Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sport injuries" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Charakterystyka rodzaju i częstotliwości występowania urazów u zawodników trenujących biegi krótkie
    Characteristics of the kind and frequency of injuries in short-distance runners
    Autorzy:
    Brzozowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464812.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
    Tematy:
    sport injuries
    athletics
    sport medicine
    kontuzje
    lekkoatletyka
    medycyna sportowa
    Opis:
    Background. Today’s sport training resembles balancing on the edge between achieving high effort capacity and overtraining. Such overtraining may result in injuries of athletes’ motor system. The aim of the study was to characterize possible injuries occurring in athletes who practice short runs and to describe how these injuries are treated. Materials and methods. The study comprised 113 professional athletes (101 women and 53 men) practicing short runs. Mean age of an athlete was 22,3. The data were collected by means of the questionnaire designed by the authors for this study. Statistical data analysis was performed. Results. Investigation showed that as many as the 87,4% of respondents had some injury. Most of them were injuries of muscles, tendons and ligaments. The athletes often mentioned inappropriate warming up and too burdensome exercises as a direct cause of injury. Most of the respondents indicated a rest from training as the best treatment. A relation was observed between time devoted to weekly practice and the number of injuries (p = 0,82) as well as training experience and the number of injuries (p = 0,64) in the group of injured athletes. Conclusions. Athletics is a traumatic sport discipline. Injuries were most frequently located in lower limbs. The following elements are crucial in prevention of injuries: appropriate warming-up and appropriate intensity of training.
    Źródło:
    Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2013, 43; 66-72
    0239-4375
    Pojawia się w:
    Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sport injuries in elite amputee football players
    Autorzy:
    Wieczorek, Jacek
    Wieczorek, Andrzej
    Bauerfeind, Joanna
    Grzelińska, Paula
    Śliwowski, Robert
    Tasiemski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1055034.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    adapted sports
    amputee football
    disability
    sport games
    sport injuries
    Opis:
    Despite many previous studies dealing with various aspects of physical activity in individuals with an amputation, the risk of injury in amputee footballers has not been assessed thus far. The aim of this study was to characterize the incidence and causes of sport injuries experienced by amputee football players. Furthermore, the incidence of injuries was stratified according to the players’ level of competitive aggressiveness and anger, and their role in the field. The study included 21 members of the Polish National Amputee Football Team, who have been followed-up for a period of 6 months. A total of 16 injuries were recorded, including three that required a medical consultation: luxation of the left elbow, adductor strain and ankle sprain. The group of injuries that have not been consulted with a physician included muscle strains (n = 4), abrasions (n = 3), bruising (n = 3), joint subluxations (n = 2) and luxation (n = 1). The injuries turned out to be more frequent in the lower limbs (n = 10) than in the upper ones (n = 6). The risk of injury turned out to be higher during trainings (n = 9) than matches (n = 7). Amputee football seems to be associated with low risk of injury, since only several bodily contusions were documented throughout the study period. The injuries occurred in 38% of the players; this makes amputee football a relatively safe discipline which can be recommended to physically disabled persons.
    Źródło:
    Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2017, 18, 2; 13-22
    2300-9705
    2353-2807
    Pojawia się w:
    Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of Plantar Fascial Taping on Pressure Pain Sensitivity Changes in Lower Extremity Posterior Line Muscles in Futsal Players
    Autorzy:
    Klich, Sebastian
    Goliński, Dawid
    Stawarz, Mateusz
    Wolański, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1054722.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Low-Dye Taping
    futsal
    overtraining
    prevention
    sport injuries
    Opis:
    The aim of the study was to evaluate the threshold of muscle pain sensitivity at the posterior line of the futsal player’s lower extremity muscles under the influence of the stimulation of the foot arch with a nonelastic tape application. The study included 25 futsal players representing university club AZS AWF Wroclaw. During the experiment, a nonelastic tape was applied on the plantar foot surface, basing on the standards of low-Dye taping.The test program consisted of a 3-day cycle, during which the pressure pain threshold (PPT) was measured: 1) before application of the tape, 2) 24 hours and 3) 72 hours after application. The PPT was measured using the Somedic Algometer type 2. Analysis of the results was performed using analysis of variance for repeated measures and post hoc Bonferroni’s test. Long-term stimulation of plantar surface significantly affects the increase in the PPT in the lower extremity posterior line muscles. In motor control trainings, especially in match-starter terms, new physiotherapeutic measures and therapeutic techniques should be used.
    Źródło:
    Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2015, 11, 3; 115-123
    2300-9705
    2353-2807
    Pojawia się w:
    Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochraniacze przeciwuderzeniowe w sporcie - moda i konieczność
    Impact-resistant protectors at sports - fashion and necessity
    Autorzy:
    Maklewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237926.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Technologii Bezpieczeństwa Moratex
    Tematy:
    ochraniacze przeciwuderzeniowe
    sport
    urazy
    impact-resistant protectors
    injuries
    Źródło:
    Techniczne Wyroby Włókiennicze; 2008, R. 16, nr 1/2, 1/2; 8-14
    1230-7491
    Pojawia się w:
    Techniczne Wyroby Włókiennicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Return to physical activity after the surgical treatment of distal biceps tendon tears
    Powrót do aktywności fizycznej po leczeniu operacyjnym zerwanego przyczepu dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
    Autorzy:
    Wójtowicz, Maria
    Ciechanowicz, Dawid
    Ufnalska, Barbara
    Rękawek, Krzysztof
    Kołodziej, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311516.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    biceps tear
    distal biceps surgery
    return to sport
    physical activity
    sports injuries
    zerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
    chirurgiczna rekonstrukcja ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
    powrót do sportu
    aktywność fizyczna
    urazy sportowe
    Opis:
    Introduction. Distal biceps tendon tears remain relatively rare, representing 3% of all biceps injuries and having an incidence of 1.2 per 100,000. A distal biceps tendon tear is usually caused by an eccentric load to a flexed elbow and despite mostly affecting 40-50-year-old men, it also occurs in physically active patients at a younger age. Aim. The purpose of this study was to analyze whether physically active patients return to a pre-injury level of activity after the surgical reconstruction of distal biceps tendon tears. Materials and methods. The study included 20 patients treated surgically due to distal biceps tendon tears. The data from patients’ medical histories were analyzed. The post operative outcome and the level of physical activity was assessed using the Author’s Physical Activity Questionnaire (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) and QuickDASH. A follow-up was conducted on average after 45.8 (±14.52) months. Results. All patients reported that they had returned to their pre-injury physical activity after surgery. Sixteen patients (80%) reached a pre-injury activity level, while 4 (20%) were unable to return to the same activity level. The reasons included fear of re-injury (n=4) and pain in the operated limb during physical activity (n = 2). The most common physical activities were: weightlifting (n = 11, 55%) and martial arts (n = 6, 30%). Patients before the injury undertook physical exercise 4.32 (±1.67) times a week, and post-injury 3.84 (±1.95) times a week (p = 0.035). The median time spent doing physical activity during the week decreased from 360 (IQR, 285-450) minutes pre-injury to 300 (IQR, 180-420) minutes post-surgery (p = 0.028). The patients started returning to training sessions on average 12.05 (±10.65) weeks after surgical treatment and a full return to physical activity was observed after 36 (±33.87) weeks. In the Oxford Elbow Score, the average score was 46.74 (±2.2), while the QuickDASH score was 1.58 (range, 0-6.8). Conclusions. The surgical treatment of a distal biceps tendon tear allows patients to return to physical activity in most cases.
    Wstęp. Zerwanie dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia zdarza się stosunkowo rzadko, stanowi 3% wszystkich urazów bicepsa i występuje z częstością 1,2 na 100 000. Zerwanie dystalnego ścięgna bicepsa jest zwykle spowodowane ekscentrycznym obciążeniem w zgięciu stawu łokciowego. Dotyczy głównie mężczyzn w wieku 40-50 lat, ale występuje również u aktywnych fizycznie pacjentów w młodszym wieku. Cel. Celem badań była analiza fizycznej aktywności chorych po chirurgicznej rekonstrukcji zerwanego dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Materiał i metody. Badaniem zostało objętych 20 pacjentów leczonych operacyjnie z powodu zerwania dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Analizie poddano dane z historii chorób pacjentów. Wyniki pooperacyjne i poziom aktywności fizycznej oceniano za pomocą Autorskiego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) i QuickDASH. Okres obserwacji wynosił średnio 45,8 (±14,52) miesięcy. Wyniki. Wszyscy pacjenci zgłosili, że po operacji powrócili do aktywności fizycznej sprzed urazu. Szesnastu pacjentów (80%) osiągnęło poziom aktywności sprzed urazu, 4 (20%) nie było w stanie osiągnąć poziomu aktywności fizycznej sprzed urazu. Przyczynami były: strach przed ponownym urazem (n = 4) oraz ból operowanej kończyny w czasie aktywności fizycznej (n = 2). Najczęstszymi aktywnościami fizycznymi podejmowanymi przez pacjentów były: podnoszenie ciężarów (n = 11, 55%) i sztuki walki (n = 6, 30%). Pacjenci przed urazem podejmowali aktywność fizyczną 4,32 (±1,67) razy w tygodniu, a po urazie 3,84 (±1,95) razy w tygodniu (p = 0,035). Mediana czasu spędzonego na aktywności fizycznej w ciągu tygodnia zmniejszyła się z 360 (IQR, 285-450) minut przed urazem do 300 (IQR, 180-420) minut po operacji (p = 0,028). Pacjenci rozpoczynali powrót do treningów średnio 12,05 (±10,65) tygodni po zabiegu operacyjnym, natomiast pełny powrót do aktywności fizycznej zaobserwowano po 36 (±33,87) tygodniach. W skali Oxford Elbow Score średni wynik wyniósł 46,74 (±2,2), natomiast w skali QuickDASH 1,58 (zakres, 0-6,8). Wnioski. Chirurgiczne leczenie dystalnego zerwania ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia w większości przypadków pozwala pacjentom na powrót do aktywności fizycznej.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 4; 172-177
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies