Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stapedektomia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje
Autorzy:
Wierzbicka, Małgorzata
Gawęcki, Wojciech
Bartochowska, Anna
Balcerowiak, Andrzej
Pietraszek, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397259.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
niedosłuch przewodzeniowy
otoskleroza
reoperacja
restepedotomia
stapedektomia
stapedotomia
Opis:
Wstęp: Leczenie chirurgiczne otosklerozy od wielu lat stanowi powszechnie przyjęty sposób postępowania. Poprawa słuchu po operacji jest czasami wręcz spektakularna, a dobre wyniki uzyskuje się w wielu ośrodkach w ponad 90% całej operowanej populacji chorych. Jednakże w kolejnych latach po zabiegu u części pacjentów obserwowany jest stały lub postępujący niedosłuch przewodzeniowy. Cel: Celem pracy jest przedstawienie grupy chorych z niedosłuchem przewodzeniowym, który pojawił się po pierwszej operacji otosklerozy, oraz analiza przyczyn jego wystąpienia. Materiał i Metody: Analizie retrospektywnej poddano pacjentów operowanych pierwszorazowo w latach 2000–2009. Przeanalizowano ich dokumentację medyczną do końca 2019 roku, co umożliwiło uzyskanie wyników co najmniej 10-letnich obserwacji pooperacyjnych. Była to grupa 1118 chorych w wieku 14–82 lat, w tym 802 kobiet i 316 mężczyzn. Wyniki: Reoperacje z powodu niedosłuchu przewodzeniowego wykonano u 93 chorych, co stanowiło 8,3% pierwotnie operowanych. Zdecydowanie częściej wykonywano je u pacjentów po stapedektomiach (19,7%) niż po stapedotomii (5,5%). Śródoperacyjnie najczęściej stwierdzano przemieszczenie się protezki (44,1%), często związane z erozją lub nekrozą odnogi długiej kowadełka (28%). Rzadziej występowały: zrosty wokół protezki (10,8%), za mały otwór w płytce strzemiączka (8,6%), za krótka protezka (8,6%), progresja otosklerozy (7,5%), za długa protezka (6,4%), obecność ziarniniaka wokół protezki (5,4%) oraz przemieszczone kowadełko (4,3%). Wnioski: W przypadku otosklerozy leczenie operacyjne stanowi uznaną i dobrą metodę. Pozwala ono na uzyskanie poprawy słuchu u zdecydowanej większości leczonych w ten sposób chorych. Niestety na przestrzeni lat u części pacjentów ponownie rozwija się niedosłuch przewodzeniowy. Reoperacja daje szansę na ustalenie przyczyny i poprawę słuchu w większości takich przypadków.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 1-6
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne wyniki badań audiologicznych po wykonaniu stapedektomii: porównanie użycia mikrowiertła przy niskich obrotach z perforatorem ręcznym w celu wykonania małego otworu w płytce. Prospektywne badanie obserwacyjne
Autorzy:
Palacios-Garcia, Jose
Ropero-Romero, Francisco
Aguilar-Vera, Francisco
Sanchez-Gomez, Serafin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397256.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
audiologia
chirurgia strzemiączka
niedosłuch
otoskleroza
stapedektomia
Opis:
Wprowadzenie: Stapedektomia jest obecnie chirurgiczną metodą z wyboru w przypadku leczenia otosklerozy. Pomimo tego, nie osiągnięto porozumienia w sprawie najlepszej techniki wykonania małego otworu w płytce, dlatego do tej pory zaproponowano wiele różnych sposobów postępowania. Cel: Celem analizy było zbadanie efektów słuchowych uzyskanych przy użyciu mikrowiertła oraz ręcznego perforatora. Materiał i metody: U osób poddanych stapedektomii przeprowadzono prospektywne badanie obserwacyjne. Przeanalizowano próg słyszenia w dwóch grupach pacjentów w zależności od sposobu wykonania otworu w płytce – za pomocą mikrowiertła lub ręcznego perforatora. Wyniki: Ocenie poddano łącznie 113 pacjentów. Pooperacyjna poprawa słuchu w grupie, w której użyto mikrowiertła, wynosiła 23,29 (18,58) dB HL 95% CI (18,40–28,18), zaś w grupie, w której zastosowano ręczny perforator, 22.67 (12.91) dB HL 95% CI (19.07–26.26). Obie grupy osiągnęły wyniki istotne statystycznie. Pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa kostnego przy częstotliwościach 0,5, 1 i 2 kHz oraz pooperacyjny próg słyszenia przewodnictwa powietrznego przy częstotliwościach 2 i 4 kHz wykazały istotne statystycznie różnice w grupie perforatorów ręcznych. Zamknięcie luki powietrzno-kostnej było większe w grupie, w której użyto mikrowiertła, a różnice były istotne statystycznie. Wniosek: Zarówno perforator ręczny, jak i mikrowiertło, zapewniają dobre rezultaty po sześciu miesiącach od zabiegu. Ręczny perforator pozwala osiągnąć lepsze wyniki audiologiczne niż mikrowiertło. Z tego powodu perforator ręczny jest techniką bezpieczną i może być stosowany w ośrodkach, które nie dysponują innymi metodami wykonania małego otworu w płytce.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 1; 45-50
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies