Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "społeczność polityczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Soborowa zasada współdziałania Kościoła i państwa w kontekście zasad ją warunkujących
The Conciliar Principle of Cooperation between the Church and State in the Context of Determining its Principles
Autorzy:
Słowikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22875449.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
sobór ekumeniczny
współpraca
sana cooperatio
społeczność polityczna
relacje prawne
ecumenical council
cooperation
political community
legal relations
Opis:
Zagadnienia dotyczące zasad współpracy Kościoła z państwem znalazły odzwierciedlenie w nauczaniu Soboru Watykańskiego II. Za jego przedmiot przyjęto dobro wspólne. Nie dało się go jednak zabezpieczyć, a tym samym zasada współpracy byłaby nieskuteczna bez dodatkowej gwarancji. Dlatego Sobór uzależnił istnienie i realizację tej zasady od innych zasad. Za podstawę stosunków uznano zasadę poszanowania pluralistycznego społeczeństwa, bez której nie można było proklamować kolejnych zasad: wolności wyznania i autonomii oraz wzajemnej niezależności Kościoła i Państwa. Tylko poszanowanie tych zasad umożliwia istnienie i uzasadnia raison d'etre zdrowej współpracy między Kościołem a państwem.
Issues concerning the principles of cooperation of Church and State was reflected in the teaching of the Second Vatican Council. For its object has been adopted a common good. However, it could not be secured, and thus the principle of cooperation would be ineffective without an additional warranty. Therefore, the Council, addicted the existence and the implementation of this principle from the others principles. Recognized as the basis for relations, the principle of respect a pluralistic society, without which, there could not be proclaimed next principles: freedom of religion and autonomy and mutual independence of the Church and State. Only respect for these principles enables the existence and the justifies of the raison d'etre of healthy cooperation between Church and State.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2014, 9, 11 (2); 31-62
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Политическая философия справедливости Отфрида Хеффе
Otfried Hoeffe’s philosophy of political justice
Autorzy:
Ситниченко (Sitniczenko), Людмила А. (Ludmiła A. )
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183741.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
sprawiedliwość społeczna
rozpoznawanie
solidarność
zasady
moralne
wolność
społeczność
wymiana transcendentalna
antropologia polityczna
social justice
recognition
solidarity
moral principles
freedom
community
transcendental exchange
political anthropology
Opis:
The paper covers an issue of justice in the light of a new paradigm in political philosophy proposed by Otfried Hoeffe’s theory of the exchange of justice. The author analyses the impact of this approach to justice upon understanding of how could contemporary society develop its fair moral and legal grounds. It is proved that for an adequate understanding of justice is its understanding as a personal responsibility, organically related to guidance on solidarity and recognition. Their interpretations of as well attempts to join moral and material grounds of social life to overcome of injustice are in the author’s focus. It is showed that freedom and justice are enrooted in a lifeword, as well relay upon formal norms and procedures of moral and justice. It gives a methodology for understanding of O. Hoeffe’s philosophy of political justice that states freedom and justice as basic conditions of human being.
Artykuł analizuje jeden z kluczowych problemów współczesnej filozofii politycznej – problem sprawiedliwości w świetle „nowego paradygmatu”, teorii wymiany transcendentalnej zaproponowanej przez Otfrieda Hoeffego. Autor tekstu bada wpływ tej koncepcji na zrozumienie kształtowania porządku moralnego i prawnego w nowoczesnym społeczeństwie. Aby móc właściwie zinterpretować teorię Hoeffego, należy spojrzeć na sprawiedliwość w kategoriach odpowiedzialności osobistej. Szczególne znaczenie autor tekstu przypisuje organicznej jedności moralnych i materialnych podstaw życia społecznego w przezwyciężaniu niesprawiedliwości społecznej. Stwierdza, że wolność i sprawiedliwość są zakorzenione w świecie i oparte na normach moralności i prawa. Artykuł stanowi podstawę metodologiczną dla zrozumienia filozofii politycznej sprawiedliwości O. Heffego, który uznaje wolność i sprawiedliwość za podstawowe warunki ludzkiej egzystencji.
Źródło:
Studia Orientalne; 2015, 1(7); 147-158
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia społeczno-polityczna Benedykta XVI w Encyklice Caritas in veritate
Die gesellschaftspolitische theologie von Benedikt XVI. in der Enzyklika Caritas in veritate
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233582.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia społeczno-polityczna
miłość
prawda
sprawiedliwość
rozwój ludzkości
osoba
kryzys ekonomiczny
gospodarka
władza
moralność
konieczność religii
ekonomia życia
społeczność
polityka
technika
humanizm
die gesellschaftspolitische Theologie
Liebe
Wahrheit
Gerechtigkeit
Entwicklung der Menschheit
Person
ökonomische Krise
Wirtschaft
Macht
Moral
Religionsnotwendigkeit
Lebensökonomie
Gesellschaft
Politik
Technik
der Humanismus
Opis:
Papst Benedikt XVI. zeigt in Enzyklika Caritas in veritate eine gewaltige, schöpferische und unersetzliche Rolle des Christentums auf, und zwar nicht nur auf der Heilsebene, sondern auch auf der Weltebene, d.h. im Bereich des Lebens, des Bestehens und der Entwicklung der Menschheit. Den beiden Faktoren, der Liebe und der Wahrheit, wohnt nicht nur eine übernatürliche, sondern auch eine natürliche, weltliche Dimension inne. In der Folge ist der Humanismus, der Gott ausschließt, ein Humanismus, der den Menschen und seine Geschichte degeneriert. Die gegenwärtige Beseitigung des Christentums in Europa und in der Welt aus der Öffentlichkeit sowie die Verschiebung des Christentums in die Privatsphäre hält der Papst für das höchste Übel.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 39-48
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies