Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "social critique" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
GEORGE A. ROMERO’S DYSTOPIAS: THE REPRESENTATION OF DYSTOPIA IN THE UNIVERSE OF HIS ZOMBIE TRILOGY
Autorzy:
Zgorzałek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954026.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
dystopia, social critique, human holocaust, morality
Opis:
The present paper discusses dystopia in the genre of horror on the basis of George A. Romero’s zombie films. Dystopia seems to be inextricably linked with the vision of the world in which the very structure of the society has been destroyed along with moral codes and the only remaining thing is the will to survive. In the Living Dead Trilogy Romero skilfully used the zombie apocalypse motif to portray both vices as virtues characteristic to American way of life. Moreover, in his motion pictures, he envisages what may be the implications of pos- sible dystopias arising from the ashes of destroyed human civilisation and, thus, gives the audiences, and the critics, an incredible resource for interpretation and further analysis. The methodology involves the paradigmatic analysis of the plots in order to show how the motif of zombie apocalypse is used to explore the notion of dystopia. Moreover, the mentioned analysis will also cover explicit, implicit and symptomatic meaning created by the analyzed films. 
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2016, 15, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcjonizm Wiedeński - transgresja jako sztuka społecznej negacji
Viennese Actionism: Transgression as an Art of Social Negation
Autorzy:
Borchardt, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467995.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Akcjonizm Wiedeński
antropologia kultury
transgresja
krytyka społeczna
Viennese Actionism
cultural anthropology
transgression
social critique
Opis:
[abstrakt po polsku poniżej]Marcin BorchardtFaculty of PhilologyUniversity of GdańskPoland Viennese Actionism: Transgression as an Art of Social NegationAbstract: An act of creation, as a form of human activity whose aim is to bring new value into the world of art is of processual character. Transgression is one of many possible forms of this process. It is defined as a violent, radical, irreversible act of creation, an emanation of the artist’s freedom which consists in disturbing, transgressing, and breaking social rules, laws, or cultural norms – willfully or not – in order to cause a certain artistic effect whose consequences are unpredictable and remain completely outside of the creator’s control. In the second half of the 20th century, a group of radicals calling themselves Wiener Aktionsgruppe began to dangerously balance on the verge of crime. Art, based on the acts of transgression, acquired a role as a tool of social critique, a total negation of the values represented in the “society of dwarves,” a resistance towards a dysfunctional reality. Aesthetic terrorism was a weapon of provocation, a manifestation of a revolt, an attempt to make any kind of change, or simply a distinct approach to aesthetic value. The paper analyses the creative attitudes of Rudolf Schwarzkogler, Günter Brus, Hermann Nitsch, and Otto Muehl, and the causes and consequences of their transgressions. The author also investigates the evolution of the reception of the Viennese Actionists as an example illustrating the dangerous process of getting accustomed to transgression in the course of a slow assimilation of all artistic extremisms inspired by political interest.Keywords: Viennese Actionism, cultural anthropology, transgression, social critique Marcin BorchardtWydział FilologicznyUniwersytet Gdański Akcjonizm Wiedeński - transgresja jako sztuka społecznej negacjiAbstrakt: Akt twórczy jako forma aktywności człowieka, której celem jest powstanie wartości, zwykle w świecie sztuki nazwanej dziełem, ma charakter procesualny. Transgresja jest jedną z wielu możliwych postaci tego procesu. Definiowana jako gwałtowny, radykalny, nieodwracalny akt twórczy - emanacja wolności artysty, polegająca na, świadomym lub nie, naruszaniu, przekraczaniu, łamaniu obowiązujących w społeczeństwie zasad, praw, norm kulturowych, celem wywołania określonego efektu artystycznego, którego konsekwencje są nieprzewidywalne i pozostają poza jakąkolwiek kontrolą twórcy. W drugiej połowie dwudziestego wieku grupa radykałów skupionych w Wiener Aktionsgruppe zaczęła niebezpiecznie balansować na granicy zbrodni. Sztuka - oparta na aktach transgresji, wchodziła w rolę narzędzia społecznej krytyki, totalnej negacji wartości reprezentowanych w „społeczeństwie krasnali”, sprzeciwu wobec dysfunkcyjnej rzeczywistości. Estetyczny terroryzm był orężem prowokacji, manifestacją buntu, próbą wprowadzenia jakiejkolwiek zmiany lub po prostu stanowiskiem osobnym. W niniejszej pracy analizuję postawy twórcze Rudolfa Schwarzkoglera, Güntera Brusa, Hermanna Nitscha i Otto Muehla. Przedstawiam przyczyny i skutki podejmowanych przez nich transgresji. Śledzę ewolucję recepcji sztuki Akcjonistów Wiedeńskich, która może być modelowym przykładem ilustrującym niebezpieczny, inspirowany interesem politycznym, proces oswajania transgresji na drodze powolnej asymilacji wszelkich artystycznych ekstremizmów.Słowa kluczowe: Akcjonizm Wiedeński, antropologia kultury, transgresja, krytyka społeczna
[abstrakt po polsku poniżej]Marcin BorchardtFaculty of PhilologyUniversity of GdańskPoland Viennese Actionism: Transgression as an Art of Social NegationAbstract: An act of creation, as a form of human activity whose aim is to bring new value into the world of art is of processual character. Transgression is one of many possible forms of this process. It is defined as a violent, radical, irreversible act of creation, an emanation of the artist’s freedom which consists in disturbing, transgressing, and breaking social rules, laws, or cultural norms – willfully or not – in order to cause a certain artistic effect whose consequences are unpredictable and remain completely outside of the creator’s control. In the second half of the 20th century, a group of radicals calling themselves Wiener Aktionsgruppe began to dangerously balance on the verge of crime. Art, based on the acts of transgression, acquired a role as a tool of social critique, a total negation of the values represented in the “society of dwarves,” a resistance towards a dysfunctional reality. Aesthetic terrorism was a weapon of provocation, a manifestation of a revolt, an attempt to make any kind of change, or simply a distinct approach to aesthetic value. The paper analyses the creative attitudes of Rudolf Schwarzkogler, Günter Brus, Hermann Nitsch, and Otto Muehl, and the causes and consequences of their transgressions. The author also investigates the evolution of the reception of the Viennese Actionists as an example illustrating the dangerous process of getting accustomed to transgression in the course of a slow assimilation of all artistic extremisms inspired by political interest.Keywords: Viennese Actionism, cultural anthropology, transgression, social critique Marcin BorchardtWydział FilologicznyUniwersytet Gdański Akcjonizm Wiedeński - transgresja jako sztuka społecznej negacjiAbstrakt: Akt twórczy jako forma aktywności człowieka, której celem jest powstanie wartości, zwykle w świecie sztuki nazwanej dziełem, ma charakter procesualny. Transgresja jest jedną z wielu możliwych postaci tego procesu. Definiowana jako gwałtowny, radykalny, nieodwracalny akt twórczy - emanacja wolności artysty, polegająca na, świadomym lub nie, naruszaniu, przekraczaniu, łamaniu obowiązujących w społeczeństwie zasad, praw, norm kulturowych, celem wywołania określonego efektu artystycznego, którego konsekwencje są nieprzewidywalne i pozostają poza jakąkolwiek kontrolą twórcy. W drugiej połowie dwudziestego wieku grupa radykałów skupionych w Wiener Aktionsgruppe zaczęła niebezpiecznie balansować na granicy zbrodni. Sztuka - oparta na aktach transgresji, wchodziła w rolę narzędzia społecznej krytyki, totalnej negacji wartości reprezentowanych w „społeczeństwie krasnali”, sprzeciwu wobec dysfunkcyjnej rzeczywistości. Estetyczny terroryzm był orężem prowokacji, manifestacją buntu, próbą wprowadzenia jakiejkolwiek zmiany lub po prostu stanowiskiem osobnym. W niniejszej pracy analizuję postawy twórcze Rudolfa Schwarzkoglera, Güntera Brusa, Hermanna Nitscha i Otto Muehla. Przedstawiam przyczyny i skutki podejmowanych przez nich transgresji. Śledzę ewolucję recepcji sztuki Akcjonistów Wiedeńskich, która może być modelowym przykładem ilustrującym niebezpieczny, inspirowany interesem politycznym, proces oswajania transgresji na drodze powolnej asymilacji wszelkich artystycznych ekstremizmów.Słowa kluczowe: Akcjonizm Wiedeński, antropologia kultury, transgresja, krytyka społeczna
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2017, 35
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concepts of pedagogy as an applied philosophy: Paul Natorp, John Dewey and Sergius Hessen
Autorzy:
Hanuszkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437438.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
pedagogy and philosophy
neo‐Kantianism
pragmatism
humanistic pedagogy
social pedagogy
educational community
reconstruction
work
creativity
social critique
Opis:
Paul Natorp, John Dewey and Sergius Hessen are usually considered to represent three different philosophical and pedagogical doctrines developed at the turn of the Twentieth century. These are, respectively: neo‐Kantianism, pragmatism and humanistic pedagogy widely rooted in Wil‐ helm Dilthey’s philosophy. Contrary to this common classification, Hessen himself described his own concept of pedagogy as an applied philosophy as a continuation of Natorp’s thought. However, Hessen also noted that an approach very similar to his one can be found (with some restrictions) in John Dewey’s theory. In this case, the fundamental issue is to determine the relationship between philosophy and pedagogical theory and practise. The main part of this article will identify the specificity of this relationship: the specificity implied by the concept of pedagogy understood as applied philosophy. The concept of pedagogy, understood as an applied philosophy in its theoretical and practical aspects, is the basis for critical reconstruction of social life in general. It is the opinion shared by all three philosophers that this type of reconstruction should be based on the communal dimension of basic social interactions, that is, on the communal dimension of work. The only way for the renewal of a different form of social life leads through regaining through them an essential communal dimension of human work. All three authors agreed that to regain the communal dimension of human work by another form of social interaction would only be possible when certain conditions are present; that is, when work will be permeated by individual creativity. The presence of such conditions shall be ensured by the educational community. Thus, the educational community should be a starting and end point for any critical social reconstruction as well as for the pedagogy understood as an applied philosophy.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 2; 201-223
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Crisis, Critique and Change.” Sociology of Europe at the Beginning of the 21st Century
Autorzy:
Mucha, Janusz
Krzyzowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930067.pdf
Data publikacji:
2014-01-07
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
European sociology
the ESA
crisis
critique
social change
Opis:
Starting in the second half of the 2000s, we experience not one (financial, economic) crisis, but the crises in plural, the multifaceted crisis situation in Europe. The previous, Geneva 2011, ESA Conference took up a very timely and significant, at that time, scholarly and societal, topic of “turbulent times,” in which we had lived for several years. The Turin 2013 Conference was organized is a slightly different situation.Global, including European, crises entered a new stage, but at the same time it seemed that there was a light in the tunnel. Old themes, like neo-liberal politics, economy and ideology, as well as the lost welfare state were very important for the scholars. Critical approach became a standard way of analysis of politics, economy and society, but also of political sciences, economics and sociology. Criticism was not only “negative.” For many speakers and discussants, the recent crises have been a chance to re-evaluate the former institutional arrangements and outline new, more flexible solutions.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2014, 184, 4; 543-552
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prayer and Neuroimaging: Concepts and Feasibility
Autorzy:
Ladd, Kevin L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640975.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
neuroscience
prayer
theory
critique
review
methodology
social cognitive neuroscience
Opis:
Long recognized as a defining feature of religion, prayer, paradoxically, has received only sporadic empirical attention. Recent investigations in the U.S. and the Netherlands have sought to address this gap by exploring the topic of prayer in programmatic fashions, significantly advancing the state of the art in terms of measurement of the practice of private prayer. The present paper first offers one way to integrate and expand the contemporary prayer literature using a conceptual analysis of religion. Second, challenges and possibilities associated with moving from this synthetic definition to neuroimaging work are examined within the framework of social cognitive neuroscience
Źródło:
Studia Religiologica; 2012, 45, 2; 77-92
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy władza jest wszędzie? Krytyka dwóch uzasadnień Foucaultowskiej tezy o powszechności władzy
Is Power Everywhere? A Critique of Two Justifications of Foucauldian Prevalence of Power Thesis
Autorzy:
Stachowiak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/622872.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michel Foucault
władza
dyskurs
teoria społeczna
krytyka
Power
Discourse
Social Theory
Critique
Opis:
Michel Foucault jest jednym z tych autorów, którzy istotnie przysłużyli się do poszerzenia znaczenia terminu „władza” oraz obszarów, w których szuka się jej przejawów. Wkład Foucaulta w rozbudowę studiów nad władzą jest jednak frapujący. Otóż w Historii seksualności Foucault zaczął otwarcie przekonywać, że władza jest po prostu wszędzie. Ten pogląd – teza o powszechności władzy – ma u Foucaulta dwa, rozwijane latami, uzasadnienia. Na użytek niniejszej analizy pierwsze z nich zyska nazwę uzasadnienia historiozoficznego, a drugie – uzasadnienia zróżnicowaniem społecznym. Celem artykułu jest krytyka ich obu, a pośrednio także tezy, którą wspierają. Ich rekonstrukcja i krytyczne rozpatrzenie są ważne dla postfoucaultowskiego nurtu w naukach społecznych, ponieważ ramy wszelkiej Foucaultowskiej analityki władzy wyznaczone są właśnie przez te dwa uzasadnienia.
Michel Foucault is one of those authors who significantly impacted upon broadening the meaning of the term “power,” including realms in which one is to look for its symptoms. Foucault’s contribution to the developmental tendency within the studies of power is especially striking. In the History of Sexuality, Foucault was to openly claim that power was plainly everywhere. For years Foucault had been elaborating two ways of legitimizing this view, which is named here “a prevalence of power” thesis. For the sake of the below analysis, the first justification is going to be called historiosophical, and the second—social differentiation justification. The article aims at criticizing both of them and, although indirectly, the very thesis they support. Since the boundaries of all Foucauldian analytics of power are outlined by these two justifications, their reconstruction and critical consideration are of crucial importance for the post-Foucauldian current in social sciences.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2016, 12, 1; 128-150
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Chantelles of Benefits Britain: Collective representations of the clients of the welfare state in conservative British press (2008-2012)
Autorzy:
Paprota, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605932.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Daily Mail
The Daily Telegraph
gesellschaftlicher Akteur
Gemeinschaft
kritische Diskursanalyse
social actors
welfare state
Daily Telegraph
acteur social
collectivité
analyse critique du discours
социальный актор
общественность
критический анализ дискурса
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
This paper outlines the representation of Claimants, a key social actor relevant to the welfare state, as groups in two conservative British newspapers, the Daily Mail and the Daily Telegraph. With recourse to critical discourse analysis, in particular van Leeuwen’s 2008 work on the representation of social actors, as well as to corpus methods, the paper shows how the representation of this social actor in collective terms helps entrench the discourse of (mainly class-based) prejudice, thus working to delegitimise the welfare state.
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Том не содержит аннотаций на английском языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 2
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
У истоков британской медиакритики: Джордж Оруэлл как критик массовой прессы
GRORGE ORWELL, A PREDECESSOR OF BRITISH MEDIA CRITICISM
Autorzy:
Koroczenskij, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520135.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
George Orwell, British journalistic media criticism “Boy’s Weeklies”
the promotion of the loyalty to social status quo
the leftist critique
Opis:
George Orwell, the author of famous anti-totalitarian novel “1984” and other novels and essays, can be designated as the predecessor of modern British journalistic media criticism, taking into consideration his analysis of different aspects the of practical functioning of the mass press in Great Britain and France. The most significant Orwell’s writing on the press practice is “Weeklies for boys” (1939), the essay with the leftist critique of dominant system of values and style of such kind of popular papers with its conservative values and escapist trends. The author argued that weeklies for British pupils are the instrument for the promotion of the loyalty to social status quo in the United Kingdom.
Źródło:
Rocznik Prasoznawczy; 2016, 10; 55-65
1897-5496
Pojawia się w:
Rocznik Prasoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sprawa realizmu w plastyce kształtującej”. Design i jego krytyka wobec realizmu socjalistycznego
Autorzy:
Kal, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186590.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
design
social realism
decorative arts 1950–1956
formative art
industrial design
The Exhibition of Interior Architecture and Decorative
Art in 1952
design critique
Janusz Bogucki
Cepelia
Nowa Huta
Aleksander Wojciechowski
Wanda Telakowska
Opis:
This text concerns itself with Polish design and its criticism in the period of socialist realism (1949/50–1955). The title refers to a terminological proposal by Janusz Bogucki who looked for new terms for his work in the new system. The division into ‘pure’ and ‘usable’ arts was considered as an anachronism in socialism in which all artistic fields were to fulfil social functions. As optimal, the critic considered a division of arts into the ‘imaging’ (painting, sculpture, and graphic) and ‘formative’ (shaping human surroundings and public space – architecture, decoration and interior fittings, and objects of everyday usage). An intermediate ‘semi-imaging’ form was, for example, represented with a fabric or scenography. Bogucki defined the realism of a masterpiece as something that reflects reality by the use of means other than an image – it shapes and expresses reality. By avoiding unwanted associations with functionalism or constructivism, he showed ‘realistic’ features of objects and things: perspicuity, simplicity of composition, purposefulness and the appropriate usage of material and tools, breaking away from the pre-war ornamentation and avant-garde restraint of shapes. Masterpieces of ‘formative’ art were to fulfil the postulate of a national form; hence, the inspiration with a native tradition, folk art and handcraft was recommended. Crucial propagandistic slogans concerned popularization and ‘democratization’ of art connected with both creation and reception; industrial production pursuant to the models of professional artists as well as the working class, and folk and teen ‘collectives’ managed by them. Chosen institutions served popularization and democratization of socialist art. The 1952 Exhibition of Interior Architecture and Decorative Art and especially the criticism linked with it, regarding the assumptions of socialist realism and gradual abandoning the criteria of the doctrine from around 1954, are presented in this text. Reckoning with the method: during the public thaw (1956–1957), when categories of realism and national form were replaced with the imperative of modernity, constitutes a recapitulation.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2019, 6; 121-154
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies