- Tytuł:
-
Wielkość Sił Zbrojnych Polski wobec wojny na Ukrainie
Size of Polands armed forces in view of the war in Ukraine - Autorzy:
- Malasiewicz, Konrad
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/21151060.pdf
- Data publikacji:
- 2023
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Geopolityczne
- Tematy:
-
calculation division
dangerous border
Polska
size of armed forces
dywizja obliczeniowa
granica niebezpieczna
Polska
wielkość sił zbrojnych - Opis:
-
The purpose of this article is to formulate an answer to the question of how numerous the Armed Forces of Poland should be, and how many tactical units they should have in light of pre-war methods of calculating defense needs. The methods of conducting calculations were taken from the works of Stefan Rowecki and Tadeusz Kutrzeba and V.K. Trandafilov. The ongoing war in Ukraine assumes not only a positional character, but also becomes a clash in which mass begins to play a decisive role. This justifies the choice of calculation methods referring to the times of mass warfare. Among the main problems with the method of calculation was the translation to today's realities of the assumption made by Trandafilov that the density of fire for effective defense should be 5 shells per minute per kilometer of front. Since it was not possible to find contemporary efficiency indicators, the assumption was made that a modern battalion ensures the conduct of an effective defense on a 5-kilometer frontline. This is supported by both the models associated with the calculation division and the tactical norms expressed in the regulations. The main contradiction revealed in the work concerns the differences between the actual state of the army and the calculated defense needs. Poland has 4 divisions, and the ongoing discussion since 2018 is about increasing their number to 5. In contrast, the calculations made show that a minimum of 16 such tactical unions are needed for a 650-kilometer-long dangerous border.
Celem artykułu jest sformułowanie odpowiedzi na pytanie jak liczne powinny być Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej i iloma powinny dysponować związkami taktycznymi w świetle przedwojennych metod kalkulacji potrzeb obronnych. Metody prowadzenia wyliczeń zaczerpnięto z prac Stefana Roweckiego i Tadeusza Kutrzeby oraz W.K. Trandafiłłowa. Trwająca na Ukrainie wojna przyjmuje nie tylko pozycyjny charakter, ale staje się również starciem, w której decydująca rolę zaczyna odgrywać masa. Uzasadnia to wybór metod kalkulacji nawiązujących do czasów prowadzenia wojen masowych. Do zasadniczych problemów związanych z metodą obliczeń należało przełożenie na dzisiejsze realia założenia przyjętego przez Trandafiłłowa, że gęstość ognia dla efektywnej obrony ma wynosić 5 pocisków na minutę na kilometr frontu. Ponieważ nie udało się odszukać współczesnych wskaźników efektywności, przyjęto założenie, że współczesny batalion zapewnia prowadzenie efektywnej obrony na rubieży 5 km. Przemawiają za tym zarówno modele związane z dywizją obliczeniową, jak i normy taktyczne wyrażone w regulaminach. Podstawowa sprzeczność ujawniona w pracy dotyczy różnic między rzeczywistym stanem armii a wyliczonymi potrzebami obronnymi. Polska dysponuje czterema dywizjami, a trwająca od 2018 roku dyskusja dotyczy zwiększenia ich liczby do 5. Natomiast z dokonanych wyliczeń wynika, że dla granicy niebezpiecznej o długości 650 km potrzeba minimum 16 takich związków taktycznych. - Źródło:
-
Przegląd Geopolityczny; 2023, 43; 105-123
2080-8836
2392-067X - Pojawia się w:
- Przegląd Geopolityczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł