ją jako bezbolesne rozwieranie i skracanie się szyjki macicy w II trymestrze lub wczesnym III trymestrze, któremu nie towarzyszą skurcze, krwawienie z dróg rodnych czy pęknięcie pęcherza płodowego. W artykule przedstawiono przegląd metod diagnostyki i leczenia niewydolności cieśniowo-szyjkowej. Diagnostyka polega głównie na wywiadzie położniczym, badaniu ginekologicznym i badaniu ultrasonograficznym, leczenie natomiast na założeniu szwu szyjkowego, pessarium kołnierzowego lub stosowaniu progesteronu. Obecnie poszukuje się nowych markerów ryzyka wystąpienia porodu przedwczesnego.
    WHO reports that every year approximately 15 million children are born prematurely, which makes up 5-18% of all births, depending on a country. The reason for approx. 15% of recurrent miscarriages and premature births is the cervical insufficiency. We define it as painless dilation and effacement of the uterine cervix in the second trimester or early third trimester, which are not accompanied by cramps, vaginal bleeding or rupture of the amniotic sac. The article presents an overview of the methods of diagnostics and cervical insufficiency treatment. The diagnostics mainly involves a maternity interview, gynecological examination and ultrasonography, while the treatment relies on applying the cervical cerclage, pessary or progesterone. Currently, new markers of risk are being looked for a preterm delivery.
    Źródło:
    Medical Review; 2014, 4; 374-380
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polscy pionierzy chirurgii wątroby. Nowe odkrycia
    Polish pioneers of liver surgery. New discoveries
    Autorzy:
    Zamachowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085470.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
    Tematy:
    Historia chirurgii wątroby, Julian Pęski,
    szew Pęski- Kuzniecow, Rewoliński, Hipolit Oderfeldt,
    Roman Jasiński, Jakób Rosenthal, polscy pionierzy
    chirurgii wątroby, pionierska operacja nowotworu
    wątroby, Szpital Starozakonnych w Warszawie
    History of liver surgery, Julian Pensky, Pensky-
    Kuznetsoff suture, Rewolinski, Hipolit Oderfeldt,
    Roman Jasiński, Jakób Rosenthal, polish pioneers of
    liver surgery, pioneers operation of liver tumor, Jewish
    Hospital in Warsaw
    Opis:
    Temat polskich pionierów chirurgii wątroby był już analizowany przez historyków medycyny. Wśród nazwisk polskich lekarzy zdecydowanie najczęściej pojawia się Julian Pęski, ze względu na zastosowaną przez niego nową technikę szycia, która zrewolucjonizowała zabiegi operacyjne w zakresie tego narządu. Szew Pęski-Kuzniecow (Pensky-Kuznetsoff) jest do tej pory stosowany we współczesnej chirurgii. Wspomina się też nazwisko Rewolińskiego, który w 1895 r. zaopatrzył pourazowe uszkodzenie wątroby. Nieznane są zasługi innych XIX wiecznych lekarzy: Hipolita Oderfelda, Romana Jasińskiego i Jakóba Rosenthala. Celem artykułu jest przedstawienie nieznanych polskich pionierów chirurgii wątroby, w szczególności Jakóba Rosenthala, chirurga, który jako pierwszy w Polsce i jeden z pierwszych w Europie wykonał resekcję guza nowotworowego wątroby.
    The subject of Polish pioneers of liver surgery has already been analyzed by historians of medicine. Among the names of Polish doctors, Julian Pęski is definitely the most frequent one, due to the use of a new suturing technique that has revolutionized surgical procedures in this organ. Pęski-Kuznetsoff (Pensky-Kuznetsoff) suture is still used in modern surgery. The name of Rewoliński, who in 1895 treated post-traumatic liver damage, is also mentioned. The merits of other nineteenth- century doctors are unknown: Hipolit Oderfeld, Roman Jasiński and Jakób Rosenthal. The aim of the article is to present unknown Polish pioneers of liver surgery, in particular Jakób Rosenthal, a surgeon who was the first in Poland and one of the first in Europe to perform a liver tumor resection.
    Źródło:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 93-97
    0860-1844
    Pojawia się w:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies