Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sorptivity" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Tillage system effects on stability and sorptivity of soil aggregates
Autorzy:
Lipiec, J.
Kus, J.
Nosalewicz, A.
Turski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24926.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
soil structure
stability
soil
soil aggregate
sorptivity
tillage system
Źródło:
International Agrophysics; 2006, 20, 3
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of water regimes on sorptivity and organic matter humic components of soil
Autorzy:
Raut, S.
Sahoo, N.
Chakraborty, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26353.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
water regime
sorptivity
organic matter
humic acid
soil
fulvic acid
infiltration
soil property
physicochemical property
Opis:
The aim of the study was to find the effect of water regimes on soil sorptivity and humic components of organic matter. Physicochemical parameters were also determined. Steady state cumulative infiltration was the highest (60-100 mm) in non-irrigated upland soil and the lowest (8-10 mm) in waterlogged soil. The highest sorptivity of 4.0-4.5mmmin-1/2 was found in nonirrigated upland soil and the lowest in seasonally waterlogged soil (1.0-1.5 mm min-1/2). Organic carbon content of all soils was low (<1%), EC values were also low (< 4 dS m-1). Saturated moisture was high in waterlogged soil. The non-irrigated upland soils had a higher fraction of fulvic acid (0.15-0.2%), due to which they were more capable of infiltration, whereas waterlogged soils had a greater fraction of insoluble humic acid (0.29-0.35%) and exhibited less cumulative infiltration. Sorptivity decreased as the clay content, pH, EC, porosity and humic acid content of the soil increased.
Źródło:
International Agrophysics; 2012, 26, 1
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Water table as a source for irrigation in the Nile Delta soils
Autorzy:
Amer, A.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083572.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Infiltration functions
water table
moistening of the root zone
steady sorptivity
hydraulic conductivity
capillary rise
Opis:
The purpose of this study is to predict the contribution of the water table in moistening the root zone using theoretical and empirical equations containing the parameters of evapotranspiration, crop factor, and capillary rise in relation to the hydrophysical properties of soil. Five alluvial (clay) soil profiles located at middle Nile Delta were investigated for the application of the assumed equations. Four areas of soils were cultivated with wheat and clover in the winter and maize in the summer, and citrus trees in 2014/2015 growing season. Soil samples from the investigated areas were subjected to chemical and physical analyses. Water table depths were determined using field piezometers in the same places where the soil samples were collected. The other hydro-physical parameters were estimated. It was found that the water table contributed 20-40% of the irrigation water applied to the root zone in winter and 20% or less during the summer in the studied soils areas. An equation was derived to estimate the sorptivity (S) under dry conditions and at steady state infiltration. It was observed that S is decreased from unsaturated state to steady-state infiltration by 23.1 to 45.7% in cultivated soils and to 55.2% in uncultivated soil. Infiltration functions were estimated. It was suggested that the sorptivity at the steady infiltration rate (steady sorptivity, Sw) may be used to predict the hydraulic conductivity and the basic infiltration rate Ib. The calculated values of Ib by Sw corresponded to those obtained by infiltration experiment. This confirmed the significance of steady Sw as a new functional infiltration parameter. Also, data showed that the values of K(θ) calculated by the proposed equations were in the common ranges for such soils. The equations used (models) related K(θ) to soil pore radius (r) which were in turn based on soil hydraulic data including water retention h(θ), field basic infiltration rate, water sorptivity (S) and the distribution density function f(r) of soil pore size. The steady Sw parameter was used in the prediction of the hydraulic conductivity K(θ) and the basic (steady) infiltration rate Ib. It was concluded that in winter the water table contributed 20-40% of irrigation water applied to the root zone and less than 20% during the summer in the studied soils areas. These values should be considered in calculating the crop water requirements.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2019, 26, 1; 79-92
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określanie składników środków pianotwórczych mogących mieć decydujący wpływ na zmniejszenie chłonności odpadów sztywnej pianki poliuretanowej względem odpadów poakcyjnych pian
Determining the Components of Foaming Agents That Can Have a Decisive Impact On Reducing the Absorption Proprieties of Rigid Polyurethane Foam Waste in Relation to Post-Foaming Waste
Autorzy:
Węsierski, T.
Eszer, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373415.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
odpady środków pianotwórczych
działania ratownicze
usuwanie zanieczyszczeń
ścieki popożarowe
chłonność sorbentów
firefighting foam waste
rescue operations
contamination removal
post-fire sewage
sorbent sorptivity
Opis:
Cel: Celem publikacji jest eksperymentalne określenie składników środków pianotwórczych mogących wpływać na zmniejszenie chłonności odpadów sztywnej pianki poliuretanowej względem odpadów poakcyjnych piany. Pozwoli to na określenie mechanizmu procesu powodującego ograniczenie skuteczności sorbentu w działaniach ratowniczych. Metoda: Wykorzystano zmodyfikowaną metodę Westinghousa oraz autorską metodę analizy wyników uwzględniającą ubytek masy powstający na skutek parowania sorbatu z przestrzeni sorbentu. W badaniach użyto jednolitego proszku sztywnej pianki poliuretanowej. Badaniu poddano wybrane kombinacje składników stanowiących koncentraty środków pianotwórczych: dodecylosiarczan sodu, 2-butanol i 1-undekanol. Wyniki i dyskusja: Wykreślono zależność masy sorbatu znajdującego się w porach sorbentu w funkcji czasu ociekania oraz wyznaczono maksymalną masę teoretyczną dla wszystkich badanych układów przez ekstrapolację prostej parowania do osi OY. Określenie wpływu wybranych składników środka pianotwórczego na sorpcję odniesiono do sorpcji wody. W tym celu porównywano przeciętne maksymalne masy teoretyczne otrzymane dla poszczególnych układów o różnych stężeniach i zbadano ich zgodność względem przeciętnej wartości otrzymanej dla wody. W tym celu skorzystano z kryterium porównawczego na poziomie istotności α = 0,1. Wnioski: Podczas badań wstępnych zauważono zdecydowanie mniejszą chłonność odpadów sztywnej pianki poliuretanowej względem roztworów środków pianotwórczych niż w przypadku wody. Badania wyraźnie wykazały, że czynnikiem odpowiedzialnym za pogorszenie się właściwości pochłaniających pumeksu jest obecność 1-undekanolu w środku pianotwórczym, który jest wykorzystywany jako stabilizator piany. Jest to oczywiście działanie synergiczne z dodecylosiarczanem sodu. O ile sam dedecylosiarczan sodu powodował niewielką zmianę w zasorbowanej masie sorbatu (ok. 2%), o tyle dodatek 1-undekanolu przyczynił się do zmiany aż w 43%. Dodatek rozpuszczalnika (2-butanolu) powodował już niewielką zmianę właściwości chłonnych, przy czym chłonność niezależnie od kombinacji nieznacznie się zwiększała. Otrzymane wyniki pokazują, że czynnikiem odpowiedzialnym za zmniejszenie się chłonności może być niskie napięcie powierzchniowe, które jest cechą charakterystyczną środków pianotwórczych zawierających anionowe środki powierzchniowo czynne. Spadek napięcia powierzchniowego powoduje zmniejszenie się wielkości sił kapilarnych, a co za tym idzie – ułatwia wyciek cieczy z porów sorbentu. Badania wskazują na pewne ograniczenia wykorzystania sztywnej pianki poliuretanowej w działaniach ratowniczych mających na celu usuwanie resztek roztworów środków pianotwórczych lub też roztworów wodnych zawierających ich ślady.
Aim: The aim of this publication is to experimentally identify the components of foaming agents that may have an impact on reducing the absorbency of rigid polyurethane foam waste in relation to post-foaming waste. This will allow to determine the mechanism behind the process which limits the sorbent’s effectiveness in rescue operations. Method: The research methods used were a modified Westinghouse test and a proprietary method of analysis of results taking into account the loss of mass following the evaporation of sorbate from the sorbent space. The tests used rigid polyurethane foam in the form of a solid powder. The tests examined selected combinations of ingredients that concentrate foaming agents, including sodium dodecyl sulphate, 2-butanol, 1-undecanol. Results and discussion: The dependence of the mass of sorbate solution absorbed in the pores of the sorbent as a function of dripping time and the maximum theoretical mass was determined for all tested systems by extrapolation of evaporation line to the OY axis. The determination of the influence of chosen ingredients of foaming agents on sorption was related to water sorption. To this end, the average maximum theoretical masses obtained for individual systems with different concentrations were compared and their compatibility with the average value obtained for water was examined. For this purpose, the comparative criterion was used at the level of significance a = 0.1. Conclusions: During the preliminary tests, the sorptivity of rigid polyurethane foam was noticeably lower in the presence of foaming agents, as compared to water. The tests clearly show that the factor responsible for the deterioration of pumice absorption properties is the presence of 1-undecanol in the foam concentrate, which is used as a foam stabiliser. This is of course synergistic with sodium dodecyl sulphate. While sodium dedecyl sulphate alone caused a small change in the absorbed mass of sorbate (about 2%), the addition of undecan-1-ol caused as much as 43% change. The addition of a solvent (2-butanol), in turn, caused only a slight change in absorptive properties, with the absorbency being slightly increased irrespective of the combination. The obtained results indicate that the factor responsible for the drop in sorptivity may be the low value of surface tension, which is typical of foaming agents solutions containing anionic surfactants. The decrease in surface tension causes a reduction in the capillary force and, as a result, facilitates the leakage of liquid from sorbent pores. The results indicate some limitations in the use of rigid polyurethane foam in rescue operations aimed at removing residuals of foaming agent solutions or water solutions containing traces of such agents.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2018, 50, 2; 50-62
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some durability aspects of ambient cured bottom ash geopolymer concrete
Niektóre aspekty trwałości betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego utwardzanego w temperaturze otoczenia
Autorzy:
Saravanakumar, R.
Revathi, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/230276.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
geopolimer
popiół denny
aktywator alkaliczny
utwardzanie
warunki otoczenia
trwałość
korozja przyśpieszona
sorpcyjność
chłonność wody
geopolymer
bottom ash
alkaline activator
curing
ambient conditions
durability
accelerated corrosion
sorptivity
water absorption
Opis:
The present study examines some durability aspects of ambient cured bottom ash geopolymer concrete (BA GPC) due to accelerated corrosion, sorptivity, and water absorption. The bottom ash geopolymer concrete was prepared with sodium based alkaline activators under ambient curing temperatures. The sodium hydroxide used concentration was 8M. The performance of BA GPC was compared with conventional concrete. The test results indicate that BA GPC developes a strong passive layer against chloride ion diffusion and provides better protection against corrosion. Both the initial and final rates of water absorption of BA GPC were about two times less than those of conventional concrete. The BA GPC significantly enhanced performance over equivalent grade conventional concrete (CC).
W przypadku proponowania oraz dostosowywania popiołu dennego jako materiału źródłowego w betonie geopolimerowym, ważne jest, aby oprócz jego właściwości wytrzymałościowych, zapewnić jego wydajność w odniesieniu do aspektów trwałości. Jak wynika z poprzednich badań, należy rozumieć, iż istnieje luka w pewnym wykorzystywaniu betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego. W związku z tym, w niniejszej pracy zbadano wydajność betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego pod kątem przyspieszonej korozji, sorpcyjności oraz absorpcji wody. W odniesieniu do proporcji mieszanki, klasa betonu została zaprojektowana dla 40 MPa. Do wywołania reakcji geopolimerycznych zastosowano aktywatory chemiczne na bazie sodu. Ilość roztworu chemicznego została przyjęta jako 0,5-krotność masy materiału źródłowego. Zachowanie betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego porównano z typowym betonem cementowym. Badania wytrzymałościowe wskazują, że beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego wykazał większą wytrzymałość niż beton cementowy. Podczas gdy kilku badaczy zaleca utwardzanie termiczne w celu aktywacji betonu geopolimerowego, na tym etapie można stwierdzić, że beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego osiągnął wytrzymałość przy utwardzaniu w temperaturze otoczenia. Ze względu na przyspieszoną korozję, czas rozpoczęcia korozji betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego został wydłużony 1,76 razy w porównaniu z betonem cementowym. Beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego tym samym zwiększył bardziej katodową reakcję oraz zmniejszył aktywność korozyjną ze względu na wzmocniony proces reakcji polimerowej. Ze względu na efekt wypełniacza mikrocząsteczek popiołu dennego, a także reakcję geopolimeryzacji pomiędzy popiołem dennym a aktywatorami alkalicznymi, betonowi geopolimerowemu na bazie popiołu dennego przypisano wyraźnie niższą sorpcyjność. Natomiast wyższa wytrzymałość na ściskanie betonu geopolimerowego na bazie popiołu dennego wykazała niższą absorpcję wody. Można zatem stwierdzić, że beton geopolimerowy na bazie popiołu dennego utwardzony w temperaturze otoczenia jest uznawany za wysoce wytrzymały materiał kompozytowy.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2017, 63, 3; 99-114
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies