Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "skamienialosci" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Quest for the Lost World, or palaeontological geotourism
W poszukiwaniu zaginionego świata, czyli geoturystyka paleontologiczna
Autorzy:
Andruszkiewicz-Gorzelak, M.
Mizerski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128440.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
geoturystyka
geologia
paleontologia
skamieniałości
geotourism
geology
palaeontology
fossils
Opis:
Palaeontological geotourism could be one of many forms of propagating geological values of a country. It can meet the expectations of many tourists. For this broad category of people, paleontological tourism can instill curiosity about the extinct world, offering them places where they can feel like explorers, visiting these sites with a hammer and a chisel. Many of them will cherish the memories of adventures made during the search in the future, and some will find a new passion. Similar practices are used in Germany, for example, in Solnhofen or Holzmaden, where fossil exploration is available for a small fee. In most regions of Poland, you can find numerous places with fossils that anyone can search for. The greatest number of such sites can be found in the south of Poland, in the uplands and mountains, but also at the seaside, where the practice of palaeontological geotourism is possible. In the Holy Cross Mountains, the Sudetes, or in the Silesian-Cracow region, there are places where one finds fossils of plants or animals, including trace fossils. The only effort required in addition to the search for fossils is to develop guidelines and prepare guides for amateurs that quest for the lost world.
Geoturystyka paleontologiczna może być jedną z form propagowania walorów geologicznych kraju. Może spełnić oczekiwania wielu turystów. Chodzi o szeroką grupę ludzi, których można zainteresować wymarłym światem, umożliwiając im zwiedzanie miejsc, gdzie mogą poczuć się jak odkrywcy, odwiedzając je z młotkiem i dłutem. Wielu z nich będzie w przyszłości pielęgnować wspomnienia o przygodach w trakcie poszukiwań, a część z nich znajdzie swoją pasję. Podobne praktyki stosuje się np. w Niemczech – w Solnhofen czy Holzmaden, gdzie za drobną opłatą można poszukiwać skamieniałości. W większości regionów Polski można znaleźć liczne miejsca ze skamieniałościami, których poszukiwać może każdy. Najwięcej takich stanowisk spotkamy na południu Polski, w strefach wyżyn i gór, ale i nad morzem uprawianie paleontologicznej geoturystyki jest możliwe. W Górach Świętokrzyskich, Sudetach czy rejonie śląsko-krakowskim są miejsca, w których znajdziemy skamieniałości roślin lub zwierząt, a także same skamieniałości śladowe. Wymaga to jedynie wysiłku opracowania wskazówek i przewodników dla amatorów poszukiwań zaginionego świata.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2017, 3-4 (50-51); I-X
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A middle Cambrian (Series 3, Stage 5) microfaunal assemblage from the Torgau-Doberlug Syncline (Central Germany) and its palaeogeographic implications for the configuration of West Gondwana
Autorzy:
Atnisha, Abubaker
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138818.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
small shelly fossils
Cambrian
Torgau-Doberlug Syncline
Germany
West Gondwana
drobna fauna skorupkowa
małe skamieniałości skorupkowe
kambr
Niemcy
Gondwana
Opis:
A microfauna of small shelly fossils (SSF) is reported here for the first time from middle Cambrian (Series 3, Stage 5) subsurface strata of the Torgau-Doberlug Syncline (TDS), Central Germany. Considering that this microfauna is strongly limited and poorly preserved the material is quite abundant and diverse. The assemblage consists of molluscs (pelagiellids, bivalves), coeloscleritophorans (chancelloriids, halkieriids), poriferids, protoconodonts, cambroclaves, hyoliths, brachiopods, and disarticulated echinoderm remains. Additionally, a probable pterobranch hemichordate is noted. The assemblage is dominated by epifaunal suspension feeders from mid- to outer shelf depositional settings. Stratigraphically it represents (together with rare trilobites) the oldest middle Cambrian (Series 3, Stage 5) fauna known from Central Germany and the entire Saxothuringian Zone. Regardless the taphonomic problems related to the SSF occurrence, close palaeobiogeographic relations are indicated with the Mediterranean shelf of West Gondwana (especially with the areas of southwestern Europe and Morocco). The reported microfauna coupled with recent trilobite and palynomorph research supports assumptions that the Cambrian succession in the TDS is by far more complete than hitherto suggested, emphasizing its importance as a region yielding Cambrian rocks in Central Europe.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2019, 69, 1; 1-25
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early Eocene mimotonids of Kyrgyzstan and the problem of Mixodontia
Autorzy:
Averianov, A O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20496.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
zeby
ssaki
skamienialosci
zuchwa
przedtrzonowce
cechy morfologiczne
paleontologia
eocen
Mimotonidae
zeby policzkowe
anatomia zwierzat
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 4; 393-411
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cretaceous Radiolaria from Niedzica succession of the Pieniny Klippen Belt in Polish Carpathians
Autorzy:
Bak, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22898.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
osady kredowe
Pieniny
fauna otwornicowa
skamienialosci
Polska
promienice
paleontologia
Opis:
Three radiolarian-rich intervals have been recognized in the late Cretaceous marls of the Niedzica Succession in the Polish part of the Pieniny Klippen Belt, Carpathians. Associated planktonic foraminifers show that they correspond to major transgressive events in the latest Albian, at the Cenomanian/Turonian boundary, and in the late Turonian. The abundance of radiolarians seems to be related to increased silica content in the sediment (protecting their skeletons against the alkaline environment of the limestone) and presumably in the sea water. Forty-three species of Radiolaria identified in the strata show generally wide ranges from the late Albian to Coniacian. Some of the first or last occurrences correspond to those in Japan and southern Europe.
W pracy po raz pierwszy opisano zespoły promienic występujących w kredowych utworach sukcesji niedzickiej pienińskiego pasa skałkowego. Rozpoznano i opisano 43 gatunki promienic w utworach od albu do koniaku. W obrębie badanych profili wyróżniono trzy poziomy osadów wzbogaconych w faunę promienic. Dają się one korelować z epizodami wzbogacenia osadów kredowych w faunę promienic na świecie. Dokładny wiek tych osadów został wyznaczony na podstawie fauny otwornicowej.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 1; 91-110
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A recovery from sublethal damage to the shell of a Devonian spiriferoid brachiopod
Autorzy:
Balinski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22576.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
regeneracja
fauna
drapieznictwo
skamienialosci
uszkodzenia mechaniczne
skorupka ramieniowa
paleontologia
Cyrtiorina
muszle
ramienionogi
dewon
skorupka nozkowa
Opis:
A shell of the Famennian spiriferoid brachiopod Cyrtiorina sp., from the Dębnik anticline in southern Poland, displays a severe damage, probably the result of a bite by a jawed or clawed predator. The injury comprises several indentations on the pedicle valve and partial disarticulation of the shell exposing large areas of soft tissue in living animal. The brachiopod successfully repaired the damage, demonstrating its ability to recover from sublethal injuries. It is suggested that the attacker may have been repelled of the brachiopod’s soft tissues, as has been observed in some Recent articulates.
Ślady drapieżnictwa w stanie kopalnym nie należą do znalezisk częstych. Tym niemniej zostały one opisane u ramienionogów w szeregu publikacjach. Najczęściej występującymi śladami działalności drapieżników na muszlach ramienionogów są niewielkie wywiercone otworki zwykle przypisywane drapieżnym ślimakom (Sheehan & Lasparence 1978; Brunton 1966; Boucot 1981; Rugierro 1990). Inną kategorią uszkodzeń muszli ramienionogów spowodowanych przez drapieżniki są ślady ugryzień i złamań (Tasch 1973; Alexander 1981; Boucot 1981). W pracy opisano muszlę spirifera Cyrtiorina sp. z uszkodzeniami w postaci płytkich wgnieceń na skorupce nóżkowej (spowodowanymi zapewne przez drapieżnika wyposażonego w szczęki lub szczypce) oraz wyłamanym częściowo mechanizmem zawiasowym muszli, co spowodowało zsunięcie się lewej strony skorupki ramieniowej o ok. 30°. Spowodowało to odsłonięcie na czynniki zewnętrzne dużych powierzchni ciała miękkiego. Mimo znacznych, prawie śmiertelnych uszkodzeń ramienionóg został porzucony przez drapieżnika i po pewnym czasie zdołał całkowicie zregenerować muszlę przywracając zdolność do szczelnego zamknięcia skorup. Samo porzucenie przez drapieżnika poranionego ramienionoga może wskazywać na fakt, że już dewońskie zawiasowce miały zdolność emisji substancji odstraszających, podobnie jak czynią to współcześni przedstawiciele tych ramienionogów (Thayer 1985).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 1-2; 111-118
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brachiopods and conodonts from the Early Carboniferous of South China
Ramienionogi i konodonty z wczesnego karbonu poludniowych Chin
Autorzy:
Balinski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22655.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
kornulity
konodonty
skamienialosci
rugozy
karbon
Chiny
trylobity
mszywioly
ramienionogi
Formacja Muhua
malzoraczki
slimaki
szkarlupnie
paleontologia
ryby
Opis:
A sample taken from a detrital limestone lens, presumed to be allochthonous, within the dark coloured argillaceous limestone of the Early Carboniferous Muhua Formation at the Muhua section, Guizhou, South China, yielded numerous, mostly silicified fossils. Ostracodes, which are the most numerous in the sample, were studied by Olempska (1999). Brachiopods and conodonts are described and illustrated in this paper, but other associated fossils are also noted. Among brachiopods the most common are productides, orthotetidines, spiriferides, and orthides. The productoid gen. et sp. indet. 2, Lambdarina sp., and rhynchonelloid gen. et sp. indet. most probably represent new taxa, but are described in open nomenclature because of inadequate material. Conodonts are indicative of late Tournaisian age. The fossil assemblage is represented by phosphatic and silicified remnants, the latter being originally calcitic. The pattern of silicification resulted generally in preservation of skeletal morphology in great details.
W osadzie próby Mu-42 rozpuszczonej w kwasie mrówkowym, a pobranej z soczewki wapienia detrytycznegoz Formacji Muhua (wczesny karbon) odsłaniającej się w pobliżu wsi Muhua (Południowe Chiny), stwierdzono występowanie licznych, przeważnie skrzemionkowanych skamieniałości. Skamieniałości te nie były dotąd badane, choć odsłonięcie było swego czasu kandydatem na profil stratotypowy granicy dewon-karbon (Ziegler & Sandberg 1984; Zigler et al. 1988). W całej kolekcji, liczącej około 5 tysięcy okazów, najliczniej reprezentowane są małżoraczki (88,5% zespołu; patrz Olempska 1999). W niniejszym opracowaniu udokumentowano i zilustrowano pozostałe elementy zespołu skamieniałości, wśród których najliczniejsze są ramienionogi (6,24%) i szkarłupnie (3,05%). Resztę zespołu (2,21%) stanowią trylobity, konodonty, łuski i zęby ryb, kornulity, rugozy, mszywioły, ślimaki oraz zagadkowe mikroskamieniałości o nieznanym pochodzeniu. Wśród ramienionogów i konodontów występują tu z pewnością nowe gatunki t rodzaje, które jednak ze względu na niedostateczną liczbę okazów są opisane w otwartej nomenklaturze. Wiek zespołu można określić na podstawie małżoraczków i konodontów na późny turnej. Cechą charakterystyczną zespołu z Muhua jest jego stan zachowania polegający na dezintegracji złożonych szkieletów i ich fragmentacji. Jednak okazy małe, poniżej 2 mm długości, są na ogół kompletne i zaskakują bardzo dobrze zachowanymi szczegółami urzeźbienia powierzchni. Analiza zespołu z próby Mu-42 wskazuje, że żył on w płytkim przybrzeżnym morzu o normalnym zasoleniu. Jednak, na skutek osunięcia się osadu wzdłuż stoku, szczątki organiczne zostały przetransportowane i ostatecznie osadzone w niezbyt oddalonej strefie głębszego morza.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 437-451
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the embryonic development in lingulid brachiopods
Ewolucja rozwoju zarodkowego u lingulidow
Autorzy:
Balinski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20146.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
lingulidy
Gory Swietokrzyskie
fauna kopalna
ewolucja zwierzat
skamienialosci
embriogeneza
paleontologia
ramienionogi
protegulum
dewon
Opis:
The style of embryonic development in the lingulids has changed through time; that of Recent lingulids is not primitive for the group. The shell of Devonian lingulids consists of two valves already at the embryonic stage, whereas in Recent lingulids the protegulum originates as a single plate, subsequently folded in two. The protegulum of the Devonian lingulids is a cup-shaped, subcircular plate, usually with a characteristic radial sculpture suggesting the presence of marginal setae, similar to those occurrilg in early juvenile stages of Recent discinids. Devonian protegula are 81 to 100 µm in width and thus are three times smaller than protegula of the Recent Lingula utd Glottidia, and twice as small as those of the Late Cretaceous Lingula sp. The embryonic development of lingulids underwent important modification during last 370 Ma.
Na kilkudziesięciu okazach lingulidów z późnego dewonu antykliny Dębnika i Gór Świętokrzyskich stwierdzono wystepowanie okrągławej, wypukłej tarczki o szerokości 81-100 µm usytuowanej w najbardziej apikalnej częsci obu skorup. Tarczka ta jest wyraźnie odgraniczona od muszli larwalnej. Brak jest na niej koncentrycznych linii przyrostowych charakterystycznych dla muszli larwalnej i postlarwalnej. Nie ulega wątpliwości, że tarczka ta odpowiada muszli zarodkowej, czyli protegulum. Jest to pierwszy przypadek tak dobrego zachowania protegulum u kopalnych lingulidów. W porównaniu z protegulum współczesnej linguli i gtotidii jest ono trzy rzy mniejsze, a ponadto charakteryzuje się szczególną morfologią, na którą składają się promieniste fałdki, centralnie usytuowana wklęslość oraz wałeczkowato zgrubione brzegi. Również protegula późnokredowych lingul odbiegają znacznie od muszli zarodkowej form późnodewońskich (Fig. 5). Można przypuszczać, że różnice w budowie muszli zarodkowej odzwierciedlają różnice w szczegółach anatomicznych stadium embrionalnego późnodewońskich, późnokredowych i współczesnych lingulidów. Zapewne więc w czasie ostatnich 370 milionów lat rozwój zarodkowy lingulidów uległ znacznej modyfikacji, co podważa dość powszechnie przyjmowany pogląd o wyjątkowym konserwatyzmie ewolucyjnym tej grupy ramienionogów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 1; 45-56
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ultrastructure of some Ordovician graptoloid prosiculae
Autorzy:
Bates, D E B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22160.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
szkielet promienisty
ordowik
skamienialosci
graptolity
paleontologia
formacje skalne
rabdozomy
ultrastruktura
wapienie
Geniculograptus typicalis
prosicule
Opis:
The graptoloid prosicula (conus and cauda) forms the first part of the growing colony, and was probably secreted during a single continuous episode of growth. The wall is composed of a central unit of criss-cross fibrils (fusellar fabric), interlaced with parallel fibrils whose grouping appears as the spiral line (spiral line fabric). The conus is lined with a granular or felted sheet (sheet fabric). The diaphragm, at the apex of the conus, appears to be formed of fusellar fabric. The cauda is formed of fusellar and spiral fabrics with a central cavity apparently not open to the conus interior. An outer layer (diamond, mesh fabric) of fibrils forming a diamond mesh covers both conus and cauda, and is itself overlain by longitudinal rods. The apex of the cauda is formed of a second domed diaphragm of criss-cross fibrils, covered by a sheet fabric. The nema is extended distally as a series of finger-shaped increments, overlain by bandages. An outermost layer of clustered fibrils (stellate fabric) is occasionally present, lying on, or formed by a modification of, the diamond mesh fibrils of the conus.
Prosicula graptolitów jest najwcześniej tworzoną częscią rabdozomu i była najprawdopodobniej budowana przez pierwszego zooida tuż po jego metamorfozie ze swobodnie żyjącej larwy. Przedmiotem niniejszej pracy jest ultrastruktura prosicul z późnoordowickiego wapienia Viola Springs. Prosicule z tej formacji skalnej zapewne należą do dwuseryjnych grapiolitów, których najpospolitszym występującym tam gatunkiem jest Geniulograptus typicalis. Na przełamach ścianek prosiculi obserwowanych w skaningowym mikroskopie elektronowym ukazuje się ich trójwarstwowa budowa, z wysciółką wewnątrz o nieregularnie orientowanych włóknach, środkową ścianą z wplecionymi włóknami tworzącymi linię spiralną oraz zewnętrzną warstwą o włóknach krzyżujących się w rombowy splot. Środkowa warstwa ściany tworzona była zapewne w jednorazowym akcie sekrecji ale jej struktura nie różni się istotnie od fuzellarnych elementów rabdozomu. Nema powstawała jako seria palcowatych przyrostów okrytych przez bandaże; jej wnętrze jest lite, nie pozostawia miejsca na jakiekolwiek miękkie tkanki.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 1; 39-57
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeoecologic significance of the Callovian-Oxfordian trace fossils of Gangeshwar Dome, Southeast of Bhuj, Mainland Kachchh, India
Autorzy:
Bhatt, N. Y.
Patel, S. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060982.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
trace fossils
Gangeshwar Dome
Mainland Kachchh
India
Late-Middle Jurassic
ichnocoenoses
skamieniałości śladowe
Indie
Opis:
The shallow marine deposits of the Late-Middle Jurassic (Callovian–Oxfordian) Jumara Formation of the Gangeshwar Dome of Mainland Kachchh, India, comprise a succession of ~247 m thick clastic sediments with few non-clastic bands and contain a diverse group of ichnofauna. The succession is subdivided into seven lithofacies, viz., laminated shale-siltstone facies (LSS), sheet sandstone facies (SS), herringbone sandstone facies (HS), bivalve sandstone facies (BS), bioclastic limestone facies (BL), intraformational conglomerate facies (IC) and oolitic limestone facies (OL). The ichnofaunal study shows 29 ichnospecies of 23 ichnogenera including Arenicolites, Bifungites, Bolonia, Chondrites, Didymaulichnus, Diplocraterion, Gyrochorte, Helminthopsis, Isopodichnus, Laevicyclus, Lockeia, Monocraterion, Taenidium, Ophiomorpha, Palaeophycus, Planolites, Phycodes, Protopalaeodictyon, Rhizocorallium, Skolithos, Thalassinoides, Tisoa, and Zoophycos. These trace fossils are distributed among nine ichnocoenose, characterized by Chondrites, Diplocraterion, Gyrochorte, Ophiomorpha, Rhizocorallium, Skolithos, Taenidium, Thalassinoides and Zoophycos. Their occurrence in the facies corresponds to their trophic and ethological properties. The colonisation of the opportunistic Diplocraterion and the Skolithos ichnocoenose shows a high den¬sity and marks foreshore/nearshore environmental conditions. The Gyrochorte, the Rhizocorallium, the Taenidium and the Thalassinoides ichnocoenose indicate the typically lower energy zone of the shoreface-offshore region. The Chondrites ichnocoenosis indicates fluctuation in bottom water oxygen while the Zoophycos ichnocoenosis typically exploited a calm water niche in the offshore region. These ich-nocoenose recur throughout the sequence and belong to the Skolithos and the Cruziana ichnofacies which marked changes in energy gradient, substrate stability, water depth and mode of life of invertebrate organisms. The study of trace fossil assemblages with sediment characteristics gives a detailed and accurate picture of foreshore to offshore palaeoenvironmental conditions.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2017, 15, 1; 17--40
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical distinctions of the Mesozoic lingulide brachiopods
Autorzy:
Biernat, G
Emig, C.C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23486.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Lingularia smirnovae
mezozoik
trias
skamienialosci
jura
Brachiopoda
muszle
Lingularia sibirica
lingule
ewolucja
kreda
morfologia
Lingula
Lingularia
Lingularia similis
paleontologia
Glottidia
Opis:
The long held view that Lingula represents an extremely bradytelic lineage is questioned. Examination of Mesozoic lingulides has shown that they significantly differ from their Recent relatives Lingula and Glottidia in having longer lophophoral cavities, shorter ventral canals, better developed posterior adductor muscles, and less acute umbones. Morphological characters of the shell interior are needed to identify members of the Lingulidae, not solely external shell characteristics. The apparent evolutionary tendency towards a reduction of the volume of the lophophoral cavity contradics the traditional view that the ‘living fossil’ Lingula has survived without significant morphological change since the Paleozoic. Actually the today living lingulide genera probably arose in the early Cenozoic. A new inarticulate brachiopod genus, Lingularia is introduced, with three new species. Middle Triassic L. siberica, Middle Jurassic L. similis, and Cretaceous L. smirnovae.
Badania dobrze zachowanych okazów mezozoicznych lingul wskazały, że te różnią się zasadniczo od współczesnych rodzajów Ligula i Glottidia objętością jamy lofoforalnej, długością kanałów wentralnego płaszcza, wykształceniem nieparzystego mięśnia tylnego adduktora oraz, dodatkowo, morfologią części dziobowych muszli. Zaznaczająca się tendencja ewolucyjna w kierunku redukcji objętości jamy lofoforalnej przeczy ogólnie przyjętemu poglądowi, że Lingula to „żyjąca skamieniałość”, która przeżyła, od wczesnego paleozoiku do dzisiaj, prawie bez zmian morfologicznych. W pracy wyodrębniono nowy rodzaj Lingularia z 3-ma nowymi gatunkami: L. sibirica (trias), L. similis (jura), L. smirnovae (kreda).
La traditionnelle opinion que Lingula représente une lingée très ancienne est remise en question. L’étude de lingules mésozoïques démontre que celles-ci diffèrent significativement des genres actuels Lingula et Glottidia par une cavité lophophorale plus volumineuse, des canaux ventraux du manteau plus courts, un développement plus important du muscle adducteur postérieur, les régions umbonales. Les caractères morphologiques internes s’avèrent indispensables pour pouvoir identifier les genres et espèces des Lingulidae, les caractères externes de la coquille étant insuffisants. La tendance évolutive d’une réduction de la cavité lophophorale s’oppose à l’opinion traditionnellement véhiculée que le genre fossile-vivant Lingula a survécu sans modification morphologique significative depuis le début du Paléozoïque: en fait, l’origine des lingules actuelles date probablement du début du Cénozoïque. Un nouveau genre de brachiopode inarticulé, Lingularia, est décrit avec trois nouvelle espèces, L. siberica (Trias Moyen), L. similis (Jurassique Moyen) et L. smirnovae (Crétacé).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 1-2; 1-20
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New finds of well-preserved Tithonian (Late Jurassic) fossils from Owadów–Brzezinki Quarry, Central Poland: a review and perspectives
Autorzy:
Błażejowski, B.
Gieszcz, P.
Tyborowski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060993.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Late Jurassic
Tithonian
marine fossils
terrestrial fossils
palaeontology
palaeobiogeography
Późna jura
tyton
skamieniałości morskie
skamieliny ziemskie
paleontologia
paleobiogeografia
Opis:
Here we briefly report the discovery of new, exceptionally well-preserved Late Jurassic (Tithonian) fossils from Owadow- Brzezinki quarry - one of the most important palaeontological sites in Poland. These finds which comprise organisms living originally in different environments indicate that the Owadow-Brzezinki site represents a link - most probably in a form of open marine passages - betweeen distinct palaeobiogeographical provinces. This creates an unprecedented opportunity for better recognition of the regional palaeobiogeography of adjacent European areas during the Late Jurassic.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2016, 14, 1; 123--132
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Summary of a decade of research at the Owadów–Brzezinki Lagerstätte (Tithonian, central Poland): A review and perspectives for the future
Autorzy:
Błażejowski, Błażej
Weryński, Łukasz
Wierzbowski, Andrzej
Michalska, Monika
Hryniewicz, Krzysztof
Uchman, Alfred
Kugler, Stanisław
Bącal, Paweł
Hołda-Michalska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28883741.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Late Jurassic
Tithonian
marine fossils
terrestrial fossils
palaeobiogeography
palaeontology
późna jura
Tytonian
skamieniałości morskie
skamieliny ziemskie
paleobiogeografia
paleontologia
Opis:
For over ten years, the Lower to Upper Tithonian boundary beds cropping out in the Owadów–Brzezinki quarry have yielded numerous fossils of ammonites, bivalves, brachiopods, xiphosurans, decapods, insects, and vertebrates – including actinopterygian fishes and various reptiles and others, all of which exhibit fine preservation of their anatomical details due to special environmental conditions during their fossilization. The Owadów–Brzezinki section is also important for stratigraphical correlations because it contains ammonite faunas indicative of the NE European and NW European Subboreal zonal schemes, as well as Tethyan calpionellids. The whole faunal as- semblage, which represents taxa of many iconic groups of Mesozoic animals, has created the opportunity to establish the ‘Owadów– Brzezinki geopark’, a geoeducation area where the public, and especially the young, can learn about the beauty of the natural history of the region.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2023, 21; 83--98
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lizard from Baltic amber [Eocene] and the ancestry of the crown group lacertids
Eocenska jaszczurka z bursztynu baltyckiego i pochodzenie grupy koronowej lacertidow
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M
Lubka, M
Bohme, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23168.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
osady czwartorzedowe
Lacertidae
skamienialosci
bursztyn baltycki
Succinilacerta succinea
paleontologia
eocen
jaszczurki
lacertidy
morfologia zwierzat
Opis:
An almost complete lizard specimen discovered from the Baltic amber of middle Eocene age is described and considered conspecific with the first Baltic amber lizard Succinilacerta succinea (Boulenger 1917). The new specimen demonsfrates that the typical lacertid morphotype was fully developed by the middle Eocene. This is in conflict with a possible derivation of all the extant lacertids from a common ancestor of no earlier than Oligocene age based on the recent albumin-immunological and karyologic analyses using molecular clock methodology. Outgroup analysis of the lacenid pileus characters is applied to reconstruct the order and rate of appearance of character states during the pre-Oligocene section of phylogeny of the lacertid clade theoretically beginning by about the Late Jurassic. Two synapomorphies are proposed for the whole lacertid clade, including Eocene Plesiolacerta: frontoparietal scales largely overlapping the parietal table with a corresponding central position of the interparietal, and presence of the occipital. Plesiolacertais the only stem lacertid known. Succinilacerta is considered a member of the crown lacertids on the basis of two other synapomorphies: an integration of parietal scales and a development of early ontogenetic conftol of the pileus pattern. Parietal integrity is suggested to be sensitive to animal size. Pileus fragmentation may be primary or secondary.
Opisany w pracy, drugi z kolei, prawie całkowity okaz jaszczurki zachowanej w środkowoeoceńskim bursztynie bałtyckim został znaleziony na wtórnym złożu w osadach czwartorzędowych koło Gdańska (Kosmowska-Ceranowicz et al. 1996). Jest to przedstawiciel Lacertidae, konspecyficzny z okazem pierwszym, odkrytym w tych samych utworach na Sambii (Klebs 1909, oraz dwoma fragmentami z Sambii), zaliczonymi do Succinilacerta succinea (Boulenger, 1917) (Böhme & Weitschat 1998). Oznaczenie opisanego tu okazu oparte jest na diagnostycznej dla S. succinea specyficznej budowie łusek w okolicy pazurowej palców (Fig. 6). okazjest osobnikiem młodocianym. Okaz zachowuje cechy pokrycia łuskowego skóry, które jest podstawą taksonomii dzisiejszych jaszczurek. W przypadku materiału kopalnego istnieje z zasady jedynie mozliwość rekonstrukcji pokrycia łuskowego sklepienia czaszki (zwanego pileusem) na podstawie odcisków tego pokrycia na kościach. w pracy przypomniano znane relacje pomiędzy łuskami epidermalnymi a kośćmi skórnymi i pokryciem osteodermalnym, przy wyeksponowaniu pewnych aspektów tych relacji, np. wpływu odległości między epidermą a kośćmi skórnymi na styl pokrycia łuskowegoi osteodermalnego, a także przypuszczalny wpływ rozmiarów ciała na ten styl. Głównym celem pracy jest odtworzenie kolejności pojawiania się w filogenezie cech pileusa przy użyciu kladystycznej metody analizy grup zewnętrznych, oraz okręślenie pozycji rodzaju Succinilacerta w stosunku do grupy koronowej (w sensie Jefferiesa 1979) lacertidów. Wśród siedmiu cech pokrycia łuskowego charakterystycznych dla lacertidów, z których wszystkie posiada Succinilacerta, dwie: znaczną rozciągłość szwu łaczącego łuski frontoparietalne (1) i ostrą zmianę typu pokrycia łuskowego na granicy tułowia i głowy (7), uznano za cechy plezjomorficznę. Parzyste, zbliżone w zarysie do owalu, nierozczłonkowane łuski parietalne (3) oraz utrwalenie stylu tylnej części pileus na wczesnym etapie ontogenezy (5) to cechy synapomorficzne grupy koronowej z włączeniem do niej rodzaju Succinilacerta.Trzy pozostałe cechy: (3) głębokie nakładanie się łusek frontoparietalnych na kość ciemieniową poprzez szew fronto-parietalny i, związane z nim, centralne położenie łuski interparietalnej i otworu ciemieniowego (wbrew sugestiom Estesa et al. 1988), obecność (6) trójkątnej łuski potylicznej i, ewentualnie, supraokularii I i IV (2), uznano za synapomorficzne dla całej rodziny Lacertidae Bonaparte, 1831, którą traktuje się tu jako takson obejmujący zarówno grupę koronową, jak i grupy pniowe, z włączeniem rodzaju Plesiolacerta. Stwierdzenie Estesa et al. (1988), jakoby centralne położenie otworu ciemieniowego było plezjomorfią u Squamata nie zostało tu podważone, choć pozornie stoi w sprzeczności z proponowanym tu kierunkiem morfokliny. Według proponowanego tu scenariusza allometryczny wzrost kości ciemieniowych ku tyłowi na wczesnym etapie filogenezy Squamata (zgodny z sugestią Estesa et al. 1988) powodował relatywne przesunięcie otworu ciemieniowego w kieunku szwu, a następnie, na etapie przodków Lacertidae, jego wyrównawczą wędrówkę do tyłu, wraz z towarzyszącymi łuskami interparietalną i frontoparietalnymi. Stąd ułożenie tych łusek jest synapomorficzne dla Lacertidae. Włączenie Succinilacerta do grupy koronowej wskazuje na conajmniej środkowoeoceński wiek tej grupy, co stoi w sprzęczności z proponowanym na podstawie metody zegara molekularnego wiekiem tej grupy nie starszym niz oligoceński (Mayer & Benyr 1994).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 349-382
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Callipterid pteridosperms from the Early Permian of Ukraine
Autorzy:
Boyarina, N
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21331.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paprocie nasienne
perm
skamienialosci
paleobotanika
Raminervia
paleontologia
Raminervia mariopteroides
Ukraina
Opis:
In terrigenous rocks of the early Permian age, below the limestone P6, of the Western Donets Basin two new pteridosperm species have been identified. One of them had phyllosperms with seed scars situated near the base and in the middle part of a pinnule, at the ends of vein-like off-shoots. Its foliage consists of dichotomously branched pinnate to tripinnate fronds, sphenopteroid pinnules and intercalary pinnae and pinnules. The foliage is very variable. Immature, semi-mature, and mature pinnae and pinnules are known. These plants grew probably along the margins of floodplain lakes. The name Raminervia mariopteroides gen. et sp. n. is proposed here for them. The second species, Dichophyllum cuneata sp. n., is characterized by pinnate to bipinnate fronds with a dichotomy of the primary rachis, broadly wedge-shaped pinnules and similarly shaped intercalary pinnules. Plants of the species probably grew on elevated lots of the floodplain and on the alluvial-lacustrine plain.
Praca zawiera opis dwu nowych gatunków permskich paproci nasiennych o liściach typu „Callipteris” (nazwa ta jest młodszym synonimem rodzaju dzisiejszych paproci i w paleobotanice paleozoiku nie może być używana). Jeden z tych gatunków stanowi podstawę do wydzielenia nowego naturalnego rodzaju Raminervia.
Вивченi рештки викопних рослин виявленi в ранньопермських вiдкладах Захiдного Донбасу. Викопний матерiал зiбpaн в аргілiтових та алевролiтових вiдкладах озерного i алювiально-озерного генезису в iнтервалi poзpiзy мiж вапняками Р⁰₅ та Р₆. Описано один природний рiд Raminervia gen. n. та два види - Raminervia mariopteroides sp. n. i Dichophyllum cuneata sp. n. Рiд Raminervia характеризуеться фiдоспермами, якi при основi та в середнiй частинi несуть насiннi рубцi. До кожного рубця пiдходить вiдгалуження жилки. Листи Raminervia mariopteroides дихотомічно-перистi тричi псристо-складнi, з дихотоміϵю головної oci, сфеноптеридними лопатевими пiр’ячками та промiжними елементами останного та передостаннього порядку. Пiр’я i пiр’ячки мор-фолопчно рiзноманiтнi, що обумовлено рiзними стадiями росту листа. Листи Dichopyllum cuneata дiхотомiчно-перистi двічi перисто-складнi, з дихотомiею головної oci, широко клиновидними пір’ячками, розciченними на сегменти майже до основи, та з проміжними елементами останнього порядку. Виходячи iз морфологiчних i тафономiчних ознак рослинних решток та з генезису порід, рослини виду R. mariopteroides росли по берегам заплавних озер, утворюючи озерно-заплавні фiтоценози, а представники виду D. cuneata буди розповсюджені на пiдвищених дiлянках заплави та алювiально-озерної рiвнини.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 1; 117-133
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The multituberculate Catopsalis from the early Paleocene of the Crazy Mountains Basin in Montana
Autorzy:
Buckley, G A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20079.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
zeby trzonowe
Montana
skamienialosci
Taeniolabididae
wieloguzkowce
paleobiologia
Catapsalis waddleae
zroznicowanie wewnatrzgatunkowe
paleogen
Opis:
A new species of the taeniolabidid multituberculate Catopsalis is described from the Simpson Quarry fauna of the Puercan age Bear Formation of the Crazy Mountains Basin, south-central Montana. The molars retain a conservative cusp formula, yet are distinct from those of other early members of the genus in their extremely large size, which is approximately the same as that of C. calgariensis from the late Torrejonian to early Tiffanian. The combination of apomorphic and plesiomorphic features in the new species indicates a greater degree of complexity in the evolution of the genus than previously recognized.
W oparciu o trzy zęby trzonowe z wczesnopaleoceńskiej (Puercan NALMA, PU2/3) formacji Bear z basenu Crazy Mountains płd. części centralnej Montany opisano nowy gatunek Catopsalis waddleae sp. n. wieloguzkowca z rodziny Taeniolabididae Granger & Simpson 1929. Catopsalis jest rodzajem definiowanym przez cechy plezjomorficzne, wskutek czego jego monofiletyzm jest niepewny i często poddawany w wątpliwość. Jako gatunek C. waddleae sp. n. odróżnia się od innych zaliczanych do rodzaju Catopsalis swoistą kombinacją cech plezjomorficznych zębów z ich dużymi rozmiarami, które to rozmiary uznano za nową cechę gatunku. Zęby C. waddleae sp. n. osiągają w już puerkanie wielkość charkterystyczną dla młodszego stratygraficznie paleoceńskiego (późny Torrejonian po wczesny Tiffanian) gatunku C. calgariensis, świadcząc o większym niż sądzono wcześniej zróżnicowaniu wewnątrz rodzaju Catopsalis.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 4; 389-398
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies