Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sui iuris" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Status prawny Kościoła metropolitalnego sui iuris
    The Legal Status of the Metropolitan Sui Iuris Church
    Autorzy:
    Wojciechowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807720.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    metropolita
    metropolita sui iuris
    kościół wschodni
    kościoły sui iuris
    Eastern Church
    sui iuris churches
    metropolitan
    sui iuris metropolitan
    Opis:
    The Eastern Catholic Church as a hierarchical structure demonstrates the existence of the sui iuris metropoly. The very notion of a sui iuris metropolitan, according to the current Eastern Code of 1990, points to a community of Christians subject to a hierarchy. This community was explicitly or tacitly acknowledged at some point by the highest authorities of the Church (Canon 27). Therefore, a sui iuris metropoly should be distinguished from another metropolitan institution within the Latin or Eastern Church. A sui iuris metropoly is not a church province (ecclesiasticae provinciae), because this term is reserved for a metropoly in a patriarchal church or a major archbishop’s church, but a structure whose institutional autonomy is guaranteed by its founding act. A metropolitan sui iuris church is then a legal person established by the power of law and the metropolitan is its legal representative in all legal matters. The sui iuris metropolitan is appointed by the Bishop of Rome, who is supported by such bodies as the Council of Hierarchs and Metropolitan Assembly. At present, there are three such churches: Ethiopian, Ruthenian and Slovakian.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 1; 175-186
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stručné dejiny Slovanskej benediktínskej kongregácie
    The Slavonic Benedictine Congregation
    Autorzy:
    Somorjai, Ádam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443923.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Tematy:
    Československo
    sui iuris kláštor benediktínov v Komárne
    rozpustenie počas komunizmu
    Uhorská kongregácia
    Benediktínske kongregácie všeobecne
    Schválenie konštitúcií jednotlivých kongregácií do roku 1959
    Slovanská kongregácia 1945, 1969
    Kláštory Slovanskej kongregácie 1925, 2015
    Czechoslovakia
    Benedictine Convent of Komárno sui iuris
    Suppression of the Benedictine Convent of Komárno
    Hungarian Benedictine Congregation
    Benedictine Congregations in general
    Benedictines in 1925 and in 2015
    List according to the foundation of all the Benedictine Congregations
    Slavonic Benedictine Congregation 1945, 1969
    Opis:
    Od roku 1776 bol kláštor benediktínov v Komárne domom Maďarskej kongregácie benediktínov (založenej v roku 1514). Po vytvorení Slovanskej benediktínskej kongregácie v roku 1945 sa dekrétom Rehoľnej kongregácie vo Vatikáne v septembri 1947 stal sui iuris a Domom slovanskej benediktínskej kongregácie sv. Vojtecha a svätej Margity (Uhorskej) (OSB). V tomto prehľade nachádzame vysvetlenie významu slova kongregácia v benediktínskej interpretácii, kongregácie v dejinách benediktínov a v dejinách strednej a východnej Európy. Potom autor opisuje krátke dejiny Slovanskej kongregácie so zvláštnym zreteľom na jej rozpustenie počas komunizmu a nové založenie po Annus Mirabilis v roku 1989, ponúka niektoré štatistické údaje kláštorov združených v tejto Kongregácii v roku 1925 a v roku 2015. V tabuľkách je uvedený zoznam benediktínskych kongregácií podľa pápežského schválenia až do roku 1959.
    Since 1776, the Benedictine Convent of Komárno was a House of the Hungarian Benedictine Congregation (established in 1514). After the creation of the Slavonic Benedictine Congregation in 1945, the Convent became sui iuris with decree of the Congregation for Religious in the Vatican in September 1947, and a House of the Slavonic Benedictine Congregation of Saint Adalbert and Saint Margaret (OSB). In this overview we find the introduction of the meaning of the word Congregation in the Benedictine interpretation, the Congregations in Benedictine History and in the History of East-Central Europe. Then the Author describes the short history of the Slavonic one, with special regard to the dispersion during Communism, and the refoundation after the Annus Mirabilis in 1989, he offers some statistical data of the Monasteries united in this Congregation in 1925 and in 2015. In the Tables a list of the Benedictine Congregations is offered according to the Pontifical approval until 1959.
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 2; 78-92
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przynależność do Kościoła łacińskiego. Komentarz prawnoprównawczy do kan. 111 i kan. 112 CIC, zmienionych przez motu proprio papieża Franciszka De concordia inter Codices z 2016 roku
    Autorzy:
    Skonieczny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554779.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    can. 111 CIC/2016
    can. 112 CIC/2016
    De concordia inter Codices from 31.05.2016
    belonging to the Church sui iuris
    kan. 111 CIC/2016
    kan. 112 CIC/2016
    De concordia inter Codices z 31.05.2016
    przynależność do Kościoła sui iuris
    Opis:
    This article is a comment on the modified canons 111 and 112 CIC (cf. Pope Francis’s motu proprio De concordia inter Codices dated 31 May 2016). It is a comparative legal comment: the Author refers to the provisions of the Eastern Code and extra-codicial norms. He presents the terms involved (I.1), the scope (I.2), and the rule of the internal will in the new discipline (I.3). Then, he analyses belonging to the Latin Church by reception of baptism (II) and by transfer (III). When the Author comments on the different provisions involved, he indicates many imperfections in the new legislation. He, however, considers it to be necessary, especially at a time of extensive migration by the Christian faithful.
    Artykuł jest komentarzem do zmienionych kan. 111 i 112 CIC (por. motu proprio papieża Franciszka De concordia inter Codices z 31.05.2016 r.). Jest to komentarz prawnoporównawczy: autor sięga również do regulacji kodeksu wschodniego oraz do norm pozakodeksowych. Przedstawia pojęcia (I.1.), zakres (I.2) oraz zasadę woli wewnętrznej nowej dyscypliny (I.3.). Następnie zajmuje się przynależnością do Kościoła łacińskiego przez chrzest (II.) i przez przejście (III.). Komentując poszczególne przepisy, autor wskazuje na liczne niedoskonałości nowego ustawodawstwa. Uważa je jednak za potrzebne, zwłaszcza w dobie migracji wiernych.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2017, 13
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De concordia inter Codices - Zgoda między kodeksami
    Autorzy:
    Siennicki, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372324.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół sui iuris
    Kodeks Kościołów Wschodnich
    małżeństwo w Kościele Wschodnim
    troska pastoralna
    De concorida inter Codices
    Church sui iuris
    Eastern code
    marriage in Eastern code
    pastoral care
    Opis:
    Apostolic Letter issued 'Motu Proprio' “De concordia inter Codices” modifying some norms of the Code of Canon Law The following article attempts to explain the reasons why the Supreme Legislator of the Church has decided to promulgate the apostolic letter in the form of a motu proprio, De concorida inter Codices. It presents a brief history of the preparation of the text and the problems concerning its promulgation, both for the universal Church and in the particular case of Poland. The author of the article tries to show the need for knowledge of the new canonical norm already desired by Pope Benedict and finally promulgated by Pope Francis. Canonical science cannot be limited only to the Latin code but must go beyond this to the Eastern code, especially when it comes to matters of marriage and its validity, the sacrament of baptism and enrolment in a Church sui iuris. These are indispensable elements of canonical science that every pastor of the Church must possess and especially those who meet the Eastern faithful in their pastoral circumstances. It is to be hoped that canonical science will help to give pastoral care to all the faithful who await it.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 1; 183-198
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The legal situation of refugees from Ukraine. Current issues
    Sytuacja prawna uchodźców z Ukrainy. Aktualne zagadnienia
    Правовое положение беженцев из Украины. Актуальные вопросы
    Правове становище біженців з України. Актуальні питання
    Autorzy:
    Popovič, Jurij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33522602.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Костел
    CCEO
    CIC
    реєстрація у конкретнoмy Костелi
    канонічний статус
    Костел sui iuris
    Православний Костел
    Церковь
    Codex Canonum Ecclesiae Orienalium (CCEO)
    Codex Iuris Canonici (CIC)
    регистрация в Церкви
    канонический статус
    Церковь sui iuris
    Православная церковь
    Kościół
    przynależność obrządkowa
    status kanoniczny
    Kościół sui iuris
    Kościół prawosławny
    Church
    Church affiliation
    canonical status
    Church sui iuris
    Orthodox Church
    Opis:
    Almost two years ago, Europe, and we can say the whole world, was hit by one of the biggest refugee crises triggered by the war in Ukraine. This refugee crisis affected the neighbouring countries most of all, first and foremost Poland, and brought with it many humanitarian, economic and social problems. With the generous help of the neighbouring states and the international community, but especially Poland, it has been possible to manage this crisis. However, over time, the refugee crisis has also brought many questions and problems to the religious sphere. Questions have arisen about the celebration of the holy mystery of baptism and the inclusion of refugees in a particular church or in a church sui iuris, as well as their canonical status and the celebration of the initiation sacraments and marriage. Some of these questions are answered by canon law and the regulations of the various bishops’ conferences, but some also need pastoral wisdom. These faithful are also faced with another problem, namely the great danger of losing their Eastern identity since they mostly live on the territory of the Latin Church. Therefore, there is a great call for the whole Church and the individual Churches sui iuris to help these refugees, first and foremost through the clear observance of the canonical norms and the regulations of the individual episcopal conferences, to preserve the Eastern patrimony, which expresses the richness of Christ’s Church. In view of all these circumstances, the Church should seek and propose solutions to these problems, bearing in mind the canonical principle of Salus animarum suprema lex.
    Майже два роки тому Європу і, можна сказати, весь світ вразила одна з найбільших криз біженців, спричинена війною в Україні. Криза біженців зачепила насамперед сусідні з Україною країни, зокрема Польщу, і принесла з собою багато гуманітарних, економічних і соціальних проблем. Завдяки щедрій допомозі сусідніх країн, міжнародної спільноти та Польщі зокрема, ситуацію вдалося взяти під контроль. Однак з часом криза біженців принесла також багато сумнівів і проблем у релігійній сфері. Виникли питання щодо уділення святої тайни хрещення та інкорпорації біженців у конкретний Костел або Костел sui iuris, а також щодо їхнього канонічного статусу та уділення таїнств ініціації та шлюбу. На деякі з поставлених питань дає відповідь канонічне право і декрети різних єпископських конференцій, але деякі також вимагають душпастирської мудрості. Цим вірним загрожує також інша проблема, а саме небезпека втрати своєї східної ідентичності, оскільки вони здебільшого живуть на території Латинського Костелу. Тому виник великий заклик до загального Костелу, а також до окремих костелів sui iuris допомогти цим біженцям, насамперед чітко дотримуючись канонічних норм і положень окремих Єпископських Конференцій, щоб зберегти східну спадщину, яка виражає багатство Христового Костелу. Беручи до уваги всі ці обставини, Костел повинeн шукати і пропонувати рішення проблем, що виникли, пам›ятаючи про канонічний принцип Salus animarum suprema lex.
    Почти два года назад Европа, а можно сказать и весь мир, столкнулись с одним из крупнейших миграционных кризисов, вызванным войной в Украине. Миграционный кризис затронул в первую очередь соседние с Украиной страны, особенно Польшу, и принес с собой множество гуманитарных, экономических и социальных проблем. Благодаря щедрой помощи соседних стран, международного сообщества и, в частности, Польши, ситуацию удалось удержать под контролем. Однако со временем миграционный кризис также породил множество сомнений и проблем в религиозной сфере. Возникли вопросы о праздновании священного таинства крещения и о включении беженцев в отдельную Церковь или Церковь sui iuris, а также об их каноническом статусе и праздновании таинств крещения, миропомазания и Евхаристии, а также брака. На некоторые из поставленных вопросов отвечает каноническое право и постановления различных Конференций епископов, но некоторые также требуют пастырской мудрости. Этим верующим угрожает и другая проблема, а именно опасность потерять свою восточную идентичность, поскольку они в основном живут на территории латинской Церкви. Поэтому возник великий призыв ко всей Церкви, а также к отдельным Церквям sui iuris, помочь беженцам, прежде всего, четко соблюдая канонические нормы и правила отдельных Конференций епископов, сохранить восточное наследие, которое выражает богатство Церкви Христовой. Принимая во внимание все эти обстоятельства, Церковь должна искать и предлагать решения возникших проблем, помня о каноническом принципе Salus animarum suprema lex.
    Prawie dwa lata temu Europę, a nawet można powiedzieć, że i cały świat, dotknął jeden z największych kryzysów uchodźczych, wywołany wojną na Ukrainie. Kryzys uchodźczy objął przede wszystkim kraje sąsiednie Ukrainy, w tym zwłaszcza Polskę, i przyniósł ze sobą wiele problemów humanitarnych, gospodarczych i społecznych. Dzięki hojnej pomocy państw sąsiednich, społeczności międzynarodowej, a w szczególności Polski, udało się opanować zaistniałą sytuację. Jednak z czasem kryzys uchodźczy przyniósł także wiele wątpliwości i problemów w sferze religijnej. Pojawiły się pytania o celebrację świętej tajemnicy chrztu i włączenie uchodźców do Kościoła partykularnego lub Kościoła sui iuris, a ponadto o ich status kanoniczny oraz celebrację sakramentów inicjacji i małżeństwa. Na niektóre z postawionych pytań odpowiada prawo kanoniczne i rozporządzenia rożnych konferencji biskupich, ale część wymaga również mądrości duszpasterskiej. Wierni ci są zagrożeni także innym problemem, a mianowicie niebezpieczeństwem utraty swojej wschodniej tożsamości, ponieważ w większości przypadków żyją na terytorium Kościoła łacińskiego. Dlatego pojawiło się wielkie wezwanie dla całego Kościoła, jak również dla poszczególnych Kościołów sui iuris, aby pomoc tym uchodźcom, przede wszystkim poprzez jasne przestrzeganie norm kanonicznych i przepisów poszczególnych konferencji episkopatów w celu zachowania wschodniego dziedzictwa, które wyraża bogactwo Kościoła Chrystusowego. Biorąc pod uwagę wszystkie te okoliczności, Kościół powinien szukać i proponować rozwiązania zasygnalizowanych problemów, mając na uwadze kanoniczną zasadę Salus animarum suprema lex.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 133-148
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katolickie Kościoły wschodnie nie mające własnej hierarchii (wybrane zagadnienia)
    The Eastern Catholic Churches that do not Have Their Own Hierarchy (selected issues)
    Autorzy:
    Mikołajczuk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807281.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pozostałe Kos´cioły sui iuris
    Kościoły wschodnie
    Kościoły sui iuris
    pozostałe Kościoły sui iuris
    Eastern Churches
    sui iuris Churches
    remaining sui iuris Churches
    Opis:
    The article studies those Churches that do not possess a hierarchy. When looking at the Code norms, it cannot escape notice that practically only three Canons directly relate to the abovementioned issue, namely Canons 174, 175, and 176 (CCEO). Hence the author, being doubtful, asks the fundamental question: has the legislator not forgotten about the remaining sui iuris Churches? Is this scarcity of laws in any way justified? This author deals with four Byzantine communities only: Albanian, Georgian, Russian, and Byelorussian. On closer inspection, it seems that one can hardly provide an unequivocal answer to the question whether the four communities can be regarded as sui iuris church communities. Yet, all these Churches have a unique canon structure recognised by the Apostolic See, with the exception of the Georgian community. It seems obvious that for various reasons – be it historical, political, social, or legal ones – these communities did not fulfil necessary conditions to be regarded as sui iuris Churches. It must be noted that the recreation of those structures may necessitate the use of an exception to the rule. One thing remains certain though. The highest authority in Church, the Pope or the General Council, is the only authority that is empowered to delimit the lines along which the creation or recreation of a sui iuris Church may proceed.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 1; 177-192
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sytuacja majątkowa małżonków w prawie rzymskim antycznym
    Financial Position of Spouse in Ancient Roman Low
    Autorzy:
    Łukasiewicz, Jakub M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807320.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pater familias
    rodzina agnatyczna
    osoba alieni iuris
    osoba sui iuris
    peculium
    dos
    prawo rzymskie antyczne
    małżeństwo sine manu
    małżeństwo cum manu
    agnatic family
    cum manu marriage
    sine manu marriage
    sui iuris
    ancient Roman law
    status of alieni iuris
    Opis:
    Historically, two opposing approaches to the institution of marriage developed. According to the first view, marriage was perceived as a kind of an agreement aimed at settling property matters between the spouses. The other belief holds that marriage is something more than just an agreement since it serves social and emotional functions which are so significant that their legal protection is advisable. Legal developments in ancient Rome, which were based on the first concept, are so distant from the solutions prevailing nowadays that their specific character is worth emphasizing. The purpose of this article is to introduce those provisions. This may subsequently give rise to a careful consideration concerning modern solutions and their legal reflection.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 157-171
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół sui iuris. Kwestie natury prawnej
    The Church Sui Iuris. Legal Issues
    Autorzy:
    Khortyk, Oleg
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806971.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sui iuris
    obrza˛dek
    eklezjologia
    Kościół wschodni
    Eastern Church
    rite
    ecclesiology
    Opis:
    The issue of the sui iuris Church is an interesting and quite common subject of debate among east canon law specialists. Opinions in this respect are divided. It is hard to pinpoint a single legal problem, as the legislator's  statements, even if not very precise, do not leave much room for interpretation and new solutions, proposed by canon law specialists and commentators. The fundamental question still remains: what is sui iuris Church, and sui iuris itself? The author shows the relation of sui iuris Churches to the universal Church, and the various ideas of sui iuris Church as an institution close to autocephaly or autonomy, and more moderate opinions. In the presented views, one can see the fundamental quality of sui iuris Church, namely legal autonomy and a higher degree of independence in terms of its existence. Although there is no consensus as to the perception of its status and essence, the quoted opinions allow a broader view on the issue of sui iuris Church and its status both in universal Church and law in force.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 167-185
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanoniczny status misji sui iuris na przykładzie misji w Uzbekistanie
    Canonical status of the sui iuris mission on the example mission in Uzbekistan
    Autorzy:
    Kawa, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797345.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    the structure of the Church
    sui iuris mission
    apostolic prefecture
    Uzbekistan
    canonical tradition
    struktura Kościoła
    misja sui iuris
    prefektura apostolska
    tradycja kanoniczna
    Opis:
    The aim of this article is to explain the canonical status of the sui iuris mission. The Code of Canon Law of 1983 does not make reference to this original but independent Church territorial base of a temporary nature, which is a preliminary stage of an existence of the particular Church in areas, where the number of Catholics is not large, and political situation of the area is uncertain. As an example for the presentation of the functioning of this Church structure, sui iuris mission in Uzbekistan has been presented, which existed in 1997-2000, and next has been promoted to the rank of an apostolic administration.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 137-152
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KILKA UWAG NA TEMAT G.1,190
    Autorzy:
    Ejankowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663813.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    tutela mulierum
    women sui iuris
    private autonomy
    Gaius
    economic growth.
    kobiety sui iuris
    autonomia prywatna
    rozwój gospodarczy.
    Opis:
    The subject of my paper is a passage from the Institutes of Gaius challenging the view of the veteres that adult women sui iuris should continue to have a legal guardian responsible for them because of their levitas animi (lack of prudence). It is assumed in the literature that Gaius was looking at tutela mulierum from a historical perspective, and that he said that the institution of tutelage over women, especially freeborn women, had been abolished. However, the grammatical analysis of the text (G. 1,190) indicates that in the period when the Gaius wrote his work there were situations in which testamentary or judicial tutelage could arise for ingenuae as well.
    Przedmiotem rozważań autorki jest fragment pochodzący z Instytucji Gaiusa. Jurysta kwestionuje w nim pogląd veteres, którzy uważali, że dojrzałe kobiety sui iuris powinny pozostawać pod opieką z powodu levitas animi (braku roztropności). W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że Gaius patrzy na tutela mulierum z perspektywy historycznej i w swoim wykładzie na temat tej instytucji informuje o zaniku opieki nad kobietami, zwłaszcza nad kobietami wolnourodzonymi. Jednak analiza gramatyczna tekstu (G. 1,190) wskazuje, że w okresie, w którym prawnik pisał swój podręcznik, mogły zdarzać się sytuacje, w których opieka testamentowa lub sądowa była ustanawiana również dla ingenuae.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies