Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "stabilizacja złamania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Złamanie przezkrętarzowe kości udowej : numeryczna analiza stabilności
    Autorzy:
    Słowiński, J.
    Kudłacik, K.
    Ziółkowski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/112457.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    kość udowa
    ortopedia
    złamania kości
    stabilizacja złamania
    Opis:
    Złamanie kości udowej to jeden z cięższych i często występujących urazów u osób powyżej 70. roku życia. Złamanie to bywa u osób w starszym wieku przyczyną znacznej niepełnosprawności, pogorszenia komfortu życia, a w niektórych przypadkach nawet śmierci. Tym samym niesie za sobą poważne reperkusje zdrowotne, społeczne i finansowe. Obecnie powszechną metodą stabilizacji złamań przezkrętarzowych kości udowej jest zespolenie za pomocą gwoździa krętarzowego. Stosuje się przy tym wiele wariantów gwoździ wraz z różnymi metodami ich blokowania. Celem przedstawionej analizy była ocena stabilności zespolenia złamania przezkrętarzowego stabilnego kości udowej, zrealizowanego za pomocą gwoździa krętarzowego firmy ChM w dwóch wariantach: ze śrubą szyjkową i pinem derotacyjnym oraz z samą śrubą szyjkową. Motywacją do niniejszych działań było pytanie, jakie pojawia się w pracy klinicznej i które dotyczy faktycznego udziału pinu derotacyjnego w przenoszeniu obciążenia w układzie implant – kość. Analizowane w pracy złamanie przezkrętarzowe – typ I i II wg klasyfikacji Kyle’a to odpowiednio złamanie stabilne bez przemieszczeń i odłamów oraz złamanie stabilne z przemieszczeniem i odłamaniem krętarza mniejszego.
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2018, 7, 4; 278-280
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medial tibial plateau fracture following unicompartmental knee arthroplasty – characteristics, risk factors, pathogenesis and treatment methods. Literature review and case report
    Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego – charakterystyka, czynniki ryzyka, patogeneza i metody leczenia. Przegląd literatury i opis przypadku
    Autorzy:
    Balabekyan, Arnak
    Domżalski, Marcin Edward
    Mostowy, Marcin
    Lesman, Jędrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2191598.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    tibial fractures
    unicompartmental knee arthroplasty
    fracture fixation
    złamania kości piszczelowej
    endoprotezoplastyka jednoprzedziałowa stawu kolanowego
    stabilizacja złamania
    Opis:
    Introduction. Medial tibial plateau fracture (MTPF) after medial unicompartmental knee arthroplasty (UKA) is a rare but significant complication. Materials and methods. MEDLINE, ScienceDirect and Cochrane Library databases were searched using specific search terms. The inclusion criteria were articles in English, medial unicompartmental knee arthroplasty intraoperative or stress MTPF, reported patients’ demographics and fracture characteristics, the treatment process, any case with a follow-up for a minimum of 3 months and the reported outcome. The exclusion criteria were lateral tibial plateau fracture, traumatic injury, all cases with a follow-up shorter than 3 months and no reported outcome. Results. From 374 records initially found, 36 were included in the analysis highlighting the characteristics, causes and mechanisms of UKA-related MTPF. As to the treatment outcomes, only 10 studies with a total of 19 cases met our inclusion and exclusion criteria. What was also reported was a case report of a 52-year-old patient diagnosed with MTPF one week after UKA and treated using ORIF with support plate and bone augmentation. At the 8-month follow-up, the patient was complaint-free and received 88 points in the KOOS Score. Conclusions. Several measures were proposed in the literature to minimize the risk of UKA-related MTPF. One of them is appropriate patient selection (BMI, BMD). As to the operative technique, positioning tibial pins too close to the medial tibial cortex and tibial plateau, extending the sagittal and vertical cut, damaging the posterior cortex and using excessive force during hammering should be avoided. In addition, the proper tibial component size and placement (considering the gender, race and knee alignment) is also important. UKA-related MTPF was reported to be managed with either conservative treatment, ORIF or revision to total knee arthroplasty (TKA). While conservative treatment carries a high risk of failure, and the revision to TKA is a massive procedure associated with the removal of all UKA components, ORIF was reported to bring favorable outcomes, being less invasive than revision to TKA.
    Wstęp. Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego jest rzadkim, ale istotnym powikłaniem. Materiał i metody. Bazy danych MEDLINE, ScienceDirect i Cochrane Library zostały przeszukane przy użyciu określonych haseł wyszukiwania. Kryteriami włączenia były artykuły w języku angielskim, przyśrodkowa jednoprzedziałowa endoprotezoplastyka stawu kolanowego, śródoperacyjne lub przeciążeniowe złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego, zgłoszone dane demograficzne pacjentów wraz z charakterystyką złamań, proces leczenia, każdy przypadek z obserwacją trwającą co najmniej 3 miesiące i zgłoszonym wynikiem. Kryteriami wykluczenia były boczne złamania kości piszczelowej, uszkodzenia pourazowe, wszystkie przypadki z okresem obserwacji krótszym niż 3 miesiące, brak zgłoszonych wyników. Wyniki. Spośród 374 początkowo znalezionych wyników 36 zostało włączonych do analizy podkreślającej cechy, przyczyny i mechanizmy złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanych z przyśrodkową jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jeśli chodzi o wyniki leczenia, tylko 10 badań z łącznie 19 przypadkami spełniło nasze kryteria włączenia i wyłączenia. Opisano również przypadek 52-letniego pacjenta, u którego w tydzień po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego zdiagnozowano złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej, które leczono otwartym nastawieniem z wewnętrzną stabilizacją płytą podporową i augmentacją kości. Po 8 miesiącach obserwacji pacjentka nie zgłaszała dolegliwości i uzyskała 88 punktów w skali KOOS. Wnioski. W literaturze zaproponowano kilka środków w celu zminimalizowania ryzyka złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanego z jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jednym z nich jest odpowiedni dobór pacjenta (wskaźnik masy ciała, gęstość mineralna kości). Jeśli chodzi o technikę operacyjną, należy unikać umieszczania szpilek piszczelowych zbyt blisko przyśrodkowej kory piszczelowej i plateau piszczeli, wydłużania cięcia strzałkowego i pionowego, uszkadzania kory tylnej i używania nadmiernej siły podczas uderzania młotkiem. Ponadto, istotny jest również odpowiedni rozmiar i umiejscowienie komponentu piszczelowego (biorąc pod uwagę płeć, rasę i oś kolana). Zgłoszono, że złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego było leczone nieoperacyjnie, otwartym nastawieniem i wewnętrzną stabilizacją lub rewizją do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Podczas gdy leczenie nieoperacyjne niesie ze sobą wysokie ryzyko niepowodzenia, a rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego jest masywną procedurą związaną z usunięciem wszystkich elementów przyśrodkowej jednoprzedziałowej protezy stawu kolanowego, doniesiono, że otwarte nastawienie i wewnętrzna stabilizacja przynosi korzystne wyniki, ponieważ jest mniej inwazyjna niż rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 3; 109-117
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa metoda stabilizacji złamań środkowego piętra twarzy przy użyciu klamer ze stopów NiTi o właściwościach supersprężystych – badania wstępne
    New method of stabilisation of the mid-face region fractures using NiTi staples with superelastic properties – preliminary results
    Autorzy:
    Jędrusik-Pawłowska, M.
    Lekston, Z.
    Drugacz, J.
    Kromka-Szydek, M.
    Cieślik, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285224.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    stabilizacja
    złamania kości twarzy
    stopy NiTi
    stabilisation
    face bone fractures
    NiTi alloys
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2009, 12, no. 89-91; 79-82
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elastic-stable intramedullary nailing for radial neck fractures in children: clinical and radiological outcomes and risks for poor prognosis
    Kliniczne i radiologiczne wyniki leczenia złamań szyjki kości promieniowej u dzieci za pomocą stabilizacji elastycznymi gwoździami śródszpikowymi oraz czynniki wpływające na niekorzystny wynik
    Autorzy:
    Maciejewski, Michał
    Janusz, Piotr
    Dudkiewicz, Michalina
    Klincewicz, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12677425.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    radial neck fractures
    children
    Mayo Elbow Performance Score
    Elastic-Stable Intramedullary Nailing
    złamania szyjki promieniowej
    dzieci
    ESIN
    stabilizacja elastycznymi gwoździami wewnątrzszpikowymi
    TEN
    gwoździe elastyczne tytanowe
    Opis:
    Introduction. Radial neck fractures in children are rare and account for 1-3% of all childhood trauma. Severe displacement of the fracture can lead to a higher incidence of complications, such as limited range of motion (ROM), pain, instability, neurovascular trauma, premature physeal closure, cubitus valgus, radial head overgrowth, avascular necrosis and improper ossification. The treatment outcome depends on the injury type, treatment method and presence of complications. Aim. The purpose of the study was to assess the outcome of patients treated with elastic-stable intramedullary nailing (ESIN) regarding different radial head angulations and to search for risk factors of a poor outcome. Materials and methods. Twenty-six consecutive patients treated between October 2020, and March 2022, due to radial neck fracture were included in the study. Closed reduction and ESIN fixation were performed. If failed, A K-wire assisted reduction or open reduction was performed. A radiological evaluation was performed pre- and post surgery and at the last follow-up. At the last follow-up visit, the elbow range of motion (ROM) was measured and the Mayo Elbow Performance Score (MEPS) was established. The follow-up was after 25 months. Results. The angulation before surgery was 42.4° and the next day after surgery was 6.9°, p = 0.0001. Further correction was observed and at the last follow-up it was 2.5°, p = 0.001. We found no complications besides one skin irritation by an implant and 2 reduced ROM. The MEPS was 97.7. The difference in MEPS between Judet IVB (angulation before surgery> 80°) 92.5 and other patients 98.6 was significant, p = 0.04674. There was no significant difference in MEPS, ROM, between patients immobilized in a plater cast versus in a sling, Conclusions. Closed reduction with the use of ESIN can be considered a safe procedure with a low rate of complications. Patients with an angulation >80° revealed worse functional effects. Cast immobilization did not reveal a negative or a positive impact on the treatment result.
    Wstęp. Złamania szyjki promieniowej u dzieci są obrażeniami rzadkimi i stanowią 1-3% wszystkich złamań u pacjentów w tym wieku. Złamania przemieszczone mogą prowadzić do większego ryzyka powikłań, takich jak ograniczony zakres ruchu, ból, niestabilność, uszkodzenia naczyniowo-nerwowe, przedwczesne zamknięcie chrząstki wzrostowej, odchylenie łokciowe, nadmierny wzrost głowy promieniowej, martwica pourazowa i nieprawidłowe kostnienie. Wynik leczenia zależy od rodzaju urazu, metody leczenia i obecności powikłań. Cel. Celem badania była ocena wyników leczenia pacjentów przy użyciu elastycznych gwoździ śródszpikowych (ESIN) w zależności od stopnia zagięcia odłamów oraz określenie czynników wpływających na niekorzystny wynik. Materiał i metody. Do badania włączono dwudziestu sześciu kolejnych pacjentów leczonych w okresie od października 2020 do marca 2022 z powodu złamania szyjki kości promieniowej. Przeprowadzono zamknięte nastawienie oraz stabilizację ESIN. W przypadku niepowodzenia, wykonano nastawienie przy pomocy drutów Kirshnera lub nastawienie otwarte. Ocena radiologiczna została przeprowadzona przed, po operacji i podczas ostatniej wizyty kontrolnej. Podczas ostatniej wizyty kontrolnej zmierzono zakres ruchu łokcia (ROM) oraz oceniono wynik za pomocą skali Mayo Elbow Performance Score (MEPS). Czas obserwacji wynosił 25 miesięcy. Wyniki. Kąt przedoperacyjny kąt zagięcia odłamów wynosił średnio 42,4°, a po operacji 6,9°, p = 0,0001. Obserwowano dalszą, spontaniczną poprawę i podczas ostatniej wizyty kontrolnej wynosił 2,5°, p = 0,001. Nie stwierdzono powikłań poza jednym podrażnieniem skóry spowodowanym implantem oraz dwoma przypadkami ograniczonego ROM. Wartość MEPS wyniosła 97,7. Różnica w MEPS między pacjentami z kątem zagięcia złamania >80° (Judet IVB) 92,5, a pozostałymi pacjentami 98,6 była istotna statystycznie, p = 0,04674. Nie stwierdzono istotnej różnicy w MEPS ani ROM między pacjentami, u których zastosowano unieruchomienie w gipsie, a pacjentami, u których stosowano wyłącznie temblak. Wnioski. Zamknięta repozycja z użyciem elastycznych gwoździ śródszpikowych może być uważana za bezpieczny zabieg o niskim ryzyku powikłań. Pacjenci z kątem zagięcia >80⁰ mieli gorsze efekty funkcjonalne. Pooperacyjne unieruchomienie w opatrunku gipsowym nie miało negatywnego ani pozytywnego wpływu na wynik leczenia.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 115-119
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies