Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spectator / widz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Pomiędzy teatrologią a antropologią teatru
Autorzy:
Kowalewicz, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973937.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Eugenio Barba
Wsiewołod Meyerhold
theatre antropology / antropologia teatru
theatrology / teatrologia
theatrical fact / fakt teatralny
montage / montaż
rhythm / rytm
performance / przedstawienie
spectator / widz
Opis:
The author addresses Marco De Marinis’ recent proposal for theatrology. Using the proposal as a point of departure he loosely traces the presence, and often rather the absence, of two important concepts, rhythm and montage, in research analyses. His findings indicate a need for theatrology to draw closer to analyses in the field of theatre anthropology, as understood by Eugenio Barba. One of the possible paths for proceeding requires rethinking the position of the spectator/theatrologist within the theatrical fact and widening the perspective of theatre anthropology.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 5-19
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorea – próba odwrotu czy… powrót?
Autorzy:
Bartosiak, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973930.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
theatre anthropology / antropologia teatru
‘theatre of an attempt’ / „teatr proby”
theatrical experience / doświadczenie teatralne
actor / aktor
performer
spectator-participant / widz-uczestnik
processual montage principle / procesualna zasada montażowa
Opis:
The article presents an analysis of selected elements of the Chorea Theatre Association play entitled Grotowski - An Attempt to Retreat. The discussion starts with the mutual relations between a series of ideas in contemporary theatrological discourse: the performance, the actor-performer and the actor-character. In the course of the argument, the categories ‘theatre of an attempt’ and ‘processual montage principle’ are introduced and used in the context of the issues involved in theatrical events and experiences. The first term refers to the contemporary theatrical practice of treating a theatre event as a sort of anthropological experiment, and the second refers to the compositional technique characteristic of this approach. The ‘theatre of an attempt’ formula, as a situation of confrontation in the tripartite structure of actor, viewer and stage-action reality, allows the anthropological dynamic of the theatre event, whose integral component is the mental activity of the spectator, to be captured. The ‘processual montage principle’ relates not only to the construction of the spectacle and the actor’s actions, but also to the attitudes and actions of the cognitive spectator, who, in participating in the theatrical process of becoming must himself attempt an imaginative reflection of this process. In conclusion, an interpretation of the play in the context of the ‘Everyman’ morality tradition is suggested.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 2; 53-69
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka litości i reżimy reprezentacji dylematy widza cudzego cierpienia
The politics of pity and regimes of representation: dilemmas of a spectator watching the suffering of others
Autorzy:
Brzozowska-Brywczyńska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1853647.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
obcość
polityka litości
widz
reprezentacja
otherness
politics of pity
spectator
representation
Opis:
The article offers a look at the issue of sensitivity in the context of media and media spectacles representing the suffering of others. It refers to Hannah Arendt’s concept of politics of pity, further developed in the context of media and their representations of reality by Luc Boltanski, pointing to dilemmas experienced by a spectator watching the suffering of others. The text discusses three regimes of representing the suffering of others, as described by Boltanski and Lilie Chouliaraki, i.e. denunciation, sentimentalism and sublimation. Adopting a different approach to the spectator’s situation and using different means of expression, they outline possible directions and at the same time signal specific dilemmas related to the spectator’s moral involvement in media spectacles of the suffering of others.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 103, 4; 126-140
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Widz - bohater - tragik. Wymiary człowieczeństwa w koncepcji teatru tragicznego Ostapa Ortwina
Autorzy:
Małgowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607956.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
human being
drama
theatre
tragedy
tragism
spectator
człowiek
dramat
teatr
tragedia
tragizm
widz
Opis:
Ostap Ortwin’s concept of tragic theatre has a deeply anthropological, universal and overall human aspect. The author derives the modern concept of tragedy from the human psyche, where he places the source of doom. He sees its implementation in the iron logic of action and the discrepancy between the ideal, the imagined, and reality. In the article I deal with the matter of three fundamental aspects, in which Ortwin puts humanity in his essays and studies. The Lvovian critic’s theory of theatre is analyzed in the context of the Nietzschean concept of the Dionysian, the figure of Prometheus and the notion of tragedy.
Koncepcja teatru tragicznego Ostapa Ortwina ma wymiar głęboko antropologiczny, uniwersalny, ogólnoludzki. Dramaturg wyprowadza nowoczesne pojęcie tragizmu z psychiki człowieka, tam umiejscawia źródło fatalności, a jej realizację widzi w żelaznej logice czynów oraz w rozdźwięku między ideałem a rzeczywistością, między tym, co wyobrażone a tym, co realne. W artykule podejmuję kwestie zasadniczych trzech wymiarów ról, w których Ortwin rozpatruje/obsadza człowieka w swoich esejach i studiach. Analizę teorii teatralnej lwowskiego krytyka przeprowadzam w kontekście Nietzscheańskiej kategorii dionizyjskości, figury Prometeusza i pojęcia tragizmu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Układy interakcyjne w teatrze dramatycznym - na podstawie badań własnych
Interactive systems in dramatic theater - based on empirical research
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034606.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
teatr dramatyczny
układy interakcyjne
aktor
widz
spektakl
Performance
dramatic theater
interactive systems
actor
spectator
Opis:
Artykuł dotyczy układów interakcyjnych w polskim teatrze dramatycznym. Autorka, na podstawie źródeł zastanych i wywołanych, analizuje następujące sytuacje: 1. aktorzy oddziałują na widzów 2; widzowie oddziałują nawzajem na siebie; 3.widzowie oddziałują na aktorów i 4. aktorzy oddziałują nawzajem na siebie. Charakteryzuje specyfikę owych interakcji poprzez następujące pojęcia: interferencja społeczna, syntonia, facylitacja społeczna, próżniactwo społeczne, deimmersja, defokusacja, uskrzydlenie grupowe. Nie zamierzam mówić o instytucji czy organizacji formalnej, ale o miejscu prezentacji spektaklu, o sytuacji, gdy naprzeciw siebie „stają” aktor i widz, i ten pierwszy podmiot zaczyna coś przedstawiać, prezentować, kreować, a drugi dokonuje aktu recepcji. Ta sytuacja konstytuuje teatr.
The article concerns interactive systems in the Polish drama theater. The author, based on existing and evoked sources, analyzes the following situations: 1. actors influence viewers 2; viewers interact with each other; 3. viewers interact with actors and 4. actors interact with each other. The author characterizes the specificity of these interactions through the following concepts: social interference, synthonia, social facilitation, social idleness, deimmersion, defocused, group winging. I do not intend to talk about an institution or a formal organization, but about the place where the performance is presented, about the situation when the actor and viewer "face each other," and the first entity begins to present something, present, create, and the second performs the act of reception. This situation constitutes the theate
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2020, 19, 1; 27-40
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypiszę obraz z teatru który mnie się najlepiej podobał. Badawczy potencjał listów i rysunków młodych widzów w Archiwum Jana Dormana
I’m Gonna Describe You the Scene from the Theatre That I Liked Best. The Research Potential of Letters and Drawings of Young Spectators in Jan Dorman’s Archives
Autorzy:
Łukaszewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36143884.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
widz teatralny
teatr dla dzieci
rysunek dziecięcy
ego-dokument
theatre spectator
children theatre
children's drawings
ego-document
Opis:
Artykuł stanowi spojrzenia na praktykę pedagogiczno-artystyczną Jana Dormana przez pryzmat dziecięcej wrażliwości jego odbiorców. Traktuje rysunki i listy widzów  spektaklu „Awantura z ogniem” (1950) jako zbiór ego-dokumentów. Bada jego przydatność dla poszerzania wiedzy o historii teatru Dormana i recepcji jego sztuk.
The paper looks at Jan Dorman’s pedagogical and artistic practice through the prism of child’s sensibility of his audience. The drawings and letters of the spectators at the performance of  Awantura z ogniem (“Fire with Fire”, 1950) are considered as a collection of ego-documents. The paper examines their usefulness for expanding our knowledge about the history of Dorman’s theatre and the reception of his plays. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 161-180
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies