Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stuttering language" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Lingual Asthma: Stuttering of Language in Franz Kafkas Writings
Autorzy:
CHRUSZCZEWSKA, KATARZYNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466146.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Artes Liberales
Tematy:
Gilles Deleuze
Harold Bloom
Franz Kafka
stuttering language
carnivalesque expression
Opis:
In this article, I analyze the attacks of ‘lingual asthma’ in Franz Kafka’s writings. Using Deleuzian concept of ‘stuttering language’ as a theoretical framework for my analysis, I claim that the aim of Kafkan deformation of language is to influence the structure of non-linguistic aspects of reality, and specifically to create a new sphere of ambiguity and possibilities. The stuttering of language, according to Deleuze, consists of two phases: first one, when linguistic dispossession affects the perception of language as foreign and distant and when, in result, it becomes external to experience and expression; second one, when writer provokes language to go beyond its borders. The former is the case of stuttering of language, the latter – making the language stutter. First one, relies on finding the cracks in the lingual system, second one, on provoking ruptures. By including the stammer in his prose, Kafka moves toward the extremes of language. Exploring the silence as a state of emergency of expression, he seems to question the whole lingual system. Kafkan literature, which defies itself by the impossibility of interpretation and incorporation of silence and stutter, seems to revise the mere concept of literature as such.
Źródło:
Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies; 2014, 3. Global Modernism(s) Approaches to trans-local / trans-cultural / trans-civilizational dimension of Modernist movements; 61-82
2392-0696
Pojawia się w:
Planeta Literatur. Journal of Global Literary Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia
Speech-Language Therapist Procedure in Case of Children with Mild Speech Disfluency
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035994.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia
terapia logopedyczna
niepłynność mówienia
jąkanie
speech and language therapy
speech disfluency
stuttering
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 217-228
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jąkanie a fobia społeczna – główne zagadnienia terapii biologicznej fobii społecznej
Stuttering and Social Phobia – the Main Issues Relating to the Biological Therapy of Social Phobia
Autorzy:
Czernikiewicz, Andrzej
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892859.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
fobia społeczna
terapia logopedyczna
farmakoterapia
stuttering
social phobia
speech-language therapy
pharmacotherapy
Opis:
Artykuł przedstawia zależności między jąkaniem i fobią społeczną, towarzyszącą często jąkaniu. W pierwszej części przedstawiono wskazówki diagnostyczne dla fobii społecznej i jąkania. W drugiej części zaprezentowano efekty leczenia fobii społecznej przy użyciu leków psychotropowych, głównie z kręgu leków przeciwdepresyjnych, które to efekty przekładają się na redukcję, a w części przypadków nawet na ustąpienie objawów jąkania. Fakt ten nie oznacza ograniczania terapii osób jąkających się z fobią społeczną tylko do podawania leków. Perspektywa zaprzestania leczenia farmakologicznego i utrzymania stanu poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego pacjenta wymaga nawet stosowania równoległej terapii logopedycznej nastawionej na poprawę płynności mówienia.
The article presents the relationship between stuttering and social phobia, which often accompanies stuttering. The first part presents diagnostic indications for social phobia and stuttering. The second part presents the effects of the treatment of social phobia using psychotropic drugs, mainly the antidepressants, which translate into a reduction, and in some cases even into the alleviation of stuttering symptoms. This fact does not mean limiting the therapy of people who stutter with social phobia to administering drugs. The prospect of discontinuing pharmacological treatment and maintaining the state of improving the patient’s mental and social functioning requires the use of a parallel speech-language therapy aimed at improving fluency of speaking.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 1; 201-213
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A preliminary investigation of stutteringand typical disfluencies in bilingual Polish‑English adults who stutter: A multiple cases approach
Wstępne badanie jąkania i zwykłych niepłynności w mowie u dwujęzycznych polsko‑angielskich dorosłych osób z jąkaniem – studia przypadków
Autorzy:
Krawczyk, Aleksandra
Vanryckeghem, Martine
Węsierska, Katarzyna
Pak‑Hin Kong, Anthony
Xu, Peixin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408984.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jąkanie się
płynność mowy
dwujęzyczność
niepłynności w mowie
język
Stuttering
fluency
bilingualism
dysfluency
language
Opis:
This study analyzes the frequency of stuttering and typical disfluencies in Polish‑English bilingual adults who stutter during cross‑linguistic dialogue, monologue, and oral reading contexts. Additionally, the relationship between English proficiency and stuttering and typical disfluency frequencies was examined. The study aims to contribute to the body of research regarding differential considerations between monolingual and bilinguals who stutter. Data collection took place via video conferencing. Participants first completed an English proficiency cloze test, where they entered missing words in a short English text. Following this, randomized dialogue, monologue, and oral reading speech samples in Polish and English were collected. The correlation between cloze test scores and frequency of stuttering and typical disfluency in the English samples was also examined. All participants experienced more stuttering in English (L2) than Polish (L1) during dialogue. Overall, participants had increased stuttering in L2 for at least one speaking task. Seventy one percent of participants had increased typical disfluencies in L2 for dialogue and monologue. Most participants evidenced an increase in stuttering and typical disfluencies in L2 compared to L1. The results suggest that language proficiency may share a relationship between frequency of stuttering and typical disfluencies, highlighting the importance of collecting cross‑linguistic speech data during assessment to reach clinical decisions related to fluency disorders in bilingual populations.
W artykule przeanalizowano częstotliwość występowania symptomów jąkania i tzw. zwykłych niepłynności u dwujęzycznych (polsko‑angielskich) dorosłych osób z jąkaniem. Próbki zbierano podczas dialogu, monologu i czytania. Dokonano porównań pomiędzy obydwoma językami. Dodatkowo zbadano związek pomiędzy znajomością języka angielskiego a częstotliwością występowania symptomów jąkania i tzw. zwykłych niepłynności. Celem badania było pogłębienie wiedzy na temat różnic pomiędzy jedno‑ i dwujęzycznymi osobami, które się jąkają. Dane były pozyskiwane podczas sesji online. Uczestnicy najpierw wypełnili angielski test biegłości Cloze. Następnie zbierano randomizowane próbki mowy podczas dialogu, monologu i głośnego czytania w języku polskim i angielskim. Zbadano również korelację pomiędzy wynikami testu Cloze a częstotliwością jąkania i tzw. zwykłych niepłynności w próbkach angielskich. Wszyscy uczestnicy manifestowali więcej przejawów jąkania się w języku angielskim niż polskim podczas dialogu. Uczestnicy jąkali się bardziej w języku angielskim w co najmniej jednym zadaniu (dialog, monolog lub czytanie). Siedemdziesiąt jeden procent uczestników prezentowało podwyższony poziom tzw. zwykłych niepłynności w tym języku podczas dialogu i monologu. U większości uczestników objawy jąkania się i tzw. zwykłych niepłynności były bardziej nasilone w języku angielskim w porównaniu z polskim. Wyniki sugerują, że biegłość językowa może mieć związek z częstotliwością występowania objawów jąkania się i tzw. zwykłych niepłynności. W celu podejmowania decyzji klinicznych związanych z zaburzeniami płynności mowy w populacjach dwujęzycznych podczas diagnozy istotne jest dokonanie oceny w obu językach.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2023, 7; 79-96
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenia płynności mowy – stan badań i praktyki logopedycznej na początku XXI wieku
Speech Fluency Disorders – the State of Research and Speech-Language Therapy Practice at the Beginning of the 21st Century
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892677.pdf
Data publikacji:
2020-08-27
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
logopedia
zaburzenia płynności mowy
jąkanie
giełkot
speech and language therapy
fluency disorders
stuttering
cluttering
Opis:
Artykuł jest próbą syntezy i uporządkowania najbardziej aktualnych danych na temat zaburzeń płynności mowy: jąkania i giełkotu. Rozpatrywane dane pochodzą zarówno z badań naukowych, opartych na najnowszych technikach diagnostycznych (np. fMRI, PET, badania audiologiczne), jak i refleksji nagromadzonej wokół praktyki logopedycznej. Wzięto pod uwagę czynniki predysponujące, wyzwalające i utrzymujące wyróżnione zaburzenia mowy, a także sposoby określania celów terapii osób z tymi zaburzeniami i sposoby jej prowadzenia. Wnioski wynikające z przeprowadzonej metaanalizy zebranych danych dowodzą istotnych zmian w teoretycznej i praktycznej perspektywie postrzegania jąkania i giełkotu. W przypadku jąkania zasadnicza zmiana dokonała się w rozumieniu przyczyn tego zaburzenia: obecnie powszechnie przyjmuje się, że przyczyna jąkania tkwi w mózgu. Artykuł omawia wnioski neuromorfologiczne i neurofunkcjonalne wynikające z wielu ostatnich badań. Terapia osób jąkających ma obecnie na celu dostosowanie się do oczekiwań klienta. Została omówiona w podziale na grupy wiekowe. W przypadku giełkotu również omówiono deficyty neuroanatomiczne leżące u jego podłoża, w tym głównie deficyty w okolicy obszarów czołowych lewej półkuli, odpowiedzialnych za planowanie motoryczne i kontrolę zachowania. W giełkocie stwierdza się głównie deficyty w zakresie kodowania gramatycznego: syntaktycznego i fonologicznego zdania oraz monitorowania wypowiedzi, co należy wziąć pod uwagę w terapii.
The article is an attempt to synthesize and organize the most up-to-date data on speech fluency disorders: stuttering and cluttering. The analyzed data come from both scientific research based on the latest diagnostic techniques (e.g. fMRI, PET, audiological research) as well as the reflection accumulated around the speech-language therapy practice. The factors predisposing, triggering and maintaining distinguished speech disorders, as well as methods of determining the goals of therapy of people with these disorders and ways of its management were taken into account. Conclusions resulting from the meta-analysis of the collected data prove significant changes in the theoretical and practical perspective of stuttering and cluttering. In the case of stuttering, the fundamental change occurred in the understanding of the causes of this disorder: nowadays, it is widely accepted that the cause of stuttering is in the brain. The article discusses neuromorphological and neurofunctional conclusions resulting from many recent studies. The therapy of stutterers is now aimed at adapting to the client’s expectations. The therapy was discussed in the division of age groups. In the case of cluttering, the neuroanatomic deficits at its base are also discussed, mainly deficits in the frontal areas of the left hemisphere leading to motor planning and behavior control. In cluttering, there are mainly deficits in grammatical coding of sentences: syntactic and phonological and monitoring utterances, which should be taken into acount in the therapy.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 2; 141-156
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania skuteczności terapii utrwalonego jąkania w opiniach logopedów i studentów logopedii
Determinants of the Effectiveness of Persistent Stuttering Therapy in the Opinions of Speech-Language Therapists and SLT Students
Autorzy:
Piekacz, Paulina
Węsierska, Katarzyna
Węsierska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035991.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jąkanie utrwalone
logopedzi
studenci logopedii
skuteczność
terapia
persistent stuttering/stammering
speech-language therapists (SLTs)
SLT students
effectiveness
therapy/treatment
Opis:
W artykule podjęto tematykę uwarunkowań skuteczności terapii jąkania utrwalonego w ocenie logopedów i studentów logopedii. W części teoretycznej zarysowano czynniki wpływające pośrednio i bezpośrednio na skuteczność terapii tego zaburzenia. Podczas badania analizie poddano czynniki mające wpływ na powodzenie terapii jąkania chronicznego. W tym celu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i użyto autorskiego kwestionariusza ankiety. W badaniu wzięło udział 147 respondentów (81 logopedów oraz 66 studentów logopedii). Wyniki tego projektu badawczego wykazują, że zarówno logopedzi, jak i studenci logopedii dysponują adekwatną wiedzą na temat uwarunkowań terapii jąkania utrwalonego. Ustalono, że według ankietowanych skuteczna terapia wiąże się z zastosowaniem kompleksowej diagnozy, hybrydowych podejść terapeutycznych i różnych form terapii, dostosowanych do indywidualnych potrzeb klienta czy pacjenta. W rezultacie badań ujawniono pozytywny stosunek badanych do autoterapii klienta, jego udziału w spotkaniach grup samopomocowych oraz zaangażowania najbliższego otoczenia w proces wsparcia. Wyniki badania wskazują, że respondenci dostrzegają znaczenie jakości relacji logopeda – klient w procesie terapii. Większość badanych manifestowała jednak duże wątpliwości w związku z własnymi umiejętnościami w zakresie wdrażania terapii jąkania. W podsumowaniu zaakcentowano, że niezależnie od stosunkowo zadowalającego stanu wiedzy na temat terapii jąkania ważne jest rozwijanie umiejętności praktycznych i poczucia kompetencji logopedów i studentów logopedii w tym zakresie. Dodatkowo zwrócono uwagę na rosnące zainteresowanie tematyką zaburzeń płynności mowy.
The article discusses a recent study on the effectiveness of persistent or chronic stuttering therapy based on the opinions of speech-language therapists (SLT’s) and SLT students. The purpose of the study was to consider their opinions in light of the conditions of effectiveness. In the theoretical section of the article, factors affecting chronic stuttering therapy are outlined both directly and indirectly. Factors affecting the success of chronic stuttering treatment were analyzed. To achieve the aim of the study a bespoke survey was used. The survey involved 147 respondents (81 SLTs and 66 SLT students). The results of this study show that both SLTs and SLT students have relatively adequate knowledge of the conditions that result in effective stuttering therapy. According to those surveyed, effective therapy is associated with the application of a comprehensive assessment process, the use of hybrid therapeutic approaches and various forms of therapy, as well as its adaptation to the client’s individual needs. The study has revealed the positive attitude of the respondents toward the client’s self-therapy, his or her participation in self-help group meetings together with the immediate environment’s involvement in the support process. The results of the study indicate that the respondents are aware of the impact of the quality of SLT-client relationships on the success of the therapy process. However, most of those surveyed expressed considerable doubts about their own skills in implementing stuttering intervention. In the conclusion, the authors highlight that independently from the somewhat satisfactory level of knowledge about stuttering therapy it is important to pay attention to the development of practical competences and the self-confidence of SLTs and SLT students in this relm. Additionally the growing interest in the topic of speech and language disorders was highlighted.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 187-204
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia dorosłych osób jąkających się
Quality of life assessment for adults who stutter
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Skibicka, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165645.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
jakość życia
terapia logopedyczna
dorosła osoba jąkająca się
stuttering
quality of life
speech-language therapy
adult person who stutters
Opis:
Jakość życia jest obecnie często wymieniana przez literaturę przedmiotu jako jedno z kluczowych zagadnień w opisie problemów, z którymi zmagają się dorosłe osoby z zaawansowanym jąkaniem i które muszą być uwzględniane przez badaczy i terapeutów, zarówno w deskrypcji zaburzenia, jak i programowaniu terapii. Ocena jakości życia w wielu badaniach dokonywana jest przy pomocy ogólnych kwestionariuszy, nieuwzględniających specyficznych problemów komunikacyjnych, psychologicznych i społecznych osób jąkających się. Tylko właściwe określenie zaburzonych kategorii jakości życia pozwoli na zaproponowanie terapii dostosowanej do potrzeb danej osoby. Artykuł zawiera propozycję narzędzia dedykowanego dorosłym osobom jąkającym się (DOJ), kwestionariusza oceny jakości życia DOJ oraz wnioski płynące ze wstępnych wyników badań dokonane przy pomocy tego narzędzia. Wyniki potwierdzają negatywny wpływ zaburzenia na jakość życia DOJ, ale jednocześnie pozwalają na stwierdzenie, że jąkanie nie musi mieć jednoznacznie negatywnego wpływu na życiowy sukces czy poczucie szczęścia. W dyskusji zawarto wskazania metodyczne i postulaty do przyszłych badań w omawianym zakresie.
Quality of life is now frequently mentioned by the literature as one of the key issues in the description of problems faced by adults with advanced stuttering and which must be taken into account by researchers and therapists, both in the descriptiveness of the disorder and in the programming of therapy. The assessment of quality of life in many studies is done using generic questionnaires that do not take into account the specific communication, psychological and social problems of people who stutter. Only the correct identification of impaired quality of life categories will allow to propose a therapy tailored to the needs of a given person. The article includes a proposal of a tool dedicated to adult person who stutterers (APWS), the APWS quality of life assessment questionnaire, and conclusions from preliminary results of research conducted with the use of this tool. The results confirm the negative impact of the disorder on the APWS quality of life, but at the same time allow us to conclude that stuttering does not have to have an unequivocally negative impact on life success or happiness. The discussion includes methodological indications and postulates for future research in the discussed area.
Źródło:
Logopedia; 2022, 51, 1; 81-99
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobbing szkolny wśród uczniów z zaburzeniami w komunikowaniu się – percepcja zjawiska i potencjalne kierunki działań
Bullying among students with communication disorders – perception of the phenomenon and recommended actions
Autorzy:
Fatyga, Agnieszka
Kilian, Katarzyna
Węsierska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695829.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dokuczanie
jąkanie
logopeda
mobbing szkolnym
nauczyciel
zaburzenia w komunikowaniu się
zapobieganie
bullying
stuttering/stammering
speech‑language therapist/pathologist (SLT/SLP)
teacher
communication disorders
prevention
Opis:
The article presents the findings from two research projects on bullying among students with communication disorders. The aim of the first project is to survey the opinions of teachers (n = 53) and speech‑language therapists/pathologists (n = 59) on the prevalence of this phenomenon, its causes and potential remedies. Respondents were also asked whether children with speech‑language problems were more likely to become victims of bullying at school in their opinion. The study also accounts for the respondents’ opinions of potential forms of preventing bullying and preparing students for dealing with this problem in the school setting. In addition, the article presents the results of a pilot study carried out in the framework of workshop meetings organized at the University of Silesia in Katowice. During these workshops, educational activities were carried out with regard to the practical aspects of how to deal with bullying at school. The workshops involved both stuttering children and their parents/caregivers. The authors also discuss the results of a survey conducted among the workshop participants in the form of pre‑ and post‑workshop questionnaires. The paper also includes evaluation of issues such as, bullying at school and potential strategies of dealing with it. The final part of the article, provides examples of strategies of how to support students in dealing with bullying in schools.
W artykule zaprezentowano wyniki dwóch projektów badawczych dotyczących mobbingu szkolnego wobec uczniów z zaburzeniami w komunikowaniu się. Celem pierwszego projektu było sondowanie opinii nauczycieli (n = 53) i logopedów (n = 59) na temat częstości występowania tego zjawiska, jego przyczyn oraz potencjalnych środków zaradczych. Respondenci byli również proszeni o ocenę, czy dzieci zmagające się z jakimkolwiek problemem logopedycznym częściej stają się ofiarami dokuczania i/lub znęcania w szkole. Rozpoznawano także opinie badanych na temat potencjalnych form przeciwdziałania mobbingowi szkolnemu oraz ich przygotowania do radzenia sobie z tym zjawiskiem na terenie szkoły. W opracowaniu przedstawiono również wyniki pilotażowego projektu badawczego realizowanego w ramach spotkań warsztatowych dla dzieci jąkających się i ich rodzin, organizowanych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Podczas tych warsztatów przeprowadzono zajęcia edukacyjne z zakresu praktycznych aspektów radzenia sobie z mobbingiem szkolnym. W warsztatach wzięły udział zarówno dzieci jąkające się, jak i ich rodzice/opiekunowie. Autorki omówiły również wyniki sondażu przeprowadzonego wśród uczestników przed warsztatami i po ich wdrożeniu na temat mobbingu szkolnego i potencjalnych strategii radzenia sobie z tym zjawiskiem. W podsumowaniu artykułu zarekomendowano przykładowe formy wsparcia ucznia w radzeniu sobie z przejawami dokuczania lub/i prześladowania w szkole.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2019, 3; 63-78
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies