Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sodium selenite" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
The effect of selected growing conditions of Sporotrichum pulverulentum fungus on its cellulolytic activity
Wpływ wybranych warunków hodowli grzyba Sporotrichum pulverulentum na jego aktywność cellulolityczną
Autorzy:
Piasecki, M.
Szebiotko, K.
Grajek, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396364.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
sodium selenite
Candida tropicalis
Saccharomyces cerevisiae
Opis:
A stimulation of endo-β-glucanase by the Sporotrichum pulverulentum fungus growing in nutrient media containing selected cellulosic subs.trates with some biologically active substances was obtained. Same relations between pH changes and cellulase biosynthesis were observed.
Hodowle wgłębne grzyba Sporotrichum pulverulentum na podłożach zawierających odciek z produkcji płyt wiórowych, odpady papiernicze, słomę zbożową i łęty ziemniaczane wykazały dobre wykorzystanie substratów do produkcji biomasy grzybowej i syntezy 1,4-β-endoglukanazy. Stwierdzono, że wprowadzenie do pożywki 0.05 g/l biotyny, 0,08 g/1 surowicy z krwi bydlęcej, a przede wszystkim 0,1 g/1 ekstraktu drożdżowego pozwalało na przyspieszenie inicjacji biosyntezy endoglukanazy o 24 h oraz na trzykrotne zwiększenie aktywności celuloilitycznej w płynach pohodowlanych. Zaobserwowano także pewną zależność między zmianami wartości pH podłoża, a biosyntezą endo-β-glukanazy (tab. 1.). Najwyższe aktywności enzymatyczne przy użyciu odpadowych surowców celulozowych wynosiły od 1,67 jedn./ml do 2,75 jedn./ml, natomiast przy stosowaniu czystej, sproszkowanej celulozy wynosiły od 12,2 jedn/ml do 14,25 jedn/ml (tab. 2). Stwierdzono, że S. pulverulentum w przypadku stosowania czystej celulozy, rozkładał substrat w 43,7%, natomiast rozkład celulozy w łętach ziemniaczanych wynosił 38,2%. Wydajność białka właściwego w przeliczeniu na zużytą celulozę wahała się od 10,4% do 12,3% (tab. 3).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 3; 305-312
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of selenium on the growth of the yeasts Saccharomyces cerevisiae and Candida tropicalis
Wpływ selenu na wzrost drożdży Saccharomyces cerevisiae i Candida tropicalis
Autorzy:
Podgórska, E.
Bujak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396377.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
sodium selenite
Candida tropicalis
Saccharomyces cerevisiae
Opis:
The effect of sodium selenite on cell number increase was studied in the yeasts Saccharomyces cerevisiae and Candida tropicalis. It was found that C. tropicalis was more susceptible to the toxicity of selenium than S. cerevisiae. The presence of selenium in the medium did not reduce the yeast' demand for sulfate ions, and the magnitude of the toxic selenium dose depended on the sulfur in the medium and on the kind of yeast.
Przebadano wpływ selenu na wzrost drożdży Saccharomyces cerevisiae i Candida tropicalis. Hodowle prowadzono początkowo na wytrząsarce rotacyjnej, a następnie w propagatorach o poj. 10 dm³. Drożdże trzykrotnie pasażowane na pożywce pozbawionej źródła siarki i selenu wprowadzano do podłoży zawierających związki siarki (hodowle kontrolne), o zmiennych proporcjach siarki do selenu, bez źródła siarki i selenu oraz bez związków siarki, ale o różnych stężeniach seleninu sodu. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że każdy stosowany dodatek selenu (1, 2, 4, 6 i 10 μg/cm³) do pożywki nie zawierającej źródła siarki hamował proces rozmnażania się komórek drożdży w stopniu większym niż podłoże nie zawierające siarki i selenu (rys. 1, 2 i 3). W obu przypadkach nastąpiła wyraźne zmniejszenie liczby komórek w stosunku do kombinacji kontrolnych. W podłożach zawierających różne stężenia siarki, a jednakowe stężenie selenu (2 μg Se/cm³) malał przyrost liczby komórek drożdży wraz z obniżeniem zawartości siarki. Wobec tego obecność nieorganicznych związków selenu w pożywce nie zmniejszała zapotrzebowania drożdży na jony siarczanowe. Wielkość toksycznych dawek seleninu sodu zależała również od rodzaju drożdży. Drożdże Candida tropicalis były bardziej wrażliwe na toksyczne oddziaływanie selenu niż drożdże Sacch. cerevisiae. Wyniki dotyczące stopnia wykorzystania selenu przez drożdże, wykazały, iż 40-60% selenu zatrzymanego przez drożdże zostało związane w struktury komórkowe, ponieważ nie można go było usunąć przez dializę, a obecność tych ilości selenu wykazano przez analizę chemiczną po uprzedniej mineralizacji dializowanej biomasy (tab. 2).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 3; 323-332
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu Selolu i seleninu sodu na komórki HeLa in vitro
Study of the effect of Selol and sodium selenite on HeLa cells in vitro
Autorzy:
Dudkiewicz-Wilczyńska, J.
Książek, I.
Nowak, K.
Suchocki, P.
Flis, S.
Kiljan, M.
Anuszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1219306.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
selol
selenin sodu
HeLa
cytotoksyczność
selenin
sodium selenite
cytotoxicity
Opis:
Zaprezentowano wyniki z badań nad antyproliferacyjnym działaniem Selolu 5% na komórki nowotworowe HeLa, w odniesieniu do seleninu sodu. Na podstawie uzyskanych wyników w teście MTT, zawartości białka całkowitego, indukcji apoptozy i penetracji selenu do komórek, stwierdzono zależne od czasu inkubacji cytotoksyczne działanie Selolu, (IC50 ~ 80 ?MSe, 48 h), w porównaniu z silnym działaniem cytotoksycznym seleninu sodu (IC50 ~ 5,9 ?M Se, 24 h). Powolna penetracja selenu z Selolu do komórki nowotworowej, wpływająca na przedłużony czas jego działania, umożliwia potencjalne wykorzystanie Selolu w terapii przeciwnowotworowej.
The paper presents results of studies on the antiproliferative effect of Selol 5% on HeLa tumour cells, as compared to sodium selenite. Based on the results of the MTT test, determination of total protein, apoptosis induction and penetration of selenium into the cells, an incubation time-dependent cytotoxic activity of Selol was established (IC50 ∼80 μM Se, 48 h), and compared to the strong cytotoxic activity of sodium selenite (IC50 ∼ 5,9 μM Se, 24 h). Slow penetration of selenium from Selol into the tumour cell, responsible for the prolonged time of its activity, enables potential application of Selol in antitumour therapy.
Źródło:
Chemik; 2011, 65, 2; 105-114
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of cisplatin and selenite on the level of thiols in pig blood platelets
Autorzy:
Wachowicz, B
Krajewski, T.
Olas, B.
Zbikowska, H.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/70215.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
pig
sulphydryl group
platelet lipid
platelet fraction
sodium selenite
protein
thiol
glutathione
DNA
in vitro
platelet
selenite
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 1995, 46, 1
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effects of soybean selenium proteinate on tissue selenium and meat quality traits in finishing pigs
Autorzy:
Svoboda, M.
Fajt, Z.
Banoch, T.
Salakova, A.
Drabek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32132.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
meat quality
pig
quality trait
selenium
sodium selenite
soybean
tissue
pork
glutathione peroxidase
muscle
Opis:
The purpose of the present study was to evaluate the effects of soybean selenium proteinate on Se tissue retention and meat quality in pigs. In group A (n=11) the mixtures were supplemented with soybean selenium proteinate, in group B (n=11) with sodium selenite and in group C (n=11) with Se-enriched yeast (0.3 mg Se per kg in all groups). The use of soybean selenium proteinate resulted in lower retention of Se in tissues (liver, heart, muscle) compared to Se-enriched yeast. Selenium concentrations in tissues achieved by soybean selenium proteinate and sodium selenite were comparable. No differences in serum Se, serum GSH-Px and meat quality traits were found among the groups.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2011, 14, 1
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of the administration of selenium compounds on tissue magnesium concentration in rats
Wplyw podawania zwiazkow selenu na tkankowe stezenie magnezu u szczurow
Autorzy:
Musik, I
Kielczykowska, M.
Hordyjewska, A.
Pasternak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14911.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
selenium administration
selenium compound
rat
male
animal tissue
tissue
magnesium concentration
sodium selenite
selenium supplementation
Opis:
Magnesium and selenium belong to important bioelements. Magnesium is the second most abundant intracellular macroelement, which takes part in the metabolism of carbohydrates, nucleic acids, protein and lipids. Selenium is an essential microelement, whose deficit has been stated in many different pathological states. Much research on safe and effective selenium supplementation has been performed for the last fifty years but the results still remain unsatisfactory. The aim of our study was to investigate the influence of inorganic sodium selenite Na2SeO3 and two selenoorganic compounds synthetized at our chair on magnesium concentration in tissues of adolescent male Wistar rats. Inorganic selenite was administered as a water solution, whereas organic compounds: 4-(o-tolilo)-selenosemikarbazyd of 2-chlorobenzoic acid of a chain structure (ORG-C) and 3-(o-chlorobenzoylamino)-2-(o-tolylimino)-4- -methyl-4-selenazoline of a ring structure (ORG-R) were suspended in emulsion (oil, arabic gum and water). Selenium compounds were given to rats at a dose of 5⋅10–4 mg Se g–1 b.w. once a day for a period of 10 days. The control group was treated with saline. The administration was performed with use of a stomach tube. In comparison to the control group, selenium supplementation caused decrease in magnesium concentration in kidney and lung tissues, but did not cause any changes in the brain and heart muscle. In the liver and spleen it was only ring selenazoline that affected magnesium concentration, increasing it in the liver and decreasing in the spleen. In the femoral muscle it was only the selenosemicarbazide chain that exerted the significant effect causing a decrease in Mg concentration vs the control group. Selenium supplementation influences the tissue magnesium concentrations depending on tissue and structure of the supplement. Irrespective of the administered compound, it lowered magnesium in kidneys and lungs but caused no changes in the brain and heart muscle. In the liver, spleen and femoral muscle, alterations in the magnesium concentration were dependent on the provided supplement.
Magnez i selen należą do biopierwiastków bardzo ważnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Magnez jest drugim co do ilości makropierwiastkiem wewnątrzkomórkowym, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie węglowodanów, kwasów nukleinowych białek i lipidów. Selen jest niezbędnym mikroelementem, którego deficyt został stwierdzony w różnych stanach patologicznych. Przez ostatnie 50 lat prowadzono rozległe badania nad skuteczną i bezpieczną suplementacją tego pierwiastka, ale uzyskane wyniki nie są do końca satysfakcjonujące. Celem pracy było zbadanie wpływu nieorganicznego selenianu(IV) sodu Na2SeO3 i dwóch organicznych związków selenu o różnej budowie na stężenie magnezu w tkankach młodych samców szczurów rasy Wistar. Nieorganiczny selenian(IV) sodu podawano w postaci wodnego roztworu, natomiast organiczne związki selenu: 4-(o-tolilo)-selenosemikarbazyd kwasu 2-chlorobenzesowego (ORG-C, budowa łańcuchowa) i 3-(2-chlorobenzoiloamino- )-2-(o-toliloimino-)-4-metylo-4-selenazolina (ORG-R, budowa pierścieniowa) w formie emulsji złożonej z oleju, gumy arabskiej i wody. Grupa kontrolna otrzymywała sól fizjologiczną. Związki podawano sondą dożołądkowo w dawce 5⋅10–4 mg Se g–1 m.c. 1 raz dziennie przez okres 10 dni. W porównaniu z grupą kontrolną nieotrzymującą selenu, suplementacja związkami Se wpłynęła na statystyczny spadek stężenia magnezu w tkankach nerki i płuca, natomiast nie spowodowała żadnych zmian w tkance mózgu i mięśnia serca. W tkance wątroby i śledziony jedynie cykliczna selenazolina wpłynęła na stężenie magnezu – w wątrobie zaobserwowano wzrost, a w śledzionie spadek. W tkance mięśnia uda jedynie łańcuchowy selenosemikarbazyd wywarł istotny wpływ, powodując obniżenie stężenia Mg w stosunku do grupy kontrolnej. Suplementacja selenu wpływa na tkankowe stężenie magnezu w sposób zależny od rodzaju tkanki i struktury zastosowanego suplementu. Niezależnie od budowy podawanego związku, zaobserwowano obniżenie stężenia magnezu w tkance nerki i płuca, natomiast nie zauważono żadnych zmian w mózgu i mięśniu serca. W tkankach wątroby, śledziony i mięśnia uda zmiany stężenia magnezu były zależne od rodzaju podawanego związku.
Źródło:
Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 539-547
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antioxidants with carcinostatic activity (resveratrol, vitamin E and selenium) in modulation of blood platelet adhesion
Autorzy:
Zbikowska, H.M.
Olas, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/70867.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
carcinostatitc activity
vitamin E
cardiovascular disorder
resveratrol
fibronectin
collagen
sodium selenate
blood vessel
adhesion
hemostasis
fibrinogen
sodium selenite
antioxidant
selenium
platelet
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 2000, 51, 3
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithium as a prooxidant? A possible protective role of selenium - in vitro study
Autorzy:
Musik, Irena
Kiełczykowska, Małgorzata
Rajtar, Barbara
Świątek, Łukasz
Polz-Dacewicz, Małgorzata
Kocot, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/991060.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
lithium carbonate
sodium selenite
total antioxidant status
antioxidants
fadu (atcc htb-43) cells
vero (ecacc no.
84113001) cells
Opis:
Introduction and objective. Lithium is used in medicine but its application may cause diverse side effects. Selenium has been found to show protective properties against negative influence of different harmful factors. This study was aimed at evaluating the influence of non-toxic dose of lithium on antioxidant parameters in FaDu (ATCC HTB-43) and Vero (ECACC No. 84113001) cell lines as well as the possible protective effect of non-toxic concentration of sodium selenite. Materials and method.The cells were subjected to 0.17 mmol/L of Li2CO3 and/or 2.9 μmol/L of Na2SeO3 · 5H2O for Vero as well as 0.47 mmol/L of Li2CO3 and/or 3.0 μmol/L of Na2SeO3 · 5H2O for FaDu cells. The incubation was continued for the subsequent 72 h. In the cells total antioxidant status (TAS) values, activities of antioxidant enzymes – superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) as well as the reduced glutathione concentration (GSH) were determined. Results and conclusion. In Vero cells lithium decreased all studied parameters, particularly GPx. Selenium co-treatment showed a distinct protective effect. In FaDu cells the similar effect was observed only in case of GSH. The results point to differences in action of lithium and selenium in physiological and pathological state. As long-term lithium therapy is applied in psychiatric patients the results regarding Vero line let suggest that selenium might be considered as an adjuvant alleviating side effects of Li-treatment.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 3
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies