Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sonata" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Brzmienie a relacje interinstrumentalne w fakturze kameralnej na przykładzie wybranych polskich sonat skrzypcowych XX wieku
Tone and Interinstrumental Relations in Chamber Texture Based on Selected Polish 20th Century Violin Sonatas
Autorzy:
Renat, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453991.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
sonata skrzypcowa
brzmienie
muzyka polska
violin sonata
sound
Polish music
Opis:
Artykuł przedstawia relacje pomiędzy partiami dwóch instrumentów i ich wpływ na brzmienie. Zagadnienie to jest ukazane na przykładzie 4 sonat skrzypcowych polskich kompozytorów, powstałych w różnych latach XX wieku. A są to: — Sonata G-dur na skrzypce i fortepian Henryka Melcera (1907), — Sonata na skrzypce i fortepian Romana Maciejewskiego (1938), — IV Sonata na skrzypce i fortepian Grażyny Bacewicz (1949), — Sonata na skrzypce i fortepian (1971). Rozważania o brzmieniu poprzedzone są metodologicznym wstępem, zatytułowanym „Brzmienie jako problem badawczy”. Ukazuje on uwagi Carla Dahlhausa, Igora Strawińskiego, Ryszarda Daniela Golianka i Józefa Michała Chomińskiego. Analizy utworów poprzedzają uwagi dotyczące relacji interinstrumentalnej i jej definicje. W pierwszej sonacie Henryka Melcera relacje przyjmują postać dialogu sukcesywnego i symultatywnego, w którym istnieją różne rodzaje brzmienia: selektywne, eufoniczne, złożone, kontrastowe. Druga kompozycja, Sonata Romana Maciejewskiego, przedstawia rodzaj dialogu symultatywnego o brzmieniu topliwym. IV Sonata Grażyny Bacewicz reprezentuje dialog symultatywny o brzmieniu kontrastowym. Sonata Eugeniusza Knapika reprezentuje model płaszczyznowy, który tworzy układ formy brzmieniowej tarasowej. Artykuł zamyka podsumowanie, w którym wysunięto wnioski nadrzędne: w każdym utworze istnieją trzy warstwy relacji kształtujących brzmienie: — dobór instrumentów a brzmienie, — rdzeń dźwiękowy a brzmienie, — ukształtowanie interinstrumentalne a brzmienie.
Issues concerning relations between the parts for two instruments and is effect on the tone form in the course of development of the form are discussed in the article. The authoress performs exemplification of the issue on the grounds of case studies of four violin sonatas written by Polish composers in different periods of the 20th century. They are: — Sonata in G-major for violin and piano by Henryk Melcer (1907), — Sonata for violin and piano by Roman Maciejewski (1938), — Sonata No 4 for violin and piano by Grażyna Bacewicz (1949), — Sonata for violin and piano by Eugeniusz Knapik (1971). Deliberations on the texture-tone phenomena in these compositions are preceded by a methodo- logical introduction, entitled “Tone as a Research Problem”. Opinions expressed by, among others, Carl Dalhaus, Igor Stravińsky, Ryszard D. Golianek, Józef M. Chomiński are also discussed. Analyses of subsequent works lead to conclusions on types of the applied texture, methods of operating instrumental registers and variations of inter-instrumental relations. In each sonata, the conclusions are different. In the Sonata in G-major by Henryk Melcer, there are relations of a successive dialogue, giving a selective tone and simultative cooperation (parallel narration) forming three tone variants: uniform, complementary and contrasting. The second composition, Sonata by Roman Maciejewski, shows aspiration to the texture-tone combination. Sonata No. 4 by Grażyna Bacewicz achieves a high degree of variability with a majority of contrasting simultative cooperation. The last Sonata by Eugeniusz Knapik, assuming the plane model with strong con- trasts in planning tone arrangements, creates a “terrace tone form”. Each sonata presents its own model (also stylistic) of shaping tone and texture, and the final shape of the tone is affected by its idiolect form, resulting from, above all, the individual style of a given composer.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 89-111
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thesis and antithesis: Resolving the dialectique in the first movement of Debussy’s Violin Sonata
Autorzy:
Evans, Tristian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780395.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Debussy
Violin Sonata
dialectics
semiotics
Hegel
sonata form
Golden Section
Opis:
This article will offer a close reading of the first movement of Debussy’s Violin Sonata (1917), and will set forth to discuss its formal principles within a dialectical context. References to Hegelian philosophy will be made, and also to precursory dialectical structures. The work will also be studied in relation to sonata form, and by taking Mark DeVoto’s claim that this late work displays a “persuasive sonata form” structure into consideration, this analysis will in fact elucidate Debussy’s ostensible departure from archetypical sonata form. Examining Debussy’s correspondences and sketches will posit the Sonata initially within existing scholarship - both historiographical and analytical - paying particular attention to the composer’s “late” style in general. A discussion on the relationship between dialectic and symbolist aesthetics will then be necessary in order to promote the idea that the work is structured around a dialectical framework. The second section of this article will carry out an in-depth analysis of the movement, adopting and adapting a semiotic approach as developed by Nicolas Ruwet and Jean-Jacques Nattiez’s distributional methodology in order to study the work’s formal attributes and motivic construction. Use of this approach will bring to light the strong bond between the motivic thesis and antithesis in the first section of the Sonata, and also the conflation of material in the final section of the movement, which aims towards a dialectical resolution. Use of paradigmatic diagrams will illuminate the methods in which synthesis is achieved by different compositional strategies, including merging, completion, compression, combination and conjunction. Furthermore, the analysis will draw attention to Golden Section proportions in the middle section of the piece. In conclusion, it will be argued that Debussy’s conscious effort to avoid Teutonic principles has paradoxically brought his work closer to Germanic thinking. Amid a time of personal and social conflict, one could ultimately compare his approach to that of the Hegelian “free spirit” - a free spirit that transcends political boundaries by its occupation of a neutral ground. Whether or not this demonstrated Debussy’s conscious compositional intention to reflect Hegel’s philosophical principles remains unsolved. More certain, however, is the fact that the presentation of a thesis and a subsequent antithetical section clearly leads to a resolution of the dialectique in the first movement of this Sonata.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 84-99
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Panorama romantycznej sonaty organowej
The overview of the Romantic organ sonata
Autorzy:
Kucharski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521869.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
sonata
organs
Romanticism
composers
sonata cycle
forms in cycle parts
Opis:
The subject matter of the Romantic organ sonata is viewed in the article from a general, wide perspective, therefore providing additional background concerning its status. In particular, the issues discussed include the following aspects: lists of sonatas with nationalities of their composers, time limits of the Romantic organ sonata, kinds of sonata cycle structure, specific characteristics of forms applied in the particular parts of the cycle and their location within its different variants, as well as the final conclusions. The text is completed with the annexes and tables which illustrate the issues discussed. During the research 246 sonatas had been identified, of which nearly 70% were analyzed. The note transcription of the remaining works proved unavailable. The key role in the emergence and development of the Romantic organ sonata was played by German composers. Their sonatas make over a half of all the identified pieces. The predecessors were: Felix Mendelssohn-Bartholdy and August Ritter. Their suggested cycle structure and the features of their organ sonatas defined the direction of the genre’s development, which was confirmed by the works of other German composers, as well as those of other nationalities. The significant group of composers writing organ sonatas is made by British authors (41 sonatas, 26 composers), whereas the list of French creators is rather short. In other countries there were few composers who wrote a small number of sonatas. There are also countries in which not a single organ sonata was found. This article is the first attempt to present the overview of the Romantic organ sonata in Polish professional literature.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2017, 7; 195-223
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy rodzimego folkloru w polskich sonatach skrzypcowych XX wieku
Local folklore elements in 20th century Polish violin sonatas
Autorzy:
Renat, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454058.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
polska sonata skrzypcowa XX wieku
20th century Polish violin sonata
Opis:
Artykuł ukazuje inspiracje folklorystyczne zawarte w polskich sonatach skrzypcowych powsta- łych w XX wieku: Rozważania analityczne dotyczą 8 dzieł z I połowy i 3 z II połowy XX wieku. Większość tych kompozycji należy do nurtu tzw. „zapomnianej muzyki polskiej”. Oto ich wykaz z datowaniem: — Michał Józefowicz, Sonata d-moll na skrzypce i fortepian op. 12 (1902), — Henryk Melcer, Sonata G-dur na skrzypce i fortepian (1907), — Józef Szulc, Sonata a-moll na skrzypce i fortepian op. 61 (przed 1908), — Franciszek Brzeziński, Sonata D-dur na skrzypce i fortepian op. 6 (1910), — Witold Friemann, Sonata e-moll „Polska” na skrzypce i fortepian op. 15 (1913), — Stefan Bolesław Poradowski, 3 Sonatiny na dwoje skrzypiec op. 11a (1923), — Alfred Gradstein, Sonatina C-dur na skrzypce i fortepiano (1937), — Stanisław Wisłocki, Sonata F-dur na skrzypce i fortepian (1942), — Jerzy Kolasiński, Sonatina na skrzypce i fortepian „alla rustica” (1971), — Jerzy Młodziejowski, Sonata na dwoje skrzypiec (1972), — Joanna Bruzdowicz, I Sonata „Il Ritorno” na skrzypce solo (1990). Omówienie tych utworów następuje w porządku chronologicznym. Celem przeprowadzonych analiz jest uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania: 1. Które elementy polskiego folkloru zaistniały w sonacie polskiej XX wieku? 2. W jaki sposób zostały zastosowane, a więc jakie techniki kompozytorskie wykorzystano w ich opracowaniu? 3. Jaką funkcję nadali tym utworom poszczególni twórcy? Każdy z utworów poddany jest analizie rozpatrującej wymienione wcześniej problemy badawcze i zilustrowany przykładami nutowymi. Z badań wynika, że w tym gatunku zaistniały cztery elementy polskiego folkloru, zastosowane w odmienny sposób przez różnych twórców. Należą do nich: — cechy melorytmiczne tańców mazurowych (w strukturach tematów oraz jako stylizacja w funkcji części sonaty – w 6 utworach), — stylizacje krakowiaka w funkcji finału sonaty – w 2 utworach, — nawiązanie do charakteru poloneza (cechy melorytmiczne tematów w 2 utworach), — stylizacja śpiewów góralskich, tzw. „Wierchowej nuty” w funkcji części wolnej – w 1 utworze.
The article shows folklore inspirations contained in Polish violin sonatas composed throughout the 20th century: analytical considerations apply to 8 works created in the first half and 3 in the second half of the 20th century. Most of these compositions, listed below with dates, belong to the so-called current of ‘Forgotten Polish music’: — Michał Józefowicz, Sonata in D minor for violin and piano op. 12 (1902), — Henryk Melcer, Sonata in G major for violin and piano (1907), — Józef Szulc, Sonata in A minor for violin and piano op. 61 (before 1908), — Franciszek Brzeziński, Sonata in D major for violin and piano op. 6 (1910), — Witold Friemann, Sonata in E minor „Polish” for violin and piano op. 15 (1913), — Stefan Bolesław Poradowski, 3 Sonatinas for two violins op. 11a (1923), — Alfred Gradstein, Sonatina in C major for violin and piano (1937), — Stanisław Wisłocki, Sonata in F major for violin and piano (1942), — Jerzy Kolasiński, Sonatina for violin and piano „alla rustica” (1971), — Jerzy Młodziejowski, Sonata for two violins (1972), — Joanna Bruzdowicz, I Sonata „Il Ritorno” for violin solo (1990). The paper discusses these works in chronological order. The purpose of the analysis is to find answers to the following questions: 1. Which elements of Polish folklore appeared in the 20th century Polish sonata? 2. How were they implemented, and therefore what compositional techniques were used in their creation? 3. What function was ascribed to these works by individual composers? Each of the compositions is analysed with reference to the above mentioned research problems and illustrated by examples of musical notation. Research shows that four elements of Polish folklore occur in this genre and that they are implemented in various ways by different authors. These include: — melo-rhythmic features in mazurka dances (in the theme structure and in the stylization of a movement in sonata – in 6 musical pieces), — „krakowiak” stylization in the finale movement of sonata – in 2 pieces, — a reference to the polonaise style (melo-rhythmic features in the themes of 2 pieces), — Górale songs stylization, the so-called „Wierchowa nuta” (‘Wierchowa genre’ – two-voice or multivocal melodic idea of mountain peak slow-pace songs – consisting of 1 musical phrase with repetition, sung by Polish Górale in Podhale) in the slow movement – in 1 piece.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 59-92
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczność Sonaty Jana Augusta Kisielewskiego. Analiza wybranych komponentów
Autorzy:
Listowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650345.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
musicality, thematization of music, drama, Sonata, Jan August Kisielewski, sonata form
Opis:
The article discusses the subject matter of filiations of literature and music. In Sonata by Jan August Kisielewski, they are revealed in the field of thematization. Andrzej Hejmej customarily defines this plane as Type II musicality. The main carrier of meanings in the drama becomes the title. It generates the significance of the work and emphasizes its interdisciplinary nature. It also indicates the occurrence of a specifi c musical structure in the text. It is a sonata form, constituting a composition model of the drama and determining the axis of its construction. The presence of musical connotations in Kisielewski’s Sonata is indicated on many levels, including: through an artistic motif, a clear reference to the Song of Songs, the auditive layer of the work
Źródło:
Konteksty Kultury; 2014, 11, 3
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of foliar micronutrient fertilization, seeding rate and seed coating on vegetative characteristics and green matter yield of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.)
Wpływ dolistnego nawożenia mikroelementowego, ilości wysiewu i otoczkowania nasion na cechy wegetatywne i plon zielonej masy komosy ryżowej (Chenopodium quinoa Willd.)
Autorzy:
Gesinski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216720.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
coated seeds
Chenopodium quinoa
seeding rate
Sonata beet
ilość wysiewu
nasiona otoczkowane
Sonata burak
Opis:
Background. Quinoa is a species with high nutritional value and interest has recently increased. This has been the basis of a series of studies aiming to find out its habitat and cultivation requirements to achieve higher yields and profits. Material and methods. A strict field experiment was established to analyze the effect of foliar fertilization with the micronutrient preparation Sonata beet, as well as of two seeding rates (2.0 and 3.0 kg of seeds of Chenopodium quinoa cv. ‘Faro’ per hectare), on vegetative characteristics and green matter yield. Seeds processed with the “vegetable” coat and “beet” coat were also used. Results. Based on the study, it was found that the applied preparation Sonata beet had an effect on better development of the vegetative part of quinoa shoot and the total shoot length. Lower seeding rate of quinoa (2 kg·$ha^(-1)$) stimulated a higher total shoot length as well as higher weight of the plants and their vegetative parts (stem and leaves). The use of the “vegetable” coat resulted in increased plant weight, as a result of increase in the weight of stem and leaves. The seeds in the “beet” coat were similar to the control (seeds without a coat) in respect of most morphological characteristics and green matter yield of plants. Conclusion. The highest green weight yield of quinoa (101 Mg·$ha(-1)$) was obtained in 2011 after the use of the “beet” coat and a seeding density of 2 kg·$ha^(-1)$, without the preparation Sonata beet.
Komosa ryżowa jest gatunkiem o wysokich walorach odżywczych, którym zainteresowanie w ostatnim czasie wzrosło. Stanowi to podstawę szeregu prac mających na celu poznanie wymagań siedliskowych i agrotechnicznych dla osiągnięcia większych plonów i zysków. Założono ścisłe doświadczenie polowe, w którym analizowano wpływ nawożenia dolistnego preparatem mikroelementowym Sonata burak, a także dwóch ilości wysiewu (2,0 i 3,0 kg nasion Chenopodium quinoa odmiany ‘Faro’ na hektar) na cechy wegetatywne i plon zielonej masy. Zastosowano również nasiona uszlachetnione z otoczką „warzywną” i „buraczaną”. Na podstawie badań stwierdzono, że zastosowany preparat Sonata burak miał wpływ na lepszy rozwój części wegetatywnej pędu komosy ryżowej i długość pędu ogółem. Mniejsza ilość wysiewu komosy ryżowej (2 kg·$ha^(-1)$) stymulowała większą długość pędu ogółem oraz większą masę rośliny i jej części wegetatywnych (łodygi i liści). Zastosowanie otoczki „warzywnej” skutkowało wzrostem masy rośliny jako efekt wzrostu masy łodygi i liści. Nasiona w otoczce „buraczanej” pod względem większości cech morfologicznych i plonu zielonej masy roślin były podobne do obiektu kontrolnego (nasion bez otoczki). Najwyższy plon zielonej masy komosy ryżowej (101 Mg·$ha^(-1)$) otrzymano w roku 2011 po zastosowaniu otoczki „buraczanej” i ilości wysiewu 2 kg·$ha6(-1), bez preparatu Sonata burak.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2019, 18, 1; 3-19
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Previously Unknown Sources for Johann Philipp Kirnberger’s Flute Sonatas Found in the Former Rzewuski Music Collection from Podhorce (Pidhirtsi)
Nieznane przekazy sonat fletowych Johanna Philippa Kirnbergera w kolekcji muzykaliów z Podhorców
Autorzy:
Bieńkowska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470639.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Johann Philipp Kirnberger
sonaty na flet i basso
Sonata es-moll
Sonata Fis-dur
Podhorce
Wacław Piotr Rzewuski
sonatas for flute and basso continuo
Sonata in E flat minor
Sonata in F sharp major
Pidhirtsi
Opis:
The music-related sources kept at Tarnów Municipal Library (Department of Early Prints and Nineteenth-Century Books) include manuscripts (PL-TAb 44, PL-TAb 45) which once belonged to the music collection of Wacław Rzewuski’s court ensemble in Podhorce (Pidhirtsi in Ukrainian). These manuscripts contain anonymously entered sonatas for flute and basso continuo, one of which has been recognised as the Sonata in E flat minor by Johann Philipp Kirnberger, previously only known from a Berlin copy. On the basis of comparative analysis with other extant sources, the Sonata in F sharp major found in the same manuscripts can also be attributed to Kirnberger.
W zbiorach Biblioteki Miejskiej w Tarnowie, Dział Starych Druków i Książki XIX-wiecznej, przetrwały rękopisy, PL-TAb 44 i 45, należące ongiś do kolekcji muzykaliów w Podhorcach, zawierające m.in. dwie sonaty na flet i basso Johanna Ph. Kirnbergera. Są to pierwsze, jak dotychczas, źródła pochodzące z terenu dawnej Rzeczpospolitej, które pośrednio potwierdzają dziesięcioletnią prawie działalność znakomitego teoretyka i kompozytora w naszym kraju. Rękopisy należy datować na lata pięćdziesiąte/pierwszą połowę sześćdziesiatych XVIII wieku. Utwory J.Ph. Kirnbergera to Sonata es-moll, której jedyny znany do tej pory przekaz znajdował się w zbiorach berlińskich (D-B Mus. 9953 Rara), oraz Sonata Fis-dur. W dotychczasowym dorobku Kirnbergera sonata w tonacji Fis-dur nie była znana. Porównanie Sonaty Fis-dur z Sonatą F-dur Kirnbergera dowodzi analogicznego do Sonaty es-moll i e-moll sposobu utworzenia przez tego kompozytora dzieła w tonacji z dużą liczbą znaków poprzez mechaniczne niemalże przesunięcie kompozycji o zadany interwał. Dostrzeżone warianty pomiędzy Sonatą F-dur i Fis-dur są nieliczne i nieznaczne. Przeprowadzone porównanie potwierdza, że sonata w takiej tonacji musiała znajdować się wśród dzieł niemieckiego kompozytora, poszerzając zasób jego kompozycji w tym gatunku do dwunastu. Wersja Sonaty Fis-dur, którą znamy z rękopisów PL-TAb, jest specyficzną dla danej kolekcji muzykaliów odmianą tego dzieła. Kompozycję zanotowano w postaci zniekształconej, zgodnie z praktyką przeróbek charakterystyczną dla zespołu muzycznego w Podhorcach, zamieniając miejscami części dzieła, a nadto dodając nową, autorstwa innego twórcy, tworząc instrumentalne pasticcio. Niepewne datowanie poszczególnych rękopisów zawierających Sonaty e-moll, es-moll, F-dur, Fis-dur utrudnia, niestety, odpowiedź na pytanie o czas powstania dzieł. Niewątpliwie jednak przekaz podhorecki stanowi najwcześniejsze z obecnie znanych źródeł zawierających Sonatę es-moll i jedyny, choć zniekształcony przekaz Sonaty Fis-dur J.Ph. Kirnbergera.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 3; 92-116
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sonata d-moll op. 9 Karola Szymanowskiego. Geneza – technika kompozytorska – recepcja – opinie
Sonata in D minor, Op. 9 by Karol Szymanowski. Genesis – reception – compositional technique
Autorzy:
Renat, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453984.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
polska muzyka skrzypcowa XX wieku
sonata skrzypcowa
Karol Szymanowski
Polish violin music of the 20th century
the violin sonata
Opis:
Artykuł syntetyzuje wszelkie informacje, komentarze, omówienia na temat Sonaty d-moll na skrzypce i fortepian op. 9 Karola Szymanowskiego i prezentuje dokładną analizę formy i języka dźwiękowego tego dzieła. Układ treści zawarty jest w 5 paragrafach: 1) Wstęp, 2) Geneza, 3) Recepcja, 4) Technika kompozytorska, 5) Sonata d-moll w literaturze muzykologicznej. Pierwszy z nich podaje wstępne uwagi o stylu skrzypcowym kompozytora. Drugi przytacza wszystkie dane i okoliczności, dotyczące powstania Sonaty d-moll na podstawie polskiego piśmiennictwa. Trzeci to przegląd recenzji utworu po pierwszych publicznych wykonaniach w Polsce i za granicą. Czwarty paragraf jest centralną częścią artykułu i traktuje o technice kompozytorskiej. Podzielony został na 7 zagadnień: 1. Architektonika, 2. Budowa współczynników formalnych, 3. Technika pracy tematycznej, 4. Plan tonalny utworu, 5. Właściwości melodyki, 6. Faktura a harmonika i tonalność, 7. Relacje interinstrumentalne. Rozważania analityczne ujęte zostały w dwustopniową strukturę, z zaakcentowaniem zagadnień szczegółowych. Analiza formy i środków techniczno-wyrazowych utworu ma na celu ukazanie dojrzałości twórczej tego młodzieńczego dzieła. Ilustrowana jest pięcioma przykładami zapisu nutowego. Ostatni paragraf stanowi przegląd opinii na temat Sonaty d-moll Szymanowskiego, zawartych w literaturze polskiej i obcojęzycznej (niemieckiej, angielskiej, francuskiej), poświęconej biografii i twórczości kompozytora. Problematyka poruszana w artykule poparta jest licznymi cytatami, zaczerpniętymi z monografii badaczy polskich i obcych. Artykuł zwieńczony jest wnioskami końcowymi. Do tekstu dołączono wykaz nagrań płytowych omawianej Sonaty.
The article synthesizes all information, analyses and comments on ‘Sonata in D minor for violin and piano’, op. 9 by Karol Szymanowski, and offers a thorough study of the musical form and language of the work. The content is divided into 5 paragraphs: 1) Introduction, 2) Genesis, 3) Reception, 4) Compositional technique, 5) ‘Sonata in D minor’ in musicological literature. The first of these makes preliminary observations on the composer’s violinistic style. The second lists all the data and circumstances relating to the creation of ‘Sonata in D minor’ on the basis of Polish literature. The third one examines the reviews of the work after the first public performances in Poland and abroad. The fourth section, which constitutes the central part of the article, deals with the composinal technique and has been divided into 7 areas: 1. Architecture, 2. The structure of formal elements, 3. Thematic work technique, 4. The tonal plan of the composition 5. Melody characteristics 6. Texture vs harmony and tonality 7. Interinstrumental relations. Analytical considerations have been included in a two-part structure, detailing the specific issues. The analysis of the form as well as technical and expressive devices of the work aims to show the artistic maturity of this youthful work. It is illustrated with five examples of musical notation. The last section provides an overview of opinions on the ‘Sonata in D minor’ by Szymanowski, expressed in Polish and foreign literature (German, English, French) dedicated to the biography and works of the composer.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2015, 10; 29-58
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efekty produkcyjne i jakosciowe dolistnego dokarmiania ziemniaka nawozem wieloskladnikowym Sonata Z
Autorzy:
Jablonski, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802162.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Sonata Z
ziemniaki
efekty produkcyjne
nawozenie
nawozy wieloskladnikowe
nawozenie dolistne
Sonata Z fertilizer
potato
production effect
fertilization
multicomponent fertilizer
foliar fertilization
Opis:
In field experiments during years 2003-2005 potato cultivars were tested at two different levels of soil fertilization to determine the effect of Sonata Z foliar application on the yield and quality features. The lower level of soil fertilization resulted in the marketable yield increase by 13.7%, at the amount of large tubers increased by 13.3%, and the amount of seed tubers by 11.8%. Significantly higher yields were obtained when Sonata Z was applied with urea buffer; total yield increased by 17.2%, and seed potato yield by 24.5%. The microelement contents in Sonata Z, when accompanied by lower fertilization levels, resulted in longer tuberization period and propagation coefficient higher by 14.7%. Foliar fertilization of Sonata Z showed no significant effect on tuber quality and disease infection, however.
W doświadczeniach polowych na dwóch poziomach nawożenia doglebowego w latach 2003-2005 określano efekty produkcyjne i jakościowe dolistnego dokarmiania ziemniaka nawozem dolistnym Sonatą Z. Na niższym poziomie nawożenia doglebowego uzyskano zwyżkę plonu handlowego o 13,7%, plonu bulw dużych o 13,3%, a plonu frakcji sadzeniaka o 11,8%. Wyższe efekty produkcyjne uzyskano, jeśli Sonatę Z zastosowano w roztworze mocznika. Uzyskano zwyżkę plonu handlowego o 17,2%, a plonu sadzeniaka o 24,6%. Mikroelementy w Sonacie Z przy niskim poziomie nawożenia mineralnego wpłynęły na wydłużenie okresu tuberyzacji i wzrost współczynnika rozmnażania o 14,7%. Dolistne dokarmianie Sonatą Z nie miało wpływu na jakość bulw i porażenie chorobami.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 512, 1; 183-191
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy stylu neoklasycznego w Sonacie organowej Tadeusza Paciorkiewicza
Characteristics of the Neoclassical Style in the Sonata for Organ by Tadeusz Paciorkiewicz
Autorzy:
Arseniuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178361.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Tadeusz Paciorkiewicz
organ
Neoclassicism
Polish music
organ sonata
Opis:
The aim of this study was to describe the structure of the organ Sonata by Tadeusz Paciorkiewicz and to show its Neoclassical features. For this purpose, the main elements of the piece were described, such as: form, melody, texture, harmony, rhythm, tempo and timbre. Despite the typical Neoclassical elements, the presence of the Romantic elements in the piece was also stated, which is typical of Paciorkiewicz's aesthetics.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2022, 1(52); 5-21
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości formalne sonat Debussy’ego w kontekście idei powrotu do tradycji muzyki francuskiej
Formal Properties of Debussy’s Sonatas in the Context of Return to the Tradition of French Music
Autorzy:
Schulz-Brzyska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036124.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Claude Debussy
sonata
muzyka francuska
muzyka XX wieku
analiza muzyczna
Debussy
Sonata
French music
20th
century music
music analysis
Opis:
Artykuł oscyluje wokół problematyki późnych dzieł C. Debussy’ego – trzech z zaplanowanych Sześciu sonat na różne instrumenty, które udało mu się dokończyć przed śmiercią. Głównym celem jest analiza układu formalnego, jaki zastosował w nich kompozytor. Rozwiązania formalne ujęte zostały w kontekście polityczno-społecznym Francji XIX/XX w., przesyconym nacjonalistycznymi poglądami na sztukę muzyczną. Tendencje te wywarły bowiem silny wpływ na kształt późnej twórczości Debussy’ego. Artykuł opisuje i charakteryzuje ten wpływ oraz dowodzi, iż ówczesna sytuacja społeczna zmieniła podejście kompozytora do procesu twórczego.
The article concerns the late works by Claude Debussy – three of Six sonates pour instruments divers (the only three he had finished before his death). The analysis, particularly analysis of their form, is the main topic of this paper. The author considers the form of the sonatas in the context of the political and sociological tendency to return to the “real” French music. This idea, very popular in France in the late 19th and at the beginning of the 20th century, could have had some impact on Debussy’s last works. The aim of this paper is to describe the influence of these tendencies on the form of Debussy’s sonatas and to prove that they imposed the change of his creative attitude.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 203-216
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Four Movements for Two Pianos (2008) Philipa Glassa. Uwagi na temat formy
Philip Glass’s Four Movements for Two Pianos (2008). Some remarks on the musical form
Autorzy:
Miklaszewska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521940.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
neoromantyzm
sonata
postminimalizm
technika repetytywna
neoromanticism
postminimalism
repetitive technique
Opis:
Four Movements for Two Pianos Philipa Glassa jest kompozycją, której wiele cech pozwala zaszeregować ją do nurtu w muzyce przełomu XX i XXI wieku określanego jako „neoromantyzm” lub „nowy romantyzm”. W utworze tym elementem pierwszoplanowym staje się melodyka, zaś harmonika oparta jest na trójdźwiękach i czterodźwiękach. Dominującą fakturą jest homofonia, w zakresie artykulacji często wprowadzana jest gra legato. Zaakcentowanie w tytule czterech części wchodzących w skład utworu wskazuje na analogie z czteroczęściowym schematem cyklu sonatowego. Część pierwsza odzwierciedla elementy formy allegra sonatowego, o czym świadczy tempo szybkie, wystąpienie dwóch przeciwstawnych tematów i ich przetwarzanie oraz wprowadzenie krótkiej repryzy, a także stosowanie nieregularnych struktur okresowych. Część druga, utrzymana w tempie umiarkowanie wolnym, ma budowę odcinkową; zaznaczają się w niej cechy ronda. Część trzecia utrzymana jest w formie odcinkowej. W jej warstwie wyrazowej kompozytor nawiązał do tradycji gatunku scherza. Finał (Movement 4) kompozytor ujął w formę wariacji z dwoma tematami. W Four Movements for Two Pianos kompozytor nawiązuje także do tradycji romantycznych utworów cyklicznych poprzez dążenie do ujednolicenia materiału tematycznego. O oryginalności ustanowionego przez Philipa Glassa idiomu postminimalistycznej sonaty świadczy nowatorskie kształtowanie struktur tematycznych, łączące struktury ewolucyjne, nawiązujące do tradycji sonaty klasyczno-romantycznej, z procedurami repetycyjnymi o proweniencji minimalistycznej oraz zestawianie minimalistycznej faktury fortepianowej z fakturą wirtuozowską. O postminimalistycznym obliczu utworu Four Movements for Two Pianos zadecydowało przede wszystkim wprowadzenie techniki repetytywnej oraz oryginalne zestawianie jej z techniką przetworzeniową i wariacyjną. W sposobie kształtowania formy — odwołaniem do dawnego modelu formalnego i wypełnianiem go nowoczesnym językiem dźwiękowym nawiązał Glass do idiomu neoklasycznej sonaty.
Philip Glass’s Four Movements for Two Pianos is a composition whose numerous qualities allow it to be linked with the contemporary musical trend known as “neoromanticism” or “new romanticism”. The crucial element of the piece is the melody, the harmony is based on triads and four-note chords. The dominant texture is homophony, and the legato articulation is often introduced. The four movements stressed in the title indicate analogy with the four-part sonata cycle. The first part reflects the elements of the sonata-allegro form, as evidenced by the fast tempo, the occurrence of two opposing subjects and their transformation, introducing a short recapitulation, and the use of irregular periodic structures. The second part, written at moderate pace, has a sectional structure; there are some features of the rondo form. The third part also has a sectional structure. The composer referred to the scherzo genre in it. Movement 4 takes the variation form with the two themes. In Four Movements for Two Pianos the composer also refers to the tradition of romantic cyclical works by striving to unify the thematic material. Philip Glass in his postminimalist sonata provides an innovative formation of the thematic structures, linking evolutionary structures, referring to the tradition of classical and romantic sonatas with the repetitive procedures of minimalist origin, and combining a minimalist piano texture with a virtuoso texture. The postminimalist nature of Four Movements for Two Pianos was determined primarily by the introduction of the repetitive technique, which is compiled with the development and variation techniques. In the manner of shaping the form — referring to the old formal model and filling it with a modern sound language, Glass referred to the idiom of the neoclassical sonata.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2018, 8; 377-390
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
III Sonata „da camera” na fortepian Romana Bergera w kontekście jego teorii o teorii
Roman Berger’s Sonata No. 3 „da camera” for Piano in the Context of the Composer’s Theory of the Theory
Autorzy:
Błaszkiewicz, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943019.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Roman Berger
piano sonata
theory
ntegrum-shape
substance
expression
Opis:
The article attempts to confront Roman Berger’s concepts of music theory, in particular the theory of musical analysis, using one of his works: Sonata No. 3 „da camera” for piano (1971). In its most general aspect, the confrontation focuses on the overriding idea in Berger’s theory, which defines a piece of music as a specific integral combination of shape (form) and movement of substance (musical material), aimed at achieving a desired expressive message. In terms of SHAPE, the sonata builds an image of an integrated, almost concentric musical piece generated from a single structural idea. Its individual levels and stages demonstrate features analogous to the sonata model, both in the composition of the 4-movement cycle, and the generic solutions applied in individual segments. This frame, which accounts for the outermost quality of the work’s structure, is filled with SUBSTANCE, or the musical content, the “movement” of which builds the genre-specific and microformal levels of the development process. The structural idea, or motif, which is the essential element of the substance, is subject to the structural programme, which — pursuant to Berger’s concept of movement of substance — takes various forms, ranging from associative to almost dissociative. Adopting the criterion of the degree of association, three basic form classes are arrived at (A, B, and C). The combinations of the classes, correlated with the agogical norm, determine the formal structure of the sonata. This is how Berger’s concept of inteThe article attempts to confront Roman Berger’s concepts of music theory, in particular the theory of musical analysis, using one of his works: Sonata No. 3 „da camera” for piano (1971). In its most general aspect, the confrontation focuses on the overriding idea in Berger’s theory, which defi nes a piece of music as a specifi c integral combination of shape (form) and movement of substance (musical material), aimed at achieving a desired expressive message. In terms of SHAPE, the sonata builds an image of an integrated, almost concentric musical piece generated from a single structural idea. Its individual levels and stages demonstrate features analogous to the sonata model, both in the composition of the 4-movement cycle, and the generic solutions applied in individual segments. This frame, which accounts for the outermost quality of the work’s structure, is fi lled with SUBSTANCE, or the musical content, the “movement” of which builds the genre-specifi c and microformal levels of the development process. The structural idea, or motif, which is the essential element of the substance, is subject to the structural programme, which — pursuant to Berger’s concept of movement of substance — takes various forms, ranging from associative to almost dissociative. Adopting the criterion of the degree of association, three basic form classes are arrived at (A, B, and C). The combinations of the classes, correlated with the agogical norm, determine the formal structure of the sonata. This is how Berger’s concept of integrity and building the shape through substance is generally carried through. The purpose of the piece, which is its expressive message, is basically determined in the sonata dedication: in memoriam Frico Kafenda (the composer’s teacher and friend). The dedication governs the moods of the music, as well as the distribution and intensity of tensions, coordinated with the genre-essence of the form. On this level, naturally for a musical piece in a sense, the intertextual, symbolic contexts are embedded.grity and building the shape through substance is generally carried through. The purpose of the piece, which is its expressive message, is basically determined in the sonata dedication: in memoriam Frico Kafenda (the composer’s teacher and friend). The dedication governs the moods of the music, as well as the distribution and intensity of tensions, coordinated with the genre-essence of the form. On this level, naturally for a musical piece in a sense, the intertextual, symbolic contexts are embedded.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2011, 1; 35-46
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of seed processing, seeding rate and foliar micronutrient fertilization on generative characteristics and yield of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.)
Wpływ zabiegów uszlachetniających materiał siewny, ilości wysiewu i do listnego nawożenia mikroelementowego na cechy generatywne i plonowanie komosy ryżowej (Chenopodium quinoa Willd.)
Autorzy:
Gesinski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216825.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
coated seeds
Chenopodium quinoa
foliar fertilization with the preparation Sonata beet
seeding rate
ilość siewu
nasiona otoczkowane
nawożenia dolistne preparatem Sonata burak
Opis:
Background. This study concerns the species of quinoa (Chenopodium quinoa Willd). The aim of the study was to learn about the effect of the seed processing method through the use of different types of seed coat, seeding rate and foliar fertilization on the seed yield and generative characteristics of quinoa plants. Material and methods. The Faro cultivar of quinoa was used for the study. A strict three-factor field experiment was established in a randomized split-plot design in four replications. The first-order factor was foliar fertilization with the micronutrient preparation Sonata beet, the second-order factor was the seeding rate (2 and 3 $kg·ha^(-1)$). The third-order factor was the method of seed processing (the type of a seed coat). Its two levels were taken into account: seeds with 'vegetable' coat and 'beet' coat. The control consisted of uncoated seeds. Results. Based on the study, it was found that fertilization with micronutrients in the form of the preparation Sonata beet resulted in reducing the size of the inflorescence. Higher yield of quinoa was obtained applying the seeding rate 3 $kg·ha^(-1)$ as compared with 2 $kg·ha^(-1)$. Seed processing with the use of the „beet” coat did not have an effect on plant density and seed yield. The „vegetable” coat caused a reduction in plant density, better generative development (higher and longer inflorescence) but lower seed yield. The highest quinoa seed yield was obtained in 2011 after the use of the “beet” coat and a seeding density of 3 $kg·ha^(-1)$, without the micronutrient fertilizer in the form of Sonata beet. Conclusion. Foliar fertilization with microelements did not cause an increase in the seed yield of quinoa. This characteristic was differentiated by the seeding rate and seed processing.
Celem badań było poznanie wpływu sposobu uszlachetniania nasion poprzez zastosowanie różnego rodzaju otoczki nasiennej, ilości wysiewu i nawożenia dolistnego na plon nasion i cechy generatywne roślin komosy ryżowej (Chenopodium quinoa Willd). Do badań użyto odmianę Faro. Założono ścisłe trójczynnikowe doświadczenie polowe w układzie losowanych podbloków w czterech powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawożenie dolistne preparatem mikroelementowym Sonata burak, drugiego – ilość wysiewu (2 i 3 $kg·ha^(-1)$). Czynnikiem trzeciego rzędu był sposób uszlachetniania nasion (rodzaj otoczki nasiennej). Uwzględniono jego dwa poziomy: nasiona z otoczką „warzywną” i „buraczaną”. Obiekt kontrolny stanowiły nasiona nieotoczkowane. Stwierdzono, że zastosowane nawożenie mikroelementami w postaci preparatu Sonata burak miało wpływ na zmniejszenie wielkości kwiatostanu. Stosując ilość wysiewu 3 $kg·ha^(-1)$, uzyskano większy plon komosy ryżowej w porównaniu z ilością 2 $kg·ha^(-1)$. Uszlachetnienie nasion poprzez zastosowanie otoczki „buraczanej” nie miało wpływu na obsadę roślin i plon nasion. Otoczka „warzywna” powodowała zmniejszenie obsady roślin, lepszy rozwój generatywny (większy i dłuższy kwiatostan), ale mniejszy plon nasion. Najwyższy plon nasion komosy ryżowej otrzymano w roku 2011 po zastosowaniu otoczki „buraczanej” i ilości wysiewu 3 $kg·ha^(-1)$, bez nawozu mikroelementowego w postaci preparatu Sonata burak. Nawożenie dolistne mikroelementami nie miało wpływu na wzrost plonu nasion komosy ryżowej. Ilość wysiewu i zabiegi uszlachetniające materiał siewny różnicowały tę cechę.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 4; 175-194
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sonata niemożliwa”? „Eine kleine” w przekładzie na język niemiecki
„An impossible sonata”? "Eine kleine" in German translation
Autorzy:
Sośnicka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032428.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
literary translation
a musical composition of a literary work
a novel as a sonata
przekład literacki
muzyczna kompozycja utworu literackiego
powieść jako sonata
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie porównawczej przekładu powieści Eine kleine (2000) Artura Daniela Liskowackiego na język niemiecki pod zmienionym tytułem Sonate für S. (2003). Wychodząc od rozważań na temat muzycznej kompozycji utworu, ale także w nawiązaniu do przemyśleń Friedricha Ernsta Daniela Schleiermachera na temat dwóch możliwych metod przekładu tekstów literackich, tzn. – w dzisiejszej terminologii – jego adaptacji lub egzotyzacji, wykazano pewne mankamenty przekładu, które spowodowały, że muzyka rozbrzmiewająca w zdaniach Liskowackiego w polskim oryginale w przekładzie na język niemiecki niestety bezpowrotnie zanikła. Głównymi tego przyczynami wydają się względy marketingowe niemieckiego wydawcy oraz podjęta z tego powodu przez tłumaczkę próba dostosowania (adaptacji) utworu do gustów czytelników niemieckiej sentymentalnej literatury wspomnieniowej i w związku z tym narzucenie powieści Liskowackiego znaczenia podróży sentymentalnej do utraconej krainy dzieciństwa lub młodości. Wskazuje na to przede wszystkim pominięcie w przekładzie niemieckim podtytułu polskiego oryginału „quasi una allemanda”, a więc kluczowej wskazówki dla właściwego odczytania utworu, będącego przecież jedynie „poniekąd historią niemiecką”, gdyż w rzeczywistości jest on próbą spojrzenia na historię miasta S. (Stettin – Szczecin) przez jego polskiego współczesnego mieszkańca, który stara się odtworzyć jego obraz widziany oczami dawnych niemieckich mieszkańców.
The article constitutes a comparative analysis of a German translation of Artur Daniel Liskowacki’s Eine kleine (2000), which was published under a new title Sonate für S. (2003). Based on an examination of the musical composition of this work, but also in relation to Friedrich Ernst Daniel Schleiermacher’s concept of two methods of literary translation, that is – according to contemporary terminology – an adaptation or an exoticisation of a literary text, some shortcomings of this translation are revealed. As a result, the music of Liskowacki’s original Polish sentences is unfortunately lost in the translation into German. This situation is caused by the marketing decisions made by the German publisher, as well as an attempt made by the translator to adjust (adapt) the work to the tastes of the readers of German sentimental memoir literature, and thus impose on Liskowacki’s novel a meaning of a sentimental journey into a lost land of childhood and youth. Above all, this is indicated by acomplete omission of the Polish subtitle „quasi una allemanda”, which is a significant clue on how this work should be read, as only a quasi-German story; in fact, it is an attempt to perceive the history of S. (Stettin-Szczecin) through the eyes of its contemporary, Polish citizen, who tries to recreate the picture of the city as it was seen by its German inhabitants of the past.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 17; 101-117
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies