Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "siarka elementarna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Wpływ różnych dawek i form siarki na zawartość magnezu w glebie i roślinach
    Influence of different doses and forms of sulphur on magnesium content in soil and plants
    Autorzy:
    Skwierawska, M.
    Zawadzki, B.
    Zawartka, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15768.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    magnez
    zawartosc magnezu
    gleby
    rosliny
    nawozenie siarka
    dawki nawozowe
    siarka siarczanowa
    siarka elementarna
    przyswajalnosc magnezu
    Opis:
    W 3-letnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia różnymi dawkami siarki siarczanowej i elementarnej na zawartość przyswajalnego magnezu w glebie, w dwóch poziomach: 0-40 i 40-80 cm. Dodatkowo badano wpływ nawożenia siarką na zawartość oraz pobranie magnezu przez rośliny: kapustę, cebulę i jęczmień jary, w dwóch fazach rozwoju. Nawożenie dawką 120 kg S·ha-1 spowodowało zmniejszenie zawartości przyswajalnego magnezu w glebie, w poziomie 0-40 i 40-80 cm, oraz magnezu ogółem w kapuście i jęczmieniu w fazie juwenilnej. Działanie siarki na zawartość i pobranie magnezu zależało od gatunku i fazy rozwojowej rośliny. Nawożenie siarką miało, na ogół, niewielki wpływ na zawartość magnezu w roślinach dojrzałych.
    In a three-year field experiment the influence of fertilization with different doses of sulphate and elementary sulphur on the content of available magnesium in soil layers at the depths of 0-40 and 40-80 cm was studied. Impact of fertilization with sulphur on the content and uptake of magnesium by plants (cabbage, onion and spring barley in two growth stages) was estimated in the studies. Fertilization with 120 kg S·ha-1 caused decrease in the content of available magnesium in soil at 0-40 and 40-80 cm depth. Decrease of total magnesium content was observed in cabbage and juvenile plants of spring barley. The influence of sulphur fertilization on the content and uptake of magnesium depended on the growth stage of crops. only slight influence of fertilization with sulphur on the content of magnesium in ripe crops was observed.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2006, 11, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Agrochemical use of waste elemental sulphur in growing white mustard
    Autorzy:
    Ryant, P.
    Hlušek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779833.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    siarka elementarna
    nawozy NPK
    gorczyca biała
    elemental sulphur
    NPK fertiliser
    white mustard
    Opis:
    In a one-year pot experiment the effect of waste elementary sulphur on the following parameters was observed: 1. on the chemical composition of mustard plants during the growing season, 2. on the yield of seeds, straw and oil, 3. on the chemical composition of seeds and 4. on the content of the water-soluble sulphur in the soil after the harvest. Elemental sulphur was obtained as a waste material of petroleum refining and was incorporated into a 15-15-15 NPK fertiliser where it comprised 4%. The experiment had the following variants: 1) control (unfertilised); 2) NPK 1; 3) NPK 2; 4) NPKS 1; 5) NPKS 2. The smaller dose amounted to 3.3 g, the higher one to 6.7 g of the fertiliser per pot (6 kg of soil). Moreover all variants were performed in 2 different soils - a medium soil with neutral pH value and a heavy one with alkali pH value. At the stage of 6 true leaves, the content of nitrogen in plants increased in accordance with its dose. Simultaneously, sulphur applied in the NPKS fertiliser improved nitrogen utilization. The difference between the variants fertilised with NPK and the variants with NPKS amounted to 38.9% in the neutral medium soil, whereas in the alkali heavy soil it was as low as 1.4%. The yield of both seed and straw in the fertilised variants was statistically significantly higher than in the unfertilised control variant. However, there were observed no statistically significant differences between the variants with sulphur and the variants without sulphur although both the yield of the seed and straw in the variants with NPKS was higher than in the variants with NPK. The application of elemental sulphur into the neutral medium soil increased the concentration of both nitrogen and sulphur in the mustard seed in comparison with the variants fertilised with NPK only. The difference between them comprises 1.8% and 9.0% in variants with the small and high dose, respectively. In the heavy soil, the trend was opposite. The application of sulphur into both soils resulted in the increase of the oil content in comparison with the NPK variants. Sulphur addition to NPK had a positive impact on the augmentation of the available sulphur content in the soil which can positively affect, particularly the following crops. Still, a drop in the pH value was not confirmed.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2007, 9, 2; 83-89
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of the fertilizer application method on soil abundance in available sulfur
    Wpływ metody aplikacji nawozu na zasobność przyswajalnych form siarki w glebie
    Autorzy:
    Tabak, M.
    Filipek-Mazur, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/93372.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
    Tematy:
    elemental sulfur
    sulfate sulfur
    available sulfur
    available phosphorus
    waste
    siarka elementarna
    siarka siarczanowa
    siarka przyswajalna
    fosfor przyswajalny
    odpady
    Opis:
    Efficient increase in the content of available forms of elements in soil depends not only on their total content introduced to soil material, but also on the technology of its application. Technology consists of techniques and date of application as well as agronomic practices aimed at maintaining proper conditions for element transformations. The method of application of waste elemental sulfur and ground phosphate rock was assessed. Doses of 20 and 40 mg S as well as 40 and 80 mg P·kg-1 d.m. were added to medium soil; 30 and 60 mg S as well as 60 and 120 mg P·kg-1 d.m. were added to heavy soil. The soil samples were collected on the day of application of materials and after 15, 30, 60 and 90 days. The soil pH value decreased during the incubation. An increase in available sulfur content was observed in both soils after elemental sulfur application; the sulfur content in the medium soil depended on the dose of waste. The soils with the addition of a double dose of ground phosphate rock had the highest content of available phosphorus.
    Efektywne zwiększanie zawartości przyswajalnych form pierwiastków w glebie jest związane nie tylko z sumaryczną ich ilością wprowadzaną do gleby, ale także z technologią aplikacji. Na technologię składają się techniki i termin aplikacji oraz zabiegi agrotechniczne mające na celu utrzymanie właściwych warunków przemian pierwiastków. Oceniono metodę aplikacji odpadowej siarki pierwiastkowej i mączki fosforytowej. Do gleby średniej wprowadzono 20 i 40 mg S oraz 40 i 80 mg P, a do gleby gleby ciężkiej 30 i 60 mg S oraz 60 i 120 mg P·kg-1 . Próbki gleb pobrano w dniu wprowadzenia materiałów oraz po 15, 30, 60 i 90 dniach. W trakcie inkubacji stwierdzono zmniejszenie wartości pH obu gleb. W obu glebach stwierdzono zwiększenie zawartości siarki przyswajalnej po aplikacji siarki pierwiastkowej; w glebie średniej zawartość siarki zależała od dawki odpadu. Najwięcej fosforu przyswajalnego zawierały gleby z dodatkiem podwójnej dawki mączki fosforytowej.
    Źródło:
    Agricultural Engineering; 2018, 22, 4; 81-88
    2083-1587
    Pojawia się w:
    Agricultural Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aryl isoprenoids as indicators of the nature of the sedimentation environment
    Związki arylowoizoprenoidowe jako wskaźniki charakteru środowiska sedymentacji
    Autorzy:
    Bieleń, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1835089.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    izoprenoidy arylowe
    izorenieratan
    siarka elementarna
    środowisko sedymentacji
    fotyczna strefa anoksyczna
    aryl isoprenoids
    isorenieratane
    elemental sulfur
    depositional environment
    photic anoxic zone
    Opis:
    This work aimed to identify compounds from the group of aryl isoprenoids, including higher homologues, as well as to identify elemental sulfur. On this basis, the environment of sedimentation of organic matter, the occurrence of the photic anoxic zone were determined. 18 bitumen extracts from samples from the Krosno and Menilite Beds were selected for this purpose. The material for the research came from the southern part of the Silesian Unit, from the southern limb of the Gorlice Fold. The samples were analyzed using GC-MS. GC-MS analysis in the MS-MS mode was used for the identification of higher aryl isoprenoids, such as: diaryl C28 and C40 isoprenoids, or isorenieratane, allowing to determine the compounds with high probability. Aryl isoprenoids (short and medium chain), higher diaryl isoprenoids, isorenieratane and elemental sulfur were identified. The aryl – isoprenoid AIR index was calculated. Samples from the Krosno Beds and from the Menilite Beds were examined for: the nature of the sedimentation environment, including photic anoxic zone (PZA), bacterial activity during the sedimentation of organic matter and the origin of organic matter. For most of the tested samples from the Krosno Beds, the presence of trimethyl aryl isoprenoids in the limited range of homologues was found. It was determined that the nature of the sedimentation environment was variable. For most of the samples from the Menilite Beds, the presence of trimethyl aryl isoprenoids was found over the full range of homologues, which allowed to calculate the aryl-isoprenoid index (AIR). It was determined that for most samples, the sedimentation environment conditions were strongly reductive and there was a persistent photic anoxic zone. Samples 7 and 14 exhibit the characteristics of a suboxic sediment environment. The participation of bacteria (including Chlorobiaceae) in the sedimentation of organic matter was indicated. Evidence of a high proportion of terrestrial material (Angiospermae and conifers) has been shown (the presence of oleanane, high percentage of C29 sterane and the presence of retene).
    Niniejsza praca miała na celu identyfikację związków z grupy arylowych izoprenoidów, w tym wyższych homologów, a także identyfikację siarki elementarnej. Na tej podstawie określono: środowisko sedymentacji materii organicznej, występowanie fotycznej strefy anoksycznej, a także szacunkowo okres jej trwania. W tym celu zostało wytypowanych 18 próbek ekstraktów bituminów pochodzących z warstw krośnieńskich i menilitowych. Materiał do badań pochodził z obrębu południowej części jednostki śląskiej, z południowego skrzydła fałdu Gorlic. Próbki zostały poddane analizie GC-MS. Pod kątem identyfikacji wyższych arylowych izoprenoidów, takich jak: diarylowe izoprenoidy C33 i C40 czy izorenieratan, zastosowano analizę GC-MS w trybie MS-MS, podwójną jonizację, co pozwoliło z dużym prawdopodobieństwem określić dane związki. Zidentyfikowano arylowe izoprenoidy (krótko- i średniołańcuchowe), wyższe diarylowe izoprenoidy, izorenieratan oraz siarkę elementarną. Obliczono wskaźnik arylowoizoprenoidowy AIR. Zbadano próbki z warstw krośnieńskich i z warstw menilitowych pod kątem: charakteru środowiska sedymentacji, w tym fotycznej strefy anoksycznej (PZA), działalności bakteryjnej podczas sedymentacji materii organicznej oraz pochodzenia materii organicznej. Dla większości badanych próbek z warstw krośnieńskich stwierdzono obecność niektórych homologów trimetylowych arylowych izoprenoidów. Ustalono, że charakter środowiska sedymentacji był zmienny. W większości próbek z warstw menilitowych stwierdzono obecność trimetylowych arylowych izoprenoidów w pełnym zakresie homologów, co pozwoliło obliczyć wskaźnik arylowoizoprenoidowy (AIR). Określono, że dla większości tych próbek warunki środowiska sedymentacji były silnie redukcyjne oraz występowała długotrwała fotyczna strefa anoksyczna. Próbki 7 i 14 wykazują cechy subtlenowego środowiska sedymentacji. Wskazano na udział bakterii (w tym Chlorobiaceae) w procesach sedymentacji materii organicznej. Udowodniono (obecność oleananu, duża procentowa zawartość steranu C29 oraz obecność retenu) wysoki udział materiału lądowego (typu roślin okrytonasiennych – Angiospermae oraz drzew iglastych). Opracowano metodykę identyfikacji: diarylowych izoprenoidów, izorenieratanu, beta-karotanu oraz siarki elementarnej.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2019, 75, 9; 546-554
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie zawartości wybranych form fosforu w nawozach typu papr wzbogaconych w siarkę
    The content of selected phosphorus forms in papr-type fertilizers enriched with sulfur
    Autorzy:
    Hoffmann, J.
    Skut, J.
    Zmuda, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126303.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    nawozy fosforowe
    fosforyty częściowo rozłożone
    PAPR
    siarka elementarna
    P przyswajalny
    phosphate fertilizers
    partially acidulated phosphate rock
    elemental sulfur
    available P
    Opis:
    Ograniczanie poziomu zasobności gleby w przyswajalne związki siarki na terytorium Polski skutkuje potrzebą dodawania siarki do produktów nawozowych. Interesującym rozwiązaniem w tej dziedzinie jest wzbogacanie nawozów fosforowych typu PAPR (ang. Partially Acidulated Phosphate Rock) w ten makroelement. Specyficzna technologia produkcji nawozów PAPR, polegająca na rozkładzie surowców fosforowych (głównie fosforytów) niestechiometryczną, względem reakcji wytwarzania superfosfatów, ilością kwasów mineralnych (głównie siarkowym lub fosforowym) pozwala na wykorzystanie dodatkowej funkcji siarki po aplikacji nawozu do gleby. Siarka w tak przygotowanym układzie nawozowym może po uprzednim procesie mineralizacji (warunki optymalne: pH ~6,0-7,0; wilgotność ~60%, temp. 20-30ºC) zostać wykorzystana przez rośliny jako składnik odżywczy w postaci jonu siarczanowego SO2-4, a dodatkowo działać jako czynnik intensyfikujący przyswajalność fosforu z nawozu PAPR. W optymalnych warunkach (pH ~6,0-6,8) jony SO2-4 mogą aktywować konwersję nierozłożonej frakcji fluoroapatytu (Ca 3(PO4)2F), zawartego w surowcu fosforowym, do przyswajalnych jonów fosforanowych w formie H2 PO-4 i HPO2-4 . Celem niniejszych badań była ocena zawartości poszczególnych form fosforu nawozów PAPR wzbogaconych w siarkę, uwzględniając różne metody wzbogacania. Analizy zawartości poszczególnych form P przeprowadzono metodyką analityczną, zgodną z dyrektywą Wspólnoty Europejskiej w sprawie nawozów oraz z procedurami zawartymi w polskich normach. Otrzymane preparaty charakteryzujące się stałym stosunkiem S: P2O5 (1:1 m/m), wartością stopnia normy stechiometrycznej PAPR (ηPARP = 0,5) oraz zmienną wilgotnością, co osiągnięto poprzez zmienne ilości wody wprowadzanej do układu (0, 15, 35% m/m), uzyskiwały najwyższe zawartości przyswajalnych form P (P rozpuszczalny w wodzie: 8,13% P2O5 m/m, P rozpuszczalny w obojętnym cytrynianie amonu: 10,15% P2O5 m/m) dla metody dodawania siarki w postaci zawiesiny wodnej bez dodatku surfaktantu (H2O~35% m/m). Do dalszych badań laboratoryjnych wybrano metodę produkcji, gdzie dodatek H2O jest niższy (~15% m/m), a surfaktant wprowadzony do zawiesiny wodnej S. W toku przeprowadzonych badań stwierdzono, że metoda stapiania S może być najlepsza do produkcji przemysłowej, gdzie stosowanie stopionej S lub temperatury rzędu 140°C zostało opanowane w stopniu znacznie ułatwiającym produkcję bez dodawania zbędnej zawartości wody, posiadającej niekorzystny wpływ na proces granulacji.
    A decrease in levels of available sulfur compounds in Polish soil results in a requirement for adding sulfur to fertilizer products. Interesting solution in this case might be enrichment of PAPR-type phosphorus fertilizers with this element. Specific technology of PAPR-type fertilizer production consisting of phosphate rock acidulation with non-stoichiometric, in relation to production of superphosphates, amount of mineral acid (mainly orthophosphoric or sulfuric acids). It allows to utilize an additional function of S after applying fertilizer to soil. S in product made that way can be, after the process of mineralization (optimal conditions: pH ~6.0-7.0; humidity ~60%, temp. 20-30ºC), used by plants as a nutrient in form of sulfate ion SO2-4 , additionally it can act as an increasing factor in the phosphorus availability from PAPR-type fertilizer. In an optimal conditions (pH ~6.0-6.8) O2-4 ions can activate conversion of unacidulated part of fluorapatite (Ca3(PO4)2F), contained in phosphate rock, to available phosphate ions in form of H2 PO-4 and HPO2-4 . The aim of this research was the evaluation of contents of selected phosphorus forms in PAPR-type fertilizer enriched with S taking into account a various methods of enrichment. Contents of selected forms of P were analyzed using methods included in the regulation of European Parliament relating to fertilizers and procedures in polish standards. The obtained products were characterized by constant ratio of S:P2O5 (1:1 w/w), value of degree of PAPR stoichiometric norm (ηPARP = 0.5) and variable humidity, which was achieved by different amounts of water introduced into the system (0, 15, 35% w/w) gained the highest results of available forms of P (water-soluble P: 8.13% P2O5 w/w, P soluble in neutral ammonium citrate: 10.15% P2O5 w/w respectively) for method of adding sulfur in water slurry without addition of surfactant (H2O~35% w/w). Method with less additional H2O (~15% m/m) and surfactant added to slurry was selected for further studies. As revealed by the research progress the method with melted S might be the best solution for industrial manufacturing, where using melted S and temperatures of 140°C are easily achievable and facilitates production without adding dispensable water, which has a negative influence on granulation process.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 2; 513-517
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The content of selected phosphorus forms in partially acidulated phosphate rocks enriched with sulfur
    Badanie zawartości wybranych form fosforu w fosforytach częściowo rozłożonych wzbogaconych w siarkę
    Autorzy:
    Hoffmann, K.
    Zmuda, J.
    Skut, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388877.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    phosphate fertilizers
    partially acidulated phosphate rocks (PAPR)
    elemental sulfur
    available phosphorus
    nawozy fosforowe
    fosforyty częściowo rozłożone
    PAPR
    siarka elementarna
    fosfor przyswajalny
    Opis:
    Sulfur enrichment becomes emerging issue in fertilizer production as levels of available compounds decrease over the years. Companies are in need of exact parameters and methods of enrichment. In this group PAPR-type fertilizers with this element are interesting solution. Specific technology of PAPRs production consists of phosphate rock acidulation with non-stoichiometric, in relation to production of superphosphates, amount of mineral acid (mainly orthophosphoric or sulfuric acids). Additional function of S after applying fertilizer to soil can be used in this. S in product made that way can be, after the process of mineralization, used by plants as a nutrient in form of sulfate ion SO4 2–, additionally it can act as an increasing factor in the phosphorus availability from PAPRs. In an optimal conditions (pH ~6.0–6.8) SO4 2– ions can activate conversion of undissolved part of fluorapatite (Ca5(PO4)3F), contained in phosphate rock, to available H2PO4 – and HPO4 2– phosphate ions. The aim of this research was the evaluation of contents of selected phosphorus forms in PAPR-type fertilizer enriched with S depending on a various methods of enrichment. The obtained products were characterized by constant ratio of S : P2O5 (1 : 1 w/w), value of degree of PAPR stoichiometric norm (PAPR = 0.5), constant amount of surfactant (5 cm3) and variable humidity, which was achieved by different amounts of water introduced into the system (0, 15, 35 % w/w). Method with less additional H2O (~15 % m/m) and surfactant added to slurry was selected for further studies. Although the best solution for industrial manufacturing might be the method with melted S, where usage of this medium and temperatures of 140 oC are easily achievable and facilitates production without adding dispensable water, which has a negative influence on granulation process. Next step was to study sulfur effect on PAPRs based on phosphoric acid enriched with sulfur using chosen method. Results revealed that PAPR = 0.5 is unaffected by addition of sulfur and might be best for mixing with sulfur-based fertilizers. Furthermore PAPR = 0.7 indicated decreases in P forms with addition of excessive amounts of elemental sulfur.
    Wzbogacanie nawozów mineralnych siarką elementarną staje się coraz bardziej widocznym problemem dla przemysłu nawozowego. Zakłady produkcyjne potrzebują specyficznych metod i parametrów procesu dodawania siarki. W tej grupie interesującym produktem są nawozy typu PAPR (Partially Acidulated Phosphate Rock). Specyficzna technologia produkcji nawozów PAPR polegająca na rozkładzie surowców fosforowych (głównie fosforytów) niestechiometryczną, względem reakcji wytwarzania superfosfatów, ilością kwasów mineralnych (głównie siarkowym lub fosforowym) pozwala na wykorzystanie dodatkowej funkcji siarki po aplikacji nawozu do gleby. S w tak przygotowanym układzie nawozowym może po uprzednim procesie mineralizacji (warunki optymalne: pH ~6,0–7,0; wilgotność ~60 %, temp. 20–30 oC) zostać wykorzystana przez rośliny jako składnik odżywczy w postaci jonu siarczanowego SO4 2–, a dodatkowo działać jako czynnik intensyfikujący przyswajalność fosforu z nawozu PAPR. W optymalnych warunkach (pH ~6,0 – 6,8) jony SO4 2– mogą aktywować konwersję nierozłożonej frakcji fluoroapatytu (Ca5(PO4)3F) zawartego w surowcu fosforowym do przyswajalnych jonów fosforanowych w formie H2PO4 – i HPO4 2–. Celem niniejszych badań była ocena zawartości poszczególnych form fosforu nawozów PAPR wzbogaconych w siarkę, uwzględniając różne metody wzbogacania. Analizy zawartości poszczególnych form P przeprowadzono metodyką analityczną zgodną z dyrektywą Wspólnoty Europejskiej w sprawie nawozów oraz z procedurami zawartymi w polskich normach. Otrzymane preparaty charakteryzujące się stałym stosunkiem S : P2O5 (1 : 1 m/m), wartością stopnia normy stechiometrycznej PAPR (PAPR = 0,5), oraz zmienną wilgotnością, co osiągnięto poprzez zmienne ilości wody wprowadzanej do układu (0, 15, 35 % m/m), uzyskiwały najwyższe zawartości przyswajalnych form P (P rozpuszczalny w wodzie: 8,13 % P2O5 m/m, P rozpuszczalny w obojętnym cytrynianie amonu: 10,15 % P2O5 m/m) dla metody dodawania siarki w postaci zawiesiny wodnej bez dodatku surfaktantu (H2O ~35 % m/m). Do dalszych badań laboratoryjnych wybrano metodę produkcji, gdzie dodatek H2O jest niższy (~15 % m/m), a surfaktant wprowadzony do zawiesiny wodnej S. Metoda stapiania S może być najlepsza do produkcji przemysłowej, gdzie stosowanie stopionej S lub temperatury rzędu 140 oC zostało opanowane w stopniu znacznie ułatwiającym produkcję bez dodawania zbędnej zawartości wody mającej niekorzystny wpływ na proces granulacji. Kolejnym krokiem było określenie wpływu zawartości siarki na produkty nawozowe typu PAPR wytworzone z zastosowaniem kwasu fosforowego wzbogaconego w siarkę elementarną, bazując na wybranej metodzie. Wyniki wykazały, że produkty o •PAPR = 0,5 nie są znacząco podatne na wprowadzenie siarki elementarnej do składu nawozu, co może być przydatne podczas komponowania mieszanek nawozów wieloskładnikowych. Ponadto dla produktów nawozowych typu PAPR o •PAPR = 0,7 wykazano tendencje spadkowe rozpuszczalnych form P wraz z zastosowaniem wyższych zawartości siarki elementarnej.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 1; 25-33
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of Farmyard Manure, Sewage Sludge and Elementary Sulphur Application on the Content of Heavy Metals in Soil and Wheat Grain
    Wpływ nawożenia obornikiem, osadem ściekowym oraz siarką elementarną na zawartość metali ciężkich w glebie i ziarnie pszenicy
    Autorzy:
    Doleželová, E.
    Ryant, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/388755.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    pszenica jara (Triticum aestimm L.)
    metale ciężkie
    siarka elementarna
    obornik
    osad ściekowy
    spring wheat (Triticum aestivum L.)
    heavy metals
    elementary sulphur
    farmyard manure
    sewage sludge
    Opis:
    In a one-year pot experiment influence of fertilisation with elementary sulphur (0.42 g per pot containing 6 kg of soil), farmyard manure and sewage sludge (both in doses of 32 g dry matter per pot) on Fe, Cu, Zn, Mn and Cd content in soil and wheat grain was studied. The experiment comprised following variants: 1) control (not fertilised), 2) farmyard manure, 3) sewage sludge, 4) elementary sulphur, 5) farmyard manure and elementary sulphur, 6) sewage sludge and elementary sulphur. Sulphur application did not lead to any statistical increase in the heavy metals content in soil, however it resulted in a higher content of manganese and a lower content of copper in the wheat grain. Among studied soil characteristics only Fe content was lowered after farmyard manure fertilization while the content of Fe and Mn in grain increased. Application of sewage sludge resulted in significant increase in Fe, Zn and Cu in both soil and grain and in decrease in Mn content in grain. The cadmium content in soil was affected by interaction of organic fertilizers and sulphur. Sulphur alone caused decrease in cadmium content in soil while together with organic fertilizing led to a significant increase.
    W jednorocznym doświadczeniu wazonowym badano wpływ nawożenia siarką elementarną (0,42 g na wazon, zawierający 6 kg gleby), obornikiem i osadem ściekowym (obydwa w dawkach 32 g s.m. na wazon) na zawartość Fe, Cu, Zn, Mn i Cd w glebie i ziarnie pszenicy. Doświadczenie obejmowało następujące warianty: 1) kontrola (bez nawożenia), 2) obornik, 3) osad ściekowy, 4) siarka elementarna, 5) obornik i siarka elementarna, 6) osad ściekowy i siarka elementarna. Zastosowanie siarki nie doprowadziło do statystycznie znaczącego wzrostu zawartości metali ciężkich w glebie, jednak skutkowało większą zawartością manganu oraz mniejszą zawartością miedzi w ziarnie pszenicy. Spośród badanych właściwości gleby tylko zawartość Fe obniżyła się po nawożeniu obornikiem, podczas gdy wzrastała zawartość Fe i Mn w ziarnie. Stosowanie osadu ściekowego skutkowało znacznym wzrostem zawartości Fe, Zn i Cu zarówno w glebie, jak i w ziarnie oraz zmiejszeniem zawartości Mn w ziarnie. Zawartość kadmu w glebie była uzależniona od interakcji nawozów organicznych i siarki. Stosowanie samej siarki powodowało obniżenie zawartości kadmu w glebie, podczas gdy łączne jej stosowanie z materiałami organicznymi prowadziło do znacznego wzrostu zawartości Cd.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 5/6; 541-548
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza porównawcza metod badania zawartości siarki w rdzeniach wiertniczych, węglu i ropach naftowych
    Comparison of sulfur determination methods based on drilling cores, coal and petroleum samples
    Autorzy:
    Matyasik, Irena
    Zapała, Marek
    Kierat, Maria
    Wciślak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1833907.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    siarka
    skała
    węgiel
    ropa naftowa
    analiza elementarna
    kerogen
    sulfur
    rock
    coal
    crude oil
    elemental analysis
    Opis:
    The purpose of the work was to select and validate the optimal method for analyzing sulfur content in drilling cores, including those from coal seams. In addition, research was done for petroleum. As part of the work, the results of sulfur content testing were compared by means of elemental analysis in 2 analyzers: in the EA 1108 elemental analyzer, which gives the possibility of burning samples at temperatures up to 1080°C, which is not always sufficient for geological samples, and in the Leco CR12 analyzer expanded with a module for determination of sulfur, which gives the opportunity to perform the analysis at 1350°C. In the course of elemental analysis, free and bound sulfur is transformed into sulfur dioxide SO2, the content of which is measured by means of various detectors: the thermal conductivity detector (TCD) in the EA 1108 analyzer, or the infrared detector in the Leco CR 12 analyzer. Before the comparative tests, the method of sulfur analysis in the Leco CR 12 analyzer was validated. Comparative studies were carried out for rock samples, for coals, for petroleum and for kerogen. As part of the work, elemental analyses of sulfur content were carried out for 23 coal samples, 22 rock samples, 5 kerogen samples separated from these rocks and for 9 petroleum samples. Tested coal and rock material samples came from drill cores from exploratory wells. The methods used for kerogen and for coals with sulfur content over 0.75 wt % have been shown to be compatible. For oils, compatibility was observed above 0.3% sulfur content. Much worse compliance was obtained for rock matter from drilling cores, characterized by dispersion of organic matter. For samples with low sulfur content, determinations in the EA 1108 analyzer provide more reliable results. For media with a high dispersion of organic matter, such as Istebna Beds, the results of determinations in the Leco CR12 analyzer are more reliable due to the size of the analytical sample.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2020, 76, 7; 449--456
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siarka organiczna i pirytowa: metody wydzielania i oceny ilościowej. Wpływ zawartości siarki organicznej na energię aktywacji kerogenu
    Organic and pyritic sulphur: methods of separation and quantitative determination. Effect of organic sulphur concentration on kerogen activation energy
    Autorzy:
    Wencel, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143363.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    siarka organiczna
    kerogen
    analiza elementarna
    usuwanie
    siarka pirytowa
    metoda ekstrakcji chlorkiem chromu(II)
    organic sulphur
    elemental analysis
    pyritic sulphur
    removal
    chromium(II) chloride extraction method
    Opis:
    Siarka organiczna odgrywa ogromną rolę w procesach diagenezy substancji organicznej, wpływając na tempo jej termicznych przemian. Oszacowanie ilości siarki organicznej w kerogenie pozwala na lepsze zrozumienie mechanizmów generacji węglowodorów. Standardowe metody izolacji kerogenu przy użyciu kwasów HCl/HF usuwają większość minerałów i często pozostawiają znaczne ilości pirytu, który stanowi przeszkodę w określeniu składu pierwiastkowego kerogenu i rozkładu grup funkcyjnych. Głównym zagadnieniem pracy było oszacowanie ilości siarki organicznej i pirytowej w kerogenie w sposób niepowodujący istotnych przemian w próbce wyjściowej. W celu usunięcia siarki pirytowej w wybranych próbkach zastosowano metody tradycyjne zakładające wykorzystanie kwasu azotowego oraz metodę redukcji kwaśnym roztworem chlorku chromu(II) (ang. chromium reducible sulphur, CRS), przeprowadzaną w inertnej atmosferze w specjalnie skonstruowanej komorze rękawicowej. Siarkę pirytową ekstrahowaną HNO3 i utlenianą do siarczanów oznaczano wagowo w formie strąconej jako BaSO4 lub za pomocą miareczkowania redoksometrycznego roztworem K2Cr2O7 jako siarkę związaną z żelazem. Zastosowanie kwaśnego roztworu CrCl2 powoduje wydzielenie H2S, który jest wprowadzany do roztworu Zn(CH3COO)2, gdzie siarka wytrąca się w postaci ZnS, a następnie jej ilość jest oznaczana jodometrycznie za pomocą Na2S2O3. Porównano wykorzystane metody pod kątem ich praktycznego zastosowania, powtarzalności wyników oraz wpływu na analizowaną próbkę. Analiza elementarna badanego materiału przed usunięciem i po usunięciu siarki pirytowej oraz obliczenie stosunków atomowych H/C, O/C, N/C, S/C wykazały przemiany zachodzące w substancji organicznej po zastosowaniu metod utleniających. W przeciwieństwie do metod tradycyjnych użycie roztworu CrCl2 nie powoduje takich przemian, co pozwala na dalsze analizy wymagające uprzedniego usunięcia pirytu z kerogenu. Podjęto próbę korelacji ilości siarki organicznej z energią aktywacji kerogenu wyznaczoną na aparacie Rock-Eval. Zauważono wpływ trawienia próbki kwasami na określanie energii aktywacji kerogenu, której wartość wzrasta wraz z użyciem próbek poddanych kolejnym etapom preparatyki, obejmującym izolację kerogenu i usunięcie siarki pirytowej.
    Organic sulphur plays a significant role in diagenesis of organic matter, influencing the rate of thermal alteration. Determining organic sulphur content in kerogen gives a better comprehension of hydrocarbon generation mechanisms. Standard kerogen isolation treatment using HCl/HF acids removes most mineral components and often leaves significant amounts of pyrite, which is an obstacle to determining the elemental composition and functional group distributions in kerogen. The main aim of this research was to determine the organic and pyritic sulphur content in kerogen in a way that does not cause significant alteration of initial sample. In order to remove pyritic sulphur, designated samples were treated using traditional methods involving the use of nitric acid(V) and more recent method of acidic chromium chloride(II) reduction conducted under inert atmosphere in especially designed glovebox. Pyritic sulphur extracted in HNO3 and oxidised into sulphates was determined in a form of BaSO4 or as an iron-sulphur bond by redox titration using solution of K2Cr2O7 as titrant. The use of acidic CrCl2 solution converts pyritic sulphur to H2S, which is led to Zn(CH3COO)2 solution and precipitated as ZnS, and consequently the amount of sulphur is determined by iodometric titration with use of Na2S2O3. Practical application, repeatability of results, and an effect on the sample of each method were examined. Elemental analysis and comparison of H/C, O/C, N/C, S/C atomic ratios before and after pyrite removal treatment has shown alternation of organic matter in samples subjected to oxidizing methods. In contrast to traditional method, CrCl2 solution does not cause such changes and allows for further analyses, which require prior pyrite removal. An attempt was made to correlate organic sulphur content with kerogen activation energy measured on the Rock Eval apparatus. There is a visible influence of acids digestion on the determination of kerogen activation energy, which increases when using samples subjected to subsequent stages of kerogen isolation and pyritic sulphur removal treatments.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2022, 78, 2; 97-109
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ilościowa ocena i wydzielenie różnych form siarki w próbkach geologicznych wraz z zastosowaniem do badań pochodzenia związków siarki w systemach naftowych
    Quantitative assessment and isolation of various sulphur forms in geological samples and its application in investigation of sulphur compounds origin in petroleum systems
    Autorzy:
    Wencel, Kinga
    Bieleń, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343902.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    kerogen
    siarka redukowana chromem
    CRS
    warstwy menilitowe
    bakteryjna redukcja siarczanów
    analiza elementarna
    izotopy siarki
    chromium-reduced sulfur
    Menilite Beds
    bacterial sulfate reduction
    elemental analysis
    sulfur isotopes
    Opis:
    Siarka występuje w naturze w bogactwie form – jako siarka elementarna, siarczki, siarczany, organiczne związki siarki (OZS, ang. organic sulfur compounds, OSC). W pracy zbadano zależności pomiędzy występowaniem siarki w ropach i skałach macierzystych. Wydzielono siarkę pirytową, pierwiastkową, organiczną w kerogenie oraz OZS w bituminach. Do rozdzielenia siarki pirytowej pozostałej po izolacji kerogenu zastosowano metodę redukcji kwaśnym roztworem chlorku chromu (II) (ang. chromium reducible sulfur method, CRS), przeprowadzaną w inertnej atmosferze azotu w komorze rękawicowej. Zastosowanie CrCl2 w obecności HCl powoduje wydzielenie siarki pirytowej w postaci H2S. Siarkowodór jest następnie wprowadzany do roztworu AgNO3, gdzie zachodzi reakcja z wytrąceniem się czarnego osadu Ag2S. Ilość wytrąconej siarki była oznaczana wagowo, a kerogen i siarczek srebra (I) były poddawane badaniom izotopów siarki. Analiza elementarna badanego materiału przed usunięciem i po usunięciu siarki pirytowej oraz obliczenie stosunków atomowych H/C, O/C, N/C, S/C potwierdziły przydatność metody wykazanej w poprzednich badaniach i nie uwidoczniły istotnych zmian w badanym kerogenie. W pracy oddzielono siarkę pirytową od organicznej w kerogenie z wybranych próbek warstw menilitowych z zewnętrznych Karpat fliszowych oraz poddano obie formy tego pierwiastka badaniom izotopowym, a także skorelowano z danymi dotyczącymi innych form występowania siarki w skałach, bituminach i ropach. Co istotne, znaczną część siarki całkowitej w kerogenie stanowi siarka pirytowa, co implikuje konieczność rozdzielenia jej od siarki organicznej w celu sformułowania poprawnych wniosków dotyczących energii aktywacji kerogenu i tempa generacji węglowodorów. Badania izotopowe potwierdzają wcześniejsze interpretacje pochodzenia pirytu z procesu bakteryjnej redukcji siarczanów i euksynicznego środowiska depozycji oligoceńskich osadów w basenie Paratetydy.
    Sulphur occurs in nature in a variety of forms: as elemental sulphur, sulphides, sulphates, and organic sulphur compounds (OSC). The work investigated the relationship between the presence of sulphur in crude oil and source rocks. Pyritic and organic sulphur was isolated in kerogen, while OSC and elemental sulphur was isolated in bitumens. The chromium reducible sulphur method (CRS) carried out in an inert nitrogen atmosphere in a glove box was used to separate pyritic sulphur remaining after kerogen isolation. The use of a CrCl2 solution in HCl results in the release of pyritic sulphur in the form of H2S. Hydrogen sulphide is later introduced into the AgNO3 solution, where reaction occurs resulting in precipitation of black Ag2S. The amount of precipitated sulphur was determined by weight, while kerogen remains and silver (I) sulphide underwent sulphur isotope testing. The elemental analysis of the tested material before and after the removal of pyritic sulphur and the calculation of the atomic H/C, O/C, N/C, S/C ratios confirmed the usefulness of the method demonstrated in previous studies and did not show any significant changes in the tested kerogen. In the work, pyritic sulphur was separated from organic sulphur in kerogen from selected samples of Menilite Beds from the Outer Carpathians and subjected to isotope tests, and correlated with data on other forms of sulphur occurrence in rocks, bitumens and crudes. A significant part of the total sulphur in kerogen is pyritic sulphur, which without determining the content of organic sulphur may lead to incorrect assumptions regarding the activation energy of kerogen and the rate of hydrocarbon generation. Isotopic studies confirm earlier interpretations of the origin of pyrite by bacterial reduction of sulphates and the euxinic environment of the deposition of Oligocene sediments in the Paratethys Basin.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2023, 79, 6; 371-384
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies