Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "siła mięśniowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Wpływ witaminy D na stężenie testosteronu, kompozycję sylwetki i siłę mięśniową u sportowców – przegląd aktualnych doniesień
    The effect of vitamin D on concentration of testosterone, body composition and muscular strength in athletes – overview
    Autorzy:
    Matras, Arkadiusz
    Nowak, Maja
    Parol, Damian
    Śliż, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129001.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-26
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    witamina D
    testosteron
    kompozycja sylwetki
    siła mięśniowa
    vitamin D
    testosterone
    body composition
    muscle strength
    Opis:
    Prawidłowe stężenie testosteronu, odpowiednia kompozycja składu ciała i siła mięśniowa w wielu dyscyplinach odgrywają znaczącą rolę w procesie optymalizacji formy sportowej. Osoby charakteryzujące się niedoborem witaminy D mają wyższe ryzyko występowania hipogonadyzmu. Suplementacja witaminy D przy niskich, wyjściowych stężeniach testosteronu może zwiększyć stężenie testosteronu u mężczyzn. Z uwagi na lipofilność witaminy D, nadmiernie rozwinięta tkanka tłuszczowa zwiększa ryzyko niedoborów witaminy D poprzez wiązanie jej w adipocytach. Sportowcy o wyższym wskaźniku BMI (ang. Body Mass Index – wskaźnik masy ciała), nawet mieszczącym się w granicach normy (18,5-24,9 kg/m2) mogą wymagać wyższych dawek suplementacyjnych witaminy D. Odkrycie VDR (ang. Vitamin D Receptor – receptor witaminy D) w obrębie tkanki mięśniowej dało podstawy by sądzić, że witamina D ma wpływ na siłę mięśniową. Stężenie 25 (OH) D jest dodatnio skorelowane z siłą mięśniową. Suplementacja witaminy D3 zwiększa siłę mięśniową od 1,37% do 18,75%. Suplementacja witaminy D2 nie zwiększa siły mięśniowej. Istnieje ograniczona liczba publikacji naukowych traktujących o wpływie witaminy D na stężenie testosteronu, kompozycji sylwetki i siłę mięśniową, jednak przeprowadzone badania jednoznacznie wskazują na korzyści wynikające z odpowiedniego odżywienia witaminą D. Optymalne stężenie w surowicy krwi 25 (OH) D wynosi 30-50 ng/ml. W okresie od września do kwietnia zalecana jest suplementacja dla ogółu społeczeństwa w dawce 800-2000 UI witaminy D3 dziennie.
    The testosterone concentration, body composition and muscular strength in play a significant role in the process of optimizing the sports form. People with vitamin D deficiency have a higher risk of hypogonadism. Vitamin D supplementation at low initial testosterone levels can increase testosterone levels in men. Due to lipophilicity of vitamin D, excessively developed adipose tissue increases the risk of vitamin D deficiency by binding it in adipocytes. Athletes with a higher BMI (Body Mass Index), even within the normal range (18.5-24.9 kg / m2) may require higher doses of vitamin D supplementation. The discovery of VDR (Vitamin D The receptor – the vitamin D receptor) within the muscle tissue gave grounds to believe that vitamin D has an effect on muscle strength. Concentration 25 (OH) D is positively correlated with muscular strength. Vitamin D3 supplementation increases muscle strength from 1.37% to 18.75%. Vitamin D2 supplementation does not increase muscle strength. There are a limited number of scientific publications regarding the influence of vitamin D on testosterone concentration, silhouette composition and muscular strength, however, conducted research clearly indicate the benefits of adequate nutrition with vitamin D. Optimal blood serum concentration 25 (OH) D is 30-50 ng / ml. In the period from September to April, supplementation is recommended for the general public at a dose of 800-2000 UI of vitamin D3 per day.
    Źródło:
    Polish Journal of Sports Medicine; 2018, 34(1); 1-7
    1232-406X
    2084-431X
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Sports Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of shoulder mobility in women over 60 years of age after one-sided mastectomy
    Ocena funkcji barku u kobiet po 60. roku życia leczonych z powodu raka piersi
    Autorzy:
    Włoch, Anna
    Żak, Marek
    Opuchlik, Anna
    Biskup, Małgorzata
    Fabiś, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798677.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    mastectomy
    shoulder
    muscle strength
    Range of Motion (ROM)
    aged
    mastektomia
    bark
    siła mięśniowa
    zakres ruchomości
    osoby starsze
    Opis:
    The overall risk of contracting various diseases, including breast cancer, increases with age. An on-going process of population ageing challenges modern physiotherapy with the need to have functional capacity in older people appreciably enhanced. The issue of anthropometric assessment of the range of motion and shoulder muscle strength is presently much underrated in the physical rehabilitation management of women patients after radical one-sided mastectomy. The study aimed to assess the functional mobility of a shoulder expressed as a range of motion, in conjunction with the assessment of shoulder muscle strength, in women patients over 60 years of age after radical one-sided mastectomy. The study comprised 24 patients (mean age 65 years) recruited from the Department of Rehabilitation, Holy Cross Cancer Centre, Kielce. All patients had undergone modifi ed radical mastectomy using the Madden technique, and an adjuvant therapy. The shoulder range of motion, i.e. flexion, abduction, internal and external rotation, was evaluated by a goniometer. Elevation, protraction and retraction movements were evaluated using an anthropometric device. A dynamometer was applied to assess the strength of select muscle groups within the shoulder during elevation, protraction and retraction motions. Statistical analysis was made with the aid of STATISTICA 12.0 software, having adopted a 0.05 alpha level as statistically signifi cant. The movements of fl exion, abduction and external rotation of the upper extremity were signifi cantly reduced on the mastectomy side. The range of motion and muscle strength during shoulder elevation, protraction and retraction were significantly diminished on the operated side (12% - 14%), compared to the non-operated one. 1. Functional mobility of the shoulder was signifi cantly reduced on the mastectomy side. 2. Results of the present study highlight the need to extend the scope of rehabilitation regimens offered to older women after radical one-sided mastectomy.
    Wstęp: Z wiekiem wzrasta ryzyko zachorowania na różne choroby, w tym raka piersi. Postępujący proces starzenia się społeczeństw wymaga od współczesnej fizjoterapii zwiększenia sprawności funkcjonalnej osób starszych. Problem antropometrycznego pomiaru zakresu ruchu oraz siły mięśni barku jest słabo dostrzegany w procesie usprawniania pacjentek po mastektomii. Cel pracy: Celem badania była ocena funkcji barku wyrażonej w zakresie ruchu i siły mięśniowej u pacjentek po 60. r.ż., po mastektomii. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 24 pacjentki (średnia wieku: 65 lat) w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Wszystkie pacjentki były poddane zmodyfikowanej radykalnej mastektomii metodą Maddena oraz odpowiedniemu leczeniu uzupełniającemu. W Zakładzie Rehabilitacji zbadano zakres ruchomości stawów ramienno-łopatkowych podczas zgięcia, odwiedzenia, rotacji wewnętrznej oraz rotacji zewnętrznej za pomocą goniometru. Ruchy unoszenia, wysuwania do przodu (protrakcja) oraz cofania (retrakcja) barku oceniano za pomocą antropometru. Dynamometrem zbadano siłę wybranych grup mięśni barku podczas unoszenia, wysuwania do przodu oraz cofania. Analizę statystyczną wykonano za pomocą pakietu STATISTICA 12.0, przyjęto poziom alfa = 0,05. Wyniki: Ruchy zgięcia, odwodzenia i rotacji zewnętrznej kończyny górnej były istotnie statystycznie ograniczone po stronie operowanej piersi. Zakres ruchu oraz siła mięśni barku podczas unoszenia, wysuwania do przodu i cofania były istotnie statystycznie mniejsze po stronie wykonanej mastektomii (12%-14%) w stosunku do strony zdrowej. Wnioski: 1. Funkcja barku u kobiet po 60. roku życia, po stronie operowanej piersi jest znacząco ograniczona. 2. Przedstawione badania wskazują na konieczność poszerzenia zakresu rehabilitacji chorych w starszym wieku po leczeniu raka piersi.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2016, 20(4); 13-16
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena stanu odżywienia i siły mięśniowej pacjentów hospitalizowanych w oddziale geriatrycznym
    Autorzy:
    Sapilak, Bartosz
    Bujnowska-Fedak, Maria
    Melon-Sapilak, Monika
    Baran, Mateusz
    Bujalska, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/552467.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    pacjenci w wieku podeszłym
    siła mięśniowa
    odżywienie
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 287-290
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of Muscle Forces and Joint Reaction in Lower Limbs During the Take-Off from the Springboard
    Autorzy:
    Dziewiecki, K.
    Mazur, Z.
    Blajer, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/386808.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    szkielet
    symulacja
    siła mięśniowa
    musculoskeletal human models
    inverse dynamics simulation
    muscle forces
    joint reactions
    Opis:
    Computer simulation methods, based on the biomechanical models of human body and its motion apparatus, are commonly used for the assessment of muscle forces, joint reactions, and some external loads on the human body during its various activities. In this paper a planar musculoskeletal model of human body is presented, followed by its application to the inverse simulation study of a gymnast movement during the take)off from the springboard when performing the handspring somersault vault on the table. Using the kinematic da) ta of the movement, captured from optoelectronic photogrammetry, both the internal loads (muscle forces and joint reactions) in the gym) nast’s lower limbs and the external reactions from the springboard were evaluated. The calculated vertical reactions from the springboard were then compared to the values assessed using the captured board displacements and its measured elastic behaviors.
    Źródło:
    Acta Mechanica et Automatica; 2012, 6, 4; 11-14
    1898-4088
    2300-5319
    Pojawia się w:
    Acta Mechanica et Automatica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości wykorzystania sygnału EMG do sterowania
    Application of EMG signal in control systems
    Autorzy:
    Nawrocka, A.
    Moszkowski, T.
    Szefer, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/99228.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
    Tematy:
    sygnał EMG
    siła mięśniowa
    aktywność elektryczna mięśni
    sterowanie
    EMG signal
    muscular force
    electromuscular activity
    control
    Opis:
    Celem przeprowadzonych badań było wykazanie użyteczności sygnału EMG (elektromiograficznego) w teorii sterowania. Przeprowadzono badanie stwierdzające powiązanie pomiędzy aktywnością elektryczną mięśni (biceps i triceps brachii) a siłą mięśniową w warunkach statycznych. Opracowano algorytm obróbki danych elektromiograficznych. Wykazano liniową zależność pomiędzy omawianymi wielkościami fizycznymi jednocześnie potwierdzając użyteczność sygnału EMG jako sygnału sterującego. Jednakże zaleca się poszerzenie przeprowadzonych badań o badania dynamiczne skurczu mięśnia.
    The aim of the study was to perform sEMG (surfacial electromyography) signal analysis focusing on its applicability for control purposes. Research that aimed at determining the relation between electromuscular activity and static muscular force was conducted. Algorithm for processing of the obtained data was prepared. Linear dependence of the aforementioned quantities was established, therefore the convenience of usage of sEMG as a control signal was confirmed. However, further research on the dynamics of muscular contraction is necessary.
    Źródło:
    Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 109-114
    1898-763X
    Pojawia się w:
    Aktualne Problemy Biomechaniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania modelowe jako narzędzie identyfikacji sił mięśni żwaczowych
    Modelling studying as the tool of the identification forces of mandibular systems muscles
    Autorzy:
    Wojnarowski, J.
    Margielewicz, J.
    Chladek, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387634.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    modelowanie
    mięśnie żwaczowe
    równowaga biostatyczna
    siła mięśniowa
    identyfikacja
    modelling
    masticatory muscles
    biostatic balance
    muscular force
    identification
    Opis:
    W pracy przedstawiono metodykę identyfikacji sił mięśni żwaczowych narządu żucia. W zaproponowanym podejściu przeprowadzono ocenę sił mięśniowych narządu żucia, z uwzględnieniem oddziaływania układu nerwowego. Taki sposób prowadzenia badań modelowych jest alternatywnym ujęciem problemu równowagi biostatycznej narządu żucia, w stosunku do dotychczas stosowanych metod obliczeniowych. Dodatkowo podczas przeprowadzonych obliczeń numerycznych uwzględniono ograniczenia, związane z maksymalną wydolnością poszczególnych mięśni żwaczowych. Wyniki obliczeń numerycznych przedstawiono w postaci przebiegów czasowych sił mięśni narządu żucia oraz charakterystyki odwzorowującej wpływ przyłożenia zewnętrznego obciążenia do łuku zębowego żuchwy.
    The paper presents a methodology to identify the forces of masticatory muscles. The proposed approach was evaluated masticatory muscle forces, including the impact of the nervous system. This method of research is an alternative model of the problem of balance of masticatory biostatic, with respect to existing methods of calculations. In addition, in carrying out numerical calculations take into account constraints related to the maximum capacity of the individual muscles. The results of numerical calculations are presented in the form of time histories of forces of masticatory muscles and the characteristics of mapping decisions and brokering the impact of application of external load to the arch of the mandible.
    Źródło:
    Acta Mechanica et Automatica; 2010, 4, 3; 138-142
    1898-4088
    2300-5319
    Pojawia się w:
    Acta Mechanica et Automatica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effects of 6-month physical training conducted during hemodialysis in ESRD patients
    Autorzy:
    Chojak-Fijałka, Katarzyna
    Smoleński, Olgierd
    Miłkowski, Andrzej
    Piotrowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935839.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    haemodialysis
    ESRD
    muscle strength
    Physical training
    physical capacity
    hemodializa
    schyłkowa niewydolność nerek
    siła mięśniowa
    trening fizyczny
    wydolność fizyczna
    Opis:
    Background: The aim of this study was to evaluate the effects of exercise training during hemodialysis treatment in patients with end-stage renal disease.Methods: Fourteen maintenance hemodialysis patients participated in a six-month program of exercise training. The exercise was performed during the hemodialysis treatment on a stationary bicycle three times per week. Compliance of exercise program was about 80% of the possible sessions. Sit-to-stand-to-sit test was used to evaluate legs muscle strength at baseline, after 3, and 6 months of exercise training. Exercise capacity was assessed on the treadmill test according to Bruce’s protocol at the beginning and at the end of the intervention.Results: After the six-months of exercise program, the patients showed: a significant increase in the number of repetitions performed in sit-to-stand-to-sit test after 3 months as compared to baseline (from 23,46 to 31,67) and an increase after 6 months of exercise program (from 23,46 to 36,50); a significant increase in treadmill test time (from 6,69 to 10,20 min); a significant increase in exercise capacity in treadmill test (from 4 to 6,21 METs).Conclusion: Exercise training during the hemodialysis treatment using stationary bicycle is technically feasible and safe for the screened patients and may increase exercise capacity and leg muscles strength. Physical exercise therapy should constitute an important part of treatment of patients undergoing haemodialysis.
    Założenia i cele: Przebieg przewlekłej niewydolności nerek wiąże się ze stopniowym zmniejszaniem wydolności wysiłkowej chorych. Celem pracy było ocenienie skuteczności treningu wysiłkowego prowadzonego w czasie leczenia hemodializą u osób ze schyłkową niewydolnością nerek. Materiał i metoda: 14 przewlekle hemodializowanych pacjentów uczestniczyło w 6-miesięcznym programie aerobowego interwałowego treningu wytrzymałościowego. Ćwiczenia wykonywane były przy użyciu ergometru rowerowego trzy razy w tygodniu. Pacjenci uczestniczyli średnio w 80% zaplanowanych sesji treningowych. Siłę mięśni kończyn dolnych oceniano za pomocą testu „Wstań i siądź” trzykrotnie: na początku, po trzech miesiącach i na końcu programu. Tolerancja wysiłku oceniana była na początku i na końcu programu na podstawie wyników testu wysiłkowego wykonywanego na bieżni ruchomej zgodnie ze zmodyfikowanym protokołem Bruce’a. Wyniki: Po 6 miesiącach programu treningowego pacjenci wykazali: poprawę wyników testu „Wstań i siądź” (po trzech miesiącach średnio z 23,46 do 31,67 powtórzeń, a po sześciu miesiącach do 36,50 powtórzeń); poprawę tolerancji wysiłku, czego miarą było wydłużenie czasu trwania testu wysiłkowego (z 6,69 do 10,20 min.) oraz szacowanego pochłaniania tlenu w przeliczeniu na kg masy ciała (z 4 do 6,21 METs). Nie stwierdzono powikłań spowodowanych uczestniczeniem w treningu. Wnioski: Aerobowy interwałowy trening wytrzymałościowy w czasie hemodializy przy użyciu ergometru rowerowego jest technicznie możliwy i bezpieczny. 6-miesięczny trening fizyczny z zastosowaniem ergometru rowerowego poprawia siłę mięśni kończyn dolnych i ogólną tolerancję wysiłku. Terapia ruchowa powinna być ważną częścią leczenia osób przewlekle hemodializowanych.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 25-36
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Attempt of evaluation of infliximab therapy effects on the motor function of rheumatoid arthritis patients. Preliminary studies
    Próba oceny wpływu leczenia infliximabem na sprawność ruchową chorych z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Badania wstępne
    Autorzy:
    Jaworek, Jolanta
    Jasiak-Tyrkalska, Bożena
    Matejak, Magdalena
    Jaworek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934637.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    rheumatoid arthritis (RA)
    TNF alfa
    infliximab
    joint mobility
    muscle strength
    reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)
    TNFa
    ruchomość stawów
    siła mięśniowa.
    Opis:
    Introduction: Tumour necrosis factor alpha (TNFa) plays an important role in the pathogenesis of rheumatoid arthritis (RA). Infliximab (Remicade) is an agent with neutralising effects on the TNFa biological activity. The aim of the study was to assess the dynamics of changes in motor function of patients with RA during infliximab treatment.Methods: Infliximab was administered at doses of 3 mg/kg in a 2-hour intravenous infusion for 14 weeks; initially, the infusions were given every 2 weeks, subsequently every 4 weeks. Eight women at moderately advanced or advanced stages of RA (stages IIş and IIIş according to Steinbrocker Staging System) hospitalised in the Rheumatology Ward of the Józef Dietl Hospital in Cracow were enrolled in the study. Mean serum CRP level in these patients was 3.15 mg%, and the 1-hour sedimentation rate was 55.5. The range of motion was evaluated using the Mechanical Joint Score (MJS) via mobility assessment in the joints of the hands, wrists, and in the elbow, shoulder, hip, knee and ankle joints. Grasp force of the hands was assessed by means of a sphygmomanometer cuff, and the intensity of the inflammatory process, pain and joint stiffness using the questionnaires Western Ontario Mc Master University Index (WOMAC) and Rheumatoid Arthritis Disease Activity Index (RADAI).Results: Statistically significant improvement in the motor function of the joints assessed using MJS and in the quality of life measured by means of RADAI and WOMAC occurred as early as after 2 weeks of the therapy. Pain was markedly alleviated and the grasp force of the hands significantly improved. Normalisation of the CRP concentration and the sedimentaion rate was observed. The most pronounced improvement of all parameters was demonstrated after the first infliximab infusion. During the subsequent weeks, the improvement was significantly slower. In the 14th week of treatment, a marked exacerbation of the disease, yet not exceeding the pre-treatment intensity, was noted, likely due to the increased interval between the successive doses of the preparation.Conclusions: Administration of infliximab in patients with RA induces a quick and significant improvement in patients’ motor function; however, beneficial effects of this agent were attenuated during the subsequent phases of infliximab therapy. This effect may have been caused by the reduction of administration frequency of the preparation (initially every 2 weeks, then every 4 weeks). Therapy- associated occurrence of infliximab-neutralising antibodies resulting in a reduced efficacy of the treatment with this agent cannot be excluded either.
    Wstęp: W patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) ważną rolę odgrywa czynnik martwicy guzów alfa (TNFa). Lekiem neutralizującym biologiczną aktywność TNFa jest infliximab (Remicade) Celem pracy było określenie dynamiki zmian sprawności ruchowej pacjentów chorych na RZS w trakcie leczenia infliximabem. Metodyka: Infliximab podawano w dawkach 3 mg/kg w postaci 2 godzinnego wlewu dożylnego przez 14 tygodni; początkowo stosowano infuzje co 2 tygodnie, następnie co 4 tygodnie. Grupę badawczą stanowiło 8 kobiet ze średnio zaawansowanym, lub zaawansowanym RZS (IIo i IIIo gr wg Steinbrockera) leczonych na Oddziale Reumatologii Szpitala im J Dietla w Krakowie. Średnia wartość CRP w surowicy tych chorych wynosiła 3,15 mg%, a OB 55,5 po 1 godz. Zakres ruchów badano za pomocą Mechanical Joint Score (MJS), oceniając ruchomość w stawach rąk, nadgarstkowych, oraz w stawach łokciowych, barkowych, biodrowych, kolanowych i skokowych. Oceniano siłę chwytu rąk przy pomocy mankietu do pomiaru ciśnień, oraz nasilenie procesu zapalnego, ból i sztywność stawów używając kwestionariuszy Western Ontario Mc Master University Index (WOMAC) oraz Rheumatoid Arthritis Disease Activity Index (RADAI). Wyniki: Już po pierwszych 2 tygodniach leczenia nastąpiła istotna statystycznie poprawa sprawności ruchowej w stawach mierzona za pomocą MJS, oraz jakości życia mierzona kwestionariuszami RADAI i WOMAC. Wyraźnie zmniejszyły się dolegliwości bólowe i znaczącej poprawie uległa siła chwytu rąk. Zaobserwowano normalizację wartości CRP i OB. Największą poprawę wszystkich parametrów zaobserwowano po pierwszym wlewie infliximabu. W ciągu kolejnych tygodni poprawa postępowała znacznie wolniej. W 14 tygodniu leczenia stwierdzono wyraźne zaostrzenie procesu chorobowego, związane prawdopodobnie z dłuższym odstępem pomiędzy kolejnymi dawkami leku, nie osiągające jednak nasilenia takiego jak przed rozpoczęciem leczenia. Zastosowanie infliximabu u chorych na RZS powoduje szybką i znaczącą poprawę sprawności ruchowej tych chorych, jednak korzystne efekty tego leku uległy zmniejszeniu w następnych etapach leczenia infliximabem. Przyczyn tego zjawiska można upatrywać w zmniejszeniu częstości podawania leku (w początkowym okresie co 2 tygodnie, potem co 4 tygodnie). Niewykluczone jest również, że w trakcie stosowanego leczenia pojawiły się przeciwciała neutralizujące infliximab i na tej drodze doszło do zmniejszenia skuteczności działania tego leku.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2005, 9(4); 3-9
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies