Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "surgical techniques" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Rys historyczny leczenia raka piersi
Historic perspective of breast cancer treatment
Autorzy:
Pietrzyńska, Tatiana
Podwińska, Ewa
Olejek, Anita
Turek, Sebastian
Mazur, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908438.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
breast cancer
chemotherapy
history
hormone therapy
radiotherapy
surgical techniques
treatment
Opis:
The authors took interest in historical aspects of treatment of breast cancer over past centuries. The first mentions of breast tumours or lumps appeared in Egyptian writings 3 thousand years ago. Etymology of the word “cancer” was explained by Paul of Egina by the resemblance of blood-engorged veins adjacent to breast tumour to crab legs. Ancient doctors not only diagnosed this disease, but also made attempts at treating it. Roman doctors considered breast cancer as a local disease and treated it by radical excision, including pectoral muscle. Greek doctor, Galen, was the first to consider breast cancer as a systemic disease and tried to treat it conservatively using herbal extracts of mandrake and cabbage. Cessation of progress of medicine characteristic for the Middle Ages resulted in a dramatic reduction in the scope of surgical techniques available. A renewed interest in science, including a return to Galen’s theory and ancient surgical techniques, took place in the Renaissance. At this time, European surgeons – Ambroise Paré, Wilhelm Fabry, Jacques Guillemen and others – made ever bolder attempts at surgical treatment of breast tumour. The XVIII century witnessed further progress of medical science, while the work by William and John Hunter enabled a better understanding of structure and principles of function of the lymphatic system. The XIX century is marked by tremendous progress in surgery, including surgical treatment of malignant tumours. Introduction of ether anaesthesia in 1846 by William T. Morton, paved the way for implementation of general anaesthesia in clinical practice. Subsequent achievements of this epoch were: understanding of aseptic and antiseptic principles and examination of tissues using a microscope. The XIX century was also marked by a search of non-surgical modalities of treatment of malignant breast tumours. In 1895 Emile Grubbe was the first to use radiotherapy after mastectomy. The XX century witnessed a tremendous progress of all hitherto available diagnostic and therapeutic techniques used in the management of patients with breast cancer, particularly those based on molecular biology and gene therapy.
Autorów pracy zainteresowała historia leczenia raka piersi. Pierwsze wzmianki o występowaniu guzów piersi pojawiły się w piśmiennictwie egipskim przed trzema tysiącami lat. Etymologię określenia „rak” opisywał Paweł z Eginy, wyjaśniając, że żyły wokół guza są wypełnione i napięte niczym odnóża kraba. Lekarze epoki starożytnej nie tylko rozpoznawali tę chorobę, ale też podejmowali próby jej leczenia. Medycy rzymscy uważali, że rak piersi jest chorobą miejscową, a w leczeniu jej stosowano radykalne wycięcie guza wraz z mięśniem piersiowym. Galen, lekarz grecki, traktował raka piersi jako chorobę uogólnioną i podejmował próby leczenia zachowawczego za pomocą wyciągów ziołowych z mandragory i kapusty. Średniowiecze charakteryzowało się zahamowaniem rozwoju medycyny, co skutkowało drastycznym ograniczeniem metod leczenia chirurgicznego. Ponowny rozkwit nauk przyrodniczych, w tym także powrót do teorii Galena i technik chirurgicznych, nastąpił dopiero w epoce renesansu. W tym czasie europejscy chirurdzy - Ambroise Pare, Wilhelm Fabry, Jacques Guillemen i inni - coraz odważniej podejmowali próby operacyjnego leczenia guzów piersi. Wiek XVIII przyniósł dalszy rozwój wiedzy medycznej, a dzięki pracom Williama i Johna Hunterów poznano budowę i zasady funkcjonowania układu limfatycznego. Wiek XIX charakteryzował się szczególnymi dokonaniami w zakresie rozwoju chirurgii, w tym także guzów nowotworowych. Dzięki zastosowaniu po raz pierwszy w 1846 roku przez Williama T. Mortona anestezji eterowej wdrożono do praktyki klinicznej metody znieczulania ogólnego. Kolejnymi osiągnięciami tej epoki było poznanie zasad aseptyki i antyseptyki oraz nabycie umiejętności oceny tkanek z użyciem mikroskopu. W XIX wieku poszukiwano również innych, poza chirurgicznymi, metod leczenia złośliwych guzów piersi. W 1895 roku Emile Grubbe zastosował pierwszą radioterapię po mastektomii. Wiek XX przyniósł doskonalenie wszystkich dotychczas stosowanych metod diagnostyki i leczenia raka piersi, ze szczególnym uwzględnieniem biologii molekularnej i terapii genowej.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 4; 208-217
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ptosis - diagnostics and treatment
Ptoza – opadnięcie powieki górnej. Diagnostyka i leczenie
Autorzy:
Jacuński, Mateusz
Białas, Dominika
Różycki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046759.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
ptosis
surgical techniques
müllerectomy
levator advancement
frontalis sling eyelid suspension
ptoza
techniki chirurgiczne
müllerektomia
operacja na dźwigaczu powieki górnej
podwieszenie powieki na mięśniu czołowym
Opis:
It is estimated that the low position of the upper eyelid affects over 1 million patients in Poland. Ptosis limits the visual field, causes compensatory head positions and the feeling of visual deterioration. The unaesthetic appearance of the eyes additionally contributes to low self-esteem. The aim of this article is to review modern diagnostic algorithms used in the case of a dropped eyelid. The paper also discusses the surgical techniques that are used in the case of ptosis and the guidelines for the correct qualification of the patient to a given surgical method.
Szacuje się, że niskie ustawienie powieki górnej dotyczy w Polsce ponad 1 mln pacjentów. Ptoza ogranicza pole widzenia, powoduje wyrównawcze ustawienia głowy i odczucie pogorszenia widzenia. Nieestetyczny wygląd oczu wpływa dodatkowo na niską samoocenę osób dotkniętych opadnięciem powiek. Celem artykułu jest przegląd współczesnych algorytmów diagnostycznych stosowanych w przypadku opadniętej powieki. W pracy omówiono również techniki operacyjne, które są stosowane w ptozie, oraz wskazówki dotyczące prawidłowego kwalifikowania chorego do danej metody operacyjnej.
Źródło:
OphthaTherapy; 2022, 9, 1; 63-70
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of plasma nitriding process conditions on corrosion resistance of 440B martensitic stainless steel
Autorzy:
Łępicka, M.
Dahlke, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/386879.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
stainless steels
corrosion
surface modification techniques
plasma nitriding
surgical instruments
stal nierdzewna
korozja
modyfikacja powierzchni
azotowanie plazmowe
narzędzia chirurgiczne
Opis:
Martensitic stainless steels are used in a large number of various industrial applications, e.g. molds for plastic injections and glass moldings, automotive components, cutting tools, surgical and dental instruments. The improvement of their tribological and corrosion properties is a problem of high interest especially in medical applications, where patient safety becomes a priority. The paper covers findings from plasma nitrided AISI 440B (PN-EN or DIN X90CrMoV18) stainless steel corrosion resistance studies. Conventionally heat treated and plasma nitrided in N2:H2 reaction gas mixture (50:50, 65:35 and 80:20, respectively) in two different temperature ranges (380 or 450°C) specimens groups were examined. Microscopic observations and electrochemical corrosion tests were performed using a variety of analytical techniques. As obtained findings show, plasma nitriding of AISI 440B stainless steel, regardless of the process temperature, results in reduction of corrosion current density. Nevertheless, applying thermo-chemical process which requires exceeding temperature of about 400°C is not recommended due to increased risk of steel sensitization to intergranular and stress corrosion. According to the results, material ion nitrided in 450°C underwent leaching corrosion processes, which led to significant disproportion in chemical composition of the corroded and corrosion-free areas. The authors suggest further research into corrosion process of plasma nitrided materials and its degradation products.
Źródło:
Acta Mechanica et Automatica; 2014, 8, 3; 156-159
1898-4088
2300-5319
Pojawia się w:
Acta Mechanica et Automatica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Educational models for training in minimally invasive colorectal surgery
Modele szkoleniowe w chirurgii minimalnie inwazyjnej jelita grubego
Autorzy:
Sánchez-Margallo, Francisco M.
Durán-Rey, David
González-Portillo, Manuel R.
López-Agudelo, Isabel
Sánchez-Margallo, Juan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1584187.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
surgical simulation
colorectal surgery
medical training
minimally invasive techniques
colorectal cancer
chirurgia kolorektalna
szkolenie medyczne
techniki minimalnie inwazyjne
rak jelita grubego
symulacja chirurgiczna
Opis:
Colorectal cancer (CRC) is the third most commonly diagnosed malignancy and the fourth most deadly cancer in the world for which surgery is the main treatment. Colorectal surgery can be performed through a wide incision in the abdomen or using minimally invasive surgical (MIS) techniques. Some of these techniques include transanal endoscopic microsurgery (TEM ), transanal minimally invasive surgery (TAMIS), transanal total mesorectal excision (TaTME ), and robot-assisted surgery. Studies increasingly confirm that resections using MIS techniques are safe, oncologically equivalent to open surgery and have better short-term results. These surgical approaches are, however, technically demanding and result in a steep learning curve. The main objective of this study is to review the different MIS techniques for colorectal surgery, as well as the training tools and programs designed to achieve the necessary surgical skills. Different training programs in colorectal surgery have been reported for the different surgical techniques analyzed. Most of these programs are based on training tools in the form of surgical simulators, physical and virtual, as well as the use of experimental and cadaveric models. However, structured training programs in minimally invasive colorectal surgery remain scarce, and there should be a consensus on the fundamental training aspects for the various surgical techniques presented. These training programs should ensure that surgeons acquire sufficient surgical skills to be competent in the development of these surgical techniques, improving the quality of the patient’s surgical outcomes.
Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim co do częstotliwości rozpoznawania nowotworem złośliwym na świecie, a także czwartą przyczyną zgonów na nowotwory złośliwe. Głównym elementem leczenia RJG jest operacja, którą można wykonać przez rozległe nacięcie powłok lub za pomocą technik minimalnie inwazyjnych. Do tych drugich należą: endoskopowa chirurgia transanalna (TEM ), przezodbytowa chirurgia minimalnie inwazyjna (TAMIS), przezodbytowe całkowite wycięcie mezorektum (TaTME ) oraz chirurgia wspomagana robotowo. Analizy danych potwierdzają, że techniki minimalnie inwazyjne są bezpieczne, równie skuteczne onkologicznie co techniki tradycyjne, a także wiążą się z szybszym powrotem chorych do pełnej sprawności. Ich wspólną cechą są niestety wysokie wymagania techniczne oraz długa krzywa uczenia. W artykule omówione zostały różne techniki minimalnie inwazyjne stosowane w leczeniu RJG oraz metody nauczania tych technik. Jak dotąd opracowano wiele sposobów szkolenia dla różnych technik operacyjnych. Większość opiera się na symulatorach chirurgicznych zarówno rzeczywistych, jak i wirtualnych oraz na wykorzystaniu modeli eksperymentalnych i preparatów z ludzkich zwłok. Niestety usystematyzowane modele szkolenia w minimalnie inwazyjnej chirurgii RJG są nadal rzadkością. Widać wyraźnie potrzebę opracowania konsensusu dotyczącego szkolenia w poszczególnych metodach operacyjnych. Tego rodzaju programy powinny zapewnić uczestniczącym w nich chirurgom zdobycie wiedzy pozwalającej na skuteczne wykonywanie zabiegów w celu zapewnienia pacjentom jak najlepszych efektów leczenia.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 115-140
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies