Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "styles of coping with threatening stimuli" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Style radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi a częstość użycia partykuł w wypowiedziach jako wskaźnik lęku w sytuacji społecznej ekspozycji
Styles of coping with threatening stimuli and frequency of use of particles in speech as an indicator of anxiety in a situation of public exposure
Autorzy:
Obrębska, Monika
Zinczuk-Zielazna, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475747.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
lęk
partykuły
style radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi
wyparcie
anxiety
particles
styles of coping with threatening stimuli
repression
Opis:
Weinberger i współpracownicy wyróżnili trzy podstawowe grupy osób różniących się pod względem stylu radzenia sobie z bodźcami zagrażającymi: niskolękowe, wysokolękowe i stosujące wyparcie. W badaniu własnym postanowiłyśmy przyjrzeć się wypowiedziom osób badanych, wyłonionych zgodnie z kryteriami Weinbergera, pod kątem częstości użycia partykuł, które uznawane są w literaturze za jeden z bardziej wiarygodnych leksykalnych wskaźników lęku. W badaniu przesiewowym wzięło udział 570 studentów, z których wyłoniono 90 osób zakwalifikowanych do jednej z trzech grup: osób wysokolękowych (N = 30), niskolękowych (N = 30) i wypierających (N = 30). Zadanie badawcze, którego celem było wzbudzenie lęku, polegało na wygłoszeniu kilkuminutowego przemówienia przed audytorium ekspertów i kamerą. Teksty zarejestrowanych wypowiedzi zostały przepisane i zanalizowane pod kątem częstości użycia partykuł, oznaczanych zgodnie ze Słownikiem gniazdowym partykuł polskich. Uzyskane wyniki generalnie potwierdziły zakładaną zależność: partykuły okazały się dobrym wskaźnikiem lękowego pobudzenia, różnicując istotnie osoby wysokolękowe, niskolękowe i stosujące wyparcie.
Weinberger and his collaborators distinguished three basic groups of individuals different in their styles of coping with threatening stimuli: low-anxious and high-anxious individuals, and repressors. In their own study, the authors aimed to look into speeches of the examined individuals, selected according to Weinberger’s criteria, taking into account the frequency of the use of particles, which are regarded in the literaturę as one of the most reliable lexical indicators of anxiety. The screening tests included 570 students, 90 of whom were selected and classified into three groups: high-anxious (N = 30), low-anxious (N = 30) and repressor individuals (N = 30). The research task, which goal was to arouse anxiety, consisted in giving a speech of several minutes in front of a video camera and an audience composed of experts. The texts of the recorded speeches have been transcribed and analysed in terms of the frequency of the use of particles marked in accordance with Słownik gniazdowy partykuł polskich. The obtained results generally confirmed the assumed dependence: the particles proved to be a good predictor of anxiety, significantly differentiating between repressors, high-anxious and low-anxious individuals.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 261-275
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies