Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "skora" wg kryterium: Temat


Tytuł:
1-Chloro-4-nitrobenzen
1-Chloro-4-nitrobenzene
Autorzy:
Lewińska, D.
Wąsowicz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138460.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1-4-chloro- 4 nitrobenzen
methemoglobinemia
skóra
najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
1-chloro-4-nitrobenzene
skin
Opis:
1-Chloro-4-nitrobenzen (PCNB) występuje w postaci kryształów o żółtawym kolorze i słodkawym zapachu. Jest stosowany jako substancja pośrednia w produkcji: barwników, gumy, leków, odczynników fotograficznych i środków ochrony roślin, np. parationu. Związek wchłania się do organizmu przez drogi oddechowe i skórę. Ulega szybkiemu metabolizmowi i jest wyda-lany głównie z moczem. Skutkiem działania 1-chloro-4-nitrobenzenu jest methemoglobinemia prowadząca do niedokrwistości i niedotlenienia tkanek. Charakterystyczną cechą obserwowaną u osób narażonych na 1-chloro-4-nitrobenzen jest obecność ciałek Heinza w erytrocytach. Objawami zatrucia u ludzi są: ból głowy, zaburzenia rytmu serca, nudności, brak apetytu oraz sinica. U zwierząt, podobnie jak u ludzi, 1-chloro-4-ni-trobenzen powoduje: methemoglobinę, zaburzenie przenoszenia tlenu w organizmie i niedotlenienie tkanek objawiające się sinicą. W wielu przypadkach obserwowano: hemosyderozę śledziony, wątroby i szpiku kostnego. 1-Chloro-4-nitrobenzen nie wykazywał działania drażniącego na skórę i oko królika. Mutagen-ne działanie związku stwierdzono w komórkach Salmonella Typhimurium oraz w komórkach chłoniaka L5178Y/TK w obecności i nieobecności aktywacji metabolicznej. W badaniach na hodowlach komórkowych (komórki jajnika chomika chińskiego) wykazano genotoksyczne właściwości 1-chloro-4-nitrobenzenu. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych na temat kancerogennego działania 1- -chloro-4-nitrobenzenu dla ludzi. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) zaklasyfikowała 1-chloro-4-nitrobenzen dla ludzi. U zwierząt rakotwórcze działanie związku wykazano w jednym badaniu na myszach, u których po podaniu związku w paszy stwierdzono wy-stępowanie raka wątrobowokomórkowego i nowotworów pochodzenia naczyniowego. Eksper-ci IARC uznali jednak wynik tego badania za niewystarczający dowód kancerogennego działania 1-chloro-4-nitrobenzenu na zwierzęta laboratoryjne. 1-Chloro-4-nitrobenzen w pewnych modelach doświadczalnych wykazywał działanie terato-genne i embriotoksyczne. Efektem krytycznym narażenia na 1-chloro-4-nitrobenzen jest methemoglobinemia. Do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 1-chloro-4-nitrobenzenu wykorzystano wyniki 4-tygodniowego inhalacyjnego narażenia szczurów, u których najmniejsze stosowane stężenie (5 mg/m3) powodowało wzrost stężenia MetHb we krwi (3,1%) tylko u samców w czwartym tygodniu narażenia. Stężenie 5 mg/m3 1-chloro-4-nitrobenzenu przyjęto za wartość najniższego obserwowanego poziomu działania szkodliwego (LOAEL) związku. Po uwzględnieniu współczynników niepewności wyliczono wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 1-chloro-4-nitrobenzenu na poziomie 0,6 mg/m3. Z uwagi na właściwości met-hemoglobinotwórcze związku zaproponowano przyjęcie wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) na poziomie 2% MetHb. Ze względu na wchłanianie się 1-chloro- -4-nitrobenzenu przez skórę zaproponowano oznaczenie związku literami „Sk”.
1-Chloro-4-nitrobenzene has the appearance of yellowish crystals and has a somewhat sweet scent. This compound is used mainly (as an indirect compound) in the production of dryings, rubber, drugs, photograph reagents and plant protection chemicals, e.g. parathion. It can be absorbed through the respiratory tract and the skin. No information is available regarding its allergenic and irritant effects. Human studies have shown that 1-Chloro-4-nitrobenzene can cause methemogobinemia, lead to anemia and tissues hypooxidation. Characteristic feature of humans exposed to this compound is Heinz’s body in erythrocytes. On the basis of a rat chronic study, the TLV (MAC) value has been kept at 0.6 mg/m3. The Expert group has also suggested additional notation: “Sk” (substance absorbed through the skin).
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2009, 3 (61); 5-23
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,2-Dichlorobenzen. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
1,2-Dichlorobenzene
Autorzy:
Soćko, R.
Czerczak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138306.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,2-dichlorobenzen
działanie drażniące
oczy
skóra
układ oddechowy
NDS
NDSCh
1,2-dichlorobenzene
iritation
eyes
skin
respiratory tract
MAC (TWA)
MAC (STEL)
Opis:
1,2-Dichlorobenzen (orto-dichlorobenzen, o-DCB) jest bezbarwną cieczą o przyjemnym i aromatycznym zapachu, stosowaną przede wszystkim w przemyśle jako rozpuszczalnik, czynnik odtłuszczający oraz jako półprodukt w syntezie takich związków organicznych jak 3,4-dichloroaniliny, a także w syntezie herbicydów. o-DCB jest substancją czynną preparatów owadobójczych. Ponadto o-DCB stosuje się również w zakładach farbiarskich oraz jako środek dezodoryzujący powietrze – odświeżacz toalet i kontenerów zawierających śmieci. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych, w wykazie niebezpiecznych substancji chemicznych o-DCB został sklasyfikowany jako substancja szkodliwa (Xn) z przypisanymi zwrotami określającymi zagrożenie „działa szkodliwie po połknięciu" (R22) oraz "działa drażniąco na oczy, drogi oddechowe i skórę" (R36/37/38). Ponadto o-DCB zaliczono do substancji niebezpiecznych dla środowiska z przypisanym zwrotem określającym zagrożenie "działa bardzo toksycznie na organizmy wodne; może wywoływać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym" (R50/53). Działanie narkotyczne i depresja ośrodkowego układu nerwowego są najczęściej występującymi objawami ostrego zatrucia o-DCB drogą pokarmową i inhalacyjną u zwierząt doświadczalnych. Ponadto u zwierząt występowały zmiany martwicze w wątrobie i w nerkach. Z danych literaturowych wynika, że o-DCB nie wywołuje działania rakotwórczego u zwierząt doświadczalnych. Związek ten nie działa embriotoksycznie i teratogennie, może jednak powodować zmiany morfologiczne plemników. Stwierdzono, na podstawie uzyskanych wyników z badań przeprowadzonych w warunkach in vitro i in vivo na proi eukariotycznych organizmach, że o-DCB wykazuje działanie mutagenne i genotoksyczne. Podstawą wyliczenia wartości NDS było uszkadzające działanie o-DCB na wątrobę szczurów w doświadczeniu 90-dniowym. W doświadczeniu tym u zwierząt narażanych per os na o-DCB w dawce 100 mg/kg m.c./dzień (stanowiącej wartość LOAEL) obserwowano wzrost aktywności aminotransferazy alaniny i wzrost poziomu azotu mocznika we krwi. Na podstawie wartości LOAEL i po przyjęciu trzech współczynników niepewności wyliczono wartość NDS wynoszącą 90 mg/m3 i wartość NDSCh – 180 mg/m3. Ze względu na działanie drażniące związku autorzy proponują oznaczenie go literą "I". Proponowane wartości powinny skutecznie zapobiegać skutkom działania drażniącego związku i jego działaniu uszkadzającemu na wątrobę i nerki. Najczęściej spotykanymi objawami narażenia na pary i aerozol o-DCB u ludzi są: działanie drażniące na oczy, skórę, gardło i błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Związek ten może być czynnikiem białaczkotwórczym.
1,2-Dichlorobenzene is a colorless to pale yellow liquid with a pleasant aromatic odor. 1,2-Dichlorobenzene is mainly used as an intermediate in the syntheses of organic compounds, such as 3,4-dichloroaniline, and in the syntheses of herbicides. It is used as an industrial solvent, a degreasing agent, a heat-exchange medium, a deodorant for garbage and sewage, an engine cleaner, and an intermediate in dye manufacture. 1,2- - Dichlorobenzene is also used as an insecticide and a fumigant for controlling peach tree borers, bark beetles, grubs, and termites. The acute toxicity of 1,2-dichlorobenzene for laboratory animals is slight to moderate by all routes of administration. The dermal LD50 for rabbits is >10000 mg/kg, and the oral LD50 for rats is 500 ÷ 2138 mg/kg. The liquid and vapour phases of 1,2-dichlorobenzene are irritating to the eyes, skin and mucous membranes. Injury of the liver and injury of the kidneys occur at high concentrations. 1,2-dichlorobenzene can cause severe dermatitis, headaches, dizziness, depression of central nervous system and other systemic injury. Basing on the results obtained after exposure of rats to 1,2-dichlorobenzene per os in dose of 100 mg/kg body (LOAEL) weight for 3 months, which caused injury of livers, the concentration of 90 mg of 1,2- -dichlorobenzene/m3 is proposed as a maximum exposure limit (maximum admissible concentration) with an I (irritation) notation. According to the irritant effect of 1,2-dichlorobenzene, the value of MAC(STEL) 180 mg/m3 is recommended. A maximum admissible concentration of 90 mg/m3 for 1,2-dichlorobenzene is recommended to protect against eye irritation reported in humans and liver toxicity observed in rats.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2004, 3 (41); 81-100
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,4-Dichlorobenzen. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
1,4-Dichlorobenzene
Autorzy:
Soćko, R.
Czerczak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137871.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,4-dichlorobenzen
działanie drażniące
oczy
skóra
układ oddechowy
NDS
NDSCh
1,4-dichlorobenzene
iritation
eyes
skin
mucous membranes
Opis:
1,4-Dichlorobenzen (para-dichlorobenzen, p-DCB) występuje w postaci bezbarwnych lub białych kryształów o intensywnym zapachu kamfory. p-DCB stosowany jest głównie jako środek odstraszający mole, zwalczający mączniaka zbożowego, mrówki i jako fumigant. Ponadto jest stosowany jako środek dezodoryzujący powietrze; odświeżacz toalet i kontenerów zawierających śmieci. Używany jest w produkcji żywic i siarczku polifenylenu oraz jako półprodukt w syntezie takich związków jak 1,2,4-trichlorobenzen. W Polsce p-DCB jest produkowany przez Zakłady Chemiczne "Rokita" SA w Brzegu Dolnym. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych, w wykazie niebezpiecznych substancji chemicznych p-DCB został sklasyfikowany jako substancja drażniąca (Xi) z przypisanym zwrotem określającym zagrożenie: „działa drażniąco na oczy”. Ponadto p-DCB zaliczono do substancji niebezpiecznych dla środowiska z przypisanym zwrotem określającym zagrożenie „działa bardzo toksycznie na organizmy wodne; może wywoływać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym”. Najczęściej spotykanymi objawami narażenia na pary i aerozol p-DCB u ludzi są: działanie drażniące na oczy, gardło i błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Podrażnieniu oczu i nosa towarzyszą obrzęki wokół oczu i wyciek z nosa. U osób narażanych na związek o większym stężeniu występuje depresja ośrodkowego układu nerwowego, zawroty i bóle głowy, zmęczenie i zmniejszenie masy ciała. Mogą występować wymioty, uszkodzenie wątroby i nerek, marskość wątroby, żółtaczka, a czasami nawet śmierć. Najczęściej obserwowanymi objawami ostrego zatrucia drogą pokarmową u zwierząt są: łzawienie, ślinotok, pobudzenie ruchowe, ataksja, duszności, paraliż mięśni oddechowych oraz zmiany martwicze w wątrobie i w nerkach. Natomiast w wyniku narażenia drogą inhalacyjną obserwowano podrażnienie błony śluzowej nosa i oczu, krwotoki i obrzęk płuc, martwicę wątroby i nerek oraz depresję ośrodkowego układu nerwowego. p-DCB nie wykazuje działania mutagennego, natomiast działa teratogennie i wpływa na rozrodczość. Z danych literaturowych wynika, że p-DCB jest czynnikiem rakotwórczym u zwierząt doświadczalnych. Ewidentne przypadki działania rakotwórczego p-DCB wykazano zarówno u samic, jak i u samców myszy B6C3F1 oraz u szczurów (samców) szczepu Fischer 344 narażanych przez dwa lata na ten związek. Korzystając z powyższych wyników badań, Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem zaliczyła p-DCB do grupy 2B, czyli do związków przypuszczalnie rakotwórczych dla ludzi. W celu ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia p-DCB uwzględniono wyniki badań z doświadczenia półrocznego przeprowadzonego na szczurach (samicach). Otrzymana doświadczalnie wartość LOAEL dla szczurów narażanych na p-DCB per os wynosi 188 mg/kg m.c./dzień. p-DCB w dawce 188 mg/kg m.c. powodował u samic szczura wzrost masy wątroby i nerek oraz ogniska martwicze w tych narządach. Na podstawie powyższej dawki wyliczono wartość NDS na poziomie 90 mg/m3. Wartość ta powinna skutecznie zapobiegać skutkom działania drażniącego na oczy i działania toksycznego na nerki w warunkach narażenia zawodowego. Wartość NDSCh 1,4-dichlorobenzenu ustalono na poziomie 120 mg/m3. Zaleca się oznakowanie substancji literą „I” wskazującą na działanie drażniące związku.
1,4-Dichlorobenzene is a white crystalline material with a penetrating, camphoraceous odor. 1,4-Dichlorobenzene has been used as an insecticide and a fumigant for control of mildew and molds and for moth control. The acute toxicity of 1,4-dichlorobenzene for laboratory animals is low by all routes of administration. The subcutaneous LD50 for rabbit is >2000 mg/kg, and the oral LD50 for the rat is 1625 ÷ 3863 mg/kg. The liquid and vapour phases of 1,4-dichlorobenzene are irritating to the eyes, skin and mucous membranes. Injury of the liver and injury of the kidneys occur at high concentrations. 1,4-Dichlorobenzene can cause severe dermatitis, headaches, dizziness, depression of the central nervous system and other systemic injury. Basing on the results obtained after exposure of rats to 1,4-dichlorobenzene per os in dose of 188 mg/kg body weight for six months, which caused injury of the kidneys and liver, the concentration of 90 mg of 1,4- dichlorobenzene/m3 is proposed as a maximum exposure limit (maximum admissible concentration) with an I (irritation) notation. According to the irritant effect of 1,4-dichlorobenzene, the value of MAC(STEL) 180 mg/m3 is recommended. A maximum admissible concentration MAC(TWA) of 90 mg/m3 for 1,4-dichlorobenzene is recommended to protect against eye irritation reported in humans and renal toxicity observed in rats.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2004, 3 (41); 101-122
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
190-lecie wydania Rozprawy o badaniu fizjologicznym organu wzroku i systemu skórnego (Wrocław 1823) Jana Evangelisty Purkiniego (1787–1869)
Physiological Examination of the Visual Organ and of the Cutaneous System by Jan Evangelista Purkinje (1787–1869) — 190th Anniversary of Publication (Wrocław 1823)
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pietrzak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530460.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Jan Ewangelista Purkinie
fizjologia
wzrok
skóra
historia medycyny
historia okulistyki
Johannes Evangelist Purkinje
physiology
vision
skin
history of medicine
history of ophthalmology
Opis:
Praca przedstawia polskie i angielskie tłumaczenie pracy Jana Ewangelisty Purkiniego pt. Rozprawa o badaniu fizjologicznym organu wzroku i systemu skórnego — opublikowanej po łacinie we Wrocławiu w 1823 roku — z okazji 190-lecia jej wydania. Omawia ona znaczenie badań fizjologicznych, budowę i czynności oka oraz anatomię i fizjologię skóry. Jan Ewangelista Purkinie (1787–1869) w 1818 roku ukończył medycynę w Pradze, a w 1823 uzyskał etat profesora fizjologii na Uniwersytecie we Wrocławiu, gdzie w 1839 roku utworzył pierwszą w świecie samodzielną katedrę fizjologii. Dokonał wielu odkryć w zakresie neurofizjologii, np. odkrył komórki w środkowej warstwie istoty szarej mózgu, zwane dziś komórkami Purkiniego. Stał się też faktycznym twórcą teorii komórkowej budowy organizmu, odkrył między innymi jądro komórkowe. Dokonał odkrycia włókien przewodzących impulsy z węzła zatokowo-przedsionkowego do komór serca, nazywanych dziś włóknami Purkiniego. Utrzymywał niezwykle przyjazne stosunki z Polakami. W 1850 roku został profesorem fizjologii na Uniwersytecie w Pradze, gdzie zajmował się popularyzacją czeskiej kultury.
The article presents the Polish and English translations of the work of Jan Evangelista Purkinje entitled Physiological Examination of the Visual Organ and of the Cutaneous System on the occasion of the 190th anniversary of its publication. Written in Latin in 1823 while Purkinje was in Breslau (now Wrocław), the thesis presents the importance of research in physiology as well as the anatomy and the physiology of the eye and the physiology of the skin. Jan Evangelista Purkinje (1787–1869) graduated in medical studies in 1818 in Prague. In 1823 he received a tenure as a professor of physiology at the University of Breslau, where in 1839 he founded the world’s first independent Department of Physiology. While at university he made a number of discoveries in neurophysiology, including the discovery of the cells in the middle layer of the grey matter, known today as Purkinje cells. Moreover, he became an actual author of the cell theory of organisms; he discovered, among others, the cell nucleus. Purkinje is also known for his discovery of the fibrous tissue conducting stimuli from the sinoatrial node to the ventricles, which are known today as Purkinje fibres. He had exceptionally friendly relationships with Poles. In 1850 he became a professor of physiology at the University of Prague, where he also engaged in the promotion of the Czech culture.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 9-15
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywnosc enzymatyczna szczepow grzybow wyizolowanych ze skory i jej przydatkow od osob powracajacych z tropiku
Autorzy:
Glowacka, A
Ochecka-Szymanska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836269.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
podroze zagraniczne
choroby czlowieka
aktywnosc enzymatyczna
parazytologia lekarska
kraje tropikalne
paznokcie
infekcja grzybowa
izolacja grzybow
skora
szczepy grzybow
Opis:
The aim of the work was to assess the enzymatic activity of 11 fungi strains isolated from the skin of 10 Łódź residents who had visited the tropics over 1998-1999. The strains were cultured by Jeske and Lupa of The Voivodeship Outpatient Clinie of Infectious, Parasitic and Tropical Diseases and Fungal Infections in Łódź. They were as follows: Trichophyton rubrum and Acremonium kiliense from Zambia, Myriodontium keratinophilum, Beauveria bassiana, Cladosporium herbarum, Candida famata and Trichophyton yaoundei from Sudan, Trichophyton tonsurans from Ethiopia, Trichophyton phaseliforme from Egypt, Acremonium strictum from Zimbabwe and Microsporum racemosus from Tanzania. The enzymatic activity was determined with the use of API ZYM of bioMerieux enabling 19 hydrolases to be revealed. In general, all tropical strains were characterised by a weak hydrolytic activity.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2001, 47, 4; 729-733
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność enzymatyczna szczepów grzybów wyizolowanych ze skóry i jej przydatków od osób powracajacych z tropiku
THE ENZYMATIC ACTIVITY OF FUNGI STRAINS ISOLATED FROM THE SKIN AND SKIN APPENDAGES OF HUMANS RETURNING FROM THE TROPICS
Autorzy:
Głowacka, A.
Ochęcka-Szymańska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148144.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
podroze zagraniczne
choroby czlowieka
aktywnosc enzymatyczna
parazytologia lekarska
kraje tropikalne
paznokcie
infekcja grzybowa
izolacja grzybow
skora
szczepy grzybow
Opis:
The aim of the work was to assess the enzymatic activity of 11 fungi strains isolated from the skin of 10 Łódź residents who had visited the tropics over 1998-1999. The strains were cultured by Jeske and Lupa of The Voivodeship Outpatient Clinie of Infectious, Parasitic and Tropical Diseases and Fungal Infections in Łódź. They were as follows: Trichophyton rubrum and Acremonium kiliense from Zambia, Myriodontium keratinophilum, Beauveria bassiana, Cladosporium herbarum, Candida famata and Trichophyton yaoundei from Sudan, Trichophyton tonsurans from Ethiopia, Trichophyton phaseliforme from Egypt, Acremonium strictum from Zimbabwe and Microsporum racemosus from Tanzania. The enzymatic activity was determined with the use of API ZYM of bioMerieux enabling 19 hydrolases to be revealed. In general, all tropical strains were characterised by a weak hydrolytic activity.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2001, 47, 4; 729-733
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza nowych metod badań wybranych właściwości skór garbowanych oraz ich struktury
Analysis of new methods of testing selected properties of tanned leather and its structure
Autorzy:
Ławińska, K.
Kosińska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412679.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:
skóra
garbarstwo
kolagen
mikroskop
grubościomierz magnetyczny
leather
leather manufacture
collagen
microscope
magnetic thickness gage
Opis:
Prezentowana praca dotyczy analizy nowych metod badań skór garbowanych, ich struktury oraz niektórych właściwości kształtujących cechy użytkowe gotowego asortymentu. Przedstawione metody pomiarów właściwości i budowy skór są wynikami prac własnych i mogą stanowić wskazówkę do praktycznego wykorzystania. Do badania i obserwacji zmian zachodzących w strukturach włókien kolagenowych oraz wybranych właściwości skór garbowanych został wykorzystany układ 2 mikroskopów, grubościomierz magnetyczny oraz moduł do detekcji pierwiastków ciężkich firmy Olympus Polska Sp. z o.o..
The paper presents an analysis of new methods of testing tanned leather, its structure and some of the properties that determine the usability characteristics of a finished product. The described methods of measuring the properties and structure of leather are a result of the authors' own research and may be applied in practice. A set of 2 microscopes, a magnetic thickness gauge and a heavy elements detection module by Olympus Polska Sp. z o.o. was used for the testing and observation of changes taking place in the structure of collagen fibres and selected properties of tanned leather.
Źródło:
Technologia i Jakość Wyrobów; 2017, 62; 76-85
2299-7989
Pojawia się w:
Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anizotropia skórzanych materiałów obuwniczych
Study about the anisotrophy property of footwear leather’s materials
Autorzy:
Serweta, Wioleta
Wójcik, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412721.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:
skóra wyprawiona
obuwnictwo
właściwości mechaniczne
leather
footwear
mechanical properties
Opis:
Anizotropia materiałów skórzanych jest własnością, która powoduje, że wzdłuż różnych kierunków jej właściwości zmieniają się. Zagadnienie to ma szczególne znaczenie praktyczne na przykład przy projektowaniu obuwia. W niniejszej pracy próbki skór przeznaczonych na obuwie poddano testom rozciągania. Współczynnik anizotropii obliczono dla takich parametrów, jak: siła rozrywająca, naprężenie zrywające, wydłużenie względne przy 50% i 100% siły maksymalnej. Rezultaty te pozwoliły ocenić jakość materiałów w kontekście projektowania obuwia i zaciągania ich na kopyta.
Anisotropy of leather material is the property, which describes different properties of material in different directions. Anisotropy of footwear materials determines a lot of construction parameters of final product. In order to identify an anisotropy coefficient the upper and lining leather samples treated were tested by using of static tensile tests. The anisotropy coefficient was calculated for the following parameters: force at break, breaking strain, elongation for 50% and 100% of maximum force. Results of its investigations give an information about orientations, which are most likely weaker than other.
Źródło:
Technologia i Jakość Wyrobów; 2019, 64; 162-174
2299-7989
Pojawia się w:
Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antimicrobial effect of lining leather fatliquored with the addition of essential oils
Autorzy:
Bielak, E.
Syguła-Cholewińska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410405.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Łódzka. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej
Tematy:
lining leathers
essential oils
antimicrobial finish
leather hygienic properties
skóra wyściółkowa
olejki eteryczne
wykończenie antybakteryjne
właściwości higieniczne skór
Opis:
Footwear, especially those often and intensively used, provides an ideal environment for microbial growth. An appropriate high temperature and moisture content inside it enhance bacterial and fungal colonization by microbes. These microorganisms can be potentially pathogenic to human health and responsible for destruction of shoes materials from which the parts inside the shoe are made. In previous studies it has been shown that the addition of essential oils of antiseptic activity at leather finishing operations allows a leather to get antimicrobial properties. The aim of this paper is to assess the durability of antimicrobial effect of leather fatliquored with the addition of cinnamon, thyme and oregano essential oils at concentration of 5% per leather weight. Antimicrobial activity was evaluated according to guidelines of PN-EN ISO 20645:2006 “Textile fabrics – determination of antibacterial activity – Agar diffusion plate test” after 36-month storage. The obtained results have indicated that leathers under investigations show antimicrobial activity against E. coli, S. aureus and C. albicans strains even 3 years after fatliquoring. The use of natural bioactive substances such as cinnamon, thyme and oregano oils at concentration of 5% per leather weight in the leather finishing process may be an alternative to biocides used in the tanning industry as well it can improve hygienic properties of shoes, internal parts of which are made of such finished leathers.
Źródło:
Biotechnology and Food Science; 2017, 81, 2; 149-157
2084-0136
2299-6818
Pojawia się w:
Biotechnology and Food Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atopowe zapalenie skóry.
Autorzy:
Seneczko, Franciszek.
Vincent, Carmen S.
Sielska, Halina.
Białek, Ewa.
Kazienko-Jóźwik, Anita.
Witczak-Šnapko, Beata.
Kaszuba, Katarzyna.
Kijowski, Robert.
Bartkowiak, Rafał.
Powiązania:
Przegląd Wojskowo-Medyczny 2002, z. 1 →
Data publikacji:
2002
Tematy:
Skóra (anat.) zapalenie
Chorzy
Jakość życia
Immunologia
Opis:
Cz. 1:; Aspekty etiopatogenetyczne; Franciszek Seneczko, Carmen Stefania Vincent, Halina Sielska, Ewa Białek, Anita Kazienko-Jóźwik, Beata Witczak-Šnapko; z. 1; s. 62-67.
Cz. 2:; Wpływ na jakość życia chorych; Carmen Stefania Vincent, Franciszek Seneczko, Halina Sielska, Katarzyna Kaszuba, Robert Kijowski, Rafał Bartkowiak; z. 1; s. 68-73.
Tab.; Bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Badania właściwości mechanicznych skóry
Investigation of mechanical properties of the skin
Autorzy:
Szostek, S.
Będziński, R.
Kobielarz, M.
Żywicka, B.
Pielka, S.
Kuropka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285760.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
skóra
właściwości mechaniczne
badania
skin
mechanical properties
investigations
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 77-79
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu naturalnych napełniaczy mineralnych na właściwości skór wyprawionych przeznaczonych do produkcji obuwia bezpiecznego
Studies on the effect of natural mineral fillers on the properties of leathers intended for safety footwear
Autorzy:
Kozar, O.
Ławińska, K.
Wionczyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412795.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:
skóra
obuwie
zeolit
montmorylonit
leather
shoes
zeolite
montmorillonite
Opis:
Zbadano i porównano niektóre parametry chemiczne, fizyko-mechaniczne i higieniczne skór obuwiowych (wierzchnich i podszewkowych) z wypełnieniem opartym na naturalnych kompozytach mineralnych: zeolicie (MDZ), montmorylonicie (MDM) oraz ich mieszaninie (MDM/MDZ) z wartościami takich samych parametrów wyznaczonych dla skór odniesienia („control”) z wypełnieniem Tanicor FTG. Badania wykazały, że zastosowanie łatwo dostępnych, tanich wypełniaczy mineralnych nie obniża jakości badanych skór. Zatem, wykorzystanie materiałów kompozytowych opartych na surowcach mineralnych do modyfikowania struktury skóry może być nowym kierunkiem rozwoju technologii wyprawy skór przeznaczonych na obuwie bezpieczne, zawodowe.
Some chemical, physical-mechanical, and hygienic parameters for footwear leathers (upper, lining) with natural, mineral filling: zeolite (MDZ), montmorillonite (MDM), and their mixture (MDM/MDZ) were determined and compared with the same parameters established for control leathers containing Tanicor FTG as a filling. The studies indicated that modification of tested leathers by the easily accessible, cheaper, mineral filling did not negatively affect and make worse their quality. Then, the application of composite materials based on the natural minerals for modification of leather structure may be a new direction of development for the technology of processing leather intended for safety footwear.
Źródło:
Technologia i Jakość Wyrobów; 2016, 61; 30-36
2299-7989
Pojawia się w:
Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wybranych właściwości skór modyfikowanych minerałami naturalnymi z dodatkiem preparatu na bazie poliheksametylenobiguanidy
Studies on selected properties of natural mineral modified leathers with the addition of polyhexamethylenebiguanide-based preparation
Autorzy:
Ławińska, K.
Gandaszewska, D.
Kozar, O.
Sprynskyy, M.
Wionczyk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/412698.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Skórzanego
Tematy:
skóra
glinokrzemiany
PHMB
analiza SEM-EDS
odporność na rozdzieranie
przepuszczalność pary wodnej
aktywność przeciwbakteryjna
leather aluminum silicates
SEM/EDS analysis
tear resistance
water vapor permeability
antibacterial activity
Opis:
Zbadano strukturę i wybrane parametry fizyko-mechaniczne, higieniczne i mikrobiologiczne podszewkowych skór obuwiowych z wypełnieniem opartym na naturalnych kompozytach mineralnych: zeolicie (MMZ), montmorylonicie (MMT) z dodatkiem preparatu na bazie poliheksametylenobiguanidy (PHMB). Badania wykazały poprawę badanych właściwości modyfikowanych próbek w odniesieniu do skór bez dodatku PHMB.
The structure and the selected physical and mechanical, hygienic and microbiological parameters of footwear lining leather with filling based on natural mineral composite materials: zeolite (MMZ), montmorillonite (MMT) with an addition of a preparation based on polyhexamethylene biguanide (PHMB) were tested. The research has shown an improvement in the tested properties of the modified samples in relation to leather without PHMB.
Źródło:
Technologia i Jakość Wyrobów; 2017, 62; 86-95
2299-7989
Pojawia się w:
Technologia i Jakość Wyrobów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie metodą termowizyjną zmian temperatury skóry eksponowanej na promieniowanie podczerwone
Investigation by thermovision method of skin temperatures changes during exposure on infrared radiation
Autorzy:
Marzec, S.
Wittchen, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/159987.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
promieniowanie podczerwone
promieniowanie nielaserowe
IRA
termowizja
skóra
zagrożenie promieniowaniem
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań zmian temperatury skóry dłoni wolontariuszy napromienianej podczerwienią pasma IRA. Rejestrowano rozkład temperatury na eksponowanej powierzchni i jej zmiany podczas ekspozycji, stosując metodę termowizyjną. Otrzymane wyniki poddano obróbce statystycznej i przedstawiono w postaci tabelarycznej oraz graficznej. Stwierdzono przydatność metody termowizyjnej do rejestracji zmian temperatury skóry w trakcie ekspozycji na podczerwień, jeżeli do ekspozycji nie stosuje się promieniowania o długościach fal z zakresu czułości spektralnej używanej kamery termowizyjnej oraz gdy wartości natężenia napromienienia nie są zbyt wysokie.
In this article presented the results of investigations the skin temperatures of hand, exposure by IR-A radiation. Resolution of the skin temperature and its changes during exposure has been recording by thermovision method. Received results, after statistical analyse, presented in figures i tables forms. Ascertained usefulness this thermovision method to recording of skin temperatures during his exposure to IR radiation, if to exposure non using of radiation within range of the thermovision camera sensitivity and value of the IR radiance is to high.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2006, 228; 51-58
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies