Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sprawiedliwość retrybutywna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Toward New Focus on Retributive Justice. Reflections on Background of Passive Subject of Crime
Autorzy:
Smarzewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806770.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
retrybutywizm
sprawiedliwość retrybutywna
przestępstwo
ofiara
sprawca
bierny podmiot przestępstwa
kara
karanie
retributivism
retributive justice
crime
victim
offender
a passive subject of a crime
penalty
punishment
Opis:
Nowe spojrzenie na sprawiedliwość retrybutywną. Rozważania na tle koncepcji biernego podmiotu przestępstwa. W artykule podjęto próbę nowego spojrzenia na retrybutywizm. Punkt wyjścia dla prezentowanej idei stanowi koncepcja biernego podmiotu przestępstwa. Wydaje się bowiem, że retrybutywizm wobec wyczerpania środków do jego argumentacji wymaga nowej podbudowy. Stąd postuluje się zestawienie teorii retrybutywnego karania z koncepcją podkreślającą znaczenie ofiary przestępstwa w jej materialnoprawnym ujęciu. Prawo karne potrzebuje uzasadnienia dla publicznej reakcji, którą stanowi kara z uwzględnieniem pomiotu biernego, tj. tego, czyje dobra prawne, będące przedmiotem ochrony norm prawa karnego materialnego, zostały bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. To ofiara cierpi wskutek przestępstwa i dlatego też wymaga szczególnego podejścia, zwłaszcza ze strony odpowiednich organów państwowych. Jednocześnie jest ona podmiotem, który może posiadać istotne znaczenie w kontekście ustalenia tego, na co sprawca zasługuje, także w perspektywie sądowego wymiaru kary. Ofiara przestępstwa jest więc istotnym czynnikiem, abstrahując nawet od kompensacyjnej funkcji prawa karnego. Kluczowe miejsce w tym kontekście zajmuje koncepcja biernego podmiotu przestępstwa, która może zostać zestawiona spójnie z retrybutywizmem. Nie jest ona bowiem względem niego teorią sprzeczną, a wręcz przeciwnie, w wielu aspektach pozostaje z nią zbieżna i stanowi istotne dopełnienie, niejednokrotnie kluczowe dla uzasadnienia sensu retrybutywnego karania.
This paper supports the attempt undertaken by its author to take a fresh look at criminal justice in relation to retributivism and conceptual framework of a passive subject of a crime is the starting point for any related consideration, for it seems that retributivism needs new grounds when measures of argument strength are no longer feasible. Therefore, it is postulated to juxtapose the theory of retributive punishment with a victim of a crime in its substantive perspective. However, the criminal law requires reasonable grounds for public response being punishment, not losing sight of a subject whose legal goods are protected by norms of the criminal law but have been directly infringed or imperilled by an offence. After all, it is a victim who suffers in effect of an offence, thus requiring a special approach, especially on the part of relevant public authorities. At the same time, a victim is a subject who may be significant in the context of determination of what an offender deserves, and therefore in the perspective of judicial punishment, too. So, a victim is an important factor, even if we disregard the compensation function of the criminal law. The conceptual framework of a passive subject of a crime, that may be consistently juxtaposed with retributivism, has been specifically highlighted in this paper. This conceptual framework is not contradictory to retributivism, on the contrary, in many respects it is consistent with retributivism and serves the grounds for retributive punishment.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 69-90
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność i prawo a ideał wzajemnej życzliwości
Liberty and the Law
Autorzy:
Peno, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596467.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
philosophy of law
retributive justice
corrective justice
Plato
philosophy of state
liberty
Freedom
filozofia prawa
sprawiedliwość korektywna i retrybutywna
Arystoteles
Platon
państwo
Wolność
Opis:
Celem artykułu jest próba wykazania, że prawo nie wyklucza wolności. Ramy rozważań o wolności, wspólnocie i prawie wyznaczane są przez określoną, tj. oświeceniową, tradycję intelektualną. W artykule analizie poddane zostają dwa rodzaje wspólnot, które wyróżnia E.J. Weinrib. Pierwsza wspólnota byłaby zunifikowana na wzór państwa Platona. Drugi rodzaj wspólnot (zakorzeniony w myśli Arystotelesa) miałby cechować się istnieniem życzliwych relacji między zachowującymi znaczny stopień autonomii jednostkami. W państwie Platona nie ma prawa, a w państwie Arystotelesa prawo ma organizować wspólnotę opartą na ćwiczeniu cnót i wzajemnej życzliwości. Który model pozostawia więcej wolności obywatelom? Prawo nie stoi w opozycji do wolności indywidualnej, gdy obywatele nie pragną tego prawa naruszać (prawo może nawet narzucać określoną moralność). Jednak państwo wolność ogranicza, gdy brakuje przestrzeni dla krytyki tego państwa, choćby było to państwo i prawo minimalne (w duchu liberalnym). W tym sensie państwo liberalne może mocniej ingerować w poczucie wolności niźli państwo paternalistyczne.
The aim of this paper is to demonstrate that the law does not exclude liberty. The scope of considerations over the liberty, community and law is determined by a specified, i.e. Enlightenment-based intellectual tradition. The article analyses two types of communities distinguished by E.J. Weinrib. The first community would be unified just as the Plato’s state was. The second type of communities (rooted in Aristotelian thought) would be characterised by the existence of positive relationship between the individuals who retain a significant degree of autonomy. In Plato’s state there is no law and in Aristotle’s state the law is supposed to organise a community based on training the virtues and kindness towards one another. Which model leaves more liberty to the citizens? Law does not stand in opposition to individual liberty when the citizens are not willing to break the law (law can even impose certain moral rules). However, the state limits liberty when there is no space for criticising the state even if the state and the law were minimal (in the liberal spirit). In that sense, the liberal state may interfere in liberty stronger than the paternalistic state.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 15, 3; 5-28
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies