Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "socialist art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Muzy w intymnym świetle. O przemianach w sztuce Odwilży i Października
    Muses in the intimate light. Transformation of Arts in the Years of “Thaw” and “Polish October 56”
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920315.pdf
    Data publikacji:
    2009-06-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    history of modern art
    aesthetics
    poetics
    Polish art of the 1950s.
    literature
    poetry
    drama
    novel
    film
    music
    peinture
    sculpture
    Man
    existentialism
    individual
    intimacy
    interdisciplinary
    comparative reflexion on arts
    socialist realism
    Październik '56
    odwilż
    socrealizm
    Opis:
    The study assesses the changing nature of the Polish art in the period of liberalization after Stalin’s death. It includes detailed analysis of various (social, political, philosophical and especially aesthetic) implications for important issues such as: poetry, drama, cinema, peinture, sculpture, song, popular culture etc.Marek Hendrykowski provides case studies that lead to alternative ways of viewing current conceptual frameworks of aesthetics and its consequences for interdisciplinary reflexion on arts.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 169-179
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polacy w Atelier Fernand Léger (1948-1950)
    Poles at the Fernand Léger Atelier (1948-1950)
    Autorzy:
    Zychowicz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901919.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Fernand Léger
    Atelier Fernand Léger
    Pablo Picasso
    Oskar Hansen
    Lech Kunka
    Kazimierz Ostrowski
    Tadeusz Romanowski
    komunizm
    kultura francuska
    Paryż
    stypendium rządu francuskiego
    Nadia Léger
    sztuka abstrakcyjna
    nowy realizm
    realizm socjalistyczny
    realizacje ścienne
    sztuka zaangażowana
    sztuka nowoczesna
    Francuska Partia Komunistyczna
    communism
    French culture
    Paris
    French Government scholarships
    abstract art
    new realism
    socialist realism
    murals
    engaged art
    modern art
    French Communist Party
    Opis:
    In Polish literature devoted to art history one can easily find information concerning scholarships of Oskar Hansen, Lech Kunka, Kazimierz Ostrowski and Tadeusz Romanowski at Fernand Léger Atelier in Paris. The subject is not strongly present in Polish art history therefore it is worth reconstruction. It shows that the French culture was still very important for Poles. What is more, the painters were in Paris at the very important moment in the French history, when existentialism and spectacular activity of the French Communist Party were developing. Abstraction and surrealism were very popular in visual arts. But Polish students were influenced by artists associated with communism. The students received scholarships funded by the French Ministry of Foreign Affairs which worried about strong influence of American culture in Europe at this time. That was the reason why so many students from Eastern Europe got this kind of scholarship. On the other hand it was the last moment to get it. The relations between two countries were getting worse and worse. The Polish students could study at the Academy of Fine Arts for free. Nevertheless, they chose the Fernand Léger Atelier. It is possible to reconstruct the nature of studies at the Fernand Léger Atelier thanks to memoirs of his students. I refer here to texts written by the Pole, Oskar Hansen, the Frenchman, Pierre Faniest and the American, Bruce Gregory. The master attended the atelier only once a week therefore the school was managed by his assistants strongly influenced by communist ideology. The atelier was located at a large building in Montmarte and was full of still lifes à la Léger. Most of students imitated the works of the master and only strong individuals kept their style. Correction of the works was quite bizarre. Léger used to say just one sentence and the best not one could get was „C'est costaud” („It's strong”). The master gave also lectures at the Atelier, showed his works and avant-garde films. Every year Léger organised the competition and exhibition of students’ works at the gallery outside Atelier. The scholarship at the Fernand Léger Atelier was particularly important for Lech Kunka and to a lesser extent for Kazimierz Ostrowski. Kunka was interested in the master’s works created during his stay in the United States (paintings where colour was separated from the line). He mixed also features of Léger style (thick black contour with pure colours) with fascination with Pablo Picasso or works from the Museum of the Human Being. Kazimierz Ostrowski was mainly inspired by the work Les Constructeurs. He mixed influences of Fernand Léger with Klee or Matisse's works. Probably also mural paintings created by both artists after return to Poland were under influence of Fernand Léger. The end of the French scholarship was astonishing. Kazimierz Ostrowski's exhibition in Sopot in 1950 was closed after few hours. Oskar Hansen didn’t take part in Polish artistic life. The cultural policy changed diametrically. The socrealism came and in the next few years nobody could take advantage of foreign scholarships.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 253-285
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Festiwal Medialny w Łodzi „Człowiek w niebezpieczeństwie” – struktura i motywacje festiwalowych gości
    Autorzy:
    Cudny, Waldemar
    Stanik, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/763064.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    post-socialist city
    Łódź
    art festival
    miasto postsocjalistyczne
    festiwal sztuki
    Opis:
    There is no abstract available for this language
    Artykuł przedstawia problemy dotyczące rozwoju festiwali sztuki miejskiej w miastach postsocjalistycznych na przykładzie Łodzi – jednego z największych miast Polski. Autorzy przeprowadziliankietę podczas Festiwalu Medialnego „Człowiek niebezpieczeństwie”, zorganizowanego w Łodzi, a poświęconego głównie filmom dokumentalnym. Rozważania dotyczą zjawisk z dziedziny geografii kulturowej i miejskiej, analizowanych w badaniach nad wydarzeniami kulturalnymi, a także oceny tych wydarzeń i motywacji uczestnictwa w nich. Uczestnikami są głównie młodzi mieszkańcy Łodzi, z których wielu jest studentami szkoły filmowej. Głównymi czynnikami motywującymi uczestnictwo w „evencie” są potrzeba doznań kulturalnych i nowych doświadczeń, ciekawość oraz chęć rozwijania kontaktów towarzyskich. Na podstawie analizy autorzy przedstawiają wnioski dotyczące roli wydarzeń kulturalnych w rozwoju kultury w mieście i spełnieniu potrzeb mieszkańców. Badanie ukazuje, że festiwal odgrywa znaczącą rolę w zaspokajaniu potrzeb kulturalnych, pogłębianiu zainteresowań oraz tworzeniu kapitału społecznego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2013, 68, 1
    0137-1983
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "The Family of Man" po latach. Wokół krytyki i recepcji wystawy
    The Family of Man a few decades later
    Autorzy:
    Leśniak, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887883.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Edward Steichen
    fotografia artystyczna
    fotografia polska po 1945 roku
    fotografia obca po 1945 roku
    krytyka artystyczna
    recepcja
    reportaż
    socrealizm
    wystawy fotograficzne
    zimna wojna
    artistic photography
    Polish photography after 1945
    foreign photography after 1945
    criticism of art
    reception
    documentary
    socialist realism
    photography exhibitions
    cold war
    Opis:
    The photographic exhibition The Family of Man created by Edward Steichen was for the first time opened in the halls of the Museum of Modern Art in New York in 1955. It was a great commercial success and in the next less than ten years it was shown in 68 countries the world over. In the years 1959-1960 it also came to Poland and owing to its favorable reception became one of the most important turning points in the history of the Polish post-war photography, both artistic and documentary. During the next years the exhibition The Family of Man was also subjected to harsh criticism. The starting point for the present paper is the image of the exhibition that emerges from the Polish writing. The literature of the subject is modest, it consists mainly of small contributions; moreover, there are several works, in which thoughts taken from a few famous critical texts devoted to the exhibition, among others from the texts by Roland Barthes, Susan Sontag, Allan Sekula, are cited without any reflections. Only some Polish researchers interpret these important critical opinions with respect to the specific political and artistic situation that existed in Poland of the 1950s and 1960s (among others socialist realism, Gomuła’s thaw). The present article aims at indicating the profits from a reinterpretation of the exhibition on the ground of the history of Polish photography, and also of Polish culture of the post-war decades. The author tries to indicate the basis for studying Polish reception of the Steichen project. The reflections contained in the present paper are mainly focused on several subjects that are important for the exhibition, like the war, the American politics in the era of the cold war, the family. Moreover, the discussion also points to some aspects of the origin of the exhibition and to the conception of photography that is contained in it.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 205-240
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Развитие музыкально-драматического искусства Киргизии в предвоенные годы
    Autorzy:
    Gorina, Iria Vladimirovna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568640.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Kyrgyz arts
    socialist art
    cultural and educational activities
    amateur theatres
    stage art
    first teams of theatres
    Киргизское искусство социалистическое искусство
    культурно-просветительная
    работа
    любительские театры
    художественная
    самодеятельность
    сценическое искусство
    Opis:
    The article is seeing as being build the cultprosvetrabota for the prewar years in Kyrgyzstan. It was the great time for many urban and rural clubs, which attached to the creativity of the population have become a solid foundation for future theater staffs. At the end of the 1930s, Philharmonic and 16 theaters were already actively functioning in the Soviet Kyrgyzstan. They worked in different fields: cities and regional level, state and collective farms. They staged their productions in three languages: Kyrgyz, Russian and Uzbek. The regular holding of parades and creative competitions boosted artistic level of performances, mastery of artists expanding the repertoire theaters. The most important step in the preparation of national professionals was opening of musical, artistic, musical and choreographic schools, choreographic studio in the capital of republic. For the prewar years markedly increased choreographic art of Kyrgyz groups. The clear evidence was the Kirgiz musical performance of classical choreography “Cholppelia”, “Rivals” and the first national balet “Anar” in the Kyrgyz Ballet Theatre. The Kyrgyz ballet “Evening of Ballet” included some of the compositions of the Kyrgyz and the other nations dances, few classic passages of Russian and foreign authors. Russian choreographers Holfin N. Kozlov, composers V. Vlasov and Fere, painters J. Shtoffer producers Vasiliev, K. Dzhantoshev and many more actively worked on Kyrgyz scene. The skills of Kyrgyz ballet and opera artists A. Umetbaeva, A. Moldobaeva, K. Niyazalieva, M. Ryskulov, and A. Mamakeeva continuously improved.
    В статье рассматривается, как разворачивается в предвоенные период в Киргизии культпросветработа – многочисленные городские, сельские клубы, кружки художественной самодеятельности приобщали население к творчеству, которая стала прочной основой для будущих театральных коллективов. В конце 1930-х годов в республике уже активно функционировали филармония и 16 театров разного профиля (республиканских, окружных, колхозно-совхозных), осуществляющих свою творческую деятельность на трех языках: киргизском, русском и узбекском. Регулярное проведение смотров и творческих олимпиад способствовало росту художественного уровня спектаклей, мастерства артистов, расширению репертуара театров. Важным шагом в подготовке национальных профессиональных кадров явилось открытие в столице республики музыкального, художественного, музыкально-хореографического училищ, хореографической студии. В предвоенные годы заметно выросло хореографическое искусство Киргизии, о чем свидетельствовали постановки в Киргизском музыкальном театре балетов классической хореографии «Коппелия», «Соперницы» и первого национального балета «Анар». Наиболее ярко творческий уровень молодого киргизского балета продемонстрировал «Вечер балета», включивший в программу несколько композиций киргизского танца, танцы других народов, отрывки из классических произведений русских и зарубежных авторов. Активно работали на киргизской сцене балетмейстеры Н. Холфин и В. Козлов, композиторы В. Власов и В. Фере, художник Я. Штоффер, режиссеры В. Васильев, К. Джантошев и мн. др.; совершенствовалось мастерство балетных и оперных артистов А. Уметбаева, А. Молдобаевой, К. Ниязалиева, М. Рыскулова, А. Мамакеева и др. Ключевыеслова : Киргизское искусство, социалистическое искусство, культурнопросветительная работа, любительские театры, художественная самодеятельность, сценическое искусство.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2015, 2(9); 131-147
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramat Andrzeja Wróblewskiego
    Andrzej Wróblewski’s Drama
    Autorzy:
    HENDRYKOWSKI, MAREK
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920935.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    artist
    socialist realism
    ideology
    art
    painting
    abstraction
    personal experience
    revolution
    society
    war
    new world
    drama
    Opis:
    Andrzej Wróblewski (1927-1957) was one of the most important Polish modern painters of his time, closely connected both with key issues of the 20th-century European avant-garde in art, as well as socialist realism in post- war Poland. The article is a sui generis glossa to Wróblewskis retrospective exhibition “Recto/Verso” presented in Winter-Spring 2015 by the Museum of Contemporary Art in Warsaw.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 292-299
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O NIEKTÓRYCH ZAGADNIENIACH REALIZMU SOCJALISTYCZNEGO W SZTUCE
    ON SOME ISSUES OF SOCIALIST REALISM IN ART
    Autorzy:
    Šolta, Vladimír
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487611.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-07
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    SOCIALIST REALISM
    SURVIVAL
    CULTURAL POLICY IDEOLOGIZATION OF ART
    REALIZM SOCJALISTYCZNY
    PRZEŻYTEK
    POLITYKA KULTURALNA IDEOLOGIZACJA SZTUKI
    Opis:
    ON SOME ISSUES OF SOCIALIST REALISM IN ART Vladimír Šolta (1924–1977) – painter, cartoonist and writer. From the 1950’s, he held a number of positions in the sector of cultural policy in Czechoslovakia. After 1970, he actively participated in the reform of the Union of Czechoslovak Artists (SČSVU) in the spirit of the so-called. standardization. Solta’s article is considered as one of the most dogmatically formulated analyzes of socialist realism in Czechoslovakia. In the five-year period of the most strict totalitarianism (1948–1953), Solta was one of the main supporters of renewal of classical national tradition, realism and thematic art. In the campaign against modern art, he used the terminology and arguments on aesthetics by Zhdanov and Stalin. At the same time, he used the method which evolved to an absurd and was connected with ‘critical’ analysis of works of art. The method was to detect formalistic relics. [Vladimír Solta, K některým Otázka socialistického realismu ve výtvarné umění, „Výtvarné umění I”, No. 3, 1950–1951, pp. 108–132.] The text reprinted in an abridged version. (Excerpts from the author’s biography and commentary to the editorial published in the original Czech by Jiří Ševčík, Pavlína Morganová, Dagmar Dušková, České umění 1938–1989 (programs / kritické texty / documents), Praha 2001 Academia, pp. 141–148; biography, p. 494. Translation from the Czech language by Krzysztof Dackiewicz
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 204-219
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura i sztuka stosowana w przed- i powojennych projektach Władysława Sowickiego – ewolucja stylu
    Architecture and functional art in Władysław Sowicki’s pre-war and post-war designs – evolution of style
    Autorzy:
    Wereszczyńska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/461151.pdf
    Data publikacji:
    2017-03
    Wydawca:
    Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
    Tematy:
    architektura
    sztuka
    sztuka użytkowa
    art déco
    modernizm
    socrealizm
    architecture
    art
    functional art
    modernism
    socialist realism
    Opis:
    W artykule została przedstawiona wielopłaszczyznowa i interdyscyplinarna twórczość architekta i plastyka Władysława Sowickiego. Celem opracowania jest prezentacja działalności artystycznej Sowickiego w zakresie architektury i sztuki stosowanej, analiza rozwoju projektowej aktywności architekta na przestrzeni lat trzydziestych XX wieku oraz lat powojennych, do roku 1954, a także przybliżenie sylwetki projektanta. Pracę podzielono na wstęp, w którym została nakreślona sytuacja historyczna stanowiąca integralne tło dla rozwoju sztuk projektowych w Polsce, dwa rozdziały opisujące przed- i powojenną działalność architekta oraz na podsumowanie. Przyjętą metodę badawczą stanowiła analiza materiału, znajdującego się w archiwum rodzinnym, kwerenda archiwalna, kwerenda biblioteczna, przegląd literatury naukowej dotyczącej tematyki związanej z artykułem oraz analiza ewolucji stylów i tendencji z zakresu architektury i sztuki stosowanej w przedziale czasowym tożsamym z okresem działalności Sowickiego. Artykuł został napisany na podstawie rozprawy doktorskiej autorki [Wereszczyńska, 2015]. Twórczość Władysława Sowickiego obejmuje prace z zakresu architektury, przestrzennych znaków architektoniczno-plastycznych z elementami urbanistycznymi, architektury wnętrz, projektowania mebli, plakatu, biżuterii, ceramiki, zabawek. Analizując rozwój działalności architekta, można stwierdzić, że jest ona spójna z tendencjami i przemianami zachodzącymi w sztukach projektowych we wspomnianym wyżej przedziale czasowym. Zauważalna jest tu ewolucja myśli projektowej – od konceptów nawiązujących do charakterystycznego stylu polskiej sztuki stosowanej, tzw. polskiego art déco, przez stylistykę późno modernistyczną, po założenia w duchu zmodernizowanego klasycyzmu i historyzującego socrealizmu.
    The article shows multidimensional and interdisciplinary activity of architect and fine artist Władysław Sowicki. The purpose of this work is to show Sowicki’s artistic creation in the range of architecture and functional art, analysis of the evolution of his designs within the period of the thirties of the interwar and post-war up to 1954 and the presentation of the designer. The article was divided into introduction, where the historical background for the development of polish design was discussed, two chapters describing pre-war and post-war activity of Sowicki and summary. The basis for the research was the analysis of the documents found in the private family archive, archive and library inquiry, the review of the literature of particular branch connected with the subject matter of the article, the analysis of the styles and trends in the range of architectural and artistic design in the same period of time as Sowicki’s work were done. The article was based on doctoral dissertation of the author [Wereszczyńska 2015]. The designing activity of Sowicki includes the work of architecture, spatial objects combining architecture, art and urban planning, interior architecture, furniture design, posters, jewellery, artistic ceramics and toys. Making the analysis of the progress of Sowicki’s creative work it is possible to state that this work is consistent with design trends and changes in various design fields that took place during same timescale as mentioned above. In Sowicki’s art we can also remark the evolution of the design thought – from the concepts referring to specific polish national art called polish art déco, through the late modernistic style, to the works along the line of modern classicism and historical socialist realism.
    Źródło:
    MAZOWSZE Studia Regionalne; 2017, 20; 67-86
    1689-4774
    Pojawia się w:
    MAZOWSZE Studia Regionalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Body as a Machine in the Works of Soviet Artists of the 1920s and 30s
    Autorzy:
    Bigaj-Zwonek, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1967947.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Soviet art
    engaged art
    Socialist Realism
    machine
    industrial development
    Alexander Deyneka
    Opis:
    The article discusses the work of artists active in the 1920s and 1930s in Russia,2 the form and content of which links them with the idea of man-machine, which grew in popularity in the age of heightened industrial development and system changes in the 20th century. The article seeks to present the influence of official guidelines (including cultural and educational policies) and technological change on imagery, and, essentially, to point up the relationship between politics and the form and content of the art. An overview of artists working notably in Russia focuses on that period of their oeuvre that drew overtly on new solutions in visual arts. These artists are less known in Poland nowadays as they were either artistically enmeshed in Socialist Realism down the line or had a role in sanctioning it. The paper further dwells on the relationship between the avant-garde, modern art and engaged art at the early stages of forming the new political system. It also discusses problems such as: changes in art prompted by new ways of artistic practice; artist’s mutual inspirations; the application of imagery types that had formed earlier (especially when artistic activity had its footing in similar objectives); exemplifications of artists frequently drawing on the artistic traditions of their native country without shunning references to landmark works.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2019, 4(126); 138-150
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Toward a New Concept of Progressive Art: Art History in the Service of Modernisation in the Late Socialist Period. An Estonian Case
    Autorzy:
    Kodres, Krista
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909522.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Socialist art history and historiography
    Soviet studies
    Thaw era and modernisation
    centre (Moscow) and periphery (Estonian SSR) relations
    art and ideology
    progressiveness in art
    Opis:
    The paper deals with renewal of socialist art history in the Post-Stalinist period in Soviet Union. The modernisation of art history is discussed based on the example of the Estonian Soviet Socialist Republic (Estonian SSR), where art historians were forced to accept the Soviets’ centrally constructed Marxist-Leninist aesthetic and approach to art and art history. In the art context, the idea of progressiveness began to be reconsidered. In previous discourse, progress was linked with the “realist” artistic method that sprang from a progressive social order. Now, however, art historians found new arguments for accepting different cultures of form, both historical and contemporary, and often these arguments were “discovered” in Marxism itself. As a result, from the middle of 1950’s Soviet art historians fell into two camps in interpreting Realism: the dogmatic and revisionist, and the latter was embraced in Estonia. In 1967, a work was published by the accomplished artist Ott Kangilaski and his nephew, the art historian Jaak Kangilaski: the Kunsti kukeaabits – Basic Art Primer – subtitled “Fundamental Knowledge of Art and Art History.” In its 200 pages, Jaak Kangilaski’s Primer laid out the art history of the world. Kangilaski also chimed in, publishing an article in 1965 entitled “Disputes in Marxist Aesthetics” in the leading Estonian SSR literary journal Looming (Creation). In this paper the Art Primer is under scrutiny and the deviations and shifts in Kangilaski’s approach from the existing socialist art history canon are introduced. For Kangilaski the defining element of art was not the economic base but the “Zeitgeist,” the spirit of the era, which, as he wrote, “does not mean anything mysterious or supernatural but is simply the sum of the social views that objectively existed and exist in each phase of the development of humankind.” Thus, he openly united the “hostile classes” of the social formations and laid a foundation for the rise of common art characteristics, denoted by the term “style.” As is evidenced by various passages in the text, art transforms pursuant to the “will-to-art” (Kunstwollen) characteristic of the entire human society. Thus, under conditions of a fragile discursive pluralism in Soviet Union, quite symbolic concepts and values from formalist Western art history were “smuggled in”: concepts and values that the professional reader certainly recognised, although no names of “bourgeois” authors were mentioned. Kangilaski relied on assistance in interpretation from two grand masters of the Vienna school of art history: Alois Riegl’s term Kunstwollen and the Zeitgeist concept from Max Dvořák (Zeitgeist, Geistesgeschichte). In particular, the declaration of art’s linear, teleological “self-development” can be considered to be inspiration from the two. But Kangilaski’s reading list obviously also included Principles of Art History by Heinrich Wölfflin, who was declared an exemplary formalist art historian in earlier official Soviet historiography. Thaw-era discursive cocktail in art historiography sometimes led Kangilaski to logical contradictions. In spite of it, the Primer was an attempt to modernise the Stalinist approach to art history. In the Primer, the litmus test of the engagement with change was the new narrative of 20th century art history and the illustrative material that depicted “formalist bourgeois” artworks; 150 of the 279 plates are reproductions of Modernist avant-garde works from the early 20th century on. Put into the wider context, one can claim that art history writing in the Estonian SSR was deeply engaged with the ambivalent aims of Late Socialist Soviet politics, politics that was feared and despised but that, beginning in the late 1950s, nevertheless had shown the desire to move on and change.
    Źródło:
    Artium Quaestiones; 2019, 30; 211-223
    0239-202X
    Pojawia się w:
    Artium Quaestiones
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategia państwowej autoprezentacji: sztuka ZSRS w Warszawie 1933 r.
    The strategy of state self-presentation: the USSR art in Warsaw in 1933
    Autorzy:
    Kossowska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791422.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sztuka sowiecka
    realizm socjalistyczny
    propaganda
    komunizm
    malarstwo
    rzeźba
    grafika
    nowy klasycyzm
    neorealizm
    postimpresjonizm
    Soviet art
    socialist realism
    communism
    painting
    sculpture
    graphic arts
    neoclassicism
    neorealism
    postimpressionism
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę krytycznej recepcji wystawy sztuki sowieckiej, która została zorganizowana w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki w marcu 1933 r. Ekspozycja wpisywała się w nasilającą się w latach 30. tendencję do akcentowania specyfiki kulturowej poszczególnych państw narodowych poprzez odpowiednio sformatowane wystawy sztuki rodzimej, podróżujące po europejskich ośrodkach. Warszawski pokaz współczesnej sztuki Kraju Rad, przywieziony z odbywającego się w 1932 r. w Wenecji Biennale Internazionale d’Arte, można zarazem postrzegać jako próbę poprawy wzajemnych relacji między II Rzeczypospolitą a ZSRS w kontekście podpisanego 25 lipca 1932 r. paktu o nieagresji. Propozycja pokazania ekspozycji polskiej publiczności wyszła od Borysa Nikołajewa, reprezentującego Wszechzwiązkowe Stowarzyszenie Łączności Kulturalnej z Zagranicą, będące de facto instrumentem komunistycznej propagandy. Warszawska wystawa cieszyła się olbrzymim zainteresowaniem publiczności. Spodziewano się sztuki rewolucyjnej, radykalnie awangardowej, sprzężonej ze społeczno-politycznym przewrotem bolszewickim. Tymczasem ujrzano sztukę proletariacką, opiewającą w realistycznej najczęściej konwencji wielkość zwycięskiego ustroju komunistycznego. Większość krytyków oceniła ekspozycję negatywnie, widząc w niej propagandowo sformatowaną wizytówkę Kraju Rad, a nie reprezentację sowieckiej sceny artystycznej. Dla recenzentów wspierających awangardę uderzające było zerwanie z pryncypiami rewolucyjnej estetyki. Dla komentatorów sympatyzujących z trendami nowego klasycyzmu, neorealizmu czy koloryzmu rażące było polityczne sprofilowanie tematyki prac. Konsensus osiągnięto natomiast odnośnie niskiego poziomu artystycznego prezentowanego materiału. Komentatorzy poszukiwali bowiem stylu rozumianego jako oryginalna jedność formalno-tematyczna wyrażająca istotę nowego ustroju ZSRS. Konkluzja Konrada Winklera brzmiąca: „Lenin sztuki sowieckiej jeszcze się nie narodził”, zaświadcza o tym, że takiego stylu nie odnaleźli.
    The article analyses the critical reception of the Soviet art exhibition, which was organised at the Warsaw Institute of Art Propaganda in March 1933. The exhibition was in line with the tendency, which intensified in the 1930s, to highlight the cultural specificity of individual nation states through appropriately arranged exhibitions of native art, which travelled around Europe. The Warsaw exhibition of contemporary art of the USRR, brought from the 1932 Venice Biennale Internazionale d’Arte, can also be seen as an attempt to improve mutual relations between the Second Republic of Poland and the USSR in the context of the non-aggression pact signed on 25 July 1932. The proposal to show the exhibition to the Polish audience came from Boris Nikolayev, representing the All-Union Society for Cultural Relations with Foreign Countries, which was in fact an instrument of communist propaganda. The Warsaw exhibition enjoyed great interest among the audience. It was expected to present revolutionary, radically avant-garde art, coupled with the social and political goals of the Bolshevik revolution. Instead, the exhibition displayed proletarian art, which glorified the victorious communist system in a broadly conceived realistic convention. Most critics assessed the exhibition negatively, seeing it as a propaganda showcase of the USSR, not an all-inclusive representation of the Soviet art scene. For reviewers supporting the avant-garde, it was striking to see a break with the principles of revolutionary aesthetics. For commentators sympathising with neoclassicism, neorealism or colourism, the political profiling of the topics of the artworks on display was glaring. However, a general consensus was reached regarding the low artistic quality of the presented material. Commentators were looking for a style understood as an idiosyncratic unity of form and theme that would express the essence of the new political system of the USSR. The best testimony to the fact that they had not found such a style was Konrad Winkler’s conclusion: „The Lenin of the Soviet art has not yet been born”.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4; 205-235
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Escape from Socialist Realism. State-Organized Overseas Exhibitions as the Road to Fame of the Polish School of Posters
    Autorzy:
    Bieczyński, Mateusz M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170573.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    Art and Documentation
    Socialist Realism
    Overseas Exhibitions
    Polish School of Posters
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2022, 27; 37-47
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowacka sorela. Globalność a lokalność realizmu socjalistycznego
    Slovak Sorela. Globality versus Locality of Socialist Realism
    Autorzy:
    Kal, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15582266.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    realizm socjalistyczny
    sorela
    sztuka Słowacji
    globalność a lokalność
    Socialist Realism
    Sorela
    Slovak art
    globality versus locality
    Opis:
    Tekst poświęcony jest słowackiemu realizmowi socjalistycznemu, potocznie nazywanemu sorela. Podjęto w nim problematykę relacji między unifikującym kierunkiem narzuconym przez teoretyków ZSRR a lokalną słowacką jego wersją. Postawiono też pytania o status sztuki słowackiej w zmonopolizowanym przez władzę czechosłowackim życiu artystycznym. W artykule omówiono obecność sztuki słowackiej na wystawach ogólnopaństwowych (w tym specyficznych Plastycznych plonów), efekty państwowych zamówień oraz ważne krajowe/słowackie pokazy. Wskazano głównie na odrębności zauważalne w stylistycznych i tematycznych toposach. Najważniejszym idiomem i elementem tożsamości był temat Słowackiego Powstania Narodowego, spełniając zarazem najważniejsze kryteria socrealizmu. Słowacki socrealizm okazuje się on nurtem niejednorodnym, zawiera i nawiązania do wzorów radzieckich (Medvecká, Belan, Čemický), i obrazy niekonwencjonalne, czerpiące bądź z lokalnej tradycji (Benka), bądź modernizmu (Guderna).
    The paper is dedicated to Slovak Socialist Realism, colloquially called Sorela. The actual topic is the relations between the unifying tendency imposed by Soviet Union theoreticians and its local Slovak version. Furthermore, the question is asked about the status of Slovak art in the Czechoslovak artistic life monopolized by the regime authorities. In the paper the presence of Slovak art in state-wide exhibitions is discussed (including the peculiar ‘Artistic Harvest’ cycle), and so are the results of state commissions and important national/Slovak shows. Furthermore, the distinctness visible in stylistic and thematic topoi is pointed to. The most important idiom and identity element is found in the topic of the Slovak National Uprising, at the same time complying with the most important criteria of Socialist Realism. Slovak Socialist Realism proves to have been a non-homogenous tendency, containing both references to Soviet models (Medvecká, Belan, Čemický), and unconventional images, drawing either from the local tradition (Benka), or Modernism (Guderna).
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 2; 367-392
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Surrealism, Socialist Realism, Dialogue?
    Surrealizm, socrealizm, dialog?
    Autorzy:
    Kozłowski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407557.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    socrealizm
    awangarda
    marksizm
    sztuka współczesna
    komunizm
    emancypacja
    Polska powojenna
    Dorota Jarecka
    Socialist Realism
    avant-garde
    Marxism
    contemporary art
    Communism
    emancipation
    post-war Poland
    Opis:
    The text offers a critical and comprehensive review of Dorota Jarecka’s book Surrealizm, realizm, marksizm. Sztuka i lewica komunistyczna w Polsce w latach 1944–1948 [Surrealism, Realism, Marxism: Art and the Communist Left in Poland between 1944 and 1948]. The reviewer appreciates the main methodological premise of the book, namely that the tensions and conflicts generated within the triangle “avant-garde – realism – emancipatory role of art” cannot be reduced to a binary opposition between totalitarian ideology and the legitimate art world. In fact, it reflects the contradictory dynamics of politically engaged art in general and thecontext of post-war Poland in particular. Despite the book’s formidable factual support, the result of extensive and comprehensive query, the reviewer still regrets that the author remains primarily an art historian rather than social historian of art. This note of regret however does not diminish this noble contribution to understanding the logics of Polish visual arts in the aftermath of World War II. This area is much less known generally than the literature of this very period.
    Tekst stanowi krytyczną i wyczerpującą recenzję książki Doroty Jareckiej Surrealizm, realizm, marksizm. Sztuka i lewica komunistyczna w Polsce w latach 1944–1948. Recenzent docenia główne założenie metodologiczne pracy, a mianowicie to, że napięcia i konflikty powstałe w ramach triady „awangarda – realizm – emancypacyjna rola sztuki” nie mogą być sprowadzone do binarnej opozycji między ideologią totalitarną a prawomocnym światem sztuki. W rzeczywistości odzwierciedla ono sprzeczną dynamikę sztuki zaangażowanej politycznie, w szczególności w kontekście powojennej Polski. Pomimo imponującego zaplecza merytorycznego książki, będącego wynikiem obszernej i wyczerpującej kwerendy, recenzent żałuje, że autorka pozostała przede wszystkim historykiem sztuki, a nie stała się społecznym historykiem sztuki. Żal ten nie umniejsza jednak uznania dla jej cennego wkładu w zrozumienie logiki polskich sztuk wizualnych po drugiej wojnie światowej. Obszar ten jest ogólnie znacznie słabiej znany niż literatura z tego samego okresu.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2022, 11; 1-7 (eng); 1-7 (pol)
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krytyka artystyczna (sztuki teatralne, plastyczne, muzyczne i estradowe) w dodatku „Życie i Kultura” dziennika „Głos Szczeciński” (1951–1956). Część II
    Artistic critique (theater, visual arts, music, and entertainment) in the supplement “Życie i Kultura” of “Głos Szczeciński” newspaper (1951–1956). Part 2
    Autorzy:
    Olechowska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146511.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    artistic critique
    socialist realism in art
    press in the People’s Republic of Poland (PRL)
    culture in Szczecin
    Życie i Kultura
    Głos Szczeciński
    krytyka artystyczna
    socrealizm w sztuce
    prasa w PRL
    „Głos Szczeciński”
    „Życie i Kultura”
    kultura w Szczecinie
    Opis:
    Ukazujący się w latach 1956–1957 cotygodniowy dodatek „Życie i Kultura” do „Głosu Szczecińskiego”, organu prasowego KW PZPR w Szczecinie – jest ważnym źródłem społecznych i politycznych uwarunkowań życia artystycznego Szczecina, świadectwem aktywności pewnych grup społeczności (publicystów oraz środowisk artystycznych) w tworzeniu regionalnej tożsamości kulturowej. Założeniem artykułu jest wypełnienie luki badawczej związanej z obecnością na łamach periodyku krytyki artystycznej. W drugiej części opracowania zaprezentowano krytykę sztuk plastycznych, muzycznych i estradowych na łamach periodyku w dwóch okresach – socrealizmu, kiedy podlegała dominacji wytycznych polityki kulturalnej; oraz w pierwszej fazie tzw. ducha odnowy, będącej zapowiedzią liberalizacji w obszarze kultury.
    The weekly supplement “Życie i Kultura”, published from 1956 to 1957 in “Głos Szczeciński”, the press organ of the Polish United Workers’ Party (KW PZPR) in Szczecin, is an important source for understanding the social and political conditions of Szczecin’s artistic life. It also serves as evidence of the activities of certain community groups (journalists and artistic circles) in shaping the regional cultural identity. The article’s aim is to fill a research gap related to the presence of artistic critique in this periodical. In the second part of the study, critiques of visual arts, music, and entertainment in the aforementioned periodical are presented in two eras: the era of socialist realism when it was dominated by cultural policy guidelines, and in the initial phase of what was known as the „spirit of renewal,” which foreshadowed cultural liberalization.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 380-405
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies