Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "steroidoterapia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ steroidoterapii na układ sercowo-naczyniowy
The effects of steroid therapy on the cardiovascular system
Autorzy:
Otlewska, Anna
Szpotowicz, Grzegorz
Hackemer, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034916.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
choroby sercowo-naczyniowe
glikokortykosteroidy
steroidoterapia
zespół Cushinga
Opis:
Glucocorticoids are widely used as anti-inflammatory, antiproliferative and immunosuppressive agents in many diseases. Their use is often long-term, which is associated with the risk of adverse effects from various systems. In this paper, we pay particular attention to the effects of steroid therapy on cardiovascular diseases as long-term steroid therapy increases the risk of cardiovascular death. The risk of complications depends on the dose and therapy duration. Complications may also occur when steroids are used locally. According to literature data, glucocorticoids may contribute to the development of hypertension, myocardial ischaemia, heart failure and, according to some studies, stroke. The use of steroid therapy can lead to the development of disorders that are part of the metabolic syndrome. The pathogenesis includes the effects of glucocorticoids on the renin–angiotensin–aldosterone system, the autonomic system, stimulation of the mineralocorticoid receptor, and effects on the synthesis of factors regulating the width of blood vessels. Other disorders that may develop in the course of this therapy include osteoporosis, myopathy, electrolyte and metabolic disorders. However, it is difficult to determine to what extent the complications are caused by the therapy itself and to what extent by the treated disease. It is also worth noting about the negative impact of anabolic steroids, the use of which is usually not a part of therapy.
Glikokortykosteroidy są powszechnie stosowane w terapii wielu chorób, gdzie wykorzystywane jest ich działanie przeciwzapalne, przeciwproliferacyjne i immunosupresyjne. Często podawane są długotrwale, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych ze strony różnych układów. W niniejszej pracy zwrócono uwagę przede wszystkim na wpływ steroidoterapii na pojawienie się chorób serca i naczyń, ponieważ długotrwała terapia steroidami zwiększa ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Stopień ryzyka wystąpienia powikłań zależy od wielkości stosowanej dawki oraz czasu prowadzonej terapii. Nie znika on nawet wtedy, gdy steroidy stosowane są miejscowo. Według danych z literatury przyjmowanie glikokortykosteroidów może przyczyniać się do rozwoju nadciśnienia tętniczego, niedokrwienia mięśnia sercowego, niewydolności serca, a według niektórych badań także do udarów. Stosowanie steroidoterapii może prowadzić do rozwoju zaburzeń będących elementami zespołu metabolicznego. W patogenezie uwzględnia się wpływ glikokortykosteroidów na układ renina–angiotensyna–aldosteron, układ autonomiczny, pobudzanie receptora mineralokortykosteroidowego, wpływ na syntezę czynników regulujących szerokość naczyń krwionośnych. Innymi zaburzeniami, które w przebiegu tej terapii mogą się rozwijać, są: osteoporoza, miopatia, zaburzenia elektrolitowe i metaboliczne. Trudno jednak określić, w jakim stopniu sama terapia wpływa na wystąpienie powikłań, a w jakim choroba, z której powodu stosowane są te leki. Warto również pamiętać o negatywnym wpływie na organizm steroidów anabolicznych, których przyjmowanie zazwyczaj nie jest elementem terapii innego schorzenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 267-270
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współistnienie cukrzycy typu 1 z glomerulopatią submikroskopową u 9-letniej dziewczynki – opis przypadku
Coexistence of type 1 diabetes mellitus and minimal change disease in a 9-year-old girl. A case report
Autorzy:
Fornalczyk, Konstancja
Medyńska, Anna
Wikiera-Magott, Irena
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Kik, Eugenia
Hałoń, Agnieszka
Zwolińska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034996.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cukrzyca typu 1
dzieci
glomerulopatia submikroskopowa
steroidoterapia
Opis:
Type 1 diabetes mellitus is the most common metabolic disease in childhood, which may, after years, lead to late vascular complications, including diabetic kidney disease. Microalbuminuria, which progresses to evident proteinuria, is the first sign of this disease. However, other causes, such as nondiabetic nephropathies, should be also included in the diagnosis in diabetic patients. This is particularly important in cases where disease duration by the time proteinuria develops is short, and a good control of glycemia is maintained. We present a case of a 9-year-old girl with type 1 diabetes mellitus who was diagnosed with increasing proteinuria and a developing nephrotic syndrome at 16 months after diabetes diagnosis. The histopathological picture of renal biopsy specimen corresponded to minimal change disease. Steroid therapy was initiated with simultaneous adjustment of insulin doses, which allowed for complete clinical and biochemical remission of nephropathy with maintained normal glycaemia. The girl is under the care of a diabetologist and a nephrologist. In conclusion, a coexisting nephropathy should be considered in the case of proteinuria in a child with diabetes mellitus.
Cukrzyca typu 1 jest najczęstszą chorobą metaboliczną u dzieci – po latach trwania może doprowadzić do późnych powikłań naczyniowych, w tym do cukrzycowej choroby nerek. Jej pierwszym sygnałem jest mikroalbuminuria, z czasem dochodzi do jawnego białkomoczu. W diagnostyce proteinurii u pacjentów z cukrzycą należy jednak uwzględniać również inne jej przyczyny, w tym nefropatie niecukrzycowe. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy czas trwania choroby do wystąpienia białkomoczu jest krótki, a glikemia dobrze kontrolowana. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 9-letniej dziewczynki z cukrzycą typu 1, u której w 16. miesiącu od rozpoznania stwierdzono narastający białkomocz i rozwój zespołu nerczycowego. Obraz histopatologiczny bioptatu nerkowego odpowiadał glomerulopatii submikroskopowej. Włączono steroidoterapię z równoczesnym skorygowaniem dawek insuliny, osiągając pełną remisję kliniczną i biochemiczną nefropatii przy prawidłowej glikemii. Dziewczynka pozostaje pod opieką diabetologa i nefrologa. Podsumowując, w przypadku wystąpienia białkomoczu u dziecka z cukrzycą należy wziąć pod uwagę współistnienie nefropatii.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 1; 102-106
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of oral steroid therapy in the treatment of acute maculopathy in the course of hand, foot and mouth disease - 3 case reports
Skuteczność doustnej steroidoterapii w leczeniu ostrej makulopatii będącej powikłaniem choroby dłoni, stóp i ust w oparciu o analizę trzech przypadków
Autorzy:
Cywiński, Adam
Ferda-Lewińska, Daniela
Gacek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6567721.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
hand foot and mouth disease
retinitis
steroid therapy
sudden visual loss
bostonka
zapalenie siatkówki
steroidoterapia
nagła utrata widzenia
Opis:
Oral steroid therapy was administered in three patients with skin symptoms, diagnosed with hands, mouth and foot disease (HMFD, commonly known as “Boston’s disease”) and in the course of which there was a rapid deterioration of vision in one eye. Each of the patients had previous contact with a person with disease. Hospitalization of the first patient, during which general antibiotic therapy, antiviral drugs and short-term intravenous steroid therapy were used, brought only a slight improvement in visual acuity. Given the accompanying colour discrimination dysfunction, oral steroid therapy was introduced in this patient, already in the outpatient setting. The therapy brought a significant improvement in visual acuity in a short time and restored the ability to distinguish colours. This form of treatment was used in another two patients with similar, good result.
U trzech pacjentów z objawami skórnymi, u których rozpoznano chorobę dłoni, stóp i jamy ustnej (HMFD, hands, mouth and foot disease, potocznie zwaną „bostonką”) i u których w jej przebiegu doszło do jednostronnego, gwałtownego pogorszenia widzenia, zastosowano steroidoterapię doustną. Każdy z pacjentów miał wcześniej kontakt osobą chorą. Hospitalizacja pierwszego pacjenta, w trakcie której zastosowano ogólną antybiotykoterapię, leki przeciwwirusowe oraz krótkotrwałą dożylną steroidoterapię, przyniosła tylko nieznaczną poprawę ostrości wzroku. Ze względu na towarzyszącą dysfunkcję w zakresie rozróżniania barw u tego pacjenta wprowadzono doustną steroidoterapię już w trybie leczenia ambulatoryjnego. Przyniosła ona w krótkim czasie znaczącą poprawę ostrości wzroku oraz przywróciła możliwość rozróżniania barw. Tę formę leczenia zastosowano u kolejnych dwóch pacjentów, z podobnym, korzystnym efektem.
Źródło:
OphthaTherapy; 2023, 10, 1; 48-56
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie zespołów cieśni
Management of entrapment neuropathies
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061859.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endoscopic surgery in entrapment neuropathies
entrapment neuropathies of the lower extremity
entrapment neuropathies of the median nerve
entrapment neuropathies of the radial nerve
entrapment neuropathies of the ulnar nerve
local steroid injections
management of entrapment neuropathies
thoracic outlet syndrome
zabiegi endoskopowe
zespoły cieśni nerwu pośrodkowego
zespół cieśni nerwu łokciowego
zespół górnego otworu klatki piersiowej
miejscowa steroidoterapia nerwu promieniowego
leczenie zachowawcze zespołów cieśni kończyny dolnej
Opis:
This paper reviews current knowledge on management of entrapment neuropathies. An attempt of conservative therapy is appropriate in patients showing no motor deficit, particularly if entrapment neuropathy is associated with an endocrine disorder, potentially avoidable physical activity or with external compression of the nerve. Even though the natural history of entrapment neuropathies is poorly understood, it is well known that their course is not necessarily progressive and spontaneous remissions are not exceptional. This advocates conservative treatment in patients with mild symptoms in early stages of the disease. Such a treatment must ensure getting rid of the factors responsible for development of the neuropathy and usually includes temporary immobilization of the affected limb. Currently available data do not support the value of local steroid injections. Management problems encountered in patients with diabetes mellitus and in the cases of double or multiple crush syndrome were also discussed. Basing on the most recently published clinical data the author reviews indications to surgical treatment in each of the entrapment neuropathies. Operative techniques and strategies were presented and briefly assessed. Attention was drawn to the possible advantages and disadvantages of endoscopic surgery for carpal tunnel syndrome as compared with the open surgery. The results of operative treatment were looked at pointing out typical side effects and complications.
W pracy przedstawiono aktualną wiedzę na temat leczenia zespołów cieśni. Próba leczenia zachowawczego jest uzasadniona w przypadkach przebiegających bez uszkodzenia włókien ruchowych, zwłaszcza gdy neuropatia wiąże się ze zmianami hormonalnymi, możliwą do uniknięcia aktywnością fizyczną lub uciskiem z zewnątrz. Choć historia naturalna zespołów tunelowych jest słabo poznana, to wiadomo, że ich przebieg nie musi być postępujący, a samoistne remisje nie należą do wyjątków, co rzutuje na wybór terapii u chorych z niezbyt nasilonymi objawami klinicznymi. Leczenie zachowawcze polega na usunięciu czynników odpowiedzialnych za rozwój neuropatii, a jego istotnym elementem jest czasowe unieruchomienie kończyny. Dostępne dane nie potwierdzają wartości leczniczej miejscowych wstrzyknięć steroidów. Omówiono problemy terapeutyczne występujące u chorych z cukrzycą oraz w przypadkach tzw. zespołu podwójnego zmiażdżenia. W oparciu o najnowsze dostępne publikacje omówiono wskazania do leczenia chirurgicznego oraz przedstawiono techniki i strategie operacyjne stosowane w poszczególnych zespołach cieśni. Zwrócono szczególną uwagę na przydatność zabiegów endoskopowych w zespole cieśni nadgarstka i ich porównanie z operacją klasyczną. Zaprezentowano wyniki leczenia chirurgicznego w poszczególnych neuropatiach, uwzględniając możliwe powikłania i ich leczenie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 267-276
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies