Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sodium nitrate(V)" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ dodatku mocznika, azotanu sodu i glikolu etylenowego na właściwości reologiczne kleików skrobi kukurydzianej
Effect of urea, sodium nitrate and ethylene glycol addition on the rheological properties of corn starch pastes
Autorzy:
Makowska, A.
Kubiak, P.
Białas, W.
Lewandowicz, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945848.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
skrobia kukurydziana
właściwości reologiczne
mocznik
azotan(V) sodu
glikol etylenowy
corn starch
rheological properties
urea
sodium nitrate(V)
ethylene glycol
Opis:
Zbadano wpływ substancji pomocniczych stosowanych w produkcji klejów skrobiowych na przebieg kleikowania oraz właściwości reologiczne natywnej skrobi kukurydzianej. Zawiesiny natywnej skrobi kukurydzianej, odmiany koński ząb, poddawano kleikowaniu w wiskografie RVA, a następnie umieszczano w cylindrze pomiarowym reometru HAAKE i badano lepkość w trybie kontrolowanej szybkości ścinania (CR). Do sporządzania zawiesin skrobiowych stosowano wodę destylowaną, roztwory mocznika, azotanu(V) sodu i glikolu etylenowego. Gotowe kleiki analizowano metodą rozmazu mikroskopowego, po wybarwieniu za pomocą płynu Lugola. Stwierdzono, że dodatek mocznika powoduje obniżenie temperatury kleikowania, zmianę kształtu krzywej kleikowania skrobi oraz wzrost lepkości końcowej otrzymanego kleiku. Stwierdzono, że dodatek azotanu(V) sodu powoduje wydłużenie czasu kleikowania i stabilizuje lepkość. Glikol etylenowy dodany do zawiesiny wywiera mniejszy wpływ na kleikowanie skrobi niż mocznik i azotan. Skrobia kukurydziana tworzy kleiki lub zawiesiny rozrzedzane ścinaniem, których właściwości reologiczne wyraźnie zmieniają się w czasie.
The effects of the additives used in starch adhesives production on the pasting process and rheological properties of native corn starch were investigated. Suspensions of the starch of Indentata variety (6 %) prepared in distilled water or aqueous solutions of urea (2.5 %), sodium nitrate(V) (2.5 %) and ethylene glycol (1.5 %) were subjected to a controlled pasting in RVA viscometer. The obtained pastes were placed in a measuring cylinder of HAAKE rheometer and the viscosity measurements were performed using controlled shear rate (CR) mode at shear rates of 0—600 s-1. The paste smears were analyzed under a microscope after staining with Lugol's solution. It was found that the addition of urea caused a reduction in the pasting temperature, change in the shape of pasting curve as well as 30 % increase in the final viscosity (Table 1). The addition of sodium nitrate(V) led to an increase in the pasting time, decrease of the viscosity drop and reduced viscosity increase during cooling (Fig. 1). The influence of ethylene glycol additive on the pasting process was less significant than that of urea and sodium nitrate(V). Corn starch forms pastes or shear thinning suspensions with a distinct change in the rheological properties over time.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 5; 343-350
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vivo and ex vivo impact of nutritional xenobiotics – acrylamide and sodium nitrates – on plasma antioxidant properties
Wpływ wybranych ksenobiotyków pokarmowych – akrylamidu i azotanów – na właściwości antyoksydacyjne osocza w warunkach in vivo oraz ex vivo
Autorzy:
Rorbach-Dolata, Anna
Żurawska-Płaksej, Ewa
Marchewka, Zofia
Piwowar, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035369.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
acrylamide
sodium nitrate (iii) and (v)
daily intake
thiol groups
antioxidant potential
akrylamid
azotan (iii) i (v) sodu
dzienne spożycie
grupy tiolowe
potencjał antyoksydacyjny
Opis:
INTRODUCTION: The thiol (SH) groups present in human blood plasma play an important role in the oxidative/antioxidative homeostasis of the organism. They are susceptible to the adverse actions of different exo- and endogenous factors. Chronic exposure to different xenobiotics, e.g. nitrogen-containing compounds commonly occurring in food, is especially important. The aim of this study was to investigate the effect of acrylamide (ACR) and sodium nitrates (SN) – (V) and (III) – on the plasma antioxidant properties, as reflected by changes in the SH group levels. MATERIAL AND METHODS: The concentration of SH groups was measured by Ellman’s method in blood plasma derived from 62 young people (in vivo model; time t0), and after 1 hour of blood plasma incubation with appropriate ACR and SN (III) concentrations (ex vivo model; time t1). The concentrations used corresponded with their daily intake (DIA – daily intake of acrylamide, and DIN – daily intake of sodium nitrates (V) and (III), respectively), estimated on the basis of a nutritional questionnaire. RESULTS: In both models, acrylamide and nitrates caused a significant decrease in SH group concentrations, but ACR induced stronger changes. The women consumed a greater amount of these nitrogen-containing compounds compared to the men, probably due to their different dietary habits. CONCLUSIONS: The obtained results indicate that these nitrogen-containing xenobiotics are important agents lowering antioxidative plasma potential, hence their intake should be controlled.
WSTĘP: Grupy tiolowe (SH) obecne w osoczu krwi odgrywają ważną rolę w oksydacyjno-antyoksydacyjnej homeostazie organizmu. Są one podatne na niekorzystne działanie różnych czynników egzo- i endogennych. Szczególnie istotnym problemem jest długotrwałe narażenie na różne ksenobiotyki, np. związki zawierające azot, powszechnie występujące w żywności. Celem naszych badań była ocena wpływu akrylamidu (acrylamide – ACR) i azotanu sodu (sodium nitrate – SN) – (V) i (III) – na właściwości przeciwutleniające osocza poprzez pomiar stężenia grup SH. MATERIAŁ I METODY: Stężenie grup SH w osoczu uzyskanym od 62 młodych osób (model in vivo; czas t 0) oraz w próbkach poddanych godzinnej inkubacji z odpowiednim stężeniem ACR i SN (III) (model ex vivo; czas t1) mierzono metodą Ellmana. Stężenia ACR i SN (III) w modelu ex vivo odpowiadały ich dziennemu spożyciu (odpowiednio DIA – daily intake of acrylamide – i DIN – daily intake of sodium nitrates (V) i (III)), oszacowanemu na podstawie kwestionariusza żywieniowego. WYNIKI: W obu modelach akrylamid i azotany spowodowały znaczny spadek stężenia grup SH, ale ACR spowodował silniejsze zmiany. Kobiety spożywały większą ilość związków zawierających azot w porównaniu z mężczyznami, prawdopodobnie z powodu odmiennych nawyków żywieniowych. WNIOSKI: Uzyskane wyniki wskazują, że ksenobiotyki zawierające azot są ważnymi czynnikami obniżającymi potencjał antyoksydacyjny osocza, a ich spożycie powinno być kontrolowane.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 154-162
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies