Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "szczawiany" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Influence of the Method of Brewing Various Types of Coffee on the Content of Oxalates in Them®
Wpływ sposobu parzenia różnych rodzajów kaw na zawartość w nich szczawianów®
Autorzy:
Dąbrowska-Molenda, Monika
Szyszka, Izabela
Szwedziak, Katarzyna
Hetmańczyk, Ireneusz
Doleżal, Petr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171926.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
coffee
Arabica
Robusta
anti-nutritional factors
oxalic acid
oxalates
infusion
brewing methods
brewing time
kidney stones
kawa
substancje antyodżywcze
kwas szczawiowy
szczawiany
napar
metody parzenia
czas parzenia
kamienie nerkowe
Opis:
The aim of this study presented in the article, the influence of various brewing methods on the oxalate content in different types of coffee was examined. The level of these compounds was determined by permanganometric titration in two coffee species: Coffea arabica and Coffea robusta, using three brewing methods as well as different brewing times. In the experimental part, the content of oxalates in the prepared coffee infusions was determined and the results were analyzed and discussed by comparing the obtained values with the available literature data, and then conclusions were drawn based on them.
Celem pracy zaprezentowanej w artykule było zbadanie wpływu sposobu parzenia różnych rodzajów kaw na zawartość w nich szczawianów. Poziom tych związków oznaczono metodą manganometryczną w dwóch gatunkach kawy: Coffea arabica oraz Coffea robusta, wykorzystując trzy metody parzenia, a także różny czas zaparzania. W części doświadczalnej oznaczono zawartość szczawianów w przygotowanych naparach kawowych oraz dokonano analizy i dyskusji wyników, porównując uzyskane wartości z dostępnymi danymi literatury, a następnie na ich podstawie wyciągnięto wnioski
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2022, 2; 35--41
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zawartości składników antyodżywczych w piwie na przykładzie kwasu szczawiowego
The evaluation of anti-nutritive components in beer on the example of oxalic acid
Autorzy:
Salamon, A.
Baca, E.
Baranowski, K.
Michalowska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/872384.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
piwo
kwas szczawiowy
szczawiany
substancje antyzywieniowe
produkty spozywcze
metabolizm czlowieka
rynek polski
zdrowie czlowieka
konsumenci
beer
oxalic acid
oxalate
antinutritional substance
food product
human metabolism
Polish market
human health
consumer
Opis:
Wprowadzenie. Produkty spożywcze zawierają w swoim składzie substancje antyodżywcze, które ograniczają lub uniemożliwiają wykorzystanie składników odżywczych. Kwas szczawiowy, obok fitynianów i błonnika pokarmowego, występuje naturalnie w żywności pochodzenia roślinnego, do której należy piwo. Negatywne działanie kwasu szczawiowego polega na obniżaniu biodostępności wapnia i magnezu, i zaburzeniu metabolizmu wchłaniania przez organizm ww. pierwiastków z pożywienia. Nadmiar kwasu szczawiowego i jego soli w diecie przyczynia się do powstawania niektórych chorób, takich jak kamica szczawianowa, osteoporoza, zapalenie stawów. Z uwagi na moczopędne działanie piwa, spożywanie jego w umiarkowanych ilościach jest zalecane jako środek profilaktyczno-wspomagający schorzenia układu moczowego. Cel badań. Celem badań było określenie i porównanie zawartości kwasu szczawiowego w wybranych piwach dostępnych na polskim rynku. Materiał i metoda. Do badań użyto 57 próbek piwa, które podzielono na trzy grupy w zależności od stężenia alkoholu deklarowanego przez producentów (1 grupa – poniżej 5,5% obj., 2 grupa - od 5,5 do 6,5 % obj., 3 grupa – powyżej 6,5 % obj.). Próbki piwa po zakwaszeniu do pH 2,0 kwasem solnym o stężeniu 1 mol/l w celu rozkładu nierozpuszczalnych szczawianów wapnia inkubowano w łaźni ultradźwiękowej przez 15 minut, a następnie filtrowano. Zawartość kwasu szczawiowego oznaczono metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) z detekcją konduktometryczną. Wyniki. Stężenie kwasu szczawiowego w zbadanych próbkach piwa wahało się w zakresie 1,8-30,3 mg/l. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pomiędzy stężeniem kwasu szczawiowego w trzech grupach piwa o różnej zawartości alkoholu. Na podstawie średnich zawartości kwasu szczawiowego w poszczególnych grupach badanego piwa daje się zaobserwować dodatni trend wzrostu stężenia kwasu szczawiowego w piwie wraz z rosnącą zawartością alkoholu. Wnioski. Bardzo niskie zawartości kwasu szczawiowego pozwalają zakwalifikować piwo do produktów spożywczych o niskiej zawartości kwasu szczawiowego i bezpiecznych dla zdrowia konsumenta.
Background. Food in its composition contains anti-nutritional substances that reduces or prevents the use of valuable nutrients. The oxalic acid, as phytate and dietary fiber, occurs naturally in foods of plant origin, to which the beer is classified. The negative effect of oxalic acid is reducing the bioavailability of calcium and magnesium, and disorder of metabolism of the body’s absorption of these elements from the diet. The excess of oxalic acid and its salt in the diet contributes to the formation of certain diseases, such as oxalate urolithiasis, osteoporosis, arthritis, etc. Due to the diuretic effect of beer, drinking moderate amounts of it is recommended as a preventive and support urinary tract disorders. Objective. The aim of this study was to determine and comparison the oxalic acid content in selected beers available on the Polish market. Material and method. Fifty seven samples of beer were used for this study. These samples were divided into three groups depending on the alcohol concentration declared by the producers (1st group – below 5.5% vol., 2nd group - from 5.5 to 6.5% vol., 3rd group – above 6.5% vol.). The beer samples were incubated in the ultrasonic bath for 15 minutes following pH adjustments up to pH = 2 with the 1 mol/L hydrochloric acid to transform calcium oxalates into soluble form, then filtered. The oxalic acid concentration was measured by high performance liquid chromatography (HPLC) with conductivity detection. Results. The concentration of oxalic acid in tested samples of beer ranged from 1.8 to 30.3 mg/L. No considerable differences between the concentration of oxalic acid in the three tested group of beer with the various content of the alcohol were found. Basing on the average concentrations of the oxalic acid in the different groups of the tested beers the positive trend in oxalic acid concentration related to the increase of alcohol could be observed. Conclusions. The very low concentration of oxalic acid allows to classify beer as food product safe for the human health in terms of low oxalates content.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktury krystaliczne soli kwasu szczawiowego i amin alifatycznych
Crystalline structures of salts of oxalic acid and aliphatic amines
Autorzy:
Dziuk, B.
Ejsmont, K.
Zaleski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142295.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
szczawiany alkiloamonowe
struktury krystaliczne
silne wiązania wodorowe
alkylammonium oxalates
crystalline structures
strong hydrogen bonds
Opis:
W artykule dokonano analizy struktur krystalicznych soli kwasu szczawiowego i amin alifatycznych. W sieciach tych występuje wielość form ułożenia zarówno jedno-ujemnych jak i dwu-ujemnych anionów kwasu szczawiowego. Jednoujemne aniony mogą tworzyć cykliczne dimery lub układać się w liniowe łańcuchy o charakterze zarówno przypominającym strukturę schodkową jak również łańcuchy mieszane. W przypadku anionów dwu-ujemnych można również wyróżnić łańcuchy liniowe płaskie oraz łańcuchy liniowe, zawierające aniony ułożone względem siebie prostopadle. W celu porównania parametrów geometrycznych wiązań wodorowych typu O–H...O występujących pomiędzy jedno-ujemnymi anionami w krysztale oraz w “fazie gazowej”, przeprowadzono obliczenia kwantowo-mechaniczne metodą MP2.
The article analyses crystalline structures of salts of oxalic acid and aliphatic amine. In such network there is multitude of arrangement forms for both mononegative and binegative oxalic acid anions. Mononegative anions might form cyclic dimers or arrange in linear chains of nature resembling stepwise structure, as well as in mixed chains. For binegative anions it is possible to distinguish linear flat chains and linear chains containing anions arranged perpendicularly to each other. In order to compare geometrical characteristics of hydrogen bonds of type O–H...O connecting mononegative ions in the crystal and in the „gas phase”, the quantum mechanical calculations were carried out using MP2 method.
Źródło:
Chemik; 2014, 68, 4; 391-395
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The presence of oxalates in the cocoa powder from organic and conventional plantations
Obecność szczawianów w proszku kakaowym z plantacji ekologicznych i konwencjonalnych
Autorzy:
Witt, P. W.
Śmiechowska, M.
Kłobukowski, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334781.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
cocoa
cocoa powder
organic plantation
conventional plantation
oxalate
kakao
proszek kakaowy
plantacja ekologiczna
plantacja konwencjonalna
szczawiany
Opis:
The objective of this study was to assess the content of oxalates in the samples of cocoa powder available on Polish market, obtained from the cocoa beans from organic and conventional farms. The cocoa is an important food product, which is used for immediate consumption as well as for chocolate production. It is also used in confectionery. The cocoa is of high sensory and nutritional value. However, it also contains antinutrients, including oxalates. It was hypothesised that cocoa beans from conventional cultivation contain more oxalates. The study is aimed to describe cocoa as a commodity product and discuss the presence of oxalates in food products as well as their toxicological aspects. The contents of soluble oxalates in cocoa powder with regard to the method of cocoa farming have been presented therein. The oxalates content in cocoa obtained from organic beans ranged from 322±10 to 1173.52 ± 21.28 mg/100g and from 727.5 ± 53.03 to 1477.5 ± 31.82 mg/100g in cocoa beans from a conventional farm. The statistical analysis showed that the method of farming significantly influenced the content of oxalates.
Celem pracy była ocena zawartości rozpuszczalnych szczawianów w próbkach proszku kakaowego dostępnego na polskim rynku pochodzącego z ziarna kakaowego z plantacji ekologicznych i konwencjonalnych. Kakao jest ważnym produktem spożywczym, który służy do bezpośredniego spożycia, jak również jest składnikiem do produkcji czekolady oraz wykorzystywania w cukiernictwie. Jest to produkt atrakcyjny sensorycznie o wysokich walorach odżywczych. Trzeba jednak pamiętać, że zawiera on również związki antyodżywcze, do których należą szczawiany. Postawiono hipotezę iż ziarno kakaowe z konwencjonalnego systemu uprawy zawiera więcej szczawianów. W pracy dokonano charakterystyki towaroznawczej kakao i omówiono występowanie szczawianów w żywności oraz ich toksykologiczne aspekty. Zaprezentowano wyniki zawartości szczawianów rozpuszczalnych w proszku kakaowym w zależności od sposobu uprawy. Kakao z ziarna organicznego zawierało od 322±10 do 1173.52 ± 21.28 mg/100g, a kakao z ziarna konwencjonalnego od 727.5 ± 53.03 do 1477.5 ± 31.82 mg/100g szczawianów. Analiza statystyczna wykazała, że na zawartość szczawianów wpływał w sposób istotny sposób uprawy.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 4; 218-222
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sposobu parzenia różnych rodzajów czarnych herbat na zawartość szczawianów rozpuszczalnych®
The influence of the manner of breaking different types of black tea on the content of soluble oxaletes®
Autorzy:
Dąbrowska-Molenda, M.
Huncza, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950387.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
czarna herbata
napar
szczawiany rozpuszczalne
black tea
infusion
soluble oxalates
Opis:
Wielki chiński wynalazek jakim jest herbata to najczęściej – po wodzie – wybierany napój na świecie. Zbiór liści herbacianych w skali światowej szacowany jest na około 3,7 miliona ton w ciągu roku. Oprócz cennych związków mających pozytywny wpływ na organizm człowieka herbata zawiera między innymi sole kwasu szczawiowego. Kwas szczawiowy i jego sole mogą̨ być́ szkodliwe z uwagi na ich antyodżywcze działania w stosunku do składników pożywienia, jak również̇ ze względu na ich toksyczność . Przedmiot przeprowadzonych badań stanowiło 14 czarnych herbat liściastych i granulowanych trzech odmian Assam, Yunnan i Cejlon, pochodzących z różnych części świata. Do oznaczenia rozpuszczalnych soli kwasu szczawiowego w wybranych próbkach herbat zastosowano metodę manganometryczną.
A great Chinese invention that is tea is the most-often-chosen drink on the world, after water. The collection of tea leaves on a global scale is estimated at around 3.7 tonnes per year. Oxalic acid and its salts may be harmful due to their anti- nutritional effects on food ingredients as well as their toxicity. The object of the study consisted of 14 black leaf teas and granulated three varieties of Assam, Yunnan and Ceylon from different parts of the world. A manganometric method was used to determine the soluble salts of oxalic acid in selected tea samples.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2018, 1; 34-37
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw warunkow ekstrakcji na zawartosc rozpuszczalnych szczawianow w wodnych naparach herbat zielonych i herbatek ziolowych
Effect of extraction conditions on the soluble oxalate content in water infusions of green and herbal teas
Autorzy:
Sperkowska, B
Bazylak, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826218.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
herbata zielona
herbata ziolowa
napar herbaciany
szczawiany
zawartosc szczawianow
ekstrakcja
promieniowanie mikrofalowe
ultradzwieki
Opis:
Celem pracy było porównanie zawartości rozpuszczalnych szczawianów (RSZ) w wodnych naparach herbat zielonych i herbatek ziołowych uzyskiwanych przy zastosowaniu czterech sposobów ekstrakcji, tj. tradycyjnej metody ekstrakcji przy użyciu wrzącej wody o temp. 100 ºC, ekstrakcji wspomaganej promieniowaniem mikrofalowym w temp. 80 ºC (EWPM), ekstrakcji wspomaganej ultradźwiękami w temp. 40 ºC (EWU-40) i w temp. 60 ºC. Oznaczona metodą manganianometryczną średnia zawartość RSZ w badanych naparach była największa po zastosowaniu metody EWPM i wynosiła od 7,73 do 14,89 mg/g s.m. w herbatach zielonych oraz od 3,53 do 18,11 mg/g s.m. w herbatkach ziołowych. Natomiast najmniejsze wartości otrzymano po zastosowaniu metody EWU-40, tzn. od 5,06 do 10,88 mg/g s.m. w herbatach zielonych oraz od 1,5 do 11,03 mg/g s.m. w herbatkach ziołowych. W przypadku herbatek ziołowych, pobranych do badań wyłącznie w saszetkach do parzenia ekspresowego, stwierdzono istotną zależność pomiędzy ilością oznaczonych RSZ a rodzajem części anatomicznych wyjściowego surowca roślinnego. Podobnie, jak w przypadku herbat zielonych, największą średnią zawartością RSZ charakteryzowały się napary uzyskane metodą EWPM z herbatek ziołowych z całych liści, np. mięty – 18,11 mg/g s.m., szałwi – 12,23 mg/g s.m. oraz pokrzywy – 11,76 mg/g s.m. Z owoców (nasion) kopru włoskiego uzyskano RSZ na poziomie 3,53 mg/g s.m. produktu, a z kwiatostanu lipy 4,01 mg/g s.m. Wyjątek w tej grupie naparów stanowił kwiatostan rumianku, w którym oznaczono 16,05 mg/g s.m. produktu. Uzyskane wyniki mogą zostać wykorzystane do standaryzacji metod analitycznych stosowanych podczas oznaczania RSZ w naparach herbat zielonych i herbatek ziołowych w celu identyfikacji kraju i regionu ich pochodzenia, rozpoznawania okresu zbiorów i sposobu produkcji, ujawniania domieszek i zafałszowań oraz weryfikacji przydatności do spożycia i potwierdzania jakości zdrowotnej takich produktów.
The objective of this research was to compare the content of soluble oxalates (SO) in water infusions of green and herbal teas made using four different extraction procedures, i.e. a traditional extraction procedure with boiling water of 100°C, a microwave radiation supported extraction at 80 °C (EWPM), and an ultrasound supported extraction at 40°C (EWU-40) and at 60 °C. The average SO content in the water infusions analyzed, determined by a manganometric method, was the highest after the microwave EWPM procedure of extraction was applied; it ranged from 7.73 to 14.89 mg/g (dry mass) as for the green teas and from 3.53 to 18.11 mg/g as for the herbal teas. The lowest values were obtained after the use of ultrasound EWU-40 procedure; those values ranged from 5.06 to 10.88 mg/g as for green teas, and from 1.5 to 11.03 mg/g as for herbal teas. In the case of herbal teas delivered for the analysis in tea bags for instant brewing, a significant dependency was found between the SO amounts determined and the kind of anatomical parts of the initial raw material. Similarly to the green teas, the water infusions prepared from whole herbal tea leaves with the use of EWPM procedure were characterized by the highest SO content, for example: peppermint tea: 18.11 mg/g; sage tea: 12.23 mg/g; and nettle tea: 11.76 mg/g. In the case of fennel fruit (seed) tea, the content of soluble oxalate determined was at a level of 3.53 mg/g of dry matter of the product, and in the case of linden inflorescence tea: at a level of 4.01 mg/g of dry matter. The exception in this group was the camomile inflorescence tea with a 16.05 mg/g of SO content determined. The results obtained can be applied to standardize analytical procedures used to determine SO contents in imported green teas and local herbal teas for such purposes as: identification of the country and region of origin of a given tea; fixing the harvesting period and determining the type of production process; finding admixtures and stating/excluding falsification; verifying the declared expiration date; and confirming the healthful properties (quality) of those products.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 4; 107-121
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies