Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sufism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kręte drogi sufich. Turecko-bałkańskie wątki sufickiej koncepcji „drogi” we współczesnej odsłonie (na wybranych przykładach literackich)
Autorzy:
Kaim, Agnieszka Aysen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677392.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Sufism
tarika
path
dervish
tauhid
Opis:
The twisting paths of the sufis – the Turkic-Balkan motifs in the sufi ‘tariqa’ concept in selected examples of contemporary literary works The first part of this paper summarises how Sufi brotherhoods formed in the Balkans with some references to their Turkic-Ottoman sources. Islamic mystical movements constituted part of the Islamisation initiatives in the territories occupied by the Ottoman Empire: mystical teaching was apparently more successful among the local people than conservative Islam. Crypto-Christianism was a typical phenomenon among converted Slavs. Orders using the language of symbolic tales (like the Bektashi) involved some Christian rites. The orders which proved most popular were the Mevlevi, Naqshbandi, Chalwati and Bektashi, which are still active in some parts of the Balkans. Their role also reconciled the national thought of newly forming national identities in the Balkans. In the novels Death and the Dervish by Meša Selimović and Konak by Ćamil Sijarić, the mystical idea of the Arab tariqa (tarika), i.e. „path,” meets the modern literary concepts of fate and the search for truth and sense of life. The paper constitutes an attempt to present how these two aesthetics have been unwoven into modern literary texts. Kręte drogi sufich. Turecko-bałkańskie wątki sufickiej koncepcji „drogi” we współczesnej odsłonie (na wybranych przykładach literackich) Tekst jest próbą przybliżenia mistycznej koncepcji drogi tarika i jej realizacji przez różne bractwa sufickie (m.in. bektaszytów, mewlewitów, malamitów, chalwetytów, nakszbandytów), które z Anatolii rozprzestrzeniły się na Bałkany. Praca odwołuje się do znanych postaci derwiszy, zarówno tych z epoki literatury świętych podbojów islamu, jak i tych wykreowanych postaci zasłużonych derwiszy noszących cechy chrześcijańskich „świętych”. W części analitycznej tekst podejmuje interpretację współczesnych literackich kreacji ascetów i mistyków oraz realizowania przez nich koncepcji „drogi”. Służy temu analiza poszczególnych wątków z powieści Mešy Selimovicia Derwisz i śmierć i Sijaricia Ćamila Ja, eunuch. Całość jest próbą przyjrzenia się na wybranych przykładach, jak i czy współczesna literatura południowosłowiańska splata koncepcję literacką z filozofią mistycyzmu bałkańskiego, tworząc oryginalne, autorskie odsłony.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O piśmiennictwie marokańskim w XIX w.: Muḥammad Akansūs (1796-1877) – życie i dzieło
About Moroccan Writings in the 19th Century: Muḥammad Akansūs (1796-1877) – Life and Work
Autorzy:
Dziekan, Marek M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577911.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Muḥammad Akansūs
Moroccan literature
Arabs
Sufism
Opis:
Muḥammad Ibn Aḥmad Akansūs belongs to the most outstanding Moroccan writers of the 19th Century and was also very active in the social and political life of his times. He was a historian and religious writer, but in Morocco itself he is known above all as a poet, though his dīwān has not been edited until this day. Most of his poems are known from the works of other authors and from his own books devoted to history and religion. His most important work is without doubt the chronicle entitled Al-µayš al-ʻaramram al-ẖumāsī fi dawlat Mawlānā ʻAlī as-Siǧilmāsī (“Innumerable Fivefold Army or About the State of Our Lord ʻAlī as-Siǧilmāsī”). Furthermore he is the author of several treatises about Sufism (especially about the Tiǧāniyya brotherhood) and of an extensive collection of letters written to outstanding personalities of his times devoted mainly to religious problems. His historical, religious and literary output has until today not been presented in the West besides the book of É. Lévi-Provençal entitled Les historiens des chorfa. Essai sur la littérature historique et biographique au Maroc du XVIe au XXe siécle (Paris 1922).
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2017, 1-2; 45-55
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sufi brotherhood of Nāṣiriyya in Morocco – its establishment and doctrine
Autorzy:
Dziekan, Marek M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44897426.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Islam
Sufism
Morocco
Nāṣiriyya
Ibn Nāṣir
Opis:
The article is devoted to the beginnings and religious practice of the Sufi Nāṣiriyya brotherhood, a branch of Šāḏiliyya. The brotherhood was established in the 17th century in southern Morocco, and its main religious and intellectual center from the very beginning was the town of Tāmkrūt, where a zāwiya still exists today with its famous library of manuscripts. The brotherhood was founded by Maḥammad Ibn Nāṣir, known as Ibn Nāṣir ad-Darʻī (1603–1674), whose son established the central role of Tāmkrūt and can thus be regarded as the founder of this ṭarīqa. He continued the work of his father, and Nāṣiriyya spread fairly quickly across the Maghrib as its followers also created zāwiyas in today’s Tunisia and Algeria. Although Nāṣiriyya’s roots go back as far as the son of Abū Ṭālib, Ǧaʿfar, it is an orthodox Sunni brotherhood that adheres to the Maliki law school, strongly connected to the central authorities of Morocco. The article also presents the figure of Ibn Nāṣir, a widely recognized mystic and theologian, and a Muslim lawyer. His main work is Al-Aǧwiba an-Nāṣiriyya [“An-Nāṣirī’s Response”] a text of predominantly legal character. However, his prayer in verse, known widely as Sayf Ibn Nāṣir [“The Sword of Ibn Nāṣir”] is especially popular. The article also dedicates a few paragraphs to his son, Aḥmad al-Ḫalīfa. Further in the article, an outline is provided concerning the mystical rituals of Nāṣiriyya, originating from the brotherhood’s founder.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2024, 1(291); 107-120
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RELIGIOUS EDUCATION AND EXTREMISM IN PAKISTAN: FROM DEOBANDI MILITANCY TO A RISING SUFI FANATICISM
Autorzy:
Shah, Syed Subtian Hussain
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628554.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Keywords: Islamization, Madrassa, Religious Education, Extremism, Sufism, Deobandi, Barelvi.
Opis:
Aim. The aim of this research article is to verify waves of fanaticism among thefollowers of the Barelvi sect, a branch of Sufi Islam along with continuation of violentextremist activities by the followers of the Deobandi brand of the Muslim religion inPakistan. It has been evidenced that Pakistan’s society has been badly infl uenced byreligious extremism since the 1980s (Gul, 2012). Fitzgerald (2011) termed the religion asa force of nature which is absolutely appropriate for the case of religious extremism inPakistan. The religious extremism in Pakistan can be examined through the concept ofsocial constructivism which emphasizes characterisation of human identity, values andnorms in the society (Sajjad, 2015).Method. The qualitative method of research was employed to analyse circumstancesrelated to growing Sufi ’s fanaticism in Pakistan. The data was collected from differentsources including books, scientifi c journals, research articles, newspapers and websites.Results. By using various valuable references, it has been verifi ed that support of thestate in the 1980s caused growth of Deobandi extremism, as well as support by the state inorder to counter some of the Deobandi fanatic groups in the 1990s and 2000s led to occurrenceof Barelvi fanaticism in the country.Conclusion. The study confi rms that Pakistan, which was already witness of Deobandimilitancy, is facing the more challenging fanaticism of Barelvis, having strong tendencies toward radicalization and extremism on the religious issues like blasphemy.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2018, 9, 1; 11-26
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre o Império do Mali e o «Islão marítimo». O impacto dos legados e das literacias islâmicas na África portuguesa
Between the empire of Mali and the “maritime Islam”. The impact of Islamic legacies and literacies in Portuguese Africa
Autorzy:
Łukaszyk, Ewa A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43665655.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sub-Saharan Africa
Islamicization
Portuguese colonial empire
Fulani
Sufism
Opis:
The article presents the impact of the Islamicate populations and literacies in Portuguese colonial literature and scholarship. The main ethnic group that focused the attention of the colonisers were the aggressive, dominant Fulani portrayed in the novels of Fausto Duarte, Auá and A Revolta. Their usages and traditions were studied by the first Portuguese ethnographers and ethnohistorians with almost satisfactory results. On the other hand, Islam in the oriental part of the Portuguese colonial empire (Mozambique) was much less understood. The Portuguese paid greater attention to the aggressive, jihadist movements in West Africa than to the relatively less conspicuous Sufi movements that developed in the port cities and islands along the East African coast. Overall, the process of Islamicization of the territories controlled by the Portuguese went on unhindered or even accelerated during the colonial period.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2023, 50, 2; 61-72
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie Prawa (fa) w dziele „Prawo rytualne islamu” (Tianfang Dianli) Liu Zhi
Term Law (Fa) in the Work “Ritual Law of Islam” (Tianfang Dianli) of Liu Zhi
Autorzy:
Michoński, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578176.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Han Kitab
Chinese philosophy
Sufism
Chinese Muslims
fa
Tianfang Dianli
Liu Zhi
Opis:
The article aims to briefly describe the cultural context and philosophical heritage of the Han Kitab literature. It also introduces the reader to the thought of China’s arguably most eloquent and innovative Sino-Islamic scholar, Liu Zhi. Liu’s multidimensional concepts are deeply rooted in the Chinese philosophical tradition (Confucianism, Legalism, Buddhism) while simultaneously borrowing heavily from the theology of Sufi Islam. The author aims to decode these diverse influences by focusing on a single concept – fa.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2016, 3-4; 327-341
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kełle, święte hymny Jezydów
Qewls, the Sacred Hymns of the Yezidis
Autorzy:
Rodziewicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578059.pdf
Data publikacji:
2018-11-20
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
The Yezidis
Qewls
Religious Hymns
Illiteracy
Oral tradition
Cosmogony
Theology
Sufism
Angels
Kurmanji
Opis:
The paper characterizes the oral tradition of the Yezidis with particular emphasis on their sacred hymns (Qewls). In the Yezidi religion, Qewls play a role similar to that of the holy books known in Judaism, Christianity and Islam. Because of the strict taboo on literacy, which was in force for centuries, the Yezidi hymns occupy a central place in the transmission of religious lore, they are also the oldest artefacts of the Yezidi poetic, metaphysical, theological and ethical tradition. The article is based on the author’s field research and interviews with the Yezidi experts in religious poetry in Iraq, Turkey and the South Caucasus. The paper is also an introduction to the first Polish edition, translation and commentary of two Yezidi hymns—Qewlê Zebûnî Meksûr and Qewlê Bê û Elîf—which belong to the group of the highly-respected Yezidi sacred hymns.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2018, 1-2 (265-266); 73-90
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzułmański personalizm czy indywidualizm? Próba antropologii Ibn’Arabiego
Muslim personalism or individualism? An attempt in anthropology of Ibn’Arabi
Autorzy:
Ambrożewicz, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480722.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Ibn’Arabi
safizm
personalizm
indywidualizm
Człowiek Doskonały
wyobraźnia
Sufism
Personalism
Individualism
the Perfect Man
imagination
Opis:
Islam, a zwłaszcza mistycyzm muzułmański – sufizm, wypracował własną antropologię ściśle sprzężoną z teologią. W artykule próbuję odpowiedzieć na pytanie, czy w sufickiej antropologii da się odnaleźć wątki analogiczne do mocno osadzonych w kulturze i filozofii chrześcijańskiej takich zjawisk jak personalizm i indywidualizm. Jako materiał do analiz posłużyła mi myśl wybitnego średniowiecznego arabskiego sufickiego mistyka, Ibn’Arabiego (1165-1240), który rozwinął interesującą koncepcję Człowieka Doskonałego oraz stworzył oryginalną teorię poznania metafizycznego opartą na wyobraźni. Próbuję dowieść, że pewne podobieństwa i analogie nie dają mocnych podstaw do traktowania Ibn’Arabiego teorii człowieka jako personalizmu, indywidualizmu czy nawet ścisłego holizmu.
Islam and especially Muslim mysticism, that is Sufism, worked out its own anthropology strictly connected to its theology. In the paper I try to answer a question if one may find in the sufi anthropology issues similar to problems of personalism and individualism which are firmly embedded in Christian culture and philosophy. As a good example of Muslim thought I use a work of distinguished medieval Sufi Master – Ibn’Arabi (1165-1240) who developed an interesting conception of the Perfect Man and invented an original theory of metaphysical cognition based on imagination. I argue that there are not good reasons, in spite of some similarities and analogies, to consider Ibn’Arabi’s theories of man as personalism, individualism or even strict holism.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 112-133
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i działalność środkowoazjatyckiego sufiego Nadżm ad-Din Kubry
The Life and the Activity of the Central Asian Sufi Najm ad-Din Kubra
Жизнь и деятельность среднеазиатского суфия Наджм ад-дин Кубра
Autorzy:
Jaremba, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934156.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Najm ad-Din Kubra
Islam
Sufism
Latoif
Kubraviyya
Наджм ад-дин Кубра
ислам
суфизм
латаиф
кубравия
Opis:
The article presents the life and the activity of the Sufiand Central Asia - Najm ad-Din Kubra. The paper describes the life that formed the later master of Islamic mysticism. Much emphasis was placed on the issues related to the teachings of the Sufi(e.g. about zikr) and the on the description of the color theory (Latoif), extremely important for students of Kubra. Attention was also paid to the effects of the teachings of ad-Din Kubra (which the brotherhoods drew from the wisdom of the mystic) and how they adapted in society and politics over the centuries.
Статья посвящена жизни и деятельности суфия из Средней Азии Наджм ад-дина Кубра. Описывается в ней жизнь, которая позднее сформировала яркого представителя исламского мистицизма. Большое внимание уделяется вопросам, связанным с учением суфия (например, о зикре), а также описанию теории цвета («латаиф»), чрезвычайно важной для учеников Наджм ад-дина Кубра. Внимание также акцентировано на влиянии учения ад-дина Кубра (какие братства черпали из мудрости мистика) и на то, как оно веками адаптировалось в общественной и политической жизни.
Źródło:
Studia Orientalne; 2021, 1(19); 77-86
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Women in Sufism. Female Followers of Mevlevi Order and Their Active Participation in Sema Ritual
Rola kobiet w sufizmie. Kobiece naśladowczynie Zakonu Mevlevi i ich aktywny udział w rytuale Sema
Autorzy:
Mandziarz-Kuźmiński, Milda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850792.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Zakon wirujących derwiszy
Caaleddin Rumi Mevlana
sufizm
Sema
Mevlana
Rumi
Sufism
Female Sufis
Mevlevi Order
Whirling Dervishes
Opis:
Sema, rytuał identyfikowany z zakonem wirujących derwiszy, znany również jako Religia Miłości, stworzona przez Caaleddina Rumiego Mevlane, od wieków przyciąga uwagę ludzi z wszelkich zakątków świata. Zakon wirujących derwiszy w ostatnich latach zdobywa szczególną popularność, pozyskując kolejnych zwolenników w krajach Zachodu, gdzie ich aktywność zdaje się być coraz lepiej widoczna. Sema, mistyczny taniec rytualny, zapoczątkowany w XIII wieku, przedstawia duchową podróż człowieka poprzez jego umysł i miłość do Perfekcji. Zakon Rumiego Mevlany jest jednym z najlepiej znanych zakonów sufickich. Wyjątkowy z uwagi na szczególny stosunek filozofa do postaci kobiety w islamie. Mevlana akceptował wśród swych słuchaczy zarówno mężczyzn, jak i kobiety, twierdząc, że istotną jest dusza, nie ciało. Nauczał, że wszyscy ludzie są równi oraz zjednani w swej wierze i miłości. Wiele kobiet wybrało filozofię Mevlany, biorąc czynny udział w mistycznych rytuałach semy, dążących do „Jedności z Bogiem”, będąc przekonanymi, że odnalazły swoje miejsce w świecie islamu. Kobiety, odgrywające szczególnie istotną role w upowszechnianiu filozofii Rumiego Mevlany, znane są nam dziś jako poetki, muzycy, jak również, jak dowodzą źródła, suficcy mistrzowie, stając się „głosem” kobiecej społeczności.
Sema ritual identified with Rumi Mevlana’s order, known as Mevlevi Religion of Love, has been attracting people from different cultures from all over the world for centuries. Mevlevi followers are noticeably growing in number in the West, where their great engagement is well visible. Sema, which is a mystic dancing ritual known from the 13th century, represents man’s spiritual journey to Perfection through mind and love. Mevlevi as one of the most-known Sufi orders was exceptional for Rumi’s recognition of spiritual beauty and wisdom of women. Mevlana was accepting and teaching men and women alike, as he said that it is not the body but the soul that is important. He taught that all humans are equal and are united in their faith and love. Many female Sufis decided to fallow Mevlana’s teachings practicing sema that aims at “Unity with God”, truly convinced that they found their place within Islamic world. Women, who had noticeable role in the process of spreading this mystical concept have been playing multiple roles, i.e.: poets, musicians, and sometimes even pirs, becoming “the voice” of feminine Muslim society.
Źródło:
Facta Simonidis; 2014, 7, 1; 153-165
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prowadzeni światłem
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973929.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Peter Brook
staging / inscenizacja
light / światło
story / opowieść
narrator
Sufism / sufizm
Elizabethan stage / scena elżbietańska
griot
intercultural theatre / teatr międzykulturowy
Opis:
In the play 11 & 12, based on Amadou Hampate Bâ’s story A Spirit of Tolerance: TheInspiring Life of Tierno Bokara, Peter Brook has used a narration about the past to confront the problems of the contemporary world and the nature of inter-human conflicts. In the mosaic form of the performance he has combined reference to the Elizabethan theatre and the African griot tradition with inter-cultural exploration and Japanese essentialist minimalism. He has intensified the Platonic principle of nature’s duality, which was familiar to the Elizabethans, by confronting it with the Sufi tradition and weaving it into the performance’s structure and spatial construction. The sense of sight (in the physical and spiritual sense) and the proper way of seeing, as well as the related experience of (spiritual) light, which are made into themes of 11 & 12, are indicators of the play’s evangelical message.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 105-126
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Llibre d’amic e amat” Rajmunda Lulla. Problem przekładu imion tytułowych postaci
“Llibre D’amic E Amat” by Raymond Lull. The Problem of Translation of the Title Characters’ Names
Autorzy:
Zając, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892072.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Raymund Lull
rodzaje miłości
przyjaźń
mistyka
Biblia
sufizm
imię
Raymond Lull
kinds of love
friendship
mysticism
the Bible
Sufism
name
Opis:
One of the most famous and widely read works of Raymond Lull (1235-1316) is the Llibre d’ amic e amat. This simple title, as it turns out, is not at all clear enough and causes difficulties in Polish translations. The name of the first character, which is human—amic, appears in Polish translations as a friend or a lover, and the name of the other, which is God—amat, appears as a lover or beloved. Which of the variants more adequately captures the meaning of the original? For the rational getting bottom of the problem it is necessary to analyse the Catalan term from the semantic point of view at first. At the same time there have to be taken into consideration that the term locates its etymological source in the culture of the Latin language. Whereas the Lull's work draws inspiration from the Bible, it is also necessary to examine the biblical context of different kinds of love and the specific terms that define them. Pragmatic analysis also allows us to capture the specificity of the relationship of people related with a specific kind of love. An interdisciplinary reflection on the names of the mystic work shows the non-randomness of the literary convention settled in the concrete realities of religious experience, with its specificity in the context of the culture of the source language as well as the target language. This study, beyond the very analysis of the problem, also gives the author translation proposal with Polish equivalents of the title characters’ names of the work. « Llibre d’amic e amat » par Raymond Lull. Problème de la traduction des prénoms des personnages du titre Une des œuvres des plus connues et lues de Rajmund Lull (1235-1316) est intitulée Llibre d’amic e amat. Ce titre paraît simple mais en réalité il n’est pas univoque et pose des problèmes aux traducteurs polonais. Le prénom du premier personnage qu’est l’homme – amic, est traduit comme przyjaciel, miłujący, ou encore kochanek; le prénom du deuxième qu’est Dieu – amat, est traduit comme ukochany ou umiłowany. Lequel de ces mots exprime-t-il le mieux le sens du texte original ? Pour bien saisir le problème, il est nécessaire de faire d’abord l’analyse sémantique du terme catalan et de son étymologie qui  prend sa source dans la culture propre au latin. L’œuvre de Lull s’inspire de la Bible, il est donc nécessaire d’étudier le contexte biblique dans lequel nous trouvons différents types d’amour désignés par des termes appropriés. L’analyse pragmatique permet de définir la spécificité des relations entre les personnes liées entre elles par un type donné d’amour. Une réflexion interdisciplinaire sur les prénoms de cette œuvre mystique montre que la convention littéraire n’est pas le fruit du hasard mais qu’elle est située dans l’expérience religieuse concrète et qu’elle a sa propre spécificité aussi bien dans la culture de la langue du départ que dans celle d’arrivée. L’analyse linguistique et biblique est complétée par la proposition des équivalents polonais des prénoms des personnages dans le titre.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 8; 177-191
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedność wielości
Unity and Multiplicity
Autorzy:
Wnuk-Lisowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641007.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Sufism
sufi
Allah
perfect man
names of God
Koran
Imagination
Ibn ‘Arabi
Sohrawardi
emanation
extasy
face of God
wujud
angels
lights
spirit
Opis:
Philosophical discourse in Islam revolves around God, and God’s manifestation in the world. This article attempts to describe the philosophical concept, and especially the Sufi concept, of God. For Muslim philosophers the question “how does unity give rise to multiplicity?” had a crucial meaning. In Islam God is One, and everything else is two or more. The Oneness of being remains inaccessible to people. However, Sufis tried to give an answer to the question “What is Reality? What is the ‘face of God’, and what does this notion really mean?” And also “what veils separate Him from His creation?” Sufis tried to find the answer to all these questions not in the calm of a library but in deep religious experience. Because God in His mercy revealed the Laws in order that people would be able to make choices which lead directly to their felicity in the next stage of their experience. This was a difficult and dangerous process, and it required from neophytes a love of God. In their searches, the Sufis try to answer the question of what one sees when one throws off the inhibiting shackles of the mind and senses, what does one feel when one crosses the border of the phenomenal world? What kind of world does one observe when one wakes up from a dream which is life? What does one see in the state of illumination?
Źródło:
Studia Religiologica; 2012, 45, 2; 147-163
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hodża Ahmad Jasawi – islamski mistyk z Azji Centralnej
Hodja Ahmad Yasawi – a mystic from Central Asia
Ходжа Ахмад Ясави – мистик из Центральной Азии
Autorzy:
Jaremba, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992311.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Sufism
Hodja Ahmad Yasawi
Islam
dhikr
Islamic mysticism
Divan-i Hikmet
суфизм
Ходжа Ахмад Ясави
ислам
зикр
исламский мистицизм
Диван-и Хикмет
Opis:
The main aim of the article is to analyze the life and activity of the Islamic mystic Hodja Ahmad Yasawi and to present the legacy he left behind. Sufism or Islamic mysticism is an important element of the spiritual heritage of the countries of Central Asia. Ahmad Yasawi was one of the first persons in the region who worked for the development of Islam in Sufism. He gave a lot from himself not only during his lifetime, but also after his death. The article will present the information on the death of the Sufi and his tomb, which is currently on the UNESCO World Heritage List. An important element of the article is the reference to the teachings preached by the mystic (including the silent dhikr) and his works (e.g. his most popular work i.e. Divan-i Hikmet).
Главной целью статьи является анализ жизни и деятельности ислам- ского мистика Ходжи Ахмада Ясави и того наследия, которое он оставил после себя. Суфизм, или исламский мистицизм является важным элементом духовного наследия Центральной Азии. Ахмад Ясави был одним из первых в регионе, кто работал над развитием ислама и суфизма. Он внес значительный вклад не только при жизни, но и после своей смерти. В статье излагается информация по вопросу смерти суфия и его мавзолея, который сегодня внесен в Список всемирного наследия ЮНЕСКО. Важной особенностью статьи является опора на проповедуемое мистиком учение (включая «тихий зикр»), а также его произведения (например, наиболее популярное сочинение Диван-и Хикмет).
Źródło:
Studia Orientalne; 2019, 2(16); 77-90
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między jawnym a ukrytym Wizerunek człowieka (āberu) w kulturze perskiej
Between the Apparent and the Hidden: The ‘Good Image’ of a Human Being (aberu) in the Persian Culture
Autorzy:
RODZIEWICZ, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047375.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
āberu, wizerunek, dobre imię, kultura perska, szyizm, sufizm, perska poezja
aberu, good name, reputation, image, Persian culture, Sufism, Shi’ism, Persian poetry
Opis:
Celem artykułu jest analiza pojęcia wizerunku (w języku perskim określanego terminem „āberu”) w kulturze Iranu. W pracy wykorzystano różnego typu materiały źródłowe w języku perskim, w tym teksty doktryny szyickiej, oraz perską poezję mistyczną. Biorąc pod uwagę charakterystyczną cechę irańskiej kultury, którą jest postrzeganie rzeczywistości jako przestrzeni dwuwymiarowej, przejawiającej się zarówno w wymiarze jawnym, jak i ukrytym (w języku perskim określanej jako zaher i baten), należy zwrócić uwagę na to, że prawda często bywa postrzegana w jako coś ukrytego i otoczonego warstwami pozorów. Podobnie człowiek, stanowiąc część boskiej rzeczywistości, opisywany jest jako mający wewnętrzny, stabilny i cenny rdzeń, otoczony zmienną i widoczną powierzchownością. W związku z tym bardzo silnie zakorzenione w kulturze Iranu pojęcie āberu (oznaczające również reputację czy dobre imię) można interpretować jako zasłonę, która te dwie przestrzenie w człowieku oddziela. Główne zadanie aberu należy zatem zdefiniować jako ochronę wewnętrznego „ja” człowieka przed kontaktem ze światem zewnętrznym. Zerwanie zasłony aberu jest w kulturze Iranu rozumiane jako zniszczenie dobrego imienia i wizerunku człowieka, co jest dlań równoznaczne z poczuciem wstydu i kompromitacją. Z tego względu zarówno szyickie teksty, jak i perska literatura piękna przestrzegają przed utratą āberu i zachęcają do jego wzmacniania i zachowywania.
The purpose of the article is an analysis of the concept of ‘good image’ (or aberu in the Persian language) in the Iranian culture. The research presented in the paper has been based on Persian source texts of different types, including Shiite religious literature and mystical poetry. Given the characteristic features of the perception of reality in the Iranian culture as manifesting itself both in an apparent and in a hidden dimensions (zaher and baten), truth is seen in the Iranian imagination as predominantly hidden, covered by layers of appearances. Likewise, the human being, part of God’s reality, is portrayed as possessing an inner, stable and precious core surrounded by apparent, changeable exterior. In view of the above, the concept of aberu rooted in the Iranian culture, may be interpreted as the veil which separates these two spheres. The main task of a human life is therefore protecting its inner reality from disclosure and from contact with the outside world. Tearing the veil of aberu is considered as destroying the good image and equivalent to shame and embarrassment. For this reason, both Shiite ethical texts and belles-lettres include warnings against the loss of aberu and encourage its strengthening and preservation.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 2 (114); 245-265
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies