Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "symphonic music" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Польские образы Бориса Лятошинского
Polish Visions of Boris Lyatoshinsky
Autorzy:
Новакович, Мирослава
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159819.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
симфоническая музыка
польская культура
мемориальный жанр
symphonic music
Polish culture
“memorial” genre
Opis:
This article examines the connections of the outstanding Ukrainian composer Boris Lyato-shinsky with Polish culture of the 20th century. These connections can be traced at the genetic level and in the context of his music from the 1950s and 1960s. It is argued that the Polish theme forms a kind of supercycle in the composer’s work, which symbolizes the memory of culture and unites a number of his works with Polish themes. These include the piano “Slavic Concerto” by B.Lyatoshinsky, the symphonic poems “Grazhina” and “On the Banks of the Vistula,” and the “Polish Suite” for a symphony orchestra. This supercycle is associated with the “memorial” genre, which actualizes the “memory” mechanism. In this case, we are talking about the “Polish memory” of B. Lyatoszynski, a characteristic feature of which is the connec-tion with the Polish musical culture, which is present in his works at the intonation, genre, and conceptual level.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 49-62
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy interpretacyjne w VI Symfonii h-moll Patetycznej Piotra Czajkowskiego – uwagi dyrygenta
Selected Interpretation Problems in Pyotr Tchaikovsky’s Symphony No. 6 in h-minor “Pathétique” – Conductor’s Remarks
Autorzy:
KANIOWSKA, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454030.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Pyotr Tchaikovsky
interpretation of musical works
conductorship, symphonic music
19th century music.
Piotr Czajkowski
interpretacja dzieł muzycznych
muzyka symfoniczna
muzyka XIX wieku
Opis:
The article is a complex study of interpretational analysis devoted to Pyotr Tchaikovsky’s Symphony No. 6 in h-minor op. 74 Pathétique. Introduction to the analysis is a short historic outline of development of symphony from its very beginnings to modern times, with emphasis put on crucial points, which are the turning points in the development of this kind of music. Then, the authoress concentrates on characterizing the symphonic language of Pyotr Tchaikovsky, and dis- cussed the Symphony No. 6 Pathétique starting from its genesis to a compact analysis of its form. She points out the elements, which are vital in creating a satisfactory conductors interpretation of the work. The final part of the work is comparison of six phonographic recordings of Tchai- kowski’s Symphony No. 6, made in the 20th century: Tchaikovsky, Symphony No. 6 Pathetique /Ozawa; Boston Symphony Orch. (CD, Erato 6702372), 1991; Czajkowski, Symfonia nr 6 Patetyczna/Semkow, WOSPR&TV in Katowicach (LP Muza SX 1808), 1979; Tchaikovsky, Symphony No. 6 Pathetique/Bernstein & New York Philharmonic (CD DG 419 604–2), 1987; Tchaikovsky, Symphony 6 Pathetique/Karajan, Berlin PO (CD, DG 427 862-2), 1964; Tchaikov- sky, Symphony No. 6 Pathetique/Nanut, Ljubljana Radio Sym Orch. (CD, Jan-1990, Pilz Vienna Masters Series), 1990; Tchaikovsky, Symphony No. 6 Pathetique/Ormandy, Philadelphia Orch (LP, Columbia ML 4544), 1953. According to the subjective assessment of the authoress, the recording of the Symphony made by New York Philharmonic, conducted by L. Bernstein, is closest to the ideal.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2013, 8; 99-123
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja poematów symfonicznych „Nevermore” i „Ulalume” Eugeniusza Morawskiego w prasie polskiej w latach 1924–1949
The Reception of Eugeniusz Morawski’s Symphonic Poems 'Nevermore' and 'Ulalume' in the Polish Press between 1924 and 1949
Autorzy:
Łapeta, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328342.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Eugeniusz Morawski
Nevermore
Ulalume
poemat symfoniczny
recepcja muzyki
muzyka XX wieku
muzyka polska
symphonic poem
music reception
20th-century music
Polish music
Opis:
Przedmiotem rozważań jest recepcja dwóch zachowanych poematów symfonicznych Eugeniusza Morawskiego inspirowanych dziełami Edgara Allana Poego – Nevermore i Ulalume. Pierwszy z tych utworów wykonany został w Polsce w latach 1924–1938 co najmniej dziewięć razy, natomiast drugi był w latach 1925–1949 prezentowany co najmniej czterokrotnie. Późniejsze wykonania dzieł tego kompozytora były bardzo rzadkie, a powodem była słaba dostępność partytur i zła sława otaczająca nazwisko Morawskiego ze względu na jego przedwojenne konflikty z Karolem Szymanowskim. Oba dzieła były prezentowane pod batutą czołowych dyrygentów owych lat, m.in. Grzegorza Fitelberga, Emila Młynarskiego, Jaschy Horensteina czy Waleriana Bierdiajewa. Budziły duże zainteresowanie krytyków, którzy na ich podstawie uważali Morawskiego za jednego z najbardziej interesujących kompozytorów działających w owych latach. Chwalono je za siłę ekspresji, błyskotliwą orkiestrację i pełen niesamowitości nastrój, w sugestywny i plastyczny sposób oddający istotę ich literackich pierwowzorów. Okazjonalnie wysuwane zarzuty dotyczyły zależności stylistycznych od twórczości Richarda Wagnera i Richarda Straussa czy faktu korzystania przez kompozytora z medium programowości.
I discuss the reception of Eugeniusz Morawski’s two surviving symphonic poems inspired by the writings of Edgar Allan Poe, Nevermore and Ulalume. The former was performed in Poland at least nine times in the years 1924–1938, while the latter was presented at least four times between 1925 and 1949. In later years, performances of works by this composer were extremely rare, owing to the poor accessibility of the scores and the composer’s ill repute related to his pre-war conflicts with Karol Szymanowski. In their time, however, both compositions were performed under such leading conductors as Grzegorz Fitelberg, Emil Młynarski, Jascha Horenstein and Walerian Bierdiajew. They attracted much critical interest and earned Morawski a reputation as one of the most interesting active composers. They were praised for their expressive power, brilliant orchestration and uncanny mood, suggestively and vividly conveying the essence of their literary models. The occasional critical remarks concerned their stylistic indebtedness to Richard Wagner and Richard Strauss, and the fact that Morawski had embraced the medium of programme music.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 105-127
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesny okres twórczości Władysława Żeleńskiego w oczach polskich krytyków muzycznych
Early period of Władysław Żeleński’s output as seen by Polish music critics
Autorzy:
Jaczyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
musical critique
Polish musical culture on 19th century
Polish song
Polish chamber music
Polish symphonic works
Opis:
The article attempts to describe the early, pre-opera reception of music written by Władysław Żeleński (1837–1921), one of the most important Polish composers and music educators working in the second half of the nineteenth and early twentieth century. The lower limit of the study period is the first mention of the composer in the press, namely the review of the Piano Sonata Op. 5 by Józef Sikorski (1859). This period ends in the year 1785, just before the premiere of Żeleński’s the first opera, Konrad Wallenrod. The source material was all Polish periodicals of that time, comprised of musical specialized magazines, art magazines, general public magazines and journals (including Cracow’s “Czas”). The aim of the author of this paper was to present the main problems (and their evolution) which occur in Polish critical-thinking about music in the context of Żeleński’s orches-tral works, as well as songs, piano and chamber music. Among these issues, the most important seem to be the reviewers’ attempt (initially tentative) to classify Żeleński by one of the current trends — insert him in the rigid framework of interpretation. The following oppositional categories can be mentioned: technicism and lyricism, talent and genius, youthfulness and maturity, classical and salon music, “national” style and a cosmopolitan one. One of the main issues for critics was to determine the influences in Żeleński’s works, and thus find out the artistic way which he fol-lowed. And here are the most common patterns mentioned by the reviewers: the classic style, the “national” one (in this case his songs were very often evaluated as linked with Stanisław Moniszko’ works) and the New German School. In the critical-thinking of music Żeleński somehow balances between these concepts. The aim of the author of this paper was to highlight the most important arguments that appear in discussions and — additionally — to supplement historiographic base associated with the composer.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2014, 4; 121-146
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między kulturą wysoką a kulturą popularną. O muzyce George'a Gershwina w „Manhattanie” Woody'ego Allena
Between high culture and popular culture. The music of George Gershwin in Manhattan by Woody Allen
Autorzy:
Pomostowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920083.pdf
Data publikacji:
2013-01-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
high culture
popular culture
film music
Woody Allen
George Gershwin
Manhattan
symphonic jazz
identity
New York City
composer
director
Opis:
The article focuses on the relationships between high culture and popular culture in relation to film music. To this end, the author conducted a thorough analysis of the works of George Gershwin used in Woody Allen’s film Manhattan. The article consists of two parts and a conclusion. In the first part, the author presents a brief history of the continuous grinding together of high and popular culture in music, resulting in symphonic jazz, which came about in the 1920s, and whose precursor was George Gershwin. The second part is a cinematic and musicological analysis of all the works of Gershwin appearing on the soundtrack of Manhattan, and an attempt to find associations between the director and composer. In conclusion, the author notes that the phenomenon of mixing of popular culture and mass culture (both on the music, as well as its use in the work of the film) is subordinated in both George Gershwin and Woody Allen’s work to attempts to find their own identity, and one of the sources of inspiration of both artists is the same New York City, which is a city-myth.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2013, 12, 21; 243-255
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Concerto symphonique pour le piano” [op. 9] Teodora Leszetyckiego w kontekście warsztatu wirtuozowskiego kompozytora
Theodor Leschetizky’s 'Concerto Symphonique pour le piano', Op. 9 in the Context of the Composer’s Virtuosic Playing Technique
Autorzy:
Bogula, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328338.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autograf
koncert fortepianowy
koncert symfoniczny
wirtuozeria
wirtuoz
wirtuozowska kadencja
muzyka fortepianowa
Teodor Leszetycki
Theodor Leschetizky
autograph manuscript
piano concerto
symphonic concerto
virtuosity
virtuoso
virtuosic cadenza
piano music
Opis:
Teodor Leszetycki (1830–1915), urodzony w Łańcucie, wykształcony w Wiedniu pod kierunkiem Carla Czernego i Simona Sechtera, znany jest dzisiaj głównie jako wybitny pedagog fortepianu. Swoją muzyczną działalność rozpoczynał jednak przede wszystkim jako pianista oraz kompozytor. Osiągał sukcesy wirtuozowskie, a jego twórczość muzyczna zyskiwała uznanie krytyki. Podobnie jak wielu dziewiętnastowiecznych pianistów, Leszetycki sięgnął po gatunek koncertu fortepianowego i pragnął zapewne być wykonawcą solowych partii tego, jak i innych skomponowanych przez siebie utworów. Analiza wczesnej działalności artystycznej Leszetyckiego i jego młodzieńczego dorobku pozwala dowieść, że osiągał on sukcesy kompozytorskie i wirtuozowskie. Owe sukcesy kompozytora ilustrują artykuły prasowe z lat 40, 50, i 60-tych XIX wieku, a także pierwsze biografie twórcy spisane jeszcze za jego życia. W artykule zaprezentowane zostało jednoczęściowe dzieło Leszetyckiego, prawdopodobnie nigdy przez niego nie wykonany Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre c-moll [op. 9] i autograf tejże kompozycji ze zbiorów Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). Niniejsze rozważania prowadzą do odpowiedzi na pytanie dlaczego utwór prawdopodobnie nigdy nie trafił do repertuaru koncertowego samego twórcy lub kogoś z grona jego wybitnych uczniów, a jego premiera odbyła się dopiero w XXI wieku, tj. w 1977 r. w Stanach Zjednoczonych.
Theodor Leschetizky (1830–1915), born in Łańcut, a pupil of Carl Czerny and Simon Sechter in Vienna, is known today primarily as an eminent piano teacher, but he began his musical career first and foremost as a pianist and composer. He notched up successes as a virtuoso, and his own music won critical acclaim. Like many other nineteenth-century pianists, Leschetizky wrote piano concertos, most likely with himself in mind as the performer of the solo parts. Analysis of Leschetizky’s early output and artistic activity, as described in press articles from the 1840s, 50s and 60s and in his early biographies (written during his lifetime), proves that he was successful both as a composer and a virtuoso. This article is devoted to Leschetizky’s one-movement Concerto symphonique pour le piano et l’orchestre in C minor, Op. 9, which he probably never performed, and to the autograph manuscript of this work, now held in the Library of Congress in Washington (US-Wc ML96.L4678 no. 1 Case). I investigate why this piece probably never entered the concert repertoire of its composer or any of his eminent pupils, and was only given its first performance in the twentieth century – in 1977, in the US.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 20-39
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies