Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "stosunki transatlantyckie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Donald Trump and Difficult Relations with Europe
    Donald Trump i trudne relacje z Europą
    Autorzy:
    Kiwerska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625488.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Trump
    USA
    EU
    NATO
    transatlantic relations
    Unia Europejska
    stosunki transatlantyckie
    Opis:
    W artykule poddano analizie relacje amerykańsko-europejskie w okresie urzędowania Donalda Trumpa. Zwrócono uwagę na problemy, jakie pojawiły się na linii Ameryka-Europa w efekcie działań nowej administracji, a dotyczące kwestii zasadniczych, takich jak: bezpieczeństwo, stosunki gospodarcze, wzajemne zaufanie, wiarygodność. Zachwianiu uległy także relacje amerykańsko-niemieckie, jeszcze niedawno określane „partnerstwem w przywództwie” i   stanowiące ważny komponent układu transatlantyckiego. Brak uznania dla wysiłku integracyjnego Europy także nie służy dobrze wspólnocie euroatlantyckiej.
    The paper analyzes European-American relations in the time of Donald Trump’s administration. Attention is drawn to the problems that appeared between the United States and Europe as a result of the actions of the new administration in terms of fundamental issues, such as security, economic relations, trust, and attachment to the values of the West. Trump seems to be the first American President who has no recognition of integration efforts in Europe. Also the American-German relations have been disturbed although they used to be called the “partnership in leadership” and represented an important component of the transatlantic system.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 83-94
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Germany and the Crisis in Transatlantic Relations
    Niemcy i kryzys w relacjach transatlantyckich
    Autorzy:
    Kiwerska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953884.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Germany
    USA
    transatlantic relations
    Angela Merkel
    Donald Trump
    RFN
    stosunki transatlantyckie
    Opis:
    Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.
    Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w z akresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 45-60
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transatlantic Relations in Post-Bipolar Era: Strategy for a “New Europe”
    Relacje transatlantyckie w postbipolarnym świecie: Strategia dla „Nowej Europy”
    Трансатлантические отношения в пост-биполярнoй эрe: Стратегия для „Новой Европы”
    Autorzy:
    Kandyuk, Oleksiy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691490.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Трансатлантические отношения
    „Новая Европа”
    Центральна и Восточна Европа
    безопасность
    stosunki transatlantyckie
    „Nowa Europa”
    Europa Środkowa i Wschodnia
    bezpieczeństwo
    Opis:
    Сегодня регион, который часто называют „Новой Европой” переживает очень сложный и важный период политической истории. Большинство государств этого региона находятся на определенном этапе окончательной трансформации: покончив с геополитическими построениями советского периода, переориентируются на ту или иную форму региональной или глобальной интеграции. Очень похожая ситуация была в Центральной и Восточной Европе в конце ХХ века. В обоих случаях воздействие зарубежных акторов, в первую очередь Объединенной Европы и США, политика которых в основном формирует дальнейшую парадигму развития в этих регионах, имеет первостепенное значение. Эти государства фактически сталкиваются с дилеммой выбора между развитием Атлантического внешнеполитического вектора (позиция Соединенных Штатов традиционно сильна в этом регионе) и углублением интеграционных процессов в Европе, к которой в основном они принадлежат.
    Współcześnie region określany mianem Nowej Europy doświadcza złożonego i ważnego okresu rozwoju w swojej historii. Większość państw regionu znajduje się na ostatnim etapie transformacji: zrywają z pozostałościami geopolitycznego porządku z czasów dominacji Związku Radzieckiego i koncentrują się na uczestnictwie w formach regionalnej lub globalnej integracji. Podobny scenariusz miał miejsce w Europie Środkowo-Wschodniej pod koniec XX w. W obu przypadkach kluczowe znaczenie miało oddziaływanie aktorów zewnętrznych, głównie jednoczącej się Europy i Stanów Zjednoczonych, którzy budowali paradygmat rozwoju państw regionu. Stawały one w obliczu dylematu wyboru pomiędzy atlantyckim wektorem polityki zagranicznej (pozycja Stanów Zjednoczonych jest tradycyjnie mocna w regionie) a pogłębianiem współpracy z Unią Europejską, do której większość z nich należy.
    Źródło:
    Eastern Review; 2016, 5; 39-50
    1427-9657
    2451-2567
    Pojawia się w:
    Eastern Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postanowienia umowy CETA w sferze biotechnologii rolniczej – wnioski dla rokowań umowy TTIP
    Lessons from CETA in the Field of Agricultural Biotechnology for the TTIP negotiations
    Autorzy:
    Kaliszuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454416.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polski Instytut Ekonomiczny
    Tematy:
    porozumienia o wolnym handlu
    żywność genetycznie zmodyfikowana
    Kanada
    stosunki transatlantyckie
    free trade agreements
    genetically modified food
    Canada
    transatlantic relations
    Opis:
    W artykule przeanalizowano wyniki negocjacji unijno-kanadyjskiej Kompleksowej umowy gospo-darczo-handlowej (CETA) w zakresie biotechnologii rolniczej pod kątem unijno-amerykańskich ro-kowań Transatlantyckiego partnerstwa w dziedzinie handlu i inwestycji (TTIP). Stany Zjednoczone są największym, a Kanada piątym na świecie producentem roślin genetycznie zmodyfikowanych (GM). Lepszy dostęp towarów rolno-spożywczych do rynku Unii, największego ich importera na świecie, był jednym z głównych celów negocjacyjnych Kanady. Jest także prioryte-tem Stanów Zjednoczonych. Punktem wyjścia do oceny postanowień umowy CETA i wniosków z niej płynących dla rokowań umowy TTIP jest omówienie rolnictwa Kanady i jej polityki w dziedzinie zielonej biotechnologii. W artykule przeanalizowano także rozbieżności w przepisach UE i Kanady regulujących kwestie or-ganizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) oraz propozycje strony amerykańskiej dotyczące dostępu do rynku produktów „nowoczesnej technologii rolniczej” w umowie TTIP. Pogodzenie ofen-sywnych interesów Kanady (eksport artykułów rolnych, w większości GMO) z oficjalnym, ostrożno-ściowym podejściem UE nie mogło być łatwe, tym bardziej, że umowę CETA postrzegano jako „przedsionek” do TTIP. W efekcie postanowienia umowy w tej materii są dość lakoniczne, choć za-wierają zapisy otwierające drzwi do dalszych pertraktacji. W przypadku podpisania umowy TTIP kwestie biotechnologii rolniczej nabiorą jeszcze większego znaczenia. Biorąc pod uwagę determinację koncernów agro-biotechnologicznych w promowaniu żywności biotechnologicznej można obawiać się, że strona unijna ulegnie ich presji, a aspekty pozaekonomiczne przegrają z czysto ekonomicznymi.
    The article analyses the results of the negotiations of the EU-Canadian Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) in the field of agricultural biotechnology for the on-going UE-US nego-tiations of Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). The United States is the biggest and Canada is ranked the fifth biggest producer of genetically modified (GM) plants. Better access of agri-food products to the EU market, the largest importer of the products in the world, was one of the main Canada’s negotiating objectives and a priority for the US. The discussions on Canada’s agriculture and its policy in the field of green biotechnology are the starting point for the evaluation of the provisions of CETA agreement, and resulting conclusions for further TTIP agreement negotiations. The article also examines the disparities between the regulations of the EU and Canada governing genetically modified organisms (GMOs) and the USA’s proposals regarding the access of “modern agricultural technology” products to the market to be included in the TIIP agreement. Reconciling the offensive interests of Canada (export of agricultural products, mostly GMOs) with the official precautionary approach of the EU could not have been an easy task, espe-cially given the fact that the CETA agreement was seen as a specific introduction to the TTIP. As a result, the provisions of the agreement in this matter are rather brief; still, they contain arrangements which create opportunities for further negotiations. If TTIP agreement is signed, the issues of agricul-tural biotechnology will gain in importance. Considering the determination of the agro-biotechnology corporations with regard to promoting biotech foods we may expect that the EU would eventually yield under pressure and purely economic factors will establish supremacy over non-economic aspects.
    Źródło:
    Unia Europejska.pl; 2016, 1; 7-22
    2084-2694
    Pojawia się w:
    Unia Europejska.pl
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co dalej z amerykańskim przywództwem? Stany Zjednoczone doświadczone prezydenturą Trumpa i pandemią
    What’s next for American leadership? United States hit by Trump presidency and pandemic
    Autorzy:
    Kiwerska, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083342.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    USA
    COVID-19 pandemic
    Donald Trump
    Joe Biden
    American leadership
    transatlantic relations
    pandemia COVID-19
    amerykańskie przywództwo
    stosunki transatlantyckie
    Opis:
    W opracowaniu przedstawiono kondycję Stanów Zjednoczonych doświadczonych pandemią COVID-19 i kontrowersyjną prezydenturą Donalda Trumpa. Starano się odpowiedzieć na pytanie, jak supermocarstwo radziło sobie z bezprecedensowym wyzwaniem i dlaczego w tym starciu USA się nie sprawdziły. Choć analizowano też sytuację wewnętrzną, to jednak uwaga była skoncentrowana na aspekcie zewnętrznym. Główna konkluzja brzmi następująco: starcie z pandemią obnażyło słabość i niekompetencję administracji Trumpa, czego potwierdzeniem było bogate żniwo ofiar śmiertelnych i chorych, jakie zbierał koronawirus w USA. Ekipa Trumpa nie sprawdziła się również na arenie międzynarodowej, rezygnując z tradycyjnej w takich sytuacjach przywódczej roli Ameryki, a wykazując się egoizmem czy małostkowością. Administracja Bidena podjęła próbę odbudowy rangi USA, stając jednak przed trudnym zadaniem. Pierwsze posunięcia nowej ekipy spowodowały nie tylko powrót USA na tradycyjną trajektorię amerykańskiej polityki zagranicznej, gdzie liczą się zasady i standardy, ważna jest wiarygodność i przewidywalność. Proces wzmacniania roli USA zaowocował także odbudową relacji transatlantyckich, stanowiących jeden z filarów siły Ameryki na arenie międzynarodowej. W artykule przyjęto strategię badawczą opartą na śledzeniu wydarzeń, ich ocenie, jakościowym i krytycznym analizowaniu tekstów, prowadzeniu ocen porównawczych.
    The study presents the situation of the United States experienced by the COVID-19 pandemic and the controversial presidency of Donald Trump. Efforts were made to answer the question of how the superpower was coping with an unprecedented challenge and why the US did not work in this clash. Although the internal situation was also analysed, attention was focused on the external aspect. The main conclusion is that the pandemic has exposed the weakness and incompetence of the Trump administration, as evidenced by the rich toll of deaths and sick that the coronavirus has collected in the US. Nor has the Trump team proven itself internationally, abandoning America’s traditional leadership role in such situations, and showing selfishness or pettiness. The Biden administration has attempted to rebuild the U.S. ranks, but faces a difficult task. The new team’s first moves not only brought the US back to the traditional trajectory of US foreign policy, where principles and standards matter, credibility and predictability are important. The process of strengthening the US role has also resulted in the reconstruction of transatlantic relations, which are one of the pillars of America’s strength on the international stage. The article adopts a research strategy based on the tracking of events, their evaluation, qualitative and critical analysis of texts, conducting comparative evaluations.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2022, 2; 23-36
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komplizierte deutsch-amerikanische Beziehungen im 21. Jahrhundert
    Skomplikowane stosunki niemiecko-amerykańskie w XXI wieku
    Autorzy:
    Larres, Klaus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197600.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    deutsch-amerikanische beziehungen
    transatlantische beziehungen
    nato
    george w. bush
    barack obama
    donald trump
    joe biden
    angela merkel
    german-american relations
    transatlantic relations
    stosunki niemiecko-amerykańskie
    stosunki transatlantyckie
    Opis:
    Seit dem Ende des Kalten Krieges ist es mit den deutsch-amerikanischen Beziehungen bergab gegangen. Dennoch sind beide Länder nach wie vor recht eng verbündet und werden dies trotz aller tagespolitischen Krisen auch weiterhin bleiben. Die starken Differenzen während der Regierungszeit George W. Bushs (2001–2009) und vor allem in der Trump-Ära (2017–2021) müssen als überaus schwierige Ausnahmejahre angesehen werden. Aller Voraussicht nach wird die Zusammenarbeit mit der sich seit dem Januar 2021 im Amt befindenden Joe Biden-Regierung erheblich besser und konstruktiver sein. Zurück zur Normalität könnte der Slogan für seine Außenpolitik heißen, einschließlich der üblichen transatlantischen Differenzen und Krisen, die sich auch während der Biden- -Jahre einstellen dürften.
    Since the end of the Cold War German-American relations have gone downhill. Nevertheless, the two countries are still very closely allied and will continue to be so despite all the political crises of the day. The profound difficulties during the reign of George W. Bush (2001–2009) and especially in the Trump era (2017–2021) must be viewed as highly exceptional years. In all likelihood, cooperation with the Joe Biden administration, which has been in office since January 2021, will be significantly better and much more constructive. Back to normalcy could be the slogan for Biden’s foreign policy, though this will include the usual transatlantic crises and difficulties that are also likely to arise during the Biden years.
    Od końca zimnej wojny stosunki niemiecko-amerykańskie ulegały stałemu pogorszeniu. Jednakże oba państwa są wciąż ściśle ze sobą powiązane sojuszniczo i ten stan rzeczy utrzyma się pomimo licznych współczesnych kryzysów politycznych. Kadencje George’a W. Busha (2001–2009), a zwłaszcza prezydenturę Donalda Trumpa (2017– 2021), podczas których pojawiły się głębokie różnice między sojusznikami, należy postrzegać w kategoriach wyjątkowych lat. Bardzo prawdopodobne jest, że współpraca z administracją Joe Bidena, który objął urząd prezydenta w styczniu 2021 r., będzie znacząco lepsza i o wiele bardziej konstruktywna. Idea powrotu do normalności to możliwe hasło polityki zagranicznej Bidena, chociaż nie obejdzie się zapewne bez typowych kryzysów transatlantyckich i trudności, które bez wątpienia pojawią się za prezydentury Bidena.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, 1; 43-57
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Multilateralism as Germany’s Response to Change in International Order in the 21st Century
    Multilateralizm jako odpowiedź Niemiec na zmiany w porządku międzynarodowym w XXI wieku
    Autorzy:
    Dobosz-Dobrowolska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953887.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    multilateralism
    German global politics
    EU
    Heiko Maas
    “America first”
    “Europe united”
    transatlantic relations
    multilateralizm
    polityka globalna RFN
    UE
    „America first”
    „Europe united”
    stosunki transatlantyckie
    Opis:
    The change of paradigms defining the foreign policy of the main centers of power: the US, Russia and China, along with the subsequent transformation of relations between these powers, determined global relations. They have transformed the political order and, due to the change of the canon of values and norms desirable in international relations, have seriously undermined the foundations of formal and legal order. Article deals with Germany’s attitude to the changes in the international order. The aims of the research process are: Identification of the main assumption of the German policy selected in response to the changes occurring in the world and Assessment of the coherence of the German and EU approach.
    Zmiana paradygmatów definiujących politykę zagraniczną głównych ośrodków siły: USA, Rosji i Chin, wraz z następującym po niej przekształceniem stosunków pomiędzy tymi mocarstwami wpłynęły determinująco na układ relacji w skali globalnej. Przekształciły ład polityczny oraz, ze względu na zmianę kanonu pożądanych w międzynarodowych relacjach wartości i norm, poważnie nadwyrężyły podstawy ładu formalnoprawnego. Artykuł traktuje o stosunku Niemiec do zmian w ładzie międzynarodowym. Celem procesu badawczego jest identyfikacja głównego założenia niemieckiej polityki wyłonionego w odpowiedzi na zaistniałe przemiany na świecie oraz ocena koherentności niemieckiego podejścia z koncepcją Unii Europejskiej.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 87-101
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucje oceny skutków regulacji w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej w kontekście negocjacji nad TTIP
    Regulatory Impact Assessment Institutions in the United States and the European Union in the Context of TTIP Negotiations
    Autorzy:
    Adamowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091772.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    regulacja
    ocena skutków regulacji
    Unia Europejska
    Stany Zjednoczone
    TTIP
    polityka publiczna
    stosunki transatlantyckie
    regulation
    Regulatory Impact Assessment
    European Union
    United States
    public policy
    transatlantic relations
    Opis:
    Ocena skutków regulacji (OSR) jest metodą analizy polityki publicznej, która ma coraz większe znaczenie w systemach regulacyjnych USA oraz Unii Europejskiej. Metoda ta, opracowana w latach 80. ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych, jest obecnie stosowana przez instytucje rządowe wielu krajów rozwiniętych na całym świecie – przyjęły ją m.in. państwa członkowskie Unii Europejskiej. OSR jest dokumentem wskazującym potencjalne koszty i korzyści projektu regulacji, opracowywanym za pomocą analizy ilościowej oraz jakościowej. Powstała w ten sposób analiza wskazuje, które regulacje przynoszą społeczeństwu i gospodarce więcej korzyści niż koszów. Pozwala więc ona ocenić, czy dane regulacje opłaca się wprowadzać w życie. Artykuł przedstawia ewolucję podejścia do OSR w UE oraz USA, porównując obydwa modele i przyjmując za metodę badawczą analizę historyczno-instytucjonalną. Kwestia ta zostaje rozpatrzona w kontekście transatlantyckiej współpracy między Brukselą a Waszyngtonem nad reformą regulacji oraz rozwojem współpracy handlowej i inwestycyjnej w ramach negocjacji nad Transatlantyckim Partnerstwem w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP). Zidentyfikowane są ponadto różnice w podejściu do OSR na obu kontynentach oraz możliwe obszary współpracy na polu regulacji.
    Regulatory Impact Assessment (RIA) is a method of public policy analysis that has been gaining more and more significance in the regulatory systems in the United States and the European Union. The method, developed in the 1980s in the United States, is currently applied by government institutions in a number of developed countries throughout the world, for example the Member States of the European Union. RIA is a document pointing out the potential costs and benefits of a draft regulation. It is drawn up using quantitative and qualitative analysis, which indicates the regulations that bring more benefits to the society than costs and therefore makes it possible to assess whether it is profitable to implement the regulation. This article presents the evolution of the approach to RIA in the European Union and the United States by comparing the two models and applying the research method of historical/institutional analysis. The issue is discussed in the context of the transatlantic cooperation between Brussels and Washington on the reform of regulations and development of trade and investment cooperation under the negotiation of the Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). Furthermore, the article identifies the differences in the approach to RIA on the two continents as well as the possible areas of cooperation in the area of regulation.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 255-279
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współpraca polityczna i w zakresie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską po amerykańskich wyborach prezydenckich 2016 r. – kontynuacja czy zmiana?
    Political and Security Cooperation between the United States and the European Union after the 2016 US Presidential Election – A Continuation or Change?
    Autorzy:
    Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505577.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Unia Europejska
    Stany Zjednoczone Ameryki
    Sojusz Północnoatlantycki
    bezpieczeństwo
    Donald Trump
    Barack Obama
    George W. Bush
    stosunki transatlantyckie
    European Union
    United States of America
    North Atlantic Treaty Organization
    security
    transatlantic relations
    Opis:
    Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych.
    Donald Trump’s victory in the 2016 presidential election signaled a diametric turn in US foreign and security policy. This change concerns transatlantic relations and the policies of the superpower towards NATO and the European Union. US allies in Europe assumed that during the electoral campaign diff erent rules were being applied than those to be used in governing the nation. They assumed that Donald Trump would not deliver on his most controversial promises. Nevertheless, many of the statements made by the leaders of European nations were full of fear and uncertainty. The purpose of this article is to study the kind of cooperation occurring between the United States and the European Union after the 2016 presidential election. Political and security cooperation has been analyzed in this regard, comparing the decisions and actions of the new US president to those of the previous US administration, in order to highlight certain tendencies, those that are common and those that are not.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 147-165
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucjonalne dylematy transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa: Unia Europejska partnerem Stanów Zjednoczonych czy prymat NATO?
    Institutional dilemmas of transatlantic security relations: the European Union as a partner of the United States or the primacy of NATO?
    Autorzy:
    PODRAZA, ANDRZEJ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625749.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transatlantic security relations
    European Union
    United States
    NATO
    theories of international relations
    transatlantyckie stosunki bezpieczeństwa
    Unia Europejska
    Stany Zjednoczone
    teorie stosunków międzynarodowych
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the two institutional set-ups that have evolved within the framework of transatlantic security relations. First, it is NATO, which was created in 1949 as a military alliance whose original purpose was to counteract the threat posed by the Soviet Union and to control Germany by anchoring the United States on the European continent. Since then, and especially since the end of the Cold War, NATO has undergone a process of transformation, but a number of primary functions continue to be extremely important. Individual theories of international relations (neorealism, neoliberal institutionalism, social constructivism) interpret the changes in NATO differently. Second, an alternative institutional set-up to NATO may be security and defence relations between the European Union and the United States. It is more potential because the Union still has problems with its actorness in international politics.
    Celem artykułu jest analiza dwóch układów instytucjonalnych, które rozwinęły się w ramach transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa. Po pierwsze, jest to NATO, które powstało w 1949 r. jako sojusz wojskowy, którego pierwotnym celem było przeciwdziałanie zagrożeniu ze strony Związku Radzieckiego i kontrola Niemiec dzięki zakotwiczeniu Stanów Zjednoczonych na kontynencie europejskim. Od tego czasu, a w szczególności od końca zimnej wojny, NATO przeszło proces transformacji, ale szereg pierwotnych funkcji nadal ma ogromne znaczenie. Poszczególne teorie stosunków międzynarodowych (neorealizm, neoliberalny instytucjonalizm, konstruktywizm społeczny) w odmienny sposób interpretują zmiany w NATO. Po drugie, alternatywnym układem instytucjonalnym dla NATO mogą być relacje w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi. Ma on bardziej charakter potencjalny, gdyż nadal Unia ma problemy ze swoją podmiotowością w polityce międzynarodowej.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 9-26
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integracja europejska a redefinicja polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych: przyczyny zainicjowania i rozwój transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948
    European integration and the redefinition of US foreign policy: the causes for the initiation and development of transatlantic security relations 1945–1948
    Autorzy:
    Podraza, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625167.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transatlantic security relations
    redefinition of foreign policy of the United States after 1945
    European integration
    foreign policy of Great Britain and France
    theories of realism and liberalism
    transatlantyckie stosunki bezpieczeństwa
    redefinicja polityki zagranicznej USA po 1945 r.
    integracja europejska
    polityka zagraniczna Wielkiej Brytanii i Francji
    teorie realistyczna i liberalna
    Opis:
    The aim of the article is to show reasons to initiate and to develop transatlantic security relations from 1945 till 1948. A particular emphasis is put on showing the relationship betweenthe initial activities of Western European countries to achieve European unity and the redefinition of US foreign policy after the Second World War. Activities of Western European countriesand the United States were dictated by the threat from the Soviet Union, which resulted in the outbreak of the Cold War. Key players in Western Europe, like Great Britain and France, sought to ensure their security, initially considering a possible return of Germany to an aggressive policy, but quickly began primarily to take into account the possibility of the expansion of communism. Two important European initiatives, i.e. the Treaty of Dunkirk (1947) and the establishment of the Western Union by the Treaty of Brussels (1948) are analyzed in the article. The establishment of the Western Union as a European military alliance influenced the US decision to create the Atlantic Alliance in 1949. The establishment of NATO was the culmination of a redefinition of US policy towards Europe after 1945. Americans departed thus from theirtraditional isolationist policy in favour of engagement in European affairs to assist in the economic reconstruction of Western European countries, so they could stabilize economically and politically (the Marshall Plan) and did not fall into the sphere of influence of the Soviet Union (the doctrine of containment). The article refers to the leading theories of international relations, i.e. realism and liberalism.
    Celem artykułu jest ukazanie przyczyn zainicjowania i rozwoju transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948. Szczególny nacisk jest położony na ukazanie związku pomiędzy wstępnymi działaniami państw Europy Zachodniej na rzecz osiągnięcia jedności europejskiej a redefinicją polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Aktywność państw Europy Zachodniej oraz Stanów Zjednoczonych podyktowana była zagrożeniem ze strony Związku Radzieckiego, co skutkowało wybuchem zimnej wojny. Główni gracze w Europie Zachodniej, tj. Wielka Brytania i Francja, dążyły do zapewnienia bezpieczeństwa, początkowo biorąc pod uwagę ewentualny powrót Niemiec do agresywnej polityki, ale szybko zaczęto przede wszystkim brać pod uwagę możliwość ekspansji komunizmu. W artykule poddane są analizie dwie istotne inicjatywy europejskie, tj. Traktat z Dunkierki (1947 r.) oraz ustanowienie Unii Zachodniej na mocy Traktatu Brukselskiego (1948 r.). Powstanie Unii Zachodniej jako europejskiego sojuszu wojskowego wpłynęło na decyzję Stanów Zjednoczonych o powołaniu w 1949 r. Sojuszu Atlantyckiego. Powstanie NATO było zwieńczeniem redefinicji polityki USA wobec Europy po 1945 r. Amerykanie odeszli od tradycyjnej polityki izolacjonizmu na rzecz zaangażowania w sprawy europejskie w celu wspomożenia w odbudowie gospodarczej państw Europy Zachodniej, aby mogły się one stabilizować gospodarczo i politycznie (plan Marshalla) i nie wpadły w strefę wpływów Związku Radzieckiego (doktryna powstrzymywania). W artykule występują odwołania do wiodących teorii stosunków międzynarodowych, tj. realizmu i liberalizmu.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 255-274
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies