Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "skin infections" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    O medycznych właściwościach i zastosowaniu miodu w De medicina libri VIII Aulusa Korneliusza Celsusa
    Medical properties and applications of honey in Aulus Cornelius Celsus’ De medicina libri VIII
    Autorzy:
    Bartnik, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409310.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
    Tematy:
    honey
    ancient medicine
    skin diseases
    ulcers
    infections
    Roman medicine
    Opis:
    The medical application of honey has a long tradition. In antiquity it was used as a potent substance with dietary and medicinal attributes. Based on Celsus’ texts we know that the ancient Romans used honey primarily in treating skin conditions, including inflammations such as Erysipelas, wounds, all types of ulcers and eye diseases. Celsus mentioned honey in numerous formulas, but he did not distinguish between its types or the ways in which it was obtained. More attention was paid to such matters in the following centuries. This can be observed by analysing the formulas included in the works of younger authors.
    Źródło:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2020, 5; 88-127
    2544-4379
    Pojawia się w:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liszajec zakaźny jako przyczyna sepsy u niemowląt
    Impetigo as a cause of sepsis in infants
    Autorzy:
    Moes-Wójtowicz, Alicja
    Wachnicka-Bąk, Anna
    Lipińska-Opałka, Agnieszka
    Kalicki, Bolesław
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030550.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    impetigo
    skin infections
    sepsis
    infants
    liszajec zakaźny
    zakażenia skóry
    posocznica
    niemowlęta
    Opis:
    Impetigo is a fairly common disease of the childhood. This infection exists in two distinct forms: bullous and non-bullous impetigo. In non-bullous impetigo, a tiny vesicle or pustule shows initially and after 4–6 days develops into a honey-coloured crusted plaque. Bullous impetigo is always caused by Staphylococcus aureus, a bacterium that produces exfoliative toxins (ETA and ETB). Infection is limited to the superficial layers of the skin, and skin changes typically occur on the face and limbs. The disease is most prevalent in children aged 2 to 5, but it can occur at any age. The treatment involves topical or systemic antibiotics depending on the severity of symptoms and the patient’s condition. The differential diagnosis of impetigo includes: staphylococcal scalded-skin syndrome, Herpes simplex infection, eosinophilic pustular folliculitis, epidermolysis bullosa, pemphigus and pemphigoid. The differentiation between impetigo and staphylococcal scalded-skin syndrome can be challenging. Both diseases are caused by the same strain of Staphylococcus aureus that produces exfoliative toxins. However, in impetigo toxins are produced only within skin lesions whereas in staphylococcal scalded-skin syndrome, toxins are produced in organs colonised by Staphylococcus aureus and then released systemically. In the course of staphylococcal scalded-skin syndrome severe tenderness of the skin and a positive Nikolsky’s sign are observed. The paper presents two cases of impetigo in infants. In both cases, the correct diagnosis was not established immediately, which delayed appropriate treatment. In one of the cases, due to the imprecise initial diagnosis and the lack of the holistic approach to the patient, a correct diagnosis was established so late, that a systemic infection developed.
    Liszajec zakaźny to dość częsta choroba wieku dziecięcego. Wyróżnia się dwie postacie: bezpęcherzową i pęcherzową. W postaci bezpęcherzowej początkowo pojawia się grudka, a następnie szybko powiększająca się nadżerka naskórka, którą po 4–6 dniach pokrywa charakterystyczny, miodowy strup. Przyczyną postaci pęcherzowej jest zawsze Staphylococcus aureus, bakteria produkujący toksyny epidermolityczne ETA i ETB. Zakażenie ogranicza się do powierzchniowych warstw skóry, a zmiany typowo występują na twarzy i kończynach. Najczęściej chorują dzieci między 2. a 5. rokiem życia, chociaż liszajec może wystąpić w każdym wieku. W leczeniu stosuje się antybiotykoterapię miejscową bądź systemową – w zależności od nasilenia objawów i stanu pacjenta. W różnicowaniu należy brać pod uwagę m.in. gronkowcowe złuszczające zapalenie skóry, zakażenia wywołane przez Herpes simplex, eozynofilowe krostkowe zapalenie mieszków włosowych, pęcherzowe oddzielanie się naskórka, pęcherzycę i pemfigoid. Duże trudności może sprawiać różnicowanie liszajca zakaźnego z gronkowcowym złuszczającym zapaleniem skóry. Oba schorzenia wywołuje ten sam szczep, wytwarzający toksyny eksfoliatywne. Podczas gdy w liszajcu pęcherzowym toksyny są wytwarzane jedynie w obrębie zmian skórnych, w gronkowcowym złuszczającym zapaleniu skóry egzotoksyny powstają w miejscach skolonizowanych przez Staphylococcus aureus, a następnie są uwalnianie ogólnoustrojowo. W przebiegu zapalenia obserwuje się nasiloną tkliwość skóry i dodatni objaw Nikolskiego. W pracy przedstawiono dwa przypadki zachorowania na liszajca zakaźnego u niemowląt. U obu pacjentów nie od razu wysunięto podejrzenie liszajca zakaźnego, przez co wdrożenie odpowiedniego leczenia było opóźnione. U jednego z chorych – z powodu nieprecyzyjnego wstępnego rozpoznania i braku holistycznego podejścia – właściwe rozpoznanie zostało ustalone na tyle późno, że doszło do zakażenia uogólnionego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 220-226
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność dezynfekcji rąk w zależności od rodzaju pokrycia płytki paznokciowej – badanie wśród pielęgniarek szpitala specjalistycznego
    Effectiveness of hand disinfection depending on the type of nail plate coating – a study among nurses working in a specialist hospital
    Autorzy:
    Wałaszek, Marta
    Kwapniewska, Wioletta
    Jagiencarz-Starzec, Barbara
    Kołpa, Małgorzata
    Wolak, Zdzisław
    Wójkowska-Mach, Jadwiga
    Różańska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082612.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-03
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    pielęgniarki
    higiena rąk
    zakażenia związane z opieką zdrowotną
    lakier do paznokci
    paznokcie żelowe
    flora bakteryjna skóry
    nurses
    hand hygiene
    healthcare-associated infections
    nail varnish
    gel nails
    skin flora
    Opis:
    Wstęp: Utrzymywanie przez pielęgniarki krótkich, niepomalowanych paznokci jest istotnym elementem skutecznej dezynfekcji rąk. Celem badania było sprawdzenie jakościowe czystości mikrobiologicznej pomalowanych paznokci po dezynfekcji dłoni, uwzględniające typ lakieru. Materiał i metody: Materiały pobrano od 188 pielęgniarek. Wyniki opracowano, biorąc pod uwagę typ lakieru nałożonego na płytkę paznokciową. Grupę kontrolną stanowiły 24 pielęgniarki z naturalnymi paznokciami. Wskaźnikiem skuteczności dezynfekcji rąk była liczba i rodzaj bakterii wyhodowanych z materiału pobranego od uczestniczek badania – z płytki paznokciowej, spod paznokcia oraz ze skóry wokół płytki. Wyniki: W badaniu techniką wymazu z płytki paznokciowej największy odsetek drobnoustrojów patogennych wyhodowano na paznokciach pokrytych zwykłym lakierem (21,7%, p < 0,05). Długi czas utrzymywania takiego lakieru na paznokciach (średnio 10 dni) mógł być przyczyną mniejszej skuteczności dezynfekcji rąk (p < 0,001). W badaniu techniką zanurzenia palca w bulionie tryptonowo-sojowym oraz techniką wymazu spod płytki paznokciowej największy odsetek drobnoustrojów patogennych wyhodowano z płytki paznokciowej pokrytej lub przedłużonej żelem, a następnie pomalowanej lakierem hybrydowym 14,8% (p < 0,05). Wnioski: Ryzyko wyhodowania po dezynfekcji rąk drobnoustroju patogennego z paznokci pomalowanych odżywką lub lakierem hybrydowym było podobne jak w przypadku paznokci naturalnych. Utrzymywanie zwykłego lakieru na paznokciach przez długi czas zwiększa ryzyko nieskuteczności dezynfekcji dłoni. Ryzyko to powiększa także modelowanie i/lub przedłużanie płytki paznokciowej żelem utwardzanym światłem LED/UV, a następnie malowanie jej lakierem hybrydowym.
    Background: Keeping short, unpainted nails is a significant element of effective hand disinfection among nurses. The aim of the study was to examine the qualitative microbiological purity of painted nails after hand disinfection, taking into account the type of the nail varnish. Material and Methods: Materials were collected from 188 nurses. The results were compiled according to the type of the nail varnish applied on the nail plate. The control group consisted of 24 nurses with natural nails. An indicator of the effectiveness of hand disinfection was the number and type of bacteria grown from the materials collected from the participants’ hands – from the nail plate, from under the nail plate and from the skin around the nail plate. Results: In the case of the nail plate swab method, the highest percentage of pathogenic microorganisms grew on the nails covered with a regular varnish (21.7%, p < 0.05). A long-lasting (10 days on average) regular nail varnish was likely to result in ineffective hand disinfection (p < 0.001). In the test involving dipping the finger in tryptic soy broth combined with the technique of collecting swabs from under the nail plate, the highest percentage of pathogenic microorganisms was grown from the nail plate coated/extended with gel and then painted with a 14.8% hybrid varnish (p < 0.05). Conclusions: The risk of growing a pathogenic microorganism after hand disinfection due to nails coated with a conditioner or a hybrid varnish was similar to that of natural nails. A long-lasting regular nail varnish increases the risk of ineffective hand disinfection. Modeling and/or extending the nail plate with a LED/UV light curing gel, and then painting it with a hybrid varnish, also increases the risk of ineffective hand disinfection.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2021, 72, 1; 29-37
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies