Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "squadron" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Police Cavalrymen in Defence of Warsaw During the Bolshevik Offensive of 1920
Autorzy:
Fałdowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374941.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
internal security
squadron
Horse Police
Battle of Warsaw
Opis:
Forces responsible for internal security in Poland include the Police. However, shortly after regaining independence in 1918, the officers of the newly created State Police (Act of 24 July 1919) played an important role not only in ensuring internal security, but also in critical moments in defending the independence of their homeland. A mounted police squadron taking part in the defence of Warsaw in August 1920 provided the “Zegrze” group command with precise, reliable, and thus extremely valuable information about the enemy army movements. Thanks to the knowledge of the planned directions of attack, the military commanders were able to make appropriate decisions that would make it impossible for the Bolsheviks to achieve the assumed military goals.
Źródło:
Internal Security; 2019, 11(1); 35-47
2080-5268
Pojawia się w:
Internal Security
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«О сколько звезд над Африкой твоей!»: литературно-публици-стическое наследние русских эмигрантов Туниса
“How many there arestars over your Africa!”: The literary and publi-cistic body of the Russian emigrants’ work in Tunisia
Autorzy:
Eltsova, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481058.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Тунис
Бизерта
Русская эскадра
литературно-публицисти-ческое наследие
Tunisia
Russian Squadron
literary and publicistic heritage
Opis:
В статье представлен обзор литературно-публицистического насле-дия эмигрантов Туниса, представляющего «африканскую» страницу эмигрантской летописи русского зарубежья. На примере бизертинского цикла стихов поэтессы И. Кнорринг, историко-литературного наследия Н. Монастырева, А. Зернина, мему-арных воспоминаний М. Ардатова, В. фон Берга, Н. Кнорринга, А. Ширинской и публикаций в периодической печати показан богатый диапазон тем и художествен-ных образов (история Российского флота, утрата Родины, поиск себя в изгнании, жизнь диаспоры на чужбине и т.д.). Единый для всех авторов хронотоп Русского исхода и Бизерты как последней стоянки Русской эскадры получает индивидуаль-но-авторское семиотическое осмысление и наполнение и отражает уникальное взаимодействие подлинности и мифологизации действительности в пространстве эмигрантского текста. Литературно-публицистическое наследие русской диаспоры Туниса, несомненно, входит в единую летопись русской эмиграции и представляет золотые страницы книги Зарубежная Русь.
This article presents an overview of the literary and publicistic heritage of emigrants in Tunisia introducing the “African” page of the expat chronicle of the Russian community. Through the example of the Bizertine cycle of poems by the poetess I. Knor-ring, the historical and literary body of the work of N. Monastyrev, A. Sernin, memoirs by M. Ardatov, V. von Berg, N. Knorring, A. Shirinskaya and publications in the periodical press we suggest a rich range of topics and imageries (history of the Russian f leet, loss of the Homeland, search in exile, diaspora life in the foreign land, etc.). The authors of the chronotope of the Russian exodus, and Bizerta as the last port of the Russian Squadron, meet individually authorial semiotic comprehension and interpenetration which ref lects the unique interaction of authenticity and mythologisation of reality in the space of the emigrant text.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 1, XXV; 61-74
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatni z tych nielicznych
Autorzy:
Łuczak, Wojciech.
Powiązania:
Skrzydlata Polska 2020, nr 8, s. 47-48
Data publikacji:
2020
Tematy:
Hemingway, John (1919- )
Royal Air Force (Wielka Brytania)
43 Squadron
85 Squadron
II wojna światowa (1939-1945)
Bitwa o Anglię (1940)
Lotnictwo wojskowe
Działania powietrzne
Piloci wojskowi
Oficerowie (wojsko)
Biografia
Artykuł z czasopisma fachowego
Opis:
Artykuł przybliża sylwetkę ostatniego z uczestników bitwy o Anglię. To Irlandczyk, pułkownik John Hemingway „Paddy”. Wiosną 1940 roku walczył we Francji w składzie 85 Dywizjonu RAF. 18 sierpnia 1940 roku podczas walki powietrznej z niemieckim samolotem Ju-88 został zestrzelony i wyłowiony z Kanału La Manche. W lipcu 1941 roku Hemingway otrzymał brytyjskie odznaczenie wojskowe – DFC. W 1945 roku mianowano go dowódcą 43 dywizjonu myśliwskiego na froncie włoskim. 12 września 1969 roku odszedł na emeryturę.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Gen. bryg. pil. Szczepan Ścibior – bohaterski pilot i ofiara zbrodni stalinowskiej
Autorzy:
Urbaniak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830567.pdf
Data publikacji:
2020-11-05
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
305 Dywizjon Bombowy
Dęblin
Szczepan Ścibior
Uniejów
zbrodnie stalinowskie
305 Dywizjon Bombowy (No. 305 Fighter Squadron)
Stalin’s crime
Opis:
Szczepan Ścibior urodził się 13 grudnia 1903 roku w Uniejowie jako drugie dziecko Michała Ścibiora i Joanny z d. Kokorzyckiej. Już od młodości wykazywał się postawą patriotyczną, przynależąc do harcerstwa i lokalnej komórki Polskiej Organizacji Wojskowej, a także zgłaszając się jako ochotnik w szeregi Wojska Polskiego w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Przedwojenną karierę wojskową związał przede wszystkim z 3 Pułkiem Lotniczym w Poznaniu–Ławicy. We wrześniu 1939 r. pełnił służbę oficera sztabowego. Przedostał się do Rumunii, stamtąd do Francji i finalnie Wielkiej Brytanii. Rozpoczął służbę w 305 Dywizjonie Bombowym. Podczas lotu bojowego nocą z 5 na 6 sierpnia 1941 r. jego samolot został strącony, a on sam dostał się do niewoli. Aż do zakończenia wojny przebywał w obozach jenieckich. Po wojnie zdecydował się na powrót do Polski, Dowodził 7 Pułkiem Bombowców Nurkujących w Łęczycy. W połowie 1947 roku otrzymał ostateczny przydział, funkcję Komendanta Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Padł ofiarą zbrodni stalinowskiej. W dniu 13 maja 1952 r. Szczepan Ścibior skazany został wraz z osiemnastoma innymi oficerami, zajmującymi wysokie stanowiska w Wojsku Polskim, na karę śmierci. Był to haniebny proces, urągający sprawiedliwości i uczciwości. Wyrok został wykonany 7.08.1952 r. Płk Szczepan Ścibior już 2 maja 1956 roku wrócił na karty naszej historii jako bohater, całkowicie zrehabilitowany decyzją Najwyższego Sądu Wojskowego. Po identyfikacji jego szczątków, po 66 latach, wrócił również do rodziny. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 11 marca 2019 roku został pośmiertnie awansowany na stopień generała brygady. Uroczystości pogrzebowe generała brygady pilota Szczepana Ścibiora odbyły się w dniach 5–6 listopada 2019 roku na terenie Lotniczej Akademii Wojskowej w Dęblinie, której generał był komendantem w latach 1947–1951.
Szczepan Ścibior was born on 13 December 1903 in Uniejów, as the second child of Michał Ścibior and Joanna née Kokorzycka. From an early age he had a patriotic attitude – he was a member of the Boy Scouts and a local section of the Polish Military Organization, and volunteered into the Polish Army at the time of the Polish-Bolshevic war. His pre-war military career was mainly connected with Air Force 3 Group in Poznań-Ławica. In September 1939 he was a staff officer. He got to Romania, then to France and finally to Great Britain, where he started service in No. 305 Fighter Squadron. On the night of 5/6 August 1941 his plane was shot down and he was taken prisoner. Till the end of the war he stayed in P.O.W. camps. After the war he decided to return to Poland. He became the Commander of the Military Aeronautic College in 1947. Szczepan Ścibior and 18 other officers with high positions in the Polish Army fell victim to Stalin’s crime. On 13.05.1952 they were sentenced to death after a scandalous, dishonest process. The execution took place on 7.08.1952. In 1956 he was rehabilitated and pronounced a hero by the Highest Military Court. After identification, his remains were returned to the family 66 years later. On 11.03.2019 he was posthumously promoted brigadier-general. The funeral ceremony was held in November 2019 on the premises of the Military Aeronautic College.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2020, 9; 147-168
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies