Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sugar type" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Assessing the effect of sugar type and form of its intake on selected parameters of carbohydrate-lipid metabolism and plasma atherogenic indices in rats
Autorzy:
Sadowska, J.
Bruszkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875698.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
animal metabolism
animal experimentation
sugar
sugar type
sugar form
intake
carbohydrate metabolism
lipid metabolism
rat
HFCS zob.glucose-fructose syrup
high-fructose corn syrup zob.glucose-fructose syrup
glucose-fructose zob.glucose-fructose syrup
isoglucose zob.glucose-fructose syrup
glucose-fructose syrup
sucrose
plasma
atherogenic index
Opis:
Background. Over the past 50 years, the average consumption of sugar worldwide has tripled, also the type of consumed sugar has changed. Due to high price of sucrose and its technological disadvantages, high fructose corn syrup (HFCS) has become one of the most commonly used substitutes. Objective. The aim of the study was to compare, on the animal model, the effect of sugar type (sucrose vs high fructose corn syrup 55% of fructose) and the sugar form (solid vs fluid and solid) on the chosen parameters of carbohydrate-lipid metabolism. Material and methods. The experiment was carried out on 40 Wistar male rats aged 5 months, fed four isocaloric diets, containing: group I (SUC 15%) fodder with 15% sucrose, group II (HFCS 15%) fodder with 15% HFCS-55%, group III (SUC 7.5%+7.5%) – 7.5% sucrose in solid fodder and 7.5% sucrose water solution, group IV (HFCS 7.5%+7.5%) – 7.5% HFCS-55% in solid fodder and 7.5% HFCS water solution. Results. The effect of HFCS-55 on the parameters of carbohydrate and lipid metabolism was not equivalent of the effect of sucrose. Dietary use of HFCS-55 instead of sucrose causes adverse changes in blood parameters of carbohydrate and lipid metabolism, particularly when provided in beverages, as at comparable weight gains to that of sucrose. More intense changes, manifesting in increased blood levels of glucose, triglycerides and uric acid, as well as increased liver fat content, were observed at simultaneous intake of sweeteners in solid foods and fluids, even with less sugar consumption, compared to solid food only. Conclusions. Dietary use of HFCS-55 causes adverse changes in blood parameters of carbohydrate and lipid metabolism, as at comparable weight gains to that of sucrose. But liquid form of sugar intake is more important insulin resistance and cardiovascular disease risk factor than the sugar type.
Wprowadzenie. Konsumpcja cukrów przypadająca na statystycznego mieszkańca Ziemi na przestrzeni ostatnich pięćdziesięciu lat zwiększyła się trzykrotnie, zmienił się także rodzaj spożywanych cukrów. Ze względu na wysoką cenę sacharozy i jej wady technologiczne, wysokofruktozowy syrop kukurydziany (HFCS) stał się jednym z najczęściej używanych jej substytutów. Cel badań. Celem pracy było porównanie, na modelu zwierzęcym, wpływu rodzaju cukru (sacharoza vs syrop fruktozowoglukozowy 55%) oraz sposobu ich podania (pasza/płyn) na wielkość spożycia paszy, przyrosty masy ciała, odkładanie tkanki tłuszczowej oraz stężenia wybranych składników przemian węglowodanowo-lipidowych we krwi. Materiał i metody. Doświadczenie przeprowadzono na 40 samcach szczura rasy Wistar w wieku 5 miesięcy, żywionych izokalorycznymi paszami: grupa I (SUC 15%) – paszą z 15% dodatkiem sacharozy, grupa II (HFCS 15%) – paszą zawierającą 15% syropu fruktozowo-glukozowego 55%, grupa III – (SUC 7.5%+7.5%) – paszą zawierającą 7.5% sacharozy i 7.5% roztworu sacharozy podane w płynie, grupa IV (HFCS 7.5%+7.5%) – paszą zawierającą 7.5% HFCS-55% i 7.5% roztworu HFCS podane w płynie. Wyniki. Wpływ syropu fruktozowo-glukozowego 55% na badane parametry gospodarki węglowodanowo-lipidowej nie był równoważny z wpływem sacharozy. Zastosowanie w diecie syropu fruktozowo-glukozowego 55% zamiast sacharozy, powoduje niekorzystne zmiany parametrów węglowodanowo-lipidowych krwi, zwłaszcza jeśli podawany jest on w formie napoju, przy porównywalnym do sacharozy wpływie na przyrosty masy ciała. Bardziej intensywne zmiany, manifestujące się wyższym stężeniem glukozy, triglicerydów i kwasu moczowego we krwi, a także zwiększoną zawartością tłuszczu w wątrobie, obserwowano przy jednoczesnym przyjmowaniu cukrów w pokarmach stałych i płynach, nawet przy mniejszym spożyciu cukru, w porównaniu do podawania ich tylko z pokarmem stałym. Wnioski. Zastosowanie w diecie HFCS-55 powoduje niekorzystne zmiany w parametrach węglowodanowo-lipidowych krwi, przy porównywalnych przyrostach masy ciała jak przy podaniu sacharozy. Jednak płynna forma podania cukrów jest większym czynnikiem ryzyka insulinooporności i chorób sercowo-naczyniowych niż rodzaj cukru.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2019, 70, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ stosowania krzemu oraz rodzaju podłoża na plonowanie i skład chemiczny pomidora
The effect of silicon application and type of medium on yielding and chemical composition of tomato
Autorzy:
Jarosz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542973.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant nutrition
silicon
application
medium type
rockwool
sand
straw
yielding
chemical composition
tomato
dry weight
vitamin C
total sugar
nutrient
Opis:
Fertilization of plants with silicon is particularly justified in soilless culture in which the roots of plants cannot use silicon resources in the soil. Silicon is the only element that does not harm plants when taken up in excessive amounts and its use in plant fertilization improves the yielding ability of plants and their resistance to various stress factors. The effectiveness of silicon application in growing plants is strictly dependent on both the source of this element, plant species and cultivars. The aim of this study was to determine the effect of root application of colloidal silicon as well as of three types of growing media of different silica content and varying ability to release orthosilicate monomers (rockwool, sand, straw) on yield and chemical composition of greenhouse tomato. The research was conducted in greenhouse in the period 2008–2009. Tomato was grown in an extended growth cycle (22 clusters) using a drip irrigation and fertilization system with closed nutrient solution circulation. Tomato plants fertigated with the nutrient solution enriched with silicon showed significantly higher total fruit yield (15.98 kg·plant-1) compare to plant grown in control treatments. In the studies not found significant differences in total and marketable yield as well as in mean fruit weight between plants grown in rockwool and straw mediums. The total fruit yield of tomato plants grown in sand was lower compared to rockwool-grown plants. The fruit of tomato grown in sand was shown to have more dry matter (5.52%), total sugars (2.58% FR.W.) and potassium (4.19% DW) compared to rockwool culture as well as significantly the highest amount of silicon. The leaves of tomato fertilized with the silicon-enriched nutrient solution contained more silicon as well as less manganese and zinc compared to control plants. Fertilization of plants with silicon is particularly justified in soilless culture in which the roots of plants cannot use silicon resources in the soil. Silicon is the only element that does not harm plants when taken up in excessive amounts and its use in plant fertilization improves the yielding ability of plants and their resistance to various stress factors. The effectiveness of silicon application in growing plants is strictly dependent on both the source of this element, plant species and cultivars. The aim of this study was to determine the effect of root application of colloidal silicon as well as of three types of growing media of different silica content and varying ability to release orthosilicate monomers (rockwool, sand, straw) on yield and chemical composition of greenhouse tomato. The research was conducted in greenhouse in the period 2008–2009. Tomato was grown in an extended growth cycle (22 clusters) using a drip irrigation and fertilization system with closed nutrient solution circulation. Tomato plants fertigated with the nutrient solution enriched with silicon showed significantly higher total fruit yield (15.98 kg·plant-1) compare to plant grown in control treatments. In the studies not found significant differences in total and marketable yield as well as in mean fruit weight between plants grown in rockwool and straw mediums. The total fruit yield of tomato plants grown in sand was lower compared to rockwool-grown plants. The fruit of tomato grown in sand was shown to have more dry matter (5.52%), total sugars (2.58% FR.W.) and potassium (4.19% DW) compared to rockwool culture as well as significantly the highest amount of silicon. The leaves of tomato fertilized with the silicon-enriched nutrient solution contained more silicon as well as less manganese and zinc compared to control plants.
żywienie roślin krzemem jest szczególnie uzasadnione w systemie bezglebowym, w którym korzenie roślin nie mogą korzystać z zasobów tego pierwiastka znajdującego się w glebie. Krzem to jedyny pierwiastek nieszkodzący roślinom przy nadmiernym pobraniu, a jego stosowanie w żywieniu poprawia plonowanie roślin oraz ich odporność na różnorodne czynniki stresowe. Efektywność stosowania krzemu w uprawie roślin jest ściśle uzależniona zarówno od źródła tego pierwiastka, jak i od uprawianego gatunku i odmiany. Celem badań było określenie wpływu dokorzeniowego stosowania krzemu koloidalnego oraz trzech podłoży o zróżnicowanej zawartości krzemionki i różnej zdolności uwalniania monomerów ortokrzemianowych (wełna mineralna, piasek, słoma) na plonowanie i skład chemiczny pomidora szklarniowego. Badania przeprowadzono w latach 2008–2009 w szklarni. Uprawę prowadzono w cyklu wydłużonym (22 grona) z wykorzystaniem kroplowego systemu nawożenia i nawadniania z zamkniętym obiegiem pożywki. W badaniach wykazano istotnie większy plon ogólny owoców fertygowanych pożywką wzbogaconą w krzem (15,98 kg·roślina-1) w porównaniu z roślinami uprawianymi w obiektach kontrolnych. Nie stwierdzono istotnych różnic w plonie ogólnym i handlowym, jak również w średniej masie owoców z roślin uprawianych w wełnie mineralnej i w słomie. Plon ogólny pomidorów uprawianych w piasku był mniejszy w porównaniu z roślinami uprawianymi w wełnie mineralnej. W owocach pomidora uprawianego w piasku stwierdzono więcej suchej masy (5,52%), cukrów ogółem (2,58% św. m.) i potasu (4,19% s.m.) w porównaniu z wełną mineralną oraz istotnie najwięcej krzemu. Liście pomidora nawożonego pożywką wzbogaconą w krzem zawierały więcej krzemu oraz mniej manganu i cynku w porównaniu z roślinami kontrolnymi.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 4; 171-183
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies