Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stabilnosc termiczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wpływ starzenia termooksydacyjnego na właściwości mechaniczne elastomerowych nanokompozytów wzmocnionych nanorurkami węglowymi
Effect of thermo-oxidative ageing on mechanical properties of elastomeric nanocomposites reinforced by carbon nanotubes
Autorzy:
Zubkiewicz, Agata
Szymczyk, Anna
Paszkiewicz, Sandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/272730.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
elastomerowe nanokompozyty
nanorurki węglowe
starzenie termooksydacyjne
stabilność termiczna
elastomeric nanocomposites
carbon nanotubes
thermo-oxidative aging
thermal stability
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań stabilności termooksydacyjnej i wpływu starzenia termooksydacyjnego na masę cząsteczkową i właściwości mechaniczne nanokompozytów na osnowie elastomeru eterowo-estrowego z udziałem wielościennych nanorurek węglowych niefunkcjonalizowanych i funkcjonalizowanych grupami –COOH (MWCNT, MWCNT-COOH). Multiblokowy kopolimer eterowo-estrowy, zastosowany jako osnowa nanokompozytu, był zbudowany ze sztywnych bloków poli(tereftalanu trimetylenu) (PTT) i giętkich bloków poli(oksytetrametylenowych) (PTMO). Wpływ udziału nanorurek na stabilność termiczną i termooksydacyjną oceniono za pomocą analizy termograwimetrycznej. Zbadano wpływ czasu starzenia termooksydacyjnego w podwyższonej temperaturze na właściwości mechaniczne i masę cząsteczkową badanych nanokompozytów i nienapełnionego kopolimeru PTT-PTMO. Stwierdzono, że obecność nanorurek węglowych poprawia stabilność termiczną i termooksydacyjną kopolimeru PTT-PTMO, a także wpływa na zwiększenie odporności na starzenie termooksydacyjne otrzymanych nanokompozytów.
This paper presents the results of the studies on thermo-oxidative stability and the influence of thermo-oxidative ageing on the molecular mass and mechanical properties of nanocomposites based on copoly(ether-ester) elastomer filled with non-functionalized and functionalized by –COOH groups multi-wall carbon nanotubes (MWCNT, MWCNT-COOH). The multiblock poly(ether-ester) copolymer used as a polymer matrix in investigated nanocomposites was composed of rigid poly(trimethylene terephthalate) (PTT) blocks and flexible poly(tetramethylene oxide) (PTMO) blocks. The effect of nanotubes contribution on thermal and thermo-oxidative stability was evaluated by thermogravimetric analysis. The influence of the aging time at the elevated temperature on the copolymer molecular mass and mechanical properties of the tested nanocomposites and unfilled PTT-PTMO copolymer was investigated. It was found that the presence of carbon nanotubes improves the thermal and thermo-oxidative stability of the PTT-PTMO copolymer, as well as increases the resistance to thermo-oxidative ageing of the obtained nanocomposites.
Źródło:
Elastomery; 2019, 23, 1; 28-42
1427-3519
Pojawia się w:
Elastomery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effect of N,N’-bis(1H-benzotriazole) dodecanedioic acid acethydrazide on poly(L-lactic acid)
Badania wpływu N,N-bis(1H-benzotriazolo)acetohydrazydu kwasu dodekanodiowego na właściwości termiczne poli(kwasu L-mlekowego)
Autorzy:
Zhang, Y. H.
Zhao, L.-S.
Cai, Y.-H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947164.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
poly(L-lactic acid)
crystallization
melting behavior
thermal stability
1H-benzotriazole
poli(kwas L-mlekowy)
krystalizacja
proces topnienia
stabilność termiczna
1H-benzotriazol
Opis:
A serious disadvantage of poly(L-lactic acid) (PLLA) is its poor crystallization properties. In the present work, a novel type of organic nucleating agent – N,N’-bis(1H-benzotriazole) dodecanedioic acid acethydrazide (DA) – was synthesized and then applied in PLLA crystallization studies. The thermal performance, including non-isothermal crystallization, melting behavior, and thermal stability of the PLLA/DA blend, was evaluated by differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA). In non-isothermal crystallization, DA exhibited excellent nucleating and accelerating effects for the crystallization of PLLA since the relevant characterization parameters, including the onset crystallization temperature, non-isothermal crystallization enthalpy, etc., increased. Besides, it was found that an increase in the adjusted final melting temperature in the range from 180 °C to 220 °C led to an enhancement of the PLLA crystallization. DSC measurements under different conditions showed that crystallization temperature, crystallization time, rate, and DA content could affect the melting behavior. According to TGA measurements, all PLLA/DA samples revealed a higher thermal decomposition temperature than neat PLLA. Most probably, the observed behavior results from a strong interaction between PLLA and DA.
Poważną wadą poli(kwasu L-mlekowego) (PLLA) w licznych zastosowaniach jest jego mała zdolność do krystalizacji. W niniejszej pracy otrzymano N,N'-bis(1H-benzotriazolo)acetohydrazyd kwasu dodekanodiowego (DA), a następnie zastosowano go do modyfikacji PLLA. Metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz analizy termograwimetrycznej (TGA) badano przebieg nieizotermicznej krystalizacji, temperaturę topnienia i temperaturę krystalizacji oraz stabilność termiczną kompozytów PLLA/DA z udziałem różnej ilości DA (0,5–3,0 % mas.). Na podstawie oznaczanych: temperatury początku krystalizacji oraz entalpii topnienia w procesie nieizotermicznej krystalizacji otrzymywanych kompozytów stwierdzono wyjątkowy nukleujący i przyspieszający krystalizację PLLA wpływ dodatku DA. Zwiększenie końcowej temperatury topnienia do wartości z przedziału 180–220 °C poprawiło zdolność PLLA do krystalizacji. Metodą pomiarów DSC wykonanych w różnych warunkach wykazano, że temperatura krystalizacji, czas krystalizacji, jej szybkość oraz zawartość dodatku DA w kompozycie wpływa na przebieg procesu jego topnienia. Na podstawie badań TGA stwierdzono, że wszystkie otrzymane próbki PLLA/DA wykazują większą odporność termiczną niż czysty PLLA – ulegają rozkładowi termicznemu w wyższej temperaturze, co prawdopodobnie wynika zsilniejszych oddziaływań pomiędzy makrocząsteczkami PLLA i DA.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 11-12; 773-779
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Termoodporne pianki poliuretanowe modyfikowane grupami oksamidoestrowymi
Thermally stable polyurethane foams modified with oxamidoester groups
Autorzy:
Zarzyka, I.
Czerniecka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/279156.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
pianka poliuretanowa
stabilność termiczna
odporność termiczna
modyfikacja
palność pianek
polyurethane foam
thermal stability
thermal resistance
modification
flammability of foams
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące otrzymywania sztywnych spienionych tworzyw poliuretanowych z udziałem polioli z ugrupowaniem oksamidoestrowym. Wspomniane poliole zostały uzyskane w wyniku reakcji N-(2-hydrok-sypropylo)-6-metylomorfolino-2,3-dionu z nadmiarem węglanu propylenu. Otrzymane pianki poliuretanowe charakteryzują się dobrą termoodpornością i termostabilnością oraz wytrzymałością mechaniczną. Uzyskane spienione tworzywa wykazują dobre parametry termoizolacyjne (λ<30 mW/(m•K)). Nowe pianki poliuretanowe, z grupami oksamidoestrowymi, uzyskane z udziałem hydroksypropylowych pochodnych morfolino-2,3-dionu mogą być używane jako materiały termoizolacyjne pracujące w temperaturze do 150°C.
The results of research related to the manufacturing of rigid foamed polyurethane materials with the use of the polyols with oxamidoester groups have been presented. The aforementioned polyols were obtained in a reaction of N-(2-hydroxypropyl)-6-methylmorpholine-2,3-dione with an excess of propylene carbonate. The obtained foams were characterized by high thermal stability and thermal resistance, and furthermore good mechanical strength. The resulting polyurethane foams have good thermal insulation parameters (λ<30 mW/(m•K)). These new polyurethane foams with oxamidoester groups, obtained from hydroxypropyl derivatives of morpholine-2,3-dione, could be applied as the insulation of materials even at a temperature of 150°C.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2015, T. 21, Nr 1 (163), 1 (163); 76-80
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid nanobiocomposites based on poly(3-hydroxybutyrate) : characterization, thermal and mechanical properties
Autorzy:
Zarzycka, Iwona
Czerniecka-Kubicka, Anna
Szyszkowska, Agnieszka
Pyda, Marek
Frącz, Wiesław
Byczyński, Łukasz
Sedlarik, Vladimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306831.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
nanoglinka
stabilność termiczna
właściwości mechaniczne
hybrid nanobiocomposites poly(3-hydroxybutyrate)
nanoclay
linear polyurethanes
thermal stability
mechanical properties
Opis:
Poly(3-hydroxybutyrate) is a biopolymer used to production of implants in the human body. On the other hand, the physical and mechanical properties of poly(3-hydroxybutyrate) are compared to the properties of isotactic polypropylene what makes poly(3-hydroxybutyrate) possible substitute for polypropylene. Unfortunately, the melting point of poly(3-hydroxybutyrate) is almost equal to its degradation temperature what gives very narrow window of its processing conditions. Therefore, numerous attempts are being made to improve the poly(3-hydroxybutyrate) properties. In the present work, hybrid nanobiocomposites based on poly(3-hydroxybutyrate) as a matrix with the use of organic nanoclay – Cloisite 30B and linear polyurethane as a second filler have been manufactured. The linear polyurethane was based on diphenylmethane 4,4′-diisocyanate and diol with imidazoquinazoline rings. The obtained nanobiocomposites were characterized by X-ray diffraction, scanning and transmission electron microscopies, thermogravimetry, differential scanning calorimetry and their selected mechanical properties were tested. The resulting hybrid nanobiocomposites have intercalated/exfoliated structure. The nanobiocomposites are characterized by a higher thermal stability and a wider range of processing temperatures compared to the unfilled matrix. The plasticizing influence of nanofillers was also observed. In addition, the mechanical properties of the discussed nanobiocomposites were examined and compared to those of the unfilled poly(3-hydroxybutyrate). The new-obtained nanobiocomposites based on poly(3-hydroxybutyrate) containing 1% Cloisite 30B and 5 wt. % of the linear of polyurethane characterized the highest improvement of processing conditions. They have the biggest difference between the temperature of degradation and the onset melting temperature, about 100 °C.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 1; 97-110
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermal stability and mechanical properties of hybrid materials based on nitrocellulose grafted by aminopropylisobutyl polyhedral oligomeric silsesquioxane
Stabilność termiczna i właściwości mechaniczne materiałów hybrydowych na bazie nitrocelulozy szczepionej oligomerycznym wielofunkcyjnym aminopropyloizobutylosilseskwioksanem
Autorzy:
Yang, X.
Wang, Y.
Li, Y.
Li, Z.
Song, T.
Liu, X.
Hao, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945783.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
nitrocellulose
hybrid material
aminopropylisobutyl polyhedral oligomeric silsesquioxane
thermal stability
mechanical properties
nitroceluloza
materiał hybrydowy
oligomeryczny wielofunkcyjny aminopropyloizobutylosilseskwioksan
stabilność termiczna
właściwości mechaniczne
Opis:
The need for improvement in nitrocellulose (NC) storage safety and convenience of application requires an increase in NC thermal stability and enhancement of its mechanical properties. To this aim, hybrid materials were synthesized by grafting NC with aminopropylisobutyl polyhedral oligomeric silsesquioxane (amino-POSS) using isophorone diisocyanate (IPDI) as a crosslinking agent. The structure and elemental composition of the resulting products were confirmed by Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), nuclear magnetic resonance (1H NMR and 29Si NMR), X-ray diffraction (XRD), and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS). It was found, based on the silicon mapping using energy dispersive X-ray spectroscopy (EDS), that amino-POSS was well dispersed in NC matrix. Differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA) studies showed that hybrid amino-POSS-NC materials have higher thermal decomposition activation energy (Ea) compared to NC control sample. According to TGA results, the temperatures of 5 % weight loss (T5 %) and 50 % weight loss (T50 %) as well as the residual masses at 240 °C (CR240 °C), were increased as a result of NC modification with amino-POSS. As can be seen from the digital and scanning electron microscopy (SEM) images, the char layers of amino-POSS-NC hybrid materials after burning in air became more compact with increasing amino-POSS content. XPS studies have shown an increased content of the graphitized carbon in the char residues of the modified samples. The results of DSC, TGA, SEM and XPS studies have directly proved the enhancement of the thermal stability of amino-POSS-NC hybrid materials. In addition, tensile strengths and Young's moduli of amino-POSS-NC hybrid materials were increased gradually with the amino-POSS content in the uniaxial tensile tests. All these results show that the proposed modification of nitrocellulose improves the safety of manufacture and use of this material.
Poprawa bezpieczeństwa przechowywania nitrocelulozy (NC) wymaga zwiększenia jej stabilności termicznej, a wygoda używania poprawy właściwości mechanicznych. W tym celu zsyntetyzowano materiały hybrydowe, w których NC szczepiono oligomerycznym wielofunkcyjnym aminopropyloizobutylosilseskwioksanem (amino-POSS) stosując jako środek sieciujący izoforonodiizocyjanian (IPDI). Strukturę i skład otrzymanych materiałów potwierdzono za pomocą spektroskopii w podczerwieni z transformatą Fouriera (FT-IR), jądrowego rezonansu magnetycznego (1H NMR i 29SiNMR), dyfraktometrii rentgenowskiej (XRD) oraz spektroskopii fotoelektronów rentgenowskich (XPS). Na podstawie wyników badań mapowania Si, otrzymanych metodą spektroskopii dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (EDS), stwierdzono, że amino-POSS został dobrze zdyspergowany w matrycy NC. Badania stabilności termicznej przeprowadzone za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) wykazały, że materiały hybrydowe typu amino-POSS-NC charakteryzują się większymi wartościami energii aktywacji rozkładu termicznego (Ea) niż próbka kontrolna NC. Zgodnie z wynikami analizy termograwimetrycznej (TGA) wartości temperatury ubytku 5 % (T5 %) i 50% (T50 %) masy próbki oraz pozostałości masy w temperaturze 240 °C (CR240 °C) zwiększały się na skutek modyfikacji NC za pomocą amino-POSS. Według fotografii cyfrowych i fotografii wykonanych metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) warstwy węglowe powstałe po spaleniu materiałów hybrydowych w powietrzu wraz ze zwiększeniem zawartości amino-POSS stawały się coraz bardziej zwarte, a wyniki badań XPS wykazały, że tworzyło się coraz więcej węgla w postaci grafitu. Wszystkie wyniki DSC, TGA, SEM i XPS dowodzą poprawy stabilności termicznej materiałów hybrydowych amino-POSS-NC. Stwierdzono także, że wytrzymałość na rozciąganie i moduł Young'a podczas prób jednoosiowego rozciągania materiałów hybrydowych rosną ze zwiększaniem się zawartości amino-POSS. Wyniki wszystkich przeprowadzonych badań dowodzą, że zaproponowana modyfikacja NC poprawia bezpieczeństwo wytwarzania i użytkowania tych materiałów w porównaniu z niemodyfikowanym NC.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 7-8; 576-587
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation and Characterisation of PSA/CNT/TiO2 Nano Composites and Fibres
Przygotowanie i charakterystyka nanokompozytów PSA/CNT/TiO2 i wykonanych z nich włókien
Autorzy:
Xin, B J
Chen, Z M
Wu, X. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/232556.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
nanocomposites
electrical conductivity
ultraviolet resistance
nanokompozyty
przewodnictwo elektryczne
odporność ultrafioletowa
stabilność termiczna
Opis:
Polysulfonamide/carbon nanotubes/titanium dioxide (PSA/CNT/TiO2) nano composite spinning solutions with different CNT/TiO2 contents were prepared using the physical blending method. The corresponding fibers were extruded through a set of wet spinning unit, and composite membranes were prepared by the spin-coating method. The performances of the PSA/CNT/TiO2 nano fibers and membranes were investigated by means of SEM, FTIR and XRD etc. The influence of CNT and TiO2 on the mechanical properties, thermal stability, electrical conductivity and ultraviolet resistance of PSA nano composites was also analysed in this study. The experimental results showed that low contents of CNT/TiO2 can be distributed homogeneously in the PSA matrix; the molecular structure and chemical composition of PSA did not changed obviously; crystallisation in PSA occured at low CNT/TiO2 contents because it can act as a nucleation agent; the electrical conductivity and ultraviolet resistance of PSA nano composites can be improved significantly by blending CNT/TiO2 into the PSA matrix.
Przygotowano przędący roztwór nanokompozytów polisulfonamid/nanorurki węglowe/dwutlenek tytanu (PSA/CNT/TiO2) o różnej zawartości CNT/TiO2. Zastosowano system przędzenia na mokro z wytłaczaniem włókien przez zestaw filierowy, membrany kompozytowe przygotowano stosując metodę powlekania. Właściwości nanowłókien PSA/CNT/TiO2 i błon badano za pomocą SEM, FTIR i dyfrakcji rentgenowskiej. Zbadano również wpływ CNT i TiO2 na właściwości termiczne, stabilność termiczną, przewodność elektryczną i odporność na promienie UV nanokompozytów PSA. Wyniki badań wykazały, że przy niskiej zawartość CNT/TiO2 można uzyskać równomierne rozłożenie nanocząstek w matrycy polimerowej PSA bez zmian struktury molekularnej i składu chemicznego PSA; krystalizacja w PSA zachodzi również przy niskiej zawartości CNT/TiO2, gdzie cząsteczki wypełniacza służą jako zarodki krystalizacji; polepszenie przewodności elektrycznej i właściwości barierowych przeciw UV można uzyskać przez dodanie do matrycy PSA badanych dodatków.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2013, 1 (97); 24-28
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metody termicznej do analizy stabilnosci wymiany ciepla i masy w chlewniach
Autorzy:
Wrotkowski, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806806.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
metody termiczne
chlewnie
stabilnosc cieplna zob.stabilnosc termiczna
wymiana masy
metody badan
wymiana ciepla
budynki inwentarskie
stabilnosc termiczna
Opis:
Przedstawiono istotę proponowanej metody analizy stabilności wymiany ciepła i masy oraz wyniki jej zastosowania w badaniach wentylacji chlewni w gospodarstwach indywidualnych. Stwierdzono, że stabilność wzrasta w miarę wydłużania przedziałów czasu, dla których ustalane były średnie termiczne warunki wymiany.
On the basis of thermographic measurements of the temperature outside and inside piggery buildings the stability of heat and mass exchange was analysed. The essence of method used to evaluate the stability consisted in searching time intervals in which the lowest relative variability of thermal conditions is observed. Results of investigation showed that when assuming in calculations mean values of temperatures indoors and outside the building for 4-day time intervals, comparable results of balancing may be obtained.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1995, 423; 343-350
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność i stabilność termiczna diastazy występującej w podkarpackich miodach odmianowych
Activity and thermal stability of diastase present in honey from Podkarpacie region
Autorzy:
Wesolowska, M.
Dzugan, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828446.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod
miod lipowy
miod spadziowy
miod wielokwiatowy
miod rzepakowy
miody odmianowe
pozytki pszczele
enzymy
stabilnosc termiczna
aktywnosc enzymatyczna
wlasciwosci przeciwutleniajace
produkty spozywcze
Opis:
Celem pracy było porównanie aktywności diastazy w miodach odmianowych, a także ocena stabilności termicznej enzymu podczas rozpuszczania i długotrwałego przechowywania miodu. Materiał do badań stanowiło 25 miodów odmianowych pozyskanych z pasiek działających na terenie Podkarpacia, w tym wielokwiatowy, nawłociowy, rzepakowy, lipowy i spadziowy. Liczbę diastazową (DN) określono w miodach świeżych, długotrwale przechowywanych i poddanych ogrzewaniu za pomocą testu Phadebas Honey Diastase test. Najwyższą aktywność α-amylazy stwierdzono w miodach nawłociowych i lipowych (odpowiednio: 32,65 i 31,47 DN), a najniższą – w miodach rzepakowych (15,32 DN), przy czym wszystkie badane próbki spełniały limit określony w obowiązujących przepisach. Miody ciemne charakteryzowały się wyższą aktywnością diastazy, współczynnik korelacji Pearsona (r) pomiędzy barwą (mierzoną w jednostkach absorbancji przy λ = 450 nm) a liczbą diastazową miodu wyniósł 0,75. Podczas przechowywania próbek miodu w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 miesiące obserwowano obniżenie aktywności diastazy o 17 ÷ 42 % w zależności od odmiany. Aktywność diastazy malała ze wzrostem temperatury rozpuszczalnika użytego do rozcieńczania miodu, przy czym enzym był stabilny w zakresie 20 ÷ 40 ºC, a po przekroczeniu temp. 60 ºC stwierdzono drastyczną inhibicję jego aktywności. Ponadto roztwór miodu przechowywany w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 h nie tracił aktywności enzymatycznej. Wykazano, że stosowanie miodu do słodzenia ciepłych (poniżej 60 ºC) napojów nie powoduje całkowitej dezaktywacji diastazy.
The objective of the research study was to compare the activity of diastase in varietal honey as well as to evaluate the thermal stability of the enzyme during dissolving and long-term storing honey. The study material consisted of 25 varietal honeys from apiaries located in the Podkarpacie region including multifloral, goldenrod, rape, tilia, and honeydew honeys. The diastase number (DN) was determined using a Phadebas Honey Diastase test in fresh, long-term stored and heated honeys. The highest activity of α-amylase was found for the goldenrod and tilia honeys (32.65 and 31.47 DN, respectively), the lowest for the rapeseed honey (15.32 DN) All the tested samples met the limits as specified in the regulations in force. The dark honeys were characterized by a higher diastatic number than the light honeys, and the Pearson’s correlation coefficient between the colour (measured as an absorbance unit with λ = 450 nm) and the diastase number was 0.751. While storing the honey samples at a temperature of 20 ± 2 ºC for a period of 24 months, a 17 to 42 % decrease in the diastase activity was reported depending on the variety. The diastase activity decreased with the increasing temperature of solvent used to diluted the honey, whereas the enzyme remained stable in the temperature range between 20 and 40 ºC. As soon as the temperature of 60 ºC was exceeded, a drastic inhibition of the enzyme activity was reported. In addition, the honey solution, stored at 20 ± 2 ºC for 24 hours, did not lose enzymatic activity. It was proved that the honey used to sweeten warm (below 60 ºC) beverages did not completely deactivate the diastase.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of terephthalic and orthophthalic units on the properties of polyols and polyurethane foams
Wpływ jednostek tereftalowych i ortoftalowych na właściwości polioli i pianek poliuretanowych
Autorzy:
Tarnawski, Wiesław
Tokarski, Mateusz
Czernecka, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202841.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
aromatic polyester polyol
fire resistance
thermal stability
aromatyczny poliol poliestrowy
ognioodporność
stabilność termiczna
Opis:
The effect of aromatic ring substitution in the polyester polyol molecule on its physicochemical properties and on the conditions of synthesis, fire resistance and thermal stability of polyurethane foams was investigated. The greater number of terephthalic units in the polyol results in greater viscosity and reactivity during foam formation. The obtained foams were characterized by higher thermal stability (TGA) and fire resistance (oxygen index, single flame test).
Zbadano wpływ podstawienia pierścienia aromatycznego w cząsteczce poliolu poliestrowego na jego właściwości fizykochemiczne oraz na warunki syntezy, odporność na działanie ognia i stabilność termiczną pianek poliuretanowych. Większa liczba jednostek tereftalowych w poliolu skutkuje większą lepkością i reaktywnością podczas tworzenia pianek. Otrzymane pianki charakteryzowały się większą stabilnością termiczną (TGA) i odpornością na działanie ognia (indeks tlenowy, test pojedynczego płomienia).
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 6; 337--343
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermal stability and flammability of polyolefin/halloysite nanotubes composites
Stabilność termiczna i palność kompozytów poliolefiny/nanorurki haloizytowe
Autorzy:
Szpilska, K.
Czaja, K.
Kudła, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947449.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polyolefin nanocomposites
halloysite nanotubes
thermal stability
flame retardancy
nanokompozyty poliolefinowe
nanorurki haloizytowe
stabilność termiczna
odporność ogniowa
Opis:
Halloysite nanotubes (HNTs) have become promising halogen-free flame retardants of polyolefin's. Due to their tubular structure, HNTs can create stable barrier against heat and mass transport processes. Encapsulation of polymer's degradation products inside HNTs lumens seems to be important factor, too. Different aspects of HNTs dispersion in polyolefin's matrices such as modification of HNTs and/or presence of coupling agents or special processing techniques were presented. HNTs can act as flame retardants without sacrificing mechanical properties only after homogeneous dispersion in polymer matrix.
Najnowsze badania w zakresie uniepalniania poliolefin są ukierunkowane na zastosowanie dodatku nanorurek haloizytowych (HNT) jako bezhalogenowego środka zmniejszającego palność, a jednocześnie zachowującego właściwości mechaniczne osnowy. Powstająca na powierzchni płonącego nanokompozytu, zawierającego HNT, warstwa tzw. zgorzeliny ogranicza przenikanie gazów oraz ciepła i zabezpiecza materiał przed dalszym paleniem. Unikatowa struktura HNT umożliwia dodatkowo pochłanianie produktów termicznego rozkładu poliolefinowej osnowy. Na podstawie dostępnej literatury dokonano oceny wpływu różnych czynników, m.in. modyfikacji nanorurek haloizytowych i/lub dodatku kompatybilizatora i/lub doboru odpowiedniej metody przetwórstwa, na zwiększenie stabilności termicznej oraz odporności ogniowej nanokompozytów poliolefinowych z udziałem nanorurek haloizytowych.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 11-12; 673-679
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis, characterization, thermal and fire retardant properties of new homo- and block copolymers of polyacrylate and epoxy resin with cyclotriphosphazene core
Synteza, charakterystyka, właściwości termiczne i ognioodporne nowych homokopolimerów i kopolimerów blokowych poliakrylanu i żywicy epoksydowej z rdzeniem cyklotrifosfazenowym
Autorzy:
Shaban, Alaa
Al-Shukri, Salah Mahdi
Kahlaf, Hussein Ismail
Al Hanbali, Othman A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945822.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
synthesis
cyclotriphosphazene
epoxy resin
polyacrylate
thermal stability
flame retardant
synteza
cyklotrifosfazen
żywica epoksydowa
poliakrylan
stabilność termiczna
środek zmniejszający palność
Opis:
New homo- and block copolymers composed of polyacrylate and epoxy resin with hexafunctional cyclotriphosphazene core were synthesized and characterized by FT-IR and 1H-, 13C-, and 31P- NMR. The first homopolymer, PN-polyacry was prepared from the direct condensation of 2-hydroxyethylacrylate with acyl chloride of hexakis(4-carboxyphenoxy)cyclotriphosphazene, PN-acyl. The second homopolymer, PN-Ep, was prepared in a direct reaction of catalyzed carboxyl groups of hexakis(4-carboxyphenoxy)cyclotriphosphazene PN-COOH with epoxy resin via an oxirane ring opening reaction. The block copolymer, PN-Ep/polyacry, was prepared from the partial coupling of 2-hydroxyethyl acrylate with the PN-acyl, followed by the reaction of unreacted carboxyl groups with epoxy resin. Differential scanning calorimetry (DSC) analysis of the PN-Ep/polyacry copolymer exhibited good compatibility between polyacrylate and cured epoxy resin. Thermal gravimetric analysis (TGA) revealed that the prepared polymeric systems accumulate 30–38 wt % char at elevated temperatures, compared to neat polyacrylate and cured epoxy resin, which accumulate negligible char at 700 °C. The limiting oxygen index (LOI) exhibited significant enhancement of fire retardant properties of the prepared polymeric systems. A scanning electron microscopy (SEM) morphology study revealed that PN-polyacry and PN-Ep/polyacrylate produced intumescent char residues while PN-Ep produced solid dense char with a nonporous surface.
Zsyntetyzowano nowe homopolimery i kopolimery blokowe złożone z poliakrylanu i żywicy epoksydowej z sześciofunkcyjnym rdzeniem cyklotrifosfazenu. Struktury scharakteryzowano metodami FT-IR i 1H-, 13C- oraz 31P-NMR. Pierwszy homopolimer, poliakrylan (PN), wytworzono w bezpośredniej kondensacji akrylanu 2-hydroksyetylu z chlorkiem acylu heksakis(4-karboksyfenoksy)cyklotrifosfazenu (PN-acyl). Drugi homopolimer (PN-Ep) wytworzono w katalizowanej bezpośredniej reakcji grup karboksylowych heksakis(4-karboksyfenoksy) cyklotrifosfazenu (PN-COOH) z żywicą epoksydową w wyniku otwarcia pierścienia oksiranowego. Kopolimer blokowy (PN-Ep/poliakry) otrzymano w procesie częściowego sprzęgania akrylanu 2-hydroksyetylu z PN-acylem i następnej reakcji nieprzereagowanych grup karboksylowych z żywicą epoksydową. Analiza kopolimeru PN-Ep/poliakry za pomocą różnicowego kalorymetru skaningowego (DSC) wykazała dobrą kompatybilność między poliakrylanem i utwardzoną żywicą epoksydową, a na podstawie analizy termograwimetrycznej (TGA) stwierdzono, że przygotowane układy polimerowe spalają się w podwyższonej temperaturze do karbonizatu (30—38% mas.), podczas gdy czysty poliakrylan i utwardzona żywica epoksydowa w 700 °C wytwarzają jego pomijalne ilości. Wartość granicznego wskaźnika tlenowego (LOI) wskazywała na znaczące zwiększenie ognioodporności przygotowanych układów polimerowych. Badanie morfologii przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) wykazało, że w wyniku spalania poliakrylanu PN i PN-Ep/poliakrylanu wytwarza się pozostałość pęczniejących karbonizatów, podczas gdy w procesie spalania PN-Ep wytwarzał się zwarty gęsty osad o nieporowatej powierzchni.
Źródło:
Polimery; 2019, 64, 9; 577-590
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Termiczna degradacja antocyjanow owocow borowki wysokiej
Thermal degradation of anthocyanins in blueberry fruit
Autorzy:
Scibisz, I
Kalisz, S.
Mitek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825932.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
borowka wysoka
owoce
obrobka termiczna
antocyjany
stabilnosc termiczna
Opis:
W pracy oceniono termiczną stabilność antocyjanów zawartych w ekstraktach otrzymanych z owoców borówki wysokiej poprzez ich ogrzewanie w temperaturze 95 °C przez 3 h. W próbkach oznaczono ogólną zawartość antocyjanów, udział barwy polimerycznej oraz określono barwę badanych ekstraktów. Metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej połączonej ze spektrometrią masową (HPLC/ESI-MS) zidentyfikowano i oznaczono zawartość poszczególnych antocyjanów. Proces obróbki termicznej powodował spadek zawartości antocyjanów ogółem w ekstraktach. Proces rozpadu antocyjanów przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pierwszego rzędu. Wykazano istotną korelację między zawartością antocyjanów a wartością L* w badanych ekstraktach co sugeruje, że parametr ten jest odpowiedni do szybkiego monitorowania zmian antocyjanów w produktach poddanych obróbce termicznej. W pracy wykazano także różną termostabilność poszczególnych monomerów antocyjanów. Galaktozydy i glukozydy były bardziej odporne na ogrzewanie w porównaniu z barwnikami, w skład których wchodziła arabinoza.
In the paper, the heat stability was assessed of anthocyanins contained in the extracts prepared from blueberry fruit by heating them at 95 °C for 3 hours. In the samples, the following was determined: content of total anthocyanins, polymeric colour fraction, and colour of the extracts analysed. With the use of highperformance liquid chromatography coupled with mass spectrometry (HPLC/ESI-MS), the content of individual anthocyanins was identified and quantified. The heating process caused the total content of anthocyanins in the extracts to drop. The degradation process of anthocyanins went according to the kinetics of the first-order reaction. It was proved that a significant correlation existed between the content of anthocyanins and the L*value in the extracts analysed. This correlation suggests that the L*value may be a parameter suitable for quick monitoring the changes in anthocyanins in thermally processed products. In the paper, it was also shown that the individual monomers of anthocyanins had different heat-stability. The galactosides and glucosides were more resistant to heating compared to the containing arabinose.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 5; 56-66
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ związków organicznych na stabilność termiczną roztworów azotanu amonu
The influence of organic compounds on thermal stability of ammonium nitrate solutions
Autorzy:
Popławski, D.
Hałat, A.
Hoffmann, K.
Falewicz, P.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126255.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
azotan amonu
związki organiczne
stabilność termiczna
kalorymetria
ammonium nitrate
organic compounds
thermal stability
calorimetry
Opis:
Celem pracy było zbadanie wpływu wybranych związków organicznych na stabilność termiczną wodnych roztworów zawierających do 50% mas. azotanu(V) amonu, buforowanych wodorofosforanem(V) amonu w ilości 15% mas. Pomiary wykonano z wykorzystaniem skaningowej kalorymetrii różnicowej. Roztwór pozbawiony związków organicznych wykazał stabilność termiczną do 240ºC. Dodatek 8% mas. szczawianu amonu nie zwiększył reaktywności azotanu amonu. Zaobserwowano endotermiczną reakcję rozkładu kwasu szczawiowego, rozpoczynającą się w 185ºC. Podczas pomiaru roztworu zawierającego 6% mas. fenidonu zarejestrowano w 189ºC egzotermiczną reakcję o złożonym przebiegu, której efekt cieplny jest niewielki. Dodatek 6% mas. pirogalolu spowodował znaczne obniżenie stabilności termicznej roztworu azotanu amonu. Zaobserwowano silnie egzotermiczną reakcję rozpoczynającą się w 192oC. Pomiar spektrofotometryczny wykazał wyraźny ubytek stężenia azotanów w próbce po pomiarze kalorymetrycznym. Wyniki badań wskazują na to, że jon azotanowy selektywnie utlenia wybrane grupy funkcyjne w związkach organicznych.
The aim of the research was to investigate the effect of selected organic compounds on the thermal stability of aqueous solutions containing up to 50 wt. % ammonium nitrate, buffered with 15 wt. % diammonium phosphate. The measurements were carried out using differential scanning calorimetry. Solution without organic compounds showed thermal stability up to 240oC. The addition of 8 wt. % ammonium oxalate did not increase the reactivity of ammonium nitrate. It was observed an endothermic decomposition reaction of oxalic acid, beginning at 185oC. During the measurement of a solution containing 6 wt. % phenidone, it was registered an exothermic complex reaction, beginning at 189oC and showing relatively small thermal effect. Addition of 6 wt. % pyrogallol caused a significant decrease in the thermal stability of ammonium nitrate solution. Strongly exothermic reaction beginning at 192oC was observed. Spectrophotometric measurement showed a clear nitrate concentration loss in the sample after calorimetric measurement. The results show that the nitrate ion selectively oxidize certain functional groups in organic compounds.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 1; 255-260
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical and thermal properties of hybrid nanocomposites prepared by in situ polymerization
Właściwości mechaniczne i termiczne hybrydowych nanokompozytów polimerowych otrzymanych metodą polimeryzacji in situ
Autorzy:
Paszkiewicz, S.
Pawelec, I.
Szymczyk, A.
Rosłaniec, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947237.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
single-walled carbon nanotubes
expanded graphite
polymer hybrid nanocomposites
in situ polymerization
mechanical properties
thermal stability
jednościenne nanorurki węglowe
ekspandowany grafit
hybrydowe nanokompozyty polimerowe
polimeryzacja in situ
właściwości mechaniczne
stabilność termiczna
Opis:
Poly(trimethylene terephthalate) (PTT) nanocomposites containing carbon nanoadditives which differ in shape (1D, 2D) and particle size were synthesized by in situ polymerization method. SEM and TEM images showed that expanded graphite (EG) and single-walled carbon nanotubes (SWCNTs) were well dispersed in PTT, suggesting that in situ polymerization is a highly efficient method for preparing nanocomposites. Synergistic effect between single-walled carbon nanotubes and expanded graphite on improving mechanical and thermal properties of the prepared nanocomposites has been observed.
Metodą polimeryzacji in situ zsyntetyzowano nanokompozyty na bazie poli(tereftalanu trimetylenu) (PTT) zawierające nanododatki węglowe [jednościenne nanorurki węglowe (SWCNTs) i grafit ekspandowany (EG)] różniące się kształtem (1D, 2D) i wielkością cząstek. Badania metodami SEM i TEM wykazały, że nanowarstwy grafitu i nanorurki są dobrze zdyspergowane w PTT, co sugeruje, że polimeryzacja in situ jest bardzo skuteczną metodą wytwarzania nanokompozytów. Zaobserwowano synergiczny wpływ nanorurek węglowych i ekspandowanego grafitu na poprawę właściwości mechanicznych i termicznych otrzymanych nanokompozytów.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 3; 172-180
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura i właściwości termiczne nanokompozytów ekspandowany grafit(EG))/poli(tereftalan etylenu)(PET)
Morphology and Thermal Properties of Expanded Graphite (EG)/Poly(ethylene terephthalate) (PET) Nanocomposites
Autorzy:
Paszkiewicz, S.
Rosłaniec, Z.
Szymczyk, A.
Spitalsky, Z.
Mosnacek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217944.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
ekspandowany grafit
PET
polikondensacja in situ
morfologia
stabilność termiczna
expanded graphite
in situ policondensation
morphology
thermal stability
Opis:
Uzyskano nanokompozyty poli(tereftalanu etylenu) z ekspandowanym grafitem (PET/EG) o zawartości nanonapełniacza 0.025 - 0.4 %wag. metodą polimeryzacji kondensacyjnej (polikondensacji) in situ. Określono ich morfologię (SEM i TEM), stabilność termiczną przy wykorzystaniu metody TGA (temperatury odpowiadające: 2% (T-2%),10% (T-10%) i 50% (T-50%) ubytku masy, energię aktywacji metodą Freemana-Carrolla (Ea), temperaturę maksimum szybkości ubytku masy nanokompozytów w atmosferze powietrza i w argonie. Oceniono również wpływ grafenu na przemiany fizyczne zachodzące w PET (DSC). Wyniki badań nanokompozytów PET/EG porównano z wynikami badań niemodyfikowanego PET. Fotografie SEM nanokompozytów wykazują dwufazową strukturę układów PET/EG z wyraźnie widocznymi płytkami grafenu, jak i nielicznymi aglomeratami. Badania nanokompozytów PET/EG z wykorzystaniem techniki TEM potwierdziły obecność płytek grafenowych o wielkości ok. 1-10 ?m. Oznacza to, że zastosowana metoda in situ pozwala na otrzymanie rozsuniętych i stosunkowo równomiernie rozłożonych płytek grafenowych (EG) w osnowie PET. Ponadto wykazano, że dodatek nanonapełniacza nie wpływa znacząco na temperatury przemian fizycznych, jak również na stopień krystaliczności PET. Zaobserwowano natomiast wyższą termostabilność oraz stabilność termo-oksydacyjną nanokompozytów wynikającą z udziału nanocząstek grafenowych.
Nanocomposites based on poly(ethylene terephtalate) and expanded graphite (PET/EG) with 0.025-0.4wt.% nanofiller content were prepared by in situ condensation polymerization (polycondensation). Their morphology was determined (TEM, SEM), thermal stability by TGA (temperatures corresponding to: 2% (T-2%),10% (T-10%) and 50% (T-50%) weight loss, activation energy by Freeman-Carroll method (Ea), temperature of maximum mass loss rate of nanocomposites in air and in argon. Also the influence of graphene was assessed on the physical transition occurring in the PET (DSC). The results of PET/EG nanocomposites were compared with the unmodified PET. SEM images of nanocomposite exhibit a diphasic structure of PET / EG of clearly visible graphene platelets, and few agglomerates. The study of nanocomposites of PET / EG using TEM techniques confirmed the presence of grephene platelets size of about 1÷10 ?m. This means, that in situ polymerization has been used to obtain exfoliated and relatively evenly spaced graphene plates (EG) in the PET matrix. In addition, it was demonstrated that the addition of nanofiller not significantly affect the physical transition temperature, as well as the degree of crystallinity of PET. Higher thermal stability and thermo-oxidative stability of the nanocomposites was observed resulting from participation of graphene nanoparticles.
Źródło:
Chemik; 2012, 66, 1; 21-30
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies