Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "suspension of proceedings" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2016 r. (II KK 296/16)
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609503.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
suspension of criminal proceedings
suspension of limitation period
zawieszenie postępowania
przedawnienie
Opis:
The commentary refers to the relationship between the bases of suspension of criminal trial and the running of the limitation period. The author believes that both opinions expressed by the Supreme Court are too categorical. With regard to the statement that the provision stating the limitation period only takes into account legal obstacles and not a factual obstacles, the author notes that this applies only to Article 104 § 1 of the Penal Code, however, it does not refer to other provisions of limitation. Regarding the view that the suspension of the criminal proceedings does not suspend the limitation period, the author notes, that this is true, but some circumstances may result in both suspension of proceedings and suspension of the limitation period. The Supreme Court’s view is therefore inaccurate.
Glosa dotyczy stosunku podstaw zawieszenia postępowania i spoczywania biegu terminu przedawnienia. Autor uważa za zbyt kategoryczne oba poglądy wyrażone przez Sąd Najwyższy. W odniesieniu do stwierdzenia, że przepis stanowiący o spoczywaniu biegu przedawnienia ma na względzie jedynie przeszkody natury prawnej, a nie przeszkody natury faktycznej, stwierdza, że odnosi się to tylko do art. 104 § 1 k.k., jednak nie odnosi się do innych przepisów przewidujących spoczywanie przedawnienia. W odniesieniu do poglądu, że zawieszenie postępowania nie wstrzymuje biegu przedawnienia, stwierdza, że jest to prawda, lecz niektóre okoliczności mogą skutkować zarówno zawieszeniem postępowania, jak i wstrzymaniem biegu przedawnienia. Pogląd Sądu Najwyższego jest zatem nieścisły.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg i zawieszanie postępowań administracyjnych prowadzonych wobec beneficjentów środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w dobie COVID-19 w Polsce
The operation of public administration in Poland during Covid-19 - rules for suspending administrative proceedings regarding receivables due to the return of funds allocated for the implementation of programs financed with European funds
Autorzy:
Klich, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395669.pdf
Data publikacji:
2021-07-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie administracyjne
zawieszenie postępowania
środki unijne
regionalny program operacyjny
COVID-19
administrative proceedings
suspension of proceedings
EU funds
regional operational program
Opis:
W opracowaniu zwrócono uwagę na to, że sytuacja związana z COVID-19 dotknęła także beneficjentów funduszy europejskich. W perspektywie finansowej UE 2014–2020 w Polsce funkcjonują liczne krajowe programy operacyjne, w tym. m.in. 16 regionalnych programów operacyjnych realizowanych na poziomie województw (RPO). Celem opracowania jest próba ustalenia dopuszczalnego zakresu funkcjonowania organów administracji publicznej prowadzących w czasie COVID-19 tzw. postępowania zwrotowe wobec beneficjentów środków unijnych, w szczególności w zakresie możliwości ich zawieszania lub wydłużania przewidzianych przepisami prawa terminów na dokonanie określonych czynności. Zwrócono uwagę na dynamizm prac ustawodawcy w tym zakresie, w szczególności analizując postanowienia COVID-19U (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r. poz. 1842) z postanowieniami tzw. specustawy funduszowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 694), która miała zapewnić płynną realizację i rozliczanie projektów. Rozważania teoretycznoprawne oparto na doświadczeniu wynikającym ze współpracy z IZ RPO oraz z danymi pochodzącymi z 8 województw realizujących RPO.
In the article, the author points out that the COVID-19 situation has affected the beneficiaries of European funds. In the EU financial perspective 2014-2020, there are numerous national operational programs in Poland, including e.g. 16 regional operational programs implemented at the voivodeship level (ROP). The aim of the study is an attempt to determine the permissible scope of the operating capacity of public administration bodies conducting the so-called COVID-19 return proceedings against beneficiaries of EU funds, in particular regards to the possibility of suspending or extending the time limits provided for by law for performing specific activities. The author pays attention to the dynamism of the legislator’s work in this regard, in particular by analysing the provisions of the COVID-19 Act (Journal of Laws of 2020, item 1842) with the provisions of the so-called special fund act (Journal of Laws 2020, item 694), which was meant to ensure smooth implementation and settlement of projects. The author of the theoretical and legal considerations based the results from the experiences while cooperating with the ROP managing authority and data from 8 voivodeships implementing ROPs.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 2; 61-79
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Commentary on the Supreme Court’s Verdict of 31 March 2016 (II KK 313/15)
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619021.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
suspension of legal proceedings
discontinuance of legal proceedings
serious illness
zawieszenie postępowania
umorzenie
ciężka choroba
Opis:
The commentary concerns the possibility of recognizing the terminal severe illness as a negative prerequisite for criminal proceedings. The author shares the view of the Supreme Court that such a disease is not a circumstance of this nature but for other reasons than indicated by the Supreme Court. He also states that the grounds for suspension of legal proceedings cannot be only real obstacles.
Glosa dotyczy kwestii możliwości uznania ciężkiej choroby terminalnej oskarżonego za okoliczność skutkującą koniecznością umorzenia postępowania karnego. Autor podziela pogląd Sądu Najwyższego, że choroba taka nie jest okolicznością tego rodzaju, ale z innych powodów niż wskazane przez Sąd Najwyższy. Opowiada się też przeciwko przyjęciu, że podstawą zawieszenia postępowania mogą być tylko przeszkody faktyczne.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutki orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego dla spraw administracyjnych i sądowoadministracyjnych „w toku”.
The impact of Constitutional Tribunal judgements on pending administrative cases.
Autorzy:
Banasik, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443319.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
orzeczenia TK,
niekonstytucyjność,
sprawa administracyjna,
postępowanie sądowoadministracyjne,
sprawy „w toku”,
zawieszenie postępowania
judgements of Constitutional Tribunal,
non-constitutional act,
administrative case,
court administrative proceedings,
pending cases,
suspension of proceedings
Opis:
Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają doniosły wpływ na proces stosowania prawa administracyjnego. Przypisany im walor ostateczności i mocy powszechnie obowiązującej powoduje, że wszelkie organy władzy publicznej oraz sądy, w tym sądy administracyjne, mają obowiązek uwzględniać je w procesie stosowania norm prawnych. Postępowanie administracyjne oraz sądowoadministracyjne w określonych sytuacjach może zostać zawieszone, a następnie podjęte właśnie z uwagi na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające konstytucyjność/niekonstytucyjność określonej normy prawnej. Sąd administracyjny posiada pozycję silniejszą od organu administracji publicznej, dzięki czemu jego reakcja na orzeczenie stwierdzające niekonstytucyjność i zastosowane środki prawne mogą być dużo bardziej skuteczne. Szczególnie widoczne jest to w sytuacji, gdy TK ustala termin utraty przez niekonstytucyjny przepis mocy obowiązującej na inny dzień aniżeli termin ogłoszenia wyroku. Organ administracyjny ma w takiej sytuacji bezwzględny obowiązek dania posłuchu normie prawnej, która jest niezgodna z Konstytucją, podczas gdy sąd nie zawsze jest bezwzględnie związany zapadłym wyrokiem TK.
Judgements of Constitutional Tribunal have significant impact on the process of application administrative law. The principle of finality and principle of general power of application assigned to such judgments causes, that all bodies of public authority and courts (including administrative courts) have a duty to take them into consideration in the process of application of legal regulations. Administrative and court administrative proceedings may be, in specified cases, suspended and then reopened at the basis of judgments of Constitutional Tribunal declaring certain law regulations constitutional or non-constitutional. Administrative court has a stronger position then the body of public authority and because of that its reaction on judgment declaring non- constitutionality and legal remedies used may be much more efficient. It is specifically clear in the case when Constitutional Tribunal fixes the date of loss of power of application of non – constitutional legal regulation indicating other date than the day of announciation of the verdict. The public authority has in such situation an absolute obligation to apply non – constitutional law regulation, while the administrative courts are not always absolutely bounded by the Constitutional Tribunal judgement.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2012, 12; 185-206
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy w aspekcie gwarancji procesowych oraz zasady koncentracji procesu
Obligation to notify parties of the continuation of a hearing in the aspect of proceedings securities and the principle of process concentration
Autorzy:
Rogoziński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693105.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hearing
proceedings securities
principle of the continuity of the proceedings
notification of the parties
adjournment
postponement of a trial
suspension of the proceedings
rozprawa
gwarancje procesowe
zasada koncentracji (ciągłości) procesu
zawiadamianie stron
przerwa
odroczenie
zawieszenie postępowania
Opis:
The paper refers to the issue of a court’s obligation to notify the parties to a hearing of its continuation. Implementation of a mechanism ensuring that parties to a trial are given a real opportunity to engage in a hearing proves that a given legal system respects the most important rules and proceedings securities. The obligation to notify the parties of the continuation of a hearing should be considered in relation to the proceedings securities of the parties and the principle of the concentration of the process, because these concepts reflect the directions of the major interests that clash in a trial, namely the individual interests (mainly of the parties) and the public interest. Those interests are frequently divergent. The issue of notifying the parties of the continuation of a hearing occurs when there is a break in the process. Pursuant to the existing laws, this happens in connection with the following: suspension of the proceedings, postponement of the hearing, break in the hearing, adjournment of the passing of the judgment and reopening of the hearing. Doubts arise especially in the event when a hearing is being adjourned and a new time and place where it will be continued is announced but not all the parties are present at the time of the announcement of a decision to discontinue the hearing. The paper attempts to analyse some important issues that arise in relation to the above.
Abstrakt: W artykule zwrócono uwagę na kwestię obowiązku zawiadamiania przez sąd stron o kontynuacji rozprawy w świetle tego, że zapewnienie rzeczywistej możliwości udziału stron w rozprawie głównej świadczy o respektowaniu przez dany system prawny najważniejszych zasad i gwarancji procesowych. Obowiązek zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy należy rozpatrywać w świetle gwarancji procesowych stron oraz zasady koncentracji procesu, gdyż pojęcia te odzwierciedlają kierunki najważniejszych interesów, jakie ścierają się w procesie, a mianowicie: interesów indywidualnych (przede wszystkim stron) oraz interesu społecznego. Interesy te są przy tym często rozbieżne. Kwestia zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy aktualizuje się w sytuacji, gdy zachodzi przerwanie ciągłości rozprawy. Na gruncie obowiązującego prawa ma to miejsce w związku z następującymi instytucjami procesowymi: zawieszeniem postępowania, odroczeniem rozprawy, przerwą w rozprawie, odroczeniem wydania wyroku i wznowieniem przewodu sądowego. Wątpliwości pojawiają się zwłaszcza wtedy, gdy przerwanie ciągłości rozprawy następuje z jednoczesnym wskazaniem czasu i miejsca jej kontynuowania, a nie wszystkie strony są obecne w chwili ogłaszania decyzji. W artykule podjęto próbę zanalizowania niektórych istotnych problemów nasuwających się w związku z zawiadamianiem stron o kontynuacji rozprawy na tle poszczególnych wyżej wskazanych instytucji procesowych.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 99-111
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmodyfikowane narzędzia polityki podatkowej gmin w związku z pandemią Covid-19. Wybrane zagadnienia prawne
Modified tax policy tools of municipalities in connection with the Covid-19 pandemic. Selected legal issues
Autorzy:
Krzysztofik-Pelka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054722.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
gmina
postępowanie podatkowe
doręczenie
zawieszenie terminów
COVID-19
commune
tax proceedings
delivery
suspension of time limits
Opis:
Regulacje ustanowione w związku z pandemią COVID-19 zmodyfikowały istniejące w postępowaniu podatkowym instrumenty prawne. Zmianie uległa kwestia doręczenia korespondencji podatkowej. Własnoręczny podpis osoby odbierającej przesyłkę przestał być obowiązkowy. Zastąpiono go możliwością podania czterech ostatnich cyfr dowodu osobistego z jednoczesnym wskazaniem imienia i nazwiska i adnotacją „odmowa podpisu – zagrożenie epidemiologiczne”. Co więcej, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii nieodebrana korespondencja podatkowa nie mogła być przez organ podatkowy uznana za doręczoną w myśl art. 150 Ordynacji podatkowej. Ponadto w okresie obu tych stanów zawieszono bieg terminów w postępowaniu podatkowym. Zawieszenie terminów pozwoliło na dokonanie czynności w terminie późniejszym. Rozwiązanie to było szczególnie ważne dla podatników, którzy z powodu wielu obostrzeń nie mogli wypełnić prawnych obowiązków. Niestety, ustanowione przepisy przysporzyły wielu problemów i trudności organom podatkowym, które często miały problem z ich interpretacją oraz stosowaniem.
Regulations established in connection with the COVID-19 pandemic modified the legal instruments existing in tax proceedings. The issue of delivering tax correspondence has changed. The handwritten signature of the person collecting the parcel is no longer mandatory. It was replaced with the possibility of providing the last four digits of the ID card with the name and surname and the note „signature refusal - epidemiological threat“. Moreover, during the period of an epidemiological threat and an epidemic, unclaimedtax correspondence could not be considered by the tax authority as delivered pursuant to art. 150 of the Tax Code. Moreover, time limits in tax proceedings were suspended during both these states. The suspension of the time limits made it possible to perform activities at a later date. This solution was especially important for taxpayers who, due to many restrictions, could not fulfill their legal obligations. Unfortunately, the established regulations caused many problems and difficulties for tax authorities, which often faced problems with their interpretation and application.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 81-90
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki formalne warunkowego zwolnienia skazanego z odbycia reszty kary pozbawienia wolności po rocznej przerwie jej wykonania
Формальные предпосылки для условного освобождения осужденного от отбывания оставшейся части наказания в виде лишения свободы после годичного перерыва в его отбывании
Формальні критерія умовного звільнення засудженого від відбування решти покарання у вигляді позбавлення волі після однорічної перерви у його виконанні
Formal prerequisites for conditional release of a convicted person from serving the remainder of a prison sentence after a one-year break from its execution
Autorzy:
Stefańska, Blanka Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090131.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
позбавлення волі
перерва у виконанні покарання
формальні причини
розмір покарання
засуджений
умовно-дострокове звільнення
зупинення провадження
наказание в виде лишения свободы
прерывание срока исполнения наказания
формальные предпосылки
quantum наказания
осужденный
условно-досрочное освобождение
приостановление производства по делу
imprisonment
interruption of sentence
break in sentence
conditional release
formal prerequisites
quantum of sentence
convict
suspension of proceedings
kara pozbawienia wolności
przerwa w wykonaniu kary
przesłanki formalne
quantum kary
skazany
warunkowe zwolnienie
zawieszenie postępowania
Opis:
Artykuł stanowi analizę przesłanek formalnych warunkowego zwolnienia skazanego z odbycia reszty kary pozbawienia wolności po rocznej przerwie jej wykonania, które jest szczególnym rodzajem tej instytucji (art. 155 Kodeksu karnego wykonawczego). Są to: 1) odbycie przez skazanego co najmniej 6 miesięcy kary; 2) nieprzekroczenie przez orzeczoną karę lub sumę kar 3 lat; 3) korzystanie przez skazanego z przerwy w wykonaniu kary co najmniej przez rok (§ 1). Doprowadziła ona do wniosków, że quantum wykonanej kary musi mieć miejsce przed uzyskaniem przez skazanego przerwy w wykonaniu kary, z tym że kara nie musi być odbyta w trybie ciągłym, lecz może także odbywać się etapami. Przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności ma trwać co najmniej rok i nie musi być jednorazowo udzielona na ten okres, ale może być wielokrotnie przedłużana. Bez znaczenia jest zarówno przyczyna całej przerwy, jak i poszczególnych przedłużanych przerw. Na równi z przerwą w wykonaniu kary pozbawienia wolności należy traktować zawieszenie postępowania wykonawczego co do kary pozbawienia wolności w przypadku, gdy skazany rozpoczął już odbywanie kary pozbawienia wolności, lecz nie można wykonać wobec niego orzeczenia z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ciężkiej choroby (art. 15 § 2 K.k.w.).      
У статті аналізуються формальні критерія умовного звільнення засудженого від відбування решти покарання у вигляді позбавлення волі після однорічної перерви у його виконанні, що є особливим видом цього інституту (ст. 155 КК РФ). Це: 1) відбуття засудженим не менше 6 місяців покарання; 2) покарання або сума покарання не перевищили 3 років; 3) засудженнй використав перерву у виконанні покарання не менше одного року (§ 1). Це привело до висновку, що відлік виконаного вироку має відбутися до перерви у виконанні покарання засудженим, однак покарання не повинно відбуватися безперервно, а може відбуватися і поетапно. Перерва у виконанні покарання у виді позбавлення волі має тривати не менше одного року і на цей термін не обов’язково надаватися один раз, але може бути продовжена кілька разів. Причина як усієї перерви, так і окремих продовжених перерв не має значення. Зупинення виконавчого провадження щодо покарання у виді позбавлення волі слід трактувати нарівні з перервою у виконанні покарання у вигляді позбавлення волі, якщо засуджений вже почав відбувати покарання у вигляді позбавлення волі, але вирок не може бути виконаний стосовно до нього через психічне захворювання або іншу хронічну тяжку хворобу (ст. 15 § 2 Виконавчого кримінального кодексу).
Статья представляет собой анализ формальных предпосылок условного освобождения осужденного от отбывания оставшейся части наказания в виде лишения свободы после годичного перерыва в его отбывании, что является особым видом данного института (ст. 155 Уголовно-исполнительного кодекса). К ним относятся: (1) условие, чтобы осужденный отбыл не менее 6 месяцев наказания; (2) условие, чтобы назначенное наказание или сумма наказаний не превышала 3 лет; (3) условие, чтобы осужденный воспользовался перерывом в исполнении наказания не менее одного года (§ 1). Это привело к выводу, что quantum наказания должно происходить до того, как осужденный получит перерыв в исполнении наказания, однако наказание не обязательно должно отбываться непрерывно, но также может отбываться поэтапно. Перерыв в исполнении наказания в виде лишения свободы должен длиться не менее одного года и не обязательно должен быть предоставлен один раз на этот период, но может быть неоднократно продлен. Причина как всего перерыва, так и отдельных продлеваемых перерывов не имеет значения. Наравне с перерывом в отбывании наказания в виде лишения свободы, надо рассматривать приостановление исполнительного производства в отношении приговора к лишению свободы в случае, если осужденный уже начал отбывать наказание в виде лишения свободы, но приговор в отношении его не может быть исполнен из-за психического заболевания или другой хронической, тяжелой болезни (статья 15 § 2 Уголовно-исполнительного кодекса).
The article analyses the formal prerequisites for the conditional release of a convicted person from serving rest of the sentence of imprisonment after one-year break in its execution which constitutes special type of this institution (Article 155 of Penal Enforcement Code). These are: 1) that the convicted person has served at least 6 months of sentence; 2) that the sentence imposed or the sum of the sentences has not exceeded 3 years; 3) that the convicted person has benefited from a break in the execution of the sentence for at least one year (§ 1). It led to the conclusion that quantum of the sentence served must have taken place before the convicted person obtained a break in the execution of the sentence, except that the sentence need not be served continuously, but may also be served in stages. A break in the execution of a sentence of imprisonment is to last for at least one year and does not have to be granted once for that period, but may be repeatedly extended. The reasons for both the entire break and the individual extended breaks is irrelevant. Suspension of the enforcement proceedings with regard to a sentence of imprisonment should be treated on a equal footing with a break in the execution of the sentence of imprisonment if the convicted person has already started serving his sentence, but the sentence cannot be executed against him due to a mental illness or other chronic, serious illness (Article 15 § 2 of Penal Enforcement Code).
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 129-143
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku SN z dnia 8 października 2008 roku, V CSK 124/08 (krytyczna)
Critical commentary to the High Court Judgement issued on 8th October 2008, V CSK 124/08
Autorzy:
Ramus, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595913.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
cession of receivables
proceedings by writ of payment
suspension injunction
right of action
cesja wierzytelności wekslowej
wydanie dokumentu
postępowanie nakazowe
legitymacja procesowa
Opis:
Niniejsza glosa zawiera argumentację negującą stanowisko SN w kwestii nieskuteczności cesji dokonanej po wniesieniu pozwu w postępowaniu nakazowym, a przed doręczeniem go pozwanemu, z uwagi na brak wydania dokumentu nabywcy. W ocenie autorki glosy przedmiotowa cesja powoduje upadek legitymacji materialnej powoda i powinna skutkować oddaleniem powództwa. Brak wydania dokumentu nie uzasadnia bezskuteczności cesji z uwagi na fakt, iż dokument znajdował się w dzierżeniu czysto zastępczym sądu wyłączającym faktyczne władztwo nad dokumentem osób trzecich.
The commentary contains arguments that challenge the High Court ruling on an unsuccessful cession after filing proceedings by writ of payment, but before having it delivered to the defendant; due to not issuing the document to the buyer. It is the author’s opinion that results in the demise of the defendant’s material legitimacy, and should result in dismissal. The lack of issuing of the document does not justify the cession’s ineffectiveness due to the fact that the document was in a substitute lease of the court which excludes actual authority over the document by a third party.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2019, 25, 1; 105-115
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Initiation of Proceedings in a Case of Tax Offense as a Premise for Suspending the Limitation Period for a Tax Liability in Polish Law
Autorzy:
Gwóźdź, Tomasz
Kołodziej, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159862.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Centrum Prawa Samorządowego i Prawa Finansów Lokalnych
Tematy:
tax liability
the statute of limitations
suspension of the limitation period for tax liabilities
penal fiscal proceedings
instrumental use of the law
Opis:
The subject of the article is to discuss the premise for the suspension of the limitation period for a tax liability, concerning the initiation of proceedings in the case of a tax offense, about which the taxpayer has been notified, if the suspicion of committing a crime or offense is related to failure to fulfill this tax liability. The authors analyzed the latest jurisprudence of administrative courts, judgments of the Constitutional Tribunal, and scientific literature devoted to the indicated topic. Attention was drawn to practical problems with applying the provisions of the Tax Ordinance, including those related to providing taxpayers with constitutional guarantees, such as respecting the principle of trust in the state and the law. Doubts related to the instrumental use of the law when instituting penal fiscal proceedings by tax authorities, aimed solely at suspending the limitation period, as well as the issue of implementing the institution of fiscal penal law into tax regulations, were discussed. The article ends with conclusions and an attempt to evaluate the current legal regulations in the light of the resolution of the Supreme Administrative Court of May 24, 2021, file ref. act I FPS 1/21.
Źródło:
Financial Law Review; 2022, 25, 1; 51-67
2299-6834
Pojawia się w:
Financial Law Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na wszczęcie postępowania karnoskarbowego w świetle najnowszego orzecznictwa sądów administracyjnych
Suspension of the limitation period of a tax obligation due to initiation of proceedings in matters of revenue offences in light of the most recent judgments of administrative courts
Autorzy:
Pilarczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30097952.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
suspension of limitation period
tax obligation
criminal proceedings
administrative court
Tax Ordinance Act
zawieszenie przedawnienia
zobowiązanie podatkowe
postępowanie karne
sąd administracyjny
ordynacja podatkowa
Opis:
Celem artykułu jest przeanalizowanie najnowszych orzeczeń sądów administracyjnych dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej i ustalenie, jak wpłyną one na stosowanie tego przepisu. Przewiduje on bowiem możliwość wstrzymania rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego lub jego zawieszenia, jeżeli został już rozpoczęty, z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania. Przepis ten budzi duże wątpliwości co do zasadności swojego obowiązywania z uwagi na brak przekonującego uzasadnienia dla jego obecności w polskim porządku prawa, jak i na wątpliwości dotyczące wykładni jego treści. Grozi on także nadużywaniem jego stosowania przez administrację podatkową. Z tego względu w ostatnich latach sądy administracyjne wydały wiele orzeczeń ograniczających możliwość wykorzystywania tego przepisu przez organy podatkowe. Autor dokonał analizy tez tych orzeczeń, stosując metodę dogmatycznoprawną i odnosząc się przy tym do opinii przedstawicieli doktryny na temat analizowanej instytucji oraz także w pewnym stopniu do danych statystycznych dotyczących jej stosowania. Niestety w opinii autora z dokonanej analizy nie wynika, by przywołane orzeczenia eliminowały ryzyko nadużywania tej instytucji, dlatego autor postuluje konieczność ingerencji ustawodawcy w celu uchylenia przepisu powodującego możliwość naruszania podstawowych praw podatników.
The aim of this article is to analyse the most recent judgments of administrative courts concerning Article 70(6)(1) of the Tax Ordinance Act in order to determine how they will affect the application of this provision. It provides for the possibility to suspend the commencement of the limitation period of a tax obligation or to suspend it, if it has already commenced, on the day of commencement of the proceedings in the case of a revenue offence or a revenue petty offence of which the taxpayer was notified, if the suspicion of an offence or petty offence is associated with failure to perform the obligation. This article also faces a threat that its application might be abused by the tax administration. For this reason, in recent years, administrative courts have issued a number of rulings limiting the tax authorities’ right to use this provision. The author analyses their theses using the research method of an analysis of the law in force, referring at the same time to the opinions of legal scholars and commentators on the institution analysed and also to some extent to statistical data on its application. However, in the author’s opinion, the analysis does not show that these rulings eliminate the risk of abuse of this institution. Therefore, the author postulates that the legislator should intervene in order to repeal the provision which creates room for infringement of basic taxpayers’ rights.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2023, 42; 113-134
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy sąd administracyjny może odstąpić od kontroli nadużycia prawa popełnionego przez organy skarbowe? Uwagi na tle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. I FSK 759/15)
Can the administrative court refrain from review the abuse of rights committed by tax authorities? Comments regarding the judgment of the Supreme Administrative Court of November 24, 2016 (I FSK 759/15)
Autorzy:
Dominik-Ogińska, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617780.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zawieszenie przedawnienia zobowiązania podatkowego
postępowanie karne skarbowe
prawo do sądu
suspension of the statute of limitation on a tax liability
criminal and fiscal proceedings
right to a fair trial
Opis:
The author of the article points to the erroneous practice of administrative courts, according to which they do not examine the initiation of criminal fiscal proceedings by tax authorities in order to merely suspend the limitation period pursuant to art. 70 § 6 item 1 of the Tax Ordinance Act (abuse of rights). Such action is incompatible with the constitutional and EU right to court, as well as the rule of law and the principles derived from them: legality, legal certainty and the right to good administration. Consequently, the abandonment of such judicial review leads to a violation of the taxpayer’s property right.
Autorka artykułu wskazuje na błędną praktykę sądów administracyjnych, zgodnie z którą nie badają one wszczęcia postępowania karnego skarbowego przez organy skarbowe w celu jedynie zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa (nadużycie prawa). Takie działanie jest niezgodne z konstytucyjnym i unijnym prawem do sądu, a także z zasadą państwa prawa i wywodzonych z nich zasad: legalności, praworządności, pewności prawa oraz prawa do dobrej administracji. W konsekwencji rezygnacja z takiej kontroli sądowej doprowadza do naruszenia prawa własności podatnika.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2018, 4; 39-61
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komentarz na kanwie Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego I FPS 1/21 – sądowa kontrola instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego a prawo do sądu
Commentary on the basis of the instrumental initiation of fiscal penal proceedings and the right to court of the resolution of the supreme administrative court i fps 1/21 – judicial control
Autorzy:
Szymacha, Adam
Rogalski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878733.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Resolution I FPS 1/21
instrumental initiation of criminal fiscal proceedings
tax liabilities
right to fair trial
right to property
legal certainity principle
suspension of the limitation period for tax liability
Opis:
The purpose of the article/hypothesis: The presented article focuses on a new resolution of the Supreme Administrative Court I FPS 1/21. In this resolution an assessment of instrumental initiation of criminal fiscal proceedings in order to suspend the running of the limitation period of a tax liability has been undertaken. The Supreme Administrative Court assessed that administrative courts have the right to examine the legitimacy of initiation of such proceedings. This position is important insofar as it also touches upon the issue of the right to a fair trial, as well as the right to property and legal certainty. The main aim of this article is to check the impact of this resolution on described fundamental rights. Methodology: This article will use the comparative law method. Especially the case law of different courts will be shown. The dogmatic-legal method will also be used as an auxiliary. Results of the research: This resolution is crucial for the fundamental right for fail trial. It has also impact on the right to property and principle of legal certainity. It may also be some element that strengthens the rule of law.
Źródło:
Finanse i Prawo Finansowe; 2021, 3, 31; 151-162
2391-6478
2353-5601
Pojawia się w:
Finanse i Prawo Finansowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy odpowiedzialności mianowanego kontrolera - postępowanie dyscyplinarne w NIK
Issues Related to Liability of An Appointed Auditor – Disciplinary Proceedings at NIK
Autorzy:
JARZĘCKA-SIWIK, ELŻBIETA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148638.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
postępowanie dyscyplinarne
wniosek o ukaranie
zasady wymiaru kary
adekwatność kary
zawieszenie mianowanego kontrolera
odpowiedzialność rzecznika dyscyplinarnego
disciplinary proceedings
motion to punish
rules for a sentence
suspension of an appointed auditor
responsibility of a disciplinary oficer
Opis:
Odpowiedzialność dyscyplinarna mianowanych kontrolerów Najwyższej Izby Kontroli jest odpowiedzialnością osobistą i ma charakter represyjny. Nie należy jej jednak utożsamiać z odpowiedzialnością karną, choć podobieństwo tych postępowań jest duże. Regulacja zasad odpowiedzialności i trybu postępowania w sprawach dyscyplinarnych została zawarta w rozdziale 4a ustawy o NIK1 . W kwestiach nieuregulowanych ustawodawca odesłał do „odpowiedniego” stosowania przepisów ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego2 . Na łamach „Kontroli Państwowej” od kilku lat trwa dyskusja na temat różnych kwestii istotnych z punktu widzenia sprawności postępowania i prawidłowości orzekania w sprawach dyscyplinarnych. Do tej pory nie były jednak omawiane problemy dotyczące treści wniosku o ukaranie, stosowania środka, jakim jest zawieszenie mianowanego kontrolera, a także obowiązki rzeczników dyscyplinarnych i ich odpowiedzialność za przewlekłe lub niezgodne z prawem prowadzenie postępowania. Są one przedmiotem rozważań w artykule.
Issues Related to Liability of An Appointed Auditor – Disciplinary Proceedings at NIK Disciplinary liability of appointed auditors of the Supreme Audit Office is personal liability and its nature is repressive. However, the notion is not equivalent to criminal liability, despite similarities in the two types of proceedings. The legal provisions concerning this liability and disciplinary proceedings are set forth in Chapter 4a of the Act on the Supreme Audit Office. It is not complete and exhaustive, though. That is why, in Article 97p of the Act for the cases that have not been regulated therein, the legislator sets forth to apply “accordingly” the provisions of the Act of 6th June 1997 – Code of Criminal Procedure. Despite this reference and application of solutions adopted for the criminal procedure, many problems arise in practice which the doctrine has been trying to solve. For several years, a discussion has been ongoing in “Kontrola Państwowa” concerning several issues essential from the perspective of the proceedings effectiveness and appropriate judgements in disciplinary cases. Until now, however, discussions have neither touched the issues related to the contents of a motion to punish, suspend an appointed auditor, nor to the duties of disciplinary officers and responsibility for lengthy proceedings or their incompliance with the law. These issues have been discussed in this article.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2023, 68, 6 (413); 41-57
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies