Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spektakl" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wystawianie przeszłości, czyli historia w nowych muzeach
Exhibiting the past or history in new museums
Autorzy:
Ziębińska-Witek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477150.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
muzeum historyczne, reprezentacja, spektakl, edukacja,
rozrywka
Opis:
The article is an attempt to respond to the issue of what are the reasons for  the changes in the institution of a historical museum in the context of modern  cultural transformation. It reveals new perspectives, which are being opened for  exhibition creators, and challenges resulting from new interpretation strategies.  Museums (and histories created in them) are one of the ways, in which a human  being refers to issues and ideas which concern himself and his past. Exhibitions  not so much explain the past realities as they rather describe them in the context  of their contemporary social and political conditions. The present interest in  historical museums (both in Poland and in the world), reflected  in numerous  publications, conferences and research projects is an effect of museums trying to adapt  to new situations and cope with conditions unlike those which accompanied their  creation as public institutions. As institutional symbolic tokens of cities and  regions, museums have new tasks to improve their image and to attract tourists;  they become symbols of cultural revitalisation and representatives of the so called  “soft”  economy  and  new  urbanisation.  It  has  an  impact  on  exhibition  strategies and profiles in which new tendencies towards entertainment, performance  and show are highlighted. It seems that we are now witnesses to the emergence  of a new generation of historical museums (dubbed “new museums”) which are  governed by different rules of representing the past and communicating with the  audience than before.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2013, 2(22); 77-92
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza ramy spektaklu. Twórczość Darka Foksa w przestrzeni kultury masowej
Beyond the performance framework. The creative work of Darek Foks in mass culture
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391501.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Darek Foks
mass culture
spectacle
kultura masowa
spektakl
Opis:
The aim of article is to analyse the main artistic strategies in Darek Foks’ writing and to compare his works with the tradition and products of mass culture. In his latest composition, written in 2015 and titled Dad’s tablet, the author, as many times earlier, casts a critical eye over significant categories of mass culture, especially performance, stageability and, artistic authenticity. In this way Foks tries to leave his own, distinctively individual mark, a rebellious gesture against the rules governing contemporary culture.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 25; 263-272
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczeństwo spektaklu: prekursorzy i ich współczesne dziedzictwi intelektualne
Spectacle society: precursors and their contemporary intellectual heritage
Autorzy:
Ogonowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465183.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Prognoz Polska 2000 Plus PAN
Tematy:
Guy Debord
spektakl
społeczeństwo spektaklumedia
spectacle
spectacle society
media
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie dziedzictwa intelektualnego Guya Deborda oraz jego wpływ na współczesne teorie kulturowe (głównie Jeana Baudrillarda). Centralną kategorią prowadzonych w artykule rozważań jest kategoria ‘społeczeństwa spektaklu’.
This paper presents intellectual heritage of Guy Debord and its impact on contemporary theories of culture (mainly of Jean Baudrillard). The central concept of the considerations in the paper is the category of ‘spectacle society’.
Źródło:
Przyszłość. Świat-Europa-Polska; 2012, 1; 14-26
1895-0949
Pojawia się w:
Przyszłość. Świat-Europa-Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz i spektakl jako przemysł kultury: między konsumpcją i uczestnictwem
Picture and Spectacle as Culture Industry: Between Consumption and Participation
Autorzy:
Krzysztofek, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465171.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Prognoz Polska 2000 Plus PAN
Tematy:
spektakl
teatr polityki
konsumpcja jako spektakl
wizualizacja i wirtualizacja kultury
spectacle
theatre of politics
consumption as spectacle
visualization and virtualization of culture
Opis:
Spektakl był zawsze solą kultury. Od dawna też toczą się spory o to, czy cywilizacja przyszłości będzie obrazkowa. Do listy przemysłów kultury oferujących spektakl dołącza teatr polityki, który stał się spektaklem, podatnym na „mediatropizm”. Z tego wszystkiego nie wynika jednak, że przyszłość kultury musimy już na zawsze ujmować w paradygmacie hiperwizualizacji czy ikonokracji. Komunikacja werbalna w mowie i piśmie nie zniknie, nie ma tu żadnego kanibalizmu kulturowego. Ona ma się dobrze, o czym świadczy np. produkcja słów na bezprecedensową skalę w serwisach społecznościowych. Jednakże umiejętność dekodowania obrazów staje się ważną kompetencją kulturową. Ekspansja mediów, przemysłów kultury i rozrywki, bogactwo kultury popularnej, refleksyjna konsumpcja i uczestnictwo wymagają coraz większych kompetencji technicznych i intelektualnych Potrzebna jest zatem edukacja na rzecz krytycznego osądu wartościowania rzeczy, zjawisk, ludzi i procesów oraz dekodowania symboli.
Spectacle was always the salt of culture. Long are also debates whether the future civilization will be dominated by pictures. The list of culture industries offering spectacles is joined recently by the theatre of politics that became a spectacle attached to media. All this does not imply, however, that the future of culture will develop according to a hyper-visual or icono-cratic paradigm. Verbal communication in speech and writing will not disappear, there is no cultural cannibalism. Verbal communication flowers, as documented e.g. by an enormous scale of production of words in community services. Nonetheless, the ability to decode pictures becomes an important cultural competence. The expansion of media, culture industries and entertainment, reflexive consumption and participation require increasingly larger technical and intellectual competencies. A new goal of education is necessary to critically judge and evaluate things, phenomenons, people, processes and to decode symbols.
Źródło:
Przyszłość. Świat-Europa-Polska; 2012, 1; 45-59
1895-0949
Pojawia się w:
Przyszłość. Świat-Europa-Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe szaty wielokulturowości – spektaklekulturowe i dyskursy potoczne
The new robes of multiculturalism – cultural spectacles and colloquial discourses
Autorzy:
Wojakowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956347.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wielokulturowość
spektakl kulturowy
dyskurs publiczny
multiculturalism
cultural performance
public discourse
Opis:
Autor identyfikuje teoretyczne i społeczne konteksty koncepcji wielokulturowości oraz współczesnej jej krytyki. Problemy z zastosowaniem wielokulturowości wiążą się aktualnie zarówno z potocznymi uproszczeniami jej rozumienia, jak i istotnymi zmianami współczesnych społeczeństw i sposobami interpretacji tych zmian. Niezależnie od tych przemian – wielokulturowość w Polsce pozostaje znaczącym elementem dyskursów publicznych. Celem artykułu jest wskazanie nowych koncepcji wielokulturowości, które uwzględniają wskazane zmiany paradygmatyczne i społeczne. Są to: koncepcja wielokulturowości – jako metaramy kultury różnicy ujawniającej się w spektaklach kulturowych oraz koncepcja wielokulturowości – jako faktu kulturowego negocjowanego w dyskursach potocznych.
The article indicates the theoretical and social contexts of the rise of multicultural theory and its contemporary critique. Recent problems with multiculturalism are associated with the simplification of that concept in public discourse, some relevant changes of modern societies as well as the changes in the scentific interpretation of the social world. Regardless of those changes, multiculturalism still remains a significant part of public discourse. The goal of the article is to show two new concepts of multiculturalism, which take into account the paradigmatic change in social sciences: the culture of difference as the supraframework which is reveaaled in cultural performances; and the multiculturalism as a cultural fact negotiated in public discourse.Keywords: multiculturalism, cultural performance, public discourseTranslated by Dariusz Wojakowski
Źródło:
Edukacja Międzykulturowa; 2017, 7, 2; 68-78
2299-4106
Pojawia się w:
Edukacja Międzykulturowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramaturgia Daniiła Charmsa na współczesnych niemieckich scenach. Rekonesans badawczy
Dramaturgy of Daniil Charms on Contemporary German Scenes. Reconnaissance Research
Autorzy:
Gracla, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807266.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Charms; spektakl; teatr niemiecki; absurd
Charms; performance; German theater; absurd
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia historię wystawień sztuk Daniiła Charmsa we współczesnych Niemczech. Autorka artykułu zwraca uwagę na zainteresowanie zarówno badaczy, jak i widzów twórczością Charmsa. Wskazuje poszczególne spektakle, które powstały w ostatnich latach: od Elżbiety Bam do spektaklu teatru WIRLT. Dramaturgia Charmsa w Niemczech cieszy się dużą popularnością i jest ciągle obiektem zainteresowania twórców teatralnych. Zdaniem autorki spektakle powstające na jej podstawie oddają ducha i ideały tekstów oberiuty.
This Article present the story of performances of dramas Daniil Charms in modern Germany. Author of the article draws attention to the interest of  researchers and spectators Charms works. It indicates the particular performances created in the last time: Elizabeth Bam and the play WIRTL. The dramaturgy of Charms is very popular in Germany and it is the object of interest of theater artists. According to the author the performances they show the spirit and ideas of the text of Charms.
Драматургия Даниила Хармса в современном немецком театре. Первые сведения Настoящая статья является попыткой представить сценические постановки пьес Данилuа Хармса, возникшие в современной Германии. Автор статьи обращает внимание на сушествующий в Германии интерес к творчеству Хармса так среди исследователей, как и зрителей. Автор упоминает спектакли возникщие в последнее время: Елисавету Бам и новейший спектакль WIRTL. По мнению автора эти спектакли отражают ценности литературного подлинника.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 7; 139-148
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Twojego życia nic już nie odmieni”. Retoryka spektaklu, kryzysu i metanoi w rozmowie Kamila Durczoka z Markiem Czyżem
“Nothing’s gonna change your life”. The rhetoric of the spectacle, crisis and metanoia in Kamil Durczok’s conversation with Marek Czyż
Autorzy:
Tomczok, Marta
Tomczok, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232076.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
crisis
metanoia
paramology
Kamil Durczok
spectacle
fault
kryzys
paramologia
spektakl
wina
Opis:
W artykule przedstawiono analizę wywiadu zatytułowanego Dziennikarz przerywa milczenie! Rozmowa z Kamilem Durczokiem zamieszczonego na kanale „Czyż tak!” 21 sierpnia 2020 roku. Wywiad nagrany został w katowickim teatrze Korez, a jego tematyka dotyczy kryzysu egzystencjalnego i wizerunkowego, z jakim zmaga się znany dziennikarz i wieloletni redaktor naczelny serwisu informacyjnego TVN „Fakty”. Analiza retoryki wypowiedzi uczestników dialogu, przywołanych symboli kulturowych oraz znaczeń tkwiących w przedstawionej przestrzeni pozwoliła na rozpoznanie skomplikowanej gry, jaką Durczok oraz Czyż podejmują z sytuacją wyznania – z przymusem mówienia prawdy, któremu w społeczeństwie medialnego spektaklu towarzyszy potrzeba kształtowania własnego wizerunku.
The article presents an analysis of an interview entitled “The Journalist Breaks the Silence! An Interview with Kamil Durczok” posted on the channel “Czyż tak!” on August 21, 2020. The interview was recorded at the Korez theater in Katowice, and its subject matter concerns the existential and image crisis that a well-known journalist and long-term editor-in-chief of the television newscast “Fakty” (TVN network) is struggling with. The analysis of the rhetoric of the participants' statements, the cultural symbols and meanings inherent in the presented space allowed to recognize the complicated game that Durczok and Czyż play with the situation of confession – with the compulsion to tell the truth, which in the society of the media spectacle is accompanied by the need to shape their own image.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 3; 25-42
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Market Lives on Death: The Endocolonizing Logic of the Fascist Moment
Rynek żywi się śmiercią: Endokolonizacyjna logika momentu faszystowskiego
Autorzy:
Gandesha, Samir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15594873.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
endocolonialism
fascism
populism
democracy
crisis
spectacle
endokolonializm
faszyzm
populizm
demokracja
kryzys
spektakl
Opis:
This article poses the question of whether what we are witnessing today can be properly described as “fascistic.” It argues that it can if we understand fascism as an attack on liberal-democracy resulting from the now chronic (rather than acute) crisis of capitalism. Like the fascism of the twentieth century, this entails an endocolonizing logic that nonetheless relinquishes its claim on a future increasingly imperilled by the nature of the Covid-19 pandemic in the context of the impending climate emergency.
Artykuł stawia pytanie o to, czy obserwowane obecnie procesy mogą być określone jako faszystowskie. Przedstawiona argumentacja wskazuje, że tak – jeśli rozumiemy faszyzm jako atak na liberalną demokrację, wynikający z chronicznego raczej (niż nagłego) kryzysu kapitalizmu. Tak jak w XX-wiecznym faszyzmie, obejmuje on kolonizację ciał, która jednak zrzeka się roszczeń do przyszłości w obliczu pandemii Covid-19 i w kontekście wyzwania klimatycznego.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 42, 4; 93-110
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brytyjskie spektakle historyczne (pageants) 1905–1939. Stan i perspektywy badań
British Historical Performances (Pageants) 1905–1939: State and Prospects of Research
Autorzy:
Bejda, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056217.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
pageant
historical performance
Louis N. Parker
performers
audience
spektakl historyczny
wykonawcy
publiczność
Opis:
Brytyjskie spektakle historyczne (pageants) były niezwykle popularne w okresie 1905–1939. Pomimo zaangażowania w nich milionów Brytyjczyków, zarówno jako wykonawców, jak i jako publiczności, dopiero od lat 90. XX wieku stały się tematem badań. Idea, organizacja i odbiór społeczny przyciągały uwagę badaczy. Tematem artykułu są wybrane problemy badawcze: czy pageant był wynalazkiem Louisa N. Parkera, jaką rolę odgrywały te spektakle w życiu lokalnej społeczności, a wreszcie czy te przedsięwzięcia spajały społeczeństwo czy może wywoływały animozje społeczne. Omówiono też bazę danych (The Redress of the Past: Historical Pageants in Britain) zawierającą kilkaset pageantów oraz perspektywy badawcze wynikające z jej wykorzystania.
British historical pageants were extremely popular during the period 1905–1939. Despite the involvement of millions of British people as performers and audiences, it was not until the 1990s that they became the subject of research. The idea, organization and public perception attracted the attention of researchers. The subject of the article are selected research problems: Was the pageant an invention of Louis N. Parker? What role did these performances play in the life of the local community? Did these undertakings finally hold society together, or perhaps they caused social animosities? The database (The Redress of the Past: Historical Pageants in Britain) containing several hundred pageants and research perspectives resulting from its use is also discussed.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2021, 76; 207-221
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka słowa a język negocjacji
Ethics of the word and the language of negotiations
Autorzy:
Wierzbicka-Piotrowska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339598.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
etyka
język
negocjacje
gra
spektakl teatralny
ethics
language
negotiations
game
theatrical play
Opis:
Przedmiotem rozważań jest język negocjacji, który z założenia ma służyć przekazywaniu fałszywych informacji, ukrywać prawdziwe intencje mówiącego i pozwalać na wykorzystywanie przez niego słabych stron rozmówcy. Mimo że takie zachowania komunikacyjne byłyby w normalnych sytuacjach oceniane jako nieetyczne, w scenariuszu negocjacji zyskują inny wymiar ze względu na inny status etyczny słów wypowiadanych przez negocjatorów. Usprawiedliwieniem tego typu kłamstw może być potraktowanie negocjacji jako procesu odbywającego się częściowo w świecie fikcji, podobnie jak to się dzieje w wypadku gry lub spektaklu teatralnego. Różnica między grą towarzyską a negocjacjami tkwi jednak w pełnionych przez nie funkcjach i innym odniesieniu do rzeczywistości, dlatego w języku negocjacji muszą obowiązywać inne zasady etyki niż w języku graczy. Drugą analogią rozważaną w artykule jest porównanie negocjacji do spektaklu teatralnego. W wypadku każdej z tych sytuacji mamy bowiem do czynienia z aktorstwem, którego celem jest przeniesienie uczestniczących w niej osób do świata fikcji przypominającej świat rzeczywisty i dającej się ocenić za pomocą takich samych kryteriów moralnych.
The article discusses the language of negotiations, which as a rule is expected to convey distorted information, conceal the speaker’s true agenda, and let him or her exploit the weaknesses of the interlocutor. Such communication behaviours are praised as negotiating skills, even if in regular contexts they are considered unethical. The only justification for the so-called negotiating lies can be provided by viewing negotiations as a process that partly takes place in the world of fiction. In the article, negotiations are thus compared to a game and to a theatrical play. In neither instance is the analogy complete but – remembering that negotiators purposely act the roles assigned to them in the script and given the high importance placed on the acting skills – it is more warranted to refer to negotiations as a theatrical play rather than a game.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2018, 1(4); 11-24
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KARTKI Z HISTORII „TĘCZY”. 70 LAT PAŃSTWOWEGO TEATRU LALKI „TĘCZA” W SŁUPSKU I MIĘDZYNARODOWY KONWENT LALKARZY „WOKÓŁ ŹRÓDEŁ”
PAGES FROM „RAINBOW” HISTORY. 70. YEARS OF STATE PUPPETS THEATRE „RAINBOW” IN SŁUPSK AND THE INTERNATIONAL DOLLMAKERS CONVENTION „AROUND THE SOURCE”
Autorzy:
Krasucka, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564485.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
teatr lalek
konwent
warsztaty
wystawa
spektakl
puppet theater
convent
workshops
exposition
spectacle
Opis:
The International Dollmakers Convention “Around the source” was held in Słupsk by the initiative of the employees and the director of the Theater “Rainbow”. The participants of the convention could take part in workshops about the bunraku doll’s creation proces and dell’arte comedy acting techniques. The audience had a chance to watch performances of the theaters from around the World, and admire the exhibitions of the theater dolls collections. This text i also about the theatre history. It describes its new artistic activities and how it integrates the local community. It tries to answer the question, if Słupsk’s “Rainbow” is still a provincial theatre.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 181-202
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hip-Hop and Trivialisation of Martin Luther King Jr. in Didier Awadi’s “Dans mon rêve”
Hip-Hop i trywializacja Martina Luthera Kinga Jr. w „Dans mon rêve” Didiera Awadiego
Autorzy:
Loukson, Ives S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828325.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
MLK
pop culture
hip-hop
spectacle
Africa
popkultura
hip-hop spektakl Afryka
Opis:
As far as hip-hop is concerned, it is a truism that Didier Awadi counts as one of its influential leading figures. The famous musician from Senegal takes advantage of hip-hop as a medium and participates in disseminating its values across the world. Awadi’s creativity aims at conscientising Black people whose misery, according to him, is due to an internalised negativity about themselves. The artist pursues this objective in “Dans mon rêve” by staging MLK as a historic benchmark and source of inspiration to Africans. My paper attempts to highlight why the use of hip-hop as a medium of pop culture does not effectively serve that creditable objective. I also review the provocative trope of African pop-artist as a modern griot, raised a decade ago by the United States-based scholars. Theoretically, Stuart Hall’s conception of culture and Guy Debord’s theoretical complexity in his attempt to dismantle the monopoly of the spectacle inform the study.
W kontekście hip-hopu, truizmem jest stwierdzenie, że Didier Awadi jest jedną z jego wpływowych postaci. Słynny muzyk z Senegalu wykorzystuje hip-hop jako medium do upowszechnia jego wartości na świecie. Twórczość Awadiego ma na celu uświadomienie Afrykanom, że ich nieszczęście, według niego, wynika ze zinternalizowanej negatywności na swój temat. W „Dans mon rêve” uświadamia o tym, przedstawiając Martina Luthera Kinga jako historyczny punkt odniesienia i źródło inspiracji. W artykule autor stara się podkreślić, dlaczego użycie hip-hopu jako medium popkultury nie służy skutecznie temu godnemu pochwały celowi. Omówiony zostaje również prowokacyjny trop afrykańskiego pop-artysty jako współczesnego griota, zidentyfikowany dziesięć lat temu przez amerykańskich badaczy. Koncepcja kultury Stuarta Halla i teoria Guya Deborda stanowią podstawę niniejszych badań.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 151-166
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W pogoni za bykiem. Fenomen corrida de toros
Autorzy:
Ziółkowska-Kuflińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973932.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
corrida de toros
plaza de toros
tauromachia
toreador
cultural performance / widowisko kulturowe
performance / spektakl
Opis:
The corrida de toros, or bullfighting in the plaza de toros, belongs in Spain to the tauromachia tradition (from Greek tauros - bull, and mache - battle). According to the fairly numerous groups of opponents of the corrida, this tradition should be de-legalised instantly and unconditionally, but there are still enthusiasts who view the historical, tauromachic elements of Spanish culture, particularly the corrida, as a cultural good, an artistic preformance conveying special content. In the case of the corrida all the elements defining a performance can be detected: a specific place, a set time frame, a beginning and an end, an ordered course of action, a group of performers (the team of toreadors and the bull) and a public (the aficionados). If we ignore themost controversial moment of the play - the real death of the bull - in essence such elements as the stage sets, the actors, the costumes, the props, the gestures, the steps, the bows, the applause and the spectators bring the corrida de toros spectacle within the sphere of art.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 151-175
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tekst – dramat – spektakl. Współczesne możliwości badacza
Text – Drama – Performance: Modern Possibilities of a Researcher
Autorzy:
Gracla, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807177.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tekst
spektakl
performans
wizja teatralna
archiwum internetowe
text
spectacle
performance
vision theater
Internet archive
Opis:
Niniejsze rozważania dotyczą trzech aspektów funkcjonowania dramatu w przestrzeni wirtualnej: w bibliotece internetowej (tekstu), archiwum wirtualnym (zdjęć i materiałów ze spektaklu) i spektaklu w przestrzeni Internetu. Dwa pierwsze sposoby istnienia zostały uznane za cenne źródło informacji, umożliwiające badanie tekstów mało popularnych (szczególnie tekstów rosyjskich i niemieckich z przełomu XIX i XX wieku). Trzeci z nich, omówiony na przykładzie spektakli Jewgienija Griszkowca („Pożegnanie z papierem”) rodzi dylematy teoretyczne. Spektakl jest tu bowiem tworem prymarnym w stosunku do tekstu. W takim przypadku niemożliwa jest jakakolwiek analiza bez znajomości spektaklu, który istnieje również w przestrzeni internetowej. Jest więc częścią świata cyfrowego.
This paper discusses three aspects of the drama in virtual space: Internet library (text), virtual archives (photos and performance materials), and performance in the Internet space. The first two modes of existence were considered valuable source of information, enabling study of little popular texts (especially Russian and German ones from the late nineteenth and early twentieth century). The third mode, discussed with reference to the play of Evgenij Grishkovec („Out of paper”), raises theoretical dilemmas. The show is here primary in relation to the text. In this case, no analysis is possible without knowing the performance, which also exists in the Internet space. It is therefore part of the digital world.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 1; 119-129
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Układy interakcyjne w teatrze dramatycznym - na podstawie badań własnych
Interactive systems in dramatic theater - based on empirical research
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034606.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
teatr dramatyczny
układy interakcyjne
aktor
widz
spektakl
Performance
dramatic theater
interactive systems
actor
spectator
Opis:
Artykuł dotyczy układów interakcyjnych w polskim teatrze dramatycznym. Autorka, na podstawie źródeł zastanych i wywołanych, analizuje następujące sytuacje: 1. aktorzy oddziałują na widzów 2; widzowie oddziałują nawzajem na siebie; 3.widzowie oddziałują na aktorów i 4. aktorzy oddziałują nawzajem na siebie. Charakteryzuje specyfikę owych interakcji poprzez następujące pojęcia: interferencja społeczna, syntonia, facylitacja społeczna, próżniactwo społeczne, deimmersja, defokusacja, uskrzydlenie grupowe. Nie zamierzam mówić o instytucji czy organizacji formalnej, ale o miejscu prezentacji spektaklu, o sytuacji, gdy naprzeciw siebie „stają” aktor i widz, i ten pierwszy podmiot zaczyna coś przedstawiać, prezentować, kreować, a drugi dokonuje aktu recepcji. Ta sytuacja konstytuuje teatr.
The article concerns interactive systems in the Polish drama theater. The author, based on existing and evoked sources, analyzes the following situations: 1. actors influence viewers 2; viewers interact with each other; 3. viewers interact with actors and 4. actors interact with each other. The author characterizes the specificity of these interactions through the following concepts: social interference, synthonia, social facilitation, social idleness, deimmersion, defocused, group winging. I do not intend to talk about an institution or a formal organization, but about the place where the performance is presented, about the situation when the actor and viewer "face each other," and the first entity begins to present something, present, create, and the second performs the act of reception. This situation constitutes the theate
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2020, 19, 1; 27-40
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participatory art, new media and convergence art based on the example of La Fura Dels Baus Group
Sztuka partycypacyjna, nowe media i kultura konwergencji na przykładzie grupy La Fura dels Baus
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Wendorff, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593913.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
La Fura dels Baus
participation
Theatre of Cruelty
spectacle
audience
partycypacja
teatr okrucieństwa
spektakl
publiczność
Opis:
The article attempts to present various categories of activities related to participatory art that we can find in the extensive artistic output of the Catalan group named La Fura dels Baus. Ever since it was established in 1979, the group has been presenting a wide variety of forms: open-air events, dramatic plays, operas, and performances. It uses typically theatrical techniques, emphasizing especially quasi-religious experiences and experiments originating from mythical prehistory of the stage art and newer group techniques (happening, techniques developed by groups of the contestation period). The article discusses such shows as: Accions (1983), Suz/O/Suz (1985), Noun (1990), Manes and MTM (both 1996), as well as XXX (2001). Special attention is paid to acquisition and adaptation of Artaud’s concept of “Theatre of Cruelty” in relation to the group’s activities, which at the same time are analysed from the perspective of audience participation in performances forced by artistic means.
Artykuł jest próbą przedstawienia różnych kategorii działań związanych ze sztuką partycypacyjną, jakie możemy odnaleźć w bogatej twórczości artystycznej katalońskiej grupy La Fura dels Baus. Od momentu gdy zespół powstaje w 1979 r. prezentuje bardzo rozmaite formy: spektakle plenerowe, przedstawienia dramatyczne, opery, performansy. Operuje technikami typowo teatralnymi, akcentując zwłaszcza doświadczenia i eksperymenty quasi-religijne wywodzące się z mitycznej prehistorii sztuki sceny i nowsze techniki grupowe (happening, techniki wypracowane przez zespoły okresu kontestacji). Omówione zostały takie widowiska jak: Accions (1983), Suz/O/Suz (1985), Noun (1990), Manes i MTM (oba 1996) oraz XXX (2001). Przedmiotem szczególnych rozważań jest, przejęcie i dostosowanie Artaudowskiego konceptu „teatru okrucieństwa”, w odniesieniu do działań grupy, które jednocześnie są analizowane w perspektywie wymuszonej środkami artystycznymi partycypacji publiczności w spektaklach.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 217-233
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A few notes on the contemporary common reader
Autorzy:
Kaczmarski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009816.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
common reader
Situationist International
Spectacle
everyday life
literary criticism
zwykły czytelnik
sytuacjoniści
Spektakl
codzienność
krytyka literacka
Opis:
W swoim artykule staram się naszkicować punkt wyjścia dla krytyki pojęcia „zwykły czytelnik” – w takim rozumieniu, jakie nadaje mu współczesna krytyka literacka. „Zwykły czytelnik” został stworzony jako osobny teoretyczny konstrukt przez Samuela Johnsona i spopularyzowany przez Virginię Woolf. Dzisiaj ta idea jest dalej popularyzowana i upraszczana – choć w dużej mierze nieświadomie – przez krytyków i dziennikarzy głównego nurtu jako sposób na usunięcie z debaty publicznej możliwości autentycznego politycznego konfliktu. „Zwykły czytelnik” jest postrzegany jako czytelnik bez klasy, tożsamości czy społecznego tła. Staram się pokazać, że w celu podjęcia wiarygodnej i systematycznej krytyki „zwykłego czytelnika” należy wyjść poza paradygmat wyznaczony przez Johnsona i Woolf i odwołać się do tzw. studiów nad codziennością – inspirowanej sytuacjonistami tradycji na pograniczu badań kulturowych, teorii literatury i filozofii polityki.
In my paper I attempt to establish a starting point for a critique of the idea of the „common reader” as it is used in contemporary literary criticism. The „common reader” was famously developed as a separate theoretical construct by Samuel Johnson and popularized by Virginia Woolf. Today, this idea is being further popularized and simplified – though largely unconsciously – by both literary critics and mainstream journalists as a means of erasing the possibility of a genuine political conflict/debate. The „common reader” is perceived as a reader without a class, identity or any social background. I argue that in order to undertake a credible and deliberate critique of the „common reader” one has to go beyond the Johnson-Woolf paradigm and into the territory of the so-called everyday life studies – a Situationist-influenced tradition combining culture studies, literary theory and political philosophy.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 11, 1; 85-106
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laboratoryjne Audiowisionarium. Koncepcje i Praktyki Laszlo Moholy-Nagy’a i Jerzego Krechowicza
Audiovisionary Laboratory. Concepts and Practices by Laszlo Moholy-Nagy and Jerzy Krechowicz
Autorzy:
Groth, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015452.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
expanded cinema
laboratory
technology
kinetic art
audiovisual performance
laboratorium
kino rozszerzone
technologia
sztuka kinetyczna
spektakl audiowizualny
Opis:
Artykuł przybliża i zestawia ze sobą idee i praktyki twórców eksperymentalnych, Węgra – László Moholy-Nagy’a i Polaka – Jerzego Krechowicza. Relacja ta, mimo iż artyści nie znali się i nie działali symultanicznie, wydaje się ważna, gdyż obu łączyła fascynacja rozszerzaniem obrazu widzialnego przy pomocy technologii. Aparatura umożliwiała im bowiem kreacje optyczne i kinetyczne, a także projektowanie lub realizację rozwiązań przestrzennych, które tworzyłyby warunki dla wielowymiarowych i wielozmysłowych wydarzeń audiowizualnych. Autorka przypomina mało znaną koncepcję doświadczalnego polikina i teatru totalnego Moholy-Nagy’a, omawia partyturę niezrealizowanego wydarzenia audiowizualnego z 1924 roku oraz powstanie kinetycznego modulatora (1930). Ich indywidualną kontynuacją była działalność Jerzego Krechowicza w Teatrze Galeria (1961-1968), będącego laboratoryjnym audiovisionarium oraz jego nieznany szerzej udział w rezydencyjnym programie w Stichting Mickery Workshop w Loonersloot (Holandia), gdzie pracował w wyjątkowych warunkach przestrzennych – półsferycznym namiocie – nad spektaklem audiowizualnym.
The article describes and compares the ideas and practices of two experimental artists – the Hungarian László Moholy-Nagy and the Pole, Jerzy Krechowicz. The relation between them, even they did not know each other or did not work simultaneously, seems to be important, because they both shared a fascination with expanding the visible image with the use of technologies. This encouraged them to realize optical and kinetic actions, as well as to design or implement spatial solutions which would create conditions for multi-dimensional and multi-sensory audiovisual events. The author recalls the little known concept of experimental cinema of the simultaneous and total theatre, discusses the score of an unrealized audiovisual event and project of the Stage of the Mechanized Eccentric (1924), as well as the creation of a kinetic modulator (1930). Their individual continuation was the activity of Jerzy Krechowicz in the Galeria Theatre (1961-1968), which was an audiovisionary laboratory and his little-known participation in a residency program at the Stichting Mickery Workshop in Loonersloot (Netherlands), where he worked on an audiovisual performance in an exceptional space - a hemispherical tent.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 73-78
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obiekty dla kultury - ich wewnętrzne przestrzenie publiczne przestrzeniami publicznymi miast
Buildings for culture - their internal public spaces as public spaces of cities
Autorzy:
Loegler, Romuald Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1403675.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
kontekst
kreacja
otwartość
przestrzeń
kultura
miasto
teatr
spektakl
context
creation
openness
space
culture
city
theatre
spectacle
Opis:
Miasto jest miejscem społeczności. Zarówno pod względem formy jak i treści, jest najbardziej publicznym przejawem aspektów kultury, w tym sztuki. Ucieleśnia naszą pamięć kulturową, będąc zarazem miejscem ciągłej odnowy kultury i sztuki. Większość zjawisk, które łączymy z ideą kultury wynika z przestrzennych i funkcjonalnych elementów struktury miasta, które stają się synonimami „Polis”- Miasta. Oferowały agorę, świątynie, stadiony, teatry... - obiekty dla sztuki. W nich rodziło się poczucie tożsamości danej społeczności i przekonanie, że kultura dzieje się w teatrach, salach koncertowych... lub muzeach. Współczesne budynki dla kultury, teatrów, muzyki, winny być przyjazne, przystępne i łatwo dostępne, o kordialnym klimacie, funkcjonalne. Powinny „mówić” o tym, co w nich żywe i codzienne. Nie mają być pomnikami. Celem pracy jest dokonanie, poprzez autoanalizę i eksplorowanie, oceny podejmowanego we własnej twórczości zagadnienia synergii wewnętrznych przestrzeni publicznych obiektów kultury z przestrzeniami publicznymi miasta, rozumianych jako logicznie ze sobą powiązane przestrzenne zdarzenia wzbogacające zrozumienie i odczuwanie atmosfery miasta. Celem pracy jest też ujawnienie, w oparciu o autorefleksję wynikającą z analizy wybranych przykładów, w tym własnych projektów, nici powiązań pomiędzy budynkami dla kultury, obiektami - świadkami przeszłości miast i otwartymi publicznymi przestrzeniami ulic, placów, parków i naturalnego pejzażu.
The city is a place of community. Both in form and content, it is the most public display of aspects of culture, including art. It embodies our cultural memory, which is also a place of constant renewal of culture and art. Most of the phenomena that we associate with the idea of culture stem from the elements of the city that become synonymous with “Polis” - the City. They offered agora, temples, stadiums, theatres... - facilities for art. That culture takes place in theatres, concert halls... or museums. Contemporary buildings for culture, theatres, music, etc. should be user-friendly and easily accessible, with a cordial atmosphere, functional. They should speak of what is alive and everyday in them. They are not meant to be monuments. The aim of the work is to explore and evaluate the issues of internal public spaces of cultural buildings as a development of the city’s public space and their significance in this context.
Źródło:
Architecturae et Artibus; 2021, 13, 1; 10-42
2080-9638
Pojawia się w:
Architecturae et Artibus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spektakl przywództwa w oczach socjologa
Autorzy:
Maria, Wiśniewska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897217.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
teoria podmiotowości
przywództwo
„stawanie się” przywództwa
wpływ
władza
wspólnota celu
wspólnota niezbędności
teoria dramaturgiczna
spektakl przywództwa
Opis:
The paper presents a new idea of the mechanism of formation and continuance of the process of leadership. The new idea integrates previous theories and models which describe different dimensions of this phenomenon. Standing on the basis of sociological theory of subjectivity and arising from it the theory of “social becoming”, the new idea clarifies the model of the “becoming” of leadership in the performative and relational perspectives. “The spectacle of leadership” leading from the “community of vision” to the “community of necessity”, both in rational and emotional terms, ends once the vision has been achieved. Moreover, the new idea explains the paradox of leadership, namely that each time the same mechanism brings about completely different, unique, and sometimes also unpredictable effects.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(3 (450)); 167-178
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The theatrical world of Flannery O’Connor’s “A Late Encounter with the Enemy”
Teatralny świat opowiadania Flanery O’Connor “A Late Encounter with the Enemy”
Autorzy:
Dębiec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886387.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
barok
vanitas
teatralność
spektakl
mise en abime
przestrzenie teatralności
baroque
theatricality
spectacle
miseen abime
spaces of theatricality
Opis:
Próbując przeprowadzić analizę opowiadania Flannery O’Connor pt. “A Late Encounter with the Enemy”, czytelnik nie podaje w wątpliwość doświadczenia śmierci, bólu i cierpienia, które to aspekty przesiąkają przez fundamenty kultury amerykańskiego Południa jeszcze od czasów poprzedzających Wojnę Secesyjną. Zjawisko, o którym mowa, wydaje się głęboko zakorzenione w estetyce baroku, co pozwala na dostrzeżenie uderzającego podobieństwa między kulturą Południa amerykańskiego kontynentu z lat 50. XX wieku i esencją barokowej wrażliwości. Powyższa obserwacja nabiera szczególnego znaczenia, jeśli rozważyć ją w kontekście współczesnej teatralności. Oparty na porównaniu między XVII-wieczną Francją Ludwika XIV oraz współczesnym Południem, artykuł bada przeszczepienie szerokiego wachlarza cech charakteryzujących barok na grunt współczesnego doświadczenia kulturowego (ukierunkowanego na konfrontację historii Południa przez autora) przez pryzmat takich pojęć, jak: gra pozorów, mise en abime oraz przestrzenie teatralności. Te pojęcia, w głównej mierze kojarzone z teatrem, są nakreślone w publikacji Williama Eggintona How the World Became a Stage: Presence, Theatricality, and the Question of Modernity oraz The Theater of Truth: Ideology of Neo-Baroque Aesthetics, które stanowią teoretyczne tło dyskusji dotyczącej związku między współczesnym Południem i jego doświadczeniem historycznym. Argumentacja wsparta jest konceptualizacją zjawiska spektaklu zaprezentowaną w książce Guya Deborde’a The Society of the Spectacle, która przedstawia kulturę wymiany towarowej jako zjawisko obdarzone cechami teatralnymi. Mając na uwadze fakt, że – jak twierdzi Christine Buci-Glucksmann w Baroque Reason – reprezentacja podmiotu historycznego jest koniecznie związana z teatralnością, czytelnik, za pomocą dzieł wyszczególnionych powyżej, ma możliwość umiejscowienia tragedii usytuowanej w jądrze południowego doświadczenia spowitego zawikłaną siecią pozorów kultury nowoczesnej.
Attempting a scrutiny of Flannery O’Connor’s short story entitled “A Late Encounter with the Enemy,” the reader is by no means left in a quandary as to the experience of death, pain, and suffering percolating through the very foundations of southern culture since antebellum times. Also, the phenomenon in question appears to be deeply embedded in the aesthetics of historical baroque, which allows one to notice a striking resemblance between the nature of southern experience of the 1950’s and the essence of baroque sensibility. Such an observation assumes extraordinary importance if considered in the context of modern theatricality. Grounded upon a comparison between the seventeenth-century France of Louis XIV and the contemporary South of O’Connor’s protagonist, George Poker Sash, the article explores the transplantation of a multitude of cultural traits characterizing the baroque onto the realm of modern experience(impelled to confront southern history by the author) through the prism of such notions as the play of appearances, miseen abime, and the spaces of theatricality. These concepts, predominantly associated with the theater, are delineated in the course of William Egginton’s How the World Became a Stage: Presence, Theatricality, and the Question of Modernity and The Theater of Truth: Ideology of Neo-Baroque Aesthetics, which two works comprise the theoretical background of the discussion concerning the relationship between the contemporary South and its historical experience. The argument is supported by Guy Debord’s conceptualization of the spectacle adumbrated in The Society of the Spectacle, which presents the culture of the commodity as endowed with theatrical attributes. Bearing in mind that fact that, as Christine Buci-Glucksmann argues in her Baroque Reason, the representation of a historical subject in necessarily connected with theatricality, O’Connor reader is enabled, with the assistance of the works mentioned above, to locate the tragedy ensconced in the core of southern culture enveloped in an intricately woven web of modern appearances.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 181-201
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesna zmediatyzowana sfera publiczna. Pozorowany świat kreacji obrazu i zarządzania opinią
Autorzy:
Hajduk, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462574.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
media
sfera publiczna
przywódca polityczny
spektakl namiętności
człowiek publiczny
public sphere
political lieder
spectacle of passion
public man
Opis:
Autor omawia kondycję współczesnej sfery publicznej zanurzonej w rzeczywistości medialnej. Zachodzące w niej zmiany sprawiają, że dyskutuje się o motywach i intencjach, a nie o konkretnych decyzjach, działaniach i ich efektach. Głównymi podmiotami mediatyzowanej agory stają się polityczne „gwiazdy” różnego kalibru, które swą „charyzmę” budują na bazie publicznie okazywanych uczuć – czyli tego, co winno pozostać w zaciszu oikos, a dzięki eksponowaniu prywatności zdobywają władzę.
The article discusses the condition of the contemporary public sphere immersed in the media reality. The changes taking place in it make discussions about motives and intentions rather than about specific decisions, actions and their effects. The main actors of the mediated agora are political "stars", which build their "charisma" on the publicly expressed feelings – thinks which should stay in the quiet oikos, and through the display of privacy they are getting a power / authority.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 233-245
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bo w Ługańsku jest tak pięknie, jak w Cannes” – historia o marzeniach i cierpieniach ukraińskiej społeczności, przedstawiona w Polskiej przestrzeni teatralnej (spektakl Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu wg. Leny Laguszonkowej)
„Бо в Луганську так гарно, як у Каннах” – історія про мрії та страждання української громади, представлена в польському театральному просторі (вистава Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу за Лєною Лягушонковою)
Autorzy:
Staszkiewicz, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
драма
війна
пошуки ідентичності
театр
вистава
drama
war
search for identity
theatre
spectacle
dramat
wojna
poszukiwanie tożsamości
teatr
spektakl
Opis:
  W niniejszym artykule autorka przybliża postać Leny Laguszonkowej oraz spektakl, który powstał w oparciu o jej dramaturgię – Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu w reżyserii Aleksandry Popławskiej, wystawiany w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Lena Laguszonkowa urodziła się w 1984 roku w Stanicy Ługańskiej. Ukończyła wydział historii Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki. W Ługańsku podejmowała różnego rodzaju pracę, a po kilku latach przeniosła się do Kijowa. Jako dramatopisarka zadebiutowała w 2018 roku sztuką Baza. Autorka poruszyła w niej tematykę związaną z kobietami i prostytucją. Sztuka można było zobaczyć na festiwalu „Tydzień sztuki aktualnej”. W 2022 roku w wyniku wojny, Lena wraz z bliskimi wyjechała do Polski. Ciepło przyjęło ją tutaj środowisko teatralne, dzięki czemu podjęła współpracę z Teatrem Rozmaitości i Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu powstał na podstawie trzech tekstów Laguszonkowej – Pipidówy, Matki Gorkiego i Mój sztandar zasikał kotek. To sztuka o marzeniach, pragnieniach, rozczarowaniach, bólu i cierpieniu, o kryzysie i poszukiwaniu tożsamości. Główna bohaterka, pochodząca z prowincjonalnego miasteczka – Stanica Ługańska chce jak najszybciej z niego wyjechać i spełniać swoje artystyczne aspiracje. Sztuka pokazuje różne pokolenia wychowywane w Ukraińskich realiach, próbując nam je przybliżyć i pokazać jak wojna wpływa na społeczność.
Метою даної статті є ознайомлення з постаттю української драматургині Олени Лягушонкової та виставою, поставленої за її творами Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу польської режисерки Александри Поплавської в Театрі “Розмаїтості” у Варшаві. Лєна Лягушонкова народилася в 1984 році в Станиці Луганській в Україні. Закінчила історичний факультет Луганського державного університету імені Тараса Шевченка. У Луганську вона працювала на різних роботах, а через кілька років переїхала до Києва. Дебютувала на фестивалі «Тиждень актуальної п’єси» у 2018 році з п’єсою BAZA. Тут авторка торкнулася тем, пов’язаних з жінками та проституцією. У 2022 році, унаслідок війни, Лєна разом із родичами виїхала до Польщі. Тут її тепло зустріла театральна спільнота, завдяки чому вона розпочала співпрацю з Театром Розмаїтості та Польським Театром у Бидгощі. Вистава Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу поставлена на основі трьох текстів Лягушонкової – ПГТ. Хроніка, Мати Горького та Мій прапор запісяв котик. Це вистава про мрії, бажання, розчарування, біль і страждання, про кризу та пошук ідентичності. Головна героїня, яка походить із провінційного містечка Станиця Луганська, хоче якомога швидше покинути його та здійснити свої мистецькі прагнення. Вистава показує різні покоління, виховані в українських реаліях, намагаючись наблизити їх до нас і показати, як війна впливає на громаду.
In this paper, the author introduces the character of Lena Laguszonkowa and the performance based on her dramaturgy – A kitten peed on my banner. Chronicles from Donbas, directed by Aleksandra Popławska, staged at the Rozmaitości Theater in Warsaw. Lena Laguszonkowa was born in 1984 in Stanytsia Luhanska of Luhansk Oblast in eastern Ukraine. She graduated from the history department of Lugansk State University named after Taras Shevchenko. In Lugansk, she took various jobs, and after a few years she moved to Kiev. She made her debut as a playwright in 2018 with Baza. The author touched on topics related to women and prostitution. The art could be seen at the "Current Art Week" festival. In 2022, as a result of the war, Lena and her relatives left Ukraine and moved to Poland. She was warmly welcomed here by the theatrical community, thanks to which she started cooperation with Rozmaitości Theater and Polski Theater in Bydgoszcz. A kitten peed on my banner. Chronicles from Donbas was based on three texts by Laguszonkowa – Rural Town. Chronicles, Gorky’s Mother and A kitten peed on my banner. It is a play about dreams, desires, disappointments, pain and suffering, about crisis and the search for identity. The main character, who comes from a provincial town, Stanica Ługańska, wants to leave it as soon as possible and fulfill her artistic aspirations. The play shows different generations brought up in Ukrainian realities, trying to bring them closer to us and show how war affects the community.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2023, 6, 18; 1-16
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies