Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stage illusion" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Granice ironii – granice iluzji. O ontologii postaci w „Eugeniuszu Onieginie” Aleksandra Puszkina i Piotra Czajkowskiego
The Borders of Irony – the Borders of Illusion. On the Character Ontology in Alexander Pushkin’s and Pyotr Tchaikovsky’s “Eugene Onegin”
Autorzy:
Borkowska-Rychlewska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135484.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eugene Onegin
Alexander Pushkin
Pyotr Tchaikovsky
digressive poem
romantic irony
stage illusion
Opis:
The article presents the characteristics of the romantic irony employed in Alexander Pushkin’s digressive poem Eugene Onegin and Pyotr Tchaikovsky’s opera titled alike. The analysis of selected fragments of the libretto which were based on the verses constituting the digressive (rather than storytelling) layer of Pushkin’s work allow one to conclude that the operatic version of Onegin expresses exactly the same kind of romantic irony which was used by the romantic poet. The authors of the libretto achieved something typical of Pushkin’s irony – a flow of the border between illusion and disillusion and an effortless crossing of the dialectic borders of time and space. They did so by multiplying and splitting into layers the “I” of the main character which functions both in the dramatic plane and beyond it, taking over the functions which in Pushkin’s text were performed by the narrator.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 137-155
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From painted decoration to the screen. The turn in stage illusion in the late 20th and early 21st century
Od malowanej dekoracji do ekranu. Zwrot w iluzji scenicznej na przełomie XX I XXI wieku
Autorzy:
Raszewska, Magdalena
Łarionow, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593806.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
disillusion
illusion
projection
screen
space in the theatre
stage design
theater
turn
deziluzja
ekran
iluzja
projekcja
przestrzeń teatralna
scenografia
teatr
zwrot
Opis:
The painted decoration discovered in the Renaissance dominated the European stage for almost 300 years. In the second half of the nineteenth century, the so-called Great Reforms theater challenged this tradition, but it has survived in various guises until the present day. Today we perceive this form as anachronistic, as a quote from the past or an awkwardness of the set designer. Changing the perception of reality on the screen has also led to a change in the treatment of illusion and stage space. The screen has become not only an element of decoration, but it also shows or in extreme cases replaces reality. The impact of the new media on theatre today results not only from the introduction of technology, but also from the entrance into theater of artists from the world of the media. The new relationship leads in extreme situations to the denial of the basic definition of theater as an interaction between the creator and the recipient. The purpose of the paper is to show the interrelationships between the actor and the spectator, illusion and disillusionment. It seems that the described change will determine the direction of further development of theater. It remains an open question how the relationships between all of the participants in the interaction will be impacted by the use of screens and other electronic media. Describing and naming the attempts at qualitative change in the structure of the stage is important for the formation of new methodology for analyzing theatrical reality.
System malowanych dekoracji, wynaleziony w późnym renesansie, zdominował sceny europejskie na 300 lat. Co prawda w II połowie XIX wieku zjawisko tzw. Wielkiej Reformy Teatru zanegowało tę tradycję, jednak przetrwała ona w różnych odsłonach aż po dzień dzisiejszy. Współcześnie mamy zdecydowane poczucie anachronizmu tej formy, wręcz odczuwamy ją jako cytat z przeszłości lub nieporadność scenografa. Zmiana sposobu postrzegania świata z realnego na oglądany za pośrednictwem ekranu spowodowała również zwrot w traktowaniu iluzji i przestrzeni scenicznej. Ekran stał się nie tylko nośnikiem dekoracji, ale również realnym elementem świata przedstawiającego lub w skrajnych przypadkach go zastępuje. Zwrot multimedialny dokonuje się dziś nie tylko dzięki obecności techniki, ale również poprzez wejście do teatru twórców ze świata mediów. Nowa zależność w skrajnej sytuacji doprowadza do zanegowania podstawowych definicji spektaklu teatralnego rozumianego jako współobecność twórcy i odbiorcy. Celem naszego tekstu będzie pokazanie zwrotu, jaki zachodzi w relacji aktor/widz, iluzja/deziluzja. Wydaje się, że ta zmiana wyznaczy kierunek dalszego rozwoju teatru. Otwarta pozostanie kwestia, jaką relację interpersonalną pomiędzy wszystkimi uczestnikami widowiska wytworzą ekrany czy inne media elektroniczne. Opisanie i próba nazwania przemiany jakościowej w strukturze dzieła scenicznego jest istotna dla kształtowania się nowych metodologii analizy rzeczywistości teatralnej.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 291-307
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies