Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "stworzenia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Znaczenie terminu "subsystentność" w teologii chrześcijańskiej
The Meaning of the Term of "Subsistentiality" in Christian Theology
Autorzy:
Liszka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051059.pdf
Data publikacji:
2020-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
subsystentność
substancja
subsystencja
zdolność
działanie
przyjmowanie
przebywanie
Bóg
Osoby Boskie
stworzenia
osoba ludzka
dusza
ciało
historia
subsistentiality
substance
subsistence
ability
activity
taking
abiding
God
Divine Persons
creatures
human being
soul
body
history
Opis:
Subsystentność, czyli cecha określająca zdolność do wszczepienia w inny byt albo przyjmowania do siebie innych bytów, w teologii rozpatrywana jest w odniesieniu do Boga i stworzeń, a zwłaszcza w refleksji nad osobami ludzkimi. Cechę tę ma przede wszystkim substancja Boga, w której usadowione są trzy Osoby. Odpowiednio też przymiot ten ma każda z trzech Osób, które są usadowione w jednej substancji. Ponadto każda z Nich jest usadowiona w dwóch pozostałych, a także przyjmuje je do siebie. Subsystentność Osoby Boskiej ma inny charakter w odniesieniu do substancji i w odniesieniu do pozostałych dwóch Osób. Bóg Stworzyciel ma zdolność przebywania w stworzeniach i zdolność przyjmowania ich do siebie. Analogicznie wszelkie byty stworzone mają zdolność przyjmowania Boga, ale tylko w sposób aspektowy (ślad Boga), i przebywania w Bogu. Szczególnie subsystentność jest cechą stworzeń personalnych (obraz Boży).
Subsistentiality, which is a feature determining the capability of being interiorised into another being, or of taking other beings into oneself, in theology is considered in relation to God and creatures, and in particular in the reflection over human beings. This feature is, first of all, to be found in the substance of God, which comprises three Persons. This feature is also characteristic of each and every of the three Persons who are located in one substance. Moreover, each of them is located in the remaining two and takes them to Himself. Subsistentiality of the Divine Person has a different character in relation to the substance and in relation to the remaining two Persons. God the Creator has the ability to remain in creatures and the ability to take them to Himself. Similarly, all created beings have the ability to take God but only in an aspect oriented way (the trace of God), and remain in God. In particular, subsistentiality is a feature of personal creatures (the image of God).
Źródło:
Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 41-54
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uzasadnienie nierozerwalności małżeństwa w ujęciu protestanckim
Justification of Insolubility of Marriage in the Protestant Depiction
Autorzy:
Glombik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595248.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
marriage
insolubility of marriage
divorce
Protestant tradition
theology of creation
theology of salvation
małżeństwo
nierozerwalność małżeństwa
rozwód
tradycja protestancka
teologia stworzenia
teologia zbawienia
Opis:
The 500 anniversary of Reformation is an opportunity for reflexion on main contents of Protestant tradition and theology. One of detailed questions is the teaching on insolubility of marriage, which in general belief characterises the Catholic understanding of marriage. There is belief that Protestantism accepts divorces. Analysing the statements of Reformers, texts of theologians and ecclesial documents of the post-reformer tradition we come to belief that an essential element of understanding of marriage is its insolubility and strength, although in this same time divorces and the possibility of new marriage with the benediction of Church are acceptable. Topic of the presenting article is to show arguments for justification of insolubility of marriage in the Protestant tradition and theology. Taking in consideration the theology of creation and theology of salvation the Protestant contributions on marriage permit to distinguish three ways of justification of insolubility of marriage. The nature of marriage and aspects of life with it connected, especially the love between spouses and the will of God Creator towards marriage expressed in The Bible are mostly quoted arguments for insolubility and strength of marriage and are connected with the theology of creation. In the Protestant teaching on insolubility of marriage there is connection to the theology of salvation too. The example of it is the thinking of Karl Barth on marriage as a testimony of covenant between God and people. The presented arguments on insolubility of marriage in the Protestant tradition and theology can become an inspiration for comparative studies and for ecumenical dialogue towards the understanding of Christian marriage.
Obchody 500. rocznicy Reformacji są okazją do refleksji nad istotnymi treściami tradycji i teologii protestanckiej. Jedną ze szczegółowych kwestii jest nauka o nierozerwalności małżeństwa, która w powszechnym przekonaniu charakteryzuje katolickie rozumienie małżeństwa. W odróżnieniu od tego przyjmuje się, że w protestantyzmie dopuszczalne są rozwody. Analizując wypowiedzi ojców Reformacji, a także teksty teologów i dokumenty Kościołów tradycji poreformacyjnej, dochodzimy do przekonania, że istotnym elementem rozumienia małżeństwa jest jego nierozerwalność i trwałość, choć jednocześnie w określonych okolicznościach dopuszczalne są rozwody i możliwe jest zawarcie ponownego małżeństwa z błogosławieństwem Kościoła. Przedmiotem niniejszego tekstu jest prezentacja racji uzasadniających nierozerwalność małżeństwa w tradycji i teologii protestanckiej. Biorąc pod uwagę perspektywę teologii stworzenia i teologii zbawienia, protestanckie opracowania o małżeństwie pozwalają wyróżnić trzy sposoby uzasadnienia nierozerwalności małżeństwa. Natura małżeństwa i związane z nim aspekty życia, zwłaszcza zaś miłość między małżonkami oraz wola Boga Stwórcy wobec małżeństwa wyrażona w Piśmie Świętym są najczęściej przytaczanymi racjami za nierozerwalnością i trwałością małżeństwa i wiążą się z teologią stworzenia. W uzasadnianiu nierozerwalności małżeństwa w protestantyzmie istnieje także nawiązanie do teologii zbawienia, której przykładem jest myśl Karla Bartha na temat małżeństwa jako świadectwa przymierza Boga z ludźmi. Przedstawione racje, uzasadniające nierozerwalność małżeństwa w tradycji i teologii protestanckiej, mogą być inspiracją dla studiów porównawczych i dialogu ekumenicznego w odniesieniu do rozumienia małżeństwa chrześcijańskiego.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 95-116
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarno-komunijna teologia stworzenia
Trynitarian-Communial Theology of Creation
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040619.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Trójjedyny Bóg
komunia
stworzenie
wszechświat ewoluujący
teologia stworzenia
przebóstwienie świata
Triune God
communion
creation
evolving universe
theology of creation
theiosis of the world
Opis:
Stwórcą świata jest Trójjedyny Bóg – transcendentny i immanentny jednocześnie wobec świata. W kontekście dialogu między teologią i naukami przyrodniczymi pojawiają się nowe wyzwania i perspektywy. Nauka ukazuje wszechświat ewoluujący na wszystkich poziomach, a najważniejszą racją konstytutywną dla teologii jest relacja nieustannego stwarzania. Odbicie Komunii Boga w stworzeniu i jego komunijna sakramentalność jest fundamentem trynitarno-komunijnej teologii stworzenia. Teologia wyróżnia trzy modele interpretujące działanie Boga w świecie: przez bezpośrednie interwencje, przez ustanowiony w nim ład i przez aktywną obecność. Ostatni model ukazuje, że stworzenie dokonało się nie tyle przez wszechmoc i mądrość, co przez miłość Boga. Istotnym elementem rozumienia trynitarnego dzieła stworzenia jest jego aspekt chrystologiczny, a perspektywa przebóstwienia wszechświata otwiera ostateczne wymiary tej wizji.
Creator of the world is the Triune God – the transcendent and immanent at the same time. Science reveals the universe evolving at all levels and the most important costitutive reason for theology is the relation of constant creation. Reflection of God's Communion in creation and communional sacramentality of created world are the foundation of Trynitarian-communional theology of creation. Theology distinguishes three models of interpreting the action of God in the world: through direct intervention, through the established order and through the active presence. The last model shows that the creation was accomplished not so much through the God's omnipotence and wisdom, but by the God's love. An important element of the Trinitarian understanding of creation is its Christological aspect and the theiosis of the universe opens the prospect of the final dimensions of this vision.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 137-152
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TROSKA KOŚCIOŁA O LOS STWORZENIA. Kryzys ekologiczny i zadania chrześcijan
Preoccupation of the Church about Fate of the Creation. Ecological Crisis and Tasks of Christians
Autorzy:
Hryniewicz OMI, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595081.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Kościół
ekologia
zachowanie/integralność stworzenia
Światowa Rada Kościołów
jedność
Opis:
To the 10 th Assembly of the World Council of Churches in Busan, Republic of Korea (30 October to 8 November 2013) we owe two particularly important doc- uments which are relevant to the problem of ecological crisis and endangered hu- man environment. They are: the convergence text The Church: Towards a Com- mon Vision and Unity Statement. The first one is a result of many years’ work of the Commission Faith and Order. In both documents one can see a profound preoccupation of Christian Churches about the integrity of the whole creation of God. As creation has been misused, Christians are not allowed to remain indiffer- ent to this fact. We truly live today “in the tension between the profoundest hope and the deepest despair”. To this urgent issue the author devotes his reflections in the following points: the divine plan for the universe; our faults concerning the divine gift of life; God wants reconciliation for the whole of creation; continuation of some earlier initia- tives undertaken by the WCC to protect the creation; towards a new sensibility to the fate of the creation; the nature itself teaches us humility. God is the ultimate future of all his creatures. “The New Testament ends with the vision of a new heaven and a new earth, transformed by the grace of God (cf. Rev. 21:1–22:5). This new cosmos is promised for the end of history but is already present in an anticipatory way even now...” (Towards a Common Vision, par. 69).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2014, 14; 5-16
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trójjedyny Bóg jako Stwórca świata
The Truine God as Creator of the World
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601464.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stworzyciel
stworzenie
Trójjedyny Bóg
chrześcijański panenteizm
trynitarno-komunijna przestrzeń stworzenia
stworzenie wobec Boga - w Synu
stworzenie w Bogu - w Duchu Świętym
Creator
creation
the Triune God
Christian panentheism
Communional-Trinitarian “space” of creation
creation in front of God – in the Son
creation in God – in the Holy Spirit
Opis:
Trójjedyny Bóg jest Stwórcą całej rzeczywistości. On stworzył świat z miłości i do miłości, jest komunijno-trynitarną „przestrzenią” stworzenia, które istnieje naprzeciw Boga – w Synu i w Bogu – w Duchu Świętym.
The Triune God is the Creator of all reality. God is transcendent and immanent to the world in the sense of the Christian panentheism. As the Communion of love of the Father, the Son and the Holy Spirit, God may, without limit yourself, give existence to the world. He created the world out of love and for love, He is Communional-Trinitarian “space” of creation that exists in front of God – in the Son and in God – in the Holy Spirit.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 57-69
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomasza z Akwinu metafizyka stworzenia jako constitutio ipsa dependentia
Thomas Aquinas’ Metaphysics of Creation as Relation
Autorzy:
Stolarski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488423.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tomasz z Akwinu
teoria stworzenia
Thomas Aquinas
theory of creation
Opis:
The concept of creation in the tradition of human thought was investigated in the theological perspective—to explain the article of faith about the origin and God-world relation. Recently, the understanding of the issue has often been dominated by an ideologically based dispute between so called creationism and evolutionism. In his theory of creation (mostly contained in De Potentia, Summa contra Gentiles and Summa Theologica), Thomas Aquinas uses strictly philosophical instruments to analyze the problem. It allows to treat the issue of creation as a detailed explanation of the metaphysical causation theory. Furthermore, it lets us define the nature of relation between the Creator as the First Cause and the world—the set of created beings. The concept of creation is therefore a metaphysical explanation of ontic pluralism and contingency, that is, the existence of many beings (more than one) which do not have the necessity of existence. Creation is a way of explanation how the First Cause acts, which results in the existence of numerous accidental beings. It is not a transformation or a creation of something on the basis of previous elements. It is a production in being with no previous conditions (creatio ex nihilo). The formal end of the creative action is the act of existence of accidental beings. The creation of accidental beings generates a mutual relation of the Creator and the created beings. For the Creator (creatio activa), the creation is his own nature (Subsistent Existence) in its relation to the created beings. Such a connection has a feature of a mental relation, as practically it is not different from the nature of the Creator. For the created beings the creation (creatio passiva) is a real dependence in existence of the created beings on the Creator. This relation is a real accident, inherent in every created being, which means it is a predicable relation in the category of property (proprium).
Subtelne dystynkcje poczynione przez Tomasza z Akwinu w wykładzie na temat stworzenia jako relacji, mogą sprawiać wrażenie bardzo „scholastycznych”, jałowych. Trzeba jednak pamiętać, że służą one temu, by w tak trudno dostępnym poznawczo obszarze nie popełnić błędu. Przypadki jakie miały miejsce w historii refleksji nad stworzeniem potwierdzają te obawy. Tomasz opisując w kategoriach relacji wzajemne odniesienie, jakie wskutek dzieła stwórczego powstaje w Stwórcy i w bycie stworzonym. Pozwala mu to na uwypuklenie charakteru stworzenia z niczego, które nie jest naturalnym procesem, ale zapoczątkowywaniem istnienia, które jest jednak warunkiem wszystkich tych procesów Pojęcie stworzenia jako relacji pozwala na pozbycie się wyobrażeniowych uproszczeń w rozumieniu przyczynowania Pierwszej Przyczyny. Odkrycie permanentnego trwania relacji zależności bytowej bytu stworzonego do Stworzyciela uwalnia od deistycznego obrazu Boga jako wyłącznie Pierwszego Poruszyciela, czyli sprawcy jedynie pewnej formy bytu. Zależność bytu stworzonego od Stworzyciela trwa zawsze i jest w niej każdy byt stworzony dopóki istnieje. Stworzyciel nie jest „niepotrzebną hipotezą”, zbyteczną w wyjaśnianiu powstawania i przemian świata, ale jest egzystencjalnym warunkiem zachodzenia wszystkich tych procesów. Przedstawienie relacji Stwórcy do bytu stworzonego jako myślnej, pozwala obronić transcendencję i niezależność Stwórcy od stworzenia, ale też jej odróżnienie pozwala nazywać Go ‘Stworzycielem’ Ujęcie stworzenia jako realnej relacji, która w bycie stworzonym należy do kategorii przypadłości, ujawnia autonomię bytów stworzonych wobec Stwórcy oraz podkreśla pluralizmu bytowego. Uzasadnia to możliwość uprawiania nauk naturalnych, w których nie ma konieczności odwoływania się do Pierwszej Przyczyny. Realność i powszechność tej relacji pozwala nazywać byty stworzone ‘stworzeniami’.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2014, 62, 2; 97-114
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systematic Communio Theology Today
Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia systematyczna
communio
communicatio
Objawienie
eklezjologia
ekumenizm
trynitologia
sakramentologia
antropologia
teologia stworzenia
systematic theology
Revelation
ecclesiology
ecumenism
trinitology
sacramentology
anthropology
the theology of creation
Opis:
Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć i Upadek: dlaczego teistyczny ewolucjonizm nie łagodzi problemu zła
Death and the Fall: Why Theistic Evolution Does Nothing to Mitigate the Problem of Evil
Autorzy:
Dembski, William A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970761.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
zło naturalne
okrucieństwo
wolna wola
odpowiedzialność moralna
Bóg
chrześcijaństwo
Karol Darwin
darwinizm
teistyczny ewolucjonizm
koncepcja specjalnego stworzenia
natural evil
cruelty
free will
moral responsibility
God
Christianity
Charles Darwin
Darwinism
theistic evolution
special creation
Opis:
Większość teistycznych ewolucjonistów coraz częściej argumentuje, że dla teizmu chrześcijańskiego korzystne jest przyjęcie idei, iż Bóg stwarzał pośrednio za pomocą procesów darwinowskich, nie zaś bezpośrednio (dokonując oddzielnych aktów stwórczych). Teistyczni ewolucjoniści martwią się, że idea Boga stwarzającego bezpośrednio uniemożliwia rozwiązanie problemu zła. Taki Bóg byłby odpowiedzialny za wszystkie nieudolne i złe projekty, jakie znajdujemy w przyrodzie. Zastępując projektanta darwinowskim doborem naturalnym, teistyczni ewolucjoniści mogą wszystkie takie projekty zrzucić na karb ewolucji. W ich przekonaniu pozwala to rozwiązać problem zła naturalnego i zapewnić uzasadnienie teizmowi chrześcijańskiemu. Martwią się oni, że Bóg, który stwarza poprzez bezpośrednią interwencję, musi być odpowiedzialny za wszystkie złe projekty w świecie. Proponują w zamian rozwiązanie, że Bóg stwarza świat, w którym to ewolucja (drogą doboru naturalnego i losowej zmienności) tworzy takie projekty. W jaki jednak sposób rozwiązuje to podstawowy problem, że Bóg Stwórca ustanowił warunki, w jakich powstają złe projekty? W pierwszym przypadku Bóg działa bezpośrednio, w drugim - pośrednio. W obu przypadkach na Bogu Stwórcy, jako wszechpotężnym źródle wszechrzeczy, ciąży jednakowa odpowiedzialność. Chrześcijanin nie rozwiązuje bowiem problemu zła, zrzucając odpowiedzialność na naturalistyczny proces ewolucji (w tym wypadku - proces stworzony przez Boga). To jak zasypywanie jednego dołka poprzez kopanie następnego. Problem zła stanowi trudne zagadnienie, lecz darwinowska teorii ewolucji, z Bogiem czy bez Niego, nie pomaga go ani trochę złagodzić.
Most theistic evolutionists increasingly argue that Christian theism benefits from the idea that God created indirectly by Darwinian means rather than directly (as in special creation). Theistic evolutionists worry that a God who creates directly renders the problem of evil insoluble. Such a God would be responsible for all the botched and malevolent designs we find in nature. By letting Darwinian natural selection serve as a designer substitute, theistic evolutionists can refer all those botched and malevolent designs to evolution. This, in their view, is supposed to resolve the problem of natural evil and thereby help validate Christian theism. They worry that a God who creates by direct intervention must be held accountable for all the bad designs in the world. Their proposed solution is therefore to have God set up a world in which evolution (by natural selection and random variation) brings about bad designs. But how does this address the underlying difficulty, which is that a creator God has set up the conditions under which bad designs emerge? In the one case, God acts directly; in the other, indirectly. But a Creator God, as the all-powerful source of all being, is as responsible in the one case as in the other. For the Christian it does nothing to resolve the problem of evil by passing the buck to a naturalistic evolutionary process (a process, in that case, created by God). This is filling one hole by digging another. The problem of evil is a difficult issue, but Darwinian evolution, with or without God, does little to mitigate it.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2013, 10; 159-176
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przykazanie ekologiczne
Ecological Commandment
Autorzy:
Kowalczyk, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040212.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ochrona stworzenia
encyklika Laudato Si
ekologia integralna
stworzenie z miłości Boga
zmysł samozachowawczy ludzkiej istoty
ekologia duchowa
moralność ekologiczna
KEYWORDS
Valid keyword separators are: line break
comma and semicolon. Please delete any unnecessary line breaks before pasting keywords e.g.
from PDF.
protection of the creation
encyclical Laudato Si'
integral ecology
creation from the love of God
sense of self-preservation of the human being
spiritual ecology
ecological morality
Opis:
Ojciec Święty Franciszek ogłosił w maju 2015 r., encyklikę pt. Laudato Si o właściwym rozumieniu zagadnienia ekologii. Temat ten jest przez Papieża Franciszka rozumiany jako najbardziej naturalny, zwyczajny, prosty, ale zarazem zobowiązujący każdego, porywający i angażujący zarówno w sensie doczesnym, potocznym i codziennym, jak i z istoty swojej religijnym, a więc angażującym duchowo i moralnie. Z całości wywodów encykliki Papieża Franciszka wynika niewątpliwie to, że troska o świat, także doczesny, czyli życie i działalność ekologiczna, jest naturalnym i zarazem Bożym przykazaniem dla człowieka i to dla każdego człowieka, zarówno wierzącego w Boga, jako Stwórcę świata, jak i niewierzącego, ale mającego wrażliwość na podstawowym poziomie prawa naturalnego. Papież proponuje dodać do powszechnego ujmowania ekologii rozumienie teologiczne tego zagadnienia. W rezultacie w Encyklice Papieża Franciszka Laudato Si otrzymaliśmy ujęcie ekologii w najważniejszych tematach, realistyczne, ale i zarazem mistyczne, ewangeliczne, w świetle Chrystusa, z prostotą prawdy, miłości życia, także ziemskiego i ze światłem piękna − piękna Boga, człowieka, ziemi i wszechświata. Ekologia integralna jest zatem, według Papieża Franciszka, przykazaniem Bożym dla wierzących i dla niewierzących, zarówno co do świata nieosobowego, jak i ludzkiego, osobowego. Ekologia prawdziwa wyrasta z rzeczywistości stworzenia, z miłości Boga i człowieka, z uczestnictwa człowieka w dziele stworzenia i wreszcie ze zmysłu samozachowawczego istoty ludzkiej.
In May 2015 Pope Francis published the encyclical entitled Laudato Si' about the proper understanding of the issue of ecology. The subject is understood by the Holy Father as one that is most natural, usual and simple, but at the same time obliging everybody, rousing and engaging both in the worldly, popular and everyday sense and in the essentially religious one, which means spiritually and morally absorbing. From the whole of Pope Francis's argument presented in the encyclical it undoubtedly follows that care of the world, also the temporal one, that is ecological life and work, is both a natural and at the same time God's commandment for man, and this means: for each man, both for a believer in God as the Creator of the world, and for a non-believer, but one who is sensible at the basic level of natural law. The Pope suggests adding the theological understanding of ecology to the common one. As a result in Pope Francis's encyclical Laudato Si' we have received a realistic, but at the same time mystic, evangelical approach to ecology, one in the light of Christ, with the simplicity of the truth, of love of life, also of the worldly life, and with the light of beauty – the beauty of God, man, the earth and the universe. Hence, integral ecology is – according to Pope Francis – a commandment given by God to believers and to non-believers, both to the impersonal world, and to the human, personal one. True ecology stems from the reality of creation, from the love of God and man, from man's participation in the work of creation, and finally from the sense of self-preservation of the human being.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 217-229
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prospettiva cristocentrica della creazione nel Nuovo Testamento
The Christocentric Perspective of Creation in the New Testament
Autorzy:
Siwecki, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944792.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Jezus Chrystus
Nowy Testament
teologia stworzenia
Jesus Christ
New Testament
theology of creation
Opis:
Nauczanie Nowego Testamentu w zakresie teologii stworzenia koncentruje się na wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Pisma Nowego Testamentu ukazują „Boga, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego jeszcze nie ma” (Rz 4,17). Przesłanie Nowego Testamentu przedstawia zbawcze działanie Boga w Jezusie Chrystusie, także w kontekście teologii stworzenia. Wzajemna korelacja stworzenia i historii zbawienia jest niezbędna dla zrozumienia przesłania teologii stworzenia, które w rzeczywistości osadza się na zapowiedzi odkupienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, refleksja nad stworzeniem wypływa z refleksji nad zbawieniem, które jest nierozerwalnie związane z wydarzeniem Chrystusa. Uznanie Chrystusa za jedyny „początek i koniec” wszystkich rzeczy, kieruje nasze spojrzenie w kierunku obietnicy odkupienia stworzenia od wszelkich przejawów zła, które dotyka je obecnie. Jest jednocześnie zaproszeniem do odrzucenia wszelkiego dualizmu. Nie można zatem „odrywać” od siebie porządku „natury” oraz „łaski i prawdy”, z drugiej zaś strony, nie oznacza to wszystko prostej identyfikacji tych dwóch porządków.
New Testament teaching on the theology of creation underlines the event of Jesus Christ. The New Testament Scriptures describe "God who gives life to the dead and calls into being things that were not" (Rom 4:17). The New Testament message presents God's saving action in Jesus Christ, also in the context of the theology of creation. The inter-correlation of creation and salvation history is essential to understanding the message of creation theology, which is actually based on the announcement of the redemption accomplished by Jesus Christ. In other words, reflection on creation flows from reflection on salvation, which is inseparable from the Christ event. Recognizing Christ as the only "beginning and end" of all things directs our gaze toward the promise to redeem creation from all dimensions of evil that affects it today. It is at the same time an invitation to reject all duality. Therefore, one cannot "separate" the order of "nature" and "grace and truth" from each other, however, this does not mean a simple identification of these two orders.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 159-176
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba performatywnego odczytania opisu stworzenia (Rdz 1–2, 4)
An attempt to read the description of creation performatively (Gen 1–2, 4)
Autorzy:
Jaworecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503551.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
performatyka
performans
dekonstrukcja
opis stworzenia
performance studies
performance
deconstruction
creation description
Opis:
Focusing on the first couple of verses in Genesis (Gen 1–2:4), one can discover its amazingly performative character. The Word of God is creative and has effective power; it can be subject to the analysis of performative utterances by Austin, which seems to stress its significant character. Reading this text in light of deconstruction theory by Derrida leads us onto the path of fully performative interpretation of culture texts. Of course it is just an attempt, which is a little far-fetched but it still remains interesting and scientifically stimulating.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 3; 13-21
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postulat hermeneutycznej potrzeby relacji teologia – nauki przyrodnicze w perspektywie współczesnej protestanckiej teologii stworzenia
The Postulate of Hermeneutic Needs of the Relationship Theology – Science in the Perspective of Modern Protestant Theology of Creation
Autorzy:
Anderwald, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595151.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Wolfhart Pannenberg
Jürgen Moltmann
theology of creation
relationship theology – science
teologia stworzenia
relacja teologia – nauki przyrodnicze
Opis:
The most remarkable example of the theological retreat from a discussion of the scientific description of nature can be found in the theological doctrine of creation of the German protestant theologian Karl Barth (1886–1968). In the present many the Anglo-Saxon and the German protestants theologians show a big interest in the subject of relations between science and Christian theology (especially with theology of creation). Therefor their idea of theology of creation is completely in contrast to the Barth’s position rejecting the necessity of referring to the results of the natural sciences in the theology of creation. This is a relevant issue to the Christian faith. Its justification is made today in a climate of scientific thinking, in which scientific tools of recognizing of the world, as well as the scientific picture of the world, play an important role. This article will demonstrate the postulate of hermeneutic needs of the relationship theology – science based on the concept of theology of creation of two remarkable protestants theologians of twentieth century the Lutheran Wolfhart Pannenberg (1928–2014) and the representative of Reformed theology Jürgen Moltmann (*1926). Particular attention is paid to their indications that a credible doctrine of God as the Creator must take into account scientific understandings of the world.
Koncepcja teologii stworzenia niemieckiego teologa protestanckiego Karla Bartha (1886–1968) dostarcza najbardziej klasycznego przykładu odwrotu w teologii protestanckiej od odnoszenia się do wiedzy przyrodniczej. Współcześnie wielu protestanckich teologów anglosaskich i niemieckich, w przeciwieństwie do tej koncepcji, odrzucającej konieczność odnoszenia się w teologii stworzenia do wyników nauk przyrodniczych, wykazuje duże zainteresowanie tematyką relacji doktryny chrześcijańskiej do nauk przyrodniczych. Jest to dziś ważna kwestia dla wiary chrześcijańskiej. Uzasadnienie wiary dokonuje się współcześnie w klimacie myślenia naukowego, w którym ważną rolę odgrywają naukowe narzędzia poznawcze, jak również przyrodniczy obraz świata. Artykuł prezentuje postulat hermeneutycznej potrzeby relacji teologia – nauki przyrodnicze na przykładzie koncepcji teologii stworzenia dwóch ważnych w teologii protestanckiej XX w. teologów: luteranina Wolfharta Pannenberga (1928–2014) i reprezentanta teologii reformowanej Jürgena Moltmanna (ur. 1926). Szczególna uwaga jest zwrócona na problem wiarygodnej doktryny Boga Stwórcy z konieczności uwzględniającej aktualny przyrodniczy obraz świata.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 79-94
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opis stworzenia (Rdz 1,1–2,3): pytanie o potencjalną wcześniejszą wersję i późniejsze suplementy
Creation Description (Genesis 1:1–2:3): asking for a potential earlier version and later supplements
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011201.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Schöpfungsbeschreibung
priesterliche Urkunde
Literaturkritik
description of creation
priestly document
literary criticism
opis stworzenia
dokument kapłański
krytyka literacka
Opis:
Rdz 1,1–2,3 to perykopa traktowana zwykle jako tekst jednorodny literacko, przypisywany w całości autorom kapłańskim (P). Jako taka łączona jest też z – istniejącym początkowo niezależnie – dokumentem P (tzw. Grundschrift-P) i uznawana za jego tekst programowy. Współczesne analizy krytycznoliterackie tego tekstu pozwalają jednak dostrzec w nim wiele niekonsekwencji i w związku z tym doszukiwać się w nim trzeba co najmniej trzech etapów wzrostu literackiego.
Gen 1:1–2:3 is a pericope usually treated as a uniform literary text, entirely assigned to priestly authors (P). As such, it is also combined with the – initially independently existing – document P (so-called Grundschrift-P) and considered as its programming text. Contemporary literary criticism of this text, however, allows us to see many inconsistencies in it and, therefore, it is necessary to look for at least three stages of literary growth.
Gen 1: 1–2: 3 ist eine Perikope, die normalerweise als einheitlicher literarischer Text behandelt wird und vollständig priesterlichen Autoren zugeordnet ist (P). Als solches wird es auch mit dem - zunächst eigenständig existierenden - Dokument P (der sogenannten Grundschrift-P) kombiniert und als dessen Programmtext betrachtet. Zeitgenössische kritisch-literarische Analysen dieses Textes lassen uns jedoch viele Ungereimtheiten darin erkennen, und deshalb müssen wir in ihm nach mindestens drei Stadien des literarischen Wachstums suchen.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 67-83
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na kłopoty... gremliny
Autorzy:
Sendek, Robert (1974- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 4, s. 102-104
Data publikacji:
2021
Tematy:
Król, Wacław (1915-1991)
Dahl, Roald (1916-1990)
302 Dywizjon Myśliwski Poznański (Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie)
Women Airforce Service Pilots
Royal Air Force (Wielka Brytania)
II wojna światowa (1939-1945)
Lotnictwo wojskowe
Siły powietrzne
Piloci wojskowi
Folklor
Przesądy
Stworzenia fantastyczne
Kobiety w służbach mundurowych
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
W folklorze lotniczym krajów anglosaskich znane są historie o złośliwych stworzeniach, które uprzykrzają życie pilotom, odpowiadając za niewyjaśnione usterki i awarie samolotów. Gremliny były bohaterami wielu historii z czasów II wojny światowej, zetknęli się z nimi również polscy piloci, m.in. pułkownik Wacław Król, latający w brytyjskich dywizjonach. Żeński gremlin — fifinella, stał się maskotką Kobiecej Służby Powietrznej (WASP), pomocniczej jednostki lotnictwa Stanów Zjednoczonych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Muzyczny wymiar dzieła stworzenia w perspektywie harmonia mundi
Musical Aspect of Creation in the Perspective of Harmonia Mundi
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037935.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia muzyki
harmonia mundi
stworzenie
muzyka stworzenia
theology of music
creation
Opis:
Według filozofii greckiej muzyka, która jest wyrazem porządku i harmonii, odzwierciedla harmonię natury, dla chrześcijan zaś harmonia stworzenia jest obrazem Stwórcy. Według myśli zachodniej wewnętrzne uporządkowanie muzyki uczyniło ją częścią harmonii świata, a co za tym idzie – także odzwierciedleniem Bożej mądrości. Koncepcja harmonia mundi stała się podstawowym wyznacznikiem pojmowania muzyki, w której piękno ujmowane było matematycznie i obiektywnie jako miara, proporcja i ład. Kard. Joseph Ratzinger wielokrotnie podkreślał, że ten „wymiar kosmiczny” jest zasadniczą cechą liturgii chrześcijańskiej i wskazywał na sięgającą szkoły pitagorejskiej koncepcję muzyki jako objawienia boskiego porządku stworzenia. Ta fundamentalna intuicja, chociaż różnie w późniejszych wiekach interpretowana, wywarła znaczący wpływ na całą historię myślenia zachodniego, nie tylko w aspekcie teorii muzyki, ale także filozofii i teologii.
Harmonia mundi is an ancient philosophical concept that regards proportions in the movements of celestial bodies as a form of music. In Greek philosophy, since music is an expression of order and harmony, it is analogous with the harmony of nature, and is sympathetic with it. For Christians, the harmony of creation mirrors the Creator. For St. Augustine concordance and harmony, both in music and in creation, are icons of the perfect concord realized in divine life. In the Middle Ages a special mention is reserved for St. Hildegard von Bingen, for whom the creation’s accomplishment is the resonance of the harmony of human praise in God. The connection between the order of creation, the order of numbers and that of musical composition, which is to be found throughout Western thought for centuries, was developed in the Baroque era by important theorists, among whom was Johannes Kepler. It was the form of music itself, with its internal order, which made it part of the cosmic harmony, and, therefore, a mirror of divine wisdom. Western music traditions has indeed displayed that “cosmic character” which Cardinal Joseph Ratzinger considers appropriate for celebration of the Liturgy. He expounded a cosmological vision of worship. The music of the Church is the divine praise of the Logos in the cosmos. As a recent historian of the relation between music, theology and cosmology he has shown the Pythagorean account of music, as a revelation of divine order of creation. Thus the Classical merge into the Christian world is not dismantled.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 13; 55-72
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies