Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sublingual immunotherapy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Alergenowo-swoista immunoterapia u dzieci
Allergen-specific immunotherapy in children
Autorzy:
Maślany, Anna
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031900.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
SCIT
SLIT
allergy
immunotherapy
pathogenesis
subcutaneous immunotherapy
sublingual immunotherapy
alergia
immunoterapia
scit
slit
patogeneza
Opis:
Allergen-specific immunotherapy (ASI) allows for a treatment and influences on the course of, the allergic, IgE-dependent diseases. ASI induces allergen tolerance resulting in a reduction or disappearance of clinical symptoms of allergy. One hundred years ago, in 1910 exactly, Noon published his landmark study. Since then, the knowledge of its mechanisms, indications for ASI and routes of administration of allergen is systematically being broaden. Currently used forms of allergens allow to minimize serious side effects related to the ASI, which were observed in the initial trials of therapy. This paper presents current views on the pathomechanisms of immunotherapy, rules for an application of immunotherapy and possibility of using ASI in atopic diseases. The main reason for this form of a treatment is inability to eliminate the allergen from patient’s environment with a high probability of severe clinical symptoms after contact with the allergen. The best results are achieved in case of hypersensitivity to hymenoptera venom and treatment of allergic rhinitis, allergic conjunctivitis and asthma associated with allergy to grass pollen, trees, weeds and dust mites. Treatment of monoallergy gives better results compared to the sensitisation to multiple allergens. For some of the cases, due inability of pharmacotherapy or its ineffectiveness, one could consider usage of ASI for patients with allergy tied with other allergens. Currently this method is not approved for the treatment of food allergy. This paper quotes meta-analysis, carried out in recent years, evaluating the efficiency of the most popular current methods of immunotherapy – subcutaneous (SCIT) and sublingual (SLIT) – in the treatment of asthma and allergic rhinitis. The publications cited below clearly show that these methods are effective in reducing and eliminating allergy symptoms. This paper presents the latest promising route of administration allergen – percutaneous immunotherapy, particularly beneficial for younger patients. In the era of great advances in medicine, we can expect further improvements of ASI, elimination of serious side effects and widening group of patients eligible for this form of therapy.
Alergenowo-swoista immunoterapia (ASI) umożliwia leczenie i wpływ na przebieg alergicznych schorzeń IgE-zależnych. W wyniku jej działania następuje indukcja tolerancji alergenu, a w rezultacie – zmniejszenie lub ustąpienie objawów klinicznych alergii. Od daty wydania (1910 r.) publikacji Noona, uważanej za przełomową w rozwoju immunoterapii, mija 101 lat. W tym czasie systematycznie poszerzano wiedzę na temat mechanizmów jej działania, wskazań do stosowania ASI oraz formy podawania alergenu. Obecnie stosowane rodzaje ASI pozwalają na zminimalizowanie poważnych objawów niepożądanych, które obserwowano w początkowych próbach terapii. W pracy przedstawiono współczesne poglądy na temat patomechanizmów immunoterapii, zasad jej podawania oraz możliwości stosowania ASI w przypadku schorzeń atopowych. Podstawowym wskazaniem do tej metody leczenia jest brak możliwości wyeliminowania alergenu ze środowiska pacjenta przy dużym prawdopodobieństwie wystąpienia ciężkich objawów klinicznych uczulenia po kontakcie z alergenem. Najlepsze rezultaty osiąga się w przypadku nadwrażliwości na jady owadów błonkoskrzydłych oraz leczenia alergicznego nieżytu nosa, alergicznego zapalenia spojówek, a także astmy związanej z alergią na pyłki traw, drzew, chwastów i roztoczy kurzu domowego. Leczenie monoalergii daje lepszą skuteczność w porównaniu z uczuleniem na wiele alergenów. W wybranych przypadkach przy braku możliwości stosowania farmakoterapii lub jej nieskuteczności można rozważyć użycie ASI u pacjentów z alergią związaną z innymi alergenami. Aktualnie nie jest to metoda zaakceptowana w leczeniu alergii pokarmowej. W pracy przytoczono metaanalizy przeprowadzone w ostatnich latach, oceniające skuteczność dwóch najpopularniejszych obecnie metod immunoterapii – SCIT (śródskórnej) oraz SLIT (podjęzykowej) – w leczeniu astmy oraz alergicznego nieżytu nosa. Z cytowanych poniżej publikacji wynika, że są to metody skuteczne, zmniejszające lub eliminujące objawy choroby u alergików. Przedstawiono również najnowsze, bardzo obiecujące drogi podania alergenu, w tym przezskórną immunoterapię, szczególnie korzystną u najmłodszych pacjentów. W dobie ogromnego postępu medycyny należy oczekiwać dalszego udoskonalania ASI, eliminacji poważnych objawów ubocznych oraz rozszerzenia grupy pacjentów objętych tą formą terapii.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 212-217
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peanut allergy immunotherapy: review of current treatment options
Immunoterapia alergii na orzechy ziemne: przegląd aktualnych metod terapeutycznych
Autorzy:
Jasiura, Adam
Dera, Izabela
Gorzel, Mateusz
Szlachcic, Karolina
Zmonarska, Joanna
Gomułka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236593.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
food hypersensitivity
immunotherapy
peanut hypersensitivity
sublingual immunotherapy
alergia pokarmowa
immunoterapia
immunoterapia podjęzykowa
alergia na orzechy ziemne
Opis:
Peanut allergy is the most common food allergy in developed countries of Europe and America, affecting nearly 2% of children. Ingestion of peanut proteins even in the minimal amount may result in a dangerous to life or health anaphylactic reaction, thereby being one of the most common causes of anaphylaxis with fatal effect. Possible therapeutic methods for peanut allergy are sought to achieve patients’ desensitization and antigen tolerance. Among currently considered therapies there are oral immunotherapy (OIT), sublingual immunotherapy (SLIT) and epicutaneous immunotherapy (EPIT), however all of them are still in clinical trials. The most effective immunotherapy is OIT, resulting in higher tolerated antygen doses in comparison to sublingual and epicutaneous therapy, though oral immunotherapy has a higher risk of adverse reactions, mostly gastrointestinal and oropharyngeal. It may be advantageous to fuse several immunotherapy methods into sequential schemes. Future studies are required to furtherly evaluate effectiveness and compare mentioned immunotherapy methods of peanut allergy.
Alergia na orzechy ziemne jest najczęściej występującą alergią pokarmową w krajach rozwiniętych Europy i Ameryki, dotykając 2% dzieci. Przyjęcie nawet znikomej ilości białek orzechów ziemnych może skutkować groźną dla zdrowia i życia reakcją alergiczną, przez co alergia na orzechy ziemne jest jedną z najczęstszych przyczyn anafilaksji ze skutkiem śmiertelnym. Poszukuje się możliwych metod terapeutycznych, umożliwiających osiągnięcie desensetyzacji i tolerancji antygenowej na białka orzechów ziemnych. Spośród obecnie rozważanych terapii wymienia się immunoterapię doustną, podjęzykową oraz naskórną, z których wszystkie są nadal na etapie badań klinicznych. Najskuteczniejszą metodą jest immunoterapia doustna, pozwalająca na osiągnięcie wyższych tolerowanych dawek antygenów, w porównaniu do immunoterapii podjęzykowej i naskórnej. Immunoterapia doustna jest jednak obarczona najwyższym ryzykiem występowania niepożądanych reakcji, głównie w obrębie układu pokarmowego i nosogardzieli. Korzystne może okazać się połączenie kilku metod immunoterapii w następujących po sobie schematach. Konieczne są jednak kolejne badania oceniające skuteczność i porównujące ze sobą możliwe metody immunoterapii u pacjentów z alergią na orzechy ziemne.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2022, XXVIII, 1-2; 77-84
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunoterapia podjęzykowa
Sublingual immunotherapy
Autorzy:
Grad, Anna
Bartoszewicz, Ludmiła
Kalicki, Bolesław
Koszycka, Anna
Jung, Anna
Żuber, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031259.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adverse reactions
allergenic vaccinations
local immunotherapy
specific immunotherapy
sublingual immunotherapy
immunoterapia swoista
immunoterapia miejscowa
immunoterapia podjęzykowa
szczepionki alergenowe
objawy niepożądane
Opis:
The specific immunotherapy next to the elimination of allergen from patient’s environment is the only causal way of treatment of allergic diseases. It refers to give the patients increasing doses of allergenic vaccination by injectional way or more rarely used non-injectional. Local immunotherapy includes: sublingual immunotherapy – “spit” type and “swallow” type, oral, intranasal, intrabronchial and intraconjunctival immunotherapy. First attempts of using immunotherapy have dated back to the year 1900. Over next hundred years there have been periods of variable interests of this form of treatment. In the nineties of twentieth century an interest of non-injectional form of specific immunotherapy has increased distinctly. Last years research confirms that sublingual immunotherapy can be an alternative to injectional immunotherapy. A necessary condition is using high doses of allergen. SLIT is safe way of treatment and acceptable to patients. Most of observed side effects are connected with immediate exposing mucous membrane to action of allergenic vaccination. Local side effects are usually short-time, they recede spontaneous and doesn’t need to be treated. Vaccinations, which are used in specific immunotherapy, should be standardized by biological tests. Due to it, next series of vaccinations are comparable to the biological model in respect of contents of allergen and power of activity. It is recommended to use maximum four allergens in one vaccination and not to connect seasonal allergens with yearlong ones. Specific immunotherapy can be used seasonal and yearlong, a scheme of yearlong immunotherapy enables giving higher doses of allergenic vaccination and allows to achieve better clinical efficiency. Optimal period of specific immunotherapy isn’t defined ultimately. It is recommended to use immunotherapy not shorter than three to five years.
Immunoterapia swoista (SIT) stanowi jedyne, obok eliminacji alergenu z otoczenia chorego, leczenie przyczynowe chorób alergicznych. Polega na podawaniu choremu wzrastających dawek szczepionki alergenowej drogą iniekcyjną (SCIT) lub rzadziej stosowaną drogą nieiniekcyjną. Do immunoterapii miejscowej zaliczamy: immunoterapię podjęzykową typu spit i typu swallow, immunoterapię doustną, donosową, dooskrzelową i dospojówkową. Pierwsze próby stosowania immunoterapii doustnej sięgają roku 1900. Przez kolejne ponad sto lat ta forma leczenia cieszyła się zmiennym zainteresowaniem. W latach 90. XX wieku wyraźnie wzrosło zainteresowanie nieiniekcyjnymi metodami immunoterapii swoistej. Badania ostatnich lat potwierdzają, że immunoterapia podjęzykowa może być alternatywą dla immunoterapii iniekcyjnej. Warunkiem koniecznym jest stosowanie wysokich dawek alergenu. SLIT jest bezpiecznym i akceptowanym przez chorego sposobem leczenia. Większość obserwowanych objawów ubocznych wiąże się z bezpośrednim narażeniem błony śluzowej na działanie szczepionki alergenowej. Objawy miejscowe są zwykle krótkotrwałe, ustępują samoistnie i nie wymagają leczenia. Szczepionki używane do immunoterapii swoistej powinny być standaryzowane za pomocą testów biologicznych. Dzięki temu kolejne serie szczepionek są porównywalne z wzorcem biologicznym pod względem zawartości alergenu i siły działania. Zaleca się stosowanie w szczepionce maksymalnie 4 alergenów oraz niełączenie w niej alergenów sezonowych i całorocznych. Immunoterapię swoistą można prowadzić sezonowo i całorocznie, schemat całoroczny umożliwia podanie wyższych dawek szczepionki alergenowej, a w związku z tym osiągnięcie lepszej skuteczności klinicznej. Optymalny okres prowadzenia immunoterapii swoistej nie został ostatecznie określony, zaleca się prowadzenie SIT nie krócej niż 3 do 5 lat.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 216-218
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies