Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "subkultura więzienna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    JĘZYK PODKULTURY WIĘZIENNEJ – GWARA, JĘZYK MIGOWY, TATUAŻ
    Autorzy:
    Radosława, Rodasik,
    Ewelina, Ćwiertnia,
    Jozef, Zat’ko,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/891150.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-22
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    gwara więzienna
    tatuaż
    subkultura więzienna
    język migowy
    Opis:
    Podkultura więzienna, jest specyficzną grupą, ponieważ występuje wyłącznie w warunkach izolacji więziennej. W każdej grupie społecznej jako elementy składowe można wyróżnić: członków, cechy i zasady gwarantujące identyczność i ciągłość trwania grupy, mechanizmy psychospołeczne wytwarzane dla realizacji celów; elementy podtrzymujące spójność wewnętrzną grupy, instytucje i system kontroli społecznej, wzory wzajemnych oddziaływań, wzory zachowania; instytucje i środki regulowania styczności i stosunków z innymi grupami, które razem tworzą metajęzyk kryminalny. Cechą podkultury więziennej jest nieformalny system zasad, norm i wartości i zaliczana jest do podkultur dewiacyjnych.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2013, 13; 116-141
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcjonowanie w izolacji więziennej skazanych na ekstremalnie długie kary pozbawienia wolności a szansa na udaną readaptację po zwolnieniu
    Prison isolation of convicts with extremely long imprisonment terms and the chance of successful reintegration after release
    Autorzy:
    Miszewski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932465.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-16
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    więzień długoterminowy
    prizonizacja
    subkultura więzienna
    izolacja więzienna
    jakościowe metody badań
    Opis:
    Więźniowie długoterminowi, a więc ci, którzy zgodnie z definicją stworzoną przez Komitet Zagadnień Prawno-Karnych Rady Europy odbywają kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 lub więcej lat, są bardziej narażeni na wyniszczające oddziaływania izolacji więziennej. Tak twierdzi Donald Clemmer, twórca idei prizonizacji, zgodnie z którą im więcej czasu skazany spędzi w warunkach więziennych, tym bardziej zaangażuje się w subkulturę więzienną, przyjmie język właściwy dla więźniów, ich strój itd., ale także, co ważne, tak bardzo przystosuje się do życia w izolacji, że jego readaptacja będzie bardzo trudna lub wręcz niemożliwa. Badania wielu autorów nie potwierdzają tak mocno postawionej tezy, nikt też jednak nie przeczy oczywistym przypadkom uwięziennienia. Spośród wielu dostępnych koncepcji adaptacji do warunków więziennych autor artykułu skupił się na propozycji Ervinga Goffmana. Za pomocą metod jakościowych, jak analiza akt penitencjarnych więźniów oraz wywiad, zbadał 15 polskich skazanych na ekstremalnie długie kary więzienia (minimum 20 lat). Zebrany materiał poddał analizie, a potem przypisał każdego więźnia do odpowiedniego typu adaptacji według tej typologii. Następnie, bazując na badaniach własnych oraz innych autorów, autor próbuje dociekać, jaki typ adaptacji, przyjmowany podczas długiej izolacji więziennej, ma szansę przyczynić się do skutecznej readaptacji po zwolnieniu takiego więźnia, a jaki zwiastuje niemalże pewną porażkę.
    Long-term prisoners, i.e., prisoners with imprisonment terms of five years or longer - according to the definition provided by the European Committee on Crime Problems - are more at risk of being affected by the destructive impact of prison isolation. This is what Donald Clemmer claims, who is the author of the idea of prisonization, according to which the longer a convict stays in prison, the more engaged in the prison subculture he or she will become, will adopt language specific to inmates, their style of dress, and also - which is important - will adapt to life in prison to such an extent that his or her reintegration will be very difficult or even impossible. Research by many authors does not support such a strongly phrased thesis; however, nobody contradicts the evident cases of prisonization. Out of the many available concepts of adaptation to prison conditions, the author of this article chose to focus on the one proposed by Erving Goffman. Using qualitative methods such as analysis of prisoners’ penitentiary records and interviews, he studied 15 Polish convicts with extremely long imprisonment terms (at least 20 years). He analyzed the data collected and then assigned each prisoner to an appropriate adaptation type according to this classification. Then, based on his own and other researchers’ studies, the author investigated which type of adaptation acquired during long prison isolation was more likely to contribute to successful reintegration after release and which type foreshadowed an almost certain failure.
    Źródło:
    Szkoła Specjalna; 2021, LXXXII(1); 17-27
    0137-818X
    Pojawia się w:
    Szkoła Specjalna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W te gry więźniowie nie grają. Instytucje rzeczywistej subkultury więziennej łagodzące konflikt i przemoc w kontraście do eksperymentu Zimbardo
    Autorzy:
    Kamiński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127577.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    chicken
    cykor
    Polska
    areszt
    subkultura więzienna
    teoria gier
    przemoc
    eksperyment Zimbardo
    Opis:
    W subkulturze więziennej wyewoluowały spontanicznie nieformalne instytucje łagodzące poziom przemocy i potencjalne konfrontacje pomiędzy osadzonymi. Najpierw świeżacy (nowi więźniowie) poddawani są testom inicjacyjnym, które starają się zmierzyć ich sztywność (dzielność) i cwancyk (inteligencję) oraz przypisać do odpowiedniej grupy subkulturowej. Członkostwo w grupie grypsujących sygnalizuje sztywność więźniów i zniechęca do walki między grypsującymi lub stawiania oporu przez członków niższych grup. Doświadczeni więźniowie doskonalą erystykę w ramach więziennej bajery (slangu), która pozwala zamieniać rzeczywiste konflikty na pojedynki słowne, korzystają z nieformalnego arbitrażu i uczą się pozorowania agresji wobec świeżaków. Wszyscy więźniowie starają się dołączyć do koalicji obronnych. Osadzeni dokonują też spektakularnych samouszkodzeń zgodnie z tajnymi procedurami, pozorując desperację, a w rzeczywistości minimalizując uszczerbek na zdrowiu i starając się uzyskać pewne korzyści od prokuratora lub władz więziennych. Zebrany materiał empiryczny pochodzi z aresztów śledczych na Rakowieckiej i w Białołęce, gdzie autor spędził pięć miesięcy w 1985 roku jako więzień polityczny.
    Źródło:
    Decyzje; 2021, 35; 45-73
    1733-0092
    2391-761X
    Pojawia się w:
    Decyzje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Socjolog w kryminale: więzienie jako nieprzyjazny teren badań
    Sociologist Behind Bars. Prison as a Hostile Research Ground
    Autorzy:
    Miszewski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138177.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    participant observation
    “typical” research methods
    social role
    restrict ed research area
    prison subculture
    indirect socialization
    obserwacja uczestnicząca
    "standardowe" metody badań
    rola społeczna
    obszar badań trudno dostępny dla badacza
    subkultura więzienna
    socjalizacja wtórna
    Opis:
    The author turns attention to research areas where researchers have limited access to such as prisons. Both the inmates as well as the wardens display equal reluctance to be studied. In principle, the article deals only with the methodological aspects of the problem - the applicability of various research methods in studying prisons. Though the author focuses particularly on the participant observation technique he has chosen, he discusses and evaluates other methods and makes his own recommendations. He avoids detailed description of norms, stratifications or communication methods typical for the prison subculture or their current alterations. This last aspect is addressed through the comparison of research methods used before and after 1989.
    Artykuł zwraca uwagę na obszary trudno dostępne dla badaczy, do których z całą pewnością zalicza się więzienie. Niechęć do bycia poznanym charakteryzuje zarówno personel więzienia, jak i samych więźniów. Artykuł porusza jedynie aspekty metodologiczne - stopień i zakres stosowalności poszczególnych metod i technik podczas badania więzienia, szczególnie zaś metodę obserwacji uczestniczącej, stosowaną przez autora. Autor ustosunkowuje się do metod i technik stosowanych i/lub opisanych przez innych badaczy oraz przedstawia własne rozwiązania i pomysły. Pominięty został w artykule szczegółowy opis norm, zasad, stratyfikacji czy sposobów komunikacji grupowej, właściwych subkulturze więziennej jako grupie społecznej oraz zagadnienie ich obecnych przemian. Do tego ostatniego autor odwołuje się jedynie podczas porównań metod stosowanych niegdyś (przed rokiem 1989) oraz obecnie.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2005, 3(178); 65-92
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies