Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stosowność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Stosowność jako warunek sine qua non kompetencji komunikacyjnej
Autorzy:
Marcyński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196036.pdf
Data publikacji:
2020-10-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
appropriateness
politeness
communicative competence
effectiveness
context
stosowność
kompetencja komunikacyjna
grzeczność
kontekst
skuteczność
Opis:
Głównym celem badawczym niniejszego opracowania jest określenie roli oraz standardów stosowności w kompetencji komunikacyjnej. Celem szczegółowym artykułu jest ustalenie tego, co określa stosowność – czym jest i po czym poznać, że ktoś zachowuje się stosownie w określonej sytuacji komunikacyjnej. Przedstawiony tu artykuł ma charakter przeglądowy. W wyniku przeprowadzonej analizy treści literatury przedmiotu z zakresu kompetencji komunikacyjnej, stosowności oraz grzeczności usystematyzowano kluczowe dla podjętego tematu pojęcia, określono rolę stosowności w kompetencji komunikacyjnej oraz przedstawiono standardy stosowności, potwierdzające posiadaną kompetencję komunikacyjną.
The main research objective of this study is to define the role and standards of appropriateness in communicative competence. Therefore, the specific objective of this article is to state what determines appropriateness – what is and how to determine that someone behaves appropriately in a specific communication situation. The article contains the review of the current state of research. As a result of the analysis of the content of the literature on the subject of communicative competence, appropriateness and politeness, the key notions for the undertaken subject were systematized, the role of appropriateness in communicative competence was determined and the standards of appropriateness confirming that one has communicative competence were presented.
Źródło:
Res Rhetorica; 2020, 7, 3; 1-16
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O etykę architektury
For an ethic of architecture
Autorzy:
Lenartowicz, Krzysztof J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056146.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura
piękno
stosowność
ład
estetyka
etyka
architecture
beauty
appropriateness
decorum
order
aesthetics
ethics
Opis:
Stan środowiska zbudowanego skłania do zastanowienia się, w jaki sposób etyka wpływa na projektowaną przestrzeń i jej jakość estetyczną. W konsekwencji powstają pytania dotyczące - z jednej strony - zapisów obowiązującej architektów etyki zawodowej, z drugiej - praktycznych wskazówek mających związek z architektonicznym projektowaniem i planowaniem. W czasie, kiedy zagadnienia odporności (firmitas) i użyteczności (utilitas) zostały w dużej mierze opanowane przez inne gałęzie projektowania, nie zapominając o problematyce ekologicznej, uznano piękno (venustas) za najistotniejszy konstytutywny atrybut architektury. Przedstawiono wybrane interpretacje Piękna i jego związków z Dobrem (Witruwiusz, 1954; Tatarkiewicz, 1962, 1982), także w świetle najnowszych ustaleń neurobiologii i neuroestetyki (Zeki, 2011, 2019; Qiuling et al., 2018; Ishizu, Tsukiura, Cabeza, 2011). Przyjęto pojęcie stosowność (Krakowski, 1989) - rozumiane jako pojęcie piękna celowego, uwarunkowanego społecznie - za odpowiednie dla opisu standardu estetycznego projektowanego środowiska zbudowanego. Praca jest próbą znalezienia praktycznych sposobów zapewnienia jakości estetycznej (piękna) w nowo projektowanych i przeprojektowywanych sytuacjach przestrzennych. Wskazano - z jednej strony - dziedzinę prawodawstwa zawodowego (kodeksy etyki zawodowej architektów), gdzie zagadnienia estetyczne są zasadniczo pomijane, z drugiej zaś - konieczność nauczania i wdrażania procesu projektowania jako czułego (Tokarczuk, 2019) i uważnego dialogu (Dominiczak, 2016) w specyficznym rozumieniu spotkania z Innym (Drugim), niezależnie czy to będzie architekt, użytkownik, czy też budowla. Zwrócono uwagę na propozycję estetyki kreacyjnej (Sławińska, 1973) jako potencjalnie możliwej integralnej dziedziny twórczości projektanckiej. W odróżnieniu od etyki zawodowej architektów, która dotyczy osób biorących udział w procesie projektowania i odpowiedzialnych pod względem etycznym za swoje postępowanie w ramach zawodu (działalności projektanckiej), etyka architektury odnosi się do relacji estetycznych, jakie powstają w sytuacjach architektonicznych (Dominiczak, 2016). W takim rozumieniu obiekty zbudowane są personifikowane i - jako mające swoją tożsamość byty (o ile projektant zechce) - wchodzą w dialog z Innymi bytami (Levinas, 1998), które zarówno tworzą, jak i stanowią daną przestrzeń.
The state of the built environment makes one inclined to ponder how ethics affects the space that is designed and its aesthetic quality. As a consequence, there arise questions concerning the provisions of ethical codes of professional conduct that architects must adhere to on the one hand, while on the other, the practical guidelines for architectural design and planning. In a period when matters of durability (firmitas) and utility (utilitas) have been largely dominated by other branches of design, including the matters of ecology, beauty (venustas) has come to be considered as the most essential constituent attribute of architecture. Selected interpretations of Beauty and its relationship with Good (Vitruvius, 1954; Tatarkiewicz, 1962, 1982) have been presented, including in light of the latest findings of neurobiology and neuroaesthetics (Zeki, 2011, 2019; Qiuling et al., 2018; Ishizu, Tsukiura, Cabeza, 2011). The term appropriateness (Krakowski, 1989) is herein accepted, understood as a notion of intentional, socially conditioned beauty and considered proper to describe the aesthetic standard of the built environment under design. This paper is an attempt at finding practical methods of ensuring aesthetic quality (beauty) in newly designed and redesigned spatial situations. It identifies the field of professional law (the ethical code of conduct for architects), wherein aesthetic matters are largely ignored on the one hand, while on the other it points to the necessity to teach and implement a design process that is tender (Tokarczuk, 2019) and mindful (Dominiczak, 2016) dialogue in a specific understanding of encounters with the Other (the Second), whether it’s an architect, a user or a structure. It notes the proposal of creative aesthetics (Sławińska, 1973) as a potentially possible integral branch of design. Contrary to the professional ethics of architects, which pertains to individuals who practice design and are ethically responsible for their professional conduct (design), the ethic of architecture refers to aesthetic relationships that emerge in architectural situations (Dominiczak, 2016). In this understanding, built structures are personified and seen as entities with their own identities (if the designer wills it) that engage in dialogue with Other entities (Levinas, 1998), which both create and define a given space.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2020, 48; 3--33
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logika stosowności
The logic of appropriateness
Autorzy:
March, James G.
Olsen, Johan P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903862.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
reguły
stosowność
logiki działania
kształtowanie polityk
role społeczne
rules
appriopriateness
logics of action
policy making
social rules
Opis:
Logika stosowności to perspektywa badawcza, zgodnie z którą człowiek podejmuje działania w oparciu o zorganizowane w instytucje reguły dyktujące stosowne lub wzorcowe zachowania. Reguły stosuje się w praktyce, ponieważ są one postrzegane jako naturalne, uprawnione, oczekiwane i usprawiedliwione. Aktorzy starają się wypełniać obowiązki przynależne konkretnym rolom, tożsamościom, wspólnotom politycznym lub grupom, a także urzeczywistniać etos, praktyki i oczekiwania tych instytucji. Ludzie osadzeni w zbiorowości społecznej postępują tak, jak dyktuje im to poczucie stosowności w określonych sytuacjach. Niniejszy artykuł składa się z pięciu części. W pierwszej z nich szkicujemy podstawowe idee działania opartego na regułach, by w drugiej przejść do opisu niektórych cech współczesnych kontekstów demokratycznych. Następnie analizujemy wzajemne relacje między regułami i działaniami, zwracając uwagę na elementy poślizgu (slippage elements) podczas stosowania reguł w praktyce. W części czwartej przyglądamy się bliżej dynamice reguł i standardom stosowności. Na koniec omawiamy możliwość pogodzenia różnych logik działania w ramach przyszłego programu badawczego proponowanego studentom zainteresowanym demokratycznym procesem uprawiania polityki.
The logic of appropriateness is a perspective that sees human action as driven by rules of appropriate or exemplary behavior, organized into institutions. Rules are followed because they are seen as natural, rightful, expected, and legitimate. Actors seek to fulfill the obligations encapsulated in a role, an identity, a membership in a political community or group, and the ethos, practices and expectations of its institutions. Embedded in a social collectivity, they do what they see as appropriate for themselves in a specific type of situation. The paper is divided into five parts. First, we sketch the basic ideas of rule-based action. Second, we describe some characteristics of contemporary democratic settings. Third, we attend to the relations between rules and action, the elements of slippage in executing rules. Fourth, we examine the dynamics of rules and standards of appropriateness. And, fifth, we discuss a possible reconciliation of different logics of action, as part of a future research agenda for students of democratic politics and policy making.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2014, 2(28); 84-105
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy to stosowne>?” O cechach składniowych i semantycznych jednostek „stosowny" i „stosownie"
„Is it stosowne (appropriate)?” About the syntactic and semantic features of the units "stosowny" (appropriate) and "stosownie" (appropriately)
Autorzy:
Maryn-Stachurska, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158340.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
the Polish language semantics
syntax
adjective
adverb
metatext
appropriateness
język polski semantyka
składnia
przymiotnik
przysłówek
metatekst
stosowność
Opis:
Artykuł zawiera szczegółową analizę syntaktyczno- semantyczną słów stosowny, stosownie w języku polskim. Autorka stawia hipotezę, że analogicznie do jednostek odpowiedni / odpowiednio można wyróżnić homonimiczne jednostki leksykalne o kształcie przymiotnika i przysłówka reprezentujące różne poziomy języka (należące do jego poziomu przedmiotowego i poziomu meta). Jednostki leksykalne o kształcie stosowny i stosownie reprezentują odpowiednio przymiotnik i przysłówek, a także operator metapredykatywny stosowny i operator metapredykatywny stosownie. Stosownie nie może natomiast pełnić funkcji operatora wyliczenia, którą pełni ciąg odpowiednio.
The article presents a detailed syntactic and semantic analysis of the words stosowny [appropriate], stosownie [appropriately] in the Polish language. The author sets a hypothesis that by analogy with the units odpowiedni / odpowiednio one can distinguish homonymous lexical units in the shape of an adjective and an adverb representing different levels of the language (belonging to its subject level and meta level). The lexical units having the shape of stosowny and stosownie represent the adjective and the adverb, respectively, as well as the meta predicative operator stosowny and meta predicative operator stosownie. Accordingly, stosownie cannot perform the function of an enumeration operator, which is performed in turn by the sequence odpowiednio.
Źródło:
Polonica; 2021, 41; 81-95
0137-9712
2545-045X
Pojawia się w:
Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka w przestrzeni publicznej – przestrzeń publiczna w bibliotece
The library in the public space - the public space in the library
Autorzy:
Homiński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085119.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
kompozycja urbanistyczna
stosowność
przestrzeń negatywowa
architektura bibliotek
monument
tkanka miejska
urban composition
decorum
negative space
library architecture
city fabric
Opis:
Despite pessimistic forecasts in the first years of the third millennium, based on the enthusiasm related to the implementation of information and communication technology, and assuming the collapse of libraries understood as institutions operating in buildings located in cities and visited by their residents, these public facilities are still popular destinations and important places of public life. Their popularity, in addition to up-to--date and attractive services related to reading and culture, is increased by the location in the public space of the city which takes into account the convenience of users and is adequate to the importance of these institutions for the life of the community. In the article, the author discusses the issues of the visibility of libraries in the physical space of cities in terms of urban composition and architectural forms of buildings, as well as the compliance of functional and symbolic messages emitted by library buildings in a specific spatial context on the example of university libraries in Charlottesville and in Vienna and the Stockholm city library
Pomimo pesymistycznych prognoz z pierwszych lat trzeciego milenium, opartych na entuzjazmie związanym z wdrażaniem technologii informacji, a zakładających upadek bibliotek rozumianych jako instytucje działające w budynkach rozmieszczonych w przestrzeni miast i odwiedzanych przez ich mieszkańców – te publiczne obiekty są nadal popularnymi celami odwiedzin i ważnymi miejscami życia publicznego. Ich intensywnemu użytkowaniu, poza aktualnymi i atrakcyjnymi usługami związanymi z czytelnictwem i kulturą, sprzyja położenie w przestrzeni publicznej miasta, uwzględniające wygodę użytkowników i adekwatne do znaczenia tych instytucji w życiu społeczności. W niniejszym artykule autor porusza zagadnienia widoczności bibliotek w fizycznej przestrzeni miast pod kątem kompozycji urbanistycznej i rozwiązań architektonicznych, a także zgodności funkcjonalnych i symbolicznych komunikatów, emitowanych przez budynki bibliotek w określonym kontekście przestrzennym, na przykładzie bibliotek uniwersyteckich w Charlottesville i w Wiedniu oraz biblioteki miejskiej w Sztokholmie.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2019, 2(11); 183-193
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczny aspekt stylu wypowiedzi w „Tygodniku Powszechnym” (na przykładzie dyskursu migracyjnego)
Ethical aspect of the style expression in “The General Weekly” [„Tygodnik Powszechny”] (on the example of the migration discourse)
Autorzy:
Kaczor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401026.pdf
Data publikacji:
2017-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
ethics
morality
appropriateness of language means
text vision of the world
etyka
moralność
stosowność środków językowych
tekstowa wizja świata
Opis:
Poczucie odpowiedzialności za to, co się mówi i pisze, wymaga refleksyjnego stosunku do sformułowanych myśli. Postawa podmiotowego traktowania człowieka w przekazach prasowych w decydującym stopniu wpływa na fortunność wypowiedzi. W kształtowaniu tekstowego świata wartości dużą rolę odgrywają środki systemowe (językowe) i pragmatyczne (kontekstowe). Etyczny aspekt stylu wypowiedzi jest uwarunkowany przestrzeganiem zasad moralnych w komunikacji międzyludzkiej. Wyrazem takiej postawy jest wystrzeganie się nieetycznych zabiegów o charakterze redukującym.
The sense of responsibility for what is said and written requires a reflective relation to the formulated thoughts. The attitude of subjective treatment of a man in the press releases decisively affects the effectiveness of speech. System agents (linguistic) and pragmatic (contextual) play an important role in shaping of the text world. An ethical aspect of the style expression is conditioned by the respect for moral principles in interpersonal communication. An expression of this attitude is avoiding the unethical treatment of a reductive form.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2017, 3; 185-196
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybór intencjonalny. Refleksje augustyńskie
The Intentional Choice. Augustinian Reflections
Autorzy:
Sipiński, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048530.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wybór
sumienie
ja
wolna wola
wolność
intencjonalność
fenomenologia
odpowiedzialność
stosowność
choice
concience
ego
free
will
freedom
intentionality
phenomenology
responsibility fitness
Opis:
In this essay we will try to undercover some aspects of freedom and free will of person, which are hidden in the philosophy of St. Augustine of Hippo. As we know, this great philosopher, early Christian theologian, has influenced European Philosophy very much, and a lot of his apposite thesis are present in philosophy even today. Using the phenomenological method of Max Scheler, Karol Wojtyła, and Jean-Luc Marion we will try to present some aspects, discovered and described by Saint Augustin of Hippo, which are necessary for such ideas like subjective Ego.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2013, 10; 131-147
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies