Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "social reformation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Reforma, reformizm, Reformacja – analiza filozoficzna
Reform, Reformism, Reformation: a philosophical analysis
Autorzy:
Bartoś, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494322.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
reforma
reformizm
Reformacja
przyczyna i skutek
społeczny konstruktywizm
rzymski centralizm
reform
reformism
Reformation
cause and effect
social constructivism
Roman centralism
Opis:
Reformizm to historyczna praktyka wymyślania na nowo struktury społecznej. Reformizm jest zastosowaniem nowych idei w sporze z tradycyjnymi praktykami społecznymi. Najbardziej znaczącym przykładem i zarazem najstarszym są reformy Solona w starożytnej Grecji. Aktywna postawa wobec tradycji jest obecna w XVI wiecznym ruchu Reformacji. To także dobry przykład społecznego konstruktywizmu. Główną ideą jest stworzenie nowego typu społeczeństwa. Wedle idei (indywidualnego zamysłu) reguluje się funkcjonowanie społeczności. To intelektualistyczny i zarazem centralistyczny aspekt reformizmu. Reformacja była trwałą przeszkodą papieskiego ekspansjonizmu. Reformacja to także nowy etap ewolucji katolicyzmu, oznacza bycie w trwałej interakcji z ruchami protestanckimi. Kontrreformacja dla katolicyzmu miała efekt paraliżujący. Uniemożliwiała modernizację, jeśli tylko możliwe zmiany przypominały te wymyślone przez protestantów. Ostatecznie katolicyzm nie zrezygnował z idei jedności. Podział uznany za zło, wymaga naprawy. Stąd oczekiwanie na lepsze czasy, kiedy to nawrócą się i wrócą do katolickiej Macierzy, najpierw Żydzi, a później wszystkie historyczne odłamy chrześcijaństwa.
Reformism is the historical practice of reinventing the structure of society. Reformism means implementing new ideas confl icting with traditional social practices of which Solon’s reforms in ancient Greece are among the oldest and most signifi cant examples. A proactive attitude towards tradition was present in the 16th century Reformation. Th is is also a good example of social constructivism. The main idea was to create a new type of society. The functioning of society is regulated according to ideas (of individual intellect). This is the intellectualist and centralist aspect of reformism. The Reformation functioned as a permanent obstacle to papal expansionism. It also meant a new phase in the evolution of Catholicism—an ongoing interaction with Protestant movements. The Counterreformation had a paralyzing eff ect on Catholicism, preventing modernization by rejecting any changes that might resemble those invented by Protestants. Ultimately Catholicism did not abandon the ideal of unity. Schism, recognized as evil, demands repair. Th us, the anticipation of better times, when all would convert or return to the Mother Church — fi rst the Jews, and later all the historical off shoots of Christianity.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 04; 865-874
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social praxis, party, and class relations today
Autorzy:
Malo, Egni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036340.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
machiavelli
marxism
party
class
state
collective action
praxis
revolutionary
social reformation
Opis:
Today’s political sociologists are once again interested in the study of the crisis of mass-based parties, anti-politics and anti-parliamentarism, crisis in the authority of the political class, prevailing corporate interests within republican institutions, and populism. Political sociology however, takes the party, as a construct of political sociology alone, without consideration upon its militancy and action, as the party, which objectifies the foundation of a State, and as a result the party becomes, simply an historical category. We approach the problem of the modern state from many angles; analysing the nature of a political party as such; the ideological dangers of determinism and spontaneism which a party necessarily must struggle with; the type of non-administrative internal regime which is necessary for a party to be effective and so on. The problem we seek to elaborate is the specific character of the collective action that makes possible the passage from a sectored, corporate and subordinate role of purely negative opposition, to a leading role of conscious action towards not merely a partial adjustment within the system, but posing the issue of the State in its entirety. In developing this theme – as a study of the real relations between the political party, the classes and the State – a two-fold consideration is devoted to the study of Machiavelli and Marx: first from the angle of the real relations between the two, as thinkers of revolutionary politics, of action; and secondly from a perspective which would derive from the Marxist doctrines an articulated system of contemporary politics, as found in The Prince.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2014, 09; 172-199
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies