Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "skarga pauliańska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2015 r., sygn. Akt III CZP 9/15, lex nr 1665869
Supreme Court Decree From 17 April 2015, Act Signature Iii Pecs 9/15, Lex No 1665869
Autorzy:
Wrona, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596130.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
abolition of the joint ownership
divisio of assets
action paulian
ownership statutory marriage
execution joint
zniesienie współwłasności
podział majątku
skarga pauliańska
współwłasność ustawowa małżeńska
egzekucja
Opis:
Przedstawiona glosa dotyczy problemu możliwości prowadzenia egzekucji z nieruchomości, wobec której została zniesiona współwłasność ustawowa małżeńska, gdy tylko jeden z małżonków jest dłużnikiem. Dodatkowa komplikacja zagadnienia wynika ze zbycia przedmiotowego majątku przed dokonaniem jego podziału. Dochodzenie roszczeń przez wierzyciela jest możliwe, z uwagi na uzyskanie orzeczenia uznającego czynność zbycia nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji za bezskuteczne wobec niego. Autor w sposób krytyczny odnosi się do tez przedstawionych przez Sąd Najwyższy, wskazując, że specyfika omawianego zagadnienia wyklucza stawianie na jego podstawie ogólnych tez dotyczących prowadzenia egzekucji z niepodzielonego majątku, wobec którego została zniesiona współwłasność, gdy tylko jeden ze współwłaścicieli jest dłużnikiem.
Presented glos concerns the problem of enforcement of property, for which was abolished a joint ownership statutory marriage in case when only one of the spouses is a debtor. Additional major issue complication stems from the disposal of assets before its division. Investigation of claims by the creditor is possible, due to a judgment recognizing operation disposal of real property which is the subject of execution for the unsuccessful against itself. The author in a critical manner refers to thesis presented by the Supreme Court, indicating that the nature of issue discussed precludes putting on the basis of general theses concerning the conduct of the execution of the retained assets to which ownership was abolished, when the only one of the co-owners is a debtor.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 17, 1; 15-24
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego – Izba Cywilna
Review of case law of the Supreme Court – Civil Chamber
Autorzy:
Strus-Wołos, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223730.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
Sąd Najwyższy
orzecznictwo w sprawach cywilnych
skarga pauliańska
dobra osobiste
właściwość sądu
Supreme Court
case law
Civil Chamber of the Supreme Court
Opis:
W przeglądzie orzecznictwa Izby Cywilnej Sądu Najwyższego zwrócono uwagę na rewolucyjną zmianę w zakresie pozycji prawnej podmiotów-stron skargi pauliańskiej, która jest konsekwencją uchwały Sądu Najwyższego z 16 czerwca 2021 r., sygn. III CZP 60/19, której nadano moc zasady prawnej. Z aprobatą omówiono uchwałę Sądu Najwyższego z 28 maja 2021 r., III CZP 27/20 stwierdzającą, że prawo do życia w czystym środowisku nie jest dobrem osobistym. Przybliżone zostało także postanowienie SN z 17 marca 2021 r., I CSKP 38/21 dotyczące sposobu zapewnienia dziecku powrotu do państwa będącego miejscem jego pobytu przed naruszeniem prawa. Omówiono też kilka orzeczeń dotyczących kwestii właściwości sądu.
The review of case law of the Civil Chamber of the Supreme Court highlights the revolutionary change in the legal position of the subjects-parties to actio pauliana, which is a consequence of the resolution of the Supreme Court of June 16, 2021, III CZP 60/19, that was afforded the force of a legal principle. The resolution of the Supreme Court of May 28, 2021, III CZP 27/20, stating that the right to live in a clean environment is not a personal good, is discussed and positively assessed. The decision of the Supreme Court of March 17, 2021, I CSKP 38/21 on the method of ensuring a child’s return to the country – the place of stay before the violation of the law – is presented. Several rulings concerning the issue of court jurisdiction are also analyzed.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 2 (8); 484-492
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POZORNE OŚWIADCZENIE WOLI OSOBY FIZYCZNEJ - WSPÓLNIKA, JEDYNEGO CZŁONKA ZARZĄDU JEDNOOSOBOWEJ SPÓŁKI Z O.O.
AN OSTENSIBLE DECLARATION OF INTENT OF NATURAL PERSON - SHAREHOLDER, THE ONLY MEMBER OF THE MANAGEMENT BOARD THE SINGLE-SHAREHOLDER LIMITED LIABILITY COMPANY
Autorzy:
Lewandowska, Ewa
Lewandowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550625.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
pozorność
jednoosobowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
jedyny wspólnik
skarga pauliańska
simulation
single-shareholder limited liability company
single shareholder
Opis:
W pracy dokonano analizy pozorności w przypadku, gdy jedyny wspólnik (osoba fizyczna) jednoosobowej spółki z o.o. wykonuje wszystkie uprawnienia przysługujące zgromadzeniu wspólników oraz jednocześnie jest jedynym członkiem zarządu. Podjęte w kontekście art. 83 k.c. rozważania wymagały zajęcia stanowiska co do wadliwości uchwały, a także skutków zastrzeżenia formy szczególnej do dokonania czynności prawnej między jedynym wspólnikiem, a reprezentowaną przez niego spółką. Ponadto zwrócono uwagę, że pozorowanie czynności prawnych dokonywanych między jedynym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką jednoosobową z o.o. może prowadzić do naruszenia interesów wierzycieli, którzy w tej sytuacji będą raczej skłonni dochodzić roszczeń na podstawie skargi pauliańskiej, co nie jest do końca prawidłowe.
The article involved the analysis of the simulation in the case when the single shareholder (natural person) of a single-shareholder limited liability company exercise all rights of the general meeting and at the same time is the only member of the management board. The considerations taken in the context of art. 83 of Polish Civil Code required to ascertain on the defectiveness of the resolution and the consequences of the reservation of a special form of legal action taken between the single shareholder and the single-shareholder limited liability company he represents. In addition, it was noted that the simulation of legal actions made between the single shareholder and the single-shareholder limited liability company he represents may lead to a violation of the interests of creditors, who in this situation will be more likely to pursue claims on the basis of an actio pauliana, which is not entirely correct.
Źródło:
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne; 2018, 12(2)/2018; 133-144
2300-1739
Pojawia się w:
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyprowadzenie majątku przez upadłego w Polsce – skarga Pauliańska w upadłości
Fraudulent conveyance in Poland – actio Pauliana
Autorzy:
Gil, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046497.pdf
Data publikacji:
2020-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
skarga pauliańska
prawo zaskarżenia
ogłoszenie upadłości dłużnika
syndyk masy upadłości
Opis:
Obecny model zaskarżania czynności prawnej upadłego, określony w przepisach ustawy Prawo upadłościowe z 2003r., część pierwsza, dział 3- Bezskuteczność i zaskarżanie czynności upadłego, jest zbliżony do pierwowzoru rzymskiego przypisywanego pretorowi L.A. Paulianowi. Okres pełnienia stanowiska pretora przez L.A. Pauliana przypadał na 191 r. p.n.e., ale samo określenie actio pauliana pojawia się wiele setek lat później w Digestach. Ustawodawca polski zwiększa skuteczność ochrony realizowanej z wykorzystaniem tzw. prawa zaskarżania według art. 131 p.u. w zw. z art. 527 i n. k.c. Skarga pauliańska według przepisów art. 527 i n. k.c. służy ochronie zapobiegliwego wierzyciela, który wystąpił z powództwem (zarzutem) przeciwko osobie trzeciej i uzyskał sądowe uznanie bezskuteczności czynności dłużnika w stosunku do siebie. Natomiast zaskarżanie czynności upadłego w ramach prawa upadłościowego powoduje skutek w postaci bezskuteczności czynności, która dotyczy wszystkich wierzycieli upadłościowych, przez co realizuje ochronę interesu grupowego. Zaskarżanie czynności upadłego służy w dalszej perspektywie odzyskaniu usuniętych składników majątkowych. Odzyskane składniki posłużą do zaspokojenia wierzycieli upadłościowych na zasadach określonych w Prawie upadłościowym. Każda czynność prawna upadłego, niezależnie od formy jej dokonania, rozporządzająca lub zobowiązująco-rozporządzająca zmierzająca do pokrzywdzenia wierzycieli może stać się przedmiotem zaskarżania. Przedmiotem zaskarżania poza typowymi czynnościami w postaci umowy sprzedaży, zamiany, zwolnienia z długu, czy darowizny można uczynić odrzucenie spadku, dział spadku, który pomijałby upadłego w podziale spadku. Dopuszczalne jest także zaskarżanie zgodnego wniosku dłużnika i pozostałych uczestników postępowania o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności, jeżeli w wyniku uwzględnienia tego wniosku przedmioty majątkowe objęte podziałem zostały nabyte przez uczestników postępowania niebędących dłużnikami. Przedmiotem zaskarżania mogą stać się niektóre czynności procesowe wywołujące skutki materialnoprawne, takie jak uznanie powództwa (art. 213 § 2 k.p.c.), ugoda (art. 223 k.p.c.), albo zrzeczenie się roszczenia towarzyszące cofnięciu pozwu (art. 203 k.p.c.). Prawo zaskarżania albo inaczej skarga pauliańska w upadłości, jako samodzielna instytucja prawna stanowi kompleksowe rozwiązanie legislacyjne chroniące interes grupowy wierzycieli upadłościowych. Jednak dla usunięcia niekiedy odmiennych praktyk w zakresie stosowania tej instytucji pożądane byłoby rozwinięcie uregulowań zamieszczonych w ustawie Prawo upadłościowe.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 371-386
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane instytucje polskiego prawa prywatnego dla ochrony wierzyciela
Selected Institutions of the Polish Private Law for the Protection of the Creditor
Autorzy:
Gawlik, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096417.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Polish private law
protection of the creditor
debtor’s insolvency
actio Pauliana
secure a claim
absolute precedence
bankruptcy
polskie prawo prywatne
ochrona wierzyciela
niewypłacalność dłużnika
skarga pauliańska
zabezpieczenie wierzytelności
pierwszeństwo bezwzględne
upadłość
Opis:
The subject of this article is the issue of the intensity of the protection of interests of a person who has entered into the orbit of obligatory relations. Institutions used to secure a claim are described, but doubts arise when the securities overlap and multiply when the debtor is declared bankrupt. Not every business venture is successful. Often, for reasons beyond the entrepreneur’s control, he is unable to pay debts owed to his creditors. The creditors, on the other hand, aware of the risk of entering into a contract, seek security to be established. Therefore, it is worth considering how the security should be treated in the event of the debtor’s insolvency. The study indicates that the creditor’s “own securities”, both personal and material, take precedence over the creditors who receive priority as a result of the debtor’s ineffectiveness under the provisions on the actio Pauliana. The author defends the position according to which the precedence referred to in Article 532 of the Civil Code is not the absolute precedence. The problems discussed in the study are of great interest for many representatives of the doctrine and courts. Moreover, with regard to their content, the Polish Ombudsman formulated questions about their compliance with the Constitution of the Republic of Poland. Poland’s adoption of the market economy model makes these problems typical not only for Poland. A number of arguments were put forward to defend the view on the precedence of the security taken by the creditors over the priority granted by the actio Pauliana. To eliminate doubts as to the reciprocal relationship of priorities to pay the claims, an appropriate proposal for the law as it should stand (de lege ferenda) has been put forward.
Przedmiotem niniejszego artykułu jest kwestia intensywności ochrony interesów osoby, która weszła w stosunki zobowiązaniowe. Opisano instytucje wykorzystywane do zabezpieczenia wierzytelności, przy czym wątpliwości pojawiają się, gdy zabezpieczenia potęgują się w razie ogłoszenia upadłości dłużnika. Nie każde z przedsięwzięć gospodarczych kończy się sukcesem. Niejednokrotnie przedsiębiorca, z niezależnych powodów, nie jest w stanie zaspokoić swoich wierzycieli. Wierzyciele z kolei, mając świadomość ryzyka powiązanego z wejściem w zobowiązanie, zazwyczaj starają się o zabezpieczenia. W związku z tym warto zastanowić się, jak należy traktować zabezpieczenia w przypadku niewypłacalności dłużnika. W opracowaniu wskazano, że „samozabezpieczenia” wierzyciela – osobowe i rzeczowe – mają pierwszeństwo przed wierzycielami uzyskującymi pierwszeństwo wskutek ubezskutecznienia czynności dłużnika na podstawie przepisów o skardze pauliańskiej. Autor broni stanowiska, zgodnie z którym pierwszeństwo, o którym mowa w art. 532 k.c., nie jest pierwszeństwem bezwzględnym czy absolutnym. Problemy poruszone w opracowaniu są przedmiotem zainteresowania wielu przedstawicieli doktryny i sądów. Co więcej, w odniesieniu do ich treści Rzecznik Praw Obywatelskich sformułował pytania o ich zgodność z Konstytucją RP. Przyjęcie przez Polskę modelu gospodarki rynkowej sprawiło, że problematyka ta dotyczy nie tylko Polski. Dla obrony zapatrywania o pierwszeństwie zabezpieczenia podjętego przez wierzycieli przed pierwszeństwem, którego źródłem jest skarga pauliańska, zaprezentowano szereg argumentów, a dla wyeliminowania wątpliwości co do wzajemnego stosunku pierwszeństw do zaspokojenia wierzytelności sformułowano stosowny wniosek de lege ferenda.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 167-185
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skarga pauliańska w ochronie wierzytelności publicznoprawnych
Fraudulent transfer and the defence of legal debt claim
Autorzy:
Dziewulska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476471.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
the actio Pauliana
protection
debt
public
skarga pauliańska
ochrona
wierzytelność
publicznoprawny
Opis:
The aim of this article is to analyze the admissibility of the actio Pauliana for the protection of public debts. These considerations are based mainly on judicial decisions made by common courts, the Constitutional Court as well as on the author’s own observations. This article focuses on a situation where debtors intentionally lead to their insolvency and thus render it impossible for the public creditors to recover their debts. In spite of the fact that courts initially dismissed the possibility of applying the provision of the civil law to protect public debts, they changed their stance following the Constitutional Court judgment passed in 2000. Since then, the protection of public creditors has been considered to be admissible under the civil law. Such an approach was justified by turning public creditors into the subjects of the civil law. Therefore, public creditors are protected by the civil law if there are no public instruments available to them. Hence, the admissibility to apply an actio Pauliana in this case does not stand in opposition to the ban to use an analogy in the tax law as well as to the principle of in dubio pro tributario as the ban mentioned above refers to the scope of taxation, whereas the invoked principle only to the conduct of tax proceeding. Moreover, it is irrelevant that the institution of the actio Pauliana was not regulated in the Tax Ordinance Act as it was considered improper to repeat the provisions of the articles 527–534 of the Civil Code in the Tax Ordinance Act or to include the provisions referring to the actio Pauliana thereinto.
Celem artykułu jest analiza zagadnienia dopuszczalności zastosowania skargi pauliańskiej do ochrony wierzytelności publicznoprawnych. Rozważania opierają się głównie na badaniu orzecznictwa sądów powszechnych i Trybunału Konstytucyjnego oraz na własnych obserwacjach autora. Niniejszy artykuł omawia sytuację, w której dłużnik celowo doprowadza do swojej niewypłacalności, przez co uniemożliwia zaspokojenie się wierzyciela publicznoprawnego. Mimo, iż sądy pierwotnie odrzucały możliwość zastosowania prawa cywilnego do ochrony wierzytelności, których źródłem jest prawo publiczne, to od wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 2000 r. stanowisko w badanej sprawie uległo zmianie. Od tamtej pory uważa się, że cywilnoprawna ochrona wierzyciela publicznoprawnego jest dopuszczalna. Takie podejście uzasadnione jest uznaniem wierzyciela publicznoprawnego za podmiot prawa cywilnego, a więc w przypadku braku publicznoprawnych instrumentów przysługuje mu również ochrona cywilnoprawna. Możliwość zastosowania skargi pauliańskiej w omawianej sytuacji nie stoi w opozycji do zakazu stosowania analogii w prawie podatkowym oraz do realizacji zasady in dubio pro tributario, albowiem wskazany zakaz odnosi się do zakresu opodatkowania, a przywołana zasada wyłącznie do przebiegu postępowania podatkowego. Ponadto nie ma znaczenia fakt, że instytucja skargi pauliańskiej nie została uregulowana w Ordynacji podatkowej, albowiem za niewłaściwe uznane zostało zarówno powielenie przepisów art. 527–534 Kodeksu cywilnego w Ordynacji podatkowej, jak i zamieszczenie w niej przepisów odsyłających do actio pauliana.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2016, 1(18); 117-140
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 kwietnia 2018 r. K 52/16 oraz z dnia 10 lipca 2000 r. SK 12/99
Commentary to Constitutional Court decisions of 18 April 2018 (K 52/16) and 10 July 2000 (SK 12/99)
Autorzy:
Babiarz, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617802.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
skarga pauliańska
dominium
imperium
należności publicznoprawne
actio Pauliana
public claims
Opis:
Both discussed judgments of the Constitutional Court shall be considered as erroneous. The second judgment is to some extent a result of the first one. The thesis of the first judgment was shaped in a scope that is too wide, where it should be limited only to the situation, in which the regulations of the administrative law do not directly protect a given claim and do not grant this protection a judicial channel. This situation led to extending of the competences of the Supreme Court and courts of general jurisdiction onto subsequent civil law institutions, including such situation, when the regulations of the tax law provide for such protection, along with the judicial channel in administrative courts. At this stage it’s hard to decide – even though throughout a couple of last years courts of general jurisdiction and the Supreme Court established a certain pattern of judicial decisions – which direction the court rulings would take. Only the Court of Justice of the European Union or intervention of legislators might change the disadvantageous direction, in which the judicial principles go nowadays.
Oba glosowane wyroki Trybunału Konstytucyjnego – w sprawach K 52/16 i SK 12/99 – należy uznać za nietrafne. Ten drugi wyrok jest niejako konsekwencją tego pierwszego. Teza pierwszego wyroku została sformułowana zbyt szeroko, a powinna być ograniczona tylko do sytuacji, w której przepisy prawa administracyjnego wprost nie chronią danej należności i nie przyznają tej ochronie drogi sądowej. Ta sytuacja doprowadziła do rozszerzenia kompetencji Sądu Najwyższego i sądów powszechnych na kolejne instytucje prawa cywilnego w sytuacji, gdy przepisy prawa podatkowego taką drogę ochrony, w tym drogę przed sądami administracyjnymi, przewidują. Trudno na tym etapie – mimo ukształtowanej przez kilkanaście lat jednolitej linii orzeczniczej sądów powszechnych i Sądu Najwyższego – przesądzić ten kierunek orzeczniczy. Tylko droga przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej albo ingerencja ustawodawcy może ten niekorzystny kierunek orzecznictwa zmienić.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2017, 4; 29-53
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies