- Tytuł:
-
Continuous isomerization of glucose in starch hydrolysates with immobilized glucose isommerase
Izomeryzacja ciągła glukozy w hydrolizach skrobi za pomocą immobilizowanej izomerazy glukozowej - Autorzy:
-
Boruch, M.
Nebesny, E. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1398361.pdf
- Data publikacji:
- 1985
- Wydawca:
- Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
- Tematy:
-
immobilized glucose isomerase
starch hydrolysates
glucose solution
starch syrup
hydrol
continuous isomerization - Opis:
-
Products of starch hydrolysis, such as crystalline glucose, glucose solution for second crop crystallization, hydrol and starch syrup, were subjected to the action of an immobilized preparation of glucose isomerase in a continuous process. The stability of the enzyme, its productivity and changes in colour intensity of the solutions were studied during the activity of the enzyme bed for 1-2 months.
Produkty i półprodukty enzymatycznej hydrolizy skrobi poddawane były procesowi izomeryzacji ciągłej za pomocą unieruchomionej w złożu izomerazy glukozowej Sweetzyme-S o aktywności 213 IGIC/g i Sweetzyme-Q o aktywności 215 IGIC/g. Substratami były roztwory o stężeniu 40% s.s.: glukozy krystalicznej o 99,9 DE, glukozy przeznaczonej do krystalizacji II rzutu o 84 DE, hydrolu o 68 DE i syropu skrobiowego o 40 DE. Roztwory te przed izomeryzacją poddane były oczyszczaniu węglem aktywnym i wyczerpującej jonizacji za pomocą kationitu i anionitu, tak aby ich przewodność właściwa wynosiła mniej niż 10 μS.·cm⁻¹ a zawartość wapnia wynosiła 0,3-2,2 ppm. Po dodaniu 0,1-0,4 g/dm³ siarczanu magnezu jako aktywatora roztwory wymienionych substratów o pH 8,2 na wlocie i 7,2-7,5 na wylocie z kolumny reakcyjnej, były przepuszczane w .sposób ciągły przez złoże 7,5 g enzymu w temp. 65°C przy objętościowym natężeniu przepływu tak dobranym, aby maksymalny stopień izomeryzacji osiągany w pierwszych dniach pracy złoża wynosił ok. 49-50%. Czas procesu izomeryzacji, czyli czas kontaktu substratu ze złożem enzymu mieścił się w granicach 36-80 min. Badania wykazały, że osiągany w pierwszych kilkunastu dniach p,racy złoża stopień izomeryzacji był podobny i praktycznie niezależny od Wartości DE substratów. Okres żywotności enzymu, jt. do momentu spadku jego aktywności do 25% pierwotnej wynosił w zależności od substratu 1-2 miesiące. Duży wpływ na stabilność enzymu wywierały oligosacharydy znajdujące się obok glukozy w hydrolizatach skrobi. Stabilność enzymu, a tym samym i jego produkcyjność zmniejszała się proporcjonalnie do zawartości oligosacharydów w substratach. Natężenie barwy roztworów, wzrastające w procesie izomeryzacji, było zależne wprost Od zabarwienia substratów przed izomeryzacją. Natężenie barwy iromeryzowanych roztworów jednak korzystnie malało w miarę przedłużającej się pracy złoża enzymu. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że metodą enzymatycznej izomeryzacji ciągłej można bez trudności z produktów hydrolizy skrobi również o małych wartościach DE (40-84) uzyskiwać izosyropy słodsze od wyjściowych substratów. Do produkcji fruktozy jednak nadają się przede wszystkim roztwory glukozy o wysokiej wartości DE bliskiej 100. - Źródło:
-
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 4; 413-425
0137-1495 - Pojawia się w:
- Acta Alimentaria Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł