Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "subjectivisation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Paranoja „noir”. Ukryta rzeczywistość czarnego kryminału
    Paranoia Noir: The Hidden Reality of Film Noir
    Autorzy:
    Włodek, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850875.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    paranoja
    subiektywizacja
    film noir
    gothic noir
    puzzle films
    stoner noir
    paranoia
    subjectivisation
    Opis:
    Paranoja jest częstym tematem filmowo-serialowym, ujawniającym się zarówno w udramatyzowanych reprezentacjach zaburzeń, jak i w narracjach spiskowych. Niekiedy paranoja funkcjonuje nie tylko jako element fabularny, ale też określa strukturę narracji oraz dobór pozostałych środków filmowych. Może również funkcjonować jako metafora. Przykładem zjawiska filmowego, w którego tożsamość jest wpisana – zarówno jako temat, jak i kategoria determinująca atmosferę danego dzieła – jest film noir. W trzech konwencjach należących do szerokiego spectrum filmowego czarnego kryminału paranoja stanowi także metaforę i pozwala zbudować komentarz do świata pozaekranowego. Są to gothic noir, puzzle/mind-game films i stoner noir, których twórcy, posługując się subiektywizującymi zabiegami narracyjnymi, łączą jednostkowe postrzeganie paranoiczne z obiektywnie istniejącymi spiskami, problematyzując w ten sposób rzeczywistość współczesną realizacji w kategoriach zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych.
    Paranoia is a frequent cinematic subject in movies depicting both representations of paranoid personalities and conspiracy theories. It might be not only part of the plot (events), but also an important factor influencing the narrative structure and other filmic devices. It might also serve as a metaphor. This happens in film noir, where paranoia is both a subject and an element influencing the general vibe. In three categories of film noir – gothic noir, puzzle/mind-game films and stoner noir – filmmakers use subjectivisation and other narrative devices in order to introduce paranoia both as a metaphor and a commentary on contemporary social reality.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 117; 77-97
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New epistemological challenges in biographical research in ‘Postmodernity’
    Nowe epistemologiczne wyzwania badań biograficznych w ponowoczesności”
    Autorzy:
    Alheit, Peter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130667.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    modernity
    postmodernity
    subject code
    singularisation
    subjectivisation
    governmentality
    biographical illusion
    nowoczesność
    ponowoczesność
    kod podmiotu
    singularyzacja
    subiektywizacja,
    rządomyślność
    iluzja biograficzna
    Opis:
    The following article deals with the problem of a dramatic change of the modern ‘subject code’. Modernity has changed. The magic of individuality, the autonomy of the subject that successfully opposes the class conventions of pre-modernity has probably become a myth and perhaps turned into a compulsion to be ‘singular’ in late modernity, as Andreas Reckwitz points it. We rediscover new dimensions of ‘subjectivisation’ and ‘governmentality’, as Michel Foucault identified it decades before. And we are even reminded of Pierre Bourdieu’s polemical thesis that the idea of a consistent biography is a pure illusion. Has ‘modern subject’ lost its importance? Is there no way out from this perspective? The article closes with a ‘skeptical optimism’
    Poniższy artykuł dotyczy problemu radykalnej zmiany współczesnego „kodu podmiotu”. Nowoczesność uległa zmianie. Magia indywidualności, autonomia podmiotu, który skutecznie przeciwstawia się klasowym konwencjom przednowoczesności, w późnej nowoczesności stała się prawdopodobnie mitem i być może przekształciła się w przymus bycia „szczególnym” (singular), jak wskazuje Andreas Reckwitz. Odkrywamy na nowo inne wymiary „subiektywizacji” i „rządomyślności”, zidentyfikowane kilka dekad wcześniej przez Michela Foucaulta. Przypomina się nawet polemiczna teza Pierre’a Bourdieu, że idea spójnej biografii to czysta iluzja. Czy „nowoczesny podmiot” stracił na znaczeniu? Czy nie ma wyjścia z tej perspektywy? Artykuł kończy się w duchu „sceptycznego optymizmu”.
    Źródło:
    Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 93-103
    2084-2740
    Pojawia się w:
    Dyskursy Młodych Andragogów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka refleksji o Rashomonie
    A few Reflections on Rashomon
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038953.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Rashomon
    Akira Kurosawa
    film poetics
    narration
    anthropology of experience
    audiovisuality
    fiction
    truth
    subjectivisation
    objectivisation
    philosophy of art
    Opis:
    Hendrykowski Marek, Kilka refleksji o Rashomonie [A few Reflections on Rashomon]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 129–141. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.6. A masterpiece of Japanese and world cinema, Akira Kurosawa’s Rashomon (1950) refers to a new model of narration in film, and broadens horizons in mid-20th-century film but also film in current imes. Rashomon set out new paths and fields of exploration in film art and began a new era in modern narration in moving pictures. This study re-evaluates Kurosawa’s work as an innovative, trans-national and trans-cultural approach to world cinema.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 129-141
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Myślenie i poezja. Czesław Miłosz i Martin Heidegger
    Thought and Poetry: Czesław Miłosz and Martin Heidegger
    Autorzy:
    Lubelska-Renouf, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690323.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    myślenie
    zachodni nihilizm
    subiektywizacja
    śmierć Boga
    dziwienie
    zło
    bycie tego
    co jest
    język
    poetry
    thought
    western nihilism
    subjectivisation
    the death of God
    wondermentatthat
    evil
    that which exists
    the language
    Opis:
    Philosophy, which is an effort of thought, often strives to become pure thought above and beyond language. This attempt, which is doomed to failure (we always think in words), challenges poetry and positions itself not beyond language but short of poetry. The classic example of this is the philosophy of Wittgenstein. The contrary of this de-poeticised thought is poetry which lieson this side of thought: it is unreflective poetry (that which does not reflect the world) and the absurd (deaf to the world). The classic example of this is the poetry of Mallarmé. Martin Heidegger and Czesław Miłosz challenge these two positions in philosophy and poetry and strive to think in a poetic way: The philosopher dreams of a poeticising thought while the poet dreams of a philosophising poetry. Their preoccupations reflected major themes, in particular western nihilism of the 20th century and its metaphysical roots; the subject /object dialectic and the radical subjectivisation which arises from it; the death of God, man and the world which is brought about by this subjectivisation; remedies to fight against this; the quiddity (essential essence) of things, their grain and physical substance, concrete and sensual; their deep wondermentatthat which exists; their deep respect and piety in the face of that which exists; the language itself, the words that they use to try to express that which exists. In terms of their thought, they are on the same path. But there are thoughts which they do not share or which they consider differently. Heidegger does not consider Evil: Nothing is more alien to his philosophy than the Good/Evil dualism. Miłosz, on the other hand, is obsessed by the question of Unde Malum? and to approach it he leans towards Transcendence. Heidegger holds to the concept of absolute Immanence. As a result they are worlds apart when they consider eschatological matters such as death. This article aims to provide an outline of the constellation of subjects considered in the philosophy of Heidegger and the poetry of Miłosz.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 177-198
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies