Temat: stworzenia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Logocentrism of the Liturgy as Presented by Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:: Migut, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28328356.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Logos stworzenia
Wcielony Logos
Ofiara zastępcza
kult chrześcijański
logikē latreia
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
Logos of creation
Incarnate Logos
Christian worship
representative sacrifice
Benedict XVI
Opis:: Logocentryzm należy uznać za najbardziej charakterystyczny rys myśli teologicznej Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Logocentryzm został tutaj ukazany jako główna zasada teologii liturgii, tak w wymiarze kosmicznym, historiozbawczym, jak i konkretnej celebracji liturgicznej. W opracowaniu wskazano też, że logocentryzm, będąc zwornikiem teologicznej myli Ratzingera jest nie tylko podstawą pełnego rozumienia liturgii, ale też jej ważnego miejsca w teologii systematycznej. W liturgii kosmicznej, sięgającej stworzenia, Logos jest zasadą wszystkich rzeczy i Liturgiem wszechświata. Z kolei Logos Wcielony jest Liturgiem historii zbawienia i eschatologii. On też sprawuje liturgię Kościoła, konkretną celebrację liturgiczną, czyniąc z niej logikē latreia (Rz 12,1), a tym samym miejsce przemiany serca człowieka, a przez to przemiany świata.
Logocentrism should be considered the most characteristic feature of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theological thought. Logocentrism is presented here as the main principle of the theology of the liturgy, both in its cosmic, salvation-history dimension and in the concrete liturgical celebration. The study also points out that logocentrism, being the keystone of Ratzinger’s theological thought, is not only the basis for a full understanding of the liturgy, but also for its important place in systematic theology. In the cosmic liturgy, going back to creation, the Logos is the principle of all things and the Liturgist of the universe. The Incarnate Logos, in turn, is the Liturgist of salvation history and eschatology. He also performs the liturgy of the Church, the concrete liturgical celebration, making it a logikē latreia (Rom 12:1) and thus a place for the transformation of the human heart and thus the transformation of the world.
Źródło:: Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 229-249
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Człowiek w relacji do stworzenia według Johna D. Zizioulasa
Man in Relation to Creation According to John Z. Zizioulas
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108738.pdf
Data publikacji:: 2022-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: człowiek
stworzenie
kryzys stworzenia
kapłan stworzenia
ekologia teologiczna
man
creation
crisis of creation
priest of creation
theological ecology
Opis:: W obliczu kryzysu ekologicznego John D. Zizioulas proponuje własną wizję relacji człowieka do stworzenia. Najpierw przedstawia antropologię teologiczną, na podstawie której buduje model człowieka jako kapłana stworzenia. Dokonuje reinterpretacji pierwotnego upadku człowieka i ukazuje, że otrzymał on pęd do absolutnej wolności nie dla siebie samego, lecz dla całego stworzenia. Nie ma ono w sobie naturalnych środków przetrwania i zostawione samo sobie będzie poddane śmierci. Jedyną drogą ratunku może być komunia stworzenia z wiecznym Bogiem, co wymaga jednak transcendencji poza ograniczenia stworzenia. Bycie osobą wymaga od człowieka, by obejmował w sobie całość stworzenia. Pęd ku wolności implikuje włączenie w jego działanie całego świata, a jeśli wszystko, co ucieleśnia się w nim, ma przetrwać, musi zostać odniesione ku Bogu. W przeciwnym przypadku osoba ludzka pozostanie tragiczna i niespełniona, a w końcu stworzenie stanie się przedmiotem naturalnej śmiertelności. Idea człowieka, jako kapłana stworzenia, nadaje ekologii wymiaru kulturowego w najgłębszym znaczeniu, który oznacza wzniesienie świata nawet ku wieczności, a sens ekologii ulega głębokiej przemianie i oznacza respektowanie natury nie z powodu obawy przed jej zniszczeniem, lecz ze względu na miłość do niej. Kryzys ekologiczny jest kryzysem kultury i związany jest z zagubieniem sakralności natury. Tylko podejście chrześcijańskie może zapewnić stworzeniu przetrwanie poprzez włączenie go dzięki człowiekowi – jako kapłanowi stworzenia – w komunię z Bogiem.
The ecological crisis is a huge challenge for humanity because it threatens everyone and the whole world. Theology should develop an appropriate theological model that will make a constructive contribution to the solution of this problem. There are many statements on this subject today, but the most systematic and in-depth vision is brought by the concept of the Eastern theologian John D. Zizioulas. The article is to present first the theological vision of man in the context of ecological threat and the concept of man as a priest of creation. It also requires a different interpretation of the original fall of man. How can the realization of the model of man as the priest of creation liberate creation from its limitations and lead it to survival? What are the implications of man's priestly function toward creation? The ecological crisis is a cultural crisis connected with the loss of the sacredness of nature. Christianity treats the world as sacred because it persists in a dialectical relation to God, but the rupture of communion with God leads to its annihilation. If we want to save the world and not return to paganism, the Christian approach is the only way to solve the ecological crisis and ensure the survival of creation by including it in the eternal life of God.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 125-140
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kabała a mistycyzm
Kabbalah and mysticism
Autorzy:: Moreno-Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27832617.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Kabbalah
mysticism
mysticism of creation
mysticism of the chariot
literature of the palace
mysticism of the body
mysticism of the word
mysticism of letters
kabała
mistycyzm
mistyka stworzenia
mistyka rydwanu
literatura pałacu
mistyka ciała
mistyka słowa
mistyka liter
Opis:: The article "Kabbalah and mysticism" is divided into three parts, in which the general understanding of Kabbalah based on mysticism is presented. The first is devoted to the general definition of mysticism, wanting to reflect on this: Is Kabbalah one? In order to be able to answer this question, the author gives voice to the more important scholars of Judaism who have dealt with this issue or are still dealing with it. They are clearly characterizing what mysticism is, they try to create an equivalent explanation of Kabbalah, thus showing its specificity. Once confirmed that Kabbalah can be considered a kind of mysticism, the author moves on to the second part, in which she presents the basic sources of mysticism of Kabbalah. It discusses the most important items of rabbinic and non-rabbinic literature, showing how the non-rabbinic is continuator of the rabbinic. The third part of the article focuses on a deeper description of the initial types of mysticism: creation, chariot and body, which form the foundation for the later mysticism of word and letter. The mysticism of words and letters is kabbalah, that is, the hermeneutical art of biblical exegesis, based on the properties of the Hebrew alphabet and language, as God's tool for knowing Him. The article is based on the considerations of such authors as: Gershom Scholem, Roland Goetschel, Joseph Dan, Charles Mopsik, Marc-Alain Ouaknin, or the controversial Moshe Idel.
Źródło:: Filozofia Chrześcijańska; 2022, 19; 87-119
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:: Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Grzech relacji homoseksualnych w Piśmie Świętym. Medialne oskarżenia a rzeczywiste przesłanie dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej „Czym jest człowiek?” (Ps 8,5). Zarys antropologii biblijnej (2019)
The Sin of Homosexual Relations in the Sacred Scripture. Media Accusations and Real Message of the Pontifical Biblical Commission’s “What is Man?” (Ps 8:5). An Itinerary of Biblical Anthropology (2019)
Autorzy:: Witczyk, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1603026.pdf
Data publikacji:: 2021-06-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dokument Papieskiej Komisji Biblijnej (2019)
homoseksualizm
celowość stworzenia
porządek stworzenia
„ciało dla Pana”
Pontifical Biblical Commission’s Document (2019)
homosexuality
teleology of creation
order of creation
“body for the Lord”
Opis:: Natychmiast po ogłoszeniu w dniu 16 grudnia 2019 roku dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej „Czym jest człowiek? (Ps 8,5). Zarys antropologii biblijnej w wielu mediach dokonano manipulacji dotyczącej jego treści. Autor artykułu przedstawia na wybranych przykładach zaczerpniętych z prasy i portali internetowych, na czym polegała ta nierzetelna i wprowadzająca w błąd prezentacja. Ponieważ wypływa ona w dużej mierze z powierzchownej i wycinkowej lektury dokumentu, autor artykułu przedstawił jego, wbrew zarzutom, bardzo bogatą pod względem treści, aczkolwiek z uwagi na gatunek literacki tego rodzaju publikacji, syntetycznie zaprezentowaną katolicką wykładnię głównych tekstów Pisma Świętego, które mówią o żeńskich i męskich relacjach homoseksualnych (Rdz 19; Sdz 19; Kpł 18,22 i 20,13; Rz 1,26-28; 1 Kor 6,9-10; 1 Tm 1,9-10). Autor dochodzi do wniosku, że Papieska Komisja Biblijna obiektywnie odczytała zawartą w nich ocenę tych aktów jako sprzecznych z planem (celowością) stworzenia (Rdz 1,26-28), z objawionym Prawem Bożym (Kpł 18,22 i 20,13) i prawdą wpisaną w naturę stworzeń (Rz 1,26-27), a także z chrystologią, pneumatologią i eklezjologią Nowego Testamentu (1 Kor 6,9-10; 1 Tm 1,9-10).
On December 16, 2019, the Pontifical Biblical Commission released a document entitled What is man? (Ps 8:5). A Journey through Biblical Anthropology. Almost immediately, many media sources began misrepresenting its content, their misstatements stemming largely from a superficial and fragmentary reading of the work. However, the document is rich in content that deserves an honest hearing. Therefore, the present article has two main aims. First, it seeks to present and critically evaluate the media commentaries dealing with the document. Secondly, taking into consideration the literary genre of this type of pontifical publication, the article synthetically presents the Catholic interpretation of the main texts in Scripture that speak of female and male homosexual relationships (Gen 19; Judg 19; Lev 18:22 and 20:13; 1 Cor 6: 9–10; 1 Tim 1: 9–10; and Rom 1: 26–28). The author concludes that the Pontifical Biblical Commission has objectively interpreted the biblical assessment of these acts as being antithetical to revealed truth, along multiple dimensions: the plan (teleology) of creation (Gen 1:26–28); the revealed law of God (Lev 18:22 and 20:13); the truth inscribed within the nature of creatures (Rom 1: 26–27); and the Christology, pneumatology and ecclesiology present in the New Testament (1 Cor 6: 9–10; 1 Tim 1: 9–10).
Źródło:: Verbum Vitae; 2021, 39, 1; 5-24
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Metaphysical Creationism and the Paradoxes of Evolutionary Theism: A Contribution to the Discussion within Contemporary Thomism
Metafizyczny kreacjonizm a paradoksy teizmu ewolucyjnego: przyczynek do dyskusji w ramach współczesnego tomizmu
Autorzy:: Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791031.pdf
Data publikacji:: 2021-01-04
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: metafizyka
metafizyka stworzenia
creatio ex nihilo
teizm ewolucyjny
metaphysics
metaphysics of creation
creation ex nihilo
evolutionary theism
Opis:: In this article I argue that metaphysical creationism that we encounter in the philosophy of St Thomas Aquinas, as opposed to American creationism and theological and biblical creationism, is a theory that stems from a purely philosophical explanation of the beginnings of the world and man. It is not, therefore, a biblical idea transferred to philosophy. Like the theism of the Aristotelian metaphysics, the theism of Aquinas’s metaphysics is not a religious (theological) theism, but a purely philosophical (metaphysical) theism, because it stems from a metaphysical explanation of reality. Metaphysical creationism is the ultimate explanation of the source of the existence of beings that are given to us in experience as both unnecessary in their own existence and changeable. American creationism, on the other hand, is a biological-cosmological interpretation of the biblical truth concerning the creation of the world within a certain time frame (the 7-day paradigm) and—at its starting point—refers to the data of Revelation, which it wants to confirm scientifically. This article is divided into two parts. The first part presents the key elements of the metaphysical theory of ex nihilo creation and the understanding thereof. In the second part, the elements of evolutionary theism are recalled which, from the point of view of metaphysical creationism, are the source of various paradoxes and, at times, even absurdities, and thus demand reconsideration.
Autor artykułu dowodzi, że metafizyczny kreacjonizm, z którym spotykamy się w filozofii św. Tomasza z Akwinu, w odróżnieniu od kreacjonizmu amerykańskiego oraz teologiczno- biblijnego, jest teorią, która wyrasta z czysto filozoficznego wyjaśnianie początków świata i człowieka. Nie jest zatem ideą biblijną przeniesioną na teren filozofii. Podobnie jak teizm metafizyki Arystotelesa, a także teizm metafizyki św. Tomasza z Akwinu nie jest teizmem religijnym (teologicznym), lecz teizmem czysto filozoficznym (metafizycznym), gdyż wyrasta z metafizycznego wyjaśniania rzeczywistości. Kreacjonizm metafizyczny jest ostatecznym wyjaśnieniem źródła istnienia bytów, które dane są nam w doświadczeniu, jako niekonieczne w istnieniu i zmienne. Natomiast kreacjonizm amerykański, jest interpretacja biologiczno-kosmologiczną biblijnej prawdy o stworzeniu świata w określonym przedziale czasowym (paradygmat 7 dni) i w punkcie wyjścia odwołuje się do danych Objawienia, które chce naukowo potwierdzić. Artykuł został podzielony na dwie części. W części pierwszej zostały przedstawione węzłowe elementy metafizycznej teorii stworzenia ex nihilo i jej rozumienie. W drugiej zaś części artykułu zostały przywołane elementy teizmu ewolucyjnego, które z punktu metafizycznego kreacjonizmu są źródłem różnych paradoksów, a niekiedy i absurdów oraz domagają się ponownego przemyślenia.
Źródło:: Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 4; 169-198
0035-7685
Pojawia się w:: Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Michael J. Behe i teoria inteligentnego projektu
Behe and Intelligent Design Theory
Autorzy:: Mills, Gordon C.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2082413.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:: Michael B. Roberts
Michael J. Behe
teoria inteligentnego projektu
idea dwuaspektowego stworzenia
intelligent design theory
two-tier view of creation
Opis:: Twierdzę, że Michael B. Roberts, autor tekstu zestawiającego poglądy Williama Bucklanda i Michaela J. Behe’ego na temat projektu, błędnie przedstawił stanowisko tego drugiego. Roberts odniósł się do zaproponowanej przez Behe’ego „idei dwuaspektowego stworzenia”, która „w części dotyczy […] tego, co zaprojektowane, a w części tego, co pojmowane naturalistycznie”. Roberts pisał o koncepcji dwuaspektowego stworzenia, natomiast Behe dostrzegł trzy aspekty: pierwszy dotyczy struktur lub procesów, które noszą wyraźne znamiona projektu; drugi obejmuje struktury lub procesy, co do których nie można z całą pewnością orzec, że zostały zaprojektowane; trzeci dotyczy struktur lub procesów, które można wyjaśnić zdarzeniami przypadkowymi. Główny argument krytyczny Robertsa nie podważa trójaspektowego podejścia, które przyjmuje Behe.
In Michael Roberts article comparing Buckland’s (1832) “Design” with that of Michael Behe, I believe Roberts fails to properly portray Behe’s position. He refers to Behe’s “two-tier view of creation, part designed and part naturalistic”. Rather than a twotiered view as described by Roberts, Behe’s view is really three tiered: (1) Those structures or processes that show clear evidence of design; (2) those structures or processes where the evidence is insufficient to make a statement; and (3) those that may be explained by chance events.
Źródło:: Filozoficzne Aspekty Genezy; 2021, 18; 83-87
2299-0356
Pojawia się w:: Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Na kłopoty... gremliny
Autorzy:: Sendek, Robert (1974- ).
Powiązania:: Polska Zbrojna 2021, nr 4, s. 102-104
Data publikacji:: 2021
Tematy:: Król, Wacław (1915-1991)
Dahl, Roald (1916-1990)
302 Dywizjon Myśliwski Poznański (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie)
Women Airforce Service Pilots
Royal Air Force (Wielka Brytania)
II wojna światowa (1939-1945)
Lotnictwo wojskowe
Siły powietrzne
Piloci wojskowi
Folklor
Przesądy
Stworzenia fantastyczne
Kobiety w służbach mundurowych
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:: W folklorze lotniczym krajów anglosaskich znane są historie o złośliwych stworzeniach, które uprzykrzają życie pilotom, odpowiadając za niewyjaśnione usterki i awarie samolotów. Gremliny były bohaterami wielu historii z czasów II wojny światowej, zetknęli się z nimi również polscy piloci, m.in. pułkownik Wacław Król, latający w brytyjskich dywizjonach. Żeński gremlin — fifinella, stał się maskotką Kobiecej Służby Powietrznej (WASP), pomocniczej jednostki lotnictwa Stanów Zjednoczonych.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Opis stworzenia (Rdz 1,1–2,3): pytanie o potencjalną wcześniejszą wersję i późniejsze suplementy
Creation Description (Genesis 1:1–2:3): asking for a potential earlier version and later supplements
Autorzy:: Lemański, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2011201.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Schöpfungsbeschreibung
priesterliche Urkunde
Literaturkritik
description of creation
priestly document
literary criticism
opis stworzenia
dokument kapłański
krytyka literacka
Opis:: Rdz 1,1–2,3 to perykopa traktowana zwykle jako tekst jednorodny literacko, przypisywany w całości autorom kapłańskim (P). Jako taka łączona jest też z – istniejącym początkowo niezależnie – dokumentem P (tzw. Grundschrift-P) i uznawana za jego tekst programowy. Współczesne analizy krytycznoliterackie tego tekstu pozwalają jednak dostrzec w nim wiele niekonsekwencji i w związku z tym doszukiwać się w nim trzeba co najmniej trzech etapów wzrostu literackiego.
Gen 1:1–2:3 is a pericope usually treated as a uniform literary text, entirely assigned to priestly authors (P). As such, it is also combined with the – initially independently existing – document P (so-called Grundschrift-P) and considered as its programming text. Contemporary literary criticism of this text, however, allows us to see many inconsistencies in it and, therefore, it is necessary to look for at least three stages of literary growth.
Gen 1: 1–2: 3 ist eine Perikope, die normalerweise als einheitlicher literarischer Text behandelt wird und vollständig priesterlichen Autoren zugeordnet ist (P). Als solches wird es auch mit dem - zunächst eigenständig existierenden - Dokument P (der sogenannten Grundschrift-P) kombiniert und als dessen Programmtext betrachtet. Zeitgenössische kritisch-literarische Analysen dieses Textes lassen uns jedoch viele Ungereimtheiten darin erkennen, und deshalb müssen wir in ihm nach mindestens drei Stadien des literarischen Wachstums suchen.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 67-83
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Prospettiva cristocentrica della creazione nel Nuovo Testamento
The Christocentric Perspective of Creation in the New Testament
Autorzy:: Siwecki, Leon
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19944792.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:: Jezus Chrystus
Nowy Testament
teologia stworzenia
Jesus Christ
New Testament
theology of creation
Opis:: Nauczanie Nowego Testamentu w zakresie teologii stworzenia koncentruje się na wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Pisma Nowego Testamentu ukazują „Boga, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego jeszcze nie ma” (Rz 4,17). Przesłanie Nowego Testamentu przedstawia zbawcze działanie Boga w Jezusie Chrystusie, także w kontekście teologii stworzenia. Wzajemna korelacja stworzenia i historii zbawienia jest niezbędna dla zrozumienia przesłania teologii stworzenia, które w rzeczywistości osadza się na zapowiedzi odkupienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, refleksja nad stworzeniem wypływa z refleksji nad zbawieniem, które jest nierozerwalnie związane z wydarzeniem Chrystusa. Uznanie Chrystusa za jedyny „początek i koniec” wszystkich rzeczy, kieruje nasze spojrzenie w kierunku obietnicy odkupienia stworzenia od wszelkich przejawów zła, które dotyka je obecnie. Jest jednocześnie zaproszeniem do odrzucenia wszelkiego dualizmu. Nie można zatem „odrywać” od siebie porządku „natury” oraz „łaski i prawdy”, z drugiej zaś strony, nie oznacza to wszystko prostej identyfikacji tych dwóch porządków.
New Testament teaching on the theology of creation underlines the event of Jesus Christ. The New Testament Scriptures describe "God who gives life to the dead and calls into being things that were not" (Rom 4:17). The New Testament message presents God's saving action in Jesus Christ, also in the context of the theology of creation. The inter-correlation of creation and salvation history is essential to understanding the message of creation theology, which is actually based on the announcement of the redemption accomplished by Jesus Christ. In other words, reflection on creation flows from reflection on salvation, which is inseparable from the Christ event. Recognizing Christ as the only "beginning and end" of all things directs our gaze toward the promise to redeem creation from all dimensions of evil that affects it today. It is at the same time an invitation to reject all duality. Therefore, one cannot "separate" the order of "nature" and "grace and truth" from each other, however, this does not mean a simple identification of these two orders.
Źródło:: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 159-176
0208-7626
Pojawia się w:: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Inspiracje tekstów starotestamentalnych i apokryfów żydowskich w średniowiecznych wyobrażeniach scenicznych Księgi Rodzaju
Inspirations of Old Testament Texts and Jewish Apocrypha in Medieval Scenic Representations of the Book of Genesis
Autorzy:: Mazurczak, Urszula M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807373.pdf
Data publikacji:: 2020-01-02
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: ikonografia stworzenia człowieka
średniowieczna antropologia obrazu
symbolika Prawa
iconography of the creation of man
medieval anthropology of image
figure of the Law
Opis:: The iconography of the Book of Genesis has been elaborated on in extensive studies in which connections with the biblical text and commentaries, mainly patristic, have been demonstrated. In the state of research gathered on this subject by U. Mazurczak in ‘Das Sechstagewerk in der Ikonographie des Mittelalters. Forschungsstand und Forschungsperspektiven’ (Acta Mediaevalia 8:1995) the author pointed out crucial research problems which were worth further studying in the iconography of ‘Genesis’. Moreover, in a book published in 2012 Human corporeality in medieval Italian painting (Vol. 1. Lublin 2012) the issues of the created body and its significance in the realm of medieval anthropology were presented. In the present study selected texts of Jewish apocrypha and philosophical commentators, which inspired Christian representations of illustrations for the Book of Genesis: the creation of man and his sojourn in the paradise as well as his departure after the original sin, have been pointed out. Jewish tradition in the images of angels in the illustrations of Cotton’s Bible, repeated on mosaics in the narthex of St. Mark’s Church in Venice has been also indicated. Those figures bear resemblance to the texts by Philo of Alexandria who explained the significance of angels appearing next to God in the subsequent days in his commentary On the creation of the world. The number of angels from the first to the seventh refers to each day being created. Elements of Jewish tradition can be also traced in the famous Bible of Czerwińsk (1148-1155), destroyed during World War II, where God the Creator was depicted together with three angels. God the Father anoints the first angel with the same gesture as he touches Adam’s forehead, which is shown in the following medallion. In this way Philo interpreted the creation of mind as stamping it with the wisdom of God the Creator who imprinted his stigma in man’s mind. The apocrypha called the Book of Jubilees was of significant importance—the list of angels’ (residents’ of heaven) powers was enumerated there. They rule over cosmic powers and over man on the earth. In the Book the dialogical form between God and the angels is developed and the gesture of touch is also explained here as it was presented in a codex once stored in Polish collection. The touch is a sign of the deep connection between man and Yahweh who reveals himself in a special way on the day of Sabbath—The Day of God’s Glory. With the sign of touching Adam’s forehead God gave his blessing to man on the seventh day, namely the day of consecration. In a codex stored in the National Library in Vienna and called the Vienna Genesis the scene of the parents going beyond the gates of paradise after the original sin was developed, in turn. A classic motif of an angel standing next to the gates of paradise was enriched with the second female figure, a personification which is deprived of signs of sanctity but is standing close to Adam and Eve. The miniaturist enriched the image of the paradise gates with a motif of blazing but not burning out rims of circles. The female personification, exposed by means of the smartness of clothes and proportionally exceeding all the figures of the scene including the angel, was identified with the personification of Wisdom. The author points out the personification of Divine Law here. In Liber Graduum, a compilation of Gnostic and Hebrew texts, its author concentrated on a description of the sin and the grace of God received by the parents. Before having committed the sin they experienced only God’s love in the paradise, however, after the sin they experienced Divine Mercy, together with Divine Law. The figure in Vienna Genesis standing beyond the gate next to the parents is the figure of the Law given by the merciful God to them.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 3; 51-73
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Kobieta w twórczości Karola Wojtyły – Jana Pawła II
Women in the Works of Karol Wojtyła / John Paul II
Autorzy:: Strzelecki, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1753162.pdf
Data publikacji:: 2020-12-28
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: kobieta
mężczyzna
medytacja
„sakrament stworzenia”
osoba
podobieństwo Boże
woman
man
meditation
“sacrament of creation”
person
God’s image and likeness
Opis:: Artykuł składa się z dwóch części. Część pierwsza dotyczy myślowego dorobku Papieża. Stanowi on kontekst autorski, niezbędny do analiz papieskich medytacji poetyckich, które są zamieszczone w części drugiej. Kontekst tworzą wypowiedzi z początkowego okresu pontyfikatu, które dla papieskiego nauczania o kobiecie są z pewnością najważniejsze. Mowa o edycji Jan Paweł II naucza – t. 1: Mężczyzna i niewiastą stworzył ich. Chrystus odwołuje się do „początku”. O Jana Pawła II teologii ciała, t. 4 tejże edycji: Sakrament oraz t. 8: Familiaris consortio, ponadto list apostolski Mulieris dignitatem. Te właśnie teksty stanowią właściwe zaplecze do badania papieskiego dorobku poetyckiego, gdyż podobnie jak poezja Jana Pawła II, ujmują kobietę w kategoriach metafizycznych, duchowych, Boskich. Takiej bazy interpretacyjnej nie zapewnia natomiast feminizm, ani nawet projekt nowego feminizmu Jana Pawła II, którego główną i chwalebną troską było przywracanie osobowej godności kobiety w wymiarze społecznym. Najistotniejsze ujęcia kobiety w papieskim nauczaniu nawiązują do Księgi Rodzaju, do opisów stworzenia człowieka – kobiety i mężczyzny, którzy stają się, mówiąc słowami Ojca Świętego, jednym ciałem, jednym sercem i jednym duchem. Tylko w tym paradygmacie, w „sakramencie stworzenia” (w jedności z mężczyzną) kobieta osiąga najwyższy status w wymiarze metafizycznym i personalistycznym. Znajduje to potwierdzenie w medytacji części drugiej Tryptyku rzymskiego. Jednak uniwersalność tego antropologicznego paradygmatu sprawia, że stosuje się on także do innych tekstów, których bohaterkami są same kobiety. Mowa o Magdalenie, Samarytance, Weronice czy dziewczynie zawiedzionej w miłości. Opracowanie obecne ogranicza się do poezji. Niewątpliwie bardzo istotna dla podejmowanej tu problematyki kobiety, interpretacja dramatu Przed sklepem jubilera stanie się przedmiotem odrębnego opracowania.
This article consists of two parts. The first part focuses on the thoughts of the Pope, which we can treat as the author’s context and which is necessary for analysing the papal poetic meditations. The analyses are included in the second part. The context is made up of statements from the early period of the pontificate, which should be considered the most important in the teachings of the Holy Father about women. I am referring here to the following editions of John Paul II’s teachings: Vol. 1: He created man and woman. Christ refers to the “origin”: John Paul II’s theology of the body, Vol. 4: The Sacrament and Vol. 8: Familiaris Consortio: On the Role of the Christian Family in the Modern World, as well as the apostolic letter Mulieris Dignitatem: On the Dignity and Vocation of Women on the Occasion of the Marian Year. The aforementioned texts are the relevant basis for studying the papal poetic output, because, like the poetry of John Paul II, they capture woman in the metaphysical, spiritual and divine categories. Such an interpretational basis is not provided by feminism or even John Paul II’s project of new feminism, whose main and laudable concern was to restore woman’s personal dignity in the social dimension. The most important views on women in the papal teaching refer to the Book of Genesis, to the descriptions of the creation of the human being – a woman and a man who become, in the words of the Holy Father, one body, one heart and one spirit. It is in this paradigm, in the “sacrament of creation” (in union with a man) that a woman attains the highest status in the metaphysical and personalistic dimensions. This is confirmed by the meditation in Part 2 of the Roman Triptych. However, the universality of this anthropological paradigm means that it also applies to other texts whose protagonists are women themselves: Mary Magdalene, the Samaritan woman, Veronica, or the girl disappointed in love. The current study is limited to poetry. Undoubtedly, of great importance from the point of view of women’s issues is the interpretation of the drama In front of the Jeweller’s Shop: A Meditation on the Sacrament of Matrimony, Passing on Occasion into a Drama. This play will become the subject of a separate study.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 305-326
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Znaczenie terminu "subsystentność" w teologii chrześcijańskiej
The Meaning of the Term of "Subsistentiality" in Christian Theology
Autorzy:: Liszka, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1051059.pdf
Data publikacji:: 2020-03-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: subsystentność
substancja
subsystencja
zdolność
działanie
przyjmowanie
przebywanie
Bóg
Osoby Boskie
stworzenia
osoba ludzka
dusza
ciało
historia
subsistentiality
substance
subsistence
ability
activity
taking
abiding
God
Divine Persons
creatures
human being
soul
body
history
Opis:: Subsystentność, czyli cecha określająca zdolność do wszczepienia w inny byt albo przyjmowania do siebie innych bytów, w teologii rozpatrywana jest w odniesieniu do Boga i stworzeń, a zwłaszcza w refleksji nad osobami ludzkimi. Cechę tę ma przede wszystkim substancja Boga, w której usadowione są trzy Osoby. Odpowiednio też przymiot ten ma każda z trzech Osób, które są usadowione w jednej substancji. Ponadto każda z Nich jest usadowiona w dwóch pozostałych, a także przyjmuje je do siebie. Subsystentność Osoby Boskiej ma inny charakter w odniesieniu do substancji i w odniesieniu do pozostałych dwóch Osób. Bóg Stworzyciel ma zdolność przebywania w stworzeniach i zdolność przyjmowania ich do siebie. Analogicznie wszelkie byty stworzone mają zdolność przyjmowania Boga, ale tylko w sposób aspektowy (ślad Boga), i przebywania w Bogu. Szczególnie subsystentność jest cechą stworzeń personalnych (obraz Boży).
Subsistentiality, which is a feature determining the capability of being interiorised into another being, or of taking other beings into oneself, in theology is considered in relation to God and creatures, and in particular in the reflection over human beings. This feature is, first of all, to be found in the substance of God, which comprises three Persons. This feature is also characteristic of each and every of the three Persons who are located in one substance. Moreover, each of them is located in the remaining two and takes them to Himself. Subsistentiality of the Divine Person has a different character in relation to the substance and in relation to the remaining two Persons. God the Creator has the ability to remain in creatures and the ability to take them to Himself. Similarly, all created beings have the ability to take God but only in an aspect oriented way (the trace of God), and remain in God. In particular, subsistentiality is a feature of personal creatures (the image of God).
Źródło:: Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 41-54
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Gaven Kerr, O.P., On Creation With Its Philosophical Corollaries
Gaven Kerr OP o stworzeniu i jego konsekwencjach filozoficznych
Autorzy:: Burrell, David
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/488291.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Aquinas’ metaphysics of creation
esse
essentia
esse tantum
Akwinaty metafizyka stworzenia
Opis:: Author endorses the study by Gaven Kerr, O.P., for the way it shows the centrality of Aquinas’ metaphysics of creation: showcasing the ‘real distinction’ between esse and essentia, followed by Aquinas’ unique treatment of each, as well as a deep consideration of esse tantum. At the end he states the ‘proof’ which Gaven Kerr has articulated so deftly reflects the manner in which the Creator ‘appears’ in creation, thereby ‘showing’ what cannot be ‘said’ (Wittgenstein).
Autor z przekonaniem pochwala studium Gavena Kerra OP za sposób, w jaki pokazuje ono centralność metafizyki stworzenia u Akwinaty: ukazanie „realnej różnicy” między esse i essentia, a następnie unikatowe potraktowanie każdego z nich, jak też głębokie rozważenie esse tantum. Na koniec stwierdza, że „dowód”, który sformułował Gaven Kerr, zręcznie odzwierciedla sposób, w jaki Stwórca „pojawia się” w stworzeniu, a tym samym „pokazuje” to, czego nie da się powiedzieć (Wittgenstein).
Źródło:: Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 145-146
0035-7685
Pojawia się w:: Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Mądrościowe teksty o stworzeniu świata w interpretacji prologu Ewangelii Janowej
Wisdom creation texts interpreted in the prologue to the gospel of. St. John
Autorzy:: Popko, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1592002.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: J 1
1
Prov 8
22–23
Syr 24
iterary allusion
creation theology
ἐν ἀρχῇ
Prz 8
aluzja literacka
teologia stworzenia
Opis:: Pierwsze słowa Prologu Ewangelii Jana „Na początku” są literacką aluzją do pierwszych słów Księgi Rodzaju. Ewangelista wpisuje się w ten sposób w długą tradycję pism mądrościowych, które interpretowały i rozwijały teologię stworzenia świata. Działo się to zwłaszcza w tekstach, w których mądrość Boża była uosobiona (Prz 8,22–23 oraz Syr 24). Pierwsze słowo Prologu (ἐν ἀρχῇ) odsyła czytelnika nie tylko do opisu stworzenia świata, ale do pism mądrościowych i do całego Pisma (tj. Starego Testamentu) jako do klucza interpretacyjnego Ewangelii Jana.
The first words of the Prologue to St. John’s Gospel – “In the beginning” – are a literary allusion to the first words of Genesis. The Evangelist continues in this manner a long tradition of wisdom literature, which interpreted and developed creation theology, in particular in the texts where Wisdom was personified (Prov 8,22–23 and Sir 24). In fact, the first word of the Prologue (ἐν ἀρχῇ) refers its readers not just to the creation narrative, but to biblical wisdom literature and indeed to the whole corpus of Scripture, i.e. Old Testament, as the interpretative key to the Fourth Gospel.
Źródło:: Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 23-40
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:: Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Creation and Integral Ecology. A Biblical-Theological Perspective
Stworzenie i ekologia integralna. Perspektywa biblijno-teologiczna
Autorzy:: Karczewski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2148598.pdf
Data publikacji:: 2017-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: biblijne teksty o stworzeniu
Jezus Chrystus i stworzenie
Kościół i ekologia
teologia stworzenia
ekologia integralna
theology of creation
integral ecology
biblical texts about creation
Jesus Christ and creation
Church and ecology
Opis:: This article is entitled: Creation and Integral Ecology. A biblical-theological perspective. The concept of integral ecology has been emerging in scientific discussion for some years. It is also addressed in Pope Francis' encyclical Laudato si (2015). The biblical theology of creation can be one of the sources for integral ecology. From a biblical perspective, integral ecology concerns human beings and creation. The integral ecologist asks about human dignity before birth and about social injustice. From the perspective of biblical theology, Jesus Christ plays an important role. He is the beginning of a new creation. In eschatology, he leads the whole creation to perfection. Christians should work in favour of ecology because the world was created by God and has been renewed by Jesus Christ. Furthermore, the church should be a community of brotherly love. Everyone should have equal access to the goods of nature. Biblical truth about creation can be an important source for environmental activities.
Encyklika papieża Franciszka Laudato sì wywołała niemałe poruszenie w środowisku naukowym. Jednocześnie, w środowisku teologów i filozofów katolickich większego znaczenia nabrały pytania o związek wiary i ekologii. Wobec panującej, często uproszczonej wersji ekologii, nierzadko powiązanej z areligijnymi i lewicowymi nurtami społecznymi Franciszek proponuje spojrzenie na ekologię adekwatne do otaczającej współczesnego człowieka rzeczywistości. Akcent pada na integralność ekologii. Integralność ta polega przede wszystkim na uznaniu, że celem działań ekologicznych jest nie tylko świat roślin czy zwierząt, ale również człowiek. W prezentowanym artykule podejmuje się refleksję nad biblijną koncepcją stworzenia, która dla chrześcijanina stanowi istotne źródło realizowania postaw proekologicznych. Biblia, jako święta księga chrześcijan wskazuje jasno, że pierwszym powodem, dla którego osoba religijna powinna szanować stworzenie jest szacunek dla jego Autora, czyli Stwórcy. Jednocześnie w kluczu ekologicznym, czyli zgodnym z naturalnym stanem rzeczy, autorzy biblijny postrzegają sporne dzisiaj kwestie, jak np. małżeństwo mężczyzny i kobiety, szacunek dla nienarodzonych i chorych, opiekę nad osobami wykluczonymi ze społeczeństwa. W odróżnieniu od wąsko pojętej ekologii tradycyjnej, znaczonej specyficznym pesymizmem i napięciem, ekologia integralna wiąże się z szansą radykalnej odnowy stworzenia, która dokona się przez Jezusa Chrystusa. Wrażliwość ekologiczna jest współcześnie szeroko akceptowana i rozwijana. Podkreślanie integralności ekologii jest właściwą drogą do usuwania sprzeczności, które istnieją w przestrzeni refleksji i praktyki ekologicznej. Jednocześnie jest oczywiste, że „nawrócenie ekologiczne” jest dla chrześcijanina tożsame z nawróceniem do Boga Stwóry i do Jezusa Chrystusa.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2017, 18; 309-321
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "stworzenia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język