Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "symptom development" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Occurrence of necrotrophic leaf pathogens in wheat and their relation to symptom development in Hungary [2000-2002]
Wystepowanie nekrotroficznych patogenow na lisciach pszenicy na Wegrzech i ich zwiazek z rozwojem objawow chorobowych [2000-2003]
Autorzy:
Csosz, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27168.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Drechslera tritici-repentis
yield response
necrotrophic leaf pathogen
symptom development
pathogen
plant disease
wheat
Hungary
leaf
winter wheat
Septoria tritici
resistance
Bipolaris sorokiniana
occurrence
Stagonospora nodorum
Opis:
1879-2720 leaf samples from 8-13 stations of Hungary were collected in March, April, May and June 2000-2002. Drechslern tritici-repentis, Septoria Iritici, Stagonospora nodorum and Bipolaris sorokiniana were found in the leaf samples. The occurrence of necrotrophic pathogens was highest (10,79%) in 2001 and lowest (2,63%) in 2002. The occurrence and rate of the necrotrophic pathogens changed significantly among years and locations. The resistance of cultivars based on natural infection could not be properly evaluated, as the level of the epidemic was mostly low and contradictory among locations. Additionally forty four cultivars were tested in Szeged after winter wheat in protected and unprotected environment. Among the necrotrophic pathogens, the dominant pathogens were D. tritici-repentis (2001 and 2002) and S. nodorum (2001). The differences in variety resistance were significant. The biotrophic (leaf rust, yellow rust and powdery mildew) as well as the mentioned necrotrophic pathogens caused significant yield decrease in both years. According to values of correlation coefficients, the influence of biotrophic pathogens was greater on the yield.
W latach 2000-2003 w okresie od marca do czerwca zebrano od 1879 do 2720 prób liści różnych odmian pszenicy. Próby pobierane były w 8-13 stacjach na terenie całych Węgier. Na zebranych liściach zidentyfikowano grzyby: Drechslerei tritici-repentis, Septoria tritici, Stagonospora nodorum oraz Bipolaris sorokiniana. Najpowszechniejsze występowanie nekrotroficznych patogenów notowano w roku 2001 (10.79%), a najniższe w 2002 (2.63%). Zarejestrowano bardzo dużą zmienność w występowaniu nekrotrofów w zależności od lat i lokalizacji miejsc pobierania prób. Ocena odporności badanych odmian w wyniku samoistnych inokulacji nie była w pełni wiarygodna, gdyż poziom infekcji był niski i bardzo zróżnicowany w poszczególnych stacjach. W Szeged, w warunkach kontrolowanych i niekontrolowanych, przetestowano 44 odmiany pszenicy ozimej. Wśród populacji nekrotrofów dominowały grzyby D. tritici-repentis (2001-2002) oraz S. nodorum (2001). Występowały znaczne różnice w poziomie odporności testowanych odmian pszenicy. Zarówno biotrofy (rdza brunatna, rdza żółta i mączniak prawdziwy) jak i w/w nekrotrofy powodowały znaczne i coroczne straty plonu. Statystycznie wykazano, iż współczynnik korelacji straty plonu i obecności patogenów był najwyższy dla patogenów biotroficznych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of chemical compounds on germination and development of Diplocarpon rosae
Autorzy:
Wojdyla, A T
Lys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66206.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant disease
fungicide
black spot
rose
plant protection
effectiveness
treatment
development
chemical compound
disease symptom
Diplocarpon rosae
germination
Opis:
Efficacy of azoxystrobin, dichlofluanid, imazalil, kresoxim-methyl, propiconazole and triforine (standard) in the control of Diplocarpon rosae was evaluated in the years 1997-1999. The compounds were applied as a plant spray. First treatment of plants was performed when first disease symptoms occurred on leaves and spraying was repeated 9 times at weekly intervals. In the autumn of 1999 plants not previously treated with fungicides and showing visible disease symptoms were spraye and after one, 7 and 14 days diseased leaves were sampled. Spores from leaves were transferred onto Petri dishes with potato-dextrose agar. Number of germinating spores was counted after 24 h incubation (4 Petri dishes for each compounds). After 9-weeks protection of rose shrubs with the tested compounds the spread of mycelium on new leaves was strongly inhibited. Only bupirimate at concentration 0,05% gave very poor control of D. rosae. All other tested compounds were better or as good as triforine. Reduction of concentrations used resulted in lower effectiveness. After 1, 7 or 14 days from the last spraying of plants with dichlofluanid, kresoxim-methyl and triforine germination of fungus spores was below 9% except kresoxim-methyl at concentration 0.01% after 14 days ( 12.5%).
W latach 1997-1998 oceniano wpływ azoksystrobiny, bupirimatu, dichlofluanidu, imazalilu, krezoksymu-metylowego, propikonazolu oraz triforyny (standard) na rozwój D. rosae. Doświadczenia prowadzono na różach odmiany Madelon, uprawianych w polu. Krzewy opryskiwano 9-krotnie, w odstępach 7-dniowych. Po 3, 6 oraz 9 zabiegach przeprowadzono ocenę skuteczności badanych związków. Jesienią 1999 roku krzewy róż z objawami choroby opryskano, a po 1, 7 oraz 14 dniach od wykonania zabiegu pobierano zarodniki i na pożywce ziemniaczano-glukozowej oceniano ich kiełkowanie. Za wyjątkiem bupirimatu w stężeniu 0,05% wszystkie z badanych fungicydów wykazywały doskonałą skuteczność w zwalczaniu wymienionego patogena. Dichlofluanid 0,125%, imazalil, krezoksym-metylowy 0.01%, propikonazol 0,0125% zdecydowanie przewyższały swoją skutecznością pozostałe badane związki. Stwierdzono istotny wpływ stężenia stosowanych fungicydów na ich skuteczność. Obniżenie stężenia badanych związków wiązało się ze spadkiem ich skuteczności. Dichlofluanid w stężeniu 0,075% i 0,125% oraz krezoksym-metylowy 0,005% i 0,01% hamowały kiełkowanie zarodników D. rosae o około 90-100%. Stwierdzono również, że w miarę upływu czasu od wykonania opryskiwania spadała skuteczność badanych związków w ograniczaniu kiełkowania zarodników D. rosae.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of D,L-beta-aminobutyric acid on the growth and development of Fusarium oxysporum f.sp.tulipae [Apt.]
Wplyw kwasu D,L-beta-aminomaslowego na wzrost i rozwoj Fusarium oxysporum f.sp.tulipae [Apt.]
Autorzy:
Jarecka, A
Saniewska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27204.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Fusarium oxysporum f.sp.tulipae
plant disease
tulip bulb
disease symptom
D,L-beta-aminobutyric acid
development
growth
resistance
fusariosis
Opis:
The effect of D,L-β-aminobutyric acid (BABA) on the growth and development of the root system and the development of fusariosis on tulip bulbs cv. Apeldoorn infected by Fusarium oxysporum f. sp. tulipae (F.ox.t. 218) was studied. The length and fresh weight of roots, the development of fusariosis on bulbs and the linear growth of mycelium of F.ox.t. 218 on PDA medium were measured. Preventively used BABA at a concentration of 100, 250 and 300 µg·cm⁻³ for soaking uncooled and cooled tulip bulbs greatly inhibited the development of fusariosis on the root system; the length and fresh weight of roots were similar to those of the bulbs not inoculated with F.ox.t. 218. At a concentration of 100 µg·cm⁻³, BABA used for soaking bulbs limited the development of fusariosis on scales in about 50% and the concentration of 200 µg·cm⁻³ totally inhibited the disease symptoms induced by F.ox.t. 218. At a concentration of 100 - 1000 µg·cm⁻³, BABA did not inhibit the mycelium growth of F.ox.t. 17 and F.xo.t. 218 on PDA medium. This study suggests that BABA protects tulip roots and bulb scales against F. oxysporum f. sp. tulipae by inducing resistance in these organs and has no direct influence on the pathogen.
Badano wpływ kwasu D,L-β-aminomasłowego (BABA) na wzrost i rozwój systemu korzeniowego i rozwój fuzariozy na cebulach tulipana ‘Apeldoorn’ zainokulowanych Fusarium oxysporum f. sp. tulipae (F.ox.t. 218). W doświadczeniach analizowano: długość i świeżą masę korzeni oraz stopień rozwoju choroby na cebulach tulipana. U cebul nie przechłodzonych i przechłodzonych traktowanych profilaktycznie BABA w stężeniach 100, 250 i 300 µg·cm⁻³, a następnie inokulowanych F.ox.t. 218 stwierdzono podobny rozwój systemu korzeniowego jak u cebul kontrolnych nie inokulowanych. Profilaktycznie zastosowany BABA w stężeniu 100 µg·cm⁻³ do moczenia cebul tulipana ograniczył o 50% rozwój fuzariozy na łuskach, a w stężeniu 200 µg·cm⁻³ całkowicie zahamował rozwój choroby. BABA w stężeniach 100 - 1000 µg·cm⁻³ nie hamował wzrostu grzybni badanych izolatów F.ox.t. 17 i F.ox.t. 218 na pożywce agarowo-ziemniaczano-glukozowej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies