Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "strzemiączko" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Numerical study of Hough technique in surgery of otosclerosis, using the finite element method
    Autorzy:
    Gentil, F.
    Parente, M.
    Martins, P.
    Santos, C.
    Almeida, E.
    Ferreira, A.
    Natali, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/307201.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    metoda elementów skończonych
    otoskleroza
    wycięcie strzemiączka
    strzemiączko
    finite element method
    otosclerosis
    stapedectomy
    stapedotomy
    stapes
    Opis:
    Purpose: Otosclerosis is a metabolic bone disease of the otic capsule that can cause the stapes fixation, resulting in conductive hearing loss or, in a profound sensorineural deafness threshold. Surgery is one of the possible treatments for the otosclerosis. To repair small focus of otosclerosis in the anterior crus of the stapes, in 1960, Hough suggested the implementation of a technique in which part of the anterior crus is fractured and the stapes turned. As a result, the posterior crus of the stapes is the only connection with the inner ear. In this work, the outcome of Hough’s surgical technique was simulated. Methods: Based on computerized images, a finite element model of middle ear ossicles and tympanic membrane was created, as well as a model where the stapes has changed. The discretization of the tridimensional solid model was made using the ABAQUS software. The mechanical properties used were taken from the literature and adequate boundary conditions were applied. Results: The results obtained with the Hough technique simulation were compared with a representative model of the normal ear, taking into account the displacements obtained on the central part of the stapes footplate and the maximum principal stress in the stapes crus. Conclusions: The results obtained are closer to the normal ear model, therefore Hough technique stands out as a good option to correct small focus of otosclerosis.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2015, 17, 4; 149-153
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intraoperative hearing evaluation during tympanoplasty – surgical technique and measurement method using OssiMon LAIOM system
    Pomiary śródoperacyjne słuchu podczas operacji tympanoplastycznych – metoda chirurgiczna i technika pomiaru za pomocą systemu OssiMon LAIOM
    Autorzy:
    Niemczyk, Kazimierz
    Morawski, Krzysztof
    Delgado, Rafael
    Małkowska, Maria
    Bartoszewicz, Robert
    Sokołowski, Jacek
    Lachowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399822.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    otology
    eardrum
    external auditory canal
    stapes
    hearing tube
    auditory ossicles
    tympanic cavity
    otologia
    błona bębenkowa
    przewód słuchowy zewnętrzny
    strzemiączko
    trąbka słuchowa
    kosteczki słuchowe jama bębenkowa
    Opis:
    We present a surgical technique of closed tympanoplasty for chronic otitis, together with an intraoperative functional evaluation system with the OssiMon LAIOM software. The technique can be used in one or two steps for an intraoperative evaluation of the functional effect during ear operation. Using OssiMon LAIOM, we were able to simultaneously measure the auditory steady-state response (ASSR), as well as to perform laser dopler vibrometry (LDV). For electrophysiologic measurements, OssiMon LAIOM uses the Intelligent Hearing System platform, and the Polytec single-point laser to evaluate the ossicular mobility. The measurements can be conducted using both methods at the same time or separately, applying each method independently. The OssiMon LAIOM software records the ASSR response intraoperatively and marks it automatically on the audiogram with the preoperative hearing level. The ossicular vibration level is determined based on the measured LDV response. To the best of our knowledge, OssiMon LAIOM is the first solution allowing to objectively measure the effectiveness of tympanoplasty using two methods simultaneously, i.e. ASSR and LDV. The system could be widely applied in the functional evaluation of the middle ear and in clinical practice.
    Autorzy przedstawiają technikę operacji tympanoplastycznych typu zamkniętego stosowaną w leczeniu przewlekłych zapaleń uszu oraz system śródoperacyjnej oceny wyniku czynnościowego z aplikacją OssiMon LAIOM. Opracowana technika operacyjna może być stosowana jednoetapowo lub dwuetapowo umożliwiając wykonywanie śródoperacyjnych pomiarów efektu czynnościowego operacji ucha. Za pomocą aplikacji OssiMon LAIOM mogą być zastosowane jednocześnie pomiary elektrofizjologiczne potencjałów stanu ustalonego (ASSR ‒ auditory steady state response) oraz pomiary drgań kosteczek słuchowych (LDV – laser dopler vibrometry). OssiMon LAIOM wykorzystuje do pomiarów elektrofizjologicznych ASSR platformę Intelligent Hearing System, a do oceny ruchomości kosteczek słuchowych jednopunktowy laser Polytec. Pomiary można wykonywać jednocześnie obiema metodami lub pojedynczo każdą z nich niezależnie od siebie. Aplikacja OssiMon LAIOM pozwala na uzyskanie podczas operacji zapisu odpowiedzi ASSR w formie automatycznie zaznaczonej odpowiedzi na siatce audiogramu z zapisanym poziomem słuchu przed operacją. Próg drgań kosteczek słuchowych jest ustalany na podstawie rejestracji odpowiedzi LDV. OssiMon LAIOM wg wiedzy autorów jest pierwszym rozwiązaniem umożliwiającym obiektywne pomiary efektywności tympanoplastyk za pomocą jednocześnie stosowanych 2 metod ASSR i LDV. System ten może mieć bardzo duże zastosowanie w badaniach funkcji ucha środkowego oraz w praktyce klinicznej.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 55-62
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The middle ear in multituberculate mammals
    Ucho Srodkowe multituberkulatow
    Autorzy:
    Hurum, J H
    Presley, R
    Kielan-Jaworowska, Z
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22047.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Lambdopsalis
    ssaki
    stekowce
    czaszki
    ucho srodkowe
    kowadelko
    mloteczek
    paleocen
    Mongolia
    strzemiaczko
    Nemegtbaatar gobiensis
    kreda
    paleontologia
    Chulsanbaatar vulgaris
    paleozoologia
    Kryptobaatar
    kosteczki sluchowe
    morfologia zwierzat
    multituberkulaty
    Opis:
    The ear ossicles, preserved in skulls of a tiny Late Cretaceous multituberculate Chulsanbaatar vulgaris from Mongolia are arranged as in modern mammals. This makes the idea of an independent origin of the multituberculates from other mammals unlikely. We report the finding of ear ossicles in Mesozoic multituberculates. Three almost complete incudes and two fragments of malleus are described and compared with those reported in the Paleocene Lambdopsalis and in non-multituberculate mammals. In these Late Cretaceous multituberculates lateral expansion of the braincase is associated with the presence of sinuses and development of extensive masticatory musculature, but not by the expansion of the vestibule, which is moderately developed. It is argued that because of the lateral expansion of the multituberculate braincase, the promontorium is arranged slightly more obliquely with respect to the sagittal plane than in other mammals and the fenestra vestibuli faces anterolaterally, rather than laterally. This results in a corresponding alteration in orientation of the stapes. The epitympanic recess is situated more anteriorly with respect to the fenestra vestibuli than in other mammals. The recess is deep, and the incus must therefore be oriented somewhat vertically. The incus is roughly A-shaped, with crus breve subparallel to the axis of vibration of the malleus. This axis, approximately connecting the anterior process of the malleus and the crus breve of the incus, lies at 45-55º to the sagittal plane in Chulsanbaatar. Probably most multituberculates were similar in this respect. The fragments of the malleus show a very long anterior process, which agrees with the reconstruction of the malleus in Lambdopsalis by Meng & Wyss (1995), and with the partial malleus of Kyptobaatar, described by Rougier et al. (in press)
    Kostki słuchowe ssaków (strzemiączko, kowadełko i młoteczek), mieszczące się w uchu środkowym i przekazujące drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego, bardzo rzadko zachowują się w stanie kopalnym. Niekompletne kostki słuchowe multituberkulatów zostały po raz pierwszy opisane u paleoceńskiego rodzaju Lambdopsalis z Chin przez Miao & Lillegravena (1986). Autorzy ci, oraz Miao (1988) zrekonstruowali młoteczek z rękojeścią skierowaną ku tyłowi, a nie skośnie ku przodowi i dośrodkowo jak u wszystkich innych ssaków. Niekompletne kostki słuchowe zostały nastepnie odkryte w czterech okazach maleńkiego multituberkulata Chulsanbaatar vulgaris z późnej kredy Mongolii, w materiałach zebranych przez Polsko-Mongolskie Wyprawy Paleontologicme do Mongolii, znajdujących się w zbiorach Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk. Jeden z tych okazów zostal krótko opisany w poprzedniej naszej pracy (Hurum et al. 1995), a trzy w niniejszej pracy. Opisane kostki słuchowe Chulsanbaatar vulgaris obejmują trzy prawie kompletne kowadełka (po raz pierwszy znalezione u multituberkulatów) i dwa fragmenty młoteczka. W poprzedniej pracy opisano również kowadełko oraz strzemiączko, jednakże identyfikacja tego ostatniego elementu nie jest calkowicie pewna. Kowadełko ma w przybliżeniu kształt litery A. W zwiąku z bocznym rozszerzeniem puszki mózgowej multituberkulatów, promontorium ustawione jest u nich nieco bardziej skośnie w stosunku do osi czaszki niż u innych ssaków, co powoduje, że okienko przedsionka jest zwrócone w bok i ku przodowi, a nie tylko w bok, jak u innych ssaków. Położenie okienka przedsionka wpływa na zmianę ustawienia strzemiączka. Zachyłek nadbębenkowy jest położony bardziej ku przodowi w stosunku do okienka przedsionka niż u innych ssaków i jest głęboki, dlatego kowadełko musiało być ustawione prawie pionowo, z odnogą krótką skierowaną równolegle do osi drgań młoteczka. Zachowane fragmenty młoteczka wykazują obecność długiego wyrostka donosowego, co zgadza się z rekonstrukcją młoteczka u paleoceńskiego Lambdopsalis (Meng & Wyss 1995), z odkrytymi ostatnio fragmentami kostek słuchowych multituberkulata Kryptobaatar z późnej kredy Mongoliii (Rougier et al. w druku), a także z budową młoteczka u stekowców oraz u zarodków prymitywnych ssaków (Fleischer 1973, 1978; Maier 1989, 1990). Dane te (mimo że rękojeść młoteczka nie została dotychczas znaleziona u multituberkulatów) wskazują, że kostki słuchowe multituberkulatów miały taką samą orientację jak u ssaków współczesnych (Fig. 6). Rekonstrukcja kostek słuchowych multituberkulatów przedstawiona w niniejszej pracy nie zgadza sie z rekonstrukcją Miao & Lillegravena (1986) i przemawia przeciw wyodrębnieniu się multituberkulatów z gadów ssakokształtnych oddzielnie od pozostałych ssaków, a więc stanowi argument na korzyść monofiletyzmu ssaków. Ponadto, na podstawie szlifów seryjnych czaszek multituberkulatów Chulsanbaatar vulgaris i Nemegtbaatar gobiensis, wykazano (Fig. 8), że średnica przedsionka u tych multituberkulatów jest około dwukrotnie większa niż średnica ślimaka, tak samo jak to ma miejsce u osesków współczesnych ssaków. Luo & Ketten (1991), na podstawie niejasnych przekrojów tomograficznych kości skalistej multituberkulatów Catopsalis i Moeniscoessus, stwierdzili, że średnica przedsionka jest u nich odpowiednio 5 i 7 razy większa niż średnica ślimaka i zasugerowali, że silnie powiększony przedsionek stanowi synapomorfię multituberkulatów. Na podstawie danych opublikowanych w niniejszej pracy, wniosek ten odrzuciliśmy.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 3; 253-275
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies